Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Bloemendaal,
Overveen, Aerdenhout, Vogelenzang, Jan Gijzenvaart en Santpoort
Fotografisch Atelier JUQJJE" Gr- Hontstr. 169, Haarlem
MAARLEMSCHE BANKVEKEENlUIMi
Levensrhythme.
Raadsoverzicht.
CINEMA PALACE
DE GEVERFDE VROUW
P. VAN DER STAD
16e JAARGANG
ZATERDAG 28 OCTOBER 1922
No. 43
ILOEMENDiiLSCI WEEKBLAD
Uitgave van de Vereenigde Drukkerijen, Bloemendaal. Kantoor voor Redactie en Administratie: De Genestetweg 23. - Tel. 2 2 003
Abonnement:
Voor een half jaar 1.75
Redacteur: H. G. CANNEGIETER.
Advertentiën: 15 cent per regel, bij afname van 500 regels of
meer korting. Vraag en aanbod, huur en verhuur, koop en
verkoop, van 1 tot 10 regels 1.—, elke regel meer 10 cent.
Tusschen den tekst of op een bepaalde plaats speciaal tarief.
Dit Nummer bestaat uit Twee Bladen
waarbij een Kindercourant.
Als men ons alles ontnam wat ons pijn doet,
wat zou er dan overblijven! Het geluk dat dan
ontstond, zou niet voor ons, maar voor een
ander zijn. Barbusse.
BLOEMENDA L.
EFFECTEN EN COUPONS VREEMD GELD
BUITENLANDSCHE WISSELS CREDIETEN DEPOSITO'S
VERSTREKT CREDIETBRIEVEN OP BINNEN- EN BUITENLAND
DOCUMENTAIRE CREDIETEN
LOKET KLUIZEN
Gebenedeid
Gebenedeid, het hart, dat lijdt
En zoekt en zorgt en bangt,
Dat om verloren droomen schreit,
Dat nooit gekomen liefde beidt,
Naar 't onbereikbre langt:
Tot het, in eigen eenzaamheid
Het wonder vond, dat stil en wijd,
Al 's wereld wee omvangt.
Gebenedeid, het hart, bevrijd,
Dat God om 't leven dankt.
N. van Suchtelen.
Het kenmerk van alle leven is de regelma
tige op- en neergang. Het rhythme beheerscht
de natuur in at haar uitingen: het rhythme be-
hewscht ook het menschenlichaam, den men-
scFielijken geest. Zonder rhythme wordt het
leven ondraaglijk, ja, onbestaanbaar; zonder
rhythme wordt het leven de dood.
Wat schenkt de bekoring aan de jaargetij
den? Is het niet hun afwisseling? Hoe kostelijk
de zomer moge zijn, zonder herfst en winter
zou zij vervelen. Toen de bekende schrijver
Brusse onlangs een vaart maakte naar de Pool
streken, beving hem bewondering voor de stil
le pracht van de poolzon, die nooit onderging,
maar inmmerdoor haar lieflijk licht wierp op
het landschap. Doch niet zoo heel lang had hij
onder het bestendige daglicht verkeerd, of hij
kreeg heimwee naar zijn vaderland, waar licht
en duister elkander dagelijks opvolgen.
Een land, waarin het altijd zomer zou zijn,
werd een land voor den dood. De eeuwige
glans van de zon heeft iets onwezenlijks, iets
scmmachtig onnatuurlijks. Het leven vergt ver
scheidenheid
Deze afwisseling mag niet grillig zijn; haar
bekoring is de regelmaat. Het op zijn tijd te
rugkomen van dezelfde vormen en verschijnin
gen geeft een indruk van veiligheid. De ze
kerheid, dat men terug zal zien hetgeen men
achter zich liet, wekt de gedachte aan eenheid,
die de veelheid verbindt
Reeds het kind verkneutert zich in het
rhythme der seizoenen. In het bekende versje
vraagt Saartje, de goede oude baker, welk
van de jaargetijden de kinderen wel het lief-
ste zouden hebben, en, nadat allen hun beurt
hebben gehad, komt het gezelschap tot de slot
som, dat juist in den regenachtigen keerkring
het genot der seizoenen gelegen is.
