Kinderen
ziet
Prijsvraag
Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Bloemendaal,
Overveen, Aerdenhout en Vogelenzang
Prijsvraag met cadeaux!
Ontvankelijkheid.
Verweer.
P. VAN DER STAD - Tel. 188
en van Boorden,
Opmaakwasschen
„LE NOBEL"
DAKS EN FILMS
Fotografisch Atelier D C HF Gr'Houtstr-168- Tel. 3472
WILD EN GEVOGELTE
18e JAARGANG.
ZATERDAG 22 NOVEMBER 1924
No. 47
SCHOTEN.
l. 0. Cracht 62, Haarlem
TE KOOP
ICHOUTEN'S
MAGAZIJN
SILHOUETTEN
OUD-HOLLAND
Uitgever: A. EIKELENBOOM, Bloemendaal. Kantoor voor Redactie en Administratie: Bloemendaalscheweg 42. - Tel. 22324,
MODERNE DAMES- EN tt-AVA IJ—/ HFFRFNPIIRTRFTTRN
HEERENPORTRETTEN
FOTOGRAFISCH ATELIER
|J. HENDRIK FORTGENS
Het adres voor uw St. Nicolaas-foto's
a. Voor kinderen van abonné's
b. Voor alle kinderen
i 7f»pr finprlp
verveen, twee bankbiljetten;
rout, een klein zwart hondje;
itweg 40 Overveen, een klein
post Aerdenhout een pakje
a van Politie te Overveen, een
e; een paar glacé kinderhand-
net schrijfbehoeften, een selon,
handschoen, een grijze hand
ig 98a, een parelcollier; Dank-
nplein 2, een zaag.
ef, gericht aan den Raad van
K A G E N D A.
ig 16 November.
JEMENDAAL.
MEENTE. voormidd. 10 uur,
lethlage, Pred. Dir. v h. Haag-
;nhuis.
J. C. van Dijk.
LMENKOMST in gebouw
des voormiddags 10 uur,
Fallentier, Amsterdam.
JE KERK, voormidd. 10 uur,
3russaard.
zelfde.
\NTEN BOND, gebouw der
choolvereen. voorm. 10.30 uur,
r. van den Bergh van Eysinga.
DVERVEE^.
!ARE SCHOOL, voorm. 10 uur,
E des voormiddags 10 uur,
Nov., 's av. 8 uur, de heer K.
ellezing.
ERDENHOUT.
RING" Aerdenhout—Bentveld,
caal Eikenlaan 5, v.m. 10.30 u
Jijk, Herv. Pred. te Bloemendaal
SANTPOORT.
EMEENTE, voormidd. 10 uur,
van den Bergh van Eysinga.
tterheid", Openb. 8 1011.
>E KERK, in het gebouu
itelaan, v.m. 9.45 uur,
relven, van Overveen.
dezelfde,
ad 8 uur Bijbellezing. Voorganger
Smelik, Theol. cand.
(Kloosterstraat),
a voor hardhoorenden.
)s. M. G. Blauw.
brandschiiderd Glas
irandschilderde Lampen
Glas in Lood
Telefoon 1042
Gevestigd 1892
choten, nieuw gedeelte, een
i BURGERWOONHUIS, pl.m.
r bewoond, bevattende boven:
ners en suite, gang, keuken,
beneden: 2 kamers en suite,
keuken, W.C., vóór en
;rtuin met schuur. Koopprijs
O.—. Hypotheek aanwezig.
No. 9732, Bur. v. d. blad.
intwikkelon en afdrukken
iROOTE MARKT 23a
Telef. 744
renmagazijn „De Toerist"
>rp en stad van grens tot strand,
wel te water als te land,
elfs buiten Neêrland nog 'n end,
Hombroek's Sigaren goedbekend,
1 woonden we in deez' dure;
den. Nu allemaal maar op de
imendaalsch' gronden, Dan wa^
iar Hombroek voor, naar Hom
;k na. Want daar koopt menl
non plus ultra.
eden gearriveerd nieuwe mer-|
sigaren in den prijs van 6, »j
10 cent. Neemt eens proef,
:efd aanbevelend, B. H0MBR0EK
Korte Kleverlaan
ekhandel P. ST1NS Pz-|
Telefoon 22045
Voor de Jeugd
geheel nieuw
ekhandel P. STINS P2,
Telefoon 22045
BLOEMENDAALSGH WEEKBLAD
Abonnement;
Voor een half jaar 1.75
LOSSE NUMMERS 5 CENT.
Advertentiën: 15 cent per regel, bij afname van 500 regels of meer, korting.
Vraag en aanbod, huur en verhuur, koop en verkoop, van 1 tot 10 regels
1,elke regel meer 10 cent. Tusschen den tekst of op een bepaalde
plaats speciaal tarief.
OQOOOOOOCXX!OOOCKXX)OOOOOOOOOOCXXXXX)OOOOCXXXXX)OOOOOOCX30000C)OOOOCX)a
Eiken keer dat men u zegt: „Gij zijt niet de
man van uw woorden", denk dan met een glim
lach; „Nog niet, zonder twijfel, maar ik voel dat
eenmaal mijn woorden, dat zijn mijn gedachten,
sterker zullen zijn dan mijn afdwalingen.
GEORGES DUHAMEL.
JOOOOOOOOOOOOOOOOOOOQOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOCOOOOOOOOOOQOO
HET STILLE AVONDUUR.
Het,, stille avonduur brengt teere wijding,
Wanneer wij luistren naar een innig lied,
Of naar een dierbaar woord, een blijde tijding,
't Is dan met zuiverheid, dat men geniet.
Of als men eenzaam is, komt een bepeinzen,
Van wat de dag voor nieuwe beelden gaf,
Men ziet 't gebeuren in een lichtlijk deinzen,
Lijk golven aan den zeekant, op en af.
O, dat 't begeerig onverzaadlijk jachten,
Voldoening geeft en innerlijk gewin.
Slechts overtuiging adelt de gedachten
En houdt een duurzaam-mooie vreugde in.
Het stille avonduur, het uur van droomen,
uitverkoren bode van den nacht,
Vérmag in ons tot uitingen te komen,
Een rijk genot, dat ons verleidlijk wacht,
NANDA SANDBERGEN.
(Morks Magazijn).
(Nadruk verboden.)
In een zijner gedichten in proza heeft de
Russische dichter Iwan Turgenjeff een
bittere levenservaring omschreven. Een
handwerksman houdt een gesprek met
„den man met de witte handen". Hij
vraagt dezen, wat hij in de arbeidersbuurt
heeft te maken; hij hoort daar niet.
„Kijk eens naar mijn handen!", zegt de
werkman. „Zie je niet, hoe vuil ze zijn?
Naar teer en mest ruiken ze! Maar jouw
handen zijn mooi wit en waar ruiken zij
naar
De ander steekt hem de hand toe en
zegt: „Ruik maar!"
„Wat is dat?", roept de werkman uit.
„Ze schijnen zoowaar naar ijzer te
ruiken."
„Inderdaad", antwoordt de ander, „naar
ijzer. Zes jaar aaneen waren zij in ketenen
geklonken."
„Waarom dan?"
„Omdat ik mij jelui welzijn aantrok;
omdat ik jelui wilde bevrijden, jelui on
wetende arme menschen; omdat ik tegen
jelui verdrukkers opstond, werd ik in kete
nen geslagen."
„Tja!", zegt de handwerksman, „wat
moest je ook opstand maken
Twee jaar na dit gesprek ontmoeten
twee arbeiders elkaar. „Herinner je je
nog, Peter", zegt de een tegen den ander,
„hoe twee jaar geleden zoo'n dagdief met
witte handen met je heeft gepraat? Nou,
die wordt vandaag opgehangen."
„Heeft hij weer opstand gemaakt?"
„Ja, dat zal wel."
„Weet je wat we doen moesten,Dmitry?
We moesten zien den strik te krijgen,
waaraan hij is opgehangen. Ze zeggen, dat
zooiets geluk aanbrengt."
u- a*111] vei'haal van Turgenjeff moest
1 j j'toen kortgeleden het versiag
ias, uat de directeur van een bekende in
stelling voor volksont wikkeling heeft uit
gebracht omtrent het onder zijn leiding
ondernomen werk in een clubhuis voor de
rijpere jeugd Met een werkelijkheidszin
die hem siert, geeft deze man het onop
gesmukte ïelaas van zijn wedervaren met
volksjongens zoo tusschen de vijftien en
twintig jaar.
