L.FABER&ZN.
BESCHEIDEN EISGHEN
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
VOOR BLOEMENDAAL, OVERVEEN, AERDENHOUT,
VOGELENZANG, SCHOTEN, SANTPOORT, ENZ.
HAARLEMSCHE BANKVEREENIGINGj
VISITEKAARTEN
Boekhandel - Schrijfbehoeften
A. HOMMERSEN
Doozen luxe post vanaf 50 ct.
SCHOENMAKERIJ
H. HOOGSTRATEN
19e JAARGAN6
WOENSDAG 23 DECEMBER 1925
No. 51.
UITGAVE DER N.V. „HET MIDDEN" - EXPL.: LEIDSCHE UITG.-MIJ, OUDE RIJN 39, LEIDEN, TEL. 53 EN 73, POSTGIRO 93154
Bijkantoor BLOEMENDAAL, Bloemendaalscheweg 147
VERRICHT ALLE BANKZAKEN
GARAGE F. STAPPERS
S Gedempte Oude Gracht 40, Haarlem
S 18 kl. Reparatie-Inrichting. Expertise
If P/I] I V ontvangt U bij uwen win-
LINCOLFABRIEK - H. STAM
ELECTR. REPARATIE-INRICHTING
van alle soorten Schoenen en Laarzen
Goncurr. prijzen en vlugge bediening
1925 KERSTMIS 1926
IN DIVERSE PRIJZEN
VAN DEN POLITIEKEN
STERRENHEMEL
vlA.C^KAMFLZN.
THEO BELTERMANN
PLAATSELIJK NIEUWS
BLOEMENDAAL
RIDDERSTRAAT 6 - HAARLEM
'Abonnementsprijs f 3.50 per jaar, f 1.75 per hal» jaar bij
vooruitbetaling aan een der onderstaande adressen ot met
verhooging van 15 ct. Incassokosten. Voor tndiê en 't
Buitenland met verhooging der porto. Losse nummers 7l/i Ct.
Abonnementen kunnen met elk nummer beginnen
ADVERTENTIËN: 18 ct. per regel, bij contract belangrijke
korting. Kleintjes: Vraag en aanbod, huur en verhuur, koop
en verkoop, van 1 tot 5 regels 60 ct., elke regel meer 12 ct
uitsluitend bij vooruitbetaling. Boven, onder ot naast den
tekst speciaal tariet
HOOFDADMINISTRATIE LEIDSCHE UITG.-MAATSCHAPPIJ PLAATSELIJKE ADRESSEN VOOR REDACTIE EN ADMINISTRATIE DUINWIJCKWEG 3, TELEFOON 22177 EN DRUKKERIJ TIMMER,
DE GENESTETWEG 23, TELEFOON 22003, POSTGIRO 30785 TE HAARLEM BIJ OEN BOEKHANDEL EDW. JORIS, GROOTE HOUTSTRAAT 94, TELEFOON 13684, POSTGIRO 93208;
ADRES VAN DEN PLAATSELIJKEN VERSLAGGEVER, BLOEMENDAALSCHEWEG 19, TELEFOON 22265. ADVERTENTIËN WORDEN UITERLIJK TOT DONDERDAGMIDDAG 3 UUR AANGENOMEN
IIIHIHHTTT
KERSTMIS.
Weer klinkt alom in beden en in zangen
Het „Vrede op aarde" in den winternacht,
Als uiting van een onverwoest verlangen,
Waarvan de menschheid de vervulling wacht;
Zooals op 't scheepje in de woeste baren,
Dat door den stormwind hulp'loos voorwaarts
[snelt,
De mamschap bij het klimmen der gevaren,
Zijn laatste hoop op hoog're machten stelt.
Weer 'klinkt alom in zangen en in beden
Het „Vrede op aarde" in den winternacht;
De menschheid heeft door strijd zooveel geleden,
Dat zij amechtig naar verad'ming smacht;
Zooals een reiziger in dorre dreven,
Als hij den lichtglans ziet van dorp of stad,
Het moede iijf scmer kracht'loos opgeheven,
Weer voortzweept op 't nog af te leggen pad.
