JCotel Caférïï«stsfö?3nl „Ksyaï'
Koyaards naar Mus oh, Musch had n.l.
ecu kluchtspel-tyi e (m. i. juist), Koyaards
gaf karaklerspel, passend in een blijspel
van hooger allooi, Koyaards bad dus eigen
lijk minder fijn moeten spelen. Wat
aan den anderen kant weêr jammer zou
geweest zijn.
Koyaards' afdeeling 11 gaf „Elisa", een
stuk, getrokken uit den roman van dien
naam van Edmond de Goncourt. Het be
gint in een nachtkroeg. Dat leek naar
niets (Alex Faasseii had de regie): ,t Was
een saaie boel en de „nachtvlinders" van
tweeërlei kunne deden aan pauoptiemn-
poppen denken. Ook mevrouw Van Dom-
meleu (Elisa) was er in het eerste bedrijf
naast. Alleen Meyer van Heem, die een'
ouden, verlamden pierewaaier - invalide
speelde, bracht er even kleur in. Maar in
het tweede, derde en vierde bedrijf gaf
mevrouw Van Dommelen spel van prach
tige, h ■veilde realiteit, bijgestaan in II door
Louis Saalborn, die aan liet einde van
dit bedrijf door haar vermoord wordt, om
dat. 11ijdie de prostituee Elisa „mooi"
liefhad, haar nu begeerde. Het zenuwspel
in 11als Elisa ter dood werd veroor
deeld, was hartverscheurend en in IV, dat
oen pleidooi tegen het zwijg-systeem in
cellen is, eveneens. Van Praag gaf een pa
rodie op een gevangenis-directeur: te dik.
liet. stuk, dat als roman psychologische
waarde heeft, gaf „Grand Guiguol" emo
ties. We willen wel en gaarne ontroerd
worden, maar niet griezelen.
Gisteren (10 Mei) „De student thuis",
blijspel van Erederik van Eeden, bij
Koyaards' afd. II. liet. dateert, ineen ik
nog uit Van Eedens studenten-tijd, is 011-,
pretentieus en zit wel goed in elkaar.
'1 Werd vlot en met „élan" gespeeld, geeft
verder geene aanleiding tot biz.ondere be
spreking: De jonge Jan de Vos blijkt
t oüiieelbloed te hebben en heeft geen last
van „Bühnonfiober".
Bij de K. „riet Xederlandscli Tooneel"
„La. maison diviséo" („het huis, dat tegen
zich zelf verdeeld is" in de vertaling van
dr. Walcli). Ik was niet in de gelegenheid
deze voorstelling te zien en zal ook niet
in de gelegenheid komen, daar liet „geval
len" is.
„Androcles en de Leeuw", een fabelstuk
van Bernard Shaw, waarin Louis cle Vries
zijn i 2' jarig jubileum vierde, heeft liet,
ondanks liet. voortreffelijke spul, vooral van
De Vries, Ivo van Dijk, Swaab en Van
Schoonhoven, ook niet „gedaan". Misschien
heeft men zich geërgerd, in de meening
dat Siiaw de christelijke Idee "bespotte.
Niets is minder waar: Shaw is de
seiitimenteele menseli met een grijns, waar
onder een droeve glimlach verborgen is.
Hij is de, schijnbaar harde, inderdaad
zachtmoedige spotter, die den draak steekt
met convent icneele opvattingen en over
leveringen en als aanleiding daartoe
't-cloet-er-niet-toe-wat neemt, Hier niètlièt
Christendom, maar bepaalde typen van
Christenen: Androcles, de zachtmoedige,
de dierenvriend, Ferrovius, in wien natuur
en geest strijd voeren, Spintho, die asje
blief! heel erg' graag gemarteld wil wor
den, omdat hij dan regelrecht naar den
hemel gaat, Luvinia, die „flirt" met den
romeinschen kapitein de „flirt" is als
de liefde van alle tijden en eeuwen
De droeve g'l imlach is t e verborgen dan
dat men van „humor" kan spreken, 't Is,
wat de Engelsohen noemen „wit"'.
