Ho. V ■straat 41 ONS y t1 ik mKA Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Bloemendaal, Overveen, Aerdenhout, Vogelenzang, Jan Gijzenvaart en Santpoort XX dTOffEEK Tel. 22179 £ci1ANGERf De Weezen van de Revolutie ZONDER KRANT. MEUBELMAKER CINEMA PALACE Vanaf VRIJDAG 12 JANUARI a.s. FOOLISH WIVES - een ring met twee ta-ireweg 17 Over- it inhoud; aan het 'eert, een tasch met kin-derha-ndischoen, E STAND, en met Donderdag W-assink en C. M. an der Haar en E. van der Lugt en I. ge en S. P. Reeser; e Clercq. ciaal Ziekenhuis na- 66 j. - A. J. Don- END A. muari. DAAL EENTE, v.m. 10 uur, :r. /e lidmaten. iMST in gebouw lormiddags 10 uur, Maassluis. RK, voorm. 10 uur, iath. Zond. 40. de diaconie. BOND afd. Bloemen- van de Bloemendaal- ;ng v.m. 10.30 uur 's Gra-vemhage. >ORT, MEENTE, v.m. 10 uur, Haarlem. et gebouw aan den riidda'gs ten 10.15 ure, [St. vondls 7.30 uur samen- 'ANGELISATIE in ge- de bewaarschool, Don- des avonds 8 uur, leiding van den heer 1, candidaat. >or Dames en Heeren londagslessen kutomobielen, tevens as Reparatie-Inrichting RVERS VAN LUIT irs, Vergulders - Gravures Telefoon 2072 A den onge- Tet voor lelijker en o uwe wel- ?nd: ^/berlahnstein) jistlgen invloed op Te organen, en dap t en humeur. Het' end en zeer aanj mk. Voor huishou revolen in heele 1/1 17e JAARGANG ZATERDAG 13 JANUARI 1923. BLOEMENDAALSCH WEEKBLAD Uitgave van de Vereenigde Drukkerijen, Bloemendaal. Kantoor voor Redactie en Administratie: De Genestetweg 23. - Tel. 2 2 00 3- Abonnement: Voor een hall jaar 1.75 Redacteur: H. G. CANNEGIETER. Advertentiën: 15 cent per regel, bij afname van 500 regels of meer korting. Vraag en aanbod, huur en verhuur, koop en verkoop, van 1 tot 10 regels 1.elke regel meer 10 cent. Tusschen den tekst of op een bepaalde plaats speciaal tarief. Dit nummer bestaat uit twee bladen, waarbij een Kindercourant. Laten onze teleurstellingen niet ons vertrouwen vernietigen in de werkelijke rechtschapen goedheid, welwillendheid, menschlievendheid en vriendschap, die er in de wereld zijn. Zij maken de over weldigende meerderheid uit. C. M. D e p e w. Als agent voor Bloemendaalsch Weekblad en voor de Vereenigde Drukkerijen Eikelenboom Timmer te Bloemendaal, treedt op de heer '1 "V M. KOKKELKOREN, Bloemendaalscheweg 285 Overveen. BIDDEN. Bidden is niet enkel knielen; 't Is in 't huis van onbeminden En in grauw mizerie-zielen Veel verborgen liefde vinden. Bidden is de bittre dingen Met een zacht gezeg vergoeden; 't Is doorheen zijn tranen zingen En in alles 't schoon vermoeden. Bidden is langs donkre paden Lampen van gevoel doen branden.; Bidden is de schoonste daden Dragen op zijn eigen handen. Bidden is in stilte weten Weelde en weedom van elkander; Bidden is zichzelf vergeten Om te peinzen aan een ander. Alice Nahon. Door de botsing in het drukkersbedrijf heb ben hier en daar in den lande sommige slacht offers enkele dagen zonder krant gezeten. Ge lijk een staking in den spoorwegdienst of zelfs een tijdelijke stilstand van de tram voor een oog-entolik den verwenden mensch tot het be sef doet komen, welke zegeningen het moderne verkeer hem schenkt en hem in staat stelt de voor- eni niadeelen hiervan te overwegen, biedt een krantlooze dag hem gelegenheid een ver gelijking te maken tusschen h;et geestelijk ver keer van vroeger en nu. En deze vergelijking zal niet onvoorwaardelijk het heden ten goede komen. Krantlezen is toch eigenlijk een vreemdsoor tig vermaak. Ik heb een vriend gehad, die mij tweemaal per dag een bezoek kwam brengen. Hij stond als een zonderling bekend en gelijk blijken zal, niet ten onrechte. Des morgens, wanneer ik m'e nog eens heer lijk omkeerde, hoorde ik hem reeds rammelen aan de deur. Het