(hard Ho|
Aanbieding
LVAN BASTEN&Z0NEN
WINKELHUIS te koop
GARAGE - G. KEMPER - OVERVEEN
v. d. Vlerk's Foto
Tot Levensgroot
STOOP's
^3 B AD
J. M. LITTEL
Meisje alleen
Heerensokken
Heerensokken'i
Heerensokken
Heerensokken
AGENT: GITROÈN AUTOMOBIELEN
THERMOMETERS
Hotel Restaurant „RUSTHOEK"
Zondagavond Concert
BLOEMENMAGAZIJN „AZALEA"
LESKAART
Fa. HOUTGRAAF BOLSENBROEK
Luxe en Ortbopaedische
Laarzenmakers
'eter de Walvischvaarder
J. Jongkind
GERZON
EXTRA-
HEEREN
SOKKEN
WAGENWEG 104 - Tel. 2858 - HAARLEM
F. VAN DIGGELEN Zn.
ADVERTENTIE
10UTBR00D
ZIEK.
UJKE STAND.
N VOORWERPEN.
K A G E N 0 A.
IEMENDAAL.
1AARLEM.
RDENHQUT.
HNTP00RT.
0 R I A-W A T E R
ISchotersingel 117 Tel. 3924
IËBR. WEBER
ïagellngerweü 64, Santpoort
.TUCADOORS
ïrklas vet Kalfs- en
Ossenvleesch
Billijke prijzen
J. L. ROEST
Zijlweg 97. Haarlem, Tel. 781
Sigarenmagazij n
„DE TOERIST''
B. HOMBROEK.
Speciaal
Voor de reis
HAARLEM
Profiteert thans van onze zeldzame
koopjes in Karpetten, Matten, Stoffen,
Ameublementen en diverse kleine
Meubelen, enz. enz.
groot 285 M.n met een breedte van
II Meter aan het Wilhelminapark
JÜLIANALAAN 293-295-297 S1?S?pWS TELEFOON 1781
Joh. M. Schmidt
J. J. VAN ECK-v. d. SLUIS
KLEVERPARKWEG No. 70 - HAARLEM
BLOEMENDAAL
van 73A— 11 uur - Geen verhoogde consumptie-prijzen
J. BROUWER Zijlweg 69 d Overveen
Aanleg; en Onderhoud van Tuinen
GAF DEN 29sten JULI '24
DE 1000ste
UIT. WAS DE UWE DAAR
OOK BIJ? ZOO NIET,
HAAST U DAN ER EEN
TE NEMEN VOOR UZELF
OF UWE KINDEREN
Meubelen - Manufacturen - Con
fectie - Schoenwerk (ook Strand
en Tennisschoenen - Enz. - Enz.
Smedestraat 19, Haarlem
Onze Telefoongids (nummersgewijze volgorde) verschijnt volgende week
Porcelein
Emailie
Alpaca
Barometers
Eetserviezen
Aardewerk
Zink
Nikkel
Thermometers
Ontbijtserviezen
Pracht keuze
Internationaal Meubeltransport onder garantie
HAARLEM, Kleine Houtweg 15a, Tel. 2815
Sportsolioeisel
EERSTE KLAS REPARATIE-INRICHTING
Peau de Suède's en Ghevraux
Groote verscheidenheid van kleuren
Voor de kinderen.
Vettig
iponeerd
Onover
trefbaar
ieK JCHessen<nZn Haarlem.
GEVRAAGD tegen '5 Aug. een
in klein ee/in (twee personen),
goed kunnende koken, v-g-g- v.
Br. No. 9706, Bur, v. d. blad.
Ite niet alleen een gezond-
heeït tevens een buiten-
ïgswaarde. Iedere bakker
;h ten doel stelt de gemeen-
inen, spoedig inspant en zij
over voldoende en goed
OPMERKER.
elk een groote waardeering
Indië voor Nico Gerharz
het Indisch Geïllustreerd
:t bewijs. In genoemd blad
>ne foto van hem met zijn
ijving van de ontwikkeling
ik, het volgende over Nico
rharz in 1904. Hij wekte het
;1, uit den slaap van een
t woei er een frissche, zui-
het oude gebouw aan de
gde voor alles, dat hij de
happen had, en legde zware
dm en wangedrag,
kunstzin bij, verhoogde door
latuur het gehalte der mu-
stelde de maandelijksche
in, die den roem van het
ndië droegen. Nooit te voren
zulk een hoog peil. Gerharz
itstekend dirigent, maar ook
ent. Het orkest vreesde hem,
rens hoog, en het Indische
f hem dankbaar voor het
mocht te schenken al de tien
e, en het zou niets liever
in zijn midden terug hebben,
s Gerharz was, zoo weinig
ger, de sympathie te winnen
muziek en van de breede
Th. Barnhoorn en J. A. Ver-
W. Freudenborg en E. J.
;n M. J. M. Moltzer, wonende
B. Ch. van Schooten en G. C.
en en M. L. H. van Baars,
roste en M. J. G. de Wild.
