Groote Uitverkoop Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Bloemendaal, Overveen, Aerdenhout en Vogelenzang in alle afdeelingen F. Wisbrun Lilfmann TFTFFfMN ?9i7Q maken van Boorden, le Opmaakwasschen a. J. B. KRUL Jr. Fotografisch Atelier DÏCHF O. w. V. d. POL Jr. (8e JAARGANG. ZATERDAG 2 AUGUSTUS 1924 iratie-Inrichting utomobielen N"-R1JW1ELEN tweg 205, Schoten Uitgever: A. EIKELENBOOM, Bloemendaal. Kantoor voor Redactie en Administratie: Bioemendaalscheweg 42. - Tel. 22324. BLOEMIST UWER .offermakerij Haarlem Reparatiën AGENDA: Zet 't van je af! Gr.Houtstr.169, Tel.3472 timmerman en aannemer Bioemendaalscheweg 23 Santpoorl, Telef. 22315 IS timmerwerk PLAATSELIJK NIEUWS. BLOEMENDAAL. „Strijdt tegen „stijl" nabootsing en ambachts bederf". AFDEELING AMSTERDAM VAN ,,'T BINNENHUIS" AFDEELING BLOEMENDAAL IN HUIZE „S0RGH-VL1ET" HOTEL „DUIN EN DAAL" ZONDAGMIDDAG-CONCERT IMMMStMIMMMCM EEN 617—22012 i 1 uur alléén 22012). Ne. 31 2 I O Vleeschwaren, Irutterswaren 1IMA KAASSOORTEN ALLES VOL VET cent per pond cent per pond j cent per pond i cent per pond tegen de prijzen van i 50 cent per pond ezonden een prijscourant van WIJNEN r h o o g i n g aan huis bezorgd BLOEMENDAALSCH WEEKBLAD - 'f - v* linen. Levering van boomen, Zijlweg 74. ilaan 22, Overveen. Tel. 3819. Abonnement; Voor een half jaar 1.75 LOSSE NUMMERS 5 CENT. Adverteniiën: 15 cent per regel, bij afname van 500 regels of meer, korting. Vraag en aanbod, huur en verhuur, koop en verkoop, van 1 tot 10 regels 1.elke regel meer 10 cent. Tusschen den tekst of op een bepaalde plaats speciaal tarief. Telef. No. 1329 ;n fijne Lederwaren irtikel van vertrouwen, wend U ot een oud vertrouwd adres. Ue™ 1838) waarborgt de kwaliteit-B larlem en omstreken zonder prijs.B istraat 12, Haarlem. Telef. 12lfl ging 't hem door de gedachten! i vader of. moeder of.... kleine| :t kon niet. izen tijd zien. Eindelijk. i gul en vriendelijk gevraagd bij We zullen best een plekje voor j<3 Is je tenminste nu siapen kan i»| t schommelt", dankbaar aanvaard. (Wordt vervolgd). De gulzigaard. :er had een groote tuin. Daarin J In dien vijver waren karpers. De I >ts op. Maar de heer en de tuin- geen van allen beletten, dat er ele andere visschen in de vijver j vijver leefde ook een heel scha- n.l. een snoek. Eerst durfde de le jonge baarsjes aan, later ook j zen. Toen de snoek grooter werd karpers ook op. erhand was de snoek al heel Toch zou hij de straf, voor de gedaan had, krijgen. Boven op >mmen prachtige zwanen. Einde* e straf. Op een mooie zomermor- zwaan, met sierlijk gebogen hals. van den vijver. Nu en dan stak ider het water om een lekker n, want hij had nog niets gehad, al lang op hem geloerd, toen nu kop weer onder het water stak. hem opeens in de kop. Het dier vleugels, maar kon niet los ko- k was heel benauwd, want dat was wat al te groot. Een poosje len de zwaan en de snoek dood zlandde de oude gulzigaard in d« zelf opgegeten te worden. Da* ■oor al zijn misdaden die hij z>r had. De kunst van den onderwijzer en opvoeder be staat dikwijls hierin dat hij een macht, die meestal tegen hem gekeerd is, in een hulptroep voor orde en fatsoen verandert. FOERSTER. ZOMERAVOND. Vanuit mijn Stilte mag 'k U vinden En tot Uw Stilte keer ik weer, Wat wolken dragen en wat winden, 'k Vind het in eigen ziel, o Heer! ik vind U waar de rozen geuren, En 't koren deint Uw melodie, Zij alle dragen mij Uw Boodschap Opdat ik daar Uw Leven zie. Mijn kleine ziel draagt heel Uw Leven 't En zal niet breken, Heer, doch sterk Wil 'k met Uw andre kleine bloemen In deemoed bloeien in Uw Perk. TONY DE RIDDER. BLOEMENDAAL. Hotel Rusthoek. Tuinconcert van 7.4511 uur. Hotel Duin en