In
i? j
I 4
J A. v. d. ENDEN. Coiffeur Bloemendaalschestr. 77
en Bloemend. Apotheek, Bloemend. Weg.
Alleen echt met dit etiket.
I
ïaar de hel zou gaan.
uijt er niet vies van,
digende praatjes om-
j de goêgemeente te
CEN, ENZ.
het nieuwe Groot-
blad, ligt het eerste
schrijftafel. De re-
D. J. Bodenstein, dr.
ïr. W. J. L. van Es
ng, dat het blad zich
elangen van den Diet-
geheele wereld, en in
e van zijne hoofdtak-
le, het Vlaamsche en
ie, te zamen het Diet-
t als een levensbelang
- het rijk in Europa en
iiën behoude zijn
eit en politieke zelf-
vereine staat; daarom
en moeten worden ge-
het mogen bedreigen,
ak, hetzij van geweld-
edzamen aard;
kundige verhoudingen
volk zoodanig worden
ver zijne eigen lotsbe-
:hikke, en zich in de
twikkele langs de lijnen
eter en volkseigen aan-
anneer Vlaanderens re-
a geheel en uitsluitend
len zullen berusten en
ewesten, bij voorschrift
de Nederlandsche Taal
lie voor officiëele doel-
worden, alleen dan zal
mst verzekerd mogen
van het lijden en van
lezen oorlog moet voor
olledige zelfstandigheid
elgische staatsverband,
■en in een vrij en neu-
ende bijdragen noemen
looie „Lied van Groot-
t slot:
nsch, Zuid-Afrikaansch,
is anders.
oceaans,
)ven tijd,
geesten strijd,
d,
lod,
rs.
artikelen van prof. Bo-
ietjens, De Clercq, A.
n. We zullen later wel
einden, op dit weekblad
nen, naar èen ding moet
hart: Het uiterlijk van
erminst een aangenamen
ing van het omslag bij
naar. Wat duivel, dat
5 De Clercq toch zeker
uilen daar dan ook wel
ngen. Men denke niet:
terlijk. De lezer, die zijn
en daarvan moeten deze
aben, wil samenhang tus-
innerlijk. Zoo moge dan
elijk uiterlijk bij een eer-
hem niet de lust tot
t het innerlijk benemen
ig van Polen", door Ar-
uitgave der vennootschap
st", te Amsterdam. Prijs
eft een overzicht van de
narijen in het bezette Po-
lijk, wat daar alles op
aniseerde wijze 2e'
l is. De schrijver waar-
itwoord voor de Duitsclie
in de veroverde landen
brengen zal en de sclia-
een nummer van „De
algemeen orgaan voor de
Ned. Padvinders", Ef
i, en heel wat aardigs en
Dat erkennen we graait
ost per jaar 2,25; losse
20 cent.
bibliotheek" van den uit-
1. Ven te Baarn is wee'1
i aardig werkje over de
aerkte ruimte". Het boel- L
ak bestemd voor leekeit
ital zeer leerzame wenken
maar naar wij meeneijjj
:rgevorderden er nog
leeren.
stelijkheid van een neteldoeksch zakje bo
ven een filtreer, of over de meerdere of
mindere smakelijkheid van steen dan wel
van metaal als materiaal voor de koffiepot.
Tot nog toe zijn allen het er echter over
eens geweest, dat een eerste vereischte
om koffie haar kracht en geurigheid te ge
ven, was kokend water. Met dit inzicht
moet men thans op gezag van een Duitsch
chemicus breken. Deze man van de weten
schap heeft becijferd dat door het gebruik
van kokend water ongeveer van de
waarde aan de koffie wordt onttrokken,
terwijl 25 pCt. nutteloos achterblijft. De
nieuwste wetenschappelijk geoorloofde me
thode is nu, koffie te zetten van koud wa
ter. Men neemt
hoeveelheid fijng
die in een zorgv
koud water goed
den herhaalt me
genden dag heeft
kregen, dat in si
volgens oude n
overtreft. Het br
tenschappelijk re
en voor het gebi
De koffiedik mo
doch er versche
nieuw 'schudden,
gemalen koffie
spaard.
