Plaatselijk Nieuws. Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Bloemendaal, Overveen, Aerdenhout en Vogelenzang Aan onze Adverteerders. A. H. v. fl. STEUR Jr. De Uitzondering. agenda. Fotografisch Atelier Pïf^HF" HAARLEMSCHE BANKVEREEN1G1NG - BLOEMENDAAL Amateurskiekjes. :e stand. qorwerpen. 19e JAARGANG ZATERDAG 2 MEI 1925 No. 17 Uitgever: A. EIKELENBOOM, Bloemendaal. Kantoor voor Redactie en Administratie: Bloemendaalscheweg 42. - Tel. 22324. Wij verzoeken onze adverteerders en abonné's beleefd ter voorkoming van abuizen er goede nota van te willen nemen dat ons gironummer is 73407 en ons telefoonnummer 22324. r v e e n. idenhout. ntpoort. (Nadruk verboden). „u neemt het me niet kwalijk, dat ik het niet met u eens ben. Het is voor mij wel wat moeilijk, het met u eens te we zen, want ik ben zelf sociaal-democraat." „Ja, maar u", aldus schielijk de ander, „bent ook geheel anders dan andere sociaal-democraten; als alle sociaal-demo craten waren als u „Alles goed en wel", zei de predikant, „maar ik vind het toch niet heel beleefd, zoo tegen iemand uit te varen, die met de beste bedoelingen u een bezoek brengt en dien gij eerst vriendelijk in uw huis ont vangt". „Maar bent heelemaal geen dominee!", antwoordde lachend de gastheer. „Nee, ik bedoel die anderen!" „De boeren!", zegt een ander met het loog op den zomertijd. „Bekrompen egoïs- Iten en niets anders. Ik ken eigenlijk maar léén boer, die een mensch is, -en dat ben EFFECTEN EN COUPONS BUITENLANDSCHE WISSELS - VERSTREKT CREDIETBRIEVEN DOCUMENTAIRE CREDIETEN 5 VREEMD GELD CREDIETEN DEPOSITO'S OP BINNEN. EN BUITENLAND LOKET-KLUIZEN „Maar je moeder en je zuster dan?" „Nu ja, dat zijn uitzonderingen op den regel BLOEMENDAAL. HEEREN- EN DAMESKLEERMAKER Het beste adres voor EERSTE KLAS KLEED ING tegen billijke prijzen aarde nederdalen ■zat, sloeg de goede nde oogen en zich wendende, die ge- ilbrengen, zeide Hij: hoe ze weentl Ga, it ge kunt, om haar n vleugelen uit en le niet de vallende i hij, terwijl hij zijn weenende vrouw j, „omdat de aarde niets is, dat schoon lij, als gij kunt, waar iel heb. Zeg mij, zal ijn hand uitstrekken- okken op te vangen, t niet? Zoo wit, zoo king, die uw Hemel- iefdè, uitspreidt over jl hij sprak nam de vorm aan en knopte rer, wit bloempje, dat a en beetde, also! het te kijken, waarin het anen, en zij begon te el haar het teedere 'ijl hij zeide: is een sneeuwklokje, jen, die komen zullen, aan uw Vaders lielde. ten, en als de winter- zomerzon weer schijnt, bloeien, even schoon laar den Hemel terug, zijn vlucht, totdat de •ugelen niet langer te 5 zij in haar hand zijn ;en wilde gaan zag zij, van den engel hadden en was, en- dat op het groepje sneeuwklokjes ,ar, als de sneeuw ver en in onze bosschen en :en ons een boodschap 'van betere dagen, die mit—Hulsbosch, d.i A. i. M. Hendrix en M. H. H. H. van der Meché; J. Dekker. m Helden, 55 jaar. Gabor, Tulpenstraat 8rd, irtemonnaie; Alberdmgk ial, een gummi bal; Pijl. Bloemendaal, een hond Bloemendaalscheweg 131, bruin hondje; Stuurman, 31oemendaal, een fantasie 9, Aerdenhout, een zakje 'leef, Helmstraat 4, Zand- ichoen; Post, Aerdenhout, el 28, Haarlem, een jonge 30, Overveen, een paai' ran Gelderen, Zijlweg 42, >1; Vriend, Barendsestraat dbelastingmerk 