Victoria=Water Tehuurgevraas 26 Paasei! Dili LET 01 MAISON HETTY „VA RSITY' '-ONDERGOED Pension gevraagd Kamers Tandarts J. DE J01 STENO en TYPE SALONIDYLLOPH Laat Uw vuile SGhoonspuite Fa. J. C. Cramer /SA)Q OEPKES TEOTOGR.4&ET l BLOËLMEND4&L Plaatselijk Nieuws. BLOEMENDAAL. OVERVEEN. AERDENHOUT. VOGELENZANG. SANTPOORT. VELSEN. Burgermeisje Gem. Schooltanüarts Oude Gracht 70, Haarl Nlej.JG.BRAAIJ.Zijlwe J geeft les in KERKBOËKE J. Hendrik Fortj Leidschestr. 49, Tel. V er tegenwoordig <fr- fait" is, maar hij houdt zich aan de afspraak, gemaakt op de koffiepartij De heer Blankevoort begrijpt heelemaal niets van B. en W., die maar steeds met „ontzettend" hooge uitgaven komen, terwijl het nergens voor noodig is De heer Otto geeft B. en W. heel wat harde noten te kraken, maar is overigens zoo gemoe delijk, alsof hij bij B. en W. op de koffie was.. De heer Verdegaal lacht witjes en stemt.... tegenl De heerneen, van de anderen is ver der niets te zeggen dan dat het brave men- schen zijn. Maar ter zake. De nieuwe rooilijn bij den Dr. Dirk Bakker laan. De Génestet wist het wel, „Ik zeg maar, wees geleerd, dat 's mooi: maar wees verstandig, Dat 's mooier nogl En, mensch, vooral: wees niet onhandig. Aangezien er bij ons gemeentebestuur een babylonische begripsverwarring heerscht, haal ik er onzen dichter maar bij. Onhandig is geen heel mooi woord, al zijn er vele in onze schoon taal, die nog heel wat leelijker zijn. Retireeren is niet altijd onhandig, kan soms zelfs handig zijn, maar iets doen of laten doen, waarbij men vooruit zien kan, dat men zal moeten retiree ren, zie, dat noem ik onhandig. En als men bij dat retireeren dan nog de mee ning verkondigt dat men heelemaal niet op den verkeerden weg was dan is dat zeer onhandig. Dit nu vond plaats in onze op 10 April gehou den raadszitting door het Dagelijksch bestuur onzer gemeente. Men heeft vooruit kunnen inzien, dat de gedu peerden, de heeren Kok en Meeuwig niet stil zouden blijven zitten, zoodra hen ter oore was gekomen dat de grond, welke door hen als bouwgrond voor een kolossalen prijs was ge hecht en waarvan de verkooper wist dat hel bouwgrond was, door een handeling van het ge meentebestuur, nadat alles voor den bouw in gereedheid was gebracht, door het verplaatsen van de rooilijn geen bouwgrond meer was, doch was gepromoveerd voor duur geld te dienen ter verfraaiing van onze gemeente. Men heeft ook kunnen inzien dat de Raads leden niet onkundig zouden blijven van wat men misschien gaarne had willen stil houden. Men wist ten slotte ook wel vooruit dat de pers zulke gevalletjes heel spoedig ter oore komt en als gewoonte heeft ook voor dergelijke „misdrijven" haar kolommen beschikbaar te stellen. Toch heeft men doorgezet. Ja, ja, B. en W. durven! Met het gevolg, dat men met de kous op den kop naar huis werd gestuurd. Men voelde, dat men te ver was gegaanen retireerd;. Maar hoe! Groote goden, als De Génestet dat had beleefd. Wat had hij dan wel gepuntdicht? Men verklaarde kalmweg, dat het toch maar het beste was, de oude rooilijn aan te houden. Niet omdat men een fout had gemaakt, doch omdat de inspecteur der volksgezondheid het nieuwe plan een beetje bedenkelijk vond. Wat een gelukkig toeval dat die mijnheer er geweest is en zich aldus heeft uitgesproken. Over de slechte en geheimzinnige voorberei ding, over de al of niet opzettelijke onjuiste tcelichting geen woord. Men is dus teruggekomen op het in de vorige zitting genomen besluit. Maar niet zooals wij dat gaarne zouden hebben gezien. Op het zondaarsbankje moeten we, aldus werd door een der raadsleden gezegd, vanaf den burgemeester tot den heer Otto. (Deze had im mers ten slotte ook toegestemd, zij het dan ook Gr. Houtstr. 