Ijskasten zond
vrouwen kunnen
voordeelen genie
cat het haar ee
eenige moeite v
,-ijn n.l. voorzien
iiddel van een
r ijs de spijzen
erzijde van zoo'
en aangebracht,
met de waterleic
dat in de huisho
erst door die bi
en voortdurenc
huizen in Kopen!
kasten geb
rdt er op ing
TOONEELOVE1
De vereenigde
lijn vacantie-spi
i ng van A. var
stelling gegeven
VIax Halbe: „Je
Ik wil hierove
tune merkwaard
die ons eene gr
Martha Wald'
noneelspeelster
ten aanleg. Wij
dienstelijke vert
Heidelberg" van
oog verloren en
schap haar wee
Het drama „J
ouderd wat
danks de bekori
we somtijds gl
beetje sentiment
tisch". Eén eige
is pastoor Hop]
kapelaan Grego
tieke dogma, al
keering in de
drama-personen
schen. Het „ge
Annchen woont
oom, pastoor H
tieke kapelaan
woont, die haar
hebben, omdat z
is. Pastoor Hop
zichten en de jo
doet haar elke
vergaan. Zij krij
zij geeft zich aa
Haar jongere s
zwakke van ge
natuurgeluiden n
voor een temrei
achter die verhouding, wil Hansje dood
schieten, maar raakt Annchen, die sterft.
Kapelaan van Schigorski wil haar „pecca-
vi" hooren, maar de menschelijke pastoor
Hoppe geeft haar, vóór het te laat is, ab
solutie.
Martha Walden als Annchen roemde ik
reeds. Zij was er zoo in, dat zij bleek werd
bij de liefdesomarming van Hansje, die
door Frits Bouwmeester heel levendig,
frisch en lenig werd gespeeld. De oude
heer Faassen gaf eene pracht-creatie van
den gemoedelijken pastoor Hoppe. Schit
terend! Ja, ja, die oude garde.... Voge-
ding was de fanatieke. Wij zagen hem wel.
Miccpliior, b-
geheel schoone stemzwevingen. Dit jaar
in alle rollen was hij daarvan vrij: In
„Dolle Hans", in „De Duivel in de Vrouw",
in „Binnen de wet". Nu hoorde ik weêr
reminescensen van de oude hebbelijkheid,
die een dankbaar succesnummer is voor.,
imitatoren.
Ook den anJeren spelers veel lof.
Edmond Visser.
EEN SCHOON EN BELANGRIJK
BOEK.
(S 1 o t.)
Daare.tibnvpn -----
bJO
cö
•d
pH
cö
N
a
cö
d
cö
r—i
A
o
cö
d
O
O
r—-I
m
.o
o
O
<D
w
.i dankbai/j
in hancr
oorstellin^ -
ÜJ
U
w
O
hJ
1
Sp
*11
1
Uil
tl
fsIJl
o| ïjj
5
AMES.
Fr
r van koffiezetten. -
ieren om lekkere koffie c
koffieproefsters en -Prl)^ j
etwisten over de vertik"'
nu men al
ooit, dat i
infecteert,
del van Ne
Voor hei
het eenige
haarvet. I
Ter ont
men het z
gebruiken
a 2—.
durende sci
Amsterd am
CHS* Vraagt ter kennismaking een proeffleschje PRINSESSE-Odeur,
heerlijk fijn en welriekend. Prijs 35 ets.
Verkrijgbaar te Bloemendaal bij:
beoordeelaar van het menschelijke leven.
Zijne kalmte tegenover menschen en zaken
heeft hij te danken aan de keizerlijke
hoogte, op welke hij verplicht is geweest
zijnen geest te houden, en zijne melan
cholie is niets dan bedekte helderheid.