1925; wed. Dverveen, een damestasch- politie te Overveen: een ïotorhandschoen; twee da- BLOEMENDAALSCH Abonnement: Voor een half jaar 1.75 LOSSE NUMMERS 5 CENT, Advertentiën: 15 cent per regel, bij afname van 500 regels of meer, korting. Vraag en aanbod, huur en verhuur, koop en verkoop, van 1 tot 10 regels 1.elke regel meer 10 cent. Tusschen den tekst of op een bepaalde plaats speciaal tarief. DE ADMINISTRATIE. MIJN ZIEL. Het licht der eeuwen zal zijn stralen zenden, tot mijne ziel, die beidend hunkrend leeft, en geen genot vindt in bet luchte wenden der oppervlakkigheid, die niets ons geeft. Want lijk een bloem, die hongrig naar de zonne, bij 't eerste schijnen reeds z'n harte keert, om toch ten volle uit, die gulden wonne, die kracht t' ontvangen, die al weekheid weert. Zoo zal mijn ziel zich-zelven openbaren, ontmaskerend den schijn, die haar bedekt, zij zal haar nieuwe schatten wél vergaren, een maal door 't licht tot Schoonheid opgewekt. N. v. d. VALK—SANDBERGEN. (Morks Magazijn) 26 APRIL. AENDAAL. SITE, voormiddags 10 uur, an Nes, Leiden. iKOMST in gebouw „Mara- liddags 10 uur, au Jr., Algem. Secr. N J.V. IERK, voormiddags 10 uur, d. fde. Dankz egging. ANTENBOND, gebouw der >olvereen. voorm. 10.30 uur. Loessingh, Leiden. E SCHOOL, voorm. 10 "ur' pman. NG" AerdenhoutBentvel» il Eikenlaan 5, v.m. 10.30 i der Leeuw, Groningen. ïENTE, voormiddags 10 u ran den Bergh van Eysinga. iet ongeloof". Mk. 4, vs. 40. KERK, in het êeb°UM I laan, v.m. 9.45 uur, Iven van Overveen. dezelfde. J H 0 T E Ni ,o mi loosterstraat), voorm. 10 lers, Vlootpredikant. Blauw. Collecte voor de ig- s beginnen weer. 12.30-1.30 uur, in xer in de Kloosterstraat i de Colensostraat, in de ie Overtonstraat. In een treingesprek gaf een reiziger ge weldig af op de sociaal-democraten. Ze wa ren dit en ze waren dat en niets, wat ze deden of dachten, was goed. De reiziger, tegen wien hij dit gesprek voerde, nadat ze samen een goed uur heel genoeglijk over koetjes en kalfjes hadden gepraat, merkte eenklaps op: Een dergelijk gesprek is niet zeldzaam. Omgekeerd komt het voor, dat in een ar beidersgezelschap niet erg vleiend over de „kapitalisten" wordt gesproken, maar wanneer dan een gemeenschappelijke ken nis, die zelf fabrikant is of koopman of eigenaar van een complex huizen, zich dit oordeel persoonlijk aantrekt, sust men in koor: „We'bedoelen niet! u bent geen gewone kapitalist; ze moesten allemaal zóó zijn, dan Een stand, die het in de openbare mee ning nog al eens moet ontgelden, is die der predikanten. Het gebeurde, dat een predi kant op huisbezoek in zeker gezin verrast werd door een requisitoir over „de domi nees", waarmee hij het doen kon. De do minees waren huichelaars, luiwammesen, parasieten op den arbeid der maatschappij. pij!" Merkwaardig, hoe lieden, die het tegen een politieke partij, een maatschappelijken Jstand, een vak of een ambt hebben, altijd [juist met vertegenwoordigers van de door jhen veroordeelde groep te maken krijgen, die een uitzondering vormen op den alge- leenen regel. Dat de echte sociaal-demo craat, de echte kapitalist, de echte domi nee of de echte boer nooit onder hun on middellijk bereik schijnt te komen, zoodat pj die louter uit de krant of uit een rede voering, uit een gesprek of geschrift lee- |"en