Groote Uitverkoop
Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Bloemendaal,
Overveen, Aerdenhout en Vogelenzang
in alle afdeelingen
F. Wisbrun Lilfmann TFTFFfMN ?9i7Q
maken van Boorden,
le Opmaakwasschen
a. J. B. KRUL Jr.
Fotografisch Atelier DÏCHF
O. w. V. d. POL Jr.
(8e JAARGANG.
ZATERDAG 2 AUGUSTUS 1924
iratie-Inrichting
utomobielen
N"-R1JW1ELEN
tweg 205, Schoten
Uitgever: A. EIKELENBOOM, Bloemendaal. Kantoor voor Redactie en Administratie: Bioemendaalscheweg 42. - Tel. 22324.
BLOEMIST
UWER
.offermakerij
Haarlem
Reparatiën
AGENDA:
Zet 't van je af!
Gr.Houtstr.169, Tel.3472
timmerman en aannemer
Bioemendaalscheweg 23
Santpoorl, Telef. 22315
IS timmerwerk
PLAATSELIJK NIEUWS.
BLOEMENDAAL.
„Strijdt tegen „stijl" nabootsing
en ambachts bederf".
AFDEELING AMSTERDAM VAN
,,'T BINNENHUIS"
AFDEELING BLOEMENDAAL
IN HUIZE „S0RGH-VL1ET"
HOTEL „DUIN EN DAAL"
ZONDAGMIDDAG-CONCERT
IMMMStMIMMMCM
EEN
617—22012
i 1 uur alléén 22012).
Ne. 31
2 I
O
Vleeschwaren,
Irutterswaren
1IMA KAASSOORTEN
ALLES
VOL VET
cent per pond
cent per pond j
cent per pond i
cent per pond
tegen de prijzen van
i 50 cent per pond
ezonden een prijscourant van
WIJNEN
r h o o g i n g aan huis bezorgd
BLOEMENDAALSCH WEEKBLAD
- 'f - v*
linen. Levering van boomen,
Zijlweg 74.
ilaan 22, Overveen. Tel. 3819.
Abonnement;
Voor een half jaar 1.75
LOSSE NUMMERS 5 CENT.
Adverteniiën: 15 cent per regel, bij afname van 500 regels of meer, korting.
Vraag en aanbod, huur en verhuur, koop en verkoop, van 1 tot 10 regels
1.elke regel meer 10 cent. Tusschen den tekst of op een bepaalde
plaats speciaal tarief.
Telef. No. 1329
;n fijne Lederwaren
irtikel van vertrouwen, wend U
ot een oud vertrouwd adres. Ue™
1838) waarborgt de kwaliteit-B
larlem en omstreken zonder prijs.B
istraat 12, Haarlem. Telef. 12lfl
ging 't hem door de gedachten!
i vader of. moeder of.... kleine|
:t kon niet.
izen tijd
zien. Eindelijk.
i gul en vriendelijk gevraagd bij
We zullen best een plekje voor j<3
Is je tenminste nu siapen kan i»|
t schommelt",
dankbaar aanvaard.
(Wordt vervolgd).
De gulzigaard.
:er had een groote tuin. Daarin J
In dien vijver waren karpers. De I
>ts op. Maar de heer en de tuin-
geen van allen beletten, dat er
ele andere visschen in de vijver j
vijver leefde ook een heel scha-
n.l. een snoek. Eerst durfde de
le jonge baarsjes aan, later ook j
zen. Toen de snoek grooter werd
karpers ook op.
erhand was de snoek al heel
Toch zou hij de straf, voor de
gedaan had, krijgen. Boven op
>mmen prachtige zwanen. Einde*
e straf. Op een mooie zomermor-
zwaan, met sierlijk gebogen hals.
van den vijver. Nu en dan stak
ider het water om een lekker
n, want hij had nog niets gehad,
al lang op hem geloerd, toen nu
kop weer onder het water stak.
hem opeens in de kop. Het dier
vleugels, maar kon niet los ko-
k was heel benauwd, want dat
was wat al te groot. Een poosje
len de zwaan en de snoek dood
zlandde de oude gulzigaard in d«
zelf opgegeten te worden. Da*
■oor al zijn misdaden die hij z>r
had.
