KERK-AGENDA.
Haarlem.
Vereenig. van Vrijz. Hervormden.
(Gebouw Protestantenbond),
v.m. 10 ure, Ds. Voorduin, van Naarden.
Eglise Wallonne.
10i/n heuros du matin, Mons. Chouillet,
Pasteur a La Haye.
Remonstrantseh^Gereformeerden.
v.m. 10 ure. Dr. v. d. Berg van Eijsinga,
Herv. Pred. te Zutplien.
Luthersehe Kerk.
v.m. 10 ure, Ds. Schade van Westrum.
Kerk der Vereen. Doopsgezinden,
v.m. 10 ure, Ds. Binnerts.
Bloemendaal.
Ned. Herv. Gemeente,
v.m. 10 ure, Ds. van Leeuwen.
Heemstede.
Ned. Herv. Gemeente,
v.m. 10 ure, Ds. Wolters.
Houtrijk en Polanen.
Ned. Herv. Gemeente,
v.m. 10 ure, Ds. Baljon.
Santpoort.
Ned. Herv. Gemeente,
v.m. 10 ure, Ds. Bax.
Spaarndam.
Ned. Herv. Gemeente,
v.m. 10 ure, Ds. Baljon.
Wijk aan Zee en Duin.
Ned. Herv. Gemeente,
v.m. 10 ure, Ds. Berkelback v. d. Sprenkel.
IJmuiden.
Ned. Herv. Gemeente,
v.m. 10 ure, Ds. van der Hoeven,
van Enkhuizen,
n.m. 5 ure, Ds. Groeneweg, van Doetinckem.
Doopsgez. Gem. en Ned. Prot. Bond.
v.m. 10i/2 ure. Ds. Attema.
Zandvoort
Ned. Herv. Gemeente,
v.m. 10 ure, Ds. Posthumus Meijjes.
AGENDA.
BLOEMENDAAL.
Eiken Zondag, 's morgens 10 uur. Wekelijksehe schiet
oefeningen door „Bloemendaal-Commando".
HAARLEM.
Bureau van Consultatie tot verleenen van rechts
bijstand aan onvermogenden. lederen Vrij
dag houdt het bureau des namiddags te half
2 zitting in het gerechtsgebouw aan de Jans
straat.
Koloniaal Museum (Paviljoen.) Dagelijks ge
opend van 104 ure.
Museum van Kunstnijverheid. (Paviljoen.)
Dagelijks geopend van 104 ure.
Gemeentel ij k Museum. Dagelijks geopend van
10— 4 ure. Entree f 0.25 p.p. Ie Woensdag
van de maand vrij. Zondags van 10—3 vrij.
Bisschoppelijk Museum. (Jansstraat 79.) Ge
opend behalve Zondags en R.-K. feestdagen
van 105 ure. Toegang 25 cents.
Stads-Bibliotheek. (Prinsenhof.) Dagelijks ge
opend (behalve Zondags) van 104 uur.
Groote Kerk. Dinsdags van 12 ure, en
Donderdags van 2—3 ure. Orgelbespeling.
Teyler's 8lichting. (Spaarne.) Geopend (be
halve Zaterdags en Zondags) van 1L 3 ure.
De bibliotheek alle werkdagen van 14 ure.
Schouwburg Jansweg.
Zaterdag 14 tot 20 Juni, Bioscope Expl. Herm.
Smits Co., De andere.
Van Zaterdag 21 tot 28 Juni, Quo Vadis?
Dagelijks Bioscoopvoorstellingen, Apollo-Theater,
Bar telj orisstraat.
het dorp gehouden, terwijl daarna muziekuitvoe
ringen en \s avonds waarschijnlijk een vuurwerk
zullen gegeven worden.
Bij gunstig weder zullen ongetwijfeld duizen
den bezoekers uit Egmond komen 0111 dit prach
tig schouwspel te zien.
In den schouwburg Jansweg, wordt thans een
tweede kinematografisclie kunstweek gegeven.