Een aardig cabaret in liet „Panopticum
waar I'isuisse, geaccompagneerd door
Blokzijl, nieuwe liedjes zingt, ook van
Hollandsohe „dichters" en „dichteressen"
(van mevrouw De Wijs te 's-Gravenhage,
van Herre de Vos te Amsterdam en van
anderen)waar Alfred Muller met zijn
droge snuit moppen vertelt en grappige
verzen reciteert, waar Marcel Berger ons
met zijne fijne Pierrot-liederen verrukt,
waar l'oldi Reiff lollig den gastheer-con
férencier speelt, waar Ddna Dietrich lieve
liederen in Biedermeyer-stijl zingt en waar,
helaas, eene juffrouw Frederika-ik-weet-
niet-iiicer-wie liedjes jammert.
Edmond Visser.
aniiée de tourmente (1848), et j'en suis
resté ;i jamais auxieux et tourmenté."
De uitgever L. J. Veen te Amsterdam
zond ons een nieuw nummer van zijn „Gele
Bibliotheek", getiteld „Vóór zestig ja
ren door Jeanne Reyneke van Stuwe.
De prijs ervan is ingebonden 50 cents.
De 'N. V. Uitgeversmaatschappij v.li.
C. Harms Tiepen zendt ons de derde afle
vering van het „Maandblad voor Penning
kunde", dat er wederom zeer goed uitziet,
en voor de liefhebbers van munten en pen
ningen een aantrekkelijk bezil zal worden.
De uitgever Martinus Xijhoff te 's Ilage
zond ons de 6e aflevering van Van Dale's
Groot Woordenboek der Nederlandschft
taal. Met deze Ge aflevering zijn wij ge
raakt aan de letter K, dat is dus ongeveer
op de helft van liet .omvangrijke werk.
Do bekende cubistische schilder Fornand
Léger hield dezer dagen te Parijs een voor
dracht over cle hedendaagsche schilder
kunst- en had daarmede ^eel succes.
in een onlangs openbaar gomaaktenbrief
van J. K. Huysmans leest men de veel
zeggende woorden„Je suis né dans une
De Royal Academy te Louden heeft we
derom haar jaarlijksolie tentoonstelling ge
opend: het is de 146e. Hoewel er geien
oprichters meer onder de tentoonstellende
kunstenaars zijn, zoo schijnen allen toch
van eön eerbiedwanrdigen leeftijd te zijn;
er is althans niet één onder, die iets voor
losser, vlotter, nieuwer of persoonlijker
werk voelt dan het c.onventioneele, ons al
len weinig dierbaar door zijn technische
knapheid met weinig meer.
We kunnen niet genoeg liet fransche
tijdschrift „La vie des lettres" lo
ven. De inhoud ervan is van een stijgende
belangrijkheid. In het April-nummer vin
den we o. m. een artikel van André Gide
over Veria-ine en Mail armé, een van Bendz
over Oscar Wilde (waarin ten onrechte
te weinig over Baudelaire's invloed gerept
wordt), een schoon gedicht vail Henri Hertz
(die, trouwens met zoovele jonge dich
ters in zijn gezelschap, onder Jules Lafor-
gue's invloed is). Die paroxyst Nicolas
Beauduin draagt weder een hevige dithy
rambe op liet hedendaagsche leven bij.
Bovendien bevat dit nummer een aantal
bijdragen over uitheemsohe letteren en
kunst. Een belangrijk nummer als gewoon
lijk.
.Du Trekvogels",
van Beusekom,
Amersfoort.
door Anna Hubert
bij Valkhof!' Co.,
Nog steeds ligt op onze schrijftafel dit
zeer aardige boek, en nog steeds hebben
wij onzen lezers ons oordeel er niet over
gezegd. Hier is dat oordeel dan:
„De Trekvogels" behoort tot de meest ge-
zollige jonge-damesboeken, die wij den laat-
sten tijd onder de oogen kregen. Een ge-,
Heugelijke tocht naar Frankrijk en daarbij
de lotgevallen der twee jonge-dam-es in
dat verrassingen-rijke land worden ons
jolig en frisch beschrevenja, menigmaal
boeiden ons de uitmuntende beschrijvingen
van meiischen en toestanden, en de arge
loos natuurlijke manier van de dingen te
zien werkt aangenaam op den lezer.
Wanneer we liet boek uit hebben gele
zen, verlangen we hartelijk ook eens een
dergelijk reisje te maken, zoo begeerig heeft
de schrijfster er ons naar gemaakt.
Van het maandschrift „Holland" (mede
voortzetting van het „Memorandum voor
Schilderkunst") zendt de uitgeefster, de
X. 1'. Uitgeversmaatschappij v.li. C. Harms
Tiepen, ons de Apri 1-aflevering tos.