kennen. Waarlijk is dit een vreemd verschijnsel, Indruischend tegen alle regelen en wetten 'in de natuur. Er bestaan zwarte zwanen In een witte spreeuw heb ik eenmaal met figen oogen gezien. Maar als ik den zwaan neschrijf als een witten en den spreeuw Is een zwarten vogel, komt dit, omdat da- Telijksche en rechtstreeksche ervaring mij |e kleur van deze beesten heeft geleerd Pet zou al verbazend toevallig, ja volgen |e kansberekening bijna onmogelijk zijn, Een aarnig KINDERP0RTRET L J.M-J Gr. Houtstr. 169, Tel. 13472 verhoogt het geluk van uw jaardag I zoo de eerste de beste'spreeuw, die ik ont moette, wit en de eerste de beste zwaar: zwart was. En toch, deze verbazingwekkende toe valligheid, deze vermoedelijke onmogelijk heid aanvaarden wij, zoodra het geen spreeuwen of zwanen, maar menschen be treft. Ik heb een vriend, die een vrouwenha ter is. Er bestaat geen hoffelijker, zachter en fijngevoeliger man. Natuurlijk is hij ongetrouwd, maar zijn moeder en zijn zus ter, met wie hij samenwoont, behandelt hij met de zorg en oplettendheid van een toegewijd minnaar. Eens, toen ik hem weer hoorde foete ren: „Die vrouwen!, die vrouwen!", waag de ik te zeggen: Hoe merkwaardig alweer, nietwaar, dat, van de valsche, wreede, ontaarde schepse len, die vrouw heeten, en waaronder een min of meer menschelijk exemplaar zeld zamer is, althans volgens mijn vriend, dan een witte spreeuw of een zwarte zwaan, juist twee, zegge twee tegelijk, bij mijn vriend zijn terechtgekomen, die niet alleen menschelijk zijn, maar zelfs toon beelden van vereerenswaardige deugd. Twee, of eigenlijk zijn het er drie, want de keukenmeid, trouw familiestuk, heeft ook een bevoorrecht plaatsje in het hart van mijn verstokten vrijgezel. Maar overigens, de vrouwen!, de vrouwen!! Maar overigens! Dat is het hem juist. Overigens, dat zijn de menschen, die we niet persoonlijk kennen; de menschen, zóoals ze ons afgebeeld worden door het vooroordeel van tegenstanders, door de caricatuur der partijdigheid. Ik ken veel predikanten, maar tot nog toe ontmoette ik nimmer den onnoozelen sukkel, die onze tooneel- en romanschrij vers steeds tegen 't lijf schijnen te loopen veel journalisten, maar nooit den pers muskiet,- die sommige fantasten in hun nachtmerrie hindertveel socialisten, maar nooit den baardigen woesteling; veel kapitalisten, maar nooit den perver- sen uitzuiger; veel vrouwen, maar denl vampier nooit. En zooals mij, zal het ongetwijfeld u gaan. Hoeveel rechtvaardiger zou ons oor deel wezen, hoeveel vriendelijker de sfeer onzer gedachten, wanneer wij den goeden kennis, die tevens predikant, journalist, socialist, kapitalist of vrouw is, niet lam ger als uitzondering op den regel be schouwden, maar hem als den waardigen en oprechten vertegenwoordiger erkenden van een partij, een beroep, een geslacht, een stand, die de onze niet is en die wij derhalve moeilijk begrijpen, maar waar van het menschelijke en dus het respecta bele ons nooit mag ontgaan. t Lieve lente, schenk uw zegen, Vriend'lijk voorjaar, kom o kom! Deze woorden, een gedeelte vormend van een alleraardigst schoolliedje, dat vroeger door mij en andere onschuldige kindertjes op school gezongen werd (en misschien nog wel gezongen wordt), had den toen niet dezelfde beteekenis voor