ALGEMEEN WEEKBLAD
Gedempte Oude Gracht 63. Telefoon 141. HAARLEM.
p~
12e Jaargang.
ZATERDAG 6 JULI. 1918
No 27.
Het BlocmenMsch (MM
Prijs per jaar
2,60
Prijs
per nummer
25 cents.
Uitgave der N. Vennootschap „HET MIDDEN". Kantoor voor redactie en administratie:
Advertentiën
10 cents per
regel;
bij contract
belangrijke
korting.
Dit nummer bestaat uit vier bladzijden.
Advertenties, berichten, enz., worden
aangenomen in den boekhandel van den
heer CORN. NI. BLADERGROEN, Bloe-
mendaalsche weg 53, Telefoon 3413,
Bloemendaal. Ook zijn daar steeds afzon
derlijke nummers van ons blad verkrijg
baar.
ONZE PRIJSVRAGEN.
De redactie van „Het Bloemendaalsch
Weekblad" heeft het voornemen opgevat,
van tijd tot tijd eene prijsvraag uit ts schrij
ven, waardoor zij hoopt het contact met
hare lezers te verinnigen, hunne belang
stelling te prikkelen en den adverteerders
het bewijs van hare veelgelezenheid door
cijfers aan te toonen.
PRIJSVRAAG Nü. 1.
Onze eerste prijsvraag beweegt zich op
het thans zoo fel in roering zijnde gebied
der politiek.
Uit welke personen zal het nieuwe mini
sterie zijn samengesteld
Antwoorden worden ingewacht /óór 10
Juli: aan de redactie van ons blad te Bloe
mendaal, Vijverweg 7. Aan den inzender,
die de werkelijke samenstelling he: best
zal benaderd hebben, wordt een prijs
van 3,toegekend; aan hem, wien dit
op een na hei best gelukt is, een prijs van
2,Op het adres te vermelden: Prijs-
vraag N". 1. Aan de prijsvragen van „Het
Bloemendaalsch Weekblad" kan aiieeu door
abonné's worden deelgenomen.
DE CRISIS IN HPT DORP
Men noemt een tijd een tijd van crisis,
Wanneer 't een tijd van groot verlies is.
Ach! Waren wij ilen crisistijd
Met al zijn narigheid maar kwijl.
Van verlies gesproken die heeft ons
arm dorp maar al te veel geleden. Om nog
niet eens te spreken van de verliezen, waar
mede het bedreigd wordt. Zoo staat daar
als het zwarte spook nog steeds het annexa
tie-gevaar achter de deur. Het B. en W.
door een eminent man gedicteerde bezwaar
schrift moge ook nog zoo overtuigend zijn,
het is de vraag of de Kroon zich zal willen
laten overtuigen. En er zijn er, die vreezen,
dat dit knappe document al even weinig
etfect zal hebben als het in vele verzamelin
gen opgeborgen sluitzegel van mejuffrouw
Bake en dc in menig oor nog natuitende
warme rede van mr. Lioni op het gezellige
avondje van „Bloemendaal's Bloei". Zoo
dreigt ons nog altijd dit verlies van zelf
standigheid en de ironie van het noodlor
wil, dat deze schaduw zwarter wordt naai-
mate luider klinkt de kreet om het zelfbe
schikkingsrecht der natiën.
En dan het verlies van jhr. Bas Backer,
die, naar men zegt, zijn ambtsketen wil ter
beschikking stellen, omdat het met de plan
nen voor den Zeeweg niet naar den zin
gaat. Zal hij gaan Er zijn er, die het geen
onoverkomelijk verlies zouden achten. En
inderdaad is niemand onmisbaar op dit on-
dermaansche. Of gaan de zaken slechter in
Frankrijk sedert Joffre de onschuldige baton
de maréchal is in de handen geduwd onge
veer op de wijze, waarop den Turkschen
pacha een zijden koord wordt toebe
deeld Of zal Nederland onherstelbaar
verlies lijden, nu Cort van der Linden en
Posthuma demissionair zijn Zal Engeland
tc gronde gaan, als Lloyd Qeorge het veld
ruimt voor Asquith, en is er in België iets
cranderd door het ontslag van De Broc-
queville Dit stemt tot troost en geeft
hoop, dat Bloemendaal hei zai overleven,
zoo deze burgemeester het raadhuis ruimt.
Doch dit zijn nog maar dreigende verlie
zen.
De geleden verliezen zijn veel talrijker.
Hoeveel zouden de gezamenlijke inwo
ners van Bloemendaal wel aan lichaams
gewicht hebben ingeboet? Barbarossa had
mooi spotten in „De Telegraaf" met zijn
„vleeschpotten" van Bloemendaal ze
hebben de gemeente een kleine halve ton
gekost. En als dat geld nu nog was bij
gelegd op de vele porties gestampte pot,
die 's morgens werden gehaald, dan zou
onze gemeenschapszin daar nog genoegen
mede moeten nemen. Maar men zegt, dat
het deficit van de Centrale keuken grooten-
deels is veroorzaakt door de „diners", die
meer „gangen" bevatten dan ze kwartjes
kostten en waarvan personen genoten, wier.
het eten in ,,Duin-en-Daal'' niet smaakte.
Mevr. de barones zoo en mevr. de douairière
zus waren de beste klanten en 't is 'n vreem
de gedachte, dat deze onder den kostprijs
verkochte maaltijden werden opgediend in
zilveren serviezen door een huisknecht met
witte kousen. De Coöperatieve Keuken, die
zich met den Kennemer-naam tooit, zal een
zware concurrentie hebben te voeren tegen
de nagedachtenis van de Centrale. Maar
het is te hopen, dat hier de aandeelhouders
niet tot zooveel bijstorting zullen worden
gedwongen, als men uit onze arme gemeen
tekas heeft moeten putten.
Het ergste verlies, dat we lijden, betreft
onzen tijd, die toch altijd gezegd wordt geld
te zijn. Ik zal niet eens spreken van den
tijd, dien het me kost om op de hoogte te
blijven van de distributie-maatregelen,
waarvoor ik onze Crisis-Courant heb na te
gaan met derzelver „extra-tijdingen". Ik zal
ook niet spreken van den tijd, dien ik beste
den moet aan het uitzoeken van al mijn
bonnetjes, dewelke zoo slecht in pakjes „ge
niet" zijn, dat ze als verstrooide bladeren
in mijn crisis-trommeltje verdwaald liggen.
Maar ik wil u wel eens voorrekenen, hoeveel
tijd we elke week vermorsen aan het halen
van gemeentevischdie we ongeveer
nooit krijgen.
's Woensdags en 's Vrijdags ga ik naar
het politiebureautje bij den prof. Van Vlo-
tenweg 's morgens om 'n uur of acht mijn
„nummer" halen. Er zitten daar een paar
noiitie-agenten hun tijd te verdoen D<>':h
dat beetje tijd zai ik nu maar niet eens mee
tellen. Ik heb zoowat een kwartier noodig
om naar het politiehuisje te gaan en ook een
kwartier om weer terug te' keeren. Dat
maakt dus een half uur. En een half uur
heeft ook noodig elk van de andere visch-
klanten, wier aantal stellig niet te hoog
wordt aangegeven met 100. Dit zijn dus
100 halve uren. Er komen nog 100 halve
uren bij voor de onnoozelen, die, in het bezit
van hun nummer, 's middags terugkomen
om hun visch.... die er b. v. jongstleden
Vrijdag niet was zoo min als verleden
week Woensdag. Dat zijn dus 100 heele
uren verlies voor niets, totaal niets. Nu is
het gelukkig niet altijd mis met de visch.
Van tijd tot tijd is er een paar honderd
pond, wat dus een paar pond per persoon
uitmaaktneen, per gezin, want de pis-
cale distributie-overheid heeft in hare wijs
heid over het hoofd gezien, dat er verschil
is tusschen een alleenwonende dame en
een gezin. En nu behoef ik u niet te zeggen,
met welke gemengde gevoelens b.v. 2 pond
visch genuttigd worden door een gezin van
zeg 8 personen, op welke gezinstalrijkheid
toch wel zeker geen aanmerking zal ge
maakt worden door die lieden van den
Raad, wier geloofsgenooten des Vrijdags
op visch zijn aangewezen, zelfs al zouden
Van der Ham en Kohier minder snel zijn
uitverkocht met hun eenheidsworst dan ze
dat in den regel zijn.
En dan je verlies aan goed humeur.
De Crisis-courant bericht, dat op bon N".
zooveel witte boonen zijn te verkrijgen. Je
rent naar Pijl, Rutte, Staal of Van Royen.
Maar witte boonen hebben ze niet.
Nu nog je verlies aan benul. Een extra
uitgaaf van de Crisis-Courant bericht, dat
verkrijgbaar zijn op bon A 7 je hebt bon
8 al lang in wat anders omgezet en moet
dus goed op je bullen gepast hebben of je
krijgt heelemaal niets. 0.75 H.Q. sago ad
5 K' cents per ons. Nu moet je zoon van de
H. B. S. er aan te pas komen, want als je
9 bons A hebt en dus 9 X 0.75 H.Q. sago
kunt koopen, is het een heele toer om uit
te rekenen, hoeveel dat kost. Ik kom tot
37.025 cent en de leverancier natuurlijk toi
een ander cijfer. En dan vraag ik me af,
wie nu al die rekensommetjes opgeeft en
hoe in 's hemelsnaam de winkelier het moei
maken om kwart onsjes af te wegen en
decimalen van centen binnen te krijgen.