Deze aflevering behandelt als „De schil
deres van do maand" mevrouw Suze Bis
schop Robertson in een uitgebreid artikel,
dat bovendien met verscheidene goede af
beeldingen van haar werk is verlucht.
Voorts vinden we o. m. in dit nummer
„Enkele Herinneringen aan Rioter Egmond"
beschreven. E. Wichman vangt een arti
kel aan over materiaalkunst, nasar aanlei
ding der tentoonstelling van Lanooy's aar
den erk in liet Stedelijk Museum.
De schatten van liet British Museum te
Londen zijn nog verrijkt met een zeer uitge
breide verzameling van Japansche en Olii-
necsche kunst.
Dezer dagen vonden wij de volgende de
finitie van een hond door Victor Hugo:
„C'est uu animal qui rit avoc sa queue
et sue avec sa langue."
Plot oudste museum ter wereld is dat
te. Na ra in Japan. Het werd gesticht in
het- jaar 75G, eu bevat een fraaie verza
meling oude voorwerpen van kunst en nij
verheid.
Te Brussel zal een Salon des Refuses
ingericht worden van de werken, die op
de groote driejaarlijksche tentoonstelling
geweigerd zijn.
Iii China is een eigenaardige wet op
de journalistiek in werking gesteld.
Iemand onder dertig jaar mag niet redac
teur van een dag-, week- of maandblad
zijnhij mag het niet drukken, noch uit
geven, nocli mag hij erin schrijven. Elkeen,
die een dezer zaken doen wil, moet zijn
legitimatiepapieren aan de laudsregeering
inzenden, bewijzen dat liij zijn dienstplicht
vervuld heeft, en nooit zenuwziek 0 is
geweest, en afwachten of hij tot de pers
wordt toegelaten. Is dit het geval, dan
mag' hij beginnen, mits hij zicii verbindt
niet tegen de regeering te schrijven.
Uit de Pers.
De partijpers wordt in het algemeen be
ter bediend dan de z.g'.n. neutrale:. Het is
te verklaren. Wie vooruit weet in welke
richting hij moet schrijven en een vol
doend uitvoerig partijprogram voor zich
heeft, kan zich daarop inspireeren en zon
der voel moeite met persoonlijk accent
het reeds gezegde nog eens nazeggen. Hij
weet wat hij zegt, al weet hij liet van een
ander. Moeilijker is het, na raadpleging
van de encyclopaedic, die groote bron van
dagbladgeschrijf, iets te schrijven, wat
pakt. De partijpers heeft trouwens een
ander doel dan de gewone pers. Laatstge
noemde moet inlichten en afleiding be
zorgen. eerstgenoemde moet den lezer in
een partijdige extase brengen en houden.
Leest men niet anders dan een z.g.n.
neutrale krant, men wordt op den duur
van al die onpersoonlijkheid karakterloos
en willoos. Leest men niet anders dan
oen partijdige, dan wordt men eenzijdig
willend en op den duur voor de sameule-
ving ongeschikt. Het beste ware geen kran
ten 1e lezen. Maar omdat anderen wel een
krant lezen, moet men meedoen, op ge-1
vaar af allengs het spreken met zijne niede-
menschen te verleeren.
Couranten als „De Standaard", „De Maas
bode" et, tutti quanti worden gemeenlijk
alleen door de aanhangers van dr. Kuy-
per en van Rome gelezen. De neutrale en
liberale pers is eerst eenige aandacht aan
die bladen gaan wijden, toen de denkwijze
harer samenstellers invloed kreeg op het
staatkundig leven. De anti-revol. denk
wijze van dr. Kuyper (de neo-calviuisti-
sohe) en de ullramontaansche laten den
ontwikkelden modernen Nederlander
koud. Maar do invloed, dien zij op het staat
kundig leven en daarmede op de toekomst
van ons volk krijgen, mag ons niet koud
laten. Voor zoover wij dit kunnen doen,
zonder liet .onzen lezers al te, onaangenaam
te maken, zullen wij ons ook, nu en dan,
met artikelen uit die bladen bezig hou
den. Trouwens de moderne wereldbeschou
wing' der toekomst zal, wil zij waarlijk dien
naam verdienen, zoowel van de roomsche
als van de calvinistische wereldbeschou
wing de betere moeten zijn; zij zal niet
minder diepzinnig, maar eenvoudiger moe
ten wezen, en want dit is immers het
karakter van den modernen tijd den
toets van objectieve wetenschappelijke
waarneming eu ervaring moeten kunnen
doorstaan. Alles spiegelt zieli in zijn te
gendeel en zoo is vopr den modernen Neder
lander, wij spreken uit ervaring, vaak niets
zoo aangenaam als het kennisnemen van
dé aal odiluviale denkbeelden van verouder
de wereldstelsels, waarop het zonlicht van
het heden stuit om zijne werking te doen.
