J
VENDETTA
Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Bloemendaal,
Overveen, Aerdenhout, Vogelenzang, Jan Gijzenvaart en Santpoort
f
Het toekomstige geslacht.
Plaatsetijk Nieuws.
CINEMA PALACE
Van Vrijdag 11 tm Maandag 14 Augustus
Baby helpt de politie
Charlie in Easy street
VanDlnsdag 15tmDonderd.l7 Augustus
Het dramaop den Vuurtor en
De groote geheimen van het Oosten.
k.
16e Jaargang.
ZATERDAG 12 AUGUSTUS 1922
No. 32.
BL0EHENDAALSC1 WEEKBLAD
Uitgave van de Vereenigde Drukkerijen, Bloemendaal. Kantoor voor Redactie en Administratie: De Genestetweg 23. - Tel. 2 2 003
Abonnement:
Voor een half jaar 1.75
Redacteur: H. O. CANNEGIETER.
Advertentlën: 15 cent per regel, bij afname van 500 regels of
meer korting. Vraag en aanbod, huur en verhuur, koop en
verkoop, van 1 tot 10 regels 1.elke regel meer 10 cent.
Tusschen den tekst of op een bepaalde plaats speciaal tarief.
Dit Nummer bestaat uit Twee Bladen
waarbij een Kindercourant.
Ons leven is een heel amusante strijd, maar
een heel trieste wapenstilstand.
Chesterton.
TEVREDENHEID.
Leef dan o mensch, blijde en tevreden,
Dan brengt ge zonneschijn rondom u heen.
Bloemen bloeien allerwegen, ja vele
Die zijn op ons menschenpad,
En moge al somtijds zorg ook dezen
Geen wolk zoo zwaar waar niet de zon door
brak,
Laat klinke lied teeder in uw leven
Of er vreugd is of kommer op uw pad
Ken God op al uw wegen.
Hij weet wat steeds gij noodig had.
Leef dan o mensch steeds tevreden
Doe d' arbeid met lust die ons wacht,
Wat ook ons mocht begeven
Veel toch bleef nog in 't leven
Leef met anderen, breng licht op hun pad,
Ga voort steeds uw doel bewust door in t
leven
Geluk zal u dan blijven omgeven
Dan zal bij 't einde onzer leven
Nog zonnestraal zijn op uw pad
Ken steeds God op al uw wegen
Hij weet wat steeds gij noodig had.
A. MAIN.
De belangstelling voor opvoeding en onder
wijs, die de laatste jaren kenmerkt, berust op
liet besef, dat het kind van heden den mensch
van morgen zal zijn. „Het kind is vader van
den man". Hoe is het kind van heden? Het
antwoord op deze vraag zal uitmaken, wat wij
van de toekomst hebben te verwachten. Zal
het volgend geslacht in staat wezen de schade
te herstellen, die het geslacht van heden in
zijn roekeloosheid aanricht?
Geen enkel menschengeslacht staat op zich
zelf. De menschheid vormt een keten, waarvan
elke generatie een schakel is. Het kind onder
gaat den invloed van zijn omgeving; het bootst
vader en moeder na, het leert van de meid
en den meester, het herhaalt in zijn spel het
geen de maatschappij hem te zien geeft.
in de Nieuwe Rotterdamsche Courant
schreef dezer dagen een Russin, Alexandra
Melikof, een aangrijpend feuilleton, waarin zij
met een voorbeeld, aan de werkelijkheid ont
leend, de zielsgesteldheid van de thans opgroei
ende jeugd kenschetste.
De schrijfster vertelt, dat zij onderweg twee
kinderen inhaalde, wier gesprek zij afluisterde.
Het waren twee meisjes van nauwelijks twaalf
jaar oud.
„Ziehier", aldus de schrijfster, „wat ik van
hun gesprek heb kunnen opvangen. Als je
eens wist hoe mooi het was!" had de oud
ste gezegd. Zonder twijfel dacht ik, dat het
te doen was om een boek of een volksfeest of
wellicht een voorstelling van een rondreizend
circus.
„O ja! het is prachtig!" vervolgde het
meisje, terwijl zij met haar hand het voor
hoofd afveegde, dat vochtig was van transpi
ratie.
„Het beest wringt zich in de bochten
het schreeuwthet spartelt, al brullende
maar vader houdt het vastHij neemt
zijn mes, dat hij „dddr" insteekt! Zij bracht
haar hand aan haar vet, klam nekje. „En dan
duwt hij het er weer inhet bloed spuit
er dadelijk uit en vloeit over den grond!"....
