Plaatselijk Nieuws.
erieen
Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Bloemendaal,
Overveen, Aerdenhout en Vogelenzang
A.H.V.A STEUR Jr.
- GARAGE
esse;
Herwaardei
Tabakscollege.
Iraagt prijsopgaaf
FotopafiSGh Atelier DIPHF
HAARLEMSCHE BANKVEREEN1G1NG - BLOEMENDAAL
Amateurskiekjes.
I Se JAARGANG
ZATERDAG 28 FEBRUARI 1925
lichelin
Motoren en Rijwielen]
te huur
npl. Rustenburgerl. 14r.j
65, Haarlem
2470
No. 8
Uitgever: A. EIKELENBOOM, Bloemendaal. Kantoor voor Redactie en Administratie: Bloemendaalscheweg 42. - Te!. 22324.
van Luxe Automobielen
ig en Onderhoud
ilscheweg 8 - Tel. 2238J|
LOEMENDAAL
voordeelig
pend Beton-platei
3ER GARANTIE
at 28 B - Tel. 1399J
MODERNE DAMES- EN 1Lj
EFFECTEN EN COUPONS
BUITENLANDSCHE WISSELS -
VERSTREKT CREDIETBRIEVEN
DOCUMENTAIRE CREDIETEN
VREEMD GELD
CREDIETEN DEPOSITO'S
OP BINNEN- EN BUITENLAND
LOKET-KLUIZEN
BLOEMENDAAL.
KLEVERPARKWEG 154 TEL. 10303
lardigen van alle soorten
oor nieuw en reparatie
:n wagens
"SCHERT HILVERSUMl
it 12 - Tel. 2493
voor alle voorkomende
IKELEN
AKKUNDIGE ADRES
an zeer ruime keuze
BLOEMENDAALSCH WEEKB
Abonnement:
Voor een half jaar 1.75
LOSSE NUMMERS 5 CENT.
Advertentiën: 15 cent per regel, bij afname van 500 regels of meer, korting.
Vraag en aanbod, huur en verhuur, koop en verkoop, van 1 tot 10 regels
1,elke regel meer 10 cent. Tusschen den tekst of op een bepaalde
plaats speciaal tarief.
qqqOOOOOOOOOCOOOCWOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOCOOOOOOOOOOOOOOC
Datgene, wat ons afhoudt en nog langen tijd zal
afhouden van de schatten van het Heelal, is de
erfelijke gelatenheid, waarmede wij in de trooste-
looze gevangenis onzer zinnen blijven.
MAETERLINCK.
oooooooooooooc
JCaarlem
IXXXXXXXXPOOOOOOQOCXX)
elen - Motorrijwielen;
en laatste: ,,Ga jij eens uit
ïatuurlijk niet prettig, maar
men. Hij ging dus uit de kamt:
dan achter de deur en lega
:t sleutelgat. Hij moest en wi-1'
em verhandeld werd.
liet heelemaal zooals 't behoo'|
t of wij in rijn plaats and"
aan.
m graag lijden'', zei Lars.
wanneer je 'hem reeds moré"
aan?"
Niels zóó geweldig te prijze'
te een kleur kreeg tot bov"
eer het spreekwoord zegt
eigen schande afluistert, z°
t spreekwoord ongelijk, waH
anders dan lof over zichzc
1 gebruiken als een volwas*1,
reeds iedere soort van arb"j
gehoorzaam en gewillig'
enlijk en hij loog nooit.
hebben wilt", zei Lars.
„Voor dertig daalders wil 1
lee gaan".
am niet voor nog een be'
ïdert de jongen is aangenoff
eente niets meer voor hem-
edig loon uitbetalen. Ik za
den jongen geven wil. Ik 1 I
en wollen lap geven voor I
eed, bovendien zes zakdoe 'e
t een pond koffie. Meer
Er zijn ook nog andere )01
(Wordt vervolgd)
LAAT MIJ MIJN ZIEL.