Daal. Tuinconcert, 's middags 3 5.30 uur. Vrijdagavond acht uur „Sursum" in de Schape duinen. Concert voor donateurs, begunstigers en genoodigden., HAARLEM. [Atlanta bioscoop. Alle avonden 8 uur voorstelling Zondag, Woensdag en Zaterdag matinee van 24.30 uur. SCHOTEN. ebouw „Geko", Spaarndammerw. hoek Floresstr. Zaterdagavond van 811 uur concert. Zondag n.m. 36 uur matinee, 's avonds van 811 uur concert. (Nadruk verboden.) In een onlangs in Engeland uitgekomen Jn onder invloed van den oorlog geschre den boek van John Hargrave komt de oofdpersoon, Harbottle, na verschrikke lijke verliezen en namelooze ellende te heb- en doorleefd, als een gebroken man thuis, in gaat, nu hij het ook op zijn oude plek iet langer kan vinden, steeds peinzend pver de groote catastrofe, de wereld door zwerven. Hij komt bij zijn gepeins tot een slotsom, die ook wij ons stellig stuk voor stuk hebben aan te trekken. Wanneer wij over oorlog en revolutie, |ver malaise en werkloosheid en over alle verige kwalen, die de maatschappij tot Jen folterplaats maken, gaan spreken, ple gen wij de schuld op anderen te werpen en vergeten, dat wij voor ons persoonlijk .ndeel mede voor den gang der wereld- ^schiedenis aansprakelijk zijn. lot deze ontdekking komt ook Har- ®>ttle, wanneer hij aangaande zichzelf het volgende verklaart. „Ik ben", zegt hij, „of was de gewone, gemiddelde huis of tuin-mensch, die het Sewone leventje geleid heeft. Ik deed wat andere menschen deden, ik werkte, ik speelde bridge, tennis, golf. De gewone routine. En 't zijn wij Gewone Menschen, cue de wereld dezen of genen kant opdrij ven Duizenden, millioenen hebben floor den oorlog geleden als ik. En hebben Bj hun problemen opgelost? Hebben zij een uitweg gevonden? Werken zij om voor de toekomst een erger ramp te verhoeden? Been zij zijn in staat weer precies als voorheen door te gaan. Zij schijnen 't van zich af te hebben gezet." I „Zet 't van je af!" Dit was de raad, dien dpminee Jebb gaf, toen hij Harbottle na »ens thuiskomst kwam opzoeken, nadat figze zijn oudsten zoon had zien sneuvelen, zijn vrouw van zich had zien vervreemden en zijn tweeden zoon na afschuwelijk lij den aan zijn wonden had zien bezwijken, alles tengevolge van den wereldoorlog' „Zet t van je af!" VK REBOOTING EM 11—/ REPRODUCTIES n»,»J^SCH1KT a°RES VOOR En nu peinst Harbottle over dezen raad van den dominee: „Natuurlijk", zegt hij. „Dat is 't. Zij nemen allen den raad van dien Jebb aan. Zet 't van je af niet pie keren. Zij schijnen 't inderdaad op de een of andere manier van zich te hebben afgezet. Jebb's raad, Jebb's patentgenees middel voor bedroefde ouders, 't Is de raad van den Duivel zelf. Het is een zonde tegen den vrede van de wereld, tegen den ordelijken vooruitgang van de maatschap pij. Ik ben mij ten minste van die zonde bewust geworden. Dat is iets. Ze zullen mij een Idealist of een Hervormingsma- niac noemenMaar ik kan niet anders. Ik wil probeeren iets beters te vinden. Ik zou liever gek worden, stapelgek, dan te- rugkeeren tot de zwakke, laffe onverschil ligheid en luiheid van vroeger Het is zulk een afschuwelijke nachtmer- rie-achtige gedachte dat ons een nieuwe wereldoorlog boven het hoofd hangt, nog afgrijselijker dan die, welke wij nauwe lijks zijn te boven gekomen. Een oorlog, waarbij niet alleen de legers, maar ook de non-combattanten, de gewone burgerij, weerlooze ouden van dagen, vrouwen en kinderen door de stikgassen en den straal des doods op wreede en geniepige wijze zullen worden uitgeroeid. Reeds rommelt het boven den Stillen Oceaanreeds grom men Japan en Amerika tegen elkander, en deskundigen onder de politici, de diploma ten en de militairen, gelijk ten onzent