Weer klinkt alom in zangen en in beden
Het „Vrede op aarde" in den winternacht;
Maar wanneer heeft de strijd eens uitgestreden
En Vredesengel hare taak volbracht?
Toch, ook in ons moet leven het vertrouwen,
Dat eenmaal ware Vrede wordt een feit,
En dat het klinken zal door de landouwen:
De vrede is daar; nu is het werkelijkheid!
(Nadruk verboden.)
Er is in dezen tijd van overvragen wel
reden om tot bescheidenheid in onze le-
venseischen te manen.
Als ik van onbescheidenheid gewaag,
doel ik hiermede niet op de hooge loonen,
volgens sommige betweters de wortel van
alle kwaad. In 't algemeen laat ik het
streven naar stoffelijken welstand buiten
geding. Want die zucht naar vermaak en
opschik, naar leven boven zijn stand, naar
eer en aanzien is niets anders dan een
uiterlijk blijk van een innerlijke gesteld
heid, die wij allen gemeen hebben en die
onzen tijd allicht niet sterker kenmerkt
dan alle overige tijdperken der mensche.
lijke beschavingsgeschiedenis.
Wij allen stellen hooge eischen aan 't
leven. Wij willen met niet minder vol
staan dan met het allerbeste, het aller
hoogste, het allermooiste. En deze drang
naar het opperste is iets, waarvoor we er
kentelijk mogen zijn; hij is de drijfveer
van alle streven. Zonder deze drijfveer
stond de maatschappelijke machine spoe
dig stil.
Maar wij mogen niet vergeten, dat het
allerbeste, het allerhoogste en 't allermooi
ste slechts voor zeer weinigen is wegge
legd. In de geloofsleer der Christelijke kerk
heet het, dat velen van de zaligheid zijn
uitgesloten en slechts enkelen uitverko
ren. In dit kerkelijk leerstuk is een ziel
kundige waarheid zeer juist weergegeven.
Het is zoo; de groote menigte der men-
schen moet het met een bescheiden aan
deel in het levensgeluk doen.
Ook wanneer de stoffelijke levensvoor
waarden voor allen onzer gelijk waren, zou
de wijze, waarop wij ieder voor zich daar
van profijt trokken, ten zeerste uiteen-
loopen. Liefde, vriendschap, waardeering
zijn van geen stoffelijke voorwaarden af
hankelijk en de ontvankelijkheid voor het
geen de schepping ons biedt, is ieder onzer
zeer verschillend toegemeten.
I
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■a
TELEFOON 14454
PmaIi A vernikkeld Lucifersdoosje
AA* UI1U keiier door inlevering van
deze BON met zes ledige
2 LINCOL-busjes, -doozen of -pakjes.
BEWAAR DEZE BON
Geldig tot 1 Januari 1926
Wenscht U geen doosje dan onvangt U de
vastgestelde prijzen
S DONKERE SPAARNE 2, HAARLEM
Niet op commando bezielen ons hooge
idealen; het kan zijn, dat wij tevergeefs
hunkeren naar een verheffende gedachte,
die maar niet komen wil en die ons in onze
platvloersche stemming eenzaam verkom.
meren laat. Soms gevoelen wij ons als een
gevangene in zijn cel; stompzinnig sta
ren wij naar het volle daglicht daarbui
ten, dat slechts met een smal streepje naar
binnen valt. Daar is het bonte, vroolijke
leven, dat ons is ontzegd. Wij zijn tot af
zondering gedoemd; grauw en eentonig
gaan onze dagen voorbij, terwijl daargin
der
Misschien hebt ge in uw kindertijd Piet
de Smeerpoets gelezen. En Hans Trippel,
poot, de ongelukskraai. En Max en Moritz,
de twee rakkers van jongens. Maar weet
ge, dat de man, die dergelijke grappige
prentenboeken schreef en er zijn luimige
versjes bij dichtte, in zijn hart een zwaar
moedig mensch was? Deze Wilhelm Busch
gevoelde zich ook dikwijls als zoo'n ge
vangene, die naar het volle zonlucht hun
kert en tusschen grauwe kerkermuren moet
leven. In hem woelde de drang om naar
het hoogste te streven, maar onmacht en
twijfelzucht hielden hem aan de vlakke
aarde gebonden. Zoo liet het leven hem on
bevredigd.