Laat mij mijn ziel dragen in het gedrang!
Tussen geringen staan en hun oogen richten
naar boven, waar blinken Uw eeuwige sterren.
Ik wil een snoeier zijn in den wijngaard,
een werkman bij de druivepersen.
Laat mij mijn ziel dragen in het gedrang!
Mijn woord in den mond van stamelaars,
Mijn hand voor wie liggen langs het pal.
En voor het raam van mijn woning
een vlam in den nacht:
dat wie verdolen mocht
richt zijn schreden
naar het Huis van Toevlucht.
Ik zal het wasbekken klaar zetten,
brood en wijn op de tafel
en het Boek geopend
aan de parahei van de Goede Herder.
Nieuwe Geluiden. WIES MOENS.
(Nadruk verboden).
Neen, ik ben geen beginselruiter tegen
de nicotine. Bijna zou ik, bijwijze van pa
rodie op Van Deyssel's lofrede op het pro
za, kunnen getuigen: „Ik houd van het
rooken!", al gaat het mij hiermee als met
zooveel andere genietingen, die mooier
lijken, wanneer men er van ieest of hoort
dan wanneer men er inderdaad kennis mee
maakt.
De tabakspijp, de cigarette en zelfs de
sigaar hebben haar poëzie en er zou veel
schilderachtigs verloren gaan, zoo het roo
ken werd afgeschaft. Al rookt men zelf
niet, men kan met welgevallen een ander
zien rooken. In elk geval gaat het niet aan,
een ander iets te verbieden, omdat men er
[zelf niet van houdt.
Echter heb ik tegen één ding bezwaar,
[en dat is tegen het rooken in vergaderin-
[gen. Het is onder den verschen indruk van
leen bijeenkomst, waar men den rook wel
[kon snijden, dat ik deze ontboezeming
poos. En ik bedenk, hoe het bijkans twin
tig jaar geleden is, dat ik als een mijner
eerste pennevruchten een betoog tegen het
[™°ken in vergaderingen de wereld inzond,
wintig jaar, hoe weinig is de wereld ver-
inderd
Want nu ik hier weer behaaglijk aan
lijn schrijftafel zit, na eerst heel mijn
poorrookte plunje aan de lijn te hebben
gehangen en mijn doorrookte poriën in een
Jwarm bad te hebben gereinigd, komt het
nij zoo dwaas voor, dat dit rooken in ver
gaderingen, restant uit een verouderd
tijdsgewricht, nog maar steeds zich hand
haft in een overigens zoo gemoderniseer-
fde maatschappij.
oen de vrouw in de vergaderingen ver-
jscheen, dacht ik: nu gaat de rook er uit.
'annen^zijn hoffelijk jegens het „zwakke
[geslacht"; ze staan op voor een vrouw in
tt Gr. Houtstr. 169, Tel. 13472
HEERERPORTRETTEN
I
I
ïden
spoorwagen; ze dragen haar koffer,
ze laten haar voorgaan. Iemand, die geen
[rekening houdt met de eigenaardige be-
Ihoelten der vrouw, die haar bizondere
eischen niet eerbiedigt, die haar niet ont-
Iziet en beleefdheid bewijst, verloochenen
I zij als een pummel. Mannen doen alles en
laten alles uit hoffelijkheid voor een
[vrouw; alleen het rooken laten ze niet.
Ik zag ze zitten dezen middag in de ver
gaderzaal; er waren er omstreeks vijf op
[veertig mannen. Toen de zaal gaandeweg
[blauw was geworden, begonnen ze zich te
[gedragen als ter dood veroordeelde dieren;
haar angstige pupillen gluurden naar de
[gesloten vensters, naar 't gesloten pla
it0™. naar de gesloten deuren. Want een
[lookende man verdraagt geen tocht, geen
'er. geen rooster. Het moet alles potdicht,
IJ* D zijn zin hebben. En ten overstaan
|hun zin Vrouwen ^e^ben veertig mannen
imÜn h6t eigenliJ'k "iet ongerijmd, dat de
'Ja vrouw den toegang tot het
Ihaav ri!,e en te hebben geschonken,
e voorwaarden weigert, waaronder
zij dit openbare leven verduren kan? Een
rookende man is ongerijmd.
