Kiezers voor de Tweede Kamer,
stemt Woensdag op Mr. ROODENBURGr!
«rsellep
Jhr. QUARLES VAN UFF0RD
Jhr. QUARLES
Haarlem—Bloemendaal
0 verveen—Zandvoort
Amsterdam
K. VISSER.
Mevrouw G. v. d. BRINK
Kiezers voor de Provinciale Staten.
Op allen, MAANDAG ter her
stemming van
Jk G. C. IJUAR LES VAN UFFORE
Niet langer den zetel van Notaris
TER HOFFSTEEDE bezet door
dien ander. Plaats
MAANDAG daarop. Vroeg ter
stembus! Dat maakt het werk
van de stembureaux gemakkelijk.
er in, en met enthousiasme er in.
Er is al wat gewerkt in dit district.
De laatste loodjes wegen het
zwaarst, op voor onze goede zaak.
voorheen LUCAS VERBOOG.
Warmoesstraat 17
KERK-AGENDA.
Haarlem.
Eglise Wallonne.
Pas de Service a cause de la Reunion Walloue
d'Arnhem.
Remonstrantscli-Gereformeerden.
v.in. 10 ure. Dr. Haentjens.
Luthersche Kerk.
v.m. 10 ure, Ds. De Meijere.
Kerk der Vereen. Doopsgezinden,
v.rn. 10 ure, Ds. Ilylketiia.
Bloemendaal.
Ned. Ilerv. Gemeente,
v.rn. 10 ure, Prof. Van Nes, uit Leiden.
Heemstede.
Ned. Ilerv. Gemeente,
v.m. 10 ure, Ds. Wolters.
Houtrijk en Polanen.
Ned. Herv. Gemeente,
v.m. 10 ure, Ds. Baljou.
Santpoort.
Ned. Ilerv. Gemeente,
v.m. 10 ure, Ds. Bax.
Spaarndam.
Ned. Ilerv. Gemeente,
v.m. 10 ure, Ds. Baljon.
Wijk aan Zee en Duin.
Ned. Herv. Gemeente,
v.m. 10 ure, Ds. Berkelbach v. d. Sprenkel.
IJmuiden.
Ned. Herv. Gemeente,
v.m. 10 ure, Ds. Cieutzberg.
n m. 5 ure, Ds. Creutzberg.
Doopsgez. Gem. en Ned. Prot. Bond.
v.m. IOI/2 urer Ds* Attema.
Zandvoort
Ned. Herv. Gemeente,
v.m. 10 ure, Ds. Posthumus Meijjes.
AGENDA.
BLOEMENDAAL.
Eiken Zondag, 's morgens 10 uur. Wekelijksche schiet
oefeningen door „Bloemendaal-Commando".
HAARLEM.
Bureau van Consultatie tot verleenen van rechts
bijstand aan onvermogenden. lederen Vrij
dag houdt het bureau des namiddags te half
2 zitting in het gerechtsgebouw aan de Jans
straat.
Koloniaal Museum (Paviljoen.) Dagelijks ge
opend van 104 ure.
Museum van Kunstnijverheid. (Paviljoen.)
Dagelijks geopend van 104 ure.
Gemeentelijk Museum. Dagelijks geopend van
104 ure. Entree f0.25 p.p. Ie Woensdag
van de maand vrij. Zondags van 10 3 vrij.
Bisschoppelijk Museum. (Jansstraat 79.) Ge
opend behalve Zondags en R.-K. feestdagen
van 105 ure. Toegang 25 cents.
Stads-Bibliotheek. (Priusenhof.) Dagelijks ge
opend (behalve Zondags) van 104 uur.
Groote Kerk. Dinsdags van 12 ure, en
Donderdags van 2—3 ure. Orgelbespeling.
Teyler's Stichting. (Spaarne.) Geopend (be
halve Zaterdags en Zondags) van 11 3 ure.
De bibliotheek alle werkdagen van 14 ure.
Schouwburg Jansweg.
Van Zaterdag 21 tot en met 27 Juni, Bioscope
Herm. Smits Co., Quo Vadis?
Dagelijks Bioscoopvoorstellingen, Apollo-Theater,
Barteljorisstraat.
van rhabarber en van sennabladen. Verder kon|it
er nog wat in voor van een tot poeder gebrach-
ten bast, die niet nader kon worden herkend}"
Deze laatste volzin maakt natuurlijk de vorige
volkomen overbodig. Juist wat wij gaarne har
den willen weten, lezen wij hier niet. Juist die tot
poeder gebrachte bast die niet nader kon wor
den herkend.
Die Staphorster boer, hè. Le malin! Tiet j's
duidelijk, dat hij dien bast, dien geheimen bast tot
poeder gewreven heeft, 0111 hem onherkenbaar te
maken.
Camille Lemonnier.
Over den dezer dagen overleden schrijver, lezen
wij in de „Carolus", het weekblad voor de Vla
mingen
De begrafenis van Camille Lemonnier, de we
reldberoemde Franscli-Belgische schrijver, had
Maandagnamiddag plaats te Brussel. Er was ont
zaglijk veel volk, een groot aantal openbare amb
tenaren, letterkundigen, overheidspersonen, enz.
We bemerkten o. a. de heeren H. Carlon de
Wiort, Paul llymans, Emile Vandervdde Maurice
Lemonnier, F. Cocq, Buyl, Buis, Maurice Feron.
Léon Souguenet, Dillens, Henry Maubel, Max, bur
gemeester van Brussel, De Mot, Georges Eekhoud,
Mairrice Des Ombiaux, James Ensor, Grcgoiro ,de
Roy. Victor Rousseau, Isi Collin, Albert Giraüd,
prof. Vermeylen, Pol de Mont, Van de Woeste3rhe,
Louis Franck, enz.
De lijkkist verdween letterlijk onder de bloemen.
Een berg van kronen en bloemtuilen, was in de
voorkamer van de woonstede van den overleden
schrijver bijeengelegd. Vanaf 2 uren was het een
onafgebroken stoet bezoekers en hooge personali
teiten, die het lijk kwamen groeten.
Terloops kunnen wij melden dat de heer Poulet,
minister van kunsten en wetenschappen en de
heer Beekers, hun rou'wbklag aan de familie Zon
dagnamiddag zijn gaan betuigen en zich veront
schuld-gden niet aan de begrafenis te kunnen
deelnemen, daar hun tegenwoordigheid op de
Gentsche tentoonstelling vereischt werd.
De lichting van het lijk gebeurde om 3 uren.
Op de doodkist prijkten talrijke kronen als ook
op den lijkwagen en in de drie volgende landaux.
De stoet begaf zich naar het kerkhof van El-
scne. Op heel den doortocht waren de lantaarn
palen met rouwfloers omdekt en een zeer inge
togen menigte volgde den somberen stoet.
De schrijver Georges Eekhoud hield de lijkrede
voor heel de Belgische letterwereld en deed de
hooge deugden van den overledene uitschijnen en
begroette hem als den stichter der moderne Belgi
sche letterkunde.
Dc teraardebestelling had dan plaats on de me
nigte zeer bewogen door die eenvoudige, maar
roerende plechtigheid, trok langzaam af.
Het „Maandblad van de Haarlemsche loge der
theosophische vereeniging" (secretariaat: Wilhel-
minapark 37), bevat een artikel van M. W. Mook,
getiteld „De noodzakelijkheid van het toeval".
Het motto, er boven geplaatst, is prof. Bolland's
uitspraak „Het toeval speelt overal door onze
ondervinding heen; dat laat zich niet wegdeter-
mineeren."
