Plaatselijk Nieuws.
Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Bloemendaal,
Overveen, Aerdenhout en Vogelenzang
Aan onze Adverteerders.
A. H. v. fl. STEUR Jr.
De Uitzondering.
agenda.
Fotografisch Atelier Pïf^HF"
HAARLEMSCHE BANKVEREEN1G1NG - BLOEMENDAAL
Amateurskiekjes.
:e stand.
qorwerpen.
19e JAARGANG
ZATERDAG 2 MEI 1925
No. 17
Uitgever: A. EIKELENBOOM, Bloemendaal. Kantoor voor Redactie en Administratie: Bloemendaalscheweg 42. - Tel. 22324.
Wij verzoeken onze adverteerders en
abonné's beleefd ter voorkoming van
abuizen er goede nota van te willen
nemen dat ons gironummer is 73407
en ons telefoonnummer 22324.
r v e e n.
idenhout.
ntpoort.
(Nadruk verboden).
„u neemt het me niet kwalijk, dat ik
het niet met u eens ben. Het is voor mij
wel wat moeilijk, het met u eens te we
zen, want ik ben zelf sociaal-democraat."
„Ja, maar u", aldus schielijk de ander,
„bent ook geheel anders dan andere
sociaal-democraten; als alle sociaal-demo
craten waren als u
„Alles goed en wel", zei de predikant,
„maar ik vind het toch niet heel beleefd,
zoo tegen iemand uit te varen, die met de
beste bedoelingen u een bezoek brengt en
dien gij eerst vriendelijk in uw huis ont
vangt".
„Maar bent heelemaal geen dominee!",
antwoordde lachend de gastheer. „Nee, ik
bedoel die anderen!"
„De boeren!", zegt een ander met het
loog op den zomertijd. „Bekrompen egoïs-
Iten en niets anders. Ik ken eigenlijk maar
léén boer, die een mensch is, -en dat ben
EFFECTEN EN COUPONS
BUITENLANDSCHE WISSELS -
VERSTREKT CREDIETBRIEVEN
DOCUMENTAIRE CREDIETEN
5 VREEMD GELD
CREDIETEN DEPOSITO'S
OP BINNEN. EN BUITENLAND
LOKET-KLUIZEN
„Maar je moeder en je zuster dan?"
„Nu ja, dat zijn uitzonderingen op den
regel
BLOEMENDAAL.
HEEREN- EN DAMESKLEERMAKER
Het beste adres voor EERSTE KLAS
KLEED ING tegen billijke prijzen
aarde nederdalen
■zat, sloeg de goede
nde oogen en zich
wendende, die ge-
ilbrengen, zeide Hij:
hoe ze weentl Ga,
it ge kunt, om haar
n vleugelen uit en
le niet de vallende
i hij, terwijl hij zijn
weenende vrouw
j, „omdat de aarde
niets is, dat schoon
lij, als gij kunt, waar
iel heb. Zeg mij, zal
ijn hand uitstrekken-
okken op te vangen,
t niet? Zoo wit, zoo
king, die uw Hemel-
iefdè, uitspreidt over
jl hij sprak nam de
vorm aan en knopte
rer, wit bloempje, dat
a en beetde, also! het
te kijken, waarin het
anen, en zij begon te
el haar het teedere
'ijl hij zeide:
is een sneeuwklokje,
jen, die komen zullen,
aan uw Vaders lielde.
ten, en als de winter-
zomerzon weer schijnt,
bloeien, even schoon
laar den Hemel terug,
zijn vlucht, totdat de
•ugelen niet langer te
5 zij in haar hand zijn
;en wilde gaan zag zij,
van den engel hadden
en was, en- dat op het
groepje sneeuwklokjes
,ar, als de sneeuw ver
en in onze bosschen en
:en ons een boodschap
'van betere dagen, die
mit—Hulsbosch, d.i A.
i. M. Hendrix en M. H.
H. H. van der Meché; J.
Dekker.
m Helden, 55 jaar.
Gabor, Tulpenstraat 8rd,
irtemonnaie; Alberdmgk
ial, een gummi bal; Pijl.