Of laat ik hier niet in het enkelvoud
spreken. Want met het verschijnsel: roo
ken in vergaderingen hebben wij te maken
met een geval van massa-psychologie.
Wat de enkeling niet meer voor zijn ver
antwoording neemt, durt de massa nog
aan. Wie als enkeling slechts met woorden
strijdt, grijpt als bestanddeeleener massa
naar 't geweer. Dacht gij dat de menschen,
die De Witten op straat vermoordden, die
Jezus het „Kruist hem!" toeriepen stuk
voor stuk tot hun ellendige en laffe daad
zouden zijn gekomen?
Evenmin als fatsoenlijke burgers stuk
voor stuk een misdaad kunnen verrichten,
als de slag aan den IJzer, kunnen zij stuk
voor stuk weerlooze vrouwen in tabaks
damp vergiftigen. Hiervoor moeten zij
zich onderdeel eener massa gevoelen, want
het is valsche schaamte, die de massa be-
heerscht. Valsche schaamte, om gevoelig
of medelijdend of eenvoudigweg goed te
lijken.
In de vergadering stelt de man zijn
mannelijkheid niet in de waagschaal door
op te komen voor een vrouw. In de verga
dering wil hij met de mannen man zijn
vóór alles. En deze massa-psychologie
voert hem tot ongerijmdheid.
Eens woonde ik een vergadering bij, die
geleid werd door een sociaal-democratisch
predikant. Als predikant was deze man
een Christen van de praktijk; als sociaal
democraat was hij doordrongen van partij
discipline. Toen hem uit de vergadering
verzocht werd, het rooken te verbieden,
gaf hij aan dit verzoek gehoor. Maar on
middellijk daarna stak hij, met een oolijk
knipoogje naar het publiek, een nieuwe
sigaar op.
Dit verschijnsel, dat ik sindsdien vaker
heb waargenomen bij menschen, die voorl
zichzelf de bescheidenste eischen stellen
en voor anderen de offervaardigheid zelf j
zijn, heeft mij wel eens verbijsterd. Waar-1
om kunnen zij van alles afstand doen ter-j
wille van hun genooten, behalve van hun
sigaar? Waarom overtreden zij, die ove-1
rigens een toonbeeld van nobele gezind
heid zijn, te dezen opzichte de voorschrif
ten van elementaire wellevendheid? I
Het rooken in vergaderingen is een ge
val van meer beteekenis dan men denkt,
omdat het een sociaal verschijnsel is. Men
treft er de maatschappij mee in haar ont
wikkeling. Want niet alleen de vrouw,
wier aandeel in het openbare leven hierop
een nieuw stempel heeft gedrukt, belem
mert men met deze hebbelijkheid, maar
ook de lichamelijk zwakken of geestelijk
gevoeligen onder de mannen weert men uit
zijn bijeenkomsten.
Er zijn ei', wien de geneesheer louter
om de hebbelijkheid van het rooken, het
bezoeken van vergaderingen verbiedt.
Overigens valiede menschen, maar die een
beetje voorzichtig moeten zijn om hun
borst, om hun hart, om hun keel, of hun
oogen. Er zijn juist onder hen belang
stellende leden, superieure geesten mis
schien. Men sluit ze uit om zijn onafschei
delijke sigaar.
Immers niet allen hebben voor 't rooken
het offer over hunner gezondheid, dat de
mannelijke man, zoo hij tuberculeus is van
aanleg of sukkelt aan zijn stem, gaarne
aan zijn manlijkheid brengt. De manne
lijke man betaalt zijn mannelijkheid graag
met een dag hoofdpijn of een nacht van
onafgebroken hoest.