Wie het genot van het rhythme kent, betreurt
den scheidenden zomer niet, maar verheugt
zich op de komst van den herfst, die zijn
eigen schoonheid met zich brengt. Verloor men
den zomer voor goed, ja, dan zou het gemis
allicht pijnlijker zijn, maar men weet: op zijn
tijd keert de zomer terug.
Het is, of de natuur een hart heeft, dat
samenkrimpt en zich uitzet. Men kan de pols
slagen tellen. Zomer en winter, dag en nacht,
eb en vloed, donkere en volle maan. Uitzetten,
inkrimpen.
Klopt ditzelfde kart ook niet in de geschie
denis der menschheid? Hoogconjunctuur en
laagconjunctuur botertje tot den boom en
malaise, oorlog en vrede, rust en revolutie.
Steeds wisselen de omstandigheden af; ook
In de menschenmaatschappij volgt regen op
zonneschijn en zonneschijn op regen.
En in het leven van ieder onzer? Ook hierbij
ontdekken wij den op- en neergang, de uitzet
ting en de inkrimping. De dichter Horatius
wist het wel, hoe onverstandig de mensch doet,
die in oogenblikken van geluk overmoedig
wordt en in tijden van tegenslag bij de pakken
gaat zitten. Eb en vloed gaan en komen op de
heeft de eer zijn geachte clièntèle er op attent te maken (om teleurstelling te voor
komen) zich nu reeds voor de a.s. St. Nicolaas te laten fotografeeren.
voor hun bepaalden tijd, ook in 't menschen-
leven. Het geeft niet, of we willen blijven
treuren, we moeten weer juichen; het gaat
niet, steeds door te juichen, we moeten weer
treuren.
Deze schommeling volstrekt zich op lan
gen maar eveneens op korten termijn. We heb
ben onze goede en kwade jaren, maar ook
onze goede en kwade uren. De polsslag van 't
leven slaat om het kwartaal, maar ook om de
minuut.
Er zijn er die zich door deze onweerstaan
bare regelmaat laten neerdrukken. Zij wilden
liever, dat het leven een vaart in 't on
eindige was dan een schommelgang. Dit op-
neer, heen-terug maakt hen wanhopig; ze
vatten er den zin niet van.
„Er is voor alles een dag, een tijd voor
elke zaak onder den hemel", zegt Prediker, en
dit stemt hem verdrietig. „Een tijd voor baren en
een tijd voor sterven; een tijd voor planten en
een tijd voor uitrukken van het geplante; een
tijd voor afbreken en een tijd voor opbouwen.
Een tijd voor weenen en een tijd voor lachen,
een tijd voor zwijgen en een tijd voor spreken
en zoo gaat hij maar door, voorbeeld na voor
beeld. Wat heeft de mensch er aan, als al wat
hij doet, toch weer ongedaan wordt gemaakt;
als het wassende water straks wegebt; als de
zich uitzettende pols straks inkrimpt? In die
regelmaat van het zichzelf weer herscheppen
en te niet doen ligt iets van doelloosheid.
IJdel schijnt het leven in zijn rhythmischen
wederkeer.
Er zijn er ook, die het leven juist om zijn
rhythme waardeeren. Die afwisseling, dat
zich bestendig herhalen is juist wat ze noodig
hebben, wat hen prikkelt en wakker houdt.
„Als ik schrei, als ik lach
Wel honderd malen iedren dag
Dan ben ik 't leven mij bewust,
Dan leei ik eerst naar hartelust
Al wat ik leven mag!",
jubelen zij met den Leekedichter.
Men spreekt van rustelooze naturen, die 't
nooit op één plaats kunnen vinden, die altijd
wat anders noodig hebben. Maar is het hart
ook niet rusteloos met zijn polsslag, en de
zee met haar eb en vloed, en de natuur met
haar jaargetijden en de zon met haar dag en
nacht? Zoo er slechts regelmaat en bestendig
heid aan ten gronde ligt, is deze behoefte aan
actie en reactie kenmerkt van harmonie met
het leven.
