OPTISCHE ARTIKELEN
[□issssnD
bij DIRK HÜTTER, Opticien.
12 TAKSTEEG 12, AMSTERDAM.
VICTORI A-BRON,
lie Jaargang.
ZATERDAG 2 Juni 1917.
No. 22
Redactie en Admiaislratie
Ged. Oude Gracht 63
Telefoon 141
HAARLEM.
Het Bloetnendaaisch Weekblad.
Prijs per jaar f2,60
Advertentiën
10 cents per regel.
Dit nummer bestaat uit twee bladzijden.
EEN AANTREKKELIJK DENKBEELD.
Ieder kent den Volksbond tegen drank
misbruik, en weet van het goede werk van
dezen bond wel het een en ander. Velen
zijn dan ook de telkens weder nieuwe po
gingen door dezen bond gedaan om het
euvel van het drankmisbruik te bestrijden.
Zoo werd onlangs benoemd een commissie
tot onderzoek van de vraag „hoe het
drankmisbruik op het platteland het krach
tigst kan worden tegengegaan." In het rap
port dier commissie wordt een nieuwheid
aan de hand gedaan, waarvoor wij veet
kunnen voelen. Wij ontleenen aan dat rap
port het onderstaande:
De drankbestrijder ziet in het herber-
giersbedrijf iets minderwaardigs. Kwamen
er veel duels en zelfmoorden voor, dan
zoude over den wapenhandel ook zoo wor
den gedacht. Er zijn heel wat categorieën
van menschen, die de herberg niet anders
kennen dan als de plaats, waar men heen
gaat om iets te drinken. Het woord „her
berg'' zelfs duidt reeds aan, dat met die
inrichting wat anders is bedoeld, en als
herberg is het koffiehuis dan ook voor het
verkeer, en veelal voor het vereenigings-
leven, onmisbaar. De koffiehuishouder mag
niet worden beschouwd als bevorderaar
van het slechte. In den opzet van het her-
bergiersbedrijf is echter eene betreurens
waardige fout geslopen, die moeilijk zal zijn
te herstellen; de Volksbond mag niet na
laten daarvoor zijn best te doen.
Het bezoek van de herberg wordt betaald
met de winst op de comsumptie. Wie het
gastvrije dak van de herberg voor een sa
menkomst, als schuilplaats voor den re
gen, om een courant te lezen of om even
uit te rusten, noodig heeft, moet wat be
stellen. Trek of geen trek, wie een koffie
huis binnengaat moet wat eten of drinken.
Drinken is het gemakkelijkste en men
drinkt dus wat. Iemand, die de markt be
zoekt en in meerdere herbergen moet zijn,
moet evenveel koppen of glaasjes met het
een of ander bestellen. Hiermede betaalt
bij den herbergier, in wiens inrichting hij
toch niet voor niets kan toeven. En omdat
dit nu eenmaal zoo is, worden gemoeds
bezwaren ter zijde gesteld; het is voor de
zaken, ^oor het verdienen van het dage-
lijksch brood voor vrouw en kinderen im
mers dat gedronken wordt.
Zoude men een herberg binnen kunnen
gaan zonder verplichting iets te gebruiken,
en de bezoeker zoude dus weten, dat het
bestellen van hel een of ander geen eisch
der omstandigheden is, dan toch zoude er
eene groote verleiding tot drankgebruik
minder zijn. De koffiehuishouder zou
schadeloos gesteld moeten worden wegens
de vermindering van omzet zijner koop
waar.
Wij willen ons geen oordeel aanmatigen
over hetgeen de koffiehuishouders, zon
der hun eigen belang te zeer te schaden,
zouden kunnen doen, maar we geven hier
toch een denkbeeld ten beste, dat mis
schien naar eene oplossing kan leiden.
Wij hebben ons namelijk gedacht, dat de
Volksbond, zooals de Alg. Ned. Wielrijders-
bond voor andere oogmerken doet, her
kenningsteekenen beschikbaar zou kun
nen stellen, welke zouden beteekenen, dat
de daarmee versierde herberg kan wor
den binnengetreden zonder verplichting iets
te gebruiken, onder voorwaarde, dat voor
het verblijf in het lokaal een vast bedrag
wordt betaald. In deze herkenningsteeke
nen, waartoe in het oog vallende geëmail
leerde piaatjes zouden gebruikt kunnen
worden, zouden nog v.erschillende onder
scheidingen zijn te maken, De plaatjes
zouden door een nummer kunnen aangeven,
hoeveel voor een bezoek zonder consump
tie moet worden betaald, een prijs, die
waarschijnlijk evenredig zal zijn aan de
andere in de inrichting geldende prijzen
Ook zou het plaatje kunnen aangeven, of
koffie, thee en dergelijke dranken binnen
zekeren tijd zijn te leveren. In dezen geest
verwachten wij, dat de Volksbond met de
exploitanten der gelegenheden tot het ge
bruiken van spijzen en dranken ter plaatse
eene regeling zal kunnen treffen, die op
den duur eene groote verandering in het
berbc-gwezen zal brengen.
KRONIEK DER WEEK.
24 Mei. Duitschland verhoogt de maan-
delijksche oorlogsschatting van het uitge
mergelde België, nog even met 10 mil-
lioen franken per maand.
26 Mei. De „vierjaarlijksche"' tentoon
stelling van beeldende kunst wordt te
Rotterdam onder groote belangstelling
geopend.
26 Mei. Op het westelijk front wordt
een door de Duitschers ondernomen aan
val door de Franschen afgeslagen.
29 Mei. Brazilië heft zijne neutraliteit
op. Het staat gebruik maken van de in
Braziliaansche havens liggende Duitsche
schepen toe, en de regeering neemt maat
regelen ter verdediging der Braziliaansche
scheepvaart.
PLAATSELIJK NIEUWS.
Tegen de annexatie.
ZEER RIJKE COLLECTIE
Onze lezers vinden hierboven de afbeel
ding van het sluitzegel, voor het gemeente
bestuur van Bloemendaal vervaardigd door
den kunstschilder Jan Kreunen. Het zegel,
degelijk en smaakvol van ontwerp en keu
rig van uitvoering, is in vier verschillende
kleuren verkrijgbaar rood, groen, blauw
of zwart bij vooruitbestelling aan het
kantoor van ons blad, Qed. Oude Gracht
63, tegen den kostenden prijs, 40,per
10.000, en 5,— per 1000 stuks.
Ook van andere zijden zullen sluitzegels
voor hetzelfde doel worden vervaardigd.
Binnenkort wacht onzen plaatsgenooten
weer een nieuwe verrassing op dat gebied.
Ook „Het Bloemendaalsch Weekblad"
laat zich natuurlijk niet onbetuigd; binnen
kort geven wij n.l. een door den bekenden
kunstschilder Wenckebach geteekend sluit
zegel uit.
Er zullen dus sluitzegels in soorten zijn;
en wij zijn er zeker van, dat ieder ingeze
tene, die het goed met Bloemendaal meent,
zich flink wat van die goedkoope, maar
practische propagandamiddelen zal aan
schaffen, en benutten, zoodat door de snelle
alomtegenwoordige brievenpost tallenkant
in de wereld de vaste wil van Bloemendaal
worde kenbaar gemaakt: de vaste wil om
onverkort zelfstandig te blijven.
Omtrent de inbraak, bij den heer Otto,
in de villa „Dunenburg" gepleegd, is nog
weinig naders te vermelden. Verrnist wor
den een gouden horloge, een paar gouden
armbanden en een bedrag van ruim 10,—.
De politie is ijverig aan het speuren naar
den dader.
Op het programma der 43e algemecne
vergadering van den Volksbond tegen
drankmisbruik op 28 Augustus e.k., staat
ook voor Maandag 27 Augustus 's avonds
8 uur: Rit per extra tram naar Bloemen
daal; wandeling naar het hotel „Duin-en-
Daal", alwaar door de afdeeiingen Haar
lem, Bloemendaal en Heemstede een con
cert aan de leden van het hoofdbestuur en
de 'afgevaardigden met hunne dames wordt
aangeboden.
Fietsers. Deze week uwe lantaarns
ten 9 uur 41 minuten aansteken.
Uit het politie-rapport.
Processe n-v e r b a a 1 zijn opgemaakt
wegens: rijden zonder licht; openbare
dronkenschap; loopen over verboden
grond; diefstal van een rijwiel; diefstal van
koperdraad.
Gevonden en terug te bekomen bij
P. Antonisse, Lange Wolstraat 12, Haar
lem, een zilveren broche; Zomerzorgerlaan
42, een kinderschepje; Vermeer, Geweer
straat 32, Heemstede, een dantesparapluie;
L. Spruit, Delftkade 2zwart, Haarlem, twee
kanten kraagjes; N. Vries, Zijlweg 8, Over-
veen, een barnsteenen sigarenpijpje; H.
Aartsen, Binnenpad 16, Overveen, een por-
temonnaie; Smits, Aerdenhout, een pet; J.
Jonckbloedt. Nassaulaan 18, een portemon-
naie; Bogaert, Heerengracht 525, Amster
dam, een gouden dameshorloge; Van Dorp,
Gaelstraat 4, Haarlem, een zilveren heeren
horloge; M. Gerritz, Kenaupark 9, Haarlem,
een zilveren schakelarmband; aan het bu
reau van politie Overveen, een gouden
schakelring; een haarspeld; een huissleutel.