Bloemendaal, een hond
Bloemendaalscheweg 131,
bruin hondje; Stuurman,
31oemendaal, een fantasie
9, Aerdenhout, een zakje
'leef, Helmstraat 4, Zand-
ichoen; Post, Aerdenhout,
el 28, Haarlem, een jonge
30, Overveen, een paai'
ran Gelderen, Zijlweg 42,
>1; Vriend, Barendsestraat
dbelastingmerk 1925; wed.
Dverveen, een damestasch-
politie te Overveen: een
ïotorhandschoen; twee da-
BLOEMENDAALSCH
Abonnement:
Voor een half jaar
1.75
LOSSE NUMMERS 5 CENT,
Advertentiën: 15 cent per regel, bij afname van 500 regels of meer, korting.
Vraag en aanbod, huur en verhuur, koop en verkoop, van 1 tot 10 regels
1.elke regel meer 10 cent. Tusschen den tekst of op een bepaalde
plaats speciaal tarief.
DE ADMINISTRATIE.
MIJN ZIEL.
Het licht der eeuwen zal zijn stralen zenden,
tot mijne ziel, die beidend hunkrend leeft,
en geen genot vindt in bet luchte wenden
der oppervlakkigheid, die niets ons geeft.
Want lijk een bloem, die hongrig naar de zonne,
bij 't eerste schijnen reeds z'n harte keert,
om toch ten volle uit, die gulden wonne,
die kracht t' ontvangen, die al weekheid weert.
Zoo zal mijn ziel zich-zelven openbaren,
ontmaskerend den schijn, die haar bedekt,
zij zal haar nieuwe schatten wél vergaren,
een maal door 't licht tot Schoonheid opgewekt.
N. v. d. VALK—SANDBERGEN.
(Morks Magazijn)
26 APRIL.
AENDAAL.
SITE, voormiddags 10 uur,
an Nes, Leiden.
iKOMST in gebouw „Mara-
liddags 10 uur,
au Jr., Algem. Secr. N J.V.
IERK, voormiddags 10 uur,
d.
fde.
Dankz egging.
ANTENBOND, gebouw der
>olvereen. voorm. 10.30 uur.
Loessingh, Leiden.
E SCHOOL, voorm. 10 "ur'
pman.
NG" AerdenhoutBentvel»
il Eikenlaan 5, v.m. 10.30
i der Leeuw, Groningen.
ïENTE, voormiddags 10 u
ran den Bergh van Eysinga.
iet ongeloof". Mk. 4, vs. 40.
KERK, in het êeb°UM I
laan, v.m. 9.45 uur,
Iven van Overveen.
dezelfde.
J H 0 T E Ni ,o mi
loosterstraat), voorm. 10
lers, Vlootpredikant.
Blauw. Collecte voor de
ig-
s beginnen weer.
12.30-1.30 uur, in
xer in de Kloosterstraat
i de Colensostraat, in de
ie Overtonstraat.
In een treingesprek gaf een reiziger ge
weldig af op de sociaal-democraten. Ze wa
ren dit en ze waren dat en niets, wat ze
deden of dachten, was goed.
De reiziger, tegen wien hij dit gesprek
voerde, nadat ze samen een goed uur heel
genoeglijk over koetjes en kalfjes hadden
gepraat, merkte eenklaps op:
Een dergelijk gesprek is niet zeldzaam.
Omgekeerd komt het voor, dat in een ar
beidersgezelschap niet erg vleiend over de
„kapitalisten" wordt gesproken, maar
wanneer dan een gemeenschappelijke ken
nis, die zelf fabrikant is of koopman of
eigenaar van een complex huizen, zich dit
oordeel persoonlijk aantrekt, sust men in
koor: „We'bedoelen niet! u bent geen
gewone kapitalist; ze moesten allemaal
zóó zijn, dan
Een stand, die het in de openbare mee
ning nog al eens moet ontgelden, is die der
predikanten. Het gebeurde, dat een predi
kant op huisbezoek in zeker gezin verrast
werd door een requisitoir over „de domi
nees", waarmee hij het doen kon. De do
minees waren huichelaars, luiwammesen,
parasieten op den arbeid der maatschappij.
pij!"