dienstmeisje, aan dit geluid gewend, deed dadelijk open en mijn vriend stapte onmiddellijk naar boven, en nam plaats aan de ontbijttafel. Gewoonlijk had ik haast, want ik moest met den eersten trein de stad uit. Nauwelijks ge kleed, greep ik eenj kadetje en een kop thee en wou met mijn vrouw een gesprek beginnen over de aangelegenheden van den dag. en hi, Maar voordat ik het woord had genomen, ven, zoek de eentonige stem1 van mijn vriend, die bij, dat hij zbaal begon af te ratelen, menschen. Toerelooflijke radheid -van tong sprak rende welken alle Waar had hij 't eigenlijk over? landen en de kust silitiek't bolsjewisme lente werd en de reiznzen burgemeester overleden men er weer brieven, md een brug ingestort zijn nadeel was beslist enMaar daar was Zij verkocht dadelijk al eelen inhoud gaan ver dat pas geweven was, bracooneelstuk, van twee manieren zooveel geld bij elkdooneelstukken achter zond het hem, met toestemmirom deze speler die joor, hem verzoekende het tere in geestdrift over vriendschap aan te nemen ^re speler zijn rol -trotsch te zijn: het kon helpen oaen. caat te betalen of andere gewoneettin-g vergastte lijke uitgaven te dekken. Maar toehet aantal var- dat was aan gevoerd en dreunde hij een lijst op van be lastingambtenaren die waren verplaatst en van onderwijzers die een acte hadden behaald. Terwijl ik mijn laatste slok thee verzwolg en haastig mijn schoenen aantrok, brabbelde hij een reeks sporttermen en stak hij rede voeringen af, die gehouden waren in de Tweede Kamer, ini de Eerste Kamer, in het parlement van Haïti en in den gemeenteraad van Slik kerveer. Onderweg naar den trein holde hij naast me mee en ried me dringend! aan dertig boeken te lezen, die alle eveni belangwekkend waren, veertien lezingen te volgen, die noodig waren voor mijn ontwikkeling en een paar dozijn schouwburgen, cabarets en bioscopen te bezoe ken. Reeds was de trein in beweging, toen hij, op de treeplank springend, mij nog met sten torstem de adressen na-bulderde, waar ik de beste cacao, de voordeeligste scheerzeep en de voortreffelijkste ganzenpastei kon koopen. Tegen den avond, moe van de zakendrukte thuis gekomen, vond ik hem waarachtig al weer op zijn plaats, maar nu kwam er geen eind aan zijn mededeelzaamheid, 't Was bed tijd, en nog was ik niet van hem af. Gij begrijpt, lezers, dat mijn vriend aan ideeënvlucht leed, een voor de omstanders minstens even erge ziekte als voor den pa tiënt- Maar 't zou nog erger worden, toen mijn vriend begon een paar andere vrienden mee te brengen, die aan dezelfde kwaal leden. En 't ergste was, dat ze elkaar wilden overtroe ven in het opdreunen van hun potpourri. Kunt ge begrijpen, lezer, welk een verade ming het gaf, toen op een goeden dag het dienstmeisje een brief bracht, waarin mijn vriend mij schreef, dat hij en zijn makikers zich een paar dagen wegens ziekte moesten verontschuldigen? We wisten die dagen niet, hoe rustig we 't hadden. In eens had ik den tijd, mijn vrouw een boek voor te lezen, dat ons beiden rustig stemde, omdat het niet, gelijk mijn verwarde vrienden van den 'hak op den tak sprong, maar voet bij stuk hield. In eens had ik den tijd, om in den tuin het eerste ontbotten der struiken te ontwaren en te letten op het kwin- keleeren der vogels. In eens had ik tijd, mijn kinderen op hun leergierige vragen antwoord te geven en ik ontdekte voor 't eerst, welke kleur hun oogen hadden. 