nog onlangs generaal Snijders, spreken over den komenden wereldoorlog als over een vaststaande gebeurtenis. Aan wie de schuld, als straks de vlam men van den wereldbrand opnieuw uitbre ken en feller oplaaien dan ooit tevoren? „De geheime diplomatie", zegt de een. „Het militairisme", verklaart een ander. „De groot-industrie en de wereldhandel", leeraart een derde. Maar wat zouden al deze inderdaad zeer sterke machten ver mogen, zoo zij bij hun plannen niet steeds weer konden rekenen op dien betrouwba ren factor: de groote massa, die zich laat paaien met dén raad: „Zet 't van je af!" Harbottle heeft gelijk: zij zijn de ware schuldigen. Al die duizenden en millioenen menschen, die het gewone leven van vóór den oorlog weer hebben hervat, alsof er niets was gebeurd en niets meer te ge beuren stond. Al die duizenden en millioe nen menschen, die hun werk weer hebben opgenomen, of, zoo zij in hun voormalig werk zijn belemmerd, nieuwen arbeid heb ben gezocht, en nu kost verdienen en zich verstrooien; die werken en spelen, eten en slapen, en, wanneer angstwekkende toe komst visioenen dreigend zich aankondi gen, trachten, het van zich af te zetten. Harbottle heeft gelijk: ,,'t Zijn wij, ge wone menschen, die de wereld dezen of genen kant opdrijven". Maar wij, als' we dit toegeven, stellen ons geweten gerust met te zeggen: „Zeker, 't zijn de gewone menschen, maar de ge wone menschen in Engeland, in Frankrijk, in Japan, in Amerika. Wat trekt de we reldgeschiedenis zich aan van hetgeen wij, gewone menschen in Nederland, doen of niet doen?" Vergeten wij niet: zoo spreekt de ge wone Engelschman ook, en de gewone Ja panner of Amerikaan. En dat is juist het noodlot der wereld. Zoodra wij, stuk voor stuk en ieder voor zich, beginnen met onszelf, en, ons ont worstelend aan de „zet 't van je af"-hou- ding, met Harbottle besluiten, liever alles te doen, dan in onze roekelooze gemak zucht te volharden, zal de wereldvrede ver zekerd zijn en de maatschappij eens en voorgoed gezond. C. Zondagmiddag precies half iwee klonken de vroolijke toonen van een vluggen marsch door ons stille dorp. Velen haastten zich, de flinke stoet tuinsters en turners van de B.G.V., begeleid door de muzikanten van „Wilhelmina" in goede orde en keurig gericht te zien optrekken naar het ter rein aan de Arnoldlaan. Begunstigd door het mooie v/eer, werd het twintig nummers lange programma vlug afgewerkt, zoodat geen enkele keer het ter rein leeg was. Een talrijk publiek heeft den hee- len middag volop genoten van de opgewektheid, die bij alle oefeningen, was waar te nemen. Na een indrukwekkenden vaandelgroet werden de vrije oefeningen door allen tegelijk mooi uitge voerd. Iets nieuws vormde het nummer springtafel dames, dat met de vele goede sprongen bij de beste nummers gerekend mag worden. De vrije oefeningen meisjes waren heel goed. De nummers brug Dames en hoogrek Heeren, trokken als altijd van de toeschouwers de meeste belangstelling; hierbij kwamen ook weer vele goede krachten naar voren. Ook de vrije oefeningen Dames waren schitterend. Een aardige afwisseling vormden spel en wedstrijdjes Aspiranten en korfbal Dames en Heeren. En als slotnummer het mooiste, de alge- meene halteroefeningen, die op de maat van het „turnlied" keurig werden uitgevoerd. Met trots kan de B.G.V. op dezen welgeslaagden propagandadag terugzien. Naar wij vernemen, is het oefenlokaal tot Sep tember gesloten en kunnen nieuwe leden zich aan melden Maandag- en Woensdagavonds op het ter rein aan de Arnoldlaan. Reisbeschrijving van 2 Bloemendaalsche jongens in het Belsenland. (lste Brief.) Na een voorspoedige vervelende reis kwamen we Maandagmiddag in Eysden aan. Daar