Bloemendaal, Kaarlcm, heemstede en omliggende plaatsen.
ALGEMEEN WEEKBLAD
VOOR
Gedempte Oude Gracht 63. Tel.
KANTOREN
Vijverweg 7. Telephoon 938. Bloemendaal
141. Haarlem.
7e Jaargang.
-
ot „bukeering" vervolgd. I
is huu voorgehouden om 1
de naam van Mama voo.
>in hem in de doiodsure aa:
en '/ij zelf zijn tot overgati,
Eendier aldus vervolgden
door zijn flinke vrouw,
ker krachtig afgewezen hij 1
ixna gestorven2) twee ande-
,'oor hem bezweken. Tegen,
eder eerlijk gemoed) in otpshmd,
dwingelandij, waarschuwen
eloofsgenooten, aan de bede-
roomsche instellingen, die hun
igheid" alleen gebruiken als
voor hun zielenvangst, voort
penning meer te geven en
alle lidmaten, bij opneming
ezinslid in een ziekenhuis, om
terstoud den predikant
muis te geven, zoodat de ke
•n bezocht; en door veelvuldig
u lidmaatschap onweersprke- j
loodig met alle middelen dje
rlangt, te doen blijken,
er Kirchenbot e", over-1
in „Die "Wartburg", i[
.3.)
öinte Elizabeth beschermheilige der I
i is, zijn dit waarschijnlijk dezelfden I
in Nederland door velen bewonderde!
Barmhartigheid. Verf.
ij zoo kort daarna gestorven zijn, als
keerd had"? i erf.
oepasselijk o. a. op de Vincent usver-
e het geld, dat zij grootendee'. van
bijeenbedelt, niet gebruikt voor de
dabr is liet burgerlijk
goed voor, op onze kosten! maar
lelijk lage rente (men zegt J/j °/0 leent
ie neringdoenden, tegen wie zoo oeude
onmogelijk de mededinging k u vol-
Verl.
juist! Ook in de openbare ziekcn-l
niet altijd veilig. Te 's Hertogen-I
e Heerlen en stellig ook el on
tsen wordt den protestant zijn bijl
Vert.
e r s e aanmatigingen.
bijlagen van de handeiiugea|
raad van Den Haag bevati :n op
m 1909, onder nommer lfeö een|
van burgemeester en wi iliou-j
agteekend 23—26 Februari, tol
n van namen aan nieuwe stra-1
werden 19 namen voorge tcli
31* namen van Watergeuzen (.'„I
die zich onderscheidden i i hel
Haarlem, Alkmaar en Lei Ion,
rar dagen later op blz. 8 ernl
Het voorstelis b.ij e raid
le bijlagen afgedrukt, wijl dooi
en wethouders, tot hel
en nog niet is besloten, wesj
'doeld voorstel wordt terugge]
30101909.)
kwam hot voorstel in behandel
weglating der namen: Lumej
r. De sociaal-democraten wikte
li en ook. Wethouder Leiy bej
et.
nomen met 18 tegen 17.
•tog. courant" 239190't)
ïdhoven had in 1901 bezoek val
on den l'rins. Aan de|
irsdisch ten stadhuize was wcj
id de deken, maar niet do pr<j
De kerkeraad stuurde een hrq
de koningin.
fde had zich afgespeeld in <iq
ij het diner.
ïws van den Dag" 1491901.
de laatste zitting van de yredej
itie in 1899 wex'd voorlezing h-
n een brief door de koningin aa
is geschreven, waarin zjjn zeul
uin gevraagd wordt. De pal
dde: Wij meenen, dat hij dei
ondernemingen en werken M
zonder past in onze rol. m(
delijken steun te verleenen. ma;
mede 'te werken. Verder xe
dat de autoriteit van het nooj
Itificaat verder strekt dan
der natiën; dat zij alle volk-I
Kip in Jaarverslag afd. l'trefl|
Dt. Ver. 1907.)
anneer in Sittard een proces
pehouden, wordt op de pij1
dhuis de mis gelezen. Wie
ze moet zijn, kan wachten,
chtigheid 'is afgeloopen.
t aldus in den roomschen
staa.ts-godsdienst.
f ZATERDAG 17 MEI 1913.
Het
No. 20.
Prijs per
halfjaar f 1.25
hij vooruitbe
taling.
Prijs per
nummer fO.10
(deekblad.
IC A VI "3
Adverteutiën
10 cents per
regel
hij herhaalde
plaatsing
korting.
it nummer bestaat uit 4 bladzijden.
Officiëele kennisgeving.
ohier van den Hoofdelijken
Omslag.
Ir.rgemeester en wethouders der ge-
eutc Bloemendaal maken bekend, dat
afschrift, van het primitief kohier
!n dril Hoofdelijken Omslag voor het
li-1, aar 1913, gedurende vijf maanden,
j! den M<>™ Mei 1913 tot en met den
- October 1913, ter Gemeente-Secrc-
r ior een! ieder ter lezing ligt.
B. en W. voornoemd;
A. J. DE WAAL MALEFIJT.
l0.-Burgemeester,
C. .1. DE GROOT,
1°.-Secretaris,
ia en daal, den 14den Mei 1913.
Politieke partijschappen 1:
iets grofs en hards. Ma
die zich christelijk noemt,
ubbele, ja, tienvoudige 1
olijkheid op zich, want zijl
Lristendom en Christus zel|
m in den groven, harden
are schuld van één, die u
listen in hun midden beh<
ezen wij in „Die WarLl
Febinari 1913. Het overig
ot ter zake. Maar alle Ne<
ie dit lezen, denken gew
I) e eenheid der Recliterz ij d e.
Godsdienstig.)
I.
antithese: geloof en ongeloof, evangelie en
blutie. wordt op 't oogenbik weer, evenals in
H. met demagogische kracht op den voorgrond
■t. Men roept het den kiezers toe, dat de recli-
lijde is één in 't geloof, één in de christelijke
inselen.
iaat ons dat eens zien.
Iet spreekt vanzelf, dat we ons hier niet moe-
blind staren op een paar woorden. liet gaat
niet om, of men het woord God, liet woord
het woord christelijkheid in den mond.
ut. Neen, men bedoelt natuurlijk dat men
in wezen eens is, dat men over 't begrip niet
icbilt. Welnu, dan verklaren wij: dc eenheid
ch terzijde is, van geloof ss landpunt gespro-
een leugen. Een onware, valsclie, bedriege-
leus, enkel en alleen met zoo daverende kracht
o schallend geluid aangeheven, om de kiezers
(ïisleiden.
Wij onzerzijds behoeven, om dat te
ogen, geen breede beschouwingen op te zetten,
willen enkel geven wat uitspraken van man-
van rechts over elkander, over elkanders ge
en over elkanders christelijkheid. Vooraf wij-
we op deze kleinigheid, dat de bijbel, het boek
ruit de anti-revolutionnairen en de christelijk-
joriscken hun geloof, hun godsdienst putten,
l de katholieken absoluut niet wordt aanvaard.
Is dat zegt genoeg!
ilvijn noemde de roomsclie kerk „het sclielm-
;ig en vervloekte rijk van den anti-christ." Is
dan wonder dat dr. Kuyper, de volger van den
den Calvijn, in termen sprak, die daarvan
veel verschillen Nog steeds veroordeelt men
irotestantsclie kringen de heiligste gebruiken
roomschen als een „vervloekte afgoderij".
I den 26en Mei 1910 gaf paus Pius X z'n
emeo-encycliek1) uit, die onder de hervormden
de geheele wereld zulk een ontzaglijke ver-
r lardiging heeft doen trillen. In die encycliek
len de hervormers genoemd „rebellen", werd
door 't hoogste gezag der katholieke kerk
Calvijn, Lutlier en hun volgelingen gespro-
1 als „oproerige" hervormers, „wier God is de
Daartegenover stelde de paus dan de
machtige hervormers", de „heilige mannen",
de katholieken. Is het wonder, dat het ka-
jeke dagblad De Maasbode als volgt schreef
het protestantisme: 2)
k Kan men zich wel iets dwazers denken,
n dat het protestantisme, hetwelk, als zijnde
u 'dwaling, niet eens recht van bestaan heeft,
katholieke kerk zou willen dwingen af te
ij ven van haar terrein Want alle terrein is
omsch, omdat Christus aan de roomsche kerk
heeft gezegd: onderwijst alle volkeren! Hoe
meer die kerk dus protest an tsche gemeenten
binnendringt en er het protestantisme uit ver
jaagt. hoe meer zij handelt krachtens het bevel
van haar Goddelijken Stichter."
Is het wonder, dat in het wetenschappelijk
maandblad De Katholiek geschreven werd:
„Ik wijs slechts terloops op de afvallige pries-
I ters Lutlier, Calvijn, Zwingli en zoovele ande
ren, die in de zestiende eeuw gansche landen en
j gewesten door huichelarij, list en geweld van de
ware moederkerk hebben losgescheurd. En he
laas, het moet ot onze beschaming gezegd
worden, ze hebben in ons vaderland maar al te
veel navolgers gevonden."
^fet die „navolgers" trekken thans de katho
den weer op „vóór den Christus".
/»g eens: demonstreeren al deze dingen niet
itterend de eenheid der rechterzijde
l) De Borromeo-eneycliek, volledige vertaling
'vocht, Moulijn), blz. 9/10.
De Maasbode, 8 Dec. 1896.
B. De vorm van dit bijblad ij
nze lezers kunnen, tot onbeperk
ijke nummers hiervan tegen d'
rijs van ons verkrijgen.
De kansen.
""Tendt ons onder dezen titel het volgend
1 De richting van den schrijver is ons
1 4. De inrichting van zijn horoskoop toont
c Wat hij er in ziet, blijve voor zijne reke-
Red.
et is weer een eigenaardig spel van bet toeval,
dat in hetzelfde jaar, waarin het Nederlandsche
volk het honderdjarige herstel zijner nationale
eenheid en onafhankelijkheid mag herdenken, de
verdeeldheid op politiek gebied, welke dat volk
in velerlei groepen scheidt, zich op allerschcrpste
wijze zal openbaren.
Zelden of nooit hebben de verkiezingen voor de
Tweede Kamer onder alle kringen der bevolking
zóó levendige belangstelling gewekt, als die, welke
in Juni over 's lands bestuur zullen beslissen.
ITet kiezersleger, dat dan naar de stembus zal
trekken, is grooter dan ooit te voren; en op den
uitslag zullen zelfs de meest scherpzinnige partij
leiders moeilijk een peil kunnen trekken.
Als wij ons niettemin aan een kansberekening
willen wagen, dan ga daaraan de gulle bekentenis
vooraf, dat wij ons geen oogenblik de illusie
scheppen, onze prognose in Juni a.s. door de stem
bus bevestigd te zullen zien.
Doeh de groote belangstelling, welke de verkie
zingen dit jaar ondervinden een natuurlijk ge
volg van de gewichtige zaken, die op het spel
staan doet ons vermoeden, dat onze lezers
wel eens zullen willen weten, hoe het in de ver
schillende districten met de kansen der strijdende
partijen gesteld is.
Wij kunnen daarbij natuurlijk uitsluitend reke
ning houden met de cijfers van vorige verkiezingen
en moeten, afgezien nog van tal van andere fac
toren, het belangrijke element der nieuwe kiezers
geheel buiten beschouwing laten.
Van onze staatkundige partijen is er ééne,
waarop de branding van den politieken strijd
bijna geen vat beeft.
Ze staat om zoo te zeggen vast als een rots en
haar tegenstanders hebben uiterst weinig kans,
om haar afbreuk toe te brengen.
Wij bedoelen de katholieken.
Bij de verkiezingen in 1909 werden in de vol
gende 9 districten de katholieke candidaten bij
enkele stemming gekozen: Grave, 'sHertogen
bosch, Rlieden, Roermond, Sittard, Veghel, Waal
wijk, Weert en Zevenbergen.
Op 11 Juni, den dag der stemming, verover
den de katholieken met gemak nog 16 zetels, die
wij hier in alphabetische volgorde vermelden, met
de cijfers, op de gekozenen en hun tegencandidaten
uitgebracht.
Gemakshalve hebben we in de districten, waar
meer vrijzinnige candidaten waren gesteld, hunne
stemmen te zamen gesteld onder het hoofdje
„concentratie".
Almelo
Bergen op Zoom
Beverwijk
Breda
Druten
Eindhoven
Eist
Gulpen
Haarlemmermeer
Helmond 2)
ITontenisse
Maastricht
Nijmegen
Oosterhout
Tilburg
Venlo
^.cv ut a um-vt-iKiezingen in 19U9 beschikte de
katholieke partij dus over 25 der 100 zetels, welk
aantal ze ook in de vorige Kamer bezat.
Hetzelfde jaar overleed het anti-revolutionnair
kamerlid voor Wijk-bij-Duurstede, de heer De
Ridder, en vorderden de katholieken dit district,
waar ze verreweg de sterkste partij vormen, voor
zich op.
Hun eiscli werd ingewilligd en de heer Wijker-
sloot de Weerdesteyn op 30 December 1909 geko
zen met 3683 stemmen, tegen 3005 op den Unie
liberaal Dresselhuis.
Het bleek toen dus opnieuw, dat de trouw der
coalitie-kiezers niet van weerszijden even sterk is,
want in Juni behaalde de heer De Ridder de
overwinning met 4409 stemmen, terwijl toen de
liberale candidaat het slechts tot 1403 stemmen
bracht en een socialist er 242 kreeg.
In de tegenwoordige Kamer telt de katholieke
groep alzoo 26 leden en liet is hoogst onwaar-
1) In het distriet Gulpen werd op 11 Juni de
heer Ruys de Beerenbrouck gekozen met 4098
stemmen, tegen 2787 op den, eveneens katholieken,
candidaat Brouwers en 97 op den socialist Van Kol.
De heer Ruys werd niet toegelaten wegens be
weerde onregelmatigheden.
Op 3 December had een nieuwe stemming
plaats, waaraan nog niet de helft der kiezers
deelnam; de heer Ruys werd toen gekozen met
3503 stemmen en de socialist Hermans kreeg er
458.
2) In het district Helmond werden in 1897,
1901. 1905 en 1909 bij de periodieke verkiezingen
de katholieke candidaten zonder stemming geko
zen, beide laatste keeren de lieer Regout, de on
langs overleden minister van justitie.
Toen deze in 1910 tot dit liooge ambt geroepen
werd, stonden bij de hierdoor noodig geworden
tusschentijdsche verkiezing twee katholieke can
didaten tegenover elkaar, die samen 5483 stem
men op zich vereenigden.
Katb.
Cone.
Soc.
4744
1614
038
4536
293
433
6228
41S7
800
4385
605
615
3404
309
4860
447
4367
551
3503
458
6074
2500
431
5483
4564
1709
132
4179
1178
820
3646
841
4459
321
217
4475
479 i
5306
270
seliijnlijk, dat de concentratie er daarvan een of
meer zou kunnen veroveren, zooals bovenstaande
cijfers voldoende aantoonen.