Wij ontvingen N°. 21 van de „Davoser Blatter",
een te Davos uitgegeven weekblad, dat alle Zater
dagen verschijnt. Dit nummer bevat o. m. een
vreemdelingenlijst, een aantal berichten en aan
wijzingen voor toeristen, en als feuilleton, een ver
taling van Beatrice Harraden's befaamde boek
„Ships, that pass in the night".
Ilet 15 Juni-nummer van het „Tijdschrift voor
economische geographie", bevat een aantal belang
wekkende artikelen, waaronder een van prof. G.
van Iterson Jr., over „Vezeleultuur en vezelindus
trie op Java", dat met fraaie kieken versierd is.
VOLKSZANG.
De Nationale vereeniging voor den volkszang
verspreidt een opwekking. Na erop gewezen te
hebben, hoe slecht het met den volkszang ten
onzent is gesteld, vraagt het bestuur, de nuttige
vereeniging te steunen, die op alle mogelijke wij
zen in 't gebeele land wil werkzaam zijn tot ver
betering van den volkszang.
De vereeniging roept de hulp der klokkespelen
VARIUM.
Op de Antillen, zegt Neraud, zag ik den advo
caat (een boom), wiens grijsachtige, gebersten
stam een tamelijk slecht hout oplevert; zijn vrucht
echter, in vorm een groote peer gelijk, is gevuld
met een moes, op dikken geurigen room gelijkende,
dat men aan schijven als tusscliengerecht oun-
biedt. Aanvankelijk vindt men er weinig smaak
aan, maar nadat men er aan gewend is, wordt
men er begeerig naar en zal men het ook niet
licht vergeten; de herinnering daaraan alleen is
mij reeds aangenaam. De Kreolen noemen het
moesachtige gedeelte der vrucht den Advocaat en
de onbruikbare pit den Procureur.
Vandaar het zeker niet zeer vriendelijke spreek
woord daar te lande,, dat men de Advocaten opeet
en de Procureurs uit het venster werpt.
Hij, die 't mededeelde, verzocht er bij, liet niet
verder te vertellen; daar evenwel slechts van
een Amerikaanschen boom gesproken werd, zag
ik er geen bezwaar in.
(Uit: 't Groote in 't Kleine, door H. Witte.)
Tweeërlei stroomi ng.
De oprichting van den Bond voor Vrouwenkies
recht heeft een scheiding teweeggebracht in de
gelederen der strijders en strijdsters voor de idee
van vrouwenkiesrecht in Nederland.
Aan degenen, die mede de verantwoordelijkheid
voor deze scheiding dragen, doet zich de ernstige
vraag voor: of deze scheiding winst of verlies be
duidt, of zij te betreuren is dan wel een reden tot
verheuging.
De uiterlijke waarneembare gevolgen dan zijn
deze, dat sedert de scheiding de beweging ont
zaglijk in kracht is toegenomen; niet alleen is de
belangstelling gewekt, maar ook blijkt, dat uit
twee centra werkende krachten meer bereiken
kunnen, dan om één middelpunt geschaarde arbei
ders; terwijl er nog bijkomt, dat de Vereeniging
voor vrouwenkiesrecht uit een zeer begrijpelijk
gevoel van concurrentie werkt, met een koortsacL-
tigen ijver als nooit te voren.
Een meer diepgaande vraag is echter deze, of
de scheiding innerlijk gerechtvaardigd was; een
vraag die ons daarom nog van meer belang toe
schijnt, dan die der practisclie resultaten.
grapliie j-) van dr. Gertrud Biiumer, een der be-
gaaidste jongere Duitsche vrouwen. Dr. G. Biiumer
zet in dit geschrift, dat het diepste en het beste
geeft wat ik over dit onderwerp nog gelezen lieu,
dat zuiver en scherp formuleert, wat wij allen
met meer of minder klaarheid voelen, den histori
schen oorsprong der twee richtingen in het femi
nisme uiteen, die volgens haar, elkaar geenszins
dekken, slechts maar kruisen en hier en daar voor
korte afstanden samengaan.