Vertoond wordt de film De Andere, waarin de
hoofdrol vervuld wordt door den tooneelspeler
Albert Basserman.
Het tooneelwerk De Anderedoor Lindau, be
handelt voor een groot gedeelte een trek uit
Taiue's leven. Taine meent namelijk, dat een
mensch in oververmoeiden toestand een daad kan
verrichten, die absoluut niet door zijn natuur,
opvoeding of levensomstandigheid veroorzaakt
werd. Lindau gaat echter nog een beduidend stuk
verder, hij brengt een jurist op de planken en
toont ons hoe die in een soort van ïinrhtelijken
droomtoestand roover, inbreker en dief wordt.
TEGEN-TA RIEFWET.
De tarief-wet en het Icanonieke recht.
De vereeniging „Het vrije Ruilverkeer", (secre
taris-penningmeester mr. A. Heringa, Luiksche-
straat 16, Scheveningen), gaf dezer dagen het vol
gende artikel uit:
ITet kanonieke recht (waaraan de meerderheid
der christenen zich gebonden weet), bevat*) een
opsomming van eischen, waaraan een wet heeft
te voldoen:
„Een wet zal zijn betamelijk, rechtvaardig, mo
gelijk, volgens de natuur, volgens landsgewoonte,
zich aanpassend aan tijd en plaats, noodzakelijk,
nuttig, duidelijken niet voor particuliere
belangen, maar voor het gemeenebest bedoeld."
De tariefwet voldoet van al deze eischen slechts
aan eene
Zij is „mogelijk'2. Het Nederlandsehe Staats
blad „kan" te eenigen tijde een zijner nummers
vullen met wat thans nog slechts ontwerp is en
dan zullen de daarin voorgeschreven hoogere
rechten geheven „kunnen" worden.
Maar de tariefwet voldoet van al de andere
eischen aan geen enkele:
„Betamelijk" is zij niet, noch „rechtvaardig",
want haar druk zal aan de draagkracht der be
talers omgekeerd evenredig zijn.
,1 Volgens de natuur" is zij evenmin, want zij
gaat. als alle protectionisme, de natuurlijke ver
deeling van arbeid tusschen de volkeren tegen.
„Volgens landsgewoonte" kan in Nederland
slechts een wet zijn, die den vrijhandel een
schrede verder brengt.
„Zich aanpassend aan tijd en plaats" is het
ontwerp-Kolkman nog veel minder. De „tijds"-
omstandigheden immers eischen allerminst een
wet, die door het ontketenen van tarieven-oor
logen Nederland's verhouding tot het buitenland
verslechtert en de „plaatselijke" gesteldheid stem
pelt. Nederland bij uitstek tot een land van zoo
vrij mogelijken doorvoerhandel, terwijl de nijver
heid van de haar toegedachte bescherming niet
weten wil.
„Noodzakelijk" is het wetsontwerp in geenen
deel», want als ontwerp van protectie biedt het
een niet begeerde gave en als fiscale wet. zou liet,
zoo noodig, door met draagkracht rekening hou
dende billijke belastingwetten te vervangen zijn.
„Nuttig" zou liet slechts kunen heeten, indien
de gewensehte stijving der schatkist langs ande
ren weg niet bereikbaar ware (maar zij. is dit
wel), of indien „de" nijverheid en niet maar een
enkele „nijvere" reden had 0111 steun te vragen
en inderdaad er om vroeg (maar de nijverheid
gevoelt die behoefte niet en vraagt niet 0111 be
scherming) en indien daarenboven tegenover het
beoogde nut (dat een illusie is)niet ander voel
baar nadeel zal staan (dat bittere werkelijkheid
zal blijken)
„Duidelijk" is het ontwerp, ook na de techni
sche herziening die het na het afdeelingsonder-
zoek der Tweede Kamer onderging, nog steeds in
onvoldoende mate.
En dat het aan den eiscli „niet particuliere be
langen maar het gemeene best te dienen", op
geen stukken 11a voldoet, wordt klaarder dan de
dag bewezen door het feit, dat, behoudens maar
enkele uitzonderingen, het bloot enkele „belang
hebbenden" zijn, die te zijner verdediging zich
hebben aangegord.
