BIJVOEGSEL
„BLOEMENDAALSCH WEEKBLAD"
Zaterdag 1 Mei 1920.
VAN Hl KB EN DAAB.
Ludwig Wüllner. Voor de vele
bewonderaars van Dr. Ludwig Wüll*
ner zal het aangenaam zijn te vernet
men, dat de groote declamator een
voordrachtavond zal geven op
Woensdag 5 Mei in den Schouwburg
Jansweg, te Haarlem.
Het schieten op arrestanten.
Voor eenige dagen meldden wij,
zoo schrijft de O. H. C., dat tijdens
het luchten van de provoost in de ka*
zerne te Maastricht een soldaat poogt
de te ontvluchten en doodgeschoten
werd, toen hij na een waarschuwing
niet bleef staan.
Naar aanleiding hiervan schrijft
prof. mr. B. M. Taverne in het Weekt
blad van het Recht een artikel waarin
hij protesteert tegen dergelijk optre=
den van de militaire macht. Wij ontt
leenen hieraan:
De provoost wordt gelucht en een
arrestant heeft blijkbaar de gelegent
heid om te ontvluchten. Hij wordt tet
ruggeroepen, maar de 21tjarige jongen
waagt het er op en wordt doodget
schoten.
Laten wij nu maar dadelijk aannet
men, dat die arrestanten wisten, dat
er op hen zou worden geschoten, int
dien zij zouden trachten de vrijheid te
herwinnen en niet, na aangeroepen te
zijn, hun vlucht zouden staken. Dan
noem ik 't feit nog ongehoord, ja ten
hemel schreiend. Het gaat niet aan om
te zeggen: hij wist wat er op stond.
Want dan zou elke, ook de meest
wreede behandeling reeds alleen door
hare bedreiging gerechtvaardigd zijn.
Het gaat ook niet aan om te zeggen:
als een schildwacht niet zoo op mag
treden, dan gaat de eerbied voor het
militair gezag naar de maan. Want die
zocht; 74 schedels heeft hij gebruikt
uit Komeinsche sarcophagen van ae
eerste eeuw na Christus; ae tweede
groep zijn schedels uit den tijd uer
volksverhuizing; verder 260 stuks uit
de 20ste eeuw uit n dorpje dicht bij
Boedapest; de nieuwste dateeren uit
de 19de eeuw. Uit de onderzoekingen
van genoemden geleerde bnjkt nu,
dat tandcaries bij al deze scbedels
veelvuldig voorkwam, n.l. in meer dan
80 gevallen op 100. De vroegere
menschheid was er in dat opzicht dus
nog ongelukkiger aan toe dan de te*
genwoordige, want de tandheeikun*
dige techniek stond nog niet op de
hoogte van tegenwoordig!
Haarsuitval na griep. In het Zeit*
schritt für Physikalische und Diateti*
sche Therapie" behandelt Dr. Hage»
müller het uitvallen van het haar na
griep. „De Gezondheid" schrijft daar*
van: Klinisch en anatomisch is deze
haaruitval niet te onderscheiden van
die, welke optreedt na typhus en der*
gelijke ziekten. Alle grieplijders heb*
ben last van dit verschijnsel, echter in
zeer verschillende mate. Het ernstig*
ste doet zich dit voor bij griep=pa*
tienten, die buitengewoon hevige
koortsen hadden; zij verliezen dik*
wijls veel haar per dag. Meestal
treedt deze haaruitval 2 a 3 maanden
na de ziekte op en vooral personen
tusschen de 20 en 30 jaar zijn er aan
onderhevig. Ook de nagels worden
soms aangetast en vertoonen diepe
kloven en groeven, die eerst langza*
merhand verdwijnen.
Het land van den modelsechtgenoot.
Een der vele veranderingen op de
wereldkaart, welke de oorlog heeft
meegebracht aldus een beschou*
wing in „De Aarde en haar Volken",
is de overgang van Duitschland's
koloniën in andere handen; en aan
een daarvan, aan de groep der
Marshalleilanden met hun 15000 be*
woners, schenkt Travel eenige aan»
dacht, omdat men dat land het land
tot haar plicht, maar hij neemt ook die
taak op zicb; net zal wel aan hem lig»
gen, uenkt bij en onderwerpt zich,
wordt naast keukenmeisje, huishoud*
ster en naaister, ook nog kinder»
meisje!