waren onze fietsen, die reeds den vorigen dag verzon den waren. Aan het station hebben we al onze bagage, die uit tent, dekens, kookgereedschap en kleeren voor eenige weken bestond, opgeladen en welgemoed de reis aangevangen. De douanen le verden geen moeilijkheden op, ze waren zelfs zeer geschikt. Voor de fietsen moesten we elk fr. 62.10 storten, die we bij het verlaten van het land hopen terug te krijgen. Aan de fietsen kwamen kleine loodjes. Om even toe te lichten moet ik nog zeggen, dat we met zijn tweeën zijn. M'n vriend heet Socrates, voor 't gemak zal ik hem ,,Soc" noemen. Het eerste stadje was Visé. Men is nu nóg bezig het op te bouwen. Sommige totaal vernielde wegen worden hersteld. Van een mooie groote kerk staan op het oogenblik alleen de helft van de muren, er waren werklui bezig aan het sloopen. Enkele stukjes gebrand glas zaten nog in verbrij zelde ramen. Als men nu bedenkt dat de oorlog reeds zes jaar geleden is geëindigd, dan geeft dit wel wat te denken. In Visé is op een heel enkele uitzondering na geen één huis ouder dan zes jaar. Er wordt hard gewerkt maar het staat nog niet overeind. De wegen zijn over het algemeen berijdbaar van Visé het Maasdal langs. Berijdbaar moet een beetje ruim opgevat worden, een goede voorstelling krijgt men er van als men de Bloemendaalsche Kleverlaan berijdt, alleen een beetje hoog en laag er bij. Ik zei: „over het algemeen", want soms zijn er rijwielpaden, b.v, van Luik naar de richting Tilff, die zijn beslist goed; doch er zijn stukken die miserabel zijn, b.v. de spoorwegovergangen, daar is levensgevaar bij, In deze streek heb ik geen spoorboomen ontdekt, zij sluiten de overwegen hier af door een hek dat over rails loopt en door middel van een staaldraad heen en weer getrok ken wordt; 't duurt veel langer dan bij ons. De kinderen hebben allen blauwe petjes op met goudachtige hoorntjes en sterren als versiering. In de dorpen dragen haast alle mannen petten. De opgeschoten jongens hier dragen petten met een enorme luifel, zoo ongeveer als een huilebalk. Dit is ook de dracht voor de postboden. Een jongen met korte broek en een deukhoed is in Luik geen zeldzaamheid. Opvallend is de reclame van „Moto- gazoline" op de bordjes van de Belgische Auto club, zooals wij ze hebben van de K.N.A.C. met waarschuwingen voor zig-zag bochten en spoor wegoverwegen. Van de bevolking hebben we absoluut geen te genwerking, integendeel, overal waar we naar den weg vragen, worden ons bereidwillig inlichtingen verschaft. Een dame in Luik kwam uit eigen be langstelling naar ons toe, toen Soc en ik met de kaart bezig waren. Ze vroeg me welke taal we spraken. Ik antwoordde „Hollandsch". Ze scheen er niet van terug te hebben want ze bleef in het Fransch praten. Ze legde ons den weg nauwkeurig uit. Politieagenten zijn ook bereidwillig. De weg is niet moeilijk te vinden. Waar je kunt twijfelen staat een bord. De route was Visé, Dandre, Jupille, Liège, 't Maasdal is hier erg mooi. Op den rechteroever ligt de weg tot Dandre, daarna op den linker. Langs de hooge Maasoevers wisselen bosch en bouwland elkaar af. (2e Brief.) Op het oogenblik liggen we in Calonstère. Verre weg het mooiste dorpje ,van onze afgelegde route. De weg hebben we gemakkelijk gevonden, op de aanwijzingen van de vriendelijke dame. Het doel v/as Tilff, maar een boerderij in het l'Ourthedal, was te verleidelijk. De eigenaar gaf onmiddellijk zijn toestemming, we mochten in den boomgaard liggen. Er loopt een heel regiment kalveren in. We zochten dus een schoon plekje op en na korten tijd stond de tent, met een wapperende vlag er boven op. We waren er nog kort toen de kalveren gevoerd werden. Dat gaf een