Heerma van Voss, 49 j, wo-
bij: O. de Vries, Kinheimweg
riem; Kranenburg, Bergweg 6
varte damestasch; H. Schoo,
daal, een gouden broche; H.
26 Bloemendaal, een stroo-
Kinheimweg 19 Bloemendaal,
r; P. v. d. Werff, Brederode-
een zakmes; L. v. d. Valk, Gr
em, een paar witte dames-
mk, Kinheimplein 3 Bloemen-
H. Aartsen, Zomerzorgerlaan
>n fantasie broche; A, v. d.
rplaan 24 Overveen, een da-
v. Dijk, Barbarossestraat 14
utel; Hartung, Mr. Enschede-
een verm. gouden schakelarm-
r Kiesstraat 69 Haarlem, een
li'ts, Schulpweg 8 Aerdenhout,
in den politiepost Aerdenhout
:t bureau van politie te Over
een pakje onderkleeding, een
fngelsche sleutel, twee band-
:en ceintuur, een kussen; aan
strand: een huissleutel, een
koord, een badcostuum.
bij: M. de Boer, Leidsche-
em, een klein bruin hondje;
tstraat 77 Haarlem, een jonge
hond.
lag 3 Augustus.
rlEENTE, voormidd. 10 uur,
ïethlage, Den Haag.
MENKOMST in gebouw
des voormiddags 10 uur,
:ekman van Amsterdam.
E KERK, voormidd. 10 uur,
van Zaandam,
treukelaar.
/RIJZINNIG HERVORMDEN
van den Protestanten bond.
Theol. cand. te Leiden.
ING AERDENHOUT, Huize
Lennepweg, v.m. 10.30 uur,
MEENTE, voormidd. 10 uur,
Klumper, Theol. cand. te Lei-
ndag".
des voormiddags 10 uur,
endijk, te Heemstede.
KERK, in het gebouw
elaan, v.m. 9.45 uur,
roenewegen van Halfweg,
lenst.
Victoria-Water
s: koel en frisch,
Victoria-Water
en heilzaam is?
Victoria-Water
■schroef-stop-flesch
ee-en-dertig cents kost
d aan Uw adres?
Dberlahnstein.
Dierenarts
Spreekuur 1-2 en 6-7
Geuren, Witten, Repareeren en
IJieiiw Werk. Concurreerende prij-
fcen Begrootingen kosteloos
Probeert eens „ONZE VIJFJES"
Iloeke 5 ct. en onze beste „KOS
MOS" Sigaren 6 cent. „ANTO-
JIO", Keurige Havana sigaar in
liverse prijzen. Groote sorteering
ligaretten en Tabak, Ansicht-
laarten.
Beleefd aanbevelend
KORTE KLEVERLAAN
fant. in 15 versch. A JA
streepen en ruiten v.tv
jaspé, zeer modern A CA
verschill. kleuren -
fil d Ecosse, gekl. A "7C
m. pijl en str. 0.95 ".IJ
Uni en gestreept A AC
fil d'Ecosse 1.10
Hiermede berichten wij de opening van onze geheel nieuwe
en modern ingerichte garage aan de Julianalaan 293-295-297 op
1 Augustus, Wij verbonden hieraan een modern ingerichte reparatie-
afdeeling voor Automobielen en Motorrijwielen. Een stock van
onderdeelen en automobielbenoodigdheden, bezine en olie.
Voor stalling berekenen wij uiterst billijke prijzen.
Hoogachtend, G. KEMPER
OPTICIEN
BARTELJORISSTRAAT 21
.HAARLEM
grootste en goedkoopste
ALLEEN GEVESTIGD
KLEINE HOUTSTRAAT 112
Briefkaarten vanaf 6 stuks a f 1.25
VERGROOTINGEN NAAR ELKE FOTO
Moderne Bloemwerken,
Versieringen, Kamerplanten,
Boomen, Rozen, Heesters enz.
levert op de meest gemakkelijke betalingsconditiën
Korte Kleverlaan 23 - Tel. 22299 - Boschlaan 7
SPECIALITEIT IN BOXCALF
21
Slot.