mij als thans. Immers we trokken ons van de zegeningen van t vriendelijk voorjaar niet veel aan. Als dit maar zoo vriendelijk was, geen kletterende regen buien te sturen, zoodat we op straat ons hart konden ophalen aan vliegeren en bokspringen en verlos spelen, dan. was 't naar onzen zin al vrien delijk genoeg. Wat trekt een jongen zich ook aan van zoele windjes en nederige viooltjes, van leliën des velds of kweelende vogels. Misschien dat de tegenwoordige jongens in dat opzicht meer gecul tiveerd zijn, dat zij door de werkjes van Heymans en Thysse meer met de matuur op goeden voet zijn gekomen, 'wij, dat wil zeggen, de kleine Dixi en zijn kornuiten, traden met de natuur alleen in contact op vrije Zaterdagmiddagen om kikkerkuit op te visschen of om stekelbaarsjes en salaman ders te vangen, of ergens buiten Amsterdam stie- kum een paar wilgetakken te ratsen of er fluitjes van te maken. Dat waren onze voorjaarszegenin gen. Maar daar gingen we geen liedjes om zin gen, want ze kwamen toch wel, ook zonder liedjes. Of m'n moeder met die zegeningen erg was inge nomen, weet ik niet meer. Maar gelooven doe ik 't niet. Want 't deelachtig worden van die zegenin gen ging maar al te vaak gepaard met een paar „soppers" (voor hen, die met deze Amsterdamsche benaming niet bekend zijn, vertaal ik deze even als „natte voeten"), een gescheurden broek, be- modderde kousen of iets dergelijks. Ik kan er echter nog steeds niet toe komen, het vriendelijk voorjaar door liedjes uit te noodi- gen, toch asjeblieft te komen. Wanneer hebben wij nu eens een echt vriendelijk voorjaar? Bestaat dat eigenlijk niet hoofdzakelijk in de verbeelding van versjesmakers, die 't ook weer van hooren zeggen hebben? En had wijlen dorpsgenoot De Genestet 't niet bij 't rechte eind, toen hij ons in versmaat vertelde, dat onze Noorsche Mei helaas maar al te vaak arm is aan zonneschijn, dat hij zoo koud en zoo guur, dat hij November kan zijn? En niemand zal hem toch voor een kniesoor, een zwartkijker of een pruttelaar uitmaken. Ik voor mij zou van die voorjaarszegeningen nog niets zeg gen, hoewel ze in den regel bestaan uit hagel buien, koude winden en nattigheid, als 't voorjaar niet gepaard ging met een epidemie onder de vrouwen, met al de misère daaraan verbonden. Als de tweede helft van Februari in 't land is, dan begint 't al. Dan krijgt de huisvrouw een krie beling in de vingers, dan wordt ze onrustig, dan kijkt ze met angatigen blik om zich heen, naar de buren aan de overzijde of naast zich en als ze er gens een raam ontwaart, waar het teeken van be smettelijke voorjaarsvrouwenziekte uithangt, dan duurt 'tniet lang, of de ziekte heeft ook haar te pakken, om op haar beurt weer andere vrouwen aan te tasten. Een klein beetje zelfstandigheid, een beetje cordaatheid zouden in staat zijn de slachtoffers voor besmetting te vrijwaren, althans nog een poosje de ziekte buiten de deur te hou den. Want ontkomen doet er niet een aan. Maar als mevrouw zus vertelt, dat ze boven al heele maal schoon is, dan slaat mevrouw zoo den schrik om 't hart, als zij nog maar alleen den zolder schoon heeft, 't Is, of 't een schande is, als buur- i vrouwen die en die verder schoon zijn dan zij. 