126. Tel. 1760 HET zomerondergoed voor Heeren J HAPTENLIISTIAVN 11 OPNAMEN IN EKiEN OMGEVING- in beslag; hij was een onbruikbaar mensch voor de maatschappij en voor zijn kinderen geworden. Ja, ook voor zijn kinderen! Hij bedenkt het opeens, met schrik. „Vader, er is niks aan je vanmorgen!", heeft Wimpje gezegd, toen hij niet antwoordde op Wimpje's vraag, of die merel een mannetje of een wijfje was. En plotseling gevoelt hij een nieuwe grief: de kinderen hebben hun rechten en hij moet ook de moeder vervangen; ze hebben niemand dan hem alleen, en hij doet ze te kort! Maar moet hij ze dan niet leeren, mee te rouwen om Moeder? Ze denken toch al zoo weinig meer om haar. En oud mannetje, dat voorbij de bank komt, zet zich naast Wimpje neer en heeft al gauw een heel gesprek met het aardige ventje. Als het oude mannetje bemerkt, dat de vader ontstemd terzijde kijkt, verontschuldigt het zich: „Ja, 't is eigenlijk wel tegenstrijdig, meneer; kinderen en een kerkhof. Maar zoo is de wereld! Zie om je heen: al dat jonge Paaschgroen; de bijen, de vlinders; och meneer, ze zwermen en darte len, duikelen over den dood. Misschien is 't maar goed. 't Is de jonkheid, die 't leven er in houdt," nadat hij den voorzitter de pertinente verkla ring had afgedwongen, dat het besluit een vol komen voorloopig karakter zou hebben en er te allen tijde op teruggekomen kon worden.) Allemaal op het zondaarsbankje. Dan was met de gulle erkenning van de ge maakte fout deze zaak van de baan geweest. Nu die gemaakte fout niet erkend werd, voel de de heer Otto zich verplicht verder te gaan, zelfs zóó ver, dat een conflict tusschen hem en het dagelijksch bestuur bijna onvermijdelijk scheen. Maar de heer Otto is op zijn qui vive Hij praatte, praattezoo lang tot er zooveel verguldsel om de pil zat, dat B. en W. (nu vooral de B. lezer!) hem konden slikken. Maar de kern bleef bitter. De heer Otto beloofde n.l. zoo ongeveer aan den voorzitter dat door hem niet meer zal worden ingegaan op bloote mededeelingen van het dagelijksch bestuur, doch dat het hem na de opgedane ervaringen noodzakelijk voorkomt zich eerst ter bevoegder plaatse te overtuigen of wat B. en W. aan den raad mededeelen of voorstellen wel juist is. Deze uitspraak was noodig, doch het feit valt ten zeerste te betreuren. Wat door den heer Otto is geconstateerd, dat hebben meerdere raadsleden gevoeld, doch als het vertrouwen moet worden opgezegd, waar blijven we dan? Dan is samenwerking in het belang van onz gemeente zoo goed als uitgeschakeld. Dan wordt alles volgens de letter der wet behan deld, of niet behandeld, dan gaat het bureau- cratisme in onze gemeente nog meer hoogtij vieren. De heer Laan heeft reeds zooiets beloofd. Laat ons hopen dat dit gevaar nog af te wenden blijkt. XXX De concentratie van het Politiebureau te Overveen met den post Bloemendaal, te zamen in het bekende perceel waar thans nog mej. Zoethout woont. Al weer de kous op den kop En geen wonder. In een tijd van bezuiniging kan een uitgaaf van f 25,000.alleen dan er door gehaald wor den wanneer dat in 't verschiet geeft werke lijke bezuiniging. De