Verloren: een lorgnet, drie dames-
portemonnaies; twee schildpad brillen; een
snijdiamant; een zak-étui; een gouden bro
che; een tennisbal.
Komen a a n 1 o o p e n bijStoifer, Aer
denhout; een Duitsche herdershond.
BURGERLIJKE STAND.
Van Vrijdag 25 Mei tot en met Donder
dag 31 Mei.
(bij 't SPUI).
TEL, 8829
Geboren: d. van E. Boonstra en S.
van der Werf; z. van H. A. J. Wories en
P. W. D. van Roosebeek.
Ondertrouwd: J. H. van der Hoop
en L. A. van Wessem.
Getrouwd: J. Groskamp en G. W.
M. Vollaerts.
Overleden: F. J. van Buggenum, 49
j.; K. J. van der Veldt, 62 j.
OverledeninhetgestichtMee-
renberg: J. Wierda, 12 j.; J. Liezenberg,
56 j.; H. M. Greevelt, 31 j.
UIT ANDERE GEMEENTEN.
Donderdagmiddag werd in tegenwoor
digheid van generaal Kleinhens en het Co
mité voor Ontwikkeling en Ontspanning,
het militaire zwembad aan de Mooie Nel
officiéél geopend. De in gebruik name is
op 15 dezer gesteld. Een kleine wedstrijd
een voorproefje van de ophanden groo-
tere had Donderdag reeds alvast plaats.
VAN HIER EN DAAR.
Maatschappelijk werk bij zenuwlijden
en krankzinnigheid. Onlangs is gesticht
de „centrale vereeniging ter behartiging
van de maatschappelijke belangen van
zenuwlijders en krankzinnigen". De ver
eeniging geeft thans ook een eigen blaadje
uit. Wij ontvingen er het eerste nummer
van, en vinden daarin als het doel der ver
eeniging vermeld: het verleenen van zede
lijken, en, waar mogelijk, ook stoffelijken
steun te verleenen aan zenuwlijders en
krankzinnigen indien de verzorgers meer
in het bizonder de natuurlijke verzorgers
niet bij machte zijn de maatschappelijke
belangen der patiënten voldoende te be
hartigen. De vereeniging strekt hare zor
gen uit zoowel over de patiënten, die in
een inrichting worden verpleegd, als over
hen, die daar niet of niet meer verpleegd
worden
Als lid of begunstiger dezer sympathieke
vereeniging kan men zich opgeven aan het
Centraal Bureau, Willem Barentzstraat 19,
Utrecht.
Het Duitsche oorlogsdoel en de vrede.
In de „Neue Ziircher Zeitung" geeft
prins Alexander von Hohenlohe beschou
wingen over Bethmann Hollweg's weige
ring om zich over het oorlogsdoel uit te
laten. Hij noemt deze weigering meer dan
een fout, een tragisch onheil. „Want daar
mee,'' schrijft hij o. m. (we ontleenen een
en ander aan de „N. R. Ct."), „want
daarmee is van Duitschen kant de laatste
gelegenheid verzuimd, om tot een vrecfe
door bemiddeling van Rusland te komen
en de grondslagen voor een duurzame
vriendschappelijke verhouding met het
nieuwe Rusland te leggen. Ik zeg uitdruk
kelijk voor een vrede, ik bedoel een alge-
meenen vrede, door bemiddeling van Rus
land, en geen afzonderlijken vrede. Want
elke Rus, die eerbied voor zichzelf heeft,
zou het, en terecht, een gemeene veron
derstelling achten, als men van hem zou
verwachten, dat hij het Fransche volk, dat
zijn trouw aan het Russische bondgenoot
schap met zijn bloed bezegeld heeft, thans,
nu het in den hoogsten nood verkeert, in
den steek zou laten.
Door zijn houding belast de rijkskanselier
echter verder het Duitsche volk met de
schuld van de voortzetting van den oorlog
en daardoor met de ontzaglijke offers aan
menschenlevens, de krankzinnige stoffe
lijke verliezen nog daargelaten. Hij laadt
aan het Duitsche volk een schuld op, die
niet de zijne is, want het Duitsche volk
heeft thans in zijn verpletterende meerder
heid eindelijk ingezien, hoe de toestand Is
en heeft, evenals alle volken, den wensch
naar een spoedigen en duurzamen vrede;
het is het volk volkomen onverschillig, of
een stuk land meer of minder veroverd
wordt. Wat voor dat volk. en voor alle
volken, de hoofdzaak is, dat is de duur
zame vrede, d. w. z. dat de tegenwoordige
oorlog, als hij eindelijk uit zal zijn, dan
ook werkelijk de laatste is. Dat zou een
schadeloosstelling zijn van meer waarde
dan alle oorlogsvergoedingen in geld, die
toch hersenschimmig worden, als er zoo
lang om gestreden moet worden, dat de
kosten, die deze verlengde strijd verslindt,
er weer tegen opwegen. Alleen een duur
zame vrede, die, al is hij ook niet de eeu
wige vrede, toch ten minste aan volgende
geslachten de ontzetting van een catastrofe
als de tegenwoordige bespaart, zou de
eenige werkelijke schadevergoeding zijn
voor al de offers aan bloed en goed, die de
volken gebracht hebben.