Zoolang ik niet beter word ingelicht,
houd ik den directeur van het gemeentelijk
distributiebedrijf voor den schuldige. Maar
ik pleit direct verzachtende omstandighe
den, want deze functionaris heeft ook nog
andere plichten te vervullen. Inspecteui
van politie schijnt een gemakkelijk baantje
te zijn, als men er dat ook nog wel zoo
eventjes bij kan waarnemen. Maar redac
teur van de Crisis-Courant is die ongeluk
kige meneer Hicinsti.. ook al. Ne Jupiter
auidem omnibus, zeggen wij Latinisten en
in meen dat Jan de Witt boven zijn .schrijf
tafel een bordje had hangen, dat de waar
heid van ne quid nimis verkondigde. Maar
Jupiter en Jan de Witt samen zijn blijkbaar
niets vergeleken bij onzen directeur-inspec
teur-redacteur. Hij doet alles.
Dochhet is er dan ook naar.
In N". 1 van de Crisis-Courant debuteer
de hij met een „Vragenbus", waarin vragen
voorkwamen van mevr. L. en van mevr. V.
De goede redacteur vergat er bij te zeggen,
hoe mevr. L. en mevr. V. aan de weten
schap kwamen, dat er een Crisis-Courant
zou worden opgericht, hoe ze konden we
en, dat die een Vragenbus zou bevatten en
hoe ze aan het adres kwamen, om haar vra
gen in te zenden.
N". 2 van de Crisis-Courant had blijkbaar
.echte" vragen in de Vragenbus. Eene cr
van luidde aldus:
Tot de mededeelingen van het gem.
distributiebedrijf, gepubliceerd in N°. I
van de „Crisis-Courant", behoorde het
bericht, dat op het lichaam der brood
kaart voor het 50e tijdvak witte boonen,
op dat der broodkaart voor het 51e tijd
vak capucijners verkrijgbaar waren. Zij
waren echter niet verkrijgbaar. Is nu geen
waarde te hechten aan de mededeeling
of aan de non-possumus-verklaring van
den winkelier
Het antwoord luidde:
Witte boonen en capucijners waren In
deze gemeente bij de door de gemeente
Haarlem bekend gemaakte beschikbaar
stelling slechts weinig aanwezig. Niette
min heeft het Levensmiddelenbedrijf de
distributie van deze artikelen gepubli
ceerd en uitdrukkelijk vermeld, dat deze
rantsoenen zoowel voor Bloemendaal als
Haarlem golden, ten einde de Bloemen
dalers in ieder geval, hetzij hier of te
Haarlem, in de gelegenheid te stellen ge
noemde waren te betrekken. Er zij nog
eens op gewezen, dat het Levensmidde
lenbedrijf alleen voor Bloemendalers be
schikbare extra rantsoenen bruine boo
nen en gort heeft gedistribueerd, over
weike artikelen Bloemendaal ruimer be
schikte dan Haarlem en die dan ook niet
door laatstgenoemde gemeente in distri
butie werden gebracht.
Het orakel van Delphi is er niets bij en
Talleyrand zou dezen vragenbus-redacteur
hebben omhelsd, als hij hem ooit ontmoet
had. Maar ik vrees, dat de vragende dame
haar verstand verloren heeft, toen zij poog
de dit antwoord aan haar vraag vast te
lijmen.
Kort en krachtig was een andere vraag
in N°. 2 van de „Crisis-Courant":
Hoe komt het, dat, zoodra maximum
prijzen worden vastgesteld, de die
prijszetting getroffen artikelen plotseling
uit de winkels verdwijnen
Ik vermoed, dat de directeur-redacteur
inspecteur ook nog corrector is, want alleen
aan overstelpende drukte van werkzaam
heden kan het geweten worden, dat deze
vraag zoo onbegrijpelijk werd afgedrukt.
Maar zeer waarschijnlijk werd gevraagd
naar de oorzaak van het uit de winkels ver
dwijnen van door die prijszetting getroffen
artikelen.
Kort en slap is het antwoord:
Deze vraag, die meer een bewering is
dan een verzoek om een antwoord, is,
aangezien de redactie de meening, dat,
zoodra maximum-prijzen worden vastge
steld, de door die prijszetting getroffen
artikelen uit de winkels verdwijnen, niet
deelt, niet voor beantwoording vatbaar.