tijd dat de raadsleden als stemvee wer den gebruikt, schijnt voorbij te zijn. Men vraagt niet meer alleen, wat is de meening van B. en W., men zegt thans zijn eigen meening. En die meening was in deze, in de vorige en in zoo veel zittingen daarvoor, dat zij geen plannen hebben om voor een of andere uitbreiding van ons politiecorps een crediet toe te staan, zoo lang zij niet overtuigd zijn, dat het geld nuttig zal zijn besteed. Wel besloot men met 14 tegen 1 stem om te trachten op dezen post te bezui nigen, maar dit besluit, bij de begrooting op voorstel van den heer Otto genomen, is door B. en W. ergens gedeponeerd, waar het vergeten wordt. Ik vrees dan ook dat de lust bij B. en W. zoo zoetjes aan wel een beetje zal bekoelen, om een crediet aan te vragen voor uitbreiding, of, om een beter woord te gebruiken, voor reor ganisatie of centralisatie van de politie. En dit is maar gelukkig ook. Aan dit heele geval zit nog een schaduwkant die heel onprettig aandoet en uiterst gevaarlijk is. Men gaat n.l. om den Raad te intimideeren (en de burgerij te verontrusten!) in het open baar beweren, dat de commissaris geen kans ziet om de surveillance naar behooren te doen plaats vinden en dat de Raad het dus zelf maar moet weten. En wat zegt de Raad daarvan. Wel dat de commissaris dan geen goed orga nisator is en een paar man meer toch geen uit komst zullen geven. De vergelijking met andere gemeenten zegt ons, dat wij een tamelijk uitge breid corps hebben, ook al wordt de plaats (lig ging, enz.) in oogenschouw genomen. Neen, de motieven van B. en W. waren al lerminst gunstig te noemen. Men moest er den commissaris met zijn meer of mindere talenten buiten houden. Zijn positie brengt onvermijdelijk mee, dat hij naar uitbrei ding moet streven. Dat hij over voldoende mannetjes moet kunnen beschikken en er des noods een paar voor reserve heeft. Dat hun kleeding zoo correct en goed mogelijk moet zijn, hun verplaatsing van het eene punt der ge meente naar het andere zoo vlug mogelijk, hun manieren beschaafd, in hun taal correct, des noods zij zich in een gemeente moeten kunnen uitspreken ook in een andere taal, kortom dat het een keurkorps moet zijn. „De lange grena diers van Frederik de Groote", zei de heer Otto bij de begrooting. En de B. lachte, de W.'s lachten, de Raad lachte, maar.... de zaak wcrat op den ouden voet voortgezet. Zou de commissaris anders handelen, zou hij met alles tevreden zijn, zou hij geen flink, correct corps willen, dan was hij geen goed commissaris. En daarom kan het oordeel van onzen commissaris over de motorbrigade, over verplaatsing, over niet-inkrimping enz. niet anders zijn dan het thans geweest is. Ambtenaarscorpsen zijn als olievlekken. Ze breiden zich steeds verder uit, stil maar onverbiddelijk, Maar de Raad is de commissaris niet, of om gekeerd! en de Raad moet de zaak uit een ander oogpunt beoordeelen. Tot slot was de meening van den voorzitter misschien nog zoo gek niet, n.l. in den doofpot met de heele centralisatie en wat daaraan vast zit, tot.... ja tot er weer eens een begrooting aan de orde komt. XXX Wat verder nog in den Raad ter sprake kwam is wel belangrijk genoeg om nog eens her haald te worden doch ons officieel verslag, wat onzen lezers gratis in boekvorm als bijlage bij ons blad wordt verstrekt, geeft alles tamelijk nauwkeurig weer, zoodat men er alsdan toch r.og kennis van kan nemen. OPMERKER. 