Merkwaardig, hoe lieden, die het tegen
een politieke partij, een maatschappelijken
Jstand, een vak of een ambt hebben, altijd
[juist met vertegenwoordigers van de door
jhen veroordeelde groep te maken krijgen,
die een uitzondering vormen op den alge-
leenen regel. Dat de echte sociaal-demo
craat, de echte kapitalist, de echte domi
nee of de echte boer nooit onder hun on
middellijk bereik schijnt te komen, zoodat
pj die louter uit de krant of uit een rede
voering, uit een gesprek of geschrift lee-
|"en kennen.
Waarlijk is dit een vreemd verschijnsel,
Indruischend tegen alle regelen en wetten
'in de natuur. Er bestaan zwarte zwanen
In een witte spreeuw heb ik eenmaal met
figen oogen gezien. Maar als ik den zwaan
neschrijf als een witten en den spreeuw
Is een zwarten vogel, komt dit, omdat da-
Telijksche en rechtstreeksche ervaring mij
|e kleur van deze beesten heeft geleerd
Pet zou al verbazend toevallig, ja volgen
|e kansberekening bijna onmogelijk zijn,
Een aarnig KINDERP0RTRET L J.M-J
Gr. Houtstr. 169, Tel. 13472
verhoogt het geluk van uw jaardag
I
zoo de eerste de beste'spreeuw, die ik ont
moette, wit en de eerste de beste zwaar:
zwart was.
En toch, deze verbazingwekkende toe
valligheid, deze vermoedelijke onmogelijk
heid aanvaarden wij, zoodra het geen
spreeuwen of zwanen, maar menschen be
treft.
Ik heb een vriend, die een vrouwenha
ter is. Er bestaat geen hoffelijker, zachter
en fijngevoeliger man. Natuurlijk is hij
ongetrouwd, maar zijn moeder en zijn zus
ter, met wie hij samenwoont, behandelt
hij met de zorg en oplettendheid van een
toegewijd minnaar.
Eens, toen ik hem weer hoorde foete
ren: „Die vrouwen!, die vrouwen!", waag
de ik te zeggen:
Hoe merkwaardig alweer, nietwaar, dat,
van de valsche, wreede, ontaarde schepse
len, die vrouw heeten, en waaronder een
min of meer menschelijk exemplaar zeld
zamer is, althans volgens mijn vriend,
dan een witte spreeuw of een zwarte
zwaan, juist twee, zegge twee tegelijk, bij
mijn vriend zijn terechtgekomen, die niet
alleen menschelijk zijn, maar zelfs toon
beelden van vereerenswaardige deugd.
Twee, of eigenlijk zijn het er drie, want de
keukenmeid, trouw familiestuk, heeft ook
een bevoorrecht plaatsje in het hart van
mijn verstokten vrijgezel. Maar overigens,
de vrouwen!, de vrouwen!!
Maar overigens! Dat is het hem juist.
Overigens, dat zijn de menschen, die we
niet persoonlijk kennen; de menschen,
zóoals ze ons afgebeeld worden door het
vooroordeel van tegenstanders, door de
caricatuur der partijdigheid.
Ik ken veel predikanten, maar tot nog
toe ontmoette ik nimmer den onnoozelen
sukkel, die onze tooneel- en romanschrij
vers steeds tegen 't lijf schijnen te loopen
veel journalisten, maar nooit den pers
muskiet,- die sommige fantasten in hun
nachtmerrie hindertveel socialisten,
maar nooit den baardigen woesteling;
veel kapitalisten, maar nooit den perver-
sen uitzuiger; veel vrouwen, maar denl
vampier nooit.
En zooals mij, zal het ongetwijfeld u
gaan. Hoeveel rechtvaardiger zou ons oor
deel wezen, hoeveel vriendelijker de sfeer
onzer gedachten, wanneer wij den goeden
kennis, die tevens predikant, journalist,
socialist, kapitalist of vrouw is, niet lam
ger als uitzondering op den regel be
schouwden, maar hem als den waardigen
en oprechten vertegenwoordiger erkenden
van een partij, een beroep, een geslacht,
een stand, die de onze niet is en die wij
derhalve moeilijk begrijpen, maar waar
van het menschelijke en dus het respecta
bele ons nooit mag ontgaan. t
Lieve lente, schenk uw zegen,
Vriend'lijk voorjaar, kom o kom!