Deze mannelijke man beseft niet, dat
hij als massaal wezen een restant is van
een vervlogen cultuur-periode, die hij als
e,nkeling verloochent. Het rooken in een
rgadering is een terugval tot de bar-
arschheid, waarin bruten de beteekenis
hunner genooten aan het lichamelijk uit
houdingsvermogen toetsten. Wie het bij
't vechten, bij 't drinken, bij 't rooken het
eerst opgaf, werd als minderwaardige
weggehoond. Kruitdamp en tabaksdamp
vermengden zich tot het aureool der held
haftigheid. En het is een van de vreemdste
verrassingen, in bijeenkomsten, die als
centra van hedendaagsche beschaving
moeten gelden, de begrippen van den
Ouden Frits en zijn tabakscollege besten
digd te zien. C.
'k Had 's avonds Iaat aan een kiekje zitten werken.
Of het door de roode lamp kwam of door den in
vloed van de „hypo", dat weet ik niet, maar ik
was wat doezelig in m'n hoofd toen ik naar bed
ging. Hoe Iaat "t was toen ik wakker werd, weet
ik niet, maar wel, dat ik danig schrok, toen daar
een klein, goudgebrild, miezerig kereltje voor me
stcnd en me met zijn kleine scherpe oogjes door
dringend aanzag. Hij had een stevig portefeuille
tje in de linkerhand, dat hij gebruikte als schrijf
tafeltje en in de rechterhand een vulpen. Nog voor
ik gelegenheid had te vragen, wat of zijn aanwe
zigheid in mijn slaapkamer te beduiden had, stelde
hij zich aan mij voor als ambtenaar van de belas
tingen en hij vertelde me, dat 't vandaag mijn beurt
was om eens nagegaan te worden, teneinde te kun
nen vaststellen aan welke weelderigheden ik me
bezondigde. Oogenblikkelijk begon hij zijn onder
zoek met de vraag: „je doet, geloof ik, aan kiek
jesmakerij, hè? Dat is weelde". En hij noteerde
2.50. „Ja, maar", bracht ik er tegen in, „bij mij
is 't geen weelde, ik doe 't, om m'n ambtenaars-
tractementje door een kleine bijverdienste wat
draaglijk te maken". „Nonsens", repliceerde hij.
„Je geeft je uit voor amateur, dus basta. En"
ging hij voort, „gebruik jullie een lits-jumeaux?
Twee halve bedden voor 2 personen? Dat is weel
de". En de vulpen noteerde 3.50. „Maar me
neer", antwoordde ik, ,,ik kan toch dit ledikant niet
doorgaan?" „Waarom niet?" zei 'het gedrocht, „heb
je geen zaag? Kun je de mijne wel krijgen. Boven
dien, ik slaap zonder jumeaux, jij ook maar of
betalen. En kleed je nu maar aan". Z'n oogen vie
len op de beide wollen dekens. „Zoo, zoo!" zei
'hij met een grijns, „twee wollen dekens en dat in
zoo'n zachten winter, daar moet je voor betalen,
baasje". En de vulpen noteerde 1.'k Was al
iblij, een streepje te zien en geen 50. 'k Trok dus
m'n sokken aan en m'n pyama (door mijn vrouw
gemaakt naar 't model van een op zicht gevraagd
exemplaar) uit. „Nou, nou", zei hij met iets hate
lijks in z'n stem, „dat schijnt er 'hier aan te zit
ten, Diogenes droeg geen sokken en pyama's, dat
is dus weelde". En weer kwam de vulpen in actie
door 't noteeren van ƒ2.'k Wou er wat tegen
inbrengen, maar 't was of zijn priemoogjes me hyp
notiseerden en z'n „st. st." was voldoende, om me
t' zwijgen op te leggen. Ik ging dus verder met
m'n toilet en goot de lampetkan leeg in de wasch-
kom. „Wel, wel, ook al een waschtafel gebrui
ken? Ik wasch m'n eiges onder de kraan, in de
keuken, met gele zeep. Dat kost je een pop". En
't rijtje op 't witte papier werd verlengd met 1.