1) De voorzitter merkt zulke dingen altijd dadelijk, als het hem past, maar merkt ze niet als 't niet noodig is. Het merkwaardigst voor beeld daarvan is wel de stemming over de Com missie van bijstand, toen de heer Laan de porte- fcuillequaestie had gesteld. Het voorstel-Kremer werd toen met 7 tegen 5 stemmen verworpen, maar er waren 3 blanco stemmen (wat de voor zitter toen als thans niet merxte) en onder de 7 voorstemmers waren n.b. de beide wethouders zelf. Reken nu maar uit! De zaak C. W. de Jong in hooger beroep. De auditeur- militair bij den krijgsraad te 's-LIertogenbosch teekende namens den advo caat-fiscaal voor de Zee- en Landmacht appèl aan bij het Hoog Militair Gerechtshof van het vonnis door den krijgsraad gewezen tegen den landstorm-kapitein C. W. de Jong, alhier, die op 3 Maart j.l. werd vrijgesproken van de hem ten laste gelegde verduistering van gelden ten nadeele van den burger-corveeër G. van den landstorm te Bloemendaal. De heer J. G. van Kessel blijft voorzitter der W erkloosheidscommissie. Zooals bekend, had de heer J. G. van Kessel in de laatste raadsvergadering aangekondigd, heen te gaan als voorzitter der Werkloosheids commissie, daar z.i. die commissie te veel ge passeerd werd. Woensdag heeft de Werkloosheidscommissie met het College van B, en W. vergaderd. De verschillende grieven zijn in die bijeenkomst be sproken. Toegegeven werd, dat de commissie wel eens gepasseerd was, terwijl werd toege zegd, dat men dit verder zooveel mogelijk zou voorkomen. Na deze toezegging besloot de heer van Kes sel als voorzitter der Werkloosheidscommissie aan te blijven. J. F. J, Huysser. t Alhier werd bericht ontvangen, dat de heer J. F. J. Huysser, Park weg, alhier, op zijn reis in Italië is overleden. De overledene was o.m. kerkmeester van de parochie der Allerheiligste Drievuldigheid, alhier. Het ongeluk aan de Kleverlaan. Indertijd heeft een motorrijder op de Kleverlaan de on voorzichtigheid begaan door de afgesloten boo- men van den spoorweg te rijden. Zelf kon hij er bijtijds afspringen doch zijn motor werd door den aankomenden trein gegrepen en totaal ver brijzeld. Bekl. was niet verschenen. Een van de drie getuigen verklaarde, dat bekl. tegen hem gezegd had, dat zijn bril beslagen was en hij daardoor te laat gezien had, dat de boomen dicht waren. Toen hij er vlak bij kwam was hij zenuwachtig geworden, en inplaats van te remmen, had hij volgas gegeven. Tegen den boom-wachter had bekl. gezegd, dat zijn band versleten was, en hij toch juist een nieuwe motor moest hebben. De Kantonrechter veroordeelde bekl. wegens overtreding der motor- en rijwielwet, overeen komstig den eisch tot f 20.boete subs. 10 dagen. De Huurcommissie. Een dezer dagen is van Ged. Staten bericht ingekomen, dat van af 1 Mei a.s. de Bloemendaalsche Huurcommissie zal opgeheven worden. De commissie zal nog één vergadering houden tot afdoening van de l'cvallen, welke nog in behandeling zijn. Ongeluk. Zondag reed mej. S. B. wonende Haarlemmerstraat te Zandvoort, per fiets den Tetterodeweg af. Zij kon haar stuur niet meer houden en sloeg voorover over de straatsteenen. Haar tanden drongen door de lip, de neus werd ontveld en een knie bezeerd. Ook klaagde het meisje over hoofdpijn. Na ten huize van den heer C. van Maaren een half uur vertoefd te hebben om wat op ver haal te komen, kon zij naar huis terugkeeren. C. van Rossem Czn. t Te Aerdenhout, is op 68-jarigen