Sindbad de Zeeman vaart uit op avonturen,
maar straks wacht hem zijn kneuterig honk.
Zal hij daar blijven? Uitgerust van zijn tocht
wordt hij opnieuw weggelokt door de bekoring
van het gevaar, maar worstelt hij met storm
weer en roovers, dan bekruipt hem 't verlan
gen naar huis
Zóó is de pelgrimstocht door 't leven een
rhythmische gang, die nimmer op 't doode punt
eindigt. C.
Voor ditmaal prijkten op de agenda der
raadsvergadering de woorden: „De Raad zal
gefotografeerd worden". Of het nu kwam door
dat fotografeeren weten we niet, doch wc
hebben kunnen constateeren dat de heeren
raadsleden mitsgaders het Dag. Bestuur
in een gemoedelijke stemming waren en dat
deze stemming er in bleef.
Alles weten is alles vergeven, 't Is voor een
plattelandsraadslid een feit van eenige beteeke-
nis zich geschaard te zien onder de bevoor
rechten, die mogen prijken op een foto, welke
bij het 25-jarig regeeringsjubileum aan onze
geëerde Landsvrouwe zal worden aangeboden.
De Voorzitter had voor deze gelegenheid
zijn ambtsketting uit de brandkast gehaald, en
omhangen met dit edele voorwerp, zat Zijn
^Edelachtbare daar, omringd door een schare
van getrouwen, trotsch op dit toom, gelijk
een hen bij hare kuikens. Alleen de secretaris
bleef voor al dat vreemde gedoe doof, bleet
rustig op zijn oude plaatsje zitten en schreef
kalm door of het hem niet gold.
Men was dus in de stemming, en hoewel de
agenda weinig belangrijks bevatte, de heeren
wenschten dezen middag eens vol te maken.
Tot vijf uur ging dat goed, toen werd men
moede en achtereenvolgens verdwenen drie
heeren door het gat van de deur. Nummer viei
bedacht zich, toen een der wethouders de op
merking maakte, dat het toch niet aanging om
bij het einde eener raadszitting de agenda
maar eventjes vliegensvlug af te handelen en
men blijkbaar zijn individueele belangen stelde
boven die der gemeenschap.
Die woorden sloegen in. Wel protesteerde
de candidaat-weglooper tegen de woorden van
den wethouder, doch liet gevolg was toch dat
ook hij weer kalm ging zitten, de secretaris bij
gebrek aan een bode op adspirant-bode de lam
pen ontstak en men rustig de debatten voort
zette.
ZooaL gezegd, er was weinig belangrijks, en
wat er nog eenigszins aanspraak op kon ma
ken, werd onbelangrijk gemaakt.
Zoo bijv. de kolenkwestie.
Op verzoek van den heer deRoo van
Alderwereld werden de paperassen be
treffende deze kwestie uit den geheimen trom
mel gehaald en in de openbare zitting behan
deld. Genoemde heer meende dat dit geheim
al lang geen geheim meer was, en vond bo
vendien dat de gemeentenaren recht hadden
te weten wat er gebeurd was met die levering
van kolen aan de gemeente.
Uit de besprekingen bleek dat de heer de
Graaf niet die medewerking heeft gehad van
het Dag. Bestuur en de betrokken ambte-
naren als wel wenschelijk was. Integendeel.
Men heeft hem tegengewerkt en alleen door
zijn herhaaldelijk aandringen en doordat hij een
garantiebedrag storten wilde voor het geval
het nawegen en meten noodeloos werd ver
richt, is het hem gelukt in deze zaak klaarheid
te brengen.
Nogmaals, men was in de stemming, en hoe
wel de raadsleden er van overtuigd waren, dat
hier van „opzet" sprake kon zijn en ofschoon
een der raadsleden reeds vroeg welke straf
men zou toepassen, het Dag. Bestuur was
het er niet mede eens en kon uit de rapporten
niet anders opmaken dan dat het toeval hiei
een hoofdrol gespeeld had.