^K„,,En al zeg ik het zelf je treft het, want
nu vier je ons thuiskomstfeest mee. Ik wed, dat je
Het nu dubbel meemaakt. Eerst bij ons, dan bij
jullie zelf, daar ginds in de bosschen. Hé jongen?"
ent hij gaf Peter een klap op diens schouder om
eigen vreugde te uiten en Peter over zijn ontroe
ring heen te helpen.
^B^inkelend v*el het anker van de Poolster.
JBK)e booten daalden reeds in het water en als
■H^ten, zoo vlug, klommen de matrozen naar bene
den. Prachtig in de voorgeschreven volgorde. Ieder
"li Z^n e^en boot, ieder direct naar zijn eigen
plaats gaande, ieder direct de voor hem bestemde
riemen grijpend.
■Paar gingen de booten.
ÉiPe,Vr0UWen en kinderen stonden nu aan het
riepen allen door elkaar, de kinderen
|^Hden de kousen uitgetrokken en stonden in 't
water.
P*^ote? Hielden wedstrijd,
t Water klotste tegen de voorstevens.
De nemen knersten.
■De roeiers trokken met gespierde armen en
strak-gespannen knieën.
.jP,''' aan stuur zaten moedigden de roeiers aan.
oefde niet. Ze konden niet harder trekken dan
zetdeden.
j'Kra-a-ak klonk 't in eens en de Rotterdammer
tmmeiae achterover, want zijn riem brak. Daardoor
3: e Hoot even, de stuurman stuurde bij,
I?r ii" j6re ')00'en waren vóór gekomen.
t„,jC er°amnier keek beduusd, maar hij krab
belde overeind.
00fSenblik klonk het bevel van den
stUurman: „riemen in"
De booten lagen aan wal.
Wat een blijdschap!
In rb S'erPe matrozen hieven hun kindertjes
den tranen td" lakten en ze had-
Hi niet -en- 6 °°^en- Ze deden vragen en wach-
hand en grepenlerf^w^' f"
Tal van groepjes Vor^^ a"dere-
Maar reeds roeide u
met het linnen hoedje zaten er in.
De Rotterdammer en Peter roeiden. En zij trok
ken nu niet minder hard. 't Was immers voor
hun besten „ouwe" en Peter had wel den ganschen
dag dóór willen trekken aan de zware riemen om
zijn dankbaarheid te bewijzen tegen dezen kapi
tein, die hem had opgenomen, den vluchteling, den
ongelukkigen weglooper.
„Daar is Pappie, zie je wel Fritsje?" zei de
jonge vrouw en het kleine kinderhandje wuifde en
het mondje riep „Pappie, Pappie, Fitsie komt je
hajen, Fitsie jief eweest, Fitsie ewacht op jou,
Pappie!"
Nog meer dan het woord van den stuurman zoo
even prikkelden deze kinderwoordjes de roeiers
om zich in te spannen.
Toen ze naast de Poolster lagen werd een smalle
houten ladder over boord uitgezet in de boot, met
een touw om zich aan vast te houden.
De Rotterdammer hield de ladder vast, de jonge
vrouw en Peter met het kindje in zijn armen klom
men naar boven en in 't volgend oogenblik omvatte
de „ouwe" het liefste wat hij op aarde had en ge
noten drie innig-gelukkige menschen van de be
houden thuiskomst.
De avon'd bij Bart was erg gezellig geweest. De
thuiskomst was feestelijk gevierd en de walvisch-
vaarders genoten volop van de weelde „thuis" te
zijn. De geheele familie van Bart, de buren en de
vrienden waren even komen aanwippen.
„Hé, hé, mijn arm is moe van het handen-geven"
zei Bart, „en als ik niets doe, gaat mijn mond
vanzelf open en zegt mijn tong: „O, 't is best met
mij, 'k hoop dat het met jou niet minder is".
Hoewel het laat geworden was, stond Peter
den volgenden morgen vroeg op, om met den
eersten trein uit IJmuiden. te vertrekken.
't Verwonderde hem dat hij geslapen had. Want
toen hij in bed stapte en aanvankelijk klaar-wakker
tegen de pannen lag aan te kijken en door het
zolderraampje naar het stille maanlicht tuurde, was
hij zoo geheel en al vervuld met de gedachte aan
zijn huis, dat hij meende den ganschen nacht aan
niets anders te kunnen denken.
