ALGEMEEN WEEKBLAD Gedempte Oude Gracht 63. Telefoon 141. HAARLEM. p~ 12e Jaargang. ZATERDAG 6 JULI. 1918 No 27. Het BlocmenMsch (MM Prijs per jaar 2,60 Prijs per nummer 25 cents. Uitgave der N. Vennootschap „HET MIDDEN". Kantoor voor redactie en administratie: Advertentiën 10 cents per regel; bij contract belangrijke korting. Dit nummer bestaat uit vier bladzijden. Advertenties, berichten, enz., worden aangenomen in den boekhandel van den heer CORN. NI. BLADERGROEN, Bloe- mendaalsche weg 53, Telefoon 3413, Bloemendaal. Ook zijn daar steeds afzon derlijke nummers van ons blad verkrijg baar. ONZE PRIJSVRAGEN. De redactie van „Het Bloemendaalsch Weekblad" heeft het voornemen opgevat, van tijd tot tijd eene prijsvraag uit ts schrij ven, waardoor zij hoopt het contact met hare lezers te verinnigen, hunne belang stelling te prikkelen en den adverteerders het bewijs van hare veelgelezenheid door cijfers aan te toonen. PRIJSVRAAG Nü. 1. Onze eerste prijsvraag beweegt zich op het thans zoo fel in roering zijnde gebied der politiek. Uit welke personen zal het nieuwe mini sterie zijn samengesteld Antwoorden worden ingewacht /óór 10 Juli: aan de redactie van ons blad te Bloe mendaal, Vijverweg 7. Aan den inzender, die de werkelijke samenstelling he: best zal benaderd hebben, wordt een prijs van 3,toegekend; aan hem, wien dit op een na hei best gelukt is, een prijs van 2,Op het adres te vermelden: Prijs- vraag N". 1. Aan de prijsvragen van „Het Bloemendaalsch Weekblad" kan aiieeu door abonné's worden deelgenomen. DE CRISIS IN HPT DORP Men noemt een tijd een tijd van crisis, Wanneer 't een tijd van groot verlies is. Ach! Waren wij ilen crisistijd Met al zijn narigheid maar kwijl. Van verlies gesproken die heeft ons arm dorp maar al te veel geleden. Om nog niet eens te spreken van de verliezen, waar mede het bedreigd wordt. Zoo staat daar als het zwarte spook nog steeds het annexa tie-gevaar achter de deur. Het B. en W. door een eminent man gedicteerde bezwaar schrift moge ook nog zoo overtuigend zijn, het is de vraag of de Kroon zich zal willen laten overtuigen. En er zijn er, die vreezen, dat dit knappe document al even weinig etfect zal hebben als het in vele verzamelin gen opgeborgen sluitzegel van mejuffrouw Bake en dc in menig oor nog natuitende warme rede van mr. Lioni op het gezellige avondje van „Bloemendaal's Bloei". Zoo dreigt ons nog altijd dit verlies van zelf standigheid en de ironie van het noodlor wil, dat deze schaduw zwarter wordt naai- mate luider klinkt de kreet om het zelfbe schikkingsrecht der natiën. En dan het verlies van jhr. Bas Backer, die, naar men zegt, zijn ambtsketen wil ter beschikking stellen, omdat het met de plan nen voor den Zeeweg niet naar den zin gaat. Zal hij gaan Er zijn er, die het geen onoverkomelijk verlies zouden achten. En inderdaad is niemand onmisbaar op dit on- dermaansche. Of gaan de zaken slechter in Frankrijk sedert Joffre de onschuldige baton de maréchal is in de handen geduwd onge veer op de wijze, waarop den Turkschen pacha een zijden koord wordt toebe deeld Of zal Nederland onherstelbaar verlies lijden, nu Cort van der Linden en Posthuma demissionair zijn Zal Engeland tc gronde gaan, als Lloyd Qeorge het veld ruimt voor Asquith, en is er in België iets cranderd door het ontslag van De Broc- queville Dit stemt tot troost en geeft hoop, dat Bloemendaal hei zai overleven, zoo deze burgemeester het raadhuis ruimt. Doch dit zijn nog maar dreigende verlie zen. De geleden verliezen zijn veel talrijker. Hoeveel zouden de gezamenlijke inwo ners van Bloemendaal wel aan lichaams gewicht hebben ingeboet? Barbarossa had mooi spotten in „De Telegraaf" met zijn „vleeschpotten" van Bloemendaal ze hebben de gemeente een kleine halve ton gekost. En als dat geld nu nog was bij gelegd op de vele porties gestampte pot, die 's morgens werden gehaald, dan zou onze