't Was een heel andere huishouding, een heel ander leven geworden, nu die veelpraten de vrienden ons niet langer geheel in beslag namen. Maar spoedig bemerkten wij, dat we ze toch niet konden missen. We waren te veel gewend aan hun mededeelingen en 't was ons nu hun stem zweeg, of de wereld gestorven was. Wij begonnen ons eenzaam te voelen als op een onbewoond eiland. We wisten van niets meer en hadden, implaats van ontwikkelde menschen, evengoed wilden kunnen zijn. En toen, na korte verpoozing, de vrienden weer kwamen snateren 's ochtends en 's avonds, begrepen we, hoe de cultuurmensch in een moderne samenleving niet kan buiten zijn krant. C. ONTVANGEN BOEKEN. Dln en Aroe, naar het land van beschaving, door Marie van Zeggelen. Uitgave van Scheltema en Holkema's Boek handel te Amsterdam. In dit boek beschrijft Marie van Zeggelen de lotgevallen van twee'Boegineesche jongetjes, een prinsje uit Soppe en diens trouwe volge ling, Din, die onder geleide van een ambte naar naar „het land van beschaving", Java, gaan. We lezen, hoe de jeugdige nog haast geheel natuurlijke gemoederen der beide Boegineesche kinderen reageeren op den aanblik van al het moois, dat een hoogere beschaving biedt en zijn geheel door het verhaal geboeid, wanneer de trouwe kleine Din door het verrichten van tol löf M R.ZN, BIJ DE VERSIERING VAN HET HUIS NEEMT DE STOFFEERING EEN ZEER BELANGRIJKE PLAATS IN. ONZE ERVARING IN PRACTISCHE SIERKUNST STELT ONS IN STAAT ADVIEZEN TE GEVEN DIE GOEDE RESULTATEN WAARBORGEN OVERVEEN TELEFOON 956 een heldendaad en uit vrees voor wraak zoek raakt. Zwervende komt de kleine Din ten slotte in Buitenzorg aan, waar de beide reisgenoot- jes elkander weer terugvinden. i Om het avontuurlijke is dit boek zeer boeiend, voor meer ontwikkelde kinderen en om het artistieke voor volwassenen. Bovendien is hef zeer leerzaam. 1 Van het begin tot het einde is Mevrouw van Zeggelen erin geslaagd in dit ruim 200 blad zijde dikke boek ons door de oogen der Boe gineesche jongetjes te laten zien, hetgeen geen geringe prestatie is. Ik wil den lezer met Din en Aroe een bioscoopvoorstelling, bijwonen laten: „Bij mij blijven, jongens", zeide de controleur en hij liet Aroe en- Din vlak voor zich uit gaan, tusschen het menschenvolk in. Het was als in een droom, dacht Din. Zij schoven voort, zij; wachtten lang onder de tent en eindelijk toen oom Pim terug kwam met de kaartjes gingen allen naar binnen. Het leek Din hier niet zoo vreemd, als in het hotel; deze groote leege ruimte had wel iets van de „Alabola", het groote familievertrek van een Boegineesch huis, dat ook in halve duisternis gehuld was,' zoodra het naar den avond nijgt en waar de hooge palen tot het dak opgaan, evenals hier de enkele pilaren. Evenwel banken en stoelen waren daar niet, zooals in deze zaal. Din be dacht dit alles, terwijl hij mede doorschoof achter Aroe en Machteld en Rut. Nu gingen allen zitten. Vóór hen1 was een groot wit doek, maar nauwelijks had hij het ontdekt, of een diepe duisternis viel over de zaal. Het werd pikdonker. Din voelde de trillende hand van Aroe op zijn arm. „Waarom, zeg Din?" Maar Din kon er geen antwoord op geven. Aroe was weer bang, heel bang en hij moest daarom flink blijven, maar hij begreep niet waarom deze diepe donkere nacht? Daar was plotseling het licht, het -schitterend licht op het witte doek, letters, die hij niet ontcijferen kon, toen een monsterachtig groot lachend ge zicht j verschrikkelijkAïloe kneep zijn arm; het gezicht was niet leelijk, een lachende mannenkop, maar zoo groot, zoo ontzettend groot! Nu sprongen er weer letters te voor schijn in plaats van het groote gezicht en daar na daarna begon een wonderlijk spel, een wonderlijke wereld, het leefde daar opeens van menschen, huizen, boomen vóór hen. Zij zaten stil en toch was 't of zij zelf voort getrokken werden zooals van morgen in het wonderding, dat auto heete en hoe vlug ging alles, het trilde, het bewoog, de menschen liepen hard, de blaren der boomen wuifden