Wij hebben ons klaar te maken, zoo zegt zij;
dat de verandering, die met de vrouw heeft plaats
gehad, haar oorsprong heeft vóór den tijd, die ver
vuld is van de geestelijke beweging van heden. Ja,
dat de eerste stoot gegeven is in een tijdperk, dat
door de tegenwoordige geestelijke beweging over
wonnen en vervangen is. De vrouwenbeweging is
een kind van twee geestelijke werelden; zij neemt
twee elkaar in veel opzichten bestrijdende stroo
mingen in zich op; vandaar het dikwijls tegen
strijdige in de beweging, die aan het leven der
vrouw werkt.
De eene richting dan heeft haar oorsprong in
het rationalisme der Fransche revolutie: zij is een
schepping van redeneering, de consequentie van
een reeks abstracte principes: de vrouw vroeg
om het recht van den mensch, en die mensch was
een abstractie: het gemoed der vrouw had met
deze eischen niet te doen.
Abstract redeneerende over deze mensclienrech
ten veroordeelde men de behandeling der vrouw
in vroegere tijden in plaats van te verklaren en
te begrijpen; de man was de tyran en de onder
drukker; met naieve koenheid maakte men zich
tot absoluten rechter over verleden en toekomst
het program van de vrouwen uit deze periode kor
slechts zijn: een strijdprogram.
En de daarop volgende toestanden: de econo
mische veranderingen in de 19e eeuw, waardoor
duizenden vrouwen uit huis gedrongen en tot eve?
onmiddellijke leden van liet sociale lichaam ge
maakt werden, als vroeger de man alleen het was
vervulden die ethische en abstracte theorieën plot
seling met een zeer concréten en werkelijken in
houd. Wat een abstracte eiscli was geweest, wei-
een werkelijke noodkreet.
Die Frau in der Kulturbewegung der Ge-
genwart.
(Wordt vervolgd.)
Uit de „Kleine Geschriften van den Ncdc
landsclien Bond voor VroincenlciesrecliV
Onze bloedverwanten zorgen er meestal voo
de gebreken, die we ons zelf willen ontveinzen, t
ontdekken en wereldkundig maken.
Thackeray.
p CORSET1ÈHE.
[Keizersgracht 717 - Amsterdam
Telefoon 1751. Ateliers voor Reparatie
Ned. Na uurhistorische vereeniging.
De af deeling Haarlem en omstreken der Ned.
Natuurhistorische vereeniging heeft voor Zondag
29 Juni een uitstapje georganiseerd naar Rhe-
nen, Grebberberg en Wageningen.
Deze dag wandeling door de Betuwe, kersen
maaltijd in een kersenboomgaard, wandeling naar
Rhenen, enz. belooft heel aardig te worden.
Mejuffrouw Cath. Cool, Kleverparkweg 81, is de
secretaresse.
VAN HIER EN DAAR.
Wij lezen in „De Protestant":
Met het oog op de schoolwet die de Engelsche
regeering bezig is te ontwerpen, komt liet vraag
stuk van het godsdienstonderricht op de lagere
school weer aan de orde. De anglicaansche bis
schop Frodsham, heeft iii eene te Cambridge ge
houden preek gezegd, dat er in Nieuw-Zuid-Wales
een regeling van kracht is, die, behalve aan de
uitersten van beide zijden, algemeen bevrediging
geeft, reeds van 1881 af van kracht is en in
Queenstad en West-Australië is overgenomen.
Volgens deze regeling geven de onderwijzers
eenvoudig, zonder polemiek te voeren, les over on
derwerpen uit Oud- en Nieuw Testament aan alle
kinderen, wier ouders het niet anders wensclien.
De kerken hebben liet recht, op eigen kosten, in
den schooltijd liun dogmatisch godsdienstonder
richt te laten geven. Tegen proselieten-makerij
wordt gewaakt. De kinderen van ouders, die nog
het eene noch het andere onderricht voor hun kin
deren verlangen, krijgen in den tijd dat aan Ie
anderen godsdienstonderricht wordt gegeven, les
in een ander vak.