gemeenschapszin daar nog genoegen mede moeten nemen. Maar men zegt, dat het deficit van de Centrale keuken grooten- deels is veroorzaakt door de „diners", die meer „gangen" bevatten dan ze kwartjes kostten en waarvan personen genoten, wier. het eten in ,,Duin-en-Daal'' niet smaakte. Mevr. de barones zoo en mevr. de douairière zus waren de beste klanten en 't is 'n vreem de gedachte, dat deze onder den kostprijs verkochte maaltijden werden opgediend in zilveren serviezen door een huisknecht met witte kousen. De Coöperatieve Keuken, die zich met den Kennemer-naam tooit, zal een zware concurrentie hebben te voeren tegen de nagedachtenis van de Centrale. Maar het is te hopen, dat hier de aandeelhouders niet tot zooveel bijstorting zullen worden gedwongen, als men uit onze arme gemeen tekas heeft moeten putten. Het ergste verlies, dat we lijden, betreft onzen tijd, die toch altijd gezegd wordt geld te zijn. Ik zal niet eens spreken van den tijd, dien het me kost om op de hoogte te blijven van de distributie-maatregelen, waarvoor ik onze Crisis-Courant heb na te gaan met derzelver „extra-tijdingen". Ik zal ook niet spreken van den tijd, dien ik beste den moet aan het uitzoeken van al mijn bonnetjes, dewelke zoo slecht in pakjes „ge niet" zijn, dat ze als verstrooide bladeren in mijn crisis-trommeltje verdwaald liggen. Maar ik wil u wel eens voorrekenen, hoeveel tijd we elke week vermorsen aan het halen van gemeentevischdie we ongeveer nooit krijgen. 's Woensdags en 's Vrijdags ga ik naar het politiebureautje bij den prof. Van Vlo- tenweg 's morgens om 'n uur of acht mijn „nummer" halen. Er zitten daar een paar noiitie-agenten hun tijd te verdoen D<>':h dat beetje tijd zai ik nu maar niet eens mee tellen. Ik heb zoowat een kwartier noodig om naar het politiehuisje te gaan en ook een kwartier om weer terug te' keeren. Dat maakt dus een half uur. En een half uur heeft ook noodig elk van de andere visch- klanten, wier aantal stellig niet te hoog wordt aangegeven met 100. Dit zijn dus 100 halve uren. Er komen nog 100 halve uren bij voor de onnoozelen, die, in het bezit van hun nummer, 's middags terugkomen om hun visch.... die er b. v. jongstleden Vrijdag niet was zoo min als verleden week Woensdag. Dat zijn dus 100 heele uren verlies voor niets, totaal niets. Nu is het gelukkig niet altijd mis met de visch. Van tijd tot tijd is er een paar honderd pond, wat dus een paar pond per persoon uitmaaktneen, per gezin, want de pis- cale distributie-overheid heeft in hare wijs heid over het hoofd gezien, dat er verschil is tusschen een alleenwonende dame en een gezin. En nu behoef ik u niet te zeggen, met welke gemengde gevoelens b.v. 2 pond visch genuttigd worden door een gezin van zeg 8 personen, op welke gezinstalrijkheid toch wel zeker geen aanmerking zal ge maakt worden door die lieden van den Raad, wier geloofsgenooten des Vrijdags op visch zijn aangewezen, zelfs al zouden Van der Ham en Kohier minder snel zijn uitverkocht met hun eenheidsworst dan ze dat in den regel zijn. En dan je verlies aan goed humeur. De Crisis-courant bericht, dat op bon N". zooveel witte boonen zijn te verkrijgen. Je rent naar Pijl, Rutte, Staal of Van Royen. Maar witte boonen hebben ze niet. Nu nog je verlies aan benul. Een extra uitgaaf van de Crisis-Courant bericht, dat verkrijgbaar zijn op bon A 7 je hebt bon 8 al lang in wat anders omgezet en moet dus goed op je bullen gepast hebben of je krijgt heelemaal niets. 