't Wordt als 't ware een wedijver, wie 't eerste schoon zal zijn. En als de heer des huizes zich de opmerking durft veroorloven, dat er toch niet zoo n bizonderen haast, 'behoeft gemaakt te wor den, dan wordt hij totaal verslagen met: „nou, ik dank je, want mevrouw die en mevrouw die zijn al klaar of bijna klaar". Nu wil ik heelemaal niet probeeren, een schoonmaak narigheidskiek te ma ken. 't Onderwerp zou trouwens weinig dankbaar zijn; daarbij tamelijk afgezaagd, want H.B.S -ser zoowel als journalist, novellist als pessimist, heb ben er allerlei beschouwingen over geschreven. Ik zou er dan ook niet over reppen, ware 't niet, j dat ik op dit oogen'blik er de miserabele gevol gen van ondervind in den vorm van een natten neus en een paar koude voeten. Want even noodzakelijk of gewenscht als het is, dat men z'n colbertje en z'n schoenen aflegt, wan neer men gaat zwemmen, even noodzakelijk is 't, dat men, (dat wil zeggen 't hoofd van 't gezin, met name de vrouw) als de kamer schoon is, de kachel naar d'r winterkwartier laat verhuizen. En bij al dien deze er geen speciale winterverblijf- plaats op na houdt, zou 't toch een ongehoordheid zijn, wanneer zij in, de schoone kamer nog ge stookt werd. Elk voorjaar herhaalt zich de oude geschiedenis: kou lijden terwille van de schoone kamer en terwille van een paar halfdaze buur dames, die bevreesd schijnen te zijn, voor niet nette huisvrouwen te worden aangezien, als ze omstreeks Paschen niet schoon zijn. En elk voor jaar, bij 't blauwbekken herhaalt zich 't voorne men, om 't volgend jaar niet weer zoo mal te zijn. Maar met die goede voornemens gaat 't, als met 't verzetten van de vacanties. Bijna eiken zomer blijkt, dat de zomervacanties met 't oog op onze gure, weinig zomersche zomers, heel onwijs gesteld zijn. En als we dan na de zo- mervacantie teleurgesteld zijn, doordat veel ge noegen bedorven werd door 't natte, ongestadige weer, dam zijn we 't er allen over eens, dat de vacanties anders geregeld moesten zijn. Maar zij, die over deze zaak te beslissen hebben, zijn geen haar beter dan de heeren, waarop 't rijmpje is ge maakt van 't drinken van een glas en.... en 't la ten van de zaak, zooals ze was. We zitten ook zoo vast geroest in onze gewoontetjes! Daar bemerk ik tot m'n schrik, dat ik al reeds toe ben aan de toegemeten ruimte en dat ik van het aanstaande Badseizoen aan het Bloemendaal- sche strand een kiek zou maken. Maar als ik thans denk aan baderij, terwijl m'n voeten meer naar een warme voetenzak dan naar frisch zeewater verlangen, dan loopen de koude rillingen me over den rug. Laten we hopen, dan de volgende Meida gen meer warmte, minder behoefte aan voetenzak ken en bijgevolg meer inspiratie geven, om stramd- kiekjes te maken. DIXI. Rectificatie, 'kWeet niet, of de zetter erg onder den indruk is geweest van mijn hartroerend verhaal over 't laten verdwijnen van de nakomelingschap van on ze huispoes of dat hij te kampen heeft gehad met de treurige gevolgen van mijn aangeboren „slechte hand van schrijven", of wel, dat 'de belichting van mijn laatste „amateurskiek" niet de juiste is ge weest, maar een feit is 't, dat hij 't kiekje, door zich te laten beheerschen door 't drukfoutenduivel- tje, nog ongenietbaarder heeft gemaakt, dan 't al was. Aan. 