De sectescholen die er zijn krijgen geen subsidie
van den Staat.
Wij ontleenen aan „De Protestant":
Van 1872 tot 1906 is liet aantal klooster-neder-
zettingen alleen in Pruisen van 948 gestegen tot
2049 en dat der kloosterlingen van 9034 tot 29796.
Oostenrijk aan deze zijde van de Leitiia met 24
millioen roomsclien heeft op 100.000 inwoners
slechts 158 ordeleden. Pruisen echter met sleclits
13 millioen roomsclien, lieeft 231 monniken en.
nonnen op 100.000 inwoners. Het Duitsche Rijk
is rijker aan kloosters dan Oostenrijk en Spanje.
En nog is het niet genoeg. Het Centrum wil altijd
nog meer, totdat
Staphorster geheimenissen.
Wij lezen onder correspondentie in het Maand
blad ti-gen Kwakzalverij, het volgende:
,,P. v. D. te L. Het poeder van het Staphor-
ster boertje is opnieuw door den lieer N. Keule-
mans, te Amsterdam, onderzocht, die daarbij nog
de hulp van een bekend pharmacognost lieeft in
geroepen. Er werd in gevonden dubbel koolzure
soda, poeder van zoethout, van oranjeschillen,
in bij baren strijd tegen het straatlied. Ze gaf
aan alle klokkenisten een bundeltje van 84 Neder-
landsche volksliederen.
Ook wil de vereeniging door 't gelieele land
volkszangavonden inrichten, waar door volwasse
nen goede liederen eenstemmig worden aangeleerd.
Dit geschiedt op voorbeeld van Vlaanderen.
„Duizenden landgenooten betreuren het met
ons zoo luidt de opwekicing verder dat ons
volk niet meer zingt als het vroeger deed en voor
honderden van hen is de minimum-contributie
onzer vereeniging 1,geen bezwaar.
Tot die honderden richten wij ons met liet drin
gend verzoek: Steunt ons.
Zegt niet: er is toch niets aan te doen. Hoe
langer hoe minder, gelukkig, wordt in Nederland
de Jan Salie-verzuchting geslaakt: wij kunnen
niets. Laat ze ook niet meer gehoord worden, waar
het gaat om de verbetering van onzen volkszang.
Wij ontkennen niet, dat er factoren zijn, die ons
werk bemoeilijken, maar toch geldt ook hier: W^j
willen, dus wij kunnen
Men wordt verzocht, zich voor het lidmaatschap
op te geven bij den algemeenen secretaris mr. A.
Loosjes, Leidscliegraclit 117, Amsterdam.
ONTVANGEN BOEKEN, ENZ.
Tic verdwenen portefeuille en andere verhalen
bijeengebracht door J. Stamperius, uitgave van
den heer L. J. Veen, te Amsterdam, is een kinder
boek, dat er wezen mag. Ilet is al een buiten
gewoon aardige verzameling van kinderverhaleji,
heel boeiend en lang niet zonder verbeelding en
toch met een grond van ernst. De platen, waarmee
het boek is versierd, zijn ook heel aantrekkelijk.
Het is een goed kinderboek, dat wij gaarne aan
onze lezers aanbevelen, als er iets voor de kleinen
gekoclit worden moet.
De automobiel en haar behandeling, door J. W.
Brand, uitgave Nijgh Van Ditmar, te Rotter
dam, is een zeer leerzaam, en tevens ook aan
genaam leesbaar boek.
Voor ons ligt de vijfde, vermeerderde druk.