Met het betalen van het te weinig geleverde
kwam de handelaar er af.
De Schoolvereeniging AerdenhoutBentveld
is met de kous-op-den-kop thuisgekomen.
GROOTE HOUTSTRAAT 111—113 HAARLEM
TELEFOON 671
Van Vrijdag 27 t/m Maandag 30 October
Het buitengewone filmwerk
(THE GILDED LILLY)
In de hoofdrol MAE MURRAY.
In deze film leeft men mede in het leven
van LILLY, de favoiite danseuse van de
„Club Royal", een bekende nachtsocieteit
te New-York.
Zij is een dier typische Broadway-sterren,
een van die vrouwen die New-York bij nacht
beheerschen.
Deze film is gedeeltelijk opgenomen in
kleuren volgens het prizma-systeem.
Van Dinsdag 31 Oct. t/m Donderd. 2 Nov.
Als hoofdnummer
DE GEEST VAN HET KWAAD
Een buitengewoon goed gespeelde Fran-
sche coinedie in 5 acten naar het bekende
tooneelstuk „DE DUIVEL" \an MOLNAR.
Verder uitgebreid programma.
ATTENTIE! ATiENTIE!
De geheele week als extra attractienummer
vertoonen wij op verzoek van velen onzer
bezoekers de door de Pers schitterend be
oordeelde
CORNELIE VAN ZANTEN FILM
Eerste cinematografische opname van de
ademhaling-, spreek- en zangtechniek.
Wetenschappelijke opname der Filmfabriek
„POLYGOON" te Haarlem.
□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□DDDDDDDDDD
S POELIER Tel. 188 HAARLEM
OPGERICHT 1870
Hazen
Faisanten
Patrijzen
Eendvogels
Talingen
Watersnippen
Reevleesch
Poulardes
Kapoenen
Braadkippen
Soepkippen
Gemeste
Eendvogels
Duinkonijnen
Q
a
a
□aaDDDDGaOaDDDDDDDDDaCDDDDQCDD
Zoals bekend is, wil genoemde vereeniging
een school stichten, natuurlijk met geld uit de
gemeentekas. Nu is door de nieuwe wet op
het onderwijs zulk thans nog mogelijk, mits
men maar een lijst kan overleggen met 40
namen van kinderen welke voor schoolbezoek
aan de te stichten school in aanmerking komen.
Het begrip „in aanmerking komen" is echter
rekbaar. Men had op de lijst kinderen geplaatst
vanaf 10 maanden oud, welke wel als candi-
daat-leerlingen op de lijst konden prijken, doch
zeer waarschijlijk niet onmiddellijk de school
zouden gaan bezoeken. s
B. en W. moesten dus afwijzend adviseeren.
Ter elfder ure was echter een tweede lijst
ingekomen bevattende zooveel namen, dat het
getal 40 bereikt werd.
In tegenstelling met het gegeven advies aan
den Raad, meende de Voorzitter dat men thans
aan den letter der wet had voldaan en het
crediet wel kon toestaan.
Dc Raad had echter geen vertrouwen in die
tweede lijst, gezien op welk een oppervlakkige
wijze lijst no. 1 was samengesteld, en stemde
het heele zaakje af.
Het laatste punt der agenda: Wijziging Po
litieverordening, ging onder eenige vroolijk-
heid onder den hamer door. De heer Bispinck
zou zoo gaarne zien dat men eerst eens een
beetje meer de hand zou houden aan de be
staande veirrdening betreffende het verkeer
op de wegen, 'n Verordening vaststellen of
aanvullen, dit men toch niet nakomt, acht
spreker paarlen voor de zwijnen geworpen.
Ook noemt spreker de redactie het werk van
een grooten geest, daar z. 1. een motorrijtuig
dat stilstaat, niet werkt. Wat werkt staat niet
stil en wat stil staat, maakt geen leven ol
voert geen gassen af. Zijn betoog dringt ech
ter niet tot alle aanwezigen door en met de
stemming blijkt dat wel.
Of er van zijn aanklacht notitie is genomen
betwijfelen wij.
OPMERKER.