De kunst van den onderwijzer en opvoeder be
staat dikwijls hierin dat hij een macht, die meestal
tegen hem gekeerd is, in een hulptroep voor orde
en fatsoen verandert. FOERSTER.
ZOMERAVOND.
Vanuit mijn Stilte mag 'k U vinden
En tot Uw Stilte keer ik weer,
Wat wolken dragen en wat winden,
'k Vind het in eigen ziel, o Heer!
ik vind U waar de rozen geuren,
En 't koren deint Uw melodie,
Zij alle dragen mij Uw Boodschap
Opdat ik daar Uw Leven zie.
Mijn kleine ziel draagt heel Uw Leven
't En zal niet breken, Heer, doch sterk
Wil 'k met Uw andre kleine bloemen
In deemoed bloeien in Uw Perk.
TONY DE RIDDER.
BLOEMENDAAL.
Hotel Rusthoek. Tuinconcert van 7.4511 uur.
Hotel Duin en Daal. Tuinconcert, 's middags 3
5.30 uur.
Vrijdagavond acht uur „Sursum" in de Schape
duinen. Concert voor donateurs, begunstigers
en genoodigden.,
HAARLEM.
[Atlanta bioscoop. Alle avonden 8 uur voorstelling
Zondag, Woensdag en Zaterdag matinee van
24.30 uur.
SCHOTEN.
ebouw „Geko", Spaarndammerw. hoek Floresstr.
Zaterdagavond van 811 uur concert. Zondag
n.m. 36 uur matinee, 's avonds van 811 uur
concert.
(Nadruk verboden.)
In een onlangs in Engeland uitgekomen
Jn onder invloed van den oorlog geschre
den boek van John Hargrave komt de
oofdpersoon, Harbottle, na verschrikke
lijke verliezen en namelooze ellende te heb-
en doorleefd, als een gebroken man thuis,
in gaat, nu hij het ook op zijn oude plek
iet langer kan vinden, steeds peinzend
pver de groote catastrofe, de wereld door
zwerven. Hij komt bij zijn gepeins tot een
slotsom, die ook wij ons stellig stuk voor
stuk hebben aan te trekken.
Wanneer wij over oorlog en revolutie,
|ver malaise en werkloosheid en over alle
verige kwalen, die de maatschappij tot
Jen folterplaats maken, gaan spreken, ple
gen wij de schuld op anderen te werpen
en vergeten, dat wij voor ons persoonlijk
.ndeel mede voor den gang der wereld-
^schiedenis aansprakelijk zijn.
lot deze ontdekking komt ook Har-
®>ttle, wanneer hij aangaande zichzelf het
volgende verklaart.
„Ik ben", zegt hij, „of was de gewone,
gemiddelde huis of tuin-mensch, die het
Sewone leventje geleid heeft. Ik deed wat
andere menschen deden, ik werkte, ik
speelde bridge, tennis, golf. De gewone
routine. En 't zijn wij Gewone Menschen,
cue de wereld dezen of genen kant opdrij
ven Duizenden, millioenen hebben
floor den oorlog geleden als ik. En hebben
Bj hun problemen opgelost? Hebben zij
een uitweg gevonden? Werken zij om voor
de toekomst een erger ramp te verhoeden?
Been zij zijn in staat weer precies als
voorheen door te gaan. Zij schijnen 't
van zich af te hebben gezet."
I „Zet 't van je af!" Dit was de raad, dien
dpminee Jebb gaf, toen hij Harbottle na
»ens thuiskomst kwam opzoeken, nadat
figze zijn oudsten zoon had zien sneuvelen,
zijn vrouw van zich had zien vervreemden
en zijn tweeden zoon na afschuwelijk lij
den aan zijn wonden had zien bezwijken,
alles tengevolge van den wereldoorlog'
„Zet t van je af!"