„Maarben jij dan niet bang?" stamel
de de kleinste.
„Wel neen, zeker niet! Ik zeg je immers,
dat het grappig is!" antwoordde lachend
de oudste, lederen keer, als vader naar het
slachthuis gaat, loop ik er ook heen, ik hol en
raak buiten adem, uit angst te laat te komen.
En dan kijk ik! Bij het zien van het bloed,
schreeuw ik het uit van vreugde. De reuk
maakt me dronken! Ik zou het willen drinken!
Heb je oom Efrem wel eens gezien, als hij
dronken is? Welnu, ik word net zoo als hij.
Ik kan mij niet meer beheerschen! Ik word
duizeligik beef, ik spring
Ze stond stil, en ik zag hoe ze trilde.
Toen vertelde ze fluisterend verder, alsof
ze tot zichzelf sprak:
„Weet je wat mijn grootste wensch is?
Een mensch te zien sterven, te zien hoe een
mes in zijn vleesch gestoken wordt, en hem te
hooren kreunen!En dan zijn bloed te zien
vloeien, zooals van een beest. Want zie je,
het meeste op de wereld houd ik van bloed!
Maar een beest is me niet voldoendeEen
beest is maar een beest, maar een mensch
ah!" Ze zweeg en bleef in gedachten.
De meisjes versnelden hun pas al zwijgende
en ik zag hoe zij zich naar een nauw steegje
begaven.
Ik vervolgde mijn weg en vroeg mij af, of
ik niet het slachtoffer was geweest van een
afschuwelijke nachtmerrie!
Neen! de woorden die ik gehoord heb, kwa
men werkelijk uit een kindermond! Was het
een zelden voorkomend monster, dat het toe
val mij deed ontmoeten, of was dit niets an
ders dan het beeld van een nieuw ras, het
levend resultaat van burgeroorloogen en
schrikbewind; een wezen ontstaan door onwe
tendheid en haat van heel een volk, gelijk
geworden aan een troep wilde beesten?
Inderdaad, als ik aan de kinderen denk, daar
ginds in Rusland geboren en opgevoed, dan
vergelijk ik ze met onkruid dat op een ruwen
bodem groeit en begoten wordt door het bloed
der slachtoffers.
De mentaliteit van deze kinderen is wellicht
nog erger dan die van dit slagersdochtertje,
dat rilde van wellust bij het zien van bloed!"
Tot zoover de Russische schrijfster. Helaas
is, hetgeen zij hier aan de gebeurtenissen in
het vaderland toeschrijft, niet tot Rusland be
perkt. Is hei louter Rusland, waarin de gedachte
aan verwoesting en menschenmoord de kin
derziel omgeeft gelijk een vergiftigde damp-
kiing? Mij dunkt het steeds buitengewoon hui
chelachtig, voor deze zielsvergiftiging één en
kel volk verantwoordelijk te stellen. Of men
op „oorlog" dan wel op „revolutie" voorbe
reidt, komt op hetzelfde neer. En is hetgeen in
Engeland en Frankrijk, ja, eveneens ten on
zent, immers in de „beschaafde" wereld ge
schiedt om de wereld klaar te maken voor een
oorlog, nog verschrikkelijker dan die welke
wij thans hebben doorstaan, voor de kinder
ziel minder schadelijk dan de bloeddampen
der revolutie? Wat moet het kind gevoelen,
wanneer het leest, hoe de mannen der weten
schap bezig zijn giftige gassen samen te stel
len, waarmee de volkeren elkaar bij de eerst
volgende gelegenheid wederzijds kunnen uit
roeien?
De grootste zonde, waaraan men zich jegens
de kinderziel kan schuldig maken, is, dat men
haar aan de misdaad gewent. En dit vergrijp
is zoo algemeen, dat men 't zelf niet meer
opmerkt. In de drankbestrijding heeft men
ervaren, dat niet de aanblik van een dronken
man voor kinderen het gevaarlijkst Is, doch
het besef dat het gebruik van alcohol iets dood
gewoons is. En zoo al de opvoedkunde het
ook als een gevaarlijk vergrijp leeren be
schouwen, het kind met de misdaad vertrouwd
te maken.
Het dooden van menschen en dieren, het
toebrengen van afschuwelijke verminkingen,
het vernielen van gebouwen, het rooven van
bezit wordt in de gedachte der kinderen, die
van „oorlog" als een zeer eerbiedwaardig, al
thans normaal bedrijf hooren, iets vanzelfspre
kends. Maar eveneens is het leven in een at
mosfeer van diefstal en inbraak noodlottig voor
onze kinderen. Dit is het groote bezwaar tegen
de bioscoop en de detective-verhalen.