„Da's een knap pakje, zeg!" merkte hij op, toen
hij m'n colbertpakje van 52.50 over de leuning
van een stoel zag hangen. „En scheer je je nu al
weer? 't Was nog heelemaal niet noodig. Sinter
klaas scheert zich nooit. Allemaal weelde". En de
vulpen maakte 2 aanteekeningen, een voor 't knap
pe pakje en een voor 't scheren. „Wel verduiveld",
viel ik uit, „als ik me niet schoor en m'n baard
liet staan, zou jullie in staat zijn, m'n haard te be
lasten". Ondertusschen moffelde ik stiekum m'n
bretels in m'n 'broekzak weg, bevreesd voor een
notitie.
Bloedzuigertje grijnsde, maar plotseling werd
hij ernstig en met een blik op m'n nog slapende
vrouw, zei hij: „nee maar, die is goed, die zou ik
heelemaal vergeten. Wie er zoo goed bij zit, dat hij
een vrouw kan onderhouden, die moet dan ook
maar betalen. Ja, ja, Paulus had wel gelijk, toen
hij zei: trouwen is goed, maar niet trouwen is beter
en goedkooper, want dat kost je 10.extra.
En nu zullen we elke post 2 maal nemen, behalve
die voor schoenen, want je vrouw draagt zeker
ook kousen en pyama's".
'tWerd me angstig te moede. Waar was 't
eind!?
We gingen naar beneden. Onderweg werd de
cocoslooper op de trap genoteerd. In de huiska
mer maakte hij direct de opmerking: „hè, 't is hier
beter dan hoven, 't Kacheltje blijft 's nachts zeker
aan. Da's erg duur, hoor!" En hij maakte de be
kende beweging van te zullen gaan schrijven,
'k Hield 'm tegen en merkte op, dat aanblijven
goedkooper is dan de kosten van aanmaken. „Zoo,
zoo?" gaf hij tot bescheid, „is dat zooveel goed
kooper, nu dan zal ik maar 0.50 noteeren". En
't stond er 0.50. Om 'm gunstig te stemmen, bood
ik 'm een sigaar van 6 cent aan. Deze offerande
had evenwel negatief resultaat, want terwijl hij
de sigaar aanstak, kwam er onder afgebroken
gpff, pff. uit: „dat zou je toch niet zeggen, hè?
pff. dat lui, die voor tractementsverbetering ama
teurskiekjes maken, pff, heele kistjes sigaren kun
nen koopen. Ik dank je zeer, dat je me een handje
meehelpt, om je naar waarde te taxeeren". En
een aanteekening onder het steeds langer worden
de rijtje volgde. Ondertusschen loerde hij maar
steeds rond. 't Morgenblad van De Telegraaf bracht
al direct z'n vulpen in beweging. Beleefdheidshalve
werd een kopje thee uit 't theemandje aangeboden.
Jammer genoeg, want de thee en de suiker waren
geschikte objecten, om 't rijtje langer te maken.
Toen m'n vrouw beneden kwam, zou hij deze
ook weer noteeren, maar hij herinnerde zich
plotseling, dat die al een beurt 'had gehad.
„Jonge, jonge, wat schijnt 't zonnetje hier lek
ker door de ramen en wat zingt die lijster daar
lief", merkte de vent op. En met iets droevigs
in z'n stem, ging hij verder: „als ze daar aan ge
dacht hadden, dan zou je daar niet zoo goedkoop
aan komen hoor! Ik denk toc'h, dat ik ze daar
eens opmerkzaam op zal maken". En 'k dacht bij
me zelf: „plus royalist que le roi même".