leeftijd overleden de heer C. van Rossem Czn., vroeger een bekend Rotterdam mer, die gedurende een reeks van jaren penning meester is geweest van de Rotterdamsche Dier gaarde en die o.m. commissaris was van eenige financieele instellingen. De Emmabloem-collecte. De collecte van üe afdeeling Bennebroek-Vogelenzang en om streken van het Witte Kruis is uitstekend ge slaagd. De totaal-opbrengst bedraagt ruim f 240.een bedrag aanzienlijk hooger dan dat van het vorig jaar. Een woord van dank voor het werk van de jongedames, die zich geheel belangeloos beschikbaar stelden, is zeker op zijn plaats. De slagersknecht A. v. B. alhier, werd wegens openbare dronkenschap bij 4e herhaling tot 4 dagen hechtenis veroordeeld. Den vorigen maal had hij 3 dagen gehad. De eisch was 5 dagen. Aan W. K. Nieborg alhier, is vergunning ver leend tot het bouwen van een dubbel woonhuis aan de Wüstelaan hoek Achterbuurtweg te Santpoort. Na een barren winter. Het mooie zachte weer en het lieve zonnetje van de laatste dagen heeft aan de jonge voorjaarsgroente een onge kende herleving gegeven. De spinazievelden zijn thans als met een groen laken overdekt. Ook heester- en boomgewas, zoomede bloem- bollenvelden, ontslapen. Overal is werking te bespeuren. Dat dit op mensch en dier ook direct van invloed is, laat zich denken. Een 16-tal arbeiders uit onze gemeente ver trok van hier naar Spitsbergen, om daar in de mijnen te arbeiden voor de Nederlandsche Maatschappij. Boven vrije voeding en verpleging wordt daar een loon verdient van f 25.per week. Dronk men vroeger 's avonds na de thee een glas wijn of bier, thans is het Oberlahnstein, het bevordert de digestie en een regelmatige af scheiding der vochten. Voor huishoudelijk gebruik bizonder aanbevolen in heele Liter- schroefflesschen, inhoudsprijs 32 ets. Ja, zoo is hetl, bepeinst hij ontsteld. Verzet hij zich niet tegen de eeuwige levenswetten, dcor de levenslustige kinderen te willen binden aan den dood? Moest hij zichzelf ook niet ter- wille van hen, wier vader en moeder hij nu is, ontrukken aan zijn vruchteloos leed? Het oude mannetje vertelt, dat hij zelf drie kinderen op 't kerkhof heeft. Hij wijdt uit over zijn leven: een bestaan van moeite en zorg en strijd! Maar je moet er maar tegen op; elk krijgt zijn pakje te dragen, 't Is niet gemakkelijk, voor al tegenwoordig, maar je mag 't niet al te zwaar nemen, dan zou je te kort schieten in je plicht. Alweer die plicht!, denkt de vader. Zoo heeft hij 't vóór vandaag nog nimmer bekeken. Hij voelt zich laf en klein naast dit oude mannetje, dat zich dapper door de moeiten van 't leven heeft geslagen, en met rouw over drie kinderen in 't hart en zelf met den dood voor oogen nog een vroolijk woord heeft voor Wimpje. Kijk, daar zit Wimpje zoo waar op 't oude mannetje's knie! 't Is of de vader zich schaamt, dat Wimpje bij 't oude mannetje en niet bij hèm op de knie is gesprongen. Maar wat zou Moeder er van zeg gen, als hij Wim op zijn knie hossehoste, vlak bij haar graf? Vreemde gedachte: wat Moeder zou zeggen, Als 't eens waar was, dat de dooden zich nog met je bemoeiden, ja hoe zou zij dan nu over hem denken? Plotseling herinnert hij zich haar gezegde, dat het beter voor hem zou zijn, zoo hij van haar ware bevrijd. Zij was niet voor dit leven geschapen, niet opgewassen tegen de zor gen en moeiten en zij belemmerde ook hem. Als 't haar werkelijk eens ernst was