Deze woorden, een gedeelte vormend van een
alleraardigst schoolliedje, dat vroeger door mij en
andere onschuldige kindertjes op school gezongen
werd (en misschien nog wel gezongen wordt), had
den toen niet dezelfde beteekenis voor mij als
thans. Immers we trokken ons van de zegeningen
van t vriendelijk voorjaar niet veel aan. Als dit
maar zoo vriendelijk was, geen kletterende regen
buien te sturen, zoodat we op straat ons hart
konden ophalen aan vliegeren en bokspringen en
verlos spelen, dan. was 't naar onzen zin al vrien
delijk genoeg. Wat trekt een jongen zich ook aan
van zoele windjes en nederige viooltjes, van leliën
des velds of kweelende vogels. Misschien dat de
tegenwoordige jongens in dat opzicht meer gecul
tiveerd zijn, dat zij door de werkjes van Heymans
en Thysse meer met de matuur op goeden voet
zijn gekomen, 'wij, dat wil zeggen, de kleine Dixi
en zijn kornuiten, traden met de natuur alleen in
contact op vrije Zaterdagmiddagen om kikkerkuit
op te visschen of om stekelbaarsjes en salaman
ders te vangen, of ergens buiten Amsterdam stie-
kum een paar wilgetakken te ratsen of er fluitjes
van te maken. Dat waren onze voorjaarszegenin
gen. Maar daar gingen we geen liedjes om zin
gen, want ze kwamen toch wel, ook zonder liedjes.
Of m'n moeder met die zegeningen erg was inge
nomen, weet ik niet meer. Maar gelooven doe ik
't niet. Want 't deelachtig worden van die zegenin
gen ging maar al te vaak gepaard met een paar
„soppers" (voor hen, die met deze Amsterdamsche
benaming niet bekend zijn, vertaal ik deze even
als „natte voeten"), een gescheurden broek, be-
modderde kousen of iets dergelijks.
Ik kan er echter nog steeds niet toe komen,
het vriendelijk voorjaar door liedjes uit te noodi-
gen, toch asjeblieft te komen. Wanneer hebben
wij nu eens een echt vriendelijk voorjaar? Bestaat
dat eigenlijk niet hoofdzakelijk in de verbeelding
van versjesmakers, die 't ook weer van hooren
zeggen hebben? En had wijlen dorpsgenoot De
Genestet 't niet bij 't rechte eind, toen hij ons in
versmaat vertelde, dat onze Noorsche Mei helaas
maar al te vaak arm is aan zonneschijn, dat hij
zoo koud en zoo guur, dat hij November kan zijn?
En niemand zal hem toch voor een kniesoor, een
zwartkijker of een pruttelaar uitmaken. Ik voor
mij zou van die voorjaarszegeningen nog niets zeg
gen, hoewel ze in den regel bestaan uit hagel
buien, koude winden en nattigheid, als 't voorjaar
niet gepaard ging met een epidemie onder de
vrouwen, met al de misère daaraan verbonden.
Als de tweede helft van Februari in 't land is,
dan begint 't al. Dan krijgt de huisvrouw een krie
beling in de vingers, dan wordt ze onrustig, dan
kijkt ze met angatigen blik om zich heen, naar de
buren aan de overzijde of naast zich en als ze er
gens een raam ontwaart, waar het teeken van be
smettelijke voorjaarsvrouwenziekte uithangt, dan
duurt 'tniet lang, of de ziekte heeft ook haar te
pakken, om op haar beurt weer andere vrouwen
aan te tasten. Een klein beetje zelfstandigheid,
een beetje cordaatheid zouden in staat zijn de
slachtoffers voor besmetting te vrijwaren, althans
nog een poosje de ziekte buiten de deur te hou
den. Want ontkomen doet er niet een aan. Maar
als mevrouw zus vertelt, dat ze boven al heele
maal schoon is, dan slaat mevrouw zoo den schrik
om 't hart, als zij nog maar alleen den zolder
schoon heeft, 't Is, of 't een schande is, als buur-
i vrouwen die en die verder schoon zijn dan zij.