Slechts twee districten zijn er feitelijk, waar
dit niet geheel tot de onmogelijkheden behoort,
nl. Beverwijk en ITontenisse, die beide in 1897 nog j
een unie-liberaal kozen, doch in 1901, het zegejaar
Van dr. Kuyper, „om" gingen.
De heer Passtoors werd toen in Beverwijk geko
zen met 3885 stemmen, terwijl de heer Van Loenen
Martinet (vrijzinnig-democraat) er 3814 op zicli
Vereenigde. Een verschil dus slechts van 71 stem
men.
In 1905 echter het getal kiezers was inmid
dels van 8381 tot 11021 gestegen behaalde de
heer Passtoors een meerderheid van omtrent 700
stemmen boven zijn gezamelijke tegencandidaten
(53744688)en in 1909, toen liet getal kiezers
al weer ruim 2000 grooter was geworden (13306),
stond het 6228—4987.
Ilontenisse vertoont ongeveer hetzelfde beeld.
In 1897 had de unie-liberaal er nog een meerder
heid van ruim 450 stemmen; in 1901 legde hij
het met 200 stemmen tegen zijn katholieken tegen-
candidaat af; in 1905 had deze een meerderheid
van 600 stemmen; en in 1909, toen er twee katho
lieke candidaten waren, waaronder de bekende no
taris Van Dalsum, werden daarop in 't geheel 4564
stemmen uitgebracht, voorts op den unie-liberaal
1202 en op den sociaal-democraat 132. Het ligt
echter voor de hand, dat destijds vele vrijzinnigen
op den heer Van Dalsum gestemd hebben.
Maar men ziet hieruit tocli wel, dat de concen
tratie ook op deze twee katholieke bolwerken
weinig hoop kan vestigen.
Wij komen thans tot de tweede der coalitie
partijen, de anti-revolutionnairen, die in de
tegenwoordige Kamer 20 districten vertegenwoor
digen.
Kunnen de katholieken de meeste hunner 26
zetels hoofdzakelijk door eigen kracht behouden,
met de anti-revolutionnairen is dat natuurlijk niet
het geval. Zij hangen voor een groot deel van den
steun hunner bondgenooten af.
Achtereenvolgens zullen wij de verschillende
anti-revoliitionnaire districten de revue laten pas-
seeren, en we beginnen dan met:
Amersfoort dat vrijwel als een vaste burcht be
schouwd kan worden, want het koos bij de vier
laatste algemeene verkiezingen met groote meer
derheid den anti-revolutionnairen candidaat. In
1909 bracht de coalitie er 4725, de concentratie
2469, de soc.-dem. partij 629 stemmen uit. Recht-
sche meerderheid dus ruim 1600, terwijl deze in
1905, nog geen 700 bedroeg.
In Amsterdam VII wisselde de stembuskans
nogal eens. Dit district koos in 1897 den heer
Heldt (unie-liberaal), in 1901 den heer Heems
kerk, in 1905 dr. Blooker (unie-liberaal) en in
1909 den heer Middelberg (anti-revolutionnair).
Diens meerderheid was echter slechts 100 stem
men, terwijl meer dan 1000 der nog geen 5000
kiezers thuis bleven.
Amsterdam VIII werd in 1909 door de anti-revo
lutionnairen veroverd op den lieer Nolting (vrijz.
democraat), die bet district een lange reeks
van jaren vertegenwoordigd bad. De rechtsche
meerderheid bereikte toen het cijfer van 171.
Brenkclen was tot op 22 September 1909 bet
district van den heer De Waal Malefijt. Het koos,
nadat deze minister van koloniën was geworden,
bij herstemming den heer De Monté Verloren met
3514 stemmen, tegen 3161 op den katholiek De
Wijkersloot, hoewel deze bij de eerste stemming
823 stemmen vóór was. De liberaal bracht het
slechts tot 1070.
Ook Delft biedt weinig kans aan de concen
tratie. De coalitie-meerderheid bedroeg in 1909
ruim 1700 stemmen.
Doetinchem was in 1897 nog links, doch werd in
1901 veroverd door den heer Van Vliet, met circa
1000 stemmen meerderheid. In 1905 bereikte deze
een voorsprong van 1400 stemmen, in 1909 van
2250 stemmen op zijn gezamelijke tegencandidaten.
Èen goede kans heeft de concentratie in Enk
huizen. Dit district ging in 1909, nadat het in
1905 door den heer Goeman Borgesius aan de
anti-revolutionuairen ontworsteld was, weer „om".
Doch de meerderheid van den heer Oosterbaan
was slechts een 200-tal stemmen.
Ook Enschedé is voor de anti-revolutionnairen
geen vast district. De heer Elhorst won het in
1909 van den heer Van Kol met minder dan 200
stemmen.
Hetzelfde geldt voor Gorinchem, waar de heer
Pollema in 1909 gekozen werd met 3806 stemmen,
tegen 3319 op den heer De Meester (unie-liberaal)
en 182 op den heer Bergmeijer (sociaal-democraat).
Van 1905 tot 1909 zat wijlen de heer Pierson
(unie-liberaal) voor dit district, daarvóór de lieer
Seret (anti-revolutionnair).
Ililversum kon wel eens verrassingen opleveren.
De vrijzinnigen ontwikkelen er den laatsten tijd
groote activiteit, en met gunstige resulaten. Want
terwijl in 1909 nu wijlen de heer Heemstra bij
eerste stemming gekozen werd met 2400 stemmen
meerderheid, kwam de heer Rutgers er in 1912
pas bij herstemming en bedroeg toen zijn voor
sprong boven den lieer De Jong (unie-liberaal)
nog geen 900 stemmen.
KUNST.
In den Larenschen kunsthandel., te Amsterdam, is
thans een buitengewoon belangrijke tentoonstelling
van Belgische schilderijen te bezichtigen. Wat een
levenskracht zag ik daar, wat een natuurlijke
uitingen van natuurlijkste gevoelens, welk een
teeder verzorgde uiting van verfijnde gevoelens.
Welk een verscheidenheid, en welk een meester
schap in het edele ambacht.
Er is een zeventigtal doeken bijeen van 25 schil
ders, die, nu ja, natuurlijk geen volledig overzicht
van den staat der Belgische schilderkunst geven,
maar wat deze verzameling dan toch reeds doet:
zij vertelt ons wat vele, maar te weinig, te weinig
Noord-Nederlanders weten, en erkennen: dat uit
dat kleine België in onzen tijd een groep van ver
rukkelijke raskunstenaars is voortgekomen Het
land van Verliaeren, Eecklioud, Maeterlinck. Ilet
land van Rodenbacli, Gezelle, Vermeylen, Streu-
vels. Het land van Ensor, Rops, Laermans,
Claus
Van dezen Claus, dien ik niet aarzel den groot
sten luminist te noemen, is in den Larenschen
kunsthandel thans een herfstlandschap, zoo edel
van gevoel en maaksel, zoo vol van geestdrift, van
geluk om de wonderbare wereld der natuur, zoo
zorgvol en toch zoo breed en diep neergeschreven,
dat het zeer ontroerend is.
Ik heb geen ruimte om over dit alles te schrij
ven als ik wilde; ik heb geen lust het minder te
doen. Ziehier eenige vluchtige opmerkingen.
Van Cassiers, den handigen aquarellist, (die het
zich wel eens wat gemakkelijk maakte), ditmaal
zeer goede inzendingen. Armand Apol heeft een
uiterst fijnen grijzen toon. Baselaer is, als steeds,
weidscli en dichterlijk tevens. De Gouve de
Nuncques heeft een gevoelvollen eenvoud, die meer
dan menig kwistig en zwaar geschilderd stuk tot
u spreekt. Marten Melsen is sterk en geestig ge
lijktijdig; (wie schildert zulke machtige binnen
huizen ten onzent?) De Sadeloer is weder van
een edele teederheid en zoo zuiver, zoo zuiver.