Corpus Juris Canoniei C. II D. IV.
VOOR ONZE DAMES.
Raadgevingen voor het huisgezin om ongerief
te voorkomen en te verhelpen.
Aardappelen bewaart men 't best in een drogen
kelder en wel in houten bakken. Leg tusschen
de verschillende lagen droge eikebladeren. On
rijpe en zieke aardappelen legge men op een laag
gebluschte kalk, waarover een laag stroo. De
zoete smaak van bevroren aardappelen kan men
wegnemen, door ze herhaalde malen af te gieten
en met kokend water weer op te zetten.
Aardewerk kan gelijmd worden met gelijke
deelen schellak, zwavel en fijn puinsteenpoeder te
samen gesmolten.
Albasten voorwerpen kan men schoonmaken
door afborsteling met zeepwater, waarna men ze
goed moet afdrogen. Vetvlekken verwijdert men
door terpentijnolie. Zijn vlekken diep ingedron
gen, dan best rijke men de voorwerpen met een
pap van witte klei, water en zeep en wascht ze na
eenige dagen in lauw water. Om ze glanzend te
maken, schure men de voorwerpen op met ge
bluschte kalk, vervolgens met een mengsel van
poederkalk, zeepwater en kalk.
Aluminium kan weer geheel glanzend gemaakt
worden door het te behandelen met bijtende kali-
loog.
Ammoniak. Het meugsel van 1 deel ammoniak
op 15 deelen water is een uitstekend vlekken
water voor wollen en zijden stoffen.
Andijvie kan des winters goed gehouden wor
den door de planten dicht opeen in te kuilen in
een vorstvrijen broeibak. Andijvie wordt geel ge
maakt door er een koolblad op te leggen.
Anthraciet vermengt men met een derde ge
klopte cokes, men krijgt dan veel meer warmte
en minder sintels.
Appels kunnen lang bewaard worden door ze
in lagen tusschen turf strooisel te leggen in een
luclitigen vorstvrijen kelder. Ook kan men ze dik
wijls in droog zand bewaren.
Azijn. Een te veel gebruik maken van azijn
werkt schadelijk; daarom wordt in plaats van
azijn citroen gebruikt. Troebele azijn kan helder
gemaakt worden door er melk bij te doen24
uur later kan men de helder geworden azijn af
gieten.
Barnsteen wordt schoongemaakt met een lapje,
gedrenkt in alcohol.
Beten van insecten. Voor muggen- of insecten-
beten vrijwaart men zich door een weinig ka ja-
poet- of kaneelolie op het kussen te druppelen.
Ook notebladeren rond liet kussen kunnen aan
gewend worden. Het insmeren van gelaat, hals
en handen met een 5 pCt. oplossing van creoline
in water, voorkomt de beten. Is men eenmaal ge
beten, dan is inwrijving met een ui het middel
tot verzachting. Eau de Cologne en betten met
zout water helpen ook.
Vit het Dames jaarboek je van magazijn
„De Bijenkorf", Amsterdam.)
ONTVANGEN BOEKEN, ENZ.
Onze Vloot.
Het Juni—nummer van „Onze Vloot" bevat, be
houdens meerdere aantrekkelijke stukken, het vol
gende geestdriftige vers:
De zee en het land.
Ik houd van het wilde gewentel der zee,
Ze danst met de kiel en mijn hart dat danst mee;
De kiel is met wakkere zeelui bemand,
E11 'k droom van de glorie, den roem van mijn land.
Ik houd van het dreunend gedaver der zee,
De zee zingt van strijd en mijn hart dat zingt mee;
Zij dondert haar loeiend hoera naar het strand,
E11 'k droom van de glorie, den roem van mijn land.
Mijn trots en mijn liefde beliooren die twee;
Ik kan ze niet scheiden mijn land en de zee,
Als moeder en kind zijn ze samen verwant:
De glorie der zee is de roem van mijn land.
G. W. Lovendaal.
Wij ontvingen het Weekblad van het Notariaat;
inhoud is: bericht; een nieuwe studie over mede-
eigendom (Vil)rechtspraak; 1°. arrest van het
gerechtshof te Amsterdam van 22 Januari 1912;
2°. arrest van het gerechtshof te Amsterdam van
26 April 1912; ingezonden stuk; broederschap dei-
notarissen in Nederland; berichten en mededee-
lingen; advertentiën.
„Oiis-thuis"-serie De Witte Wereld, door
Dietz, Leopold e. a., uitgave L. J. Veen,
Amsterdam.
De uitgever Veen zendt ons weder een aardig
kinderboek, „De Witte Wereld", vertellingen voor
jongens en meisjes, door Marie Leopold, Kath.
Leopold, Henri Dietz, Oath, van Ren nes, Aletta
Hoog, S. MaathuisHeken e. a. Tiet zijn ver
tellinkjes voor de kleinen, en zeer aardige ver
tellinkjes zijn er onder. Ook vindt men er versjes
tusschen, en niet van de onvriendelijkste. De
prentjes werden er bij geteekend door mevrouw
MidderighBokhorst, Rie Cramer, Wybo Meijer.
Nelly Spoor en Tjeerd Bottema.
Het is een aardig, eclit kinderlijk boek.
Cyriel Buysse, De Vrool jke Tocht, uitgave
van C. A. J. van Dishoek, Bussuin.
Weder een eigenaardig, frisch boek van Buysse.
Het beschrijft een langen auto-tocht met al des-
zelfs veelsoortige avonturen. Het is vooral frisch,
een waarlijk „vroolijke tocht", zooals de schrijver
het noemt. Het lijkt zoo nogal, viug geschreven,
met 1111 ja.... nu ja, het heeft ook niet de pre
tentie van iets zeer ernstigs te zijn. Jlet is wat
het wezen moet. Luchtig, vroolijk. En vlug als
het gedaan is, hè. Dat ziet men liet aan. Vlug-
als een auto rijdt. Het is lang, lang, King niet
ongenoeglijk, dit zoo tusschen twee andere boe
ken nog eventjes geschrevene.
Tusschen twee andere boeken, of tusschen twee
autotochten in vermoedelijk.
ONTVANGEN JAARVERSLAGEN ENZ.
De Algemeene Paarden- en Veeverzekering-Mij.
te 's Hage zendt ons haar jaarverslag. We zien
daarin, dat de gang van zaken over 1912 alle
reden tot tevredenheid geeft.
Aan nieuwe verzekeringen werd ;n dat jaar
afgesloten voor een bedrag van 2.054.400,en
is het verzekerd kapitaal vooruitgegaan met een
netto-bedrag van 879.150,zoodat het totaal
verzekerd kapitaal op 1 Januari 1913 bedroeg
6.234.000,Aan schade werd in 1912 uitbe
taald een bedrag van 178.878,90.
Het gestort en belegd kapitaal steeg tot
76.000,en de totaal uitbetaalde schadevergoe
ding tot 1.731.196,55.
VAN HIER EN DAAR.
Wereldtentoonstelling te Gent.
III.
Ditmaal wil ik 11 eens iets van Oud-Vlaande-
ren vertellen. Van het oude stadsboek je, daar heb
ik eeu gezellige herinnering over. Het was er
best, geneugtvol, geestig en stemmig tegelijk. En,
wat vooral niet onderschat worden mag: het is
serieux .gebouwd.
Men vindt er vele straatjes, brugjes, water
tjes, een plein. Te meer waardeer ik dat Üud-
Yiaanderen, nu ik van de Entos te Amsterdam een
zoo armoedig oud-ITolland, of oud-Amsterdam, of
hoe liet onding heeten mag, in mijn herinnering
bewaar, wel moet bewaren om het weerzinwek
kende. Te Amsterdam alles afschuwelijk armoe
dige kermisrommel van houten geraamten, met
flodderige zeilen bespannen, van bouwvallige hou
ten lattenhekjes en smoezelig beschilderde achter-
doekjes; te Gent een ernstig, flink gebouwd
stadje met behoorlijke interieurs, werkelijke huis
jes, in één woord. TIeeht (waarvan de Belgen
houden), en niet op een koopje. Het is solied. Een
eerste eiselien om ernstig te worden genomen.
