Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Bloemendaal,
Overveen, Aerdenhout, Vogelenzang, Jan Gijzenvaart en Santpoort
Pi
Artistieke WONING-INRICHTINGEN
M
M
De Bloemendaalsche Schoolvereeni-
ging geeft het voorbeeld.
Betimmeringen - Behangerij - Verhuizingen - Stoffeerderij
SPECIALITEIT IN CLUBFAUTEUILS
- OVERVEEN
J. A. BOSKAMP ZONEN
I
I
FEUILLETON.
HOTEL „DUIN EN DAAL"
CINEMA PALACE
25, 26, 27 en 28 Juni:
Gekocht en Betaald
29, 30 Juni en 1 Juli
De Dochter van den
Dronkaard.
Plaatselijk Nieuws.
4e jaargang.
ZATERDAG 26 JUNI 1020.
■EBMOMiuaanMBaBi
No. 26
BLOEHENDAALSCI WEEKBLAD
Uitgave van de Vereenigde Drukkerijen, Bloemendaal. Kantoor voor Redactie en Administratie: De Genestetweg 23. - Tel. 5003
Abonnement
Voor een vol jaar.
f 4.-
Advertentiën.
15 cent de regel, bij afname van 500 regels of meer korting.
Vraag en aanbod, huur en verhuur, koop en verkoop,
van 1 tot 5 regels 50 cent, elke regel meer 10 cent.
Dit nummer bestaat uit vier bladzijden
en een Bijblad.
Indien men zich een denkbeeld om*
trent iets gevormd heeft, en men ziet,
al is het nog zoo weinig, al is het in
het kleinste hoekje van de groote
wereld, weer eens iets, dat er op wijst
hoe het den kant van zoo'n denkbeeld
uitgaat, meer en meer, dan is men
blijmoedig gestemd. Zoo hadden wij
voor ons altijd met groote instemming
gezien, dat de liefde voor den handen»
arbeid reeds op de gewone scholen
den kinderen werd ingeprent; dat men
uitging van het denkbeeld, dat een
uitsluitend intellectueele levensopvat»
ting en levensvaardigheid toch eigen»
lijk maar een eenzijdigheid was en is,
en men beter doet de hersens van het
kind desnoods maar eens wat minder
topzwaar te maken dan zulks tot nu
toe geschiedde en daarvoor in de
plaats het kind handigheid en prac»
tisch inzicht in dagelijksche dingen
bij te brengen. Hoe vaak zag men het
vroeger, dat heele knappe bollen nog
te „dom" waren om zelf zeg maar een
spijker te slaan, om zelf ook maar het
gewoonste, onbenulligste karweitje
tot een goed eind te brengen. Thans
wordt dit anders, en we zijn daar, zoo»
als we zeiden, van harte verheugd om.
Het was dan ook met sympathie,
dat wij aan de uitnoodiging van het
bestuur der Bloemendaalsche School»
vereeniging gehoor gaven en Donder»
dagavond in hare lokalen eens de
producten van den handenarbeid der
kinderen van den cursus 19191920
gingen bekijken. En spijt hebben wij
er niet van, dat kunnen wij verzeke»
ren. Welk een aardige stukken en
stukjes op het gebied van teekenen,
houtsnijden en knutselwerk, bordu»
ren, cartonwerk, enz. hebben wij daar
gezien. Het was waarlijk een lieve
lust. Vanaf de grappig krukkige
m'
ais
aig
OPGERICHT 1886
TELEFOON 956
J»Ts
krabbels der leerlingen van de lagere
klassen tot aan de keurige teekenin»
gen der jongens en meisjes van de
hoogste klasse, vanaf de stuntelige
poginkjes der kleinste hummels tot de
waarlijk mooie werkstukken der
groote kinderen, was dat alles al
even genoegelijk om te zien. Namen
willen wij niet noemen, het zou mis»
schien schele oogen maken, zooals
dat heet, maar wij hebben vaak met
bewondering voor sommige der door
deze kinderen vervaardigde voorwer»
pen gestaan, zooveel pittige en per
soonlijke opvatting, zooveel lust en
toewijding, zooveel knapheid sprak er
menigmaal uit. De bezoekers wandel»
den dan ook opgetogen rond en waren
vol lof; wel waren het uitteraard voor»
namelijk ouders en vrienden, maar er
was ook voor den objectieven kijker
heel wat, waaraan hij zijn hart kon
ophalen.