Eu gemakkelijk wordt het ons gemaakt!
Men kan op alle openbare plaatsen die
bladen vinden.
Wij vonden 1.1. Zaterdag liet volgende
stukje in „Do Standaard":
De hoeren Van Vliet en Noordhoff
hebben als Voorzitter en Secretaris van
„Patrimonium" zicli tot de Tweede Ka
mer gewend met een protest tegen
l'reubs proeve, dat klinkt als een klok.
Te sierlijk in slijl is 't stuk niet. Vrij
taai is de lectuur zelfs, eer ge er over
lieen zijt. Maar de heeren hebben blijk
baar gevoeld, dat hier geen bloemen in
den stijl noodig waren, en dat de be-
wijstaal in liet dege stuk naar allen kant
uitkomen moest en voelbaar zijn.
Want het is dan ook een radbraking
van liet "ontwerp, die op vierendeelen
wondergoed gelijkt.
Nu zou zulk legislatief beulswerk reeds
ojzichzelf verdienstelijk kunnen zijn,
maar het is 't ditmaal vooral, omdat
liet stuk uitgaat van een Arbeiderskring.
Juist op de Arbeiders tooli liaul Treub
zijn ontwerp gemunt. Die f 2 pensioen
zou ze wel verleiden.
En daarom doet 't zoo verkwikkend
aan, dat nu eens juist uit een kring
als van Patrimonium een goed gehar
nast paar debaters naar voren treden,
om liet voor ieder, die lezen kan, zonne
klaar en duidelijk te maken, dat betgeen
liier met de arme arbeiders gebeurt, een
spelen met hun wezenlijk belang is.
Dit driestarretje is nu niet zoozeer een
staaltje van calvinistische wereldbeschou
wing dan wel 'n puik staal van kuyperiaan-
sche journalistiek. Geen jezuïet zou kun
nen verbeteren dit spreken uit twee mon
den, in betwistbaar tegenstrijdige woorden
keus, als liet vleescli rondom een pit, die
geslikt moet worden, een harde politieke
pil, die, op zicli zelf gezien, niet appetij
telijk ware; déze pit: dat wat van Treub
komt niet deugt, .omdat 't van Treub komt,
daar Treub Treub is en Talina beter is,
want zoo goed is als Kuyper zelf.
Hoogst zonderling is, dat de z.g.n. neu
trale pers, die liet toch hebben moet van
onze nationale eenheid, en altijd beweert
niemand te willen stooten, het niet room
sche deel der natie dag in dag uit stoot
door zoetsappig de roomsche pers na te
schrijven, wanneer deze berichten geeft met
een kerkelijk tintje, maar die evenzoovele
beleedigingen zijn voor onze regeering, aan
slagen op onze staatssoevereiniteit en prik
kels voor onze roomsclie landgeuootcii om
de roomsche staatkundig-kerkelijke mach
ten te stellen boven liet wettige Neder-
j landsche gezag.
Zoo hebben de meeste dier bladen de
dwaze gewoonte overgenomen van bis
schoppen te spreken als van kerkvor
sten, men wijdt aandacht aan een wa-
I p e n, dat deze roomsche burgers van Ne-
j derland voeren. Vormt zich een roomsche
j optocht, dan wordt met middeleeuwschen
I zwier gesproken van de hoog waardig
heid s be k 1 e ed er s in dien stoet, waar
mede dan bedoeld zijn geestelijken, wier
waardigheid, uit wettig nederlandsch oog
punt bezien, niets is. In Roermond heeft
zich een nieuwe bisschop laten wijden.