In een zijner gedichten vergelijkt hij
zich bij een bedelaar. Verkleumd klopt hij
aan bij de trotsche kasteelen, waar de
hooge gedachten en de schitterende
idealen wonen, maar altijd weer werpen
deze voorname lieden de deur voor zijn
neus dicht met een: „Wij geven niet!"
Dan beproeft hij 't bij de eenvoudige
bewoners der armenbuurten. En daar
drukt men hem telkens een kleinigheid in
de hand. En nu is hij tevreden. „Een stukje
brood en een cent voeden hun man ook!"
begrijpt hij.
Als bescheiden dichter van kindervers
jes en teekenaar van humoristische verha
len moet hij het stellen met de voldoening
van een eenvoudiger publiek. Wilhelm
Busch is geen wijsgeer van naam gewor
den, geen prediker van gezag, geen dichter
bij de gratie Gods. Maar als humorist
heeft hij zijn bescheiden aandeel bijgedra
gen in den bonten schat van menschelijke
geestesvoortbrengselen. En hij heeft ge
leerd, met zijn eenvoudige taak tevreden
te zijn.
Niet allen zijn we voor 't allerhoogste
geschikt. En wij moeten er op rekenen,
dat we, als we bij de groote huizen aan
kloppen, ons aan een botte weigering
bloot stellen. Laten wij ons daardoor
krenken, dan vervallen wij tot die groep
van verbitterde en ontzenuwde menschen,
die zich miskende genieën wanen, omdat ze
het hoogste niet konden bereiken.
Maar de verstandigen laten zich niet
door overschatting van eigen waarde uit
het veld slaan. Zij beproeven het in de
mindere buurten, en och, daar werpt men
hun al spoedig een kleinigheid toe. En met
hun cent en hun stukje brood gaan zij
welgemoed verder.
Geen overschatting, maar evenmin on
derschatting. Niet terstond twijfelen aan
ons vermogen. Beginnen, het met het al
lerhoogste en allerbeste en allermooiste te
beproeven, maar niet in onze eigenliefde
gekwetst zijn, zoo ons voor de hooge deu
ren mocht blijken, dat wij geen kans heb
ben. Dan onze eischen wat bescheidener
stellen en aankloppen bij de eenvoudiger
huizen. Slechts weinigen blijven de goud
stukken voorbehouden. Maar een stukje
brood en een cent voeden ook hun man
Er is zooveel, zoo heel veel in het over
vloedige leven, dat wel niet tot het aller
hoogste en allerbeste en allermooiste be
hoort, maar dat toch het leven waard is.
Met een nederig hart ontvangen, vervul
len ook de kleine deugden en geneugten het
bestaan met goedheid en geluk C.
KL. HOUTSTR. 10, TEL. 12896
OOCXXXXXXXXXXXXXXXXXX3COOOOOOOCCC
INTERNATIONALE VREDESKLANKEN.
Het Kerstfeest brengt de gedachte van „Vrede
op Aarde" in de hoofden en harten. Maar cm dien
vrede ongestoord te doen rondwaren, moet er al
lereerst vrede zijn tusschen de volkeren. De
wensch naar vrede is oprecht en algemeen, maar
de middelen ter verwezenlijking van dien wensch
zijn daarom nog niet zoo gemakkelijk in toepassing
te brengen.