Het is troosteloos werk, deze arbeid.
Want de meerderheid der jongens blijkt
ondanks alle met toewijding en volhar
dendheid voortgezette pogingen, tot geen
geestelijke inspanning in staat en zonder
belangstelling voor eenige ideëele zaak te
wezen. En erger is de algemeene onver
beterlijkheid ten opzichte van het laffe
slappe karakter, dat deze jongens ken
merkt. Als zij op een vergrijp of verzuim
worden betrapt, ontkennen zeloochenen
alles, zelfs wat zoo klaar als de dag is.
Zoo'n jongen, zegt de schrijver, „wil u
liever in een natuurwonder laten gelooven
dan in zijn schuld. Want hij is onoprecht.
Weinig dingen gaan mij zoo aan 't hart
om te moeten constateeren als dit." Fier
heid, offervaardigheid, dapperheid zijn
hem vreemd. Voor de geringste diensten,
die hij aan zijn eigen kring bewijst,
vraagt hij geld. Hij kankert spoedig en
neemt het nooit voor het gezag op. Dat hij
zijn makkers niet verraadt, komt niet uit
gemeenschapsbesef, maar eenvoudig uit
bangigheid om in een zaak te worden ge
mengd. Hij schiet in zijn plichten te kort
en leelijk ook.
„Het huis heeft aan zijn groote jongens
niets gehad", besluit de directeur. „Wel
deden ze natuurlijk wat hun werd opge
dragen, maar nooit ruiterlijk, nooit ferm.
Er viel niet op te rekenen. Nooit stonden
ze voor een taakze deden alleen waft hun
was opgelegd op de wijze van een slecht
ambtenaar, die alleen z'n reglementen toe
past."
Wanneer men bedenkt, uat deze direc
teur een man is, die alleszins berekend is
voor zijn taak en wien men onmogelijk
van pessimisme kan beschuldigen, dient
men toe te geven, dat de ontvankelijkheid
voor wat men ontwikkeling of veredeling
noemt, geenszins gemeengoed is. Zoowel
onder volwassenen als bij de jeugd blijft
zij uitzondering.
Deze uitspraak beteekent geen kleinee
ring van het volk in het algemeen, maar is
een natuurhistorisch gegeven. Er is een
tijd geweest, waarin men bij zijn beschou
wing omtrent de menigte uitging van een
utopistische veronderstelling. Men meende
te goeder trouw, dat alle menschen zonder
onderscheid vatbaar waren voor het hoog
ste. De leuze der gelijkheid paste men ook
toe op de geestelijke gesteldheid. In kiem
waren alle burgers even goed van ver
stand, gevoel en karakter; het kwam er
slechts op aan, deze kiem bij allen tot ont
wikkeling te brengen.
Ieder mensch was van nature gods
dienstig, van nature goed, van nature ver
standig. Maar de volksvrienden, die hun
arbeid op deze veronderstelling grondvest
ten, zijn bedrogen uitgekomen. Ont
goocheling noopte hen, hun theorie te her
zien en aan de harde werkelijkheid te
toetsen.
De werkelijkheid leert, dat de zelfopof
fering van Turgenjeff's revolutionnair
geen bres schiet in het Russische volks
bijgeloof en de Russische volksdomheid;
dat de leiders van een jeugd-instituut
machteloos blijven tegen een algemeene
slungelachtigheid; dat het percent geloo-
vigen in een kerk en het percent belang
stellenden in een vereeniging noodwen-
digerwijs gering is.
Hieraan helpt geen lieve-moederen.
Evenmin als het gros der menschen van
nature de lichamelijke volmaaktheid van
een Grieksch godenbeeld kan bereiken,
kan de massa in geestelijk opzicht boven
eigen natuurlijke onvolkomenheid uit
groeien. Wie met dit stellige gegeven reke
ning houdt, bespaart zich teleurstelling.
Beteekent dit echter, dat men alle po
gingen tot volksveredeling en volksont
wikkeling moet staken? Turgenjeff's re
volutionnair ijverde door, ook na het ont
nuchterend gesprek met den werkmanhij
ijverde door tot hij zijn geloof in het volk
met zijn leven betaalde. De directeur van
het clubhuis gaat, ook na zijn mistroostig
verslag, voort met zijn levenswerk. Predi
kanten blijven preeken voor leege kerken,
tooneelspelers offeren hun kunst voor
leege zalen, volksvoorlichters spreken hun
woord ondanks miskenning en onverstand.
Zij doen het eenige wat wij allen kun
nen, eik naar zijn gaven en elk op zijn
eigen terrein: het kleine percent der ont-
vankelijken een kans geven; de vatbaren
ontdekken; doen, wat de zaaier uit de ge
lijkenis deed, die wist, dat het grootste
deel van het zaad op steenachtige plaatsen
en tusschen doornen valt, maar toch door
ging met zaaien. C.
Een hond mishandelen na hem eerst vastgebon
den te hebben, zoodat het beest zich niet kan
verdedigen, noemt men beestachtig. Zich op een
kind wreken, omdat men bang is indien men zich
op zijn gelijke wreekt, slaag te krijgen, noemt men
onbeschaafd. En een persman in een officieele
raadszitting bekladden noem ik schaamteloos.
Welnu, dit is in de jongste raadszitting gebeurd.
HET MEEST BEKENDE
IS EN BLIJFT DAT VAN
THANS GEVESTIGD:
Ged. Oude Gracht 26
Tol. 2827 bij het Postkantoor
En dat de voorzitter toestaat dat een p'aatselijk
orgaan en den persoon welke daarin onder den
naam van „Opmerker" zijn pen roert, terwijl deze
er bij zit doch zich met geen enkel woord mag ver
dedigen, is in strijd met alle begrippen van moreel
recht en beschaving.
Wat toch was het geval.
Naar aanleiding van door den heer Otto gestelde
vragen aan den voorzitter van den Raad betref-
fende werkzaamheden door een ambtenaar van
Publieke Werken voor een particulier verricht,
welke vragen tevens in de pers waren opgenomen,
had de redactie van ons blad haar meening neer
geschreven onder de hierboven genoemde vragen.
Dit artikel, hetwelk was opgenomen in ons num
mer van 18 October, werd door den voorzitter in
zijn geheel voorgelezen, nadat de nauwkeurig en
uitvoerig geformuleerde vragen van den heer Otto
op nonchalante wijze met drie woorden als ter
loops waren.... bijgezet. In ons artikel stond niets
minder dan dat B. en W. mede schuldig waren
aan een fout door een ambtenaar begaan, name
lijk het verrichten van werkzaamheden voor parti
culieren waardoor particulieren schade hebben
ondervonden of zelfs geheel achtergesteld werden
doordat zij verzuimd hadden zich met deze aan
gelegenheid te bemoeien en waardoor dit gebruik
thans op een misbruik was uitgeloopen.
De schrijver van genoemd artikel had toen ge
wezen op een nabur'ge gemeente Velsen
waar het vorig jaar deze kwestie ook in den Raad
ter sprake kwam en waar toen vastgesteld werd
dat ambtenaren zonder goedkeuring van B. en W.
geen bijwerk mogen verrichten, niet wetende dat
in onze gemeente deze aangelegenheid bij de in
structies, die door B. en W. worden vastgesteld en
die niet publiek zijn, reeds geregeld was.
Begrijpelijk was dat de voorzitter aan dit arti
kel niet zijn instemming kon betuigen doch er tegen
protesteerde.
Schuld bekennen is nu eenmaal geen gemakke
lijk werk. Begrijpelijk is ook dat B. en W. liever
den strijd aanbonden met ons, die ofschoon aan
wezig er niet „bij" zaten, dan met den heer Otto,
die er wel „bij" zat! Tegen de vragen van dit
raadslid bleek trouwens niet veel in te brengen.
Men wierp zich met dubbel gewicht op „Opmer
ker", alsof daarmee de aandacht van de moeilijke
vragen was af te leiden. Voor den lastigen vrager
zou een ander zorgen. WieDe mise en scène
was goed verzorgd', de heer van Kessel trad op
als schildknaap van B. en W. Nota bene de heer
van Kessel.