Groot rumoer in die stad en in de room
sche bladen, alsof Nederland, althans dal
deel van Limburg, aan Rome toebehoor-
d e, en deze dwaze voorstelling wordt door
de neutrale pers, mir niclits dir nieiti
Verbreid. Lezen wij in de. roomsohi
schrijvingen, da.t dergelijke quasi-kerkeiijk
feitelijk staatkundig-kerkelijke feestel.'
den ook werden bijgewoond door den com
missaris der Koningin, hoofdofficieren van
het garnizoen, president oil leden der recht
bank en het kantongerecht, den bury,
meester en vele leden van den gemeen i
raad, dat van alle openbare gebouwen eu
de particuliere woningen de driekleur
wapperde, hier en daar afgewisseld door
het pauselijk geel, dan begrijpen wij op
het eerste gezicht, dat hier meer gezegd
dan verantwoord en veel gezwegen wordt,
maar, al doet zij'er dan wat langer over:
ook de neutrale pers moest dit begrijpen
en ais zij de waarheid lief had, moest
zij tegenover de partijdige roomsche pe.rs
trachten veeleer de andere zijde va zulk
een middeleeuwsch geval te belichte b.v.
door duidelijk te maken hoe het geheel
een anti-nationaal spelletje was eu een
handig in elkaar gezette vertooning bleek,
om de buitenwacht omtrent de innerlijke
kracht der roomsche kerk zand in de oogen
te strooien, welke middelen geduren le ge-
ruimen tijd gebruikt waren om veel den
tezamen te brengen, wat die nieuwe bis
schop voor een persoon was, hoeveel mui r
volksverdeeldheid ons van hem te vachten
stond, lioe weinig werkelijke Nederian -Ier.-
zieli bevonden in de stoeten, enz., enz.
Maar de z.g.n. neutrale pers slikt alles,
behalve wat karakter heeft, ze knipt fei
lende haar advertentiën.
„Het Volk" ontleent het volgend burn ht
omtrent roomsche verkiezingsprakt liken in
Frankrijk aan de „Humauité":
„Een enorm verkiezingsschandaal i- te
ltijssel aan het licht gekomen. Het is >n'-
dekt. dank zij de waakzaamheid onx'-r so
cialistische vrienden. Geestelijke broeders,
uit België vandaan, zijn gearresteerd.
Een hunner, afkomstig uit Brussel, heeft
bekend viermaal te hebben gestemd. Een
andere broeder is gearresteerd na, acht
maal te hebben gestemd. Op twee a-aden
broeders, die zicli uitgaven voor typograaf,
werden nog negentien verkiezingsbiljetE-u
bevonden.
In Rijssel is de verontwaardiging alge
meen. De heele politie is gemobiliseerd.
Zonder de aanmaning tot kalmte van onze
vrienden, zouden de ernstigste incidenten
te betreuren zijn. De klerikalen zijn versla
gen.
Delory en Shesquière (soc.-dem.), die on
danks al deze schaamtelooze manocuvr -s
herkozen zijn, hebben een klacht ingc- Si 'lid
tegen den burgemeester van Rijssel. D
medeplichtigheid van dezen is onbetwist
baar. De enveloppen, op de broedt- s be
vonden, waren dienst-enveloppen, dis kwa
men van (le secretarie van Rijssel.
Gisteren zou een groote protestraeetiug
worden gehouden tegen het ontdekte schan
daal.
Een telegram van Reuter weet nu reeds
mede te deelen, dat do burgemeester ont
slag heeft genomen. Dat heeft vu I weg
van een schuldbekentenis."
Wij kunnen daaraan nog iets toevoegen.
Een der vrienden van ons blad, in -uicur,
die geruimen tijd in België wo: udc eu
ooggetuige was in het publieke le\ ver
telde ons, dat het in België volstr- kt niet
ongewoon is, dat clericale kameroandhia
ten 5-francs diners geven aan hunne, kie
zers, te weten vóór de verkiezing. Dat
zijn dan de middagmalen voor aanhangers,
die ouder hun bord een 5-francsstuk vin
den, hetwelk zij, na zich te hebben lat u
trakteeren, opstrijken. Wordt de clerical)
candidaat gekozen, dan kan voor oen vol
gende gelegenheid weer op een 5-franu-s-
middagmaal worden gerekend. Hij a- 'un
met een roomsch priester in de.ii trein,
die onbeschaamd aan een met hem reizen
persoon mededeelde: Al zou 't ons ook
500.000 francs hebben gekost, we moesten
dat district bobben en we hebben het ge
kregen. Die nieuwe anti-olericale revolu
tie, die in Frankrijk haar werk - jhijnl