0.75 H.Q. sago ad 5 K' cents per ons. Nu moet je zoon van de H. B. S. er aan te pas komen, want als je 9 bons A hebt en dus 9 X 0.75 H.Q. sago kunt koopen, is het een heele toer om uit te rekenen, hoeveel dat kost. Ik kom tot 37.025 cent en de leverancier natuurlijk toi een ander cijfer. En dan vraag ik me af, wie nu al die rekensommetjes opgeeft en hoe in 's hemelsnaam de winkelier het moei maken om kwart onsjes af te wegen en decimalen van centen binnen te krijgen. Zoolang ik niet beter word ingelicht, houd ik den directeur van het gemeentelijk distributiebedrijf voor den schuldige. Maar ik pleit direct verzachtende omstandighe den, want deze functionaris heeft ook nog andere plichten te vervullen. Inspecteui van politie schijnt een gemakkelijk baantje te zijn, als men er dat ook nog wel zoo eventjes bij kan waarnemen. Maar redac teur van de Crisis-Courant is die ongeluk kige meneer Hicinsti.. ook al. Ne Jupiter auidem omnibus, zeggen wij Latinisten en in meen dat Jan de Witt boven zijn .schrijf tafel een bordje had hangen, dat de waar heid van ne quid nimis verkondigde. Maar Jupiter en Jan de Witt samen zijn blijkbaar niets vergeleken bij onzen directeur-inspec teur-redacteur. Hij doet alles. Dochhet is er dan ook naar. In N". 1 van de Crisis-Courant debuteer de hij met een „Vragenbus", waarin vragen voorkwamen van mevr. L. en van mevr. V. De goede redacteur vergat er bij te zeggen, hoe mevr. L. en mevr. V. aan de weten schap kwamen, dat er een Crisis-Courant zou worden opgericht, hoe ze konden we en, dat die een Vragenbus zou bevatten en hoe ze aan het adres kwamen, om haar vra gen in te zenden. N". 2 van de Crisis-Courant had blijkbaar .echte" vragen in de Vragenbus. Eene cr van luidde aldus: Tot de mededeelingen van het gem. distributiebedrijf, gepubliceerd in N°. I van de „Crisis-Courant", behoorde het bericht, dat op het lichaam der brood kaart voor het 50e tijdvak witte boonen, op dat der broodkaart voor het 51e tijd vak capucijners verkrijgbaar waren. Zij waren echter niet verkrijgbaar. Is nu geen waarde te hechten aan de mededeeling of aan de non-possumus-verklaring van den winkelier Het antwoord luidde: Witte boonen en capucijners waren In deze gemeente bij de door de gemeente Haarlem bekend gemaakte beschikbaar stelling slechts weinig aanwezig. Niette min heeft het Levensmiddelenbedrijf de distributie van deze artikelen gepubli ceerd en uitdrukkelijk vermeld, dat deze rantsoenen zoowel voor Bloemendaal als Haarlem golden, ten einde de Bloemen dalers in ieder geval, hetzij hier of te Haarlem, in de gelegenheid te stellen ge noemde waren te betrekken. Er zij nog eens op gewezen, dat het Levensmidde lenbedrijf alleen voor Bloemendalers be schikbare extra rantsoenen bruine boo nen en gort heeft gedistribueerd, over weike artikelen Bloemendaal ruimer be schikte dan Haarlem en die dan ook niet door laatstgenoemde gemeente in distri butie werden gebracht. Het orakel van Delphi is er niets bij en Talleyrand zou dezen vragenbus-redacteur hebben omhelsd, als hij hem ooit ontmoet had. Maar ik vrees, dat de vragende dame haar verstand verloren heeft, toen zij poog de dit antwoord aan haar vraag vast te lijmen. Kort en krachtig was een andere vraag in N°. 2 van de „Crisis-Courant": Hoe komt het, dat, zoodra maximum prijzen worden vastgesteld, de die prijszetting getroffen artikelen plotseling uit de winkels verdwijnen Ik vermoed, dat de directeur-redacteur inspecteur ook nog corrector is, want alleen aan overstelpende drukte van werkzaam heden kan het geweten worden, dat deze vraag zoo onbegrijpelijk werd afgedrukt. Maar zeer waarschijnlijk werd gevraagd naar de oorzaak van het uit de winkels ver dwijnen van door die prijszetting getroffen artikelen. Kort en slap is het antwoord: Deze vraag, die meer een bewering is dan een verzoek om een antwoord, is, aangezien de redactie de meening, dat, zoodra maximum-prijzen worden vastge steld, de door die prijszetting getroffen artikelen uit de winkels verdwijnen, niet deelt, niet voor beantwoording vatbaar. Wij zullen nu in het midden laten of wat de „Crisis-Courant" zelf vraag 4 noemr, een verzoek, een bewering of een meening is. Maar als de redacteur van de „Crisis- Courant" wel eieren in de winkels heeft ge vonden na de prijszetting, dan zal dat wel zijn, omdat hij ook inspecteur van politie is. Niet één andere sterveling echter heett die ervaring opgedaan Zooveel zwijntjes worden er niet, gespou wen of niet, in groentenwagens of honden karren dwars door Bloemendaal vervoerd of ze zijn nog schaarsch genoeg dat men zelfs aan den klank van het woord al kan smullen. Daarom gebruik ik de uitdrukking, dat in datzelfde nummer van de „C.