't slot vraag ik: „is er wellicht een mid del, om kookgas op doeltreffende wijze aan te wenden?", daarmee bedoelende: kunnen we thuis, met behulp van ons gascomfoor niet een kleine asphyxiatie-inrichting maken, om snel en pijnloos te dooden? 'De zetter maakte er van „kookpas". Enfin, hij had 't nog erger kunnen maken, door er een kookpan, van te maken. Of had hij bedoeld kookpoes, op de manier van bakbokking, braad- worst of stoofpaling? Op een andere plaats meende ik al heel fatsoen lijk te zijn, door te schrijven, dat de bewoners hun tuintje liever niet gepromoveerd zien tot nu ja, de lezers begrijpen me wel van de poes (ik bedoelde tot bergplaats van de excrementen van de poes). Maar dit was den zetter nog niet netjes genoeg en liet een heele zin weg, zoodat de passage totaal onbegrijpelijk werd. Ik breng hulde aan Uw gevoel voor netheid, o zetter, maar verander dan wat netter, niet door weglating van hier en daar een letter, dan geeft gij geen aanleiding tot rectificatie-geschetter. Van de natuur maakt gij, zetter, nog grooter dwaas, dan ik al deed. Ik liet de natuur zich zelf evensnel afbreken, als zij zich opgebouwd had, (zoo prachtig door mij ge kiekt in de beukenootjestragedie) en gij laat maar 1 weer doodgemoedereerd een heele zin weg, waar door de zin weg was en 't bovendien onzin werd. 'k Geloof graag, dat gij soms te kampen hebt met plaatsgebrek. Laat dan in 't vervolg maar liever de onderteekening weg van DIXI, Naschrift van de Redactie. Onze zetter was werkelijk tot tranen toe bewo gen door het lot van de arme poesjes. Een be traand oog ziet niet scherp. Vandaar zijn verkeer de zetten. Als Dixi weer zulke tragedieën schrijft, zullen we hem Jden zetter) onze tranen-absorbee- rende stofbril leenen. Door een vergissing niet in ons vorig nummer geplaatst. „Gloria Dei". Maandagavond (20 April) gaf de Christelijke Zangvereeniging „Gloria Dei" een uitvoering in hotel Vreeburg te Bloemendaal. Medewerking werd verleend door Dr. E. F. Paesie, tenor, Mevr. Ter Brake en Mej. Pien Kok, beiden sopraan en den heer Douwe Draaisma, viool. Het succesnummer voor dezen avond was de vertolking van Psalm 95 van Mendelssohn. Deze compositie voor koor, soli, piano en orgel, be wees dat de heer Booda een uitstekende dirigent is en dat, alhoewel dit koor nog zeer jong is en er krachten onder schuilen welke moeilijk te lei den zullen zijn, hij het koor toch in zijn macht heeft. Het was dan ook een ruime vergoeding, nadat wij het nummertje „Ave Verum" van Mozart niet mooi, niet gebonden, elkaar dus niet aanvullend, hadden hooren zingen, dat dit nummer zoo correct werd uitgevoerd. De heer Douwe Draaisma is een fijngevoelig speler, doch beging de fout om een z.g.n. te zwaar KLEVERPARKWEG 154 TELEFOON 10303 TEGENOVER DE MIDDELBARE TECHNISCHE SCHOOL OPGERICHT 1903 stuk te geven, wat door het eenvoudige publiek niet werd begrepen en waardoor de rust nogal verstoord werd in het achtergedeelte der zaal. Niettegenstaande was het succes voor dit viool concert van Mendelssohn toch groot. Mej. Pien Kok vergastte haar auditorium op drie liederen van Grieg: „Solvegs' lied", „Ein Schwan" en „Der Jager". Het applaus en de bloemen bewezen wel dat haar optreden zeer in den smaak viel van het pu bliek. Mevr. Ter Brake trad op in, Psalm 95, eerst alleen, later vereenigd met Mej. Kok, ook met zeer veel succes. De heer Dr. E. F. Paesi zouden we wel eens willen hooren in de Concertzaal der Soc. Vereeni ging te Haarlem. Voor deze kracht was Vreeburg wat klein, wat vol. Zijn optreden was echter cor rect, af. Het geheel: een prachtig geslaagde avond. Het Bestuur der Nationale Stichting „Tehuis voor alleenstaande blinden" (Wolfhezen) bericht ons dat de opbrengst der collecte in de gemeente Bloemendaal 168.03'/2 bedraagt en zegt aan alle gevers hartelijk dank. Concert „Morgenrood". Zaterdagavond gaf de Gemengde Arbeiders Zangvereeniging „Morgenrood", onder leiding van den heer G. J. Kalt een concert in Vreeburg, met medewerking van. het strijkkwartet onder leiding van den heer J. C. Tuin uit Haarlem. Vertolkt wedden: „De eerste Mei" van Otto de Nobel; „Hodie nobis coelorum Rex", van Nanimo; „In monte Oliveti", van Schubert; „Marcia funè- bre", van 01. Koop en „de Strijders" van Isr. J. Olman. Het strijkkwartet van den heer Tuin, die zelf de le viool bespeelde, betsond verder uit Trude Oos- terveld (2e viool), P. W. Tuin, (alt-viool) en W. J. Tuin, (violoncel). Voor de pauze werd het Allegro Scherzo en Adagio gespeeld van het kwartet op. 33 No. 3 van Haydn en na de pauze het Adagio en de Finale van op. 77 No, 1 van 'Haydn. Deze avond is uitstekend geslaagd. De heer Kalt weet uit het niet sterke koor te halen wat er uit te halen is en hij genoot naast het koor dan ook den welverdienden dank van het talrijk aanwezige publiek. Ook het strijkkwartet voldeed uitstekend. Een gezellig bal, zooals we dat van Morgenrood steeds gewoon zijn (het Bestuur bezit n.l. de capa citeiten een intiem bal te organiseeren) besloot dezen gezelligen avond. Monument Koolhoven. In de jongste vergadering van het Bestuur der iHaarlemsche Orkest Vereeniging werd van ver schillende zijden de wensch uitgesproken, om de nagedachtenis vdn den overleden Voorzitter, den heer A. Koolhoven, op waardige en blijvende wij ze te eeren. Uit die bespreking vormde zich het plan, om op een daartoe geschikt uilzic'htspunt van den Hoo- gen Duin en Daalscheweg (in de nabijheid van het z.g. „Kopje") een monumentale bank te doen plaatsen. Een voorloopig Comité, bestaande uit de heeren Willem Dyserinck, M. C. v. Zanten en J. A. J. Sybrandi, resp. Voorzitter, Secretaris en Penning meester der H.O.V. heeft zich belast met de voor bereiding van een defintief Comité, dat voor de inzameling van gelden voor de stichting van het voornoemd monument zal zorgdragen. Dit voorloopig Comité heeft verschillende per sonen uitgenoodigd zitting te nemen in het lefi- nitieve Comité. Weldra zal een vergadering plaats hebben voor nadere bespreking der plannen. Bloemendaalsche Gymnastiek Vereeniging. Na gedurende eenige weken niet geoefend te hebben, heeft de Bloemend. Gymnastiek Vereeni ging (directeur de heer P. A. Kok) hare oefen avonden weer hervat. Jongens en heeren zullen oefenen op Woensdagavond, meisjes en dames op Donderdagavond in de O.L. school alhier. De Emmabloem-Collecte. Tot Woensdagmiddag werd in de gemeente Bloe mendaal een bedrag van 587.42' ontvangen van de Emmabloem-collecte. Het juiste bedrag kun nen wij in ons volgend nummer mededeelen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Het Bloemendaalsch Weekblad | 1925 | | pagina 1