Lezer, denk u toch eens in. Is het steunen van
dezen wethouder door dik en dun den heer van
Kessel dan meer waard dan zijn heele merkwaar
dige reputatie? Waarom?
De wethouder, de heer Laan, meende het zaakje
van den voorzitter eens te moeten overnemen, zoo
als tegenwoordig zooveel gebeurd, en deed dit op
een wijze waar de meeste aanwezigen verbluft van
stonden.
Onpartijdigheidshalve knippen wij thans uit an
dere bladen.
De heer Laan, aldus het verslag in de Stads-
Editie, keurt in sterke bewoordingen dit artikel af.
Spr. noemt dit een samenraapsel van leugens en
bedrog, die alleen in een dergelijk schendblaadje
behooren. Het is veel te veel eer bewezen aan een
blad als dit om het in den raad te bespreken, maar
de inwoners moeten dan maar eens weten hoe
slecht en leugenachtig dit Bloemendaalsch Week
blad zijn lezers in de raadsverslagen voorlicht. Er
komen meer leugens in dit blaadje voor, bijv. om
trent de kwestie van de strandverpachting, welke
zaak ook geheel naast de waarheid was behandeld.
De overzichtschrijver van Haarl. Dagblad zegt er
het volgende van:
„Wethouder Laan dikte dat aan met krachtige
woorden, zoodat de zaal er van dreunde om 't
publiek nu eens goed in te lichten, wat dat blad
al zoo doet en wat het opneemt zonder een nader
onderzoek in te stellen.
Een scherpe aanval op een courant zooals zelden
in een raad is gehoord. Waar gaat dat heen? In
dien van de tafel van B. en W. de aanval op een
bepaald blad wordt geopend, waar loopt dat op
uit? Dat is toch geen usance!
Zeker, een persorgaan mag maar niet alles op
nemen, geen klachten zonder een nader onderzoek
en ons blad doet dat dan ook nimmer. Maar....
een aanval op iemand die zich niet kan verdedigen,
gaat toch ook niet aan.
Terecht komt iedere Burgemeester er tegen op
indien een lid van een raad een aanval doet op
een ambtenaar, omdat deze zich niet kan verdedi
gen. Doch, dan moet een man van de pers met
gelijke munt betaald worden.
Wat nu in Bloemendaal's raadszaal plaats had is
al iets heel ongebruikelijks.
En nog vreemder was dat men in den raad
de vragen van den heer Otto tekens in verband
TEL. 188. OPGERICHT 1870
Poulardes Hazen
Braadkippen Fasanten
Soepkippen Patrijzen
Eendvogels Duinkonijnen
Talingen Reevleesch
KLEINE HOUTSTR. 136 - HAARLEM
met dat gewraakte artikel bracht. Dat had nu
tcch waarlijk óók wel iets van verdachtmaking!"
Nu mijn verweer.
Wat betreft het protest van den voorzitter aan
gaande de kwestie Krimp kan ik kort zijn.
Mijn bedoeling is allerminst geweest van deze
kwestie een schandaaltje te maken, evenmin om
dezen ambtenaar een trap te geven. Ik schreef
immers geen woord ten nadeele van dezen per
se on, integendeel, ik nam aan dat hij een flink en
nauwgezet ambtenaar is, doch achtte het tot mijn
plicht B. en W. te wijzen op het voortwakkerende
kwaad.
Uit het debat, dat op het antwoord van den
voorzitter volgde, en uit de wijze waarop de oud
wethouder, de heer de Waal Malefijt, deze gebrui
ken of misbruiken wenschte goed te praten, ze
bijna als een compliment voor den betrokken amb
tenaar beschouwden, is wel gebleken dat ik niet
te veel schreef.
Verder over dit punt in dit verweer basta, tenzij
men er mij toe noodzaakt.
De heer Laan, wethouder, noemde, naast de
andere nummers waarin leugens gedebiteerd wor
den, speciaal het snertblaadje van 1 November.
In bedoeld nummer bepleitte ik1 de billijkheid
dat niet alleen aan den pachter van het strand
doch ook aan de overige pachters een verminde
ring van hun pachtsom zou worden toegestaan.