In de tijden der ouden, zoowel Grieken als Ro
meinen, wier dichters en redenaars den vrede reeds
'bezongen, kende men al arbitrage-scheidsgerechten
als middel om geschillen tusschen landen en vol
ken zonder bloedvergieten op te lossen. Maar de
toepassing was zwak, omdat de oorlog in die tij
den van voortdurend wapengeweld een normaal
verschijnsel werd geacht. Naarmate echter de ge
schiedenis voortging, ver" vd-erde dat, >>ii in de
zeventiende en achttiende eeuw komen scheids-
rechtelijke uitspraken, ook tusschen belangrijke
Staten in Europa, meer dan eens voor.
'De negentiende eeuw bracht niet alleen toe
neming van het aantal dezer beslissingen, maar
ook groote zekerheid en regelmaat. Tevoren toch
was het aldus, dat over de vraag of een scheids
gerecht zou worden ingesteld, eerst werd beslist
op het oogenhlik, dat het geschil uitbrak. Dan
heerschten aan weerszijden reeds wantrouwen en
spanning, die zulk een regeling 'belemmerden. Van
daar dat men er toe overging om verdragen te
sluiten, die bepaalden, dat óf zekere soorten van
geschillen, óf alle geschillen met uitzonde
ring van enkele aangewezene, altijd aan een
scheidsgerecht zouden worden onderworpen. Ne
derland ging in 1904 met Denemarken, in 1908 met
Italië verdragen aan, krachtens welke dat met alle
geschillen het geval zou zijn. Maar die groote
landen zonderden geschillen, die „eer en levens
belangen" betroffen, uit. Daar nu juist zulke ge
schillen de meest gevaarlijke zijn, kon arbitrage
nog weinig doeltreffend werken en ook den groo-
ten oorlog niet voorkomen.
Maar na de instelling van den Volkenbond is
'dat anders geworden. Het in 1919 aangenomen
grondverdrag (Pact) eisebt van de leden onder
werping van geschillen, hetzij aan arbitrage, hetzij
aan uitspraken van den Raad.
Is deze laatste echter niet eenstemmig, dan blij
ven de partijen vrij hoe te handelen. Dan kan er
dus toch oorlog tusschen de leden van den, Vol
kenbond 'ontstaan! Vandaar, dat in 1924 het be
kende Protocol van Genève werd aangenomen.
Daarin werd opnieuw door middel van arbitrage
oorlog verhoed als zich zulk een niet-eenstemmige
uitspraak voordeed.
Het Protocol echter werd niet ingevoerd. De
tractaten van Locarno het zijn er totaal zeven,
die één geheel vormen hebben het nu gedeel
telijk vervangen. Zij maken, dat als zich geschillen
voordoen welke en van welke beteekenis ook
hetzij tusschen Duitschlan'd en Frankrijk of
Italië in 'het Westen, hetzij tusschen Duitsch'and en
Polen of Tsjecho-Slowakije in het Oosten, de ar
bitrage de oplossing moet brengen. Het vreedzaam
middel dus en niet de wapenen zijn dan aan het
woord'.
Ziedaar een overwinning van beteekenis van de
rude en toch nog zoo nieuwe gedachte van inter
nationaal scheidsgerecht. Een overwinning van het
verstand op het geweld, die het „Vrede op Aarde"
bij dit Kerstfeest hoopvoller doet weerklinken dan
eenige jaren tevoren. Maar tegelijk ook allen
ook en met het minst in Nederland aanspoort
om onze krachten onverpoosd in dienst te stellen
van deze goede zaak, welke in de „Vereeniging
voor Volkenbond en Vrede" te 's-Gravenhage haar
belichaming vindt.
„Vrede op Aarde" ruischte eertijds door de
ceders van den Libanon. „Vrede op Aarde" is
thans de internationale vredesklank, welke vanuit
het vredige Locarno zich over de geheele wereld
voortplant!
OCXXXXXXXXXXXXXXXXXX3000000000000
CKOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO
Dr. de Visser heeft zijn weinig benijdenswaardige
taak tot vorming van een extra-parlementair kabi
net voortgezet. De eerste poging mislukte. De 'be
doeling was te trachten, het afgetreden ministerie
a's extra-parlementair kabinet te doen aanblij
ven. Maar het was te verwachten, dat de vier R.K.
ministers in geen geval zitting zouden willen ne
men in een kabinet, dat zich zou neerleggen bij het
votum der Tweede Kamer van 11 November, waar
bij gelden voor het gezantschap bij het Vaticaan
werden geweigerd. Men gaf den formateur van
katholieke zijde al heel weinig hoop. Dit was d'an
oo'k aanleiding voor den bekenden R. K. afgevaar
digde, prof. mr. dr. Veraart om te verklaren, dat
het tijdstip van de „uiterste noodzaak" nadert.
Hetgeen dus zou heteekenen, een samengaan van
R. K. met S.D.A.P., evenals dat in België plaats
vindt. Maar daarbij werd al dadelijk verklaard,
dat, als die uiterste noodzaak er zou zijn, de
politieke toestand zich dan zal moeten ontwik
kelen onder R. K. leiding. Daarom kon de R. K.
Staatspartij niet met Marchant meegaan. Eerst als
die mogelijkheid ook zou zijn versperd, zou men
het met een extra-parlementair kabinet kunnen
probeeren. Doch van andere Katholieke zijde is
men het met den St, Michaël-leider niet eens. Er
wordt nog eens nadrukkelijk de aandacht op ge
vestigd, dat in de verklaring van Mgr. Notens ten
aanzien van samenwerking met S.D.A.P. wordt
verklaard, dat niet een deel, maar de geheele Ka
tholieke Kamerclub van de noodzakelijkheid over
tuigd moet zijn. En dat de R. K. Tweede Kamer
fractie in haar geheel eenstemmig tot samenwer
king met de Sociaal Democraten zou besluiten ter
oplossing van deze crisis, wordt uitgesloten geacht.
Zeer merkwaardig is in dit verband de opmerking
van de Maasbode: „en daarom is wat de drie
rechtsche partijen reeds zoovele decenniën samen
bindt, een union, die zich niet zoo gemakkelijk
laat scheiden." Zou men dus toch nog rekening hou
den met een herstel der coalitie op een of andere
ingenieuse wijze? Dr. de Visser zette na zijn
eerste nederlaag hij de R. K. ministers zijn po
gingen onversaagd voori en, intusschen 'r.oet hij
nieuwe voorstellen aan aftredende ministers
hebben voorgelegd. Wanneer inderdaad uit
zicht zou bestaan, dat met medewerking der
R. K. ministers een extra-parlementair kabinet zou
worden gevormd, zou toch eerst nog de R. K.
Tweede Kamerfractie weer hijeen moeten komen
om haar oordeel te vellen. Dat men in leidende
R. K. kringen aan een oplossing in deze richting
de voorkeur zou geven, hoven een samengaan met
de S. D. A. P., lijkt ons vrij duidelijk, te meer,
daar men van de S.D.A.P.-zijde ook niet bijster
enthousiast voor het denkbeeld van een samen
gaan met R. K. gestemd is En men zal daar de
nieuwe constellatie niet aanvaarden, als zij niet
voor de arbeidersklasse en voor de democratie
belangrijke vruchten belooft.
Een eigenaardig licht wordt er op de poging tot
kabinetsformatie van Mr. Marchant geworpen door
de mededeelingcn van het R. K. Tweede Kamerlid
dr. Moller Deze achtte het optreden van S.D.A.P.
en V. D. geheel zuiver. Mr. Marchant was volgens
hem een knap politicus, die er zeer goed mag
wezen. Hij had als kabinetsformateur echter een
fout gemaakt. Het samengaan van S D.A.P., V.D.
en R. K. was niet de eenige mogelijkheid geweest.