Men acht deze laatste onschadelijk, zelfs
nuttig omdat ze leeren, hoe men den misdadi-
gerbetrapt. Gelijk de „Aufklarimgs-film" de
slechte gevolgen der onzedelijkheid aantoont.
Maar de één zoowel als deander doet niets
anders dan de aandacht richten op een gevaar
lijk onderwerp en de ontvankelijke kinderziel
daarmede vertrouwd maken. En hoeveel vol
wassenen lijden hiervan evenveel schade als
kinderen!
Van een uitgever, wiens fonds tot het aller
beste behoort en wiens talrijke uitgaven het
aantrekkelijke van de verscheidenheid bezit
ten, ontving ik ter aankondiging een nieuwe
reeks romans, die, naar het in de inleiding heet,
„door hun phantazie voor een wijle de werke
lijkheid dezer tijden doen vergeten". Het blij
ken detectiveromans te zijn.
Naar mijn overtuiging is de verspreiding van
dergelijke lectuur een maatschappelijk gevaar.
Als de „werkelijkheid" misdaad en moord
ademt, moet de phantasie schadeloosstelling
geven doornieuwe misdaad en moord?
Moeten wij dan nooit dezen noodlottigen cir
kel verbreken?
Gelukkig dat de natuurlijke weerstand van
de kinderziel veel onheil voorkomt, door ave-
rechtsche opvoeders op roekelooze wijze uit
gelokt.
C.
BLOEMENDAAL.
De drie perceelen van den heer Joh. J. van
Kempen alhier, die eenigen tijd geleden ver
kocht zijn, worden voor verschillende doel
einden ingericht. We vernemen daaromtrent
het volgende: Het perceel, gelegen aan den
Bloemendaalscheweg hoek de Genestetweg, on
dergaat een groote verandering. Dit zal ver
bouwd en ingericht worden als bakkerswinkel.
Het winkelhuis verdwijnt en hiervoor zal in de
plaats komen een bankgebouw. Het woonhuis
aan den Bloemendaalscheweg, hoek Boschlaan,
is verhuurd en zal dus onveranderd blijven.
Naar we vernemen is het schilderwerk van
het in aanbouwzijnde modemagazijn der Fa.
Wisbrun Liffmann opgedragen aan de Fa.
Van Riet Romp, huis- en decoratieschilders
alhier.
Het is en blijft gevaarlijk rijden met regen
achtig weer op het gedeelte van den Bloemen
daalscheweg, tusschen K. Kleverlaan en Mol-
laan. Door de vetachtige, glibberige modder,
die zich daar met regenachtig weer op den
weg vormt,hebben al heel wat fietsrijders een
tuimeling gemaakt. Thans was het een motor
rijder, die doordat hij een te scherpe bocht nam
slipte en kwam te vallen. Met eenige handwon-
den en een ingedrukte treeplank kon hij zijn
weg vervolgen.
De woningbouwvereeniging „Duinwyck" al
hier is thans begonnen met het bouwen van 7
woningen aan den H. Duin en Daalscheweg
achter de boerderij van Uitendaal.
Men deelt ons het volgende mede:
Vader en Moeder gaan dit. Eenige kleuters,
die niet mee kunnen, moeten thuis blijven. Zij
worden in bed gestopt, het electrisch licht
wordt aangelaten en Vader en Moeder ver
dwijnen. Een paar uur later worden de kin
dertjes wakker en roepen om moeder. Moeder
is er niet en Vader is er niet. Na een onder
zoekingstocht door het huis gedaan te hebben,
komen de kinderen tot de ontdekking dat zij
alleen thuis zijn. Angstig geworden beginnen
zij te schreien. Voorbijgangers blijven staan
luisteren naar het geschrei dat steeds erger
wordt.
Er komt een kleine oploop, waarbij zich
eenige moeders bevinden, die zich ongerust
maken over het kinderverdriet. Daar treedt
iemand naar voren rammelt aan de voordeur
en komt tot de ontdekking dat deze niet ge
sloten is. Hij begeeft zich naar boven en brengt
de kinderen tot bedaren, die gelukkig weer in
slapen.
A.s. Zondag, 's middags 5 uur, speelt Bloe
mendaal 1 te Wormerveer, waar zij door de
plaatselijke 2de klasser (W.F.C.) uitgenoodigd
is, officieel het Wormerveersche Stadion voor
het seizoen 1922/23 te openen met een wed
strijd tegen genoemde vereeniging.