in den wind, de paarden draafden. Zagen zij in een groot lucht gat en was daar de wereld in? En hoe kwain het dat zij dit alles zagen? Maakten de menschen het zoo? of kwam het van zelf? Din poogde om zich heen te zien. Het was alles donker. Over de menschen die om hem waren viel een GROOTE HOUTSTRAAT 111-113 HAARLEM TELEFOON 671 De Groote Amerikaansche Super-film ORPHANS OF THE STORM Tweede deel: DE STORM, 5 acten. De opnamen, w.o. enorme massa-scènes, overtreffen alles wat tot heden op cinema tografisch gebied gepresteerd werd. Nog nooit werd een film vertoond waar een spanning in zat als in deze 5 acten. Duizenden zagen het eerste deel. Duizenden zullen dus dit tweede deel komen zien. Bespreekt dus uw plaatsen! DE WEEZEN VAN DE REVOLUTIE is ongetwijfeld de grootste tilm van dit seizoen. VERWACHT: (DWAZE VROUWEN). vaag schijnsel van licht en nu zag hij plotse ling achter, boven zijn hoofd, een zwaren lichtbundel, die uit een rond gaatje geworpen werd. Dadr, daar dus deden zij het. Daar too- verde iemand? Hij begreep het niet en Mach teld, die naast hem zat en zijn aandacht voor het lantaarnlicht had opgemerkt, probeerde hem iets uit te leggen, maar het was zijn taal niet, die zij sprak en om de menschen niet te hin deren, fluisterde ze. Het was dus met een vaag begrip van wat er geschiedde, dat Din weer oplettend, zijn oogen richtte naar het wonder lijk gebeuren daar voor hem. Spreken kon men ook niet langer, want een zachte vioolmuziek begon te spelen en Din verloor zich nu geheel in de tooverwereld voor zich. Hij zag in de hooge zaal waar nooit geziene menschen in sleepende gewaden zich bewogen, een koning in hermelijnen mantél zat op een troon, vrou wen bogen, kinderen dansten. In een grooten tuin spoten fonteinen, pauwen spreidden hun waaierstaarten, uit reusachtige bloemen spron gen kinderen te voorschijn en de koning stond daar weer opeens, maar nu zonder kroon en mantel, in eenvoudig gewaad, het hoofd ge bogen, luisterend naar dat, wat de bloemen, de dieren, de fonteinen hem zeiden. Een jonge vrouw trad op het pad waar de koning stond, de tuin veranderde in een woud, een diep hoog woud en vreemde schepsels, klein als gedrochtjes huppelden rond, gevleugelde we zens zweefden over den grond, de jonge vrouw uit den tuin zat in het gras en sprak met hen; toen naderde de koning met zijn -dienaren te paard de gevleugelde vreemde wezens vluchten en de vrouw ging mede op het koningspaard ver weg het woud in. Din werd als uit een droom wakker. Plotse ling was het licht rondom hem in de zaal. Hij zag weer alle menschen, ook die met wie hij gekomen was. Machteld, Rut, -de controleur, Rut's moeder en vader, oom Pim en hij keek Aroe naast hem aan. De donkere j-ongensoogen ontmoetten elkaar. „M'akesien!" zei Din zacht. „Makesieni!" zei de prins; toem werd het weer opeens donker en het spel begon opnieuw. Din voelde zijn hart bewogen kloppen, wat zou er nu weer komen? Het was alles zoo won derlijk gew-eesit. „Een sprookje was het vorige" fluisterde Machteld, maar dit ging aan hem voorbij. Nu kwam er beweging in het luchtgat. Menschen, boomen. huizen, een zwart ding dat naderkwam, dat lang, heel lang wefd, een trein De controleur, zich vooroverbuigend, vertel de Aroe en Din van de bank achter hen, dat dit het voertuig was, waarin zij morgen reizeni zouden, zoo vlug zou het gaan, precies zoo, en de huizen en boomen vluchtten voorbij, het was onbegrijpelijk. Als in de auto van dezen- morgen hadden Aroe en Din eikaars handen gevat en samen maakten zij alles door, de be wondering, de verbazing, de angst, de blijheid. ièc - -

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Het Bloemendaalsch Weekblad | 1923 | | pagina 1