Dan eerst begint men er eens verder over te
praten. En zoo doen wij. Dat oude stadje is een
complex van nabootsingen der meest karakte
ristieke gebouwen en hoekjes van oud-Vlaande
ren in Zeeland, België en noord-Frankrijk. Hier
door krijgt men Ti overzicht van den echten Vlaam
sehen bouwtrant der middeleeuwen tusschen ons
Zeeland en Noord-Frankrijk. De architect Vaar-
wijck ontwierp en bouwde het naar oude beschei
den, teekeningen, beschrijvingen en bestaande miJ-
deleeuwsche huizen. Het geheel beslaat een opper
vlakte van 60.000 M2. En het moet erkend: deze
bijeenstelling van over de groote Hollandsch-Bel-
gisch-Fransche kuststrook verspreide gebouwen,
die alle van één karakter zijn, is verrassend, zeèr
verrassend.
Beginnen we met den ingang. Deze is een na
bootsing van de poort van het oude Gentsche Be
gijnhof; binnengetreden, vindt men weerszijds
de bekoorlijke pensliuizekens van de Gentsche
vleeschhal nagebootst. Dat innige stemmige
hoekje aan uwe linkerhand is het hospitaal Alijns,
De fraaie groote markt is samengesteld uit gees
tige woningskens van Veurne, Nieuwport, Ouden-
aerde, Doornik en Yperen; die staan nederig en
aardig gerangschikt langsheen het oude Belfort,
Nog voortreffelijker is de haven van Veere na
gebootst, een lieve boogaard, een vriendelijk stil
water, een oude schuit, en hier en daar een groen
graskleed, dat de herinnering wekt aan vredevolle
avonden op den buiten.
Het is werkelijk all^s 'seer aantrekkelijk daar
in het oud-Vlaanderen bij de Gentenaars!
Drankbestrijding.
In de Fransche bladen leest men tegenwoor
dig herhaaldelijk over het feit, dat de minnen-
en zoogende moeders te veel alcohol drinken.
Oh! Geen gelagen, geen moeders-feesten, geen
minnen-fuiven, maar zoo langs hun neus weg in
den loop van den dag, een paar flesschen bier en een
liter wijn, wat blijkbaar te veel is. Verschei
dene geneesheeren verheffen hun stem thans tegen
deze verkeerde gewoonte.
Die sevenste bliscap onscr Vrouwen.
Het middeleeuwsch mysteriespel, dat gedu
rende de Bossche tentoonstelling tweemaal
's weeks zal worden opgevoerd, is thans ten ge
rieve der bezoekers in druk verschenen als een
wel verzorgd boek, waarvoor dr. IT. W. E. Moller
een litteratuur-historische inleiding schreef en
dat pastoor Smulders, met het oog op de ver
tooningen, in 't kort toelichtte. Naast den oor-
spronkelijken tekst, die door de spelers zal wor
den gebruikt, wordt ook nog gebruik gemaakt
van pastoor Smulders zoo getrouw mogelijk be
werkte moderne overzetting, waar de toehoorder,
voor wien de oude taal een bezwaar mocht zijn.
een goeden houvast aan heeft. Ieder bedrijf wordt
vergezeld door een prentje van Dorus Hermsen.
Een welkom aan de suffragettes.
Onder dezen titel lezen wij in het „Handels
blad":
Er werd indertijd medegedeeld, hoe bij de be
sprekingen over de wandaden der suffragettes een
der afgevaardigden van het Engelsche Lagerhuis
den gemoedelijken raad gaf, de militantste juffers
het land uit te zetten.
Had men den raad van dezen afgevaardigde,
wiens naam Mason is, maar gevolgd!