VK REBOOTING EM 11—/
REPRODUCTIES
n»,»J^SCH1KT a°RES VOOR
En nu peinst Harbottle over dezen raad
van den dominee: „Natuurlijk", zegt hij.
„Dat is 't. Zij nemen allen den raad van
dien Jebb aan. Zet 't van je af niet pie
keren. Zij schijnen 't inderdaad op de
een of andere manier van zich te hebben
afgezet. Jebb's raad, Jebb's patentgenees
middel voor bedroefde ouders, 't Is de
raad van den Duivel zelf. Het is een zonde
tegen den vrede van de wereld, tegen den
ordelijken vooruitgang van de maatschap
pij. Ik ben mij ten minste van die zonde
bewust geworden. Dat is iets. Ze zullen
mij een Idealist of een Hervormingsma-
niac noemenMaar ik kan niet anders.
Ik wil probeeren iets beters te vinden. Ik
zou liever gek worden, stapelgek, dan te-
rugkeeren tot de zwakke, laffe onverschil
ligheid en luiheid van vroeger
Het is zulk een afschuwelijke nachtmer-
rie-achtige gedachte dat ons een nieuwe
wereldoorlog boven het hoofd hangt, nog
afgrijselijker dan die, welke wij nauwe
lijks zijn te boven gekomen. Een oorlog,
waarbij niet alleen de legers, maar ook
de non-combattanten, de gewone burgerij,
weerlooze ouden van dagen, vrouwen en
kinderen door de stikgassen en den straal
des doods op wreede en geniepige wijze
zullen worden uitgeroeid. Reeds rommelt
het boven den Stillen Oceaanreeds grom
men Japan en Amerika tegen elkander, en
deskundigen onder de politici, de diploma
ten en de militairen, gelijk ten onzent nog
onlangs generaal Snijders, spreken over
den komenden wereldoorlog als over een
vaststaande gebeurtenis.
Aan wie de schuld, als straks de vlam
men van den wereldbrand opnieuw uitbre
ken en feller oplaaien dan ooit tevoren?
„De geheime diplomatie", zegt de een.
„Het militairisme", verklaart een ander.
„De groot-industrie en de wereldhandel",
leeraart een derde. Maar wat zouden al
deze inderdaad zeer sterke machten ver
mogen, zoo zij bij hun plannen niet steeds
weer konden rekenen op dien betrouwba
ren factor: de groote massa, die zich laat
paaien met dén raad: „Zet 't van je af!"
Harbottle heeft gelijk: zij zijn de ware
schuldigen. Al die duizenden en millioenen
menschen, die het gewone leven van vóór
den oorlog weer hebben hervat, alsof er
niets was gebeurd en niets meer te ge
beuren stond. Al die duizenden en millioe
nen menschen, die hun werk weer hebben
opgenomen, of, zoo zij in hun voormalig
werk zijn belemmerd, nieuwen arbeid heb
ben gezocht, en nu kost verdienen en zich
verstrooien; die werken en spelen, eten
en slapen, en, wanneer angstwekkende toe
komst visioenen dreigend zich aankondi
gen, trachten, het van zich af te zetten.
Harbottle heeft gelijk: ,,'t Zijn wij, ge
wone menschen, die de wereld dezen of
genen kant opdrijven".
Maar wij, als' we dit toegeven, stellen
ons geweten gerust met te zeggen: „Zeker,
't zijn de gewone menschen, maar de ge
wone menschen in Engeland, in Frankrijk,
in Japan, in Amerika. Wat trekt de we
reldgeschiedenis zich aan van hetgeen wij,
gewone menschen in Nederland, doen of
niet doen?"
Vergeten wij niet: zoo spreekt de ge
wone Engelschman ook, en de gewone Ja
panner of Amerikaan. En dat is juist het
noodlot der wereld.
Zoodra wij, stuk voor stuk en ieder voor
zich, beginnen met onszelf, en, ons ont
worstelend aan de „zet 't van je af"-hou-
ding, met Harbottle besluiten, liever alles
te doen, dan in onze roekelooze gemak
zucht te volharden, zal de wereldvrede ver
zekerd zijn en de maatschappij eens en
voorgoed gezond. C.
Zondagmiddag precies half iwee klonken de
vroolijke toonen van een vluggen marsch door ons
stille dorp. Velen haastten zich, de flinke stoet
tuinsters en turners van de B.G.V., begeleid door
de muzikanten van „Wilhelmina" in goede orde
en keurig gericht te zien optrekken naar het ter
rein aan de Arnoldlaan. Begunstigd door het mooie
v/eer, werd het twintig nummers lange programma
vlug afgewerkt, zoodat geen enkele keer het ter
rein leeg was. Een talrijk publiek heeft den hee-
len middag volop genoten van de opgewektheid,
die bij alle oefeningen, was waar te nemen. Na
een indrukwekkenden vaandelgroet werden de
vrije oefeningen door allen tegelijk mooi uitge
voerd. Iets nieuws vormde het nummer springtafel
dames, dat met de vele goede sprongen bij de
beste nummers gerekend mag worden. De vrije
oefeningen meisjes waren heel goed. De nummers
brug Dames en hoogrek Heeren, trokken als altijd
van de toeschouwers de meeste belangstelling;
hierbij kwamen ook weer vele goede krachten
naar voren. Ook de vrije oefeningen Dames waren
schitterend. Een aardige afwisseling vormden spel
en wedstrijdjes Aspiranten en korfbal Dames en
Heeren. En als slotnummer het mooiste, de alge-
meene halteroefeningen, die op de maat van het
„turnlied" keurig werden uitgevoerd. Met trots kan
de B.G.V. op dezen welgeslaagden propagandadag
terugzien.
Naar wij vernemen, is het oefenlokaal tot Sep
tember gesloten en kunnen nieuwe leden zich aan
melden Maandag- en Woensdagavonds op het ter
rein aan de Arnoldlaan.
Reisbeschrijving van 2 Bloemendaalsche jongens
in het Belsenland.
(lste Brief.)
Na een voorspoedige vervelende reis kwamen
we Maandagmiddag in Eysden aan. Daar waren
onze fietsen, die reeds den vorigen dag verzon
den waren. Aan het station hebben we al onze
bagage, die uit tent, dekens, kookgereedschap en
kleeren voor eenige weken bestond, opgeladen en
welgemoed de reis aangevangen. De douanen le
verden geen moeilijkheden op, ze waren zelfs zeer
geschikt. Voor de fietsen moesten we elk fr. 62.10
storten, die we bij het verlaten van het land hopen
terug te krijgen. Aan de fietsen kwamen kleine
loodjes.
Om even toe te lichten moet ik nog zeggen, dat
we met zijn tweeën zijn. M'n vriend heet Socrates,
voor 't gemak zal ik hem ,,Soc" noemen. Het
eerste stadje was Visé. Men is nu nóg bezig het
op te bouwen. Sommige totaal vernielde wegen
worden hersteld. Van een mooie groote kerk
staan op het oogenblik alleen de helft van de
muren, er waren werklui bezig aan het sloopen.
Enkele stukjes gebrand glas zaten nog in verbrij
zelde ramen. Als men nu bedenkt dat de oorlog
reeds zes jaar geleden is geëindigd, dan geeft dit
wel wat te denken. In Visé is op een heel enkele
uitzondering na geen één huis ouder dan zes jaar.
Er wordt hard gewerkt maar het staat nog niet
overeind.
