OPTISCHE ARTIKELEN
bij DIRK HÜTTER, Opticien.
12 TAKSTEEG 12, AMSTERDAM.
Emser-Zout
He Jaargang.
ZATERDAG 26 Mei 1917
No. 21
Eeiactle ea Alministratie
Ged. Oude Gracht 63
Telefoon 141
HAARLEM.
jtct Bloctncndaalscb Weekblad.
Prijs per jaar f2,60
Advertentiën
10 cents per regel.
Dit nummer bestaat uit twee bladzijden.
PINKSTEREN.
Pinksteren, in de christenwereld gevierd
als het feest der ned^rdaling van den ti.
Geest over de apostelen, is gelijk vrijwel
alle groote jaarlijksche feesten van heiden-
schen oorsprong.
Het is het feest van de bloemen, van den
zomer, van de heerlijke jaarlijksche ver
nieuwing der natuur. En ook van de ver
nieuwing op ander gebied. Immers wie
kent de oude traditie niet, dat de nieuwe
kleêren met Pinksteren gereed dienen te
zijn, om de kinderen der menschen op dien
dag tot een pralende Pinksterbloem" te
maken voor het aangezicht der evennaas
ten?
Het bloemenfeestZoo vierden reeds
onze veelbesproken, te goeder en te kwa
der naam bekend staande, heidenen van
voorvaderen het.
Ook de oude Israëlieten vierden het zoo
genaamde Wekenfeest, dat was 7 weken of
vijftig dagen na Paschen. De naam Pink
steren is ontleend aan het Grieksche Pen-
tecoste, d. w. z. het feest van den vijftig
sten dag.
Het was op dezen feestdag, dat de oud- j
üermaansche meisjes aan een harer een
mooi wit kleedje aahtrokken, en haar met
hoopjes bloemen en strikken opsierden. Ze
noemden deze opgetooide vrindin de Pink
sterbruid''. In andere streken weer gebeur
de hetzelfde met knapen. De aldus ver
sierde jongelieden werden in optocht rond
geleid, enhet moet ons van 't hart, die
eerbewijzen aan de zomersche natuur wa
ren niet heelemaal belangeloos, of beter ge-
zegd: ze waren heèlemaal niét belangeloos.
Want niet de rijken der aarde versierden
elkaar en leidden elkander rond langs de
stulpen der armen, om dezen menschen
eens een pleziertje te bezorgen; neen, de
armen voerden hun „Pinksterblommen", al
zingend en juichend, dat is waar, maar te
vens al niet minder bedelend, langs de wo
ningen van wie wat te missen hadden. En er
werd nogal wat gegeven, anders hadden de
liefhebbers het niet zoo lang uitgehouden.
Want dat hébben ze. Vele, vele eeuwen.
Ondanks de tegenwerking van de overheid
zag men telkenjare weer hoopjes opge
tuigde „Pinksterblommen" erop uit trek
ken. Die tegenwerking van de overheid
vond haar oorzaak in de onverantwoorde
lijk onfatsoenlijke manier waarop de
„Pinksterblommen" menigmaal de met de
beste bedoelingen geofferde penningen der
meergegoeden verteerden. Dronkenschap
en zedeloosheid in het openbaar, ziehier
vaak het loon voor de mildheid der mede
burgers.
De ommegangen worden nu nauwelijks
meer gehouden, Maar nog heerscht de ge
woonte van zich tegen Pinksteren nieuwe
kleeren aan te schaffen; wie te lande met
Pinksteren niet in het nieuw is, die is het
heele jaar niet in het nieuw.