Zijn opmerkingen werden indertijd niet ernstig
opgenomen. Doch toen men in een der Engelsche
koloniën, het Lagerhuis-verslag onder de oogen
kreeg, nam men het wel degelijk als ernst op.
Dat was in Sint Helena.
Wellicht herinnerde men er zich de groote tra
ditie, hoe het eiland reeds eenmaal werd aange
wezen, om een nog gevaarlijker vijand der maat
schappij op te bergen. Ten minste de overheid van
het eiland richtte een schrijven aan de Engelsche
regeering, waarin met aandrang werd gevraagd,
om de lastige suffragettes per scheepslading naar
het eenzame rotseiland over te zenden.
Het eiland Sint Helena heeft natuurlijk een
lokaal blad; en daarin lees ik nu hoe met nadruk
dit verzoek wordt gesteund, door de blijkbaar van
overheidswege geïnspireerde redactie In een
krachtig gesteld hoofdartikel wordt ten minste
geschreven
„Waarom aarzelt de Engelsche regeering toch
langer, aan ons dringend verzoek te voldoen
Waarom zendt zij ons niet deze vleesch gewor
den furiën toe YVij zijn er niet bang voor, en
we zouden wel raad weten met de dames! Wij
hebben hier plaats voor honderden dezer suffra-
gettes; 8000 hectaren onbebouwde gronden liggen
hier op arbeiders te wachten; wij hebben han
den noodig, ook die van vrouwen zijn ons wel
kom, ten einde voor den katoen-oogst te zorgen,
en de lastige konijnen te verdelgen. Als voordeel
kunnen wij laten gelden, dat er op ons eiland
bijna geen ruiten zijn in te slaan, en dat het zoo
goed als de moeite niet loont, ons boeltje in brand
te steken."
Met ongeduld zien de wakkere bewoners van
Sint Helena uit naar het antwoord op hun
request.
En men mag waarlijk benieuwd zijn, of de
Engelsche regeering niet zal gaan ingaan op deze
eigenlijk zeer eenvoudige oplossing van een der
moeilijkste problemen, waar tegenover een regee
ring ooit werd geplaatst.
Zelfs moet het voor het verharde gemoed der
Engelsche suffragettes een streelend gevoel,zijn,
dat er ten minste ergens ter wereld nog een
plekje grond is, waar men haar een hartelijk
welkom toeroept.
E11 in dezelfde rubriek van hetzelfde blad vin
den wij nog het volgende over hetzelfde onder
werp
De suffragette is dus gestorven, ten gevolge
van den schok na haar krankzinnigen stormloop
tegen een paard in vollen ren.
Niet aan ons, haar grafschrift te schrijven.
Maar wel aan ons, om aan te halen wat de
groot-lord van Engeland van het hof van koning
George van Engeland haar tot grafschrift gewijd
heeft.
Lord Haldane ontving in deze zijn functie een
eigenaardig schrijven, dat geteekend was door
Ammer, zijnde de naam van het renpaard des
konings, dat door de suffragette was uitgekozen
tot middel voor haar manifestatie. De brief van
het koninklijk renpaard luidt vertaald ongeveer
aldus
My lord,
„Aangezien ik mij streng wensch te houden
aan de instellingen van mijn land, meen ik an 11
de regeering van mijn koning een verklaring
te moeten geven van mijn gedrag, aangezien ik
de eer heb Z. M. als renpaard toe te beliooren. Te
Epsom lieb ik de kleuren van den koning gedra
gen, waar, zooals u zich zult herinneren, bij de
bocht van Tattenham een dolle suffragette zich
voor me kwam werpen.
„Doch stelt u den toestand voor van een paard,
dat eene opvoeding heeft genoten als ik, hoe het
in zijn volste vaart niet in staat is zijn snelheid
te onderbreken, omdat het een man op den rug
draagt. Eu daar werpt een vrouw zich voor zijn
voeten. Ik ben gevallen; de man en de vrouw
hebben er het nadeel van gehad. Er was reeds
een geschil, waarover het tusschen hen ging. De
vrouw verweet den man, dat hij haar geen kies
recht wilde geven. Ik ben maar een paard; dus
ben ik opgestaan, zonder verder deel te nemen
aan een twist, welke mij niet aanging, en de
twee tegenstanders heb ik op het terrein achter
gelaten.