De wegen zijn over het algemeen berijdbaar van
Visé het Maasdal langs. Berijdbaar moet een beetje
ruim opgevat worden, een goede voorstelling
krijgt men er van als men de Bloemendaalsche
Kleverlaan berijdt, alleen een beetje hoog en laag
er bij. Ik zei: „over het algemeen", want soms zijn
er rijwielpaden, b.v, van Luik naar de richting
Tilff, die zijn beslist goed; doch er zijn stukken die
miserabel zijn, b.v. de spoorwegovergangen, daar
is levensgevaar bij, In deze streek heb ik geen
spoorboomen ontdekt, zij sluiten de overwegen
hier af door een hek dat over rails loopt en door
middel van een staaldraad heen en weer getrok
ken wordt; 't duurt veel langer dan bij ons.
De kinderen hebben allen blauwe petjes op met
goudachtige hoorntjes en sterren als versiering. In
de dorpen dragen haast alle mannen petten. De
opgeschoten jongens hier dragen petten met een
enorme luifel, zoo ongeveer als een huilebalk. Dit
is ook de dracht voor de postboden. Een jongen
met korte broek en een deukhoed is in Luik geen
zeldzaamheid. Opvallend is de reclame van „Moto-
gazoline" op de bordjes van de Belgische Auto
club, zooals wij ze hebben van de K.N.A.C. met
waarschuwingen voor zig-zag bochten en spoor
wegoverwegen.
Van de bevolking hebben we absoluut geen te
genwerking, integendeel, overal waar we naar den
weg vragen, worden ons bereidwillig inlichtingen
verschaft. Een dame in Luik kwam uit eigen be
langstelling naar ons toe, toen Soc en ik met de
kaart bezig waren. Ze vroeg me welke taal we
spraken. Ik antwoordde „Hollandsch". Ze scheen
er niet van terug te hebben want ze bleef in het
Fransch praten. Ze legde ons den weg nauwkeurig
uit. Politieagenten zijn ook bereidwillig. De weg is
niet moeilijk te vinden. Waar je kunt twijfelen
staat een bord.
De route was Visé, Dandre, Jupille, Liège,
't Maasdal is hier erg mooi. Op den rechteroever
ligt de weg tot Dandre, daarna op den linker.
Langs de hooge Maasoevers wisselen bosch en
bouwland elkaar af.
(2e Brief.)
Op het oogenblik liggen we in Calonstère. Verre
weg het mooiste dorpje ,van onze afgelegde route.
De weg hebben we gemakkelijk gevonden, op de
aanwijzingen van de vriendelijke dame. Het doel
v/as Tilff, maar een boerderij in het l'Ourthedal,
was te verleidelijk. De eigenaar gaf onmiddellijk
zijn toestemming, we mochten in den boomgaard
liggen. Er loopt een heel regiment kalveren in.
We zochten dus een schoon plekje op en na
korten tijd stond de tent, met een wapperende
vlag er boven op. We waren er nog kort toen de
kalveren gevoerd werden. Dat gaf een sensatie.
Sommige waren te gulzig en snoepten van een
ander. De boerin scheen ze te kennen en had een
rotan meegenomen. Daar gaf ze de gulzige kalve
ren een ongenadig pak slaag mee onder het uitroe
pen van verwenschingen. Die zelfde kalveren heb
ben ons vanmorgen gewekt met hun geanimeerde
conversatie. Daarna stonden ze in eens met zijn
allen vlak voor den tentingang te kijken. We kne
pen 'em voor de scheerlijnen doch die schenen
ze te zien. Op onze bedreigingen sloegen ze geen
acht, zelfs Socje kreeg ze met z'n lief keelgeluidje
niet weg en dat wil heel wat zeggen! Toen ben
ik ten einde raad mei m'n mes in de vuist onder
het uitstooten van een Indiaansch krijgsgehuil, op
ze afgerend. Dat was ze toch te veel en ze smeer
den h'rn als een Amsterdamsche straatjongen.
Van Socje wil ik nog een anecdote vertellen.