Nog was hij niet aan 't eind van zijn onder
zoek 'en achtereenvolgens kregen de poes, m'n
schoenen, de mondharmonica van m'n jongsten
zoon, de pop van m'n dochtertje, m'n tabakspijp,
't plakje kaas op de boterham, 't asperientje, dat
m'n vrouw voor de hoofdpijn innam, de crocusjes
en 't grint in 't tuintje, m'n fiets en tientallen an
dere dingen een beurt, om 't eindbedrag te helpen
vergrooten.
Eindelijk was 'hij klaar en 'k vroeg benieuwd,
wat wel 'de som was van 't eindeloos lange rijtje.
Met een sarcastisch lachje gaf hij ten antwoord
237.75.
Maar -vulde hij aan dat scheelt je ongeveer
15.in je andere belastingen". Toen liep de gal
me over en 'k wilde hem een schop geven, zoodat
hij de voordeur uitstoof. Maar inplaats van 't ha
telijke kereltje raakte ik 't voeteneindschot van
m'n ledikant, hetgeen me een pijnlijke groote teen
en een allesbehalve prettig ontwaken bezorgde.
Gelukkig, 't Was maar een droom geweest. Of
de werkelijkheid van de weeldebelasting minder
bitter zal zijn? DIXI.
Afdeelfngen Bloemend, en Santpoort der S.D.A.P.
Openbare vergadering op Zaterdag 7 Maart,
's avonds 8 u. in de E.N.O.T. Duinlustparkw., waar
Mevrouw Suze Groeneweg van Rotterdam het
woord zal voeren met als onderwerp: „Waar wacht
gij op?" Muzikale medewerking van den heer Jac.
Cozijnse van Santpoort.
Toegang vrij. Debat vrij.
Met het oog op de kamerverkiezingen van dit
jaar rekenen de besturen nu reeds op een flinke
opkomst.
Maandagmorgen j.l. heeft er een staking plaats
gehad onder de arbeiders van de vuilnisophaal
dienst die ruim 21/. uur duurde. Toen de eischen
der werklieden ingewilligd werdén, ging men we
derom aan den arbeid. Redenen van deze staking
was hoóger loon. Daar de arbeiders niet meer dan
22.50 per week verdienden, was het begrijpelijk,
dat men een hooger loon eischte.
Zooals men weet waren er om iedere straatlan
taarn bij „Ons Huis" te Overveen, vierkante re
flectors gedaan zoodat het licht zich niet kon ver
spreiden, maar alleen de plek verlichtte alwaar de
lantaarn stond. Dit bij wijze van proef. Deze proef
is mislukt, en men 'heeft thans aan de lantaarns
de gewone reflectors aangebracht, die overal in on
ze gemeente gebruikt worden.
(Tegenover de Middelbare Technische School)
OPGERICHT 1903
voor Elegante Heeren- en Dameskleeding
BILLIJKEN PRIJS
is toch wel een beetje te erg, daar er in de groote
plaatsen heel ander materiaal voor bovengenoemde
operaties gebruikt worden. Men moet met zijn tijd
meegaan. Zoo denkt de heer D. Vermeer, kapper
alhier, er ook over. Daarom heeft hij voor de zaak
'n electr. haarsnijmachine aangeschaft, waarmde hij
zijn klanten thans 'knipt. Men hoort bij deze behan
deling alleen het zoemen van den motor maar voelt
absoluut niets en in ongelooflijk korten tijd is het
haar geknipt, bijgepunt enz. Alles wordt met de
machine gedaan en men heeft thans geen last, dat
er haartjes tusschen de tondeuze blijven zitten,
hetgeen altijd iet of wat pijn veroorzaakt. De electr.
haarmachine, kan een groote aanwinst voor de
zaak genoemd worden en een ieder, 'die er zich
mee heeft laten knippen, wil met geen ander ma
teriaal geholpen worden.