„Zulk een wijken van alle begoocheling
en zulk eene onverschilligheid, die soms
ten laatste gehcele maatschappijen inne
men, zijn gewoonlijk bij de volken, als bij
de individuen de voorteekenen van eene
vernieuwing der geesten. Zoo sprak de
oude wereld, verzadigd van vermaak, van
hoogmoed, van wetenschap, door den mond
haren meest voornamen tolk zich over
zelve met medelijden uit. Al wat de
d van Griekenland en Rome geweest
zonk het een na het ander in min
ing weg. Door eene soort van recht-
dige verzoening klom de ontmoe-
ïg, die het keizerlijk despotisme in de
;ld had verbreid, weder op tot den on-
ildigen erfgenaam van deze overstel-
le macht, en het was een keizer, die al
:n tegenzin tegen het leven in zijne ziel
aarde en opstapelde. Zoo terechtge-
en omtrent hetgeen buiten was, be-
p men te beter de waarde van het
rlijke leven. Men was minder burger,
meer mensch te zijn; men vond hulp
vertroosting in de zedewet; men
itte zich aan eeuwige waarheden, ver-
d aanschouwd; men boog zich oot-
dig voor de algemeene rede, d. i. voor
eenigen God, dien men zich voorstelde,
dobberende geesten, zoo er ten minste
op die van Marcus Aurelius geleken,
den zich aangetrokken naar de godde-
liefde henen en, eer zij God vonden,
en zij reeds door de godsvrucht aan-
aan.
let Christendom is niet, gelijk men be
rd heeft, uit deze beweging der geesten
rtgekomen, maar het moest op den
r met haar zijn voordeel doen. In de
eld wordt geene zedelijke omwenteling
iracht, die niet is voorbereid, en de
aonste waarheden gaan voor de men-
;n voorbij, zonder in hen door te drin-
indien zij niet reeds een hart hebben,
geopend is, om ze te ontvangen. De
evaders, die jegens de ongewijde wijs-
eerte veel rechtvaardiger zijn geweest,
men later dikwijls was, die niet
roomden hulde te brengen aan de men-
elijke wijsheid, en die niet meenden,
zij de vijandin was van de goddelijke
de kerkvaders hebben erkend, dat de
e wijsbegeerte eene wezenlijke voorbe-
ling was voor het christelijk geloof.
heden ten dage zijn er onder de edel-
verdedigers van 't geloof, die er zich
vromen plicht van maken, de wijzen
heidensche oudheid te verlagen, en de
lsten vooral te kiezen, om ze op het
ar te offeren, alsof de gedachte hen
ef, dat, hoe schooner het slachtoffer is,
des te welgevalliger is aan God.
Wij voor ons, die het niet billijk ach-
van een wijzen heiden de waarheden
vragen, die hij niet kent en niet geven
i, wij geven ons eenvoudig over aan de
biedige sympathie, welke een vorst ons
aezemt, die geen andere zwakheid dan
der zachtmoedigheid kende, aan wien
a niets anders heeft kunnen ten laste
gen dan de overdrijving van die deugd,
i welke de wereld toen de meeste be-
ifte had.a) Was hij als wijsgeer niet
jd nauwkeurig en consequent; schijnt
ie rede, begeerig naar vertroostende
arheden, soms te dobberen tusschen
i God van het Stoïcisme en dien van
to: het is, omdat zij het licht zoekt
i alle hoeken van den hemel. Zijn geest
ft besloten in de Stoïcijnsche leer, maar
i gemoed ontsnapt er uit en wil verder
tn. Hij is geen streng wijsgeer, omdat
de stijfhoofdigheid van den geleerde niet
ift, en zijne weifelingen zelve zijn het
ken van zijne oprechtheid. Toch heeft
de oude zedeleer vernieuwd, niet door
kracht van zijn genie, maar door de
verheid zijner ziel. De Stoa predikte
ds de verachting der wereld, de broe-
schap der menschen, de Voorzienigheid,
vrijwillige onderwerping aan de godde-
e wetten. Marcus Aurelius, zonder an-
•e waarheden te leeren, zonder het Stoï-
me met een enkel leerstuk te verrijken,
daaraan ten minste een nieuw accent,
bracht in de nog harde voorschriften de
derheid van zijnen aard. Door zijn vor-
lijk voorbeeld zoowel, als door zijne
orden beproefde hij er een geloof van
wen, en die daardoor blijft buiten de ge
moedsbewegingen en kleingeestige harts
tochten, die rondom hem woelen.
„Men ontmoet in dit boek niets van
hetgeen dikwijls de welsprekendheid der
andere Stoïcijnen uitmaakt, 'noch litera
risch onderzoek, noch declamatie, noch
wijsgeerige ironie. Het is, omdat Marcus
Aurelius niet is een bestrijder, maar een
Maalscmppy M
iron Ie Oberlahnsteln
OBERLfWNSTBtne >:m
^Taimuüj^k STpsierziali&ater
jxuüo- "tn actie/"
liggend en koel
bewaren