't Wordt als 't ware een wedijver, wie 't eerste
schoon zal zijn. En als de heer des huizes zich de
opmerking durft veroorloven, dat er toch niet
zoo n bizonderen haast, 'behoeft gemaakt te wor
den, dan wordt hij totaal verslagen met: „nou, ik
dank je, want mevrouw die en mevrouw die zijn
al klaar of bijna klaar". Nu wil ik heelemaal niet
probeeren, een schoonmaak narigheidskiek te ma
ken. 't Onderwerp zou trouwens weinig dankbaar
zijn; daarbij tamelijk afgezaagd, want H.B.S -ser
zoowel als journalist, novellist als pessimist, heb
ben er allerlei beschouwingen over geschreven.
Ik zou er dan ook niet over reppen, ware 't niet,
j dat ik op dit oogen'blik er de miserabele gevol
gen van ondervind in den vorm van een natten
neus en een paar koude voeten.
Want even noodzakelijk of gewenscht als het is,
dat men z'n colbertje en z'n schoenen aflegt, wan
neer men gaat zwemmen, even noodzakelijk is 't,
dat men, (dat wil zeggen 't hoofd van 't gezin,
met name de vrouw) als de kamer schoon is, de
kachel naar d'r winterkwartier laat verhuizen. En
bij al dien deze er geen speciale winterverblijf-
plaats op na houdt, zou 't toch een ongehoordheid
zijn, wanneer zij in, de schoone kamer nog ge
stookt werd. Elk voorjaar herhaalt zich de oude
geschiedenis: kou lijden terwille van de schoone
kamer en terwille van een paar halfdaze buur
dames, die bevreesd schijnen te zijn, voor niet
nette huisvrouwen te worden aangezien, als ze
omstreeks Paschen niet schoon zijn. En elk voor
jaar, bij 't blauwbekken herhaalt zich 't voorne
men, om 't volgend jaar niet weer zoo mal te zijn.
Maar met die goede voornemens gaat 't, als met
't verzetten van de vacanties.
Bijna eiken zomer blijkt, dat de zomervacanties
met 't oog op onze gure, weinig zomersche zomers,
heel onwijs gesteld zijn. En als we dan na de zo-
mervacantie teleurgesteld zijn, doordat veel ge
noegen bedorven werd door 't natte, ongestadige
weer, dam zijn we 't er allen over eens, dat de
vacanties anders geregeld moesten zijn. Maar zij,
die over deze zaak te beslissen hebben, zijn geen
haar beter dan de heeren, waarop 't rijmpje is ge
maakt van 't drinken van een glas en.... en 't la
ten van de zaak, zooals ze was. We zitten ook
zoo vast geroest in onze gewoontetjes!
Daar bemerk ik tot m'n schrik, dat ik al reeds
toe ben aan de toegemeten ruimte en dat ik van
het aanstaande Badseizoen aan het Bloemendaal-
sche strand een kiek zou maken. Maar als ik thans
denk aan baderij, terwijl m'n voeten meer naar
een warme voetenzak dan naar frisch zeewater
verlangen, dan loopen de koude rillingen me over
den rug. Laten we hopen, dan de volgende Meida
gen meer warmte, minder behoefte aan voetenzak
ken en bijgevolg meer inspiratie geven, om stramd-
kiekjes te maken. DIXI.
Rectificatie,
'kWeet niet, of de zetter erg onder den indruk
is geweest van mijn hartroerend verhaal over 't
laten verdwijnen van de nakomelingschap van on
ze huispoes of dat hij te kampen heeft gehad met
de treurige gevolgen van mijn aangeboren „slechte
hand van schrijven", of wel, dat 'de belichting van
mijn laatste „amateurskiek" niet de juiste is ge
weest, maar een feit is 't, dat hij 't kiekje, door
zich te laten beheerschen door 't drukfoutenduivel-
tje, nog ongenietbaarder heeft gemaakt, dan 't al
was.
