BIJVOEGSEL
„Bioemendaalsch Weekblad"
Zaterdag 17 September 1921
Voordracht-Avonden.
„Liefde"'
Tertium non datur.
Plaatselijk Nieuws.
No. 38.
van het
van
Het ligt in onze Bedoeling den komenden
winter, bij genoegzame belangstelling daar
voor, eenige avonden van voordracht op
kunstgebied te organiseeren en voor zulke
avonden geschikte krachten te engageeren.
Wij zullen de prijzen der toegangsbewijzen
zoo laag stellen, dat elkeen in staat zal zijn,
gebruik ervan te maken.
Ofschoon het niet noodig is, dat men zich op
ons blad abonneert om een plaatsbewijs te
verkrijgen, hopen wij toch docr ons streven de
sympathie van het Bloemendaalschc publiek te
winnen en onzen lezerskring uit te breiden.
Voor den eersten avond, die Is vastgesteld
op Donderdag 6 October, hebben wij Mevrouw
Jeanne Veen, uit Amsterdam, geëngageerd, die
zal voordragen:
een mistiek spel in» vijf bedrijven, van Henri
Bakels.
Voor een tweeden avond is ons reeds de
medewerking toegezegd van den bekenden
eabarettist, Dirk Witte.
Op Donderdag 6 October zal Mevrouw
Jeanne Veen lezen in „Hotel Vreeburg", aan
vang om 8 uur precies.
Toegangsbewijzen van heden af verkrijgbaar
aan ons kantoor, De Genestetweg No. 23. a
0.25 per plaats.
De Uitgevers van het „Bloemend. Wkbl."
Tertium non datur. Over deze bekende
spreuk raakte ik aan het mijmeren, toen ik, in
den trein een novelle van Strindberg lezend, ze
aangehaald vond in een daarin weergegeven
gesprek tusschen een kapelaan en een genees
heer, die samen deel uitmaakten van een rech
terlijke commissie van onderzoek, aldus de Re
dactie van het bekende tijdschrift „Eigen
Haard".
„Tertium non datur!" zei de kapelaan, waar.
op de geneesheer antwoordde:
„O zeker, mijnheer de kapelaan, er is een
derde mogelijkheid; zelfs een vierde, vijfde,
zesde en zoo voorts. Want aldus leert de
nieuwe iogika dit weefsel behoeft niet groen
of rood te zijn; het kan blauw wezen, geel,
wit, zwart; en het kan ook groen en rood zijn
terzelidertijd, biauw-geel, rood-blauw en zoo
voorts!"
in dit gesprek staan twee levensbeschouwin
gen tegenover elkaar, die wij de ouderwetsche
en nieuwerwetsche zouden kunnen'noemen. De
ouderwetsche menschen, die zoo één en al rust
waren, dat zij een lange pijp konden rooken,
zijn benijdenswaardige wezens geweest. Stel je
voor een lange pijp op de fiets, een lange pijp
tusschen het gesnor van auto's en het gewir
war van electrische trams, maar vooral., een
lange pijp in handen van den nerveuzen huis
vader of den zenuwachtigen zakenman in een
modern woonvertrek of op een modern
kantoor.
Zoeken wij de oorzaak van die gezonde ge
lijkmatigheid niet te veel in uiterlijke dingen
als de kalme vaart van een trekschuit? Mij wil
het wel eens voorkomen of het verschil tus
schen de voorvaderen en ons meer ligt in het
innerlijk, dat vast geankerd lag aan de on
wrikbare, onweerlegbare overtuiging: „Ter
tium non datur": een derde mogelijkheid be
staat niet.
„Een deur is open of dicht!" placht een
mijner leeraren destijds te zeggen.
Een deur is open of dicht; een mensch is
goed of slecht, wijs of dwaas, ziek of gezond;
tertium non datur.
Helaas, de moderne zedeleer, de moderne
wijsbegeerte, de moderne zielkunde! Wij weten
en het kost ons de lange pijp, die in stukken
vait op den vloer dat een mensch goed èn
slecht, wijs èn dwaas, ziek èn gezond tegelijk
kan wezen; of geen van beide, of beurtelings
beide. En dat besef is het, dat onze ziel ver
moordt.