Stobbaerts, Struijs, Rassenfosse, Rijsselberglie
wat een voortreffelijkheden, wat een verscheiden
heid, welk een eigen inzicht, geen lijkt er op den
ander. Daar is veel te zien, op deze tentoonstel
ling, veel te leeren, veel te eeren, dat men hier
nog niet zoo kende, veel, zeer véél.... In tijden
hel) ik niet een tentoonstelling bezocht, die liet
mij zoo deed als deze. Er is een overvloed. Wilt
ge eenige verrukkelijke uren, ga. het werk van die
(eerlijk gezegd, hier tamelijk onbekende) mensehen
eens zien.
Verduiveld, wat een krachtige, frissclie of wel
fijne, knappe, ras-echte kerels. Ik wist het wel,
ik wist het welBravo, bravo, en kameraden-
groeten, beste Zuid-Nederlandsche mannen.
(Wordt vervolgd.)
MUZfEK.
Christelijke Oratorium-vereeniging, Haar
lem, directeur: Johan Schoonderbeek;
vierde uitvoering op Vrijdag 2 Mei 1913,
in de Groote- of St.-Bavokerk.
Juliaua-eoncert voor koor en soli; solisten:
de heer Jac. van Kempen, tenor, Bloe
mendaal; de heer Louis Robert, orgel,
Haarlem.
Aanvangsnunimer voor koor: „Wilhelmus van
Nassouwe" (zie verder tekstboekjes), volgens 4-
stemmige bewerking van A. D. Loman Jr., dit
lied werd door 't koor krachtig en vroom gezon
gen, terwijl het publiek staande toehoorde. De
nummers, die door 't koor volgens mijn opvatting
't' beste gezongen werden, waren: „Pinksterlied",
„Lentelied", „Psalm 146" van G. IT. G. von Bruc-
ken Fock„Morgenhymne" en „Benedictus" van
Niels W. Gade; „Du Hirte Israëls" van Bortnians-
ky; „Ostergesang" van Y. W. Franck en „Lof
gezang" van J. S. Bach. Het koor is een harmo
nisch geheel, goede verhouding van stemmen en
't geluid der sopranen friscli en helder; het is te
merken, dat de heer Schoonderbeek een goed, ja
zeer goed leider is van deze vereeniging. Het
orgelspel van de lieer Louis Robert gaf als altijd
veel te genieten en te bewonderen. De beide solo
orgelwerken waren zeer verschillend en hebben
ook weer ruimschoots gelegenheid gegeven om de
groote gaven van den organist te doen uitkomen,
bovenal zijn buitengewone registreer-kunst, zoo
wel in Praeludium en Fuga van Bacb, als in de
Improvisation van Sigfrid KargElert. Hiervan
waren vooral de deelen „Grandioso e Maestoso"
zeldzaam mooi en aangrijpend door de machtige
orgelklanken en het slot door 't zachte en fijne.
Het orgel is toch een pracht-instrument, en over
weldigend is ook dien avond weder de indruk
geweest, dank zij het meesterlijk spel van den
organist.
De solo-liederen door den heer J. van Kempen
gezongen waren allen drie in hun soort mooi en
werden ook zoodanig voorgedragen, met veel ge
voel en overtuiging. ITet „Gebet" van Richard
Wagner, „Auf, auf zu Gottes Lob", van Joli. W.
Franck en de aria uit Mendelsohn's Lobgesang
„Hiiter, ist die Nacht bald hin een 'zeer goede
keuze, dunkt mij, die geheel overeenkomt met het
orgaan en temperament van den zanger.
Dezen avond hebben de solisten en koristen
velen waarlijk goede oogenblikken doen beleven,
waartoe zeker de omgeving in de kerk ook bij
draagt.
Wegens plaatsgebrek bleef dit stuk een
week liggen.