Gister onder het afladen bemerkte hij dat een
pak bakmeel was stukgegaan in zijn rugzak. Soc
zei dat het zelfrijzend was. Ik kon het wel mer
ken! Zijn 'heele boel was wit, toen hij uitpakte
werd de grond wit, werd hij zelf wit. Ja toen hij
vanmorgen zijn verband-naaidoos open deed was
zijn zwarte klos garen wit. Nu wil hij met alle
geweld er pannekoeken van bakken, want een
derde is nog over. Hij heeft daarvoor één ei mee
genomen en het is nog heel ook, als er maar geen
kuiken in zit.
Gisteravond hebben we eerst de Ourthe-oever
beklommen. Het was een heele stap maar het
mooie uitzicht beloonde onze moeite ruimschoots.
Op den terugweg hebben we een frambozenbosch
ontdekt, 't Waren wilde, doch in zulke hoeveel
heden dat we er toch elk een pond van hebben
opgegeten. Daarna zagen we boschbessen, die heb
ben we laten staan omdat we al genoeg hadden.
Vanmiddag zijn we over Tilff naar de grot van
Brialinont geweest. We hadden onze zaklantaarns
vergeten en zijn er dus niet ver in geweest. We
hebben wel de Chabrette hooren stroomen. Mor
gen gaan we er weer naar toe om het riviertje
ook te zien en wat dieper te gaan. Een paar meter
van den ingang af is het al donker. Onderweg
vroeg Socje me, hoe het kwam dat de boomen
op die steile hellingen toch recht op stonden. Ik
antwoordde hem dat het vrij natuurlijk was, im
mers als ze heelemaal scheef stonden, zouden ze
toch geen schaduw geven? Wat moet je anders
zeggen.
Nu hebben we net onze soep op. Soc wascht om
en ik ben in gespannen verwachting wat het vol
gende gerecht is. De kudde kalveren ligt niet ver
van de tent te kauwen. Hun staarten en ooren zijn
geen oogenblik in rust, vanwege de vele vliegen,
en daarbij kijken ze je met zulke scherpzinnige
blikken uit hun schrandere koppen aan of ze het
„perpetuum mobile" hebben uitgevonden.
Socje heeft eer van zijn werk, het heeft best ge
smaakt, maar nu ben ik te lui om verder te schrij
ven, ik ga dadelijk boschbessen eten. Andere week
schrijf ik nog wel wat. Ik weet nog niet uit welk
plaatsje. KEES.
Personalia. Te Amsterdam slaagden voor het
examen voor het M.U.L.O.-diploma A de heeren
A, J. J. Beyer, E. P. Goedkoop, D. P. van Parree-
ren, S. P. J. Ronner, N. Zedijk en M. Hofland, te
Bloemendaal. Eveneens slaagde de heer M. A.
Beckers, te Bloemendaal.
Aanbesteding. De Commissie van Bestuur van
het Provinciaal Ziekenhuis nabij Santpoort heeft
in hét Ziekenhuis voornoemd in het openbaar aan
besteed: Het vergrooten van de keuken en het ver
bouwen van het groentenhuis van het Provinciaal
Ziekenhuis nabij Santpoort. Laagste inschrijver
Mulder te Haarlem voor 14388.
Sursum.
Een der werkende leden schrijft ons;
Begunstigd door heerlijk zomerweer trok Sursum
Woensdag 30 Juli ten strijde naar Zwijndrecht,
waar dit jaar het concours van den Holl. Bond
van Chr. Harmonie- en Fanfarecorpsen zou ge
houden worden.
Reeds half zeven waren alle Sursumers bene
vens enkele andere Bloemendalers op het station
van Haarlem present. Na 2 uur sporen kwamen
we te Dordrecht aan. Hier werden de instrumenten
gestemd, wat één van de voornaamste dingen is
op een concours, en daarna trokken we Dordrecht
Stadhouderskade 80 bij Becht Dyserinck
Dir.: Jac. v.d. Bosch, Binnenhuis-architect
door, de pont over, en van hier af gingen we, ons
vaandel voorop, marcheerende naar het feestter
rein. Het terrein zag er niet erg aanlokkelijk uit,
door de vele regenbuitjes van vorige dagen, maar
toch verloor Sursum den moed niet. Nadat
Psalm 150 en de Bondsmarsch uitgevoerd waren
en de voorzitter het concours geopend had, kon
de wedstrijd een aanvang nemen. Sursum was de
derde en de laatste van de 4de afdeeling Fanfare.