Ook bij dit zomerfeest weer, als bij zoo
veel andere feesten, Sinterklaas, Pa
schen, enzoovoorts, gebruiken, die ver
band met het huwelijk houden. Zoo is het
in sommige afgelegen streken van ons land
en elders nog gewoonte, des nachts op het
dak van het huis waar een huwbaar meisje
woont, een strooien pop te plaatsen, den
z.g. „Pinksterman", wat moet worden op
gevat als een soort aanmoediging om zich
niet al te afkeerig te toonen als die en die
haar om hand en hart komt vragen. Zoo
bevordert het Pinksterfeest ook de toetre
ding tot den echtelijken staat. Op het land
wordt vaak het publiek maken van een ver
loving tot het Pinksterfeest uitgesteld.
Een voornaam gebruik, veelal met de
Pinksterdagen, maar in sommige plaatsen
ook op den Hemelvaartsdag in zwang, is
het vroeg opstaan en buiten de stad een
lange wandeling maken; het zoogenaamde
„dauwtrappen". Stadsmenschen, die nooit
van hun leven de stad verlieten, gingen op
dien eenen dag vroeg naar den nieuwen
Zomer kijken, bewonderden het opgaan der
zon, een voorwerp, dat ze in hun straten
slechts bij name kenden, bekeken met be
langstelling de bloemen en het gras en de
groene boomen, om voor een jaar weer een
prettige herinnering mee te nemen naar
huis, waar al die heerlijkheden niet voor
handen waren. In onzen tijd met zijn goed
koop en snel verkeer is het aantal der
stadsmenschen, die nu en dan wat van de
zegeningen van buitenlucht en -licht en
-leven genieten kunnen, heel wat grooter.
Het gebruik van het „dauwtrappen" ver
mindert dus vanzelf.
Ook moeten wij aan het „luilak" herin
neren, het feest als men het zoo noe
men wil dat op den Zaterdag vóór Pink
steren, vroeger op Pinksterdag zeiven, ge
vierd werd. Die „viering" bestaat tegen
woordig hierin, dat straatjongens nog een
beetje erger dan anders te werk gaan, met
krijt op de verschgeverfde deuren en kozij
nen het woord „luilak" schrijven, en voorts
de groote menschen een weinig ook op an
dere wijzen voor het lapje houden. „Lui
lak" is degene, die dien morgen het laatst
opstaat; hij moet om zijn luiheid te boeten
op koekjes of andere lekkernij tracteeren.
Dit gebruik wordt in menig gezin nog in
eere gehouden. De oorsprong is gemakke
lijk na te gaan. Hij houdt verband met dien
van het dauwtrappen. Het Pinksterfeest
toch is het feest van den nieuwen zomer,
van de eerstelingen te velde; jong, frisch,
vroeg en wakker, ziehier de begrippen, wel
ke met de idee Pinksterfeest nauw verwant
zijn. Met het laatste ter plaatse te komen,
terwijl de anderen reeds lang gereedstaan
om hun vroeg-tocht te ondernemen het
opgaan naar de receptie van den jarigen
zomer maakte men zich dus schuldig aan
iets, dat zoo in tegenspraak met al het an
dere was, dat een bestraffing niet kon uit
blijven; men noemde den snooden laterik
dien dag den „luilak".
Een aardige gewoonte, welke, nog in ver
scheidene steden van ons vaderland in
zwang, aan de beteekenis van het Pinkster
feest als hét Bloemenfeest herinnert, is een
omvangrijke Bloemenjaarmarkt.
Ziet hier, lezeressen, lezers, een paar der
meest bekende Pinkstergebruiken. Ook is
het, zoo ik mij niet vergis, gebruikelijk,
elkaar een prettig Pinksterfeest te wen-
schen. Zoo doe ik u dan ook. En van
harte. S.
KRONIEK DER WEEK.
19 Mei. In het Amerikaansche ministe
rie van Buitenlandsche Zaken werd met
Lansing en Balfour vergaderd ter bespre
king van de rantsoeneering van Nederland,
Skandinavië, Zwitserland en Spanje. De
noodzakelijkheid om naar die landen de uit
voer te beperken, zoowel om te voorkomen
dat de uitgevoerde goederen den vijand
bereiken, als om scheepsruimte der gealli
eerden uit te sparen, is er overwogen en
algeheele overeenstemming werd bereikt.