Een derde mogelijkheid bestaat niet! Maar is
de wereld niet een eindelooze reeks van mo
gelijkheden geworden? Tot zelfs in de tabellen
der volkstelling, die veelszins vermakelijke lec
tuur, trof mij de doorwerking van het moderne
gif. Wat was voor onze vaderen gemakkelijker
dan 't invullen van de rubriek nopens de gods
dienstige gezindte? Men was Roomsch of Pro.
testant, Luthersch of Mennist; de keuze was
eenvoudig genoeg. Maar thans geeft de tabel
ruimte voor een derde, een vierde, een vijfde
mogelijkheid, en er zijn zelfs gezindten, waar
van men lid kan worden zonder dat men het
lidmaatschap van zijn oorspronkelijk kerkge
nootschap prijs behoeft te geven. Dit meer
voudig kerklidmaatschap kenmerkt onzen veel-
zijdigen tijd.
Tertium non datur! Het zijn de karakter
vasten; de mannen uit één stuk; de verzeker
den, wier hart klopt met de gelijkmatigheid
van een Eriesche klok, die dit woord op de
lippen hebben. Zij slapen en eten goed en
worden gemakkelijk tachtig jaar. Zij zijn
trouwe makkers en huisgenooten; men kan op
hen rekenen, en de maatschappelijke orde is
op hen gebouwd.
Maar de twijfelaars, die de schakeeringeu
zien en het dooreenloopen van de kleuren?
Zijn zij de losbollen en lichtzinnigen, de onde-
gelijken en ondeugdelijken, de zedelijke uit
wassen?
Glimlachend las ik onder de kinder-anecdo-
ten, die Nellie van Kol mij toezond, deze eene,
die ik uit de overigen heb weggepikt, om ze
alvast onder de bizondere aandacht der lezers
te brengen. „Op een wandeling", aldus Lili's
Moeder Nelly, „wilde kleine broer een mooie
paddestoel stukslaan, omdat die, volgens
Mama, vergiftig was. Nog bijtijds hield Lili zijn
geopend handje terug, roepende: „Niet doen!
Laat staan! Waarom moet je iets, dat mooi is,
vernielen?"
En mevrouw van Kol voegt aan dit verhaal
toe; „Mama staat nóg voor de puzzle, w i e
barer twee kinderen het hier bij 't rechte eind
had."
Niemand zal Lili's Moeder voor een lichtmis
houden. Maar zelfs zulk een ernstige, beza
digde en bezonnen opvoedeter twijfelt.
Een deur is open of dicht. Een paddestoel is
vergiftig of niet vergiftig. Is ze vergiftig, dan..
Maar als ze tevens mooi is? Mag het mooie,
schoon het vergiftig is, gespaard worden? Is
het zelfs louter omdat het mooi is onschend
baar?
ja ja, het leven van ons, moderne men
schen, is vol puzzle's, is zélf een puzzle, en het
is de onzekerheid van ons gemoed, die het
noodig gemaakt heeft, de breekbare pijp der
overtuigden te vervangen door het onbreek
bare cigaretje, waarop de twijfelaars kauwen.
BLOEMENDAAL.
In de j.l. Dinsdagavond gehouden ledenver
gadering van de Ned. Maatschappij voor Tuin
bouw en Plantkunde werden in hoofdzaak
huishoudelijke zaken afgehandeld.
Tot afgevaardigde voor de algemeene ver
gadering werd benoemd de heer R. Muyen en
tot plaatsvervanger de heer J. C. Laan. Met
algemeene stemmen werd besloten om den
heer jhr Van Tets, den afgetreden voorzitter
der Mij. te stemmen bij het benoemen van een
nieuwen voorzitter, terwijl de heer de Lange
uit Rotterdam zal worden aanbevolen als lid
vakman van het Hoofdbestuur.
Daarna kwamen de yoorstellen voor de al
gemeene vergadering aan de orde, die door
den voorzitter dr. Posthumus Meijjes uitvoe
rig werden toegelicht.
De voorzitter wekt alle leden op om door
ruime deelneming de onderlinge tentoonstel
ling van 22 September goed te doen slagen.
De heer Muyen wijst er op dat oud cursis
ten uit andere plaatsen, die nu hier wonen en
elders al een jaar een cursus hebben meege
maakt, op den Tuinbouw-Wir.tercursus kun
nen worden toegelaten.
De vragenbus bevatte een drietal vragen.
1. Wat is uxaline? 2. Waarin bestaat de
schadelijke invloed van de opeenhooping van
planten? 3. Waarom zijn in 't wild groeiende
planten zoo moeilijk te verplanten?
Naar aanleiding van deze vragen ontspon
zich een geanimeerde discussie.
De heer Ducro had ter kennismaking eenige
mooi gekweekte Linaria's meegebracht.
Een Nering van den heer Bersée verwierf
7 punten.
Bij de rondvraag informeerde de heer Ver
meer hoe het stond met de Comm. voor be
planting van den Zeeweg. Op deze vraag ant
woordde de voorzitter, dat deze zaak in voor
bereiding is en dat hierbij niet zoo'n groote
haast is, wat de heer Laan bevestigde.
Hierna sluiting.
Koode Kruis. Het hoofdbestuur van het
Nederlandsche Roode Kruis heeft den heer B.
W. de Kanter te Bloemendaal benoemd tot
zijn vertegenwoordiger om met de kringen en
afdeelingen nader overleg te plegen inzake het
verrichten van vredesarbeid, teneinde zijn
taak in vredestijd met kracht aan te vatten.
Woningbouw. Het park Bosch en Duin be
gint een eenigszins huiselijk aanzien te krijgen.
Er stonden reeds opgestapelde steenen met
'n dak er op, doch we misten toch nog iets.
't Was er nog zoo doods, zoo vreemd. Thans
is dat anders geworden. We telden heden 7
bewoonde perceelen en daardoor is de drukte,
is de gezelligheid verhoogd. Bakker, slager en
melkboer vliegen ai door de nieuwe straten of
deze speciaal voor hen zijn aangelegd en als
op 20 Sept. nog 8 woningen worden afgeleverd,
zal deze naamlooze straat een gewoon aanzien
hebben gekregen.
Tentoonstelling. Op 22 September a.s.
houdt de afdeeling Bloemendaal-Velsen een on
derlinge tentoonstelling van bloemen en vruch
ten in Rusthoek, waarvoor twee medailles en
een 6-tal prijzen beschikbaar zijn gesteld.
Alweer een jubileum. Op 1 October zal
het 25 jaar ge.eden zijn, dat de heer A. IJzer
man in iunctie trad als Hooid der school in
deze gemeente. De Openbare Lagere School is
onder zijn leiding tot grooten bloei gekomen.
In September 1914 aanvaardde de heer IJzer
man de iunctie van hoofd aan de nieuw opge
richte M. U. L. 0.-4chool, aan den Vijvorweg,
welke zich mede een goeden naam heett ver
worven. Het zal hem op dien dag zeker niet
aan belangstelling ontbreken.
De vorige week hebben wij iets vermeld
omtrent een jonge schilderes uit Weenen, ge
naamd Heawig von Schauenstein. Zij heejt het
aangedurid in onze plaats een tentoonstelling
te houden van schilderijen en stuuies, in hoofd
zaak van haar vaderland, doch ook enkele uit
onze omgeving.
Dat zij slagen zou hebben wij niet durven
voorspellen, dat zij geslaagd is, is thans een
feit. Dit heeft niet zijn oorzaak te danken aan
de plaats, doch aan haar zelf, aan haar werk.
En wij zijn 't niet alleen die haar werk
gunstig hebben beoordeeld, ziehier wat „H.
Dagblad" er van zegt:
„Het mag begrijpelijk heeten, dat bij ver
schillende der geëxposeerde werken de ama-
trice nog wat sterk om den hoek komt kijken.
Intusschen vraagt allerlei arbeid toch reeds
om bepaalde aandacht, als Zomerdag (No. 3)
een verdienstelijke schilderij, niet het minst otn
de lucht-behandeling en het goed daartegen
gestelde korenveld. Alpenlandschap zou bij
intensere en juistere waterspiegeling steliig
beter voldoen.
Het meest compleet schilderij is wel: „Be
sneeuwd Bosch", dat misschien wat kleurfoto-
grafisch aandoet, maar dat een treffend winter-
effect sorteert. Wienerwald en een groot Maan
landschap getuigen van fantasie en geven
mooie achtergronden voor een of andere
spookjesbehandeüng.
In 't algemeen bevalt ons de schilderes 't
best in de werken die haar eigen land betref-
ien: die zijn 't meest doorvoeld en bestudeerd.
De „Hollandsche' studies doen 't veel minder
én door de weinig brillante schildervoordracht
en door de vreemde kleur visie; dit laatste
komt trouwens meer, om niet te zeggen steeds,
voor als buitenlanders het zoo aparte coloriet
en de eigenaardige atmosfeer onzer lage lan
den en steden behandelen.