Ook deze hoop is door het weigerend
antwoord van den rijkskanselier vernie
tigd; want een voorgeschreven vrede, een
machtsvrede, kan nooit een duurzame
vrede zijn. Het Duitsche volk heeft dus
het vooruitzicht voor zich, niet alleen de
renten en de amortisatie van de reusach
tige schuld, die de oorlog achterlaten zal,
te moeten betalen, maar ook opnieuw de
kosten op zijn schouders te nemen, die
nieuwe oorlogstoerustingen, het noodza
kelijk gevolg van den machtsvrede, eischen
zullen.
Men hoort nu al, niet alleen Alduitsche
dwazen over .den volgenden oorlog
spreken, neen, zelfs generaal Von Stein,
de Pruisische minister heeft onlangs, om
den Rijksdag van de noodzakelijkheid van
het bestaan van een nieuwe cadettenschool
te overtuigen, het pacifisme als een utopie
bestempeld en den oorlog als onvermijde
lijk altijd weer terugkeerend voorgesteld.
Painlevé, de Fransche minister van oorlog,
heeft daarentegen Jcort geleden verklaard,
dat deze oorlog uitgevochten moest wor
den, opdat hij voorgoed de laatste was, en
de menschheid zich ongestoord aan de
werken van den vooruitgang en van de
beschaving zou kunnen wijden. Het ware
mij liever geweest, als ik die woorden eens
in de rede van een Duitschen minister
van oorlog had gelezen.
„Hoe komt het, dat het niet het geval
is De verklaring moet zijn dat de leiden
de mannen blijkbaar nog niet tot het beset
zijn gekomen, dat er een nieuwe tijd is
aangebroken, waarin met de oude formu
les en methodes niet meer te werken valt.-
De mannen, die drie jaar lang de ontzet
ting van dezen oorlog, deze onnoemelijke
pijnen en ontberingen beleefd en gedragen
hebben, keeren naar hun vaderland terug
als andere menschen. Als zij een leer uit
dezen oorlog meegebracht hebben, is het
deze, dat de oorlog niet iets moois, heer
lijks is, zooals hun gezegd was, maar dat
hij, voornamelijk in zijn tegenwoordige ge
daante, iets zoo verschrikkelijks en onzin
nigs is, dat iedereen die nog zijn vijf zin
tuigen heel thuis brengt, nog slechts de
zen eenen wensch kan hebben, dat hij aan
zijn kinderen en kindskinderen bespaard
zal blijven. Hemzelf zal echter, naar ik
meen, geen macht op aarde meer ertoe
bewegen, een tweede maal uit te trekken,
voor men hem het bewijs levert, dat het
werkelijk slechts om de verdediging van
het vaderland gaat, vooral echter dat van
de zijde der regeeringen alles beproefd is
geworden, om een mogelijken nieuwen
strijd in der minne te beslechten. Daarom
zal het volk, en terecht, verlangen, zooals
reeds in een voorstel in den Rijksdag tot
uiting gekomen is, dat het in de toekomst
gehoord zal worden en mee zal hebben te
spreken, als er over een oorlogsverklaring
beraadslaagd wordt.
WIJSBEGEERTE.
üe Internationale School voor wijs
begeerte te Amersfoort.
Voor ons ligt het Juni-nummer van de
„Mededeelingen" der school. Aan het
daarin voorkomend verslag der door den
voorzitter op de jaarvergadering op 12 Mei
gehouden rede ontleenen wij:
„Onze Stichting kwam wel in een merk-
waardigen tijd tot stand temidden van den
grootsten strijd, dien het menschdom ooit
gevoerd heeft.
Dit heeft in het begin menigeen sceptisch
gestemd. Hoe zou de Internationale School
voor Wijsbegeerte passen in een wereld
zoo vol onrust? Voor kalme bezinning
was thans geen tijd en de noodzakelijkheid
zich met wijsbegeerte bezig te houden,
werd niet ingezien. Bovendien, er werd
reeds zooveel gevergd van de menschen
in hun strijd om het bestaan en niet het
Tegen inzending van 15 cents, voor ver-
pakkingskosten en porti, wordt door het
hoofdkantoor der
Singel 512, Amsterdam, haar bekende re
clameplaat „Rebecca aan de bron" franco
toegezonden.