gedaan te hebben, wacht nu België,'om dan
naar Nederland over te slaan, tenzij du
regeering tijdig hier paal en perk stelt aai
de onbeschaamd aangroeiende maclii van
het oiidor godsdienstig mom vereader:
roomsche geld. Een onzer vriend- n, eei
predikant, die veel in België reist, wer-
daar onlangs geroepen bij een katholie
ken X'laamsclien boer. De pastoor had te
gen de verkiezingen, op den kam- ?.l met
het stembiljet zwaaiende, geschreeuwd:
Wie hierop den christen-socialist eu niet
den katholieken candidaat kiest, gaat n.-a:
de hel, de hel, de hel! Die boer had ge
meend, dat het voor zijn vaderland beti
was op den christen-socialist te stemmen
eu daar hij nu toch volgens garantie van
zijn priester „naar de hei" moest, verzocht
hij eei naburig predikant in zijne woning
te komen. Daar gekomen vond de pre-
dikai t den bijna 70 jaar ouden boer en
zijm zoons, de boer verhaalde het geheele
geval en zeide: Pastor, u moet mij beloven
als ik ziek word en sterven ga, dadelijk te
komen om mij toe te spreken, en gij, jon
gens, moet mij beloven, als ik plots mocht
sterven, zonder met dezen eerwaarde te heb
ben gesproken, dat gij hem zult nooden op
mijne begrafenis. De gevraagde beloften
werden gegeven, de predikant was zeer
onder den indruk. Onze vriend, die van
meer dergelijke gevallen op de hoogte was,
zeide ons o. a.liet juk der roomsche pries
ters wordt liet bclgisehe volk ondragelijk,
er moet een uitbarsting komen. Hij ge
loofde aan een revolutie in België tege. i
het clericalisme binnen 2 jaar.
v h „De la Station",
Si '-n. HAARLEM
8e Jaargang.
voor b
Noces
.V,
•(jen
Prijs per
halfjaar f 1.
hij vooruit!
taling.
Prijs pei
nummer fü.
Dit nummer bestaat
In dit weekblad is
„HET MIDDEN waarv
derlijke reeks is afgesl
24 Januari l.l.
De vergadéri
religieus - de moei
op
M ei te
Een verband te zoel
en politiek schjjnt vel
gedachte, waarmee In
niet af te geven. Zo-
geldt dat zaken „zake
staatkunde „staatkum
er toe komen kan de
den, zoo netjes door li
vastgesteld, scheiding
n religie, weer uit 1
religie in politiek te
politici oen raadsel. 1
omdat het streven va
noemden kring geen
uenig bepaald kerfege
openbaring" erkent, v
(lig standpunt zou ge
dienstige sanctie verk
Nochtans is de opril
ecu eisch des tijds. I
macht buiten het men
om, en die met blooti
worden geleid. Al zijn
gen, waarbij het sle
kunst aankomt en wa
hot religieus besef ve
de grondgedachte
(ligc léven is ontle
humaniteit en verlang
gelijke opvatting van
goed burger te zijn zi
moeten wezen, 0111 e
kunde te voeren, een
lijk bewustzijn, een
schc natuur. Het .rel
grip, dat een natie g
heeft, kan hier niet g(
als Cromwell, de Oran
op religieuze overtuigi
overtuiging gevestigd
tick terecht komt b
afwijzing der religieu
onfraaie voorbeeld da
velen zijner politieke
Het, is hier niet ger
I >ersonen voor ziclizei
opvatting hebben; lie
nat ie een zoodanige ii
De stroomingen, die
vraagstukken, die aa
openbare instellingen
men het publiek lcvi
het toezicht des staats
niet idealisme gedren
heel van' eens volks s1
dan materialistische
opportunisme kan gei
de staat heeft het
niet. slechts tot welvs
cultuur. De centrale
tuur is deze, dat in
volk en maatschappij
zich belichalaimt en t
ligie, besef van deze
leven en samenleving,
lelijke beteekenis der
daiment van elk cult:
van een gezonde stai
De religieus-democr
beiden om dit geesteli
kerkelijk exclusivisme
volks te versterken e:
lijks gezind zijn tot
Maandag 25 Mei t
Parkzicht Stadhoude
te 11 uren). Hoe ster
„idealisten," zooveel
uitgaan op de publie
meer weerkracht. h(
machten, die onze wa
bedreigen.
Dr. J. D'. Bi
Poppenkast
Dat de massa, he
beter -gezegd elke ver]
om gezamenlijk uit
Eene vergadering' m
wikkelde personen b<
hebben aan het gesp:
zichtsvermogen is n
opnemingsvermogen,
het tweede, liet ge]
voorstelling (en b(
loopig het laatst v
ontwikkelde. Of he