Het vrije nummer: Gezang 238, zoowel als het
verplichte nummer: ,,Le Célèbre Largo" (d'Haen-
del) werden goed gespeeld, ofschoon het laatste
tc zwaar was voor een 4de Afdeeling. Direct
nadat de 4de Afdeeling uitgespeeld was, kwam de
uitslag der jury. De 2e concurrenten van Sursum
haalden beiden een 3de prijs, terwijl Sursum zelf
een lsten prijs haalde, met 4 punten boven hei
gevraagde aantal, n.l. met 298 punten.
Uit blijdschap namen eenige Sursumers den di
recteur, den heer Meng, op hun schouders, aan
hem hebben wij 't dan ook zeer zeker te dan
ken, dat we reeds voor het eerst op het Bonds-
concours meteen een lsten prijs behaalden. Maar
de dag was nog niet ten einde. Welke roem zou
Sursum nu nog wachten? Nadat alle corpsen uit
gespeeld waren en alle uitslagen der jury bekend
waren, wisten we het al. Slechts 1 corpsen had
den een lsten prijs behaald en wel: Sursum van
Bloemendaal, uit de 4de afd.; Crescendo van
Ameide uit de lste afdeeling en 2 corpsen uit de
Eere-afdeeling. (In de 2de en 3de afdeeling waren
dus geen lste prijzen behaald.) De 2 corpsen uit
de Eere-afdeeling hadden niet op een nummer
voor den Eere-wedstrijd gerekend, zoodat „Sur
sum" tegen Crescendo van Ameide moest spelen.
Sursum kwam uit met het nummer: „Vendange et
Moisson", en hiermede behaalden wij een 2d'en
prijs met 154 punten. Welk een prestatie! Cres
cendo van Ameide behaalde met 162 punten den
lsten prijs.
Nu kwam de marschwedstrijd. Weer was Sur
sum nummer 3. Het weiland, waarop gemarscht
moest worden was geen vlakke weg, zooals de
Donkerelaan, waarop wij ons Dinsdagavond nog
in 't marschen geoefend hadden, integendeel er
waren kuilen; plassen en glijbaantjes van klei.
Maar Sursum was niet moedeloos, vooral niet nu
we reeds 2 mooie prijzen gewonnen hadden. Onder
't streven naar nog een prijs, deden we allen
onze uiterste best, en brachten we onzen „pitti-
gen Sursummarsch", door onzen „pittigen" direc
teur gecomponeerd ten gehoore.
Onze ijver werd beloond, de jury kende aan
Sursum een lsten prijs toe met 75 punten, nu 5
punten boven minimum. Weer ging de heer Meng
in de hoogte, wel een teeken, dat we allen ge
voelden, dat hem de eer van deze 3 prijzen
toekwam. Met volle muziek trokken we Zwijn
drecht uit en ook in den trein werd nog menig
stukje geblazen. Zelfs op het station in Haarlem
was de fut er nog niet uit (ook niet bij de
dames) en hoewel 't reeds kwart over elf was,
speelden we nog een vroolijke marsch. Dit was
het einde van den voor ons, zoo rijk gezegenden
dag. Moge Sursum den roem van dezen dag nu
niet laten verbleeken, opdat we onzen naam mei
eere moge dragen en dat onze leus steeds blijve:
„Sursum, omhoog!"
Nieuwe verecniging. Alhier is dezer dagen
een biljartclub opgericht met aanvankelijk een 16-
tal leden.
VAN 3-5.30 UUR