Vermeld zij, om de kracht der kleurbeelding
„Ruïne v. Brederode".
Morgen, Zondag, is het de laatste dag. Men
denke er dus wel aan. Naast „Rusthoek" kunt
u haar vinden, in het perceel Bloemendaal-
scheweg 153.
„Etablisement horticole
„O Inval"! \^ij lezen in het Vlaamsche
b:ad De Schelde.
Wij zullen wel niet hoeven te zeggen, dat
geen anti-Nederlandsche gevoelens ons bezie
len! Wij hebben toch de eer, door de welbeken
de organen van de Belgische franskiljonnerij
geregeld te worden uitgescholden voor
„Groot-Nederlanders", wat wij zijn, en voor
Organisten, wat wij niet zijn.
Maar nu moeten wij tocli onzen wrevel
luchten naar aanleiding van een gedrukte aan
beveling, ons heden geworden.
De firma Roozen et Co., te Overveen, ver
spreidt in Vlaanderen een „Prixcourant d'oig-
nons a fleurs et plantes voortkomende uit
het „établissement horticole „Omval"!
De geheele inhoud is uitsluitend in het
Fransch en dus geheel ongeschikt om onder
ons Nederlandsch-sprekende Vlamingen ver
spreid te worden.
Is het al om er van om-te-vallen, uit het
gesticht „Omval" zulk een Fransch faktum te
ontvangen, nog meer heeft men lust, om-teval-
len, als men weet, dat deze prijslijst wordt
verzonden niet uit Overveen, maar uit BerlijnJ
Het spijt ons zeer, maar ook en zelfs vooral
tegenover Nederlanders willen wij onze fierheid
hoog houden! Vooral Nederlanders nemen wij
liet euvel, dat zij ons in ons Nederlandsch be
wustzijn beleedigen!
Wij wierpen dan ook, met verschuldigden
eerbied voor ons zelf, het Overveensijji-Omval-
sche faktum' in de scheurmand en wij weten,
dat duizenden Vlamingen hetzelfde zullen doen.
H. D.
SANTPOORT.
Handboogschieten De handboogschutterij
„Vooruitgang zij ons streven", alhier, viert
a.s. Zondag 18 September op feestelijke wijze
haar 30-jarig bestaan. Door den steun van haar
aanzienlijke beschermers en vele andere milde
gevers, meestal ingezetenen der gemeente Vei-
sen, maar tevens ook door eigen inspanning, is
zij in staat ter gelegenheid van haar jubileum
belangrijke wedstrijden te organiseeren.
De prijzen voor deze wedstrijden bestaan uit
prachtige medailles, kruizen, destinctive's enz.
De eerste prijs voor den eere-wedstrijd,
waarin ook de feestvierende verecniging zal
uitkomen, is door den beschermheer van V. Z.
O. S., den heer J. T. Cremer, beschikbaar ge
steld. Hij bestaat uit een verguld zilveren ver-
eenigingsmedaiile met 6 draagmedailles. Verder
zijn er prijzen van den Edelachtbaren heer K.
G. Rijkens, burgemeester van Velsen, mevr.
Wüste, mevr. Cremer, mej. Enschedé, den heer
E. Bertling, L. Rings, Frans v. d. Ende, de Ke
gelclub Z. B. G. G., en nog verschillende an
dere belanghebbenden in de feestvierende
club.
Aan de wedstrijden zullen deelnemen „Clau
dius Civilis" en „Concordiu" van Amsterdam,
„Willem Teil", Delft, en „De Jonge Batavieren",
Haarlem.
in den eere-wedstrijd en den korps wedstrijd
zullen de eerste zestallen dezer clubs uitkomen,
terwijl aan den personeelen wedstrijd alle
overige leden der genoemde clubs kunnen deel
nemen. Ook zal er nog op de vrije baan gescho
ten kunnen worden.
Er zal a.s. Zondag op de.mooie banen, waar
over de V. Z. O. S. de beschikking heeft,
steliig met bijzondere animo om de fraaie prij
zen worden gestreden.
VAN HIER EN DAAR.
Verzekeringsphchtige bedrijven.
Het bestuur der Rijksverzekeringsbank is
voornemens, meldt het iibld. aan belangheb
benden dezer dagen onderstaande meuedee-
ling te doen, waartoe het de medewerking
der burgemeesters heeft ingeroepen.
De aandacht van belanghebbenden wordt
er op gevestigd, dat krachtens art. 11 der On
gevallenwet 1921 alle bedrijven van landbouw,
veehouderij, tuinbouw en boschbouw, de zee
vaart en de zeevisscherij vanaf 1 Jan. 1922
verzekeringsplichtig.
Dientengevolge zijn, behoudens bovenge
noemde uitzonderingen, alle werkgevers, die
een bedrijf uitoefenen, dat vroeger niet verze.
keringsplichtig was, dus b.v. ook alle winke
liers, hotel-, pension- en koffiehuishoudsters,
bakkers, kleermakers, kappers enz., die per
soneel in dienst hebben ook, indien alleen
eigen kinderen in het bedrijf werkzaam zijn
verplicht daarvan aangifte te doen. Ten aan
zien van ondernemingen, waarin uitsluitend
administratief personeel werkzaam is, zooals
verzekeringsmaatschappijen, bankinstellingen,
effectenkantoren, enz. enz., moet dus even
eens aangifte worden gedaan. De daarvoor'"he-
noodigde formulieren zijn ten postkantore
kosteloos verkrijgbaar, alwaar ze na invulling
en oneftrteekening tegen bewijs van ontvangst
weder bchooren te worden ingeleverd.
De aangifte moet geschieden tusschen 1 Oc
tober 1921 en 1 Januari 1922 en door de werk
gevers, wier bedrijf eerst aanvangt na 16 De
cember 1921, binnen 14 dagen na den aanvang
van het bedrijf.
Voor de bedrijven, welke vroeger niet ver
zekeringsplichtig waren, gaat de verzekering
der werklieden in op 1 April 1922. Eerst van
'dien datum af hebben zij, bij voorkomende ffn-
gevallen, recht op de bij de wet vastgestelde
schadeloosstellingen en zijn de werkgevers
verplicht, premie aan de Rijksverzekerings
bank te betalen. Door het bestuur dier bank
kan de werkgever, op diens verzoek, worden
toegelaten om, hetzij zelf het risico te dragen
der bij de Ongevallenwet 1921 geregelde ver
zekering zijner werklieden, hetzij dit over te
dragen aan een naamlooze vennootschap of
rechtspersoonlijkheid bezittende vereeniging,
mits aan de daarvoor gestelde voorwaarden
is voldaan.
Met ingang van I April 1922 zullen ook ver
zekeringsplichtig zijn, werkzaamheden in eigen
beheer, verricht door werkgevers en particu
lieren, in de bij koninklijk besluit aangewezen
gevallen.
Ten aanzien van deze werkzaamheden moet
de aangifte geschieden tusschen 1 en 15 April
1922 en door hen, die eerst na 1 April 1922
dergelijke werkzaamheden uitvoeren, binnen 14
dagen na den aanvang daarvan.
Krachtens de bepalingen der Ongevallenwet
1921 kon de werkgever zelf zich vrijwillig
bij de Rijksverzekeringsbank verzekeren tegen
geldelijke gevolgen van ongevallen, hem zei-
ven in verband met de uitoefening van het be
drijf, overkomen; met een werkgever wordt
gelijkgesteld hij, die voor eigen rekening, zon
der personeel, een verzekeringsplichtig bedrijf
uitoefent.
„HAAGSCHE POST"-STEMMEN.
Dat .is een Andere Vraag. Zeker, gaf
Briand toe, toen men het in zijn tegenwoordig
heid over de door de Grieken op de Turken
behaalde overwinning had, zeker, ze zijn te
Eski-Sjehir. Het is bewonderenswaardig. Maar
zoudt u hen daar gezelschap willen houden?.
Dat is de heele kwestie!
Een Auto zonder Chauffeur. De bewoners
van Dayton (Ohio) hebben een schrik gehad.
Een auto zonder bestuurder verscheen in de
voornaamste winkelstraten en bezorgde den
winkeliers, die als de dood zoo bang voor hun
ramen waren, een panischen schrik. De paniek
bedaarde, toen men vernam, dat de wagen, die
twee en een halven meter lang was, de eerste
automobiel was, die draadloos werd bestuurd.
Kapitein R. E. Vaughan, de uitvinder, bestuurde
zonder eenige moeilijkheid den auto van uit
eeq, anderen wagen, die 50 meters achter den
chauffeurloozen auto reed.