Toch was hij spoedig in slaap gevallen. Hij had
gedroomd. Een bonte rij van wel honderd avontu
ren. Hij had zijn zusje Gonda gered uit de klau
wen van een ijsbeer. Hij had zijn oom, den deftigen
notaris zien zitten als ruiter te paard op een
reuzenwalvisch, die met een lachende visschenkop
boven water zwom. Oom's hooge hoed dreef op de
golven. Een pinguïn had er zijn nest in gemaakt.
Hij had 't heele pinguindorp gezien en in-eens
was uit een nest een huis gegroeid en de vogels,
die hem aanstaarden waren veranderd in vader,
moeder en Gonda. Hij had gedroomd hoe zijn vroe
gere kapitein van Dijk hem over boord dreigde
te werpen, maar hoe Bart en Arie en Ouwe Dirk
van Dijk hadden beetgepakt en als een bal in de
lucht hadden geworpen, hoog héél hoog, zóó hoog,
dat hij nooit meer terugkwam.
Al die droomen doorleefde hij in dien éénen
nacht en nog veel meer.
Toen hij wakker werd stond zijn horloge op half
zes. Juist nog tijd genoeg voor den eersten trein.
Vlug kleedde hij zich aan,
Bart's vrouw had een boterham klaar gezet en
een pannetje met koffie en melk, dat hij alleen
maar op het gaspitje behoefde te warmen.
Onder 't aankleeden maakte hij zijn ontbijt klaar
en at het tevens op.
Op tafel liet hij een papiertje achter: „Hartelijk
dank en tot ziens!" met een groot stuk chocolade
voor de kinderen.
En toen.naar huis.
Hij had wel kunnen juichen en jubelen en zingen
toen hij door den stillen morgen liep.
Naar huis!
Niets meer te doen dan in den trein te zitten
die hem er brengen zou, bij Moeder, bij Vader, bij
Gonda. En ook bij zijn tante en zijn Oom.
Zijn bundeltje goed woog hem niet zwaar. In zijn
binnenzak had hij, goed weggeborgen, een envelop
met geld. Dat was zijn voorloopige verdienste, die
hij den vorigen middag op het kantoor der reederij
had kunnen halen. Een mooi sommetje. En hij had
ook nog wel net zooveel te goed, was hem gezegd,
want eerst moet de vangst worden berekend.
Maar de vangst was best geweest.
Een oud versje schoot hem te binnen, dat hij op
school had moeten leeren:
„Alles gaat mij voor den wind,
'k Ben voorwaar een Zondagskind
En wis tot geluk geboren:
Hans Fortuinig!"
De trein snorde verder.
Amsterdam lag al achter hem.
Van IJmuiden tot Amsterdam had hij gereisd met
ander zeevolk.
Ze hadden grappen gemaakt, elkaar in 't ootje
genomen, verhalen verteld, die niemand geloofde,
en zoo doende was Amsterdam bereikt voordat
men er erg in had.
Vanaf Amsterdam zat hij in een coupé met een
bleek juffertje, die van begin tot eind in een boekje
zat te lezen en zoo af en toe even naar Peter
keek.
„Zou ze nog walvisschen ruiken?" dacht Peter.
Maar omdat hij zoo, zonder te praten in den
trein zat, begon hij weer te denken.
Hij voelde hoe hij, vooral over zijn oom, nu
gansch anders dacht dan toen hij in zijn booze
baldadige bui aan het kantoor van den notaris den
rug had toegedraaid.
Het was omstreeks twaalf uur, toen Peter uit den
tiein sprong nog voor dat deze geheel stil stond.
De conducteur bromde wat, maar daar trok Peter
zich niets van aan. Hij was verreweg de eerste, die
't controlehek passeerde.
Hij liep het stadje door en toen hij een winkel
van alles zag, stapte hij even naar binnen.
Voor Gonda kocht hij een pop, die aangekleed
was en die kon slapen. Voor Vader een pijp met
een uitgesneden kop en voor Moeder ja voor
Moeder zag hij zoo gauw niet een cadeautje, totdat
hij op-eens een vroolijk-gekleurd tafelkleedje zag
met in 't midden een schip-op-zee. Dat vond hij
bijzonder geschikt en met in de eene hand zijn
zak met kleeren enz. en in de andere hand het pak
met cadeautjes stapte hij vlug voort.