Mr. Marchant had nog een andere 'mogelijkheid
moeten zoeken. Want dr. Moller meende, dat een
CRISIS
OVERVEEN
TELEF. 10956
WERKEN NAAR EIGENEN
GEGEVEN ONTWERPEN
samengaan van V D,, A. R. en R. K. zeer wel mo
gelijk was geweest
Nog een mogelijkheid dus.
Ten slotte nog een paar vragen van Tweede Ka
merleden, aan de ministers van Waterstaat en
Koloniën. De heer Hermans wilde weten, hoeveel
doodelijke mijnongelukken er dit jaar in Limburg
plaats vonden en waaraan toeneming is te wij
ten, terwijl de heer Joekes het opnam voor de
arbeiders in de Ombiliëmijnen, die met rotanslagen
gestraft worden. Het is wel belangwekkend, wat
de ministers hier op zullen antwoorden.
NORMAAL EN ABNORMAAL SCHOENWERK
Vakkundig* Schoenreparatie wordt gehaald en bezorgd
HAARLEM
BAKENESSERGRACHT 40
CONCERT CHRISTELIJK FANFARECORPS
„SURSUM."
„Sursum" de oudste ,van de nieuwe vereenigin-
gen zich bewegende op muzikaal gebied in de
laatste jaren opgericht, geniet een benijdenswaar
dige populairiteit.
Dit constateerden we weer, toen we Donder
dagavond de concertzaal van „Vreeburg" binnen
traden. Stampvol was 't er, en er heerschte de ge
moedelijke stemming, eigen aan de 'bijeenkomst
van „kinderen uit een huisgezin".
Voorzitter Van Apeldoorn opende met ten har
telijk speechje, in 't bijzonder 't woord richtende
tot de aanwezige bestuursleden van de zusterver-
eeniging „Euphonia", Voorts releveerde hij de me
dewerking van gemeentebestuur en van Bloemen-
daals bloei, en maakte onder applaus het op
nieuw toestaan der subsidie bekend.
In verband met de belangrijke successen dit jaar
buitengaals behaald, werd den directeur, de heer
J. A. Meng den hem toekomenden lof toegezwaaid.
Dan werd begonnen met de afwerking van 't
programma. Gedurende den zomer hadden wij
meermalen het voorrecht Sursum in de open lucht
te hooren en van de door haar gebrachte kunst te
genieten. Sinds dien is de vereeniging nog vooruit
gegaan, het klankgehalte b.v. heeft aan kleur be
langrijk gewonnen, en toch komt dit alles niet tot
zijn recht ,als geconcerteerd wordt in een zaal, die
veel te klein is voor zoo'n sterke bezetting.
Welwillende medewerking werd verleend door
de dames Else Genis (piano) Gesien Genis (viool)
en Greta Rol (violoncel).
Deze dames vertolkten: Trio, d dur (Carl Bohn),
Liebesgarte'n (Schumann) en Menuet (L. van Beet
hoven).
Voor dilettanten werd kranig werk geleverd, en
een hartelijk applaus -na etlk nummer bewees, 'hoe
zeer 't publiek van hun spel genoot. Eer. aardige
attentie was het aanbieden van bloemen door den
heer Van Apeldoorn.
Sursum kan met genoegen op een suCtesvollen
avond terug zien, en wij spitsen ons alweer op de
zomerconcerten in 't Bloemendaallsche bosch.
TWEEDE WINTERUITVOERING B. G. V.
Ook de tweede avond, gegeven in Vreeburg, is
een groot succes voor de B. G. V. geworden. Er
werd zoo mogelijk met nog meer elan gewerkt als
de vorige week, zoodat de heer Kok op gr< ote vol
doening kan hogen.
Nu maar in 't zelfde tempo en dezelfde animo
doorstudeeren.
VIOLEN, ALTEN, CELLO'S
Speciaal Oude Meester Instrumenten
Pirastro Snaren „STIMMGABEL"