20 Mei. Nicaragua voegt zich bij de ve
len, die hunne betrekkingen met Duitsch-
land verbraken.
20 Mei. De eerste minister van Canada
deelt in het Lagerhuis mede, dat de regee
ring een ontwerp van wet op den algemee-
nen dienstplicht zal invoeren.
21 Mei. De algemeene dienstplicht
treedt in de Vereenigde Staten in werking.
Reeds ongeveer 8 millioen man zullen In
dienst treden.
21 Mei. De Italianen behalen hier en
daar voordeelen op de Oostenrijkers.
21 Mei. In Drente breekt een groote
veenbrand uit.
22 Mei. Vanwege het niet naleven door
Duitschland van het gesloten contract om
trent vischlevering, toezegging van kolen
en volkomen veiligheid op zee in het vrije
gebied, vertrekken de heeren De Boer en
A. S. Groen. IJmuider reeders, en mr. An-
dreae ter bespreking naar Berlijn.
PLAATSELIJK NIEUWS.
De flink uitziende jonkman, die onlangs
in hotel „Duin en Daal' met alle geweld
het electrisch licht, waaraan niets man
keerde, wilde nazien, en toen men hem den
pols voelde, in allerijl de vlucht nam, is
thans er leelijk en afdoend ingevlogen.
Hij was zoo waar weer bij een dame in
onze gemeente naar den toestand van het
electrisch licht gaan vragen, maar de dame
herinnerde zich de waarschuwing in de
bladen (vermoedelijk die in „Het Bloemen-
daalsch Weekblad",) en liet hem inpikken.
Men ziet hieruit, hoe verkeerd flink uit
ziende jongelieden eraan doen, de bladen
niet te lezen. De gewoonste landschap
schilder. operazanger, letterkundige of po
liticus heeft zijn abonnement bij Dias, (bij
den echten, den wascheohten Dias,) die hem
voor een schijntje alle bladen toezendt,
waarin iets over hem geschreven is. Waar
om, in 's Hemels naam, zou een flink uit
ziend jonkman als de veelbesprokene zulks
dan verzuimen? Gelukkig, zult u zeggen.
Ja, eigenlijk wel gelukkig, dat zoo'n groot
aantal van de menschen, die verkeerde en
strafbare dingen uithalen, zoo dom zijn.
Dat is ons voordeel. Dat spreekt.
De Overveensche stationschef, de heer
Leeuwensteijn vertrekt met 1 Juli. In zijn
plaats komt, naar wij vernemen, de heer
De Vroom, uit Oldenzaal.
Fietsers. Deze week uwe lantaarns
ten 9 uur 33 minuten aansteken.
ZEER RIJKE COLLECTIE
(bij 't SPUI).
TEL. 8829
Uit het politie-rapport.
Processe n-v e r b a a 1 zijn opgemaakt
wegens: loopen over verboden grond, open
bare dronkenschap; diefstal van een rij
wiel, rijden zonder licht.
Gevonden en terug te bekomen bij:
Dankbaar, Rijperweg 5, te Bloemendaal,
een gulden; Engelsman, Kleverlaan 87, te
Bloemendaal, een ring sleutels; Pliester,
Hartenlustlaan 11, te Bloemendaal, een zil
veren schakelarmband; De Kanter, Prof. v.
Vlotenweg, te Bloemendaal, een rozen
krans; H. Bakker, Boschlaan 13, Bloemen
daal, een portemonnaie; Beekman,Bloemen-
daalscheweg Bloemendaal, een fantasie
broche; L. Bakker, in het Duin bij Meeren-
berg, een zilveren horloge; W. Roozen,
Houtvaart 26, Overveen, een bruine porte
monnaie; A. Wijkhuizen, Boerensteeg 1,
Haarlem, een damestaschje; Vuijk, Buiten-
twist, Overveen, een huissleutel; aan het
bureau van politie te Overveen. een zang
boek; een reticule; een hondenzweep; een
fantasie-broche; een ring met sleutels; een
zilveren armband; een knipmesje.
Verloren: een groen zadeldekje; een
groen zijden jas; een kinderhoedje; een
portemonnaieeen wit zeemlederen da
meshandschoen; een portemonnaie; een
bos sleutels.
Komen aan loopen bij: Eijsten, Zo-
merzorgerlaan, een Duitsche pincher.
BURGERLIJKE STAND.
Van Vrijdag 18 Mei tot en met Donder
dag 24 Mei.
Geboren: z. van H. H. Dalman en J.
E. Jansen.
Ondertrouwd: W. F. Bremer en M.
W. Blits; W. A. Rasch en Ch. L. Rambonnet
Getrouwd: S. P. ten Cate en C. C.
Schilthuis; C. Schenkel en G. Willemse.
QvcrledeninhetgestichtMee-
renberg: C. Twisk, 43 j.; M. Duin, 70
j.; F. L. van der Bijl, 30 j.; P. C. van Dok-
kum, 53 j.
UIT ANDERE GEMEENTEN.
Openbare les van mevrouw Sybrandi
Halberstadt. Zaterdagavond woonden
wij de openbare les van mevrouw Sijbrandi
—Halberstadt in „De Kroon" bij. De groote
schouwburgzaal was propvol met belang
stellenden, en de aanblik van al die dames,
jonge-meisjes en kinderen in fleurige en
witte kleedjes was allergenoeglijkst.
Deze jaarlijksche openbare lessen van leer
lingen der solo- en zangklassen uit Bloe
mendaal, Haarlem en Aerdenhout zijn een
groote aantrekkelijkheid elk voorjaar. En
het lijkt wel of ze telkenmale nog weer
aantrekkelijker zijn. Wat wij er ditmaal
ook weder hoorden, komt ons, hier ter
plaatse reeds menigmaal neergeschreven,
oordeel nog maar weer eens bevestigen:
dat mevrouw Mien SijbrandiHalberstadt
een uitnemende manier heeft om aan die
jonge-meisjes onderwijs te geven in de
edele zangkunst, en het steeds grooter suc
ces van hare cursussen stellig welverdiend
is; evenals de bloemen, welke haar Zater
dag zijn geschonken door hare leerlingen,
die allen veel van haar houden, en zoo
iets komt nooit van eèn kant met wie ze
zoo uitstekend op kan schieten. S.
Zondag vierde de heer Jac. Son te Haar
lem zijn 25-jarig jubileum als tandarts. Hij
ontving zeer veel blijken van waardeering
en belangstelling bij zijn feest.
Te Haarlem heeft zich gevormd een
„Commissie ter voorziening in het onder
wijs aan zieke en zwakke kinderen te
Haarlem en omliggende gemeenten," welke
commissie wil trachten, kinderen, die door
ziekten of lichaamsgebreken tijdelijk ot
voorgoed verhinderd zijn de school te be
zoeken, maar wier gezondheidstoestand
overigens van dien aard is, dat zij het lager
onderwijs goed kunnen volgen, les te doen
geven.
Ouders van kinderen, die voor dit on
derwijs in aanmerking komen, kunnen
zich wenden tot de secretaresse, mej.
F. C. van Dorsser, Kleverparkweg 41.
Eisolit echt naT iinrlijh
60 ot. per vierkante glazen flacon.
ONTVANGEN BOEKEN. ENZ.
Wij ontvingen een overdruk uit het
maandblad „Vragen van den Dag", en wel
van een artikel van Mierop. getiteld „Ons
huidige strafstelsel eischt radikale veran
dering."