sensatie. Sommige waren te gulzig en snoepten van een ander. De boerin scheen ze te kennen en had een rotan meegenomen. Daar gaf ze de gulzige kalve ren een ongenadig pak slaag mee onder het uitroe pen van verwenschingen. Die zelfde kalveren heb ben ons vanmorgen gewekt met hun geanimeerde conversatie. Daarna stonden ze in eens met zijn allen vlak voor den tentingang te kijken. We kne pen 'em voor de scheerlijnen doch die schenen ze te zien. Op onze bedreigingen sloegen ze geen acht, zelfs Socje kreeg ze met z'n lief keelgeluidje niet weg en dat wil heel wat zeggen! Toen ben ik ten einde raad mei m'n mes in de vuist onder het uitstooten van een Indiaansch krijgsgehuil, op ze afgerend. Dat was ze toch te veel en ze smeer den h'rn als een Amsterdamsche straatjongen. Van Socje wil ik nog een anecdote vertellen. Gister onder het afladen bemerkte hij dat een pak bakmeel was stukgegaan in zijn rugzak. Soc zei dat het zelfrijzend was. Ik kon het wel mer ken! Zijn 'heele boel was wit, toen hij uitpakte werd de grond wit, werd hij zelf wit. Ja toen hij vanmorgen zijn verband-naaidoos open deed was zijn zwarte klos garen wit. Nu wil hij met alle geweld er pannekoeken van bakken, want een derde is nog over. Hij heeft daarvoor één ei mee genomen en het is nog heel ook, als er maar geen kuiken in zit. Gisteravond hebben we eerst de Ourthe-oever beklommen. Het was een heele stap maar het mooie uitzicht beloonde onze moeite ruimschoots. Op den terugweg hebben we een frambozenbosch ontdekt, 't Waren wilde, doch in zulke hoeveel heden dat we er toch elk een pond van hebben opgegeten. Daarna zagen we boschbessen, die heb ben we laten staan omdat we al genoeg hadden. Vanmiddag zijn we over Tilff naar de grot van Brialinont geweest. We hadden onze zaklantaarns vergeten en zijn er dus niet ver in geweest. We hebben wel de Chabrette hooren stroomen. Mor gen gaan we er weer naar toe om het riviertje ook te zien en wat dieper te gaan. Een paar meter van den ingang af is het al donker. Onderweg vroeg Socje me, hoe het kwam dat de boomen op die steile hellingen toch recht op stonden. Ik antwoordde hem dat het vrij natuurlijk was, im mers als ze heelemaal scheef stonden, zouden ze toch geen schaduw geven? Wat moet je anders zeggen. Nu hebben we net onze soep op. Soc wascht om en ik ben in gespannen verwachting wat het vol gende gerecht is. De kudde kalveren ligt niet ver van de tent te kauwen. Hun staarten en ooren zijn geen oogenblik in rust, vanwege de vele vliegen, en daarbij kijken ze je met zulke scherpzinnige blikken uit hun schrandere koppen aan of ze het „perpetuum mobile" hebben uitgevonden. Socje heeft eer van zijn werk, het heeft best ge smaakt, maar nu ben ik te lui om verder te schrij ven, ik ga dadelijk boschbessen eten. Andere week schrijf ik nog wel wat. Ik weet nog niet uit welk plaatsje. KEES. Personalia. Te Amsterdam slaagden voor het examen voor het M.U.L.O.-diploma A de heeren A, J. J. Beyer, E. P. Goedkoop, D. P. van Parree- ren, S. P. J. Ronner, N. Zedijk en M. Hofland, te Bloemendaal. Eveneens slaagde de heer M. A. Beckers, te Bloemendaal. Aanbesteding. De Commissie van Bestuur van het Provinciaal Ziekenhuis nabij Santpoort heeft in hét Ziekenhuis voornoemd in het openbaar aan besteed: Het vergrooten van de keuken en het ver bouwen van het groentenhuis van het Provinciaal Ziekenhuis nabij Santpoort. Laagste inschrijver Mulder te Haarlem voor 14388. Sursum. Een der werkende leden schrijft ons; Begunstigd door heerlijk zomerweer trok Sursum Woensdag 30 Juli ten strijde naar Zwijndrecht, waar dit jaar het concours van den Holl. Bond van Chr. Harmonie- en Fanfarecorpsen zou ge houden worden. Reeds