Woordelijk stond er:
„Wat betreft de toegestane vermindering zou het
toch te billijken zijn geweest, indien aan alle pach
ters een vermindering was toegestaan. De heer
Dijkhuis heeft wellicht het meest geleden, doch on
getwijfeld hebben ook de andere pachters een min
der voordeelig jaar gehad. Wij hoorden, dat ook
andere pachters hun boeken aan B. en W. hebben
overgelegd en hun schade aangetoond, doch dat
zij zich hebben laten bewegen, niet bij den Raad
om ontheffing te requestreeren, door de voorspiege-
geling, dat zij dan opnieuw voor 3 jaren de pacht
zouden krijgen. Wel wonderlijk, dat B. en W, hier
van met geen woord hebben gerept, toen de heer
Otto voorstelde, voortaan een openbare verpach
ting te houden, wat met algemeene stemmen werd
aangenomen. Hoe nu? Is er dan geen verlenging
van pacht in uitzicht gesteld? De wethouder had
in den Raad tegen de openbare verpachting in 'i
geheel geen bezwaar. Maar, maar.onze zegs
man bleek toch goed op de hoogte. Eenige ophel
dering schijnt ons in deze toch wel zper ge-
wenscht."
De heer Laan durft zeggen dat bovenstaande
aanhaling van A tot Z gelogen is.
Ter overtuiging voor mijzelf ben ik nog eens
gaan informeeren bij mijn zegsman, den heer van
Maren te Overveen, een der pachters. Deze deelde
mi; mede dat in mijn schrijven geheel is weer
gegeven wat door hem is gezegd geworden aan mij
„Opmerker".
Ter opfrissching van hun geheugen machtigde de
heer van Maren mij thans, er bij te vermelden dat
EEN BOEK
In dit nummer staat in enkele advertenties 'n 1
letter op z'n kop of op een verkeerde plaats.
Wie van jullie de fouten kan vinden geve daar- J
van kennis per briefje aan ons bureau
Bloemendaalscheweg 42, Bloemendaal.
Wij stellen beschikbaar 2 boeken en kunnen dus
maar aan 2 kinderen een prijs geven. Mochten er
meer dan 2 kinderen alle fouten vinden en inzen
den dan zal het lot uitwijzen wie een boek ont
vangt.
De leeftijd van de kinderen welke een antwoord
inzenden mag niet boven de 15 jaar zijn.
Om nu aan veel kinderen een kans te geven,
hebben wij besloten voorloopig elke week 1 of
CADEAU.
meer jongens- of meisjesboeken beschikbaar te
stellen, doch die kinderen welke een prijs hebben
gewonnen, voor drie maanden voor een prijs uit
te sluiten, terwijl in één gezin per drie maanden
niet meer dan 2 prijzen kunnen vallen.
Kinderen welke één abonné aanbrengen ontvan
gen een verrassing, kinderen die twee abonné's
aanbrengen ontvangen een mooi jongens- of
Ltteisjesboek.
•De abonnementsprijs bedraagt 1.75 per half
ja ar.
Tot 1 Januari ontvangt men alle nummers
gra lis.
(Dus ook van niet-ubo nné's.)
EEN BOEK CAEtEAU.
In dit nummer staat in enkele advertenties een
letter op z'n kop. Wie van jullie zoo'n fout vindt
moet trachten op de advertentie waarin die fout
voorkomt een klein versje te maken, minstens 4
regels en bezorge dat dan aan ons bureau
Bloemendaalscheweg 42, Bloemendaal.
Wie meer fouten vindt, moet dan ook meur
versjes maken, doch heeft dan ook meer kans een
prijs te bemachtigen.
Wie het mooiste versje over het geheel heieft
ingezonden ontvangt van ons een boek cadeau,
tervrijl ook de winkelier van de advertentie waar
in die fout voorkomt een prijsje beschikbaar heeft
gest.eld.
Ook voor deze groep geldt: wie een prijs heeft
gewonnen wordt 3 maanden buitengesloten.
Hij of zij mag wel meedoen doch ontvangt geen
pri.js. Mocht uit de praktijk blijken dat deze rege
ling onbillijk is, dan zal alsnog getracht worden
een betere regeling te vinden,
DE ADMINISTRATIE.