Het stuk van Van Mierop vangt aan met
een aanhaling van ds. B de Ligt; „Een
maand cellulaire opsluiting voor alle rech
ters verplicht te stellen voor en aleer zij
gelegenheid krijgen, hun medemenschen
tot gevangenisstraf te veroordeelen, zou
ook zoo dwaas nog niet zijn. Wellicht gaf
dit spoedig een heele revolutie in het te
genwoordig gevangeniswezen, dat in me
nig opzicht barbaarsch is te noemen."
Na een uitvoerig en belangwekkend be
toog in deze richting komt Van Mierop
tot de slotsom, dat de daartoe aangewezen
macht terstond dient over te gaan tot een
radicale verandering van het heerschende
strafstelsel.
Bij de N. V. Theosofische Uitgevers
maatschappij verscheen „Geheugenoefe
ning", een practische cursus door Ernest
Wood. De prijs van het boekje is f 1.25.
„De voornaamste hoenderrassen" worden
behandeld in het zevende deeltje van de
bibliotheek voor Natuur en Sport van den
uitgever C. Morks Czn. te Dordrecht. Een
aardig boekje alweer, waaruit, ook alweer,
heel wat te leeren valt voor de kippen-
liefhebbers.
Bij A. W. Sijthoff's Uitgeversmaatschap
pij verscheen „L'impressionnisme", een
voordracht door den Franschman Henry
Asselin te Amsterdam gehouden ter gele
genheid van de tentoonstelling van Fran-
sche schilderkunst in het Stedelijk Mu
seum, aldaar. Op geestdriftige wijze
wordt daar de geschiedenis van het Fran-
sche „impressionisme" in verhaald. Ei
genaardig is ook wat Asselin ons van den
oorsprong van den naam „impressionnis-
me" verhaalt. Claude Monet had een schil
derij gemaakt, een havengezicht, masten en
zeilen van schepen in een fijnen parelgrij-
zen morgendamp gehuld. Zijn vriend Re
noir vroeg hem voor den catalogus van de
tentoonstelling der „Indépendants" een
naam om het te kunnen inschrijven. Monet
wist er geen. Maar „qu'est ce que tu
as voulu faire" vroeg Renoir. „J'ai voulu
traduire une impression," antwoordde Mo
net, en Renoir noemde het „Impression" in
den catalogus. Deze titel voor zulk een
schilderij vond zeer veel bijval bij de jon
gere schilders, en „Impressionnisme" was
van toen af de naam, waarmede zij hun
school aanduidden.
Het boekje is zeer lezenswaard. Vrien
den der kunst moeten het zich aanschaffen.
De prijs is slechts 50 cents.
TOONEEL.
Rotterdamsch Tooneelleven.
Bij gebrek aan beter heeft liet „Rott. Too-
neel" op den eere-avond van mevrouw Ma
rie van EijsdenVink een opvoering ge
geven van een oud Sardou-blijspel, door
dezen met medewerking van Deslandes ge
schreven; „Schoonmama".
Waarschijnlijk zal dit blijspel onze voor
ouders bijster hebben bevallen, omdat de
situaties, de verwikkelingen, de ontknoo
ping toen nog verrassen konden. Wij, van
den lateren tijd, weten, dat anderen het
Sardou veel fijner en geestiger hebben na
gedaan en hebben daarom moeite ons niet
te vervelen, tenminste, om recht hartelijk
en prettig-gekitteld, te lachen.
Maar het schijnt héél moeilijk te zijn ge
weest een geschikt stuk voor Marie van
Eijsden te vinden en omdat het hier hoofd
zakelijk om één rol te doen was, mag de
keuze nog niet eens zoo heel ongelukkig
heeten, want de eere-avondlinge vond er
alle gelegenheid in tot geestig, guitig cn
charmeerend spel, tot mooi en jong zijn en
tot het smaakvol dragen van eenige prach
tige toiletten.
Rotterdam fuifde haar met een 40-tal
bloemstukken.
Zij werd knap gesecondeerd door Nico
de Jong, Kreeft, Morrien, Jules Verstraete,
Martha Walden e. a.
Rotterdam. P. J. Blok.