„Ik wil liier niets zeggen over het affront, dat
mij persoonlijk is aangedaan; de dieren hebben
reeds lang den plicht, zich zwijgend te houden bij
den strijd der mensehheid, maar het lijkt wel eene
bizondere beschikking van het Opperwezen, dat
onze soort in liet bizonder betrokken wordt in
den strijd van anderen. Hier wil ik spreken uit
naam van alle transportmiddelen, aangezien ik
het eenige ben, dat beschikt over de gave des
woords. „Onze positie gaat een moeilijke worden,
indien wij voortaan bij eiken stap, welken wij
verzetten, zullen moeten acht geven of niet liet
een of andere lichaam zich voor ons komt werpen.
„Een auto, die over den weg snort, zal plotse
ling een vrouw voor zich zien springen, vast
besloten te stemmen of te sterven; dit wordt een
zeer gevaarlijke toestand voor de auto. En zoo
komt het ons voor, dat het wenschelijk ware,
indien er een einde aan werd gemaakt.
AMMER."
Lord Haldane, de groot-lord kanselier des En
gelsehen konings, heeft hierop niet anders geant
woord, dan in margine deze woorden te schrij
ven:
„Men behoort de excentriciteiten der suffra
gettes aan te moedigen, indien het gevolg daar
van haar zelfmoord kan zijn."
Zoo luidt het grafschrift dezer suffragette!
„Carolus", het weekblad voor de Vlamingen,
schrijft over Hugo Verriest:
Voor eenigen tijd schreven we, dat zijne over-
talrijke vereerders uit Vlaanderen en Nederland
den begaafden ouden Vlaming zouden vieren te
Tngoyghem, een dorpje in den zuid-westelijken
hoek van West-Vlaanderen, waar hij, na een
leven van sclioone daden, als rustend pastoor
verblijft in gezelschap van onzen grooten schrij
ver Stijn Streuvels.
Die feestviering gaat 1111 door op 17 Augustus
a.s. Voor eenige weken heeft een Komiteit de
handen aan ?t werk geslagen, -om het huldebetoon
grootscli en prachtig te maken.
Hugo Verriest werd geboren te Deerlijk in
1840. Hij heeft de prachtige schaar Vlaamsche
studenten gevormd, die later in 't werkelijke leven
de banier der Vlaamschgezindheid hoog in de
lucht zouden verheffen. Onder zijn leerlingen
was onze jonggestorven dichter Albrecht Roden-
bach, de hoofdman van den Vlaamsclien Studen
tenkamp, waaruit de voormannen van nu zijn
ontsproten.
't Was ook Hugo Verriest, die zijn lang mis
kenden meester, den grooten dichter Guido Ge-
zelle, hier en in Nederland, heeft doen kennen
en waardeeren naar verdienste.
Wij, Vlamingen, zijn hem dus veel verschul
digd.
Hij is geen veelschrijver of geen grootschrij
ver, hij is een beeld, een voorbeeld van den
Vlaamsclien ontwikkelden man. Wat hij in zijn
eerste jeugd als overtuiging en ideaal in zijn
wezen heeft voelen groeien, dat heeft hij door
geheel zijn leven, met het woord en met de (laad,
in boek en blad, en dagelijksch verkeer laten
ontwikkelen tot volle eigen-zijn, altijd, overal,
voor niets achteruitgaande maar niets of nie
mand met ruwheid of bitterheid bekampend.
We zetten vooral de Vlaamsche studeerende
jeugd aan op den huldigingsdag naar Ingoyghem
te trekken, om met de ontelbaar-toestroomende
Vlamingen, een hunner edelste voormannen te
vieren.
Gevaarlijke kwakzalverij.
Wij lezen in de N. Rott. Ct.:
Indië is toch een goed land. Wat in andere