geweest! Vree- selijke gèdachte: dat haar offer dan tevergeefs zou zijn. Want nü was hij, door haar heengaan, een tobber geworden en hij op zijn beurt belem merde nu de kinderen in hun levensblijheid en krachtsontplooiing. Hij verbeeldde zich, dat zij op hem neerzag. Niet met verwijtende oogen. Hoe kon hij aan schuld denken! Was er schuld in het leven? Dit vreemde en verwarde en ingewikkelde leven, waarin de eene mensch den anderen drijft zon der te weten waarheen; waarin hij wordt gedre ven door anderen. Voor hoever is men voor zijn stemmingen en daden aansprakelijk? En eensklaps schiet hem een spreuk te bin nen, die hij heeft gelezen, hij weet niet meer waar: „Tevergeefs tobben wij over het leven; wat weten wij van het leven? Slechts één ding staat vast: dat wij het leven niet hebben gekre gen om het ongebruikt te verspillen." Vóór hem rusten de graven; blank en koel een uitgestrektheid van zerken. Maar daarachter, waar de Paaschklokken luiden, zwoegt en strijdt en lijdt het leven! Ook hij hoort tot dat leven. Zijn taak is daar: temidden van het verdriet, dat overmeesterd en de zorg, die overwonnen moet worden. Bij de strijders voor liefde en blijdschap en recht in het leven; bij de pioniers voor betere tijden en gidsen naar hoogere idealen; bij de dapperen, die met doorwonde ziel en met den dood in 't vooruitzicht werken en minnen en lachend hun taak vervullen. Kijkt hij naar ginds? Waar de stad ligt met haar tot leven roepende klokken? Hij kijkt naast zich: zijn kinderen, die daar zitten, wachtend op het verlossend woord Eensklaps staat hij op van de bank. Een wind vlaag trekt door de zoelte; diep ademt hij de krachtige voorjaarslucht in. En, in een opwel ling van lang vergeten opgewektheid grijpt hij den jongen aan en tilt hem, met uitgestrekte armen, boven zijn macht. „Hoera!", roept het kind en trappelt met de beentjes. „Hoera!", zal ook hij roepen, tegen het Leven. ADVERÏENT1ËN. Mevr. VALENKAMP, t Genestetweg 14, vraagt met of 15 Mei een net v. g. g. v., kunnende koken nétjes werken. Hulp van tweei meisje aunwe/ig. Zich aan te melden s avon na 8 uur. Gedurende de nt.-iand M wordt door H' er in Bloemendaal of Santpoort Br. met prijsopgaaf ond No. 9675, Bur, v. d. blad. GEVRAAGD voor de ma den Mei—Augustus te O verve of Bloemendaal 3 a 4 met keuken of medegebri daarvan, al of niet gemeu 'e Br. met prijsopgaafHILL£ Prinsengracht 1119, Amsterd tegen kleine vergoedi een VRIJE WONIb te Bloemendaal of Ov veen. Br. onder let G, Bureau van dit b! TELEFOON 1822 Spreekuren voor particulie lederen werkdag 1—3 uur Minvermogenden: Dinsdags en Donderdags 7—8 uur n.m Gebouw RÖSEHA HOOFMANSTRAAT NO (Zijiw.) tramh. Duvenvoord Tevens optreden van HUMORIST Goed strijkje. Extra Zaalver Entr. Heeren f 0.75, Dames Zaalopening 7 uur, ftanvang HOTEL „VREEBUI Zaal en Kegelbanen Kerkpféin M. L. VAN HOLST A. J. GROOTEGT Rund- en Varkenssla Bloemendaalsche weg Telefoon 22169 Telefoon 22045 Boekhandel P. ST1NS Boekhandel P. STIN Telefoon 22045 gratnofoon, 135 c.M. 53 platen (ook Cari f 300 voor f 195, desg termijnbetaling. KL.HOUTWEG69.HAAI PROJECTIEAVON Vereenigingen, Genoot pen enz., welke voor lezingen lichtbeelden worden beleefd attent op onderstaand adres met vakkundige bed zeer billijk tarief. Fotografisch Gr. Houtstraat Houtplein 12 en Javastraat 10 -

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Het Bloemendaalsch Weekblad | 1924 | | pagina 2