Langs 't huis van oom en tante van Beerenhof?
Neen!
Eerst naar huis!
Allereerst naar Vader, Moeder en Zus,
't Was een uur wandelen.
Maar Peter's beenen waren jong en vlug.
Na drie kwartier was hij reeds bij het zanderige
boschpad, dat naar de kleine hoeve voerde.
Hij was warm en zijn hart bonsde.
„Tehuis!!"
Hij deed het zonder opzet, maar hij liep op een
drafje.
Hij hoopte dat hij niemand buiten zou zien. Hij
hoopte dat ze alle drie binnen aan tafel zouden
zitten en dat hij dan plotseling in de deur zou
staan. Hij hoopte, dat er niemand anders zou zijn
dan die drie-alleen.
Daar lag 't huisje reeds voor hem.
Tussc'hen de boomen ter zijde van den weg, liep
hij, zoo snel hij kon.
Toen schoot hij langs 't raam, zóó vlug, dat nie
mand hem had kunnen herkennen. In 't volgend
oogenblik lichtte hij de klink van de deur en
„Moeder, Vader, Gonda...." klonk het.
Drie gezichten stonden één, twee seconden star
en stijf van schrik, terwijl de vorken op de horden
neerkletterden.
Toen sprongen ze op en snikkend, lachend en
half jubelend door elkaar klonk de naam: „Peter,
Peter, Peter!"
O! wat een blijdschap!
Wat een heerlijkheid!
Wat een onverwachte vreugde.
Als Peter liep, hield Gonda zijn jas vast en als
hij zat, zat zij op zijn knie.
Moeder zei maar telkens: „mijn jongen, mijn jon
gen" en ze streelde zijn arm, zijn hand, zijn haren,
zijn kleeren.
Vader keek en keek. ,,'k Wist wel dat je goed
thuis zou komen", ,,'k Heb 't altijd gezegd." „Moe
der" zei ik, „hij staat voor je als een flinke kerel
voor je 't weet". En als hij dit gezegd had, keek hij
met een oneindige vreugde-en-rust in zijn goede
oogen naar zijn zoon.
Toen werd alles uitgepakt.
Maar moeder vroeg: „Heb je al gegeten jongen?"
„Dat komt terecht, Moeder!"
Maar jawel, het pannekoek-beslag stond al klaar
voor het avondmaal, 't Vuur werd aangeblazen en
na een kwartier zat Peter voor een zacht-bruine
pannekoek, zooals Moeder alleen bakken kon.
Wat was er veel te vertellen!
Over van Dijk, over den dokter aan boord, over
de vlucht van „de Karper", over Arie, over de
walvisschen, over de reis, over.... ja over ontel
baar veel dingen en menschen.
„Eet toch jongen, eet toch" en Moeder liet op
nieuw van de potlepel het smeeïge beslag in de
koekepan druipen, waar het zachtkens even siste
en zich over de ronde oppervlakte verspreidde.
Dien middag werd er niet gewerkt.
Een buurjongen fietste naar de stad met een
boodschap voor Oom en Tante van Beerenhof.
En toen deze kwamen en de goede tante een
reuzentaart in 't rijtuig meebracht om de thuis
komst te vieren, toen was er dien middag een
feest en een feestvreugde in de kleine boerderij als
er nog nooit geweest was.
De notaris was één-en-al vriendelijkheid.
Hij klopte Peter op den schouder, noemde hem
„een fermen kerel", noodigde allen uit om den vol
genden dag bij hem en Tante te komen eten en
den heelen avond te blijven.
Tante genoot dubbel: èn van de vreugde van
haar familie èn van de vriendelijkheid van haar
man.
Gonda liet iedereen haar pop zien en Oom van
Beerenhof wiegde en suja-suja-de de pop als een
kinderjuffrouw. Alleen wou hij geen slaapliedje
zingen. Dat kon hij niet, zei hij, „Als 'k dat pro
beer, dan zeg ik, éénmaal, andermaal, wie biedt er
geld voor?"
„O, neen" riep Gonda. „U mag de pop niet ver-
koopen" en oom mocht zelfs geen liedje zingen.
Toen laat in den middag Oom en Tante vertrok
ken na een allerhartelijkst afscheid, was iedereen
innig gelukkig en in de nu volgende avonden kwa
men vrienden en buren geregeld luisteren naar de
vele avonturen van Peter den Walvischvaarder.
Einde,