Aan. 't slot vraag ik: „is er wellicht een mid
del, om kookgas op doeltreffende wijze aan te
wenden?", daarmee bedoelende: kunnen we thuis,
met behulp van ons gascomfoor niet een kleine
asphyxiatie-inrichting maken, om snel en pijnloos
te dooden?
'De zetter maakte er van „kookpas".
Enfin, hij had 't nog erger kunnen maken, door
er een kookpan, van te maken. Of had hij bedoeld
kookpoes, op de manier van bakbokking, braad-
worst of stoofpaling?
Op een andere plaats meende ik al heel fatsoen
lijk te zijn, door te schrijven, dat de bewoners
hun tuintje liever niet gepromoveerd zien tot
nu ja, de lezers begrijpen me wel van de poes
(ik bedoelde tot bergplaats van de excrementen
van de poes). Maar dit was den zetter nog niet
netjes genoeg en liet een heele zin weg, zoodat
de passage totaal onbegrijpelijk werd.
Ik breng hulde aan Uw gevoel voor netheid, o
zetter, maar verander dan wat netter, niet door
weglating van hier en daar een letter, dan geeft
gij geen aanleiding tot rectificatie-geschetter.
Van de natuur maakt gij, zetter, nog grooter
dwaas, dan ik al deed.
Ik liet de natuur zich zelf evensnel afbreken, als
zij zich opgebouwd had, (zoo prachtig door mij ge
kiekt in de beukenootjestragedie) en gij laat maar
1 weer doodgemoedereerd een heele zin weg, waar
door de zin weg was en 't bovendien onzin werd.
'k Geloof graag, dat gij soms te kampen hebt met
plaatsgebrek. Laat dan in 't vervolg maar liever de
onderteekening weg van DIXI,
Naschrift van de Redactie.
Onze zetter was werkelijk tot tranen toe bewo
gen door het lot van de arme poesjes. Een be
traand oog ziet niet scherp. Vandaar zijn verkeer
de zetten. Als Dixi weer zulke tragedieën schrijft,
zullen we hem Jden zetter) onze tranen-absorbee-
rende stofbril leenen.
Door een vergissing niet in ons vorig nummer
geplaatst.
„Gloria Dei".
Maandagavond (20 April) gaf de Christelijke
Zangvereeniging „Gloria Dei" een uitvoering in
hotel Vreeburg te Bloemendaal.
Medewerking werd verleend door Dr. E. F.
Paesie, tenor, Mevr. Ter Brake en Mej. Pien Kok,
beiden sopraan en den heer Douwe Draaisma,
viool.
Het succesnummer voor dezen avond was de
vertolking van Psalm 95 van Mendelssohn. Deze
compositie voor koor, soli, piano en orgel, be
wees dat de heer Booda een uitstekende dirigent
is en dat, alhoewel dit koor nog zeer jong is en
er krachten onder schuilen welke moeilijk te lei
den zullen zijn, hij het koor toch in zijn macht
heeft.
Het was dan ook een ruime vergoeding, nadat
wij het nummertje „Ave Verum" van Mozart niet
mooi, niet gebonden, elkaar dus niet aanvullend,
hadden hooren zingen, dat dit nummer zoo correct
werd uitgevoerd.
De heer Douwe Draaisma is een fijngevoelig
speler, doch beging de fout om een z.g.n. te zwaar
KLEVERPARKWEG 154 TELEFOON 10303
TEGENOVER DE MIDDELBARE TECHNISCHE SCHOOL
OPGERICHT 1903
stuk te geven, wat door het eenvoudige publiek
niet werd begrepen en waardoor de rust nogal
verstoord werd in het achtergedeelte der zaal.
Niettegenstaande was het succes voor dit viool
concert van Mendelssohn toch groot.
Mej. Pien Kok vergastte haar auditorium op drie
liederen van Grieg: „Solvegs' lied", „Ein Schwan"
en „Der Jager".
Het applaus en de bloemen bewezen wel dat
haar optreden zeer in den smaak viel van het pu
bliek.