-C." her antwoord 5 slaat op de vraag 5 als een tang op een varken. Vraag. Is het u bekend, dat, terwijl maximum-prijzen zijn vastgesteld voor eieren, vermicelli, macaroni en andere ar tikelen, deze waren geregeld en in het openbaar voor hoogere prijzen worden verkocht? Eieren zijn weken lang langs de huizen gevent voor 17 cents en meer. N B. Waar is ijie goede oude tijd Antwoord. Klachten over over schrijding der maximum-kleinhandelprij- zen van eieren, vermicelli, macaroni, enz. bereikten het Levensmiddelenbedrijf niet. Het behoeft geen nader betoog, dat slechts met medewerking van het publiek derge lijke overtredingen zijn te achterhalen. Is het nu den directeur van het Levens middelenbedrijf bekend of niet Als liet hem niet bekend is, dan woont hij zeker elders. Want er is niemand anders in heel Bloemendaal, wien het niet bekend is. En als het Levensmiddelenbedrijf geen klach ten hebben bereikt, dan is het doof geweest voor luid rumoer. Als er een moord ge beurt waar een politie-agent bij staat, moet het publiek dan den agent toeroepen: hei, meneer de agent, kijk eens wat daar ge beurt; dat iijkt wel een moord!" Dat de redacteur van de „C.-C." niets merkt op zijn redactie-bureau a la bonne heure. Dat de directeur van het Levens- iriddelenbedrijf niets weet, voordat Z. ft. klachten hebben bereikt soit! Maar dat de Inspecteur van Politie niet merkt, wat heel Bloemendaal weet Revenons a nos moutons (als het geooi- loofd is van vee te spreken) Bloemendaal lijdt groote verliezen. Maar het ergste is wel, dat in dezen redacteur een directci"- en in dezen directeur een inspecteur is ver loren gegaan. Inderdaad: waren we dezen crisis-tijd maar kwijtmet al zijn narigheid. F a n t a s i o. DE ANNEXATIE-PLANNEN. I. Het gemeente-bestuur van Haarlem heelt van Gedeputeerde Staten van Noordholland ambtelijk de mededeeling ontvangen, dat dit college nagenoeg geheel overeenkomstig de plannen van Haarlem een wetsontwerp tot uitbreiding van Haarlem's gemeentegrenzen voorstaat en gereed maakt. Hiermede is uitgesproken, wat reeds te voren werd ge dacht, dat Gedeputeerde Staten als college in deze partij hebben gekozen tegen Bloe mendaal. Immers historisch Bloemendaal zal bij deze regeling als zelfstandige ge meente nagenoeg geheel verdwijnen. Het is daarom nu de tijd bekend te ma ken wat burgemeester en wethouders onzer gemeente, door Gedeputeerde Staten om trent Haarlems plannen gehoord, aan dit college hebben geantwoord. B. en W. van Bloemendaal werden hier bij bijgestaan door twee adviseurs, wier na men op 't oogenblik niet ter zake doen. Wij vermelden dit als opmerkelijk, omdat de een het vrijzinnig-democratisch gemeente program heeft onderschreven dat tijdige ruime uitbreiding van gemeentegrenzen voorschrijft en de ander zijne belangen zoo wel in Haarlem als in Bloemendaal heett, zoodat als deze beiden zich met klem van redenen konden stellen aan de zijde van B. en W. van Bloemendaal, er zeker goede gronden voor verzet van Bloemendaal uit wettelijk en economisch oogpunt aanwezig moeten zijn. Dit is ook inderdaad het gevat. Ten einde ook onze ingezetenen, die mis- Wij verzoeken onze lezers deze en de vol gende stukken ter dege te bestudeeren, wanneer hun iets onduidelijk is in de Vragenbus inlich tingen te verzoeken en hunne beschouwingen en opmerkingen bij ons, al dan niet ter publicatie, in te zenden. Red.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Het Bloemendaalsch Weekblad | 1918 | | pagina 1