half zeven waren alle Sursumers bene vens enkele andere Bloemendalers op het station van Haarlem present. Na 2 uur sporen kwamen we te Dordrecht aan. Hier werden de instrumenten gestemd, wat één van de voornaamste dingen is op een concours, en daarna trokken we Dordrecht Stadhouderskade 80 bij Becht Dyserinck Dir.: Jac. v.d. Bosch, Binnenhuis-architect door, de pont over, en van hier af gingen we, ons vaandel voorop, marcheerende naar het feestter rein. Het terrein zag er niet erg aanlokkelijk uit, door de vele regenbuitjes van vorige dagen, maar toch verloor Sursum den moed niet. Nadat Psalm 150 en de Bondsmarsch uitgevoerd waren en de voorzitter het concours geopend had, kon de wedstrijd een aanvang nemen. Sursum was de derde en de laatste van de 4de afdeeling Fanfare. Het vrije nummer: Gezang 238, zoowel als het verplichte nummer: ,,Le Célèbre Largo" (d'Haen- del) werden goed gespeeld, ofschoon het laatste tc zwaar was voor een 4de Afdeeling. Direct nadat de 4de Afdeeling uitgespeeld was, kwam de uitslag der jury. De 2e concurrenten van Sursum haalden beiden een 3de prijs, terwijl Sursum zelf een lsten prijs haalde, met 4 punten boven hei gevraagde aantal, n.l. met 298 punten. Uit blijdschap namen eenige Sursumers den di recteur, den heer Meng, op hun schouders, aan hem hebben wij 't dan ook zeer zeker te dan ken, dat we reeds voor het eerst op het Bonds- concours meteen een lsten prijs behaalden. Maar de dag was nog niet ten einde. Welke roem zou Sursum nu nog wachten? Nadat alle corpsen uit gespeeld waren en alle uitslagen der jury bekend waren, wisten we het al. Slechts 1 corpsen had den een lsten prijs behaald en wel: Sursum van Bloemendaal, uit de 4de afd.; Crescendo van Ameide uit de lste afdeeling en 2 corpsen uit de Eere-afdeeling. (In de 2de en 3de afdeeling waren dus geen lste prijzen behaald.) De 2 corpsen uit de Eere-afdeeling hadden niet op een nummer voor den Eere-wedstrijd gerekend, zoodat „Sur sum" tegen Crescendo van Ameide moest spelen. Sursum kwam uit met het nummer: „Vendange et Moisson", en hiermede behaalden wij een 2d'en prijs met 154 punten. Welk een prestatie! Cres cendo van Ameide behaalde met 162 punten den lsten prijs. Nu kwam de marschwedstrijd. Weer was Sur sum nummer 3. Het weiland, waarop gemarscht moest worden was geen vlakke weg, zooals de Donkerelaan, waarop wij ons Dinsdagavond nog in 't marschen geoefend hadden, integendeel er waren kuilen; plassen en glijbaantjes van klei. Maar Sursum was niet moedeloos, vooral niet nu we reeds 2 mooie prijzen gewonnen hadden. Onder 't streven naar nog een prijs, deden we allen onze uiterste best, en brachten we onzen „pitti- gen Sursummarsch", door onzen „pittigen" direc teur gecomponeerd ten gehoore. Onze ijver werd beloond, de jury kende aan Sursum een lsten prijs toe met 75 punten, nu 5 punten boven minimum. Weer ging de heer Meng in de hoogte, wel een teeken, dat we allen ge voelden, dat hem de eer van deze 3 prijzen toekwam. Met volle muziek trokken we Zwijn drecht uit en ook in den trein werd nog menig stukje geblazen. Zelfs op het station in Haarlem was de fut er nog niet uit (ook niet bij de dames) en hoewel 't reeds kwart over elf was, speelden we nog een vroolijke marsch. Dit was het einde van den voor ons, zoo rijk gezegenden dag. Moge Sursum den roem van dezen dag nu niet laten verbleeken, opdat we onzen naam mei eere moge dragen en dat onze leus steeds blijve: „Sursum, omhoog!" Nieuwe verecniging. Alhier is dezer dagen een biljartclub opgericht met aanvankelijk een 16- tal leden. VAN 3-5.30 UUR

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Het Bloemendaalsch Weekblad | 1924 | | pagina 1