Mevr. Ter Brake trad op in, Psalm 95, eerst
alleen, later vereenigd met Mej. Kok, ook met zeer
veel succes.
De heer Dr. E. F. Paesi zouden we wel eens
willen hooren in de Concertzaal der Soc. Vereeni
ging te Haarlem. Voor deze kracht was Vreeburg
wat klein, wat vol. Zijn optreden was echter cor
rect, af.
Het geheel: een prachtig geslaagde avond.
Het Bestuur der Nationale Stichting „Tehuis
voor alleenstaande blinden" (Wolfhezen) bericht
ons dat de opbrengst der collecte in de gemeente
Bloemendaal 168.03'/2 bedraagt en zegt aan alle
gevers hartelijk dank.
Concert „Morgenrood".
Zaterdagavond gaf de Gemengde Arbeiders
Zangvereeniging „Morgenrood", onder leiding van
den heer G. J. Kalt een concert in Vreeburg, met
medewerking van. het strijkkwartet onder leiding
van den heer J. C. Tuin uit Haarlem.
Vertolkt wedden: „De eerste Mei" van Otto de
Nobel; „Hodie nobis coelorum Rex", van Nanimo;
„In monte Oliveti", van Schubert; „Marcia funè-
bre", van 01. Koop en „de Strijders" van Isr. J.
Olman.
Het strijkkwartet van den heer Tuin, die zelf de
le viool bespeelde, betsond verder uit Trude Oos-
terveld (2e viool), P. W. Tuin, (alt-viool) en W.
J. Tuin, (violoncel).
Voor de pauze werd het Allegro Scherzo en
Adagio gespeeld van het kwartet op. 33 No. 3 van
Haydn en na de pauze het Adagio en de Finale
van op. 77 No, 1 van 'Haydn.
Deze avond is uitstekend geslaagd.
De heer Kalt weet uit het niet sterke koor te
halen wat er uit te halen is en hij genoot naast
het koor dan ook den welverdienden dank van het
talrijk aanwezige publiek.
Ook het strijkkwartet voldeed uitstekend.
Een gezellig bal, zooals we dat van Morgenrood
steeds gewoon zijn (het Bestuur bezit n.l. de capa
citeiten een intiem bal te organiseeren) besloot
dezen gezelligen avond.
Monument Koolhoven.
In de jongste vergadering van het Bestuur der
iHaarlemsche Orkest Vereeniging werd van ver
schillende zijden de wensch uitgesproken, om de
nagedachtenis vdn den overleden Voorzitter, den
heer A. Koolhoven, op waardige en blijvende wij
ze te eeren.
Uit die bespreking vormde zich het plan, om op
een daartoe geschikt uilzic'htspunt van den Hoo-
gen Duin en Daalscheweg (in de nabijheid van het
z.g. „Kopje") een monumentale bank te doen
plaatsen.
Een voorloopig Comité, bestaande uit de heeren
Willem Dyserinck, M. C. v. Zanten en J. A. J.
Sybrandi, resp. Voorzitter, Secretaris en Penning
meester der H.O.V. heeft zich belast met de voor
bereiding van een defintief Comité, dat voor de
inzameling van gelden voor de stichting van het
voornoemd monument zal zorgdragen.
Dit voorloopig Comité heeft verschillende per
sonen uitgenoodigd zitting te nemen in het lefi-
nitieve Comité. Weldra zal een vergadering plaats
hebben voor nadere bespreking der plannen.
Bloemendaalsche Gymnastiek Vereeniging.
Na gedurende eenige weken niet geoefend te
hebben, heeft de Bloemend. Gymnastiek Vereeni
ging (directeur de heer P. A. Kok) hare oefen
avonden weer hervat. Jongens en heeren zullen
oefenen op Woensdagavond, meisjes en dames op
Donderdagavond in de O.L. school alhier.
De Emmabloem-Collecte.
Tot Woensdagmiddag werd in de gemeente Bloe
mendaal een bedrag van 587.42' ontvangen van
de Emmabloem-collecte. Het juiste bedrag kun
nen wij in ons volgend nummer mededeelen.