V an vader op zoon wordt de vrouw
als een hooger wezen beschouwd;
vandaar dus, dat de vrouwen zich ook
gaan beschouwen als wezens van hoo*
gere orde, die voor hun mannelijke
omgeving eigenlijk te hoog zijn. Hun
lichamelijke schoonheden mogen niet
blootgesteld worden aan de blikken
van een vulgair man; de dames hullen
zich in lange gewaden, die geen enkel,
geen voet, geen teen zelis laten zien
en ruim op den grond rusten. Wie in
aanwezigheid van een man dat kleed
durft oplichten en een enkel durft te
laten zien, wordt uitgestooten als een
verdorvene.
De Marshall*eilanders leven in
kleine koninkrijkjes. Elke lagune heeft
een koning en koningin met hun ge»
volg van onderkoningen en onder*
koninginnen, een soort adelstand vor*
mend. Sommigen van die potentaatjes
leven op z'n Europeesch in goedge*
meubelde woningen, met een heel be»
dienden*personeel, ambtenaren en se»
cretarissen om zich heen; de bevol»
king is zeer onderdanig, beschouwt
zichzelf als slaven, omdat de eilanden
en alles wat erop groeit van de ko»
ningsfamilie zijn.
De koning of koningin leiden een
lui leventje; zij weten niets van hun
huishouden af, laten zelfs het beheer
van hun kleeding aan de onderge*
schikten over. Een koningin heeft
minstens drie slavinnen om haar haar
op te maken; uren lang wordt haar
haardos geolied en geparfumeerd, ge*
kamd en geborsteld. Het lange, zwarte
haar maakt de trots uit van de dames.
Op de reizen van het koninklijk gezin
wordt dit begeleid door een heel ge*
volg met bagage; minstens tweemaal
per dag kleeden Hunne Majesteiten
zich geheel uit en weer opnieuw aan,
2e. op de hoeveelheid teruggekaatst,
diffuus licht.
Practisch is elke plaats, waar geen
rechtstreeks hemellicht valt (men
legge een vlak spiegeltje op de lesse»
naar) af te keuren.
Men beginne dus met de bepaling
der hemellichtgrens in de klasse.
Maar ook de plaatsen, die daarbin*
nen vallen, in de onmiddellijke nabij*
heid van de grens, moeten soms wor*
den afgekeurd.
Rechtstreeksch zonlicht wordt at*
gekeurd. Het zou verblindend wer*
ken, tot oververhitting voeren; de
gunstige stralen zijn door het glas
reeds geabsorbeerd; het bacteriedoo»
dend vermogen is zeer gering.
Vroolijkheid in de klasse hangt af
van het onderwijs, en de zon als aan»
toonster van stof en vuil in het lokaal,
is alleen van belang tijdens de schoon*
maak, als er geen leerlingen zijn.
Wat de ventilatie betreft, maken
niet de chemische veranderingen,
maar de physische, met name de ver»
zadiging met waterdamp, bij verblijf
van verscheidene personen in een af»
gesloten ruimte, luchtverversching
noodzakelijk.
Centrale luchtverwarmings*inrich*
tingen met ventilatoren zijn voor
scholen veel te kostbaar, en eischen
veel te veel toezicht.
Praktisch geheel afdoende is het,
als gedurende de pauze tusschen de
schooltijden, gedurende 210 minu*
ten, ramen en deuren ruim worden gc*
opend, zoodat bij afwezigheid der
kinderen een flinke trekking ontstaat.
In veel gevallen is dan tijdens de les»
sen geen ventilatie meer noodig.
's Zomers zal men intusschen ter
opfrissching ook tijdens de lessen de
vensters geopend kunnen houden.
WETENSCHAP.
Ontroering en lichamelijke
afwijkingen.