Het zandtreintje puft al eenige dagen langs
onze wegen, vol beladen kipkarren trekkende met
zand. Voor de veiligheid van de overwegen, waar
over het zandtreintje moet gaan is voldoen'de
zorg gedragen. In de eerste plaats staan er op tal
van plaatsen waarschuwingsborden en in de tweede
plaats rijdt iemand de trein vooruit en geeft op
de overwegen een sein met de roode vlag, ten
teeken dat hei zandtreintje in aantocht is. We
zouden ouders van kinderen gaarne op het hart
willen drukken om hun kroost te waarschuwen,
niet met 'het treintje mee te hollen en er ook niet
onder het rijden op te springen, hetgeen thans
gedaan wordt. Vergeet niet, dat alle ongelukken
die hieruit voorkomen, voor rekening van den
machinist komen, ook al heeft hij geen schuld.
In het afgezette gebied van het Bloemendaal-
sche bosch staan al een groot aantal sneeuwklok
jes en crocusjes te bloeien. Een pracht gezicht
en een voorbode van 'het voorjaar.
Om zich in de 20ste eeuw bij een kapper te laten
knippen met een doodgewone tondeuze waarhij dan
gewoonlijk ook nog een schaar te pas moet komen,
Jaarvergadering Bloemendaal's Bloei.
Woensdagavond hield de vereeniging Bloemen
daal's Bloei haar jaarvergadering in hotel Vree
burg van den heer Van Holst, onder leiding van
haren voorzitter mr. D. E. Lioni.
Deze sprak na opening allereerst den wensch
uit, dat de heer Koolhoven, de vorige vice-voor-
zitter der vereeniging, weer spoedig geheel gene
zen in zijn geliefd Bloemendaal moge terugkeeren.
Daarna bracht Jhr. De Jonge van Campen
Nieuwland als secretaris 't jaarverslag over 1924
uit. Dit gewaagde van de op 1 Sept. gehouden
volksspelen, van de aanvulling van 't bestuur met
4 leden, waardoor dit klom tot 15 leden; van de
concerten, gegeven door de muziekvereenigingen
„Euphonia" en „Sursdm" (bekostigd door de Ver
eeniging BI. BI.); verder van 't vormen van een
sub-commissie voor 't organiseeren van attracties.
Inzake de grenswijziging vermeldde het verslag,
dat het bestuur waakzaam is en dat 't maatregelen
zal nemen, zoodra een wetsontwerp is ingediend,
't Verslag eindigt met den wensch, dat in 't vol
gend verslag zal vermeld kunnen worden, dat de
gemeente Bloemendaal onversnipperd uit den
strijd te voorschijn is gekomen.
Vervolgens deelde de Voozitter mede dat het
slagen van den eersten kunstavond voornamelijk
te danken is aan den arbeid van den heer Bos
kamp. Het ledental is hierdoor gestegen met 21.
Dit moedigt aan tot het organiseeren van een
tweeden avond, die in voorbereiding is.
Het bestuur van B. B. heeft de leiding gekregen
van een groot comité uit alle standen van de bur
gerij, tegen de annexatie.
De rekening van 1923 is nagezien en goedge
keurd door eene commissie bestaande uit de hee
ren Valekamp, Trap en Overzee. Beide eerste hee
ren en de heer Hirschfeld worden benoemd om de
rekening van 1924 na te zien.
De aftredende bestuursleden, de heeren J, A.
Boskamp, Jhr. B. de Jonge en S. G. Visker worden
hij acclamatie herbenoemd.
De begrooting voor 1925 werd in ontvangsten
en uitgaven vastgesteld tot een bedrag van 1259.
Na rondvraag, die geen bijzonders opleverde,
werd de vergadering gesloten.
Het volgende stuk vonden wij in de N. Rott. Crt.
onder de rubriek ingezonden:
Annexatie-Haarlem.
In de vorige week werd op een te Haarlem ge
houden vergadering ter propagandeering van de
door die gemeente gewenschte annexatie van aan
grenzende gemeenten een motie aangenomen,
waarin uitgedrukt werd de noodzakelijkheid van