Schrijver, de heer J. W. Brand, is leeraar aan de
Iïaagsche chauffeursschool en blijkt iemand van
groote kennis en ervaring te zijn. Het boek bevat
een groot aantal aanwijzingen omtrent de inrich
ting, het verzorgen, reinigen en besturen van den
motorwagen. Het is versierd met een aantal keurige
illustraties, waaronder ook afbeeldingen van de
voornaamste types van auto's.
Wij bevelen gaarne dit boek aan allen, die be
langstellen in de auto-sport, aan.
Wij ontvingen N°. 4 van het Entos-gedenkboek.
Het bevat o. m. een verslag der openings-plech-
tigheid, een artikel over „Onze Amsterdamsche
reederijen", en een aantal illustraties, waaronder
teekeningen van aardige oude schepen.
Iedere beweging, die sterker wordt, moet nood
zakelijk differentieerende krachten in zich ont
wikkelen en daardoor juist uit haar eigen kracht
uiteenvallen. En dit uiteenvallen zal steeds plaats
vinden, zoodra de minderheid in een beweging zich
onderdrukt voelt door de meerderheidm. a. w.
zich bewust is door het verband met andersden
kenden zich niet vrijelijk te kunnen uiten cry ont
wikkelen.
De tegenwerping: gij hebt toch één doel, zoo
blijft toch bij elkaar, berust op een dwaalbegrip,
dat niet rekent met de oneindige differentieering,
niet alleen van gebieden waarop, maar ook van
wegen waarlangs men zijn doel zoekt, ja, waar
door ten slotte het doel zelf, dat één geleek, zich
wijzigt. Voorbeelden zijn gemakkelijk te vinden.
De kerk heeft maar één doel: de geestelijke ver
heffing van den mensch, de voldoening aan reli
gieuze behoeften, en toch heeft de kerk zich ge
splitst in een oneindig aantal sekten. En om con
minder verheven voorbeeld te kiezen: voor een
buitenstaander is het verschil tusschen vrijzinnig-
democraten en unie-liberalen eigenlijK maar met
een loup waar te nemen. Toch heeft een groep
van ernstige mannen gemeend zich in deze twee
partijen te moeten splitsen, en niemand lieeft het
hun euvel geduid.
De vrouw heeft dit tegen, dat zij, nog nieuwe
linge in het sociale leven met de uiterste toe
gevendheid wordt beoordeeld integendeel, met
heel wat grooter scherpte wordt gecritiseerd! On
der die zelfde vrijzinnig-democriton waren er
dan ook, die bedenkelijk net lioofd schudden over
deze scheiding in de gele leren der vrouwen -
naar ons voorkomt ten onrechte. Waar ernstige
mensehen met volle overtuiging de noodzakelijk
heid eener scheiding inzagen en zeiden: wij kun
nen niet anders, daar moet naar onze meening
die overtuiging geëerbiedigd worden. En dat hier
niet ondoordacht, maar na ernstige overweging
gehandeld werd, de lange rij van schitterende na
men, die onze ledenlijst vult, de tientallen van onze
eerste mannen en vrouwen op elk gebied, die zich
bij ons aansloten, staan er borg voor.
Wij zeggen het Marie Jungius dan ook vol
mondig na: Het is een fataal ding om samen te
gaan, wanneer dat niet van harte gebeurt. Laat
de beide stroomingen, de een de feministische
partij, de andere, de meer algemeen humanitaire
stroomingieder haar eigen weg gaan, zonder
elkaar te iriteeren of te belemmeren, door samen
te binden wat niet aan elkaar hoort.
Maar welke is dan, afgezien van de kleine uiter
lijke verschillen, die ten slotte toch maar sympto
men zijn van de innerlijke afwijkingen, de rich
ting, die wij toegedaan zijn, die, naar wij meenen,
afwijkt van de richting, die in de vereeniging voor
vrouwenkiesrecht de overheerschende is; onder
welk licht bezien wij het vrouwenkiesrecht.
Hierop zou ik thans iets dieper willen ingaan
aan de hand eener zeer belangwekkende mono-
TELEFOON 2400