Wij zullen nu in het midden laten of wat
de „Crisis-Courant" zelf vraag 4 noemr,
een verzoek, een bewering of een meening
is. Maar als de redacteur van de „Crisis-
Courant" wel eieren in de winkels heeft ge
vonden na de prijszetting, dan zal dat wel
zijn, omdat hij ook inspecteur van politie
is. Niet één andere sterveling echter heett
die ervaring opgedaan
Zooveel zwijntjes worden er niet, gespou
wen of niet, in groentenwagens of honden
karren dwars door Bloemendaal vervoerd
of ze zijn nog schaarsch genoeg dat men
zelfs aan den klank van het woord al kan
smullen. Daarom gebruik ik de uitdrukking,
dat in datzelfde nummer van de „C.-C." her
antwoord 5 slaat op de vraag 5 als een
tang op een varken.
Vraag. Is het u bekend, dat, terwijl
maximum-prijzen zijn vastgesteld voor
eieren, vermicelli, macaroni en andere ar
tikelen, deze waren geregeld en in het
openbaar voor hoogere prijzen worden
verkocht? Eieren zijn weken lang langs
de huizen gevent voor 17 cents en meer.
N B. Waar is ijie goede oude tijd
Antwoord. Klachten over over
schrijding der maximum-kleinhandelprij-
zen van eieren, vermicelli, macaroni, enz.
bereikten het Levensmiddelenbedrijf niet.
Het behoeft geen nader betoog, dat slechts
met medewerking van het publiek derge
lijke overtredingen zijn te achterhalen.
Is het nu den directeur van het Levens
middelenbedrijf bekend of niet Als liet
hem niet bekend is, dan woont hij zeker
elders. Want er is niemand anders in heel
Bloemendaal, wien het niet bekend is. En
als het Levensmiddelenbedrijf geen klach
ten hebben bereikt, dan is het doof geweest
voor luid rumoer. Als er een moord ge
beurt waar een politie-agent bij staat, moet
het publiek dan den agent toeroepen: hei,
meneer de agent, kijk eens wat daar ge
beurt; dat iijkt wel een moord!"
Dat de redacteur van de „C.-C." niets
merkt op zijn redactie-bureau a la bonne
heure. Dat de directeur van het Levens-
iriddelenbedrijf niets weet, voordat Z. ft.
klachten hebben bereikt soit! Maar dat
de Inspecteur van Politie niet merkt, wat
heel Bloemendaal weet
Revenons a nos moutons (als het geooi-
loofd is van vee te spreken) Bloemendaal
lijdt groote verliezen. Maar het ergste is
wel, dat in dezen redacteur een directci"-
en in dezen directeur een inspecteur is ver
loren gegaan.
Inderdaad: waren we dezen crisis-tijd
maar kwijtmet al zijn narigheid.
F a n t a s i o.
DE ANNEXATIE-PLANNEN.
I.
Het gemeente-bestuur van Haarlem heelt
van Gedeputeerde Staten van Noordholland
ambtelijk de mededeeling ontvangen, dat dit
college nagenoeg geheel overeenkomstig de
plannen van Haarlem een wetsontwerp tot
uitbreiding van Haarlem's gemeentegrenzen
voorstaat en gereed maakt. Hiermede is
uitgesproken, wat reeds te voren werd ge
dacht, dat Gedeputeerde Staten als college
in deze partij hebben gekozen tegen Bloe
mendaal. Immers historisch Bloemendaal
zal bij deze regeling als zelfstandige ge
meente nagenoeg geheel verdwijnen.
Het is daarom nu de tijd bekend te ma
ken wat burgemeester en wethouders onzer
gemeente, door Gedeputeerde Staten om
trent Haarlems plannen gehoord, aan dit
college hebben geantwoord.
B. en W. van Bloemendaal werden hier
bij bijgestaan door twee adviseurs, wier na
men op 't oogenblik niet ter zake doen. Wij
vermelden dit als opmerkelijk, omdat de
een het vrijzinnig-democratisch gemeente
program heeft onderschreven dat tijdige
ruime uitbreiding van gemeentegrenzen
voorschrijft en de ander zijne belangen zoo
wel in Haarlem als in Bloemendaal heett,
zoodat als deze beiden zich met klem van
redenen konden stellen aan de zijde van
B. en W. van Bloemendaal, er zeker goede
gronden voor verzet van Bloemendaal uit
wettelijk en economisch oogpunt aanwezig
moeten zijn. Dit is ook inderdaad het gevat.
Ten einde ook onze ingezetenen, die mis-
Wij verzoeken onze lezers deze en de vol
gende stukken ter dege te bestudeeren, wanneer
hun iets onduidelijk is in de Vragenbus inlich
tingen te verzoeken en hunne beschouwingen en
opmerkingen bij ons, al dan niet ter publicatie,
in te zenden. Red.