Er was ook nog een aardige ver»
rassing. De kinderen van de 6e en 7e
klas zongen onder leiding van juf»
frouw Elze Willen, met piano»accom»
pagnement van juffrouw Dinger, een
aantal leuke en mooie liedjes, en ze
deden het werkelijk heel goed ook.
Een aandachtig auditorium, het
groote lokaal was propvol, zoodat een
aantal menschen in de gang moest
blijven staan volgde het pleizierige,
wel»opgestelde program.
Niet weinig bijval vonden de lied»
jes, en na elk werden de jonge zan»
gers en zangeressen met luid hand»
geklap beloond. Ze waren dan ook
leuk, daar gaat niets van af. Het
liedje „Huiswerk" vond ook eenigs»
zins vanwege de toepasselijkheid, een
welverdiend succes.
Die nare sommen, wat verdriet!
Ik kan ze niet! Ik maak ze niet,
En buiten schijnt de zon zoo blij.
Is dat geen plagerij?
Het was waarlijk genoeglijk in
dezen tijd van examens en tentamens
en andere, wellicht niet geheebon»
ontbeerlijke, vreeselijkheden hier op
een toch waarlijk goede, deugdelijke
school nu eens kinderen bijeen te
zien niet om lessen op te zeggen,
of op vragen van de ouderen te ant»
woorden, maar om te zingen, blij en
vrij te zingen, wat toch is heer»
lijker uiting van vrijheid en blijheid
dan de zang, terwijl in een aangren»
zend lokaal de werkstukken, de proe»
ven Van vrijen arbeids» en levenslust
waren uitgestald. „Schoolsche wijs
heid", studie, we kunnen er natuurlijk
ook evenmin van buiten, alles goed en
wel, maar dit zingen en dit persoon»
lijke vrije werken van de jeugd, het
deed ons goed. Het gaat zoo den aller»
besten kant uit, daar zijn wij zeker
van.
Zingen en werken. AI zingend, met
lust den arbeid, den goeden, den
practischen, eigen arbeid doen. Dat
is het ware. Was het toeval, dat de
kinderen ook o.a. een Fransch liedje
zongen met het refrein:
Travaillons, ma mie, en chantant,
DE DICHTER
Tobias was op den wandel.
Een verduiveld mooie avond. Een
land; chap om schilderijen van te
maken. Desnoods verzen. Winter
henen. Lente verschenen. Gras»
tapeten. Gevederde zangers. Beekcn
als zilveren linten. U weet wel
Tobias genoot en zei niets. En no»
teerde niets. En dacht niet: „het is zóó
voldoende; ik moet nu met de tram
gauw naar huis om het uit te werken".
Hij kuierde maar. En genoot zonder
intellectueele of andere bijmengsels.
Hij was een goeie lobbes. Dat was
zijn ziekte. Het is overal wat. De een
rheumatiek. De ander aderverkal»
king. Een ander een borstkwaal. Hij
goeiigheid.
Ineenen een hand op zijn schou»
der. Een paar oogen als rijksdaalders.
En een stem, die zei „Ben je het of
ZONDAGNAMIDDAG- AVOND- EN DINER-CONCERT
Permamente Tantoonstelling van Sohilderijen
ben je het niet?"
„Ik bèn het", schrikte Tobias,
„eh wie zou ik anders wezen?"
Tegelijk herkende hij den ander,
een schoolkameraad. Van gezicht
dan, maar den naam wist hij niet zoo
gauw. „Ik kan je wel, maar ik kan je
niet thuisbrengen", zei hij.
„Hoeft ook niet. Hoeft ook niet.
Ik doe het jou wel. Denk in dien tijd
maar eens na, op je gemak."
Tobias draineerde zijn brein. Kijk,
daar kwam een a. Die a was goed
Twee a's... Iets met „man" erin, en
dan twee a'sDe mysterieuze cas»
sette ging wat verder open. Er werd
wat naar voren geduwd. Letters zag
hij niet meer, en toch voelde hij, dat
de naam zoo goed als compleet was
in zijn hersens. Hij voelde hem zoo te
zeggen rijpen, ihaar hoe hij dat voel»
de, wist hij niet. En, hoep, daar was
hij. „Laatman" zei hij, met een zetje.
De ander lachte tevreden. Ze praat»
ten. Bijzonderheden welden aldoor
uit hun geheugen op. Zeg, weet je dat
nog? En dat? En zus en zoo? Ja, ze
wisten het allebei nog. Alles. Wat 'n
wonder. Die aandacht in je jeugd,
door niets niemendal afgeleid. Alles
diep doorgedrongen, zóó diep, dat het
nooit meer wegraakt.
„Wat ben j ij in de wereld ge»
worden?" vroeg de jeugdvrind.
„Ik?" zei Tobias, „ach, zoo'n
beetje zaken, hè. En jij?"
„Ik ben ja, ik ben eigenlijk
letterkundigedichter".
„Het is toch niet wèar?" deed
Tobias, of hij zeggen wou: „Hoe heb
je dat nou in Godsnaam in je hoofd
gehaald?"
„Maar heb je dan nooit iets van
me gelezen?" kreet Laatman, „ken
je mijn „Vestaalsche Maagd" dan
niet? Maar je houdt de literatuur van
den tijd toch wel bij, een ontwikkeld
man als jij bent"
(Een ontwikkeld manl Ja, minder
kan je tegenwoordig al niet, dacht
Tobias) „Ja, ja, dat spreekt", jokte
hij toen.
„Je blijft natuurlijk goed bij met
het letterkundig leven van je tijd?"
vervolgde Laatman.
„Nee maar, dat beloof ik je",
Qroote Houtstraat 113 HAARLEM.
ALS HOOFDNUMMER
Groot Amerikaansch Drama in 6 acten.
ALS HOOFDNUMMER
Realistisch Drama in 4 acten.
Zie voor uitvoerig Programma onze groote
biljetten.
Travailler, youp, eest la vie!
Le travail, c'est du bon temps!
Travaillons, ma mie, en chantant.
Het was zóó aardig, en zóó goed,
dit alles, dat wij hopen, ook bij de
andere scholen in onze Gemeente dit
„werken en zingen" op dergelijke
wijze te zien ingevoerd.
BLOEMENDAAL.
De eerste afstandsmarsch is Zon»
dag j.l. door eenige deelnemers van
de Bloemendaalsche Gymnastiekver»
eeniging afgelegd in 5 uur en 20 mi»
nuten, met het aantal K.M: 263/l°, dus
ver boven de verplichte 25 K.M. Als
dit zoo doorgaat, komt de B. G. V.
zeker in aanmerking voor het uitge»
loofde diploma en de gouden speldjes.
18 Personen hadden zich voor deze
afstandsmarsch opgegeven. Zondag»
morgen om 4 uur waren er echter
maar 13 man. Precies vier uur vertrok»
ken zij van het Raadhuis te Over»
stofte Tobias, die, onder ons gezegd
en gezwegen, van voren niet wist of
hij van achteren leefde.
„Ik zal straks als we thuis zijn,
een fragment van mijn nieuwe werk
„zéggen", beloofde Laatman.