Dit is een bewijs, dat „Bloemendaal" nog
steeds haar goeden naam weet te handhaven,
vooral ook bij vereenigingen, waarmede zij
nog in relatie staat, ten Noorden van het IJ.
Bij goed weder vertrekken we per fiets 's
middags half drie van Hotel „Vreeburg", sup
porters als steeds welkom!
GROOTE HOUTSTRAAT 111-113 HAARLEM
TELEFOON 671
Een spannend Mexikaansch cow boy verhaal
in 5 acten.
Comedie in 2 acten.
In de hoofdrol de jongste filmster der
wereld PEGGY DEAN.
Dolle klucht met CHARLIE CHAPLIN.
Een schets uit het gevaarvolle
visschersleven in 6 acten.
Ons volk dat altijd een „garde" van dap
pere zeelui en visschers heelt voortgebracht,
zal zich van zelf sprekend interresseeren
voor het riskante leven van de Amerikaan-
sche visschers.
Iedere meter dezer film boeit.
Vanaf Vrijdag a.s. vertoonen wij het
mooiste filmwerk dat ooit in Nederland
was:
De verhalen uit 1001 nacht.
plaats. Dit moet anders worden. Het is te ho
pen, dat hieraan spoedig een einde wordt ge
maakt, zoodat de motorrijders en automobi
listen geen last meer zullen ondervinden van
de eigenwijze peddelaars die het nu eenmaal
vertikken om het pad, dat extra voor hen ge
maakt en verbeterd is, in gebruik te nemen.
OVERVEEN.
De werkzaamheden op den Nieuwe Zeeweg,
uitgezonderd de Spoorlaan, zijn geëindigd. De
weg is weder opnieuw behard en geteerd ter
wijl de fietspaden verbreed zijn. Deze zijn in
één woord keurig. De fietsrijders evenwel ma
ken er geen gebruik van en blijven op den
weg rijden. Wat kan nu gedaan worden om
de fietsrijders te noodzaken het rijwielpad te
gebruiken. Zoo als het thans gaat, is het niet
goed. Herhaaldelijk hebben er aanrijdingen
Zondag j.l. was het weer eens een dag, dat
een ieder kon uitgaan. Een blauwe lucht, war
me zonneschijn, maar een krachtige Oostelijke
wind, die wel wat hinderlijk was. Het uitgaand
publiek evenwel had hiervan geen last ep hon
derden togen weer met vraclitauto's of andere
vervoermiddelen over den Nieuwe Zeeweg
naar het Bloemendaalsche strand of naar Zand-
voort. De eerste Zondag was het na zeven
Zondagen van slecht weer, dat het gezellig
en druk op den Nieuwe Zeeweg was. on-
noodig te zeggen ,dat het Paviljoen Duinlust
en het Paviljoen De Nieuwe Zeeweg het goed
hadden; terwijl bij de fietsenstalling van den
heer Van Maren een groote drukte was en
men er elkaar bijna verdrong. Ook de con
sumptietent op het strand was goed bezet en
de badtenten waren onophoudelijk door baders
in gebruik.
5 Menschen zijn bijna in zee verdronken. 2
hiervan zijn in Zandvoort door den stroom
meegevoerd en verdronken. Deze personen
hadden geen badkoetsje genomen, zoodat op
hen, niet werd gelet. De drie andere drenke
lingen, die ook zonder toezicht het water waren
ingegaan en nabij het Bloemendaalsche strand
bijna den dood hadden gevonden, werden
nog bijtijds gered, door den badknecht van
den heer Dijkhuis (eigenaar van de badtentjes
op het Bloemendaalsche strand) die, zoorda hij
het ongeval zag, met de grootste krachtsin
spanning naar de plaats des onheils roeide
en met groote moeite twee drenkelingen redde
terwijl de derde een reddingsgordel om het
middel kreeg en al drijvende naar den kant
werd gebracht. Een woord van warme hulde
aan dezen man, die drie menschen van een wis
sen dood wist te redden.
Er werd naar aanleiding van het gebeurde
onder de duizenden strandbezoekers van een
ongeluksdag gesproken. Dit is natuurlijk gek
heid. Deze ongelukken zijn gebeurd doordat
er een sterke strooming was die van de kust
afvoerde. Ieder die zich te ver in zee waagt
en in dezen stroom terecht komt, wordt mee
gesleept en daarna naar de diepte gezogen.
Deze stroomingen ontstaan alleen met Ooste
lijke wind.Het is noodzakelijk om bij Oostelijke
wind op het strand waarschuwingsborden te
plaatsen, zoodat ieder het gevaar vroegtijdig
onder de oogen kan zien.
