M. J. SMINK-BEUKERS
R.SMINK% fïrna J. J. BEUKERS
IT0EL'
Firma J.H. KRUL Jr.
KOOf
I De Nieuwe Zaadwinkel
KODAKS EN FILMS
SCHOUTEN's MAGAZIJN
I
VEEL GELD
JL0TTGERIMG
Victoria-water
het graan, dat in
DE aarde valt....
W0NINGINR1
Nu is het tijd van zaaien
Brandstoffen handel
PRIMA ANTHRACIET
IVERFT-STODMTj
GOED-SNEL
STCDMERU-VERVERU,
Van 't Hoff en Jansen
Botermarkt 12 Haarlem
Fa. ANT. CASS
- BLOEMENI
van Bloem- en Tuinzaden
ONTWIKKELEN en AFDRUKKEN
PEDICURE-MANICURE KINDERHUISVEST 33 TEL.10441
EERSTE HAARLEMSCHE BEGRAFENISONDERNEMING
BEGRAFENISSEN - CREMATIES EN TRANSPORTEN
EIGEN ROUW EN VOLGAUTO'S
KINDERHUISVEST 29-31-33 TELEFOON 10441
BINNENLAND
BUITENLAND
SA. G. G. M. GIGRGIS EN ZOON g
HUMOR EN SATYRE
Meubel- en Tapijthandel
„DE CONCURRENT"
Filiaal: Begijnestraat 16 - Beverwijk
HEDEN ONTVANGEN
Prachtcollectie Axminster Karpetten,
Tafel' en Bivankieeflen, in alle maten
TELEFOOB i
SPOR
voetba
korf:
Het beste adres ls:
Warmoesstraat 27
MET GRATIS EN VAKKUNDIGE TOELICHTING
Prijscourant gratis verkrijgbaar - TEL. 11186
GROOTE MARKT 23a HAARLEM
TELEFOON 10744
betaalt Mej. R. NORDEN—DE GROOT f
voor heele of gedeeltelijke Inboedel, Witte
Indische Pakken, gedragen Heeren- en
Dameskleeding, Piano's, Brandkasten, Ta- J
pijten en Bedden, Boeken, enz. enz.
Per briefkaart te ontbieden. BARREVOE-
TESTRAAT 21, HAARLEM, ook per 2
Telefoon 15015.
«•o®®©»®®»®®®®»®®®®®®®®®®®®®®®*
Met het herstel van de schade in het Land van
Maas en Waal wordt thans snel voortgang ge
maakt, al gaaf het de betrokkenen dikwijls nog
veel te langzaam. Al verdient de groote offervaar
digheid van velen onzer landgenooten bij
zondere lof, een feit is dat het totaal binnen
gekomen bedrag lang niet toereikend is voor
alle geleden schade. De slachtoffers zullen
dan ook gedeeltelijk door een hypotheek gehol
pen worden. De kosten voor het herstel van die
huizen, welke daarvoor in aanmerking komen,
worden geraamd op 3 millioen. Het treurige feit
blijft dan ook bestaan, dat 't Land van Maas en
Waal nog langen tijd gebukt zal gaan onder de
gevolgen van den overstroomingsramp daar er be
langrijk meer schade is geleden, dan ooit vergoed
zal worden. Naar men verwacht zal de wederop
bouw in 1927 gereed zijn.
Nederlandsch Indië heeft thans zijn nieuwe
landvoogd. Jhr. Mr. A. C. D. de Graeff, gezant te
Washington is tot opvolger van Mr. Fock benoemd.
Liet is zijn voornemen vóór alles te trachten de
voorzichtige financiëele politiek van Mr. Fock te
volgen ten einde het budget van Indië in even
wicht te houden. Hij verwacht niet alleen een har
monische samenwerking met den minister van
koloniën, met wien hij persoonlijk 'bevriend is,
maar oo'k met den Volksraad en de Nederlandsch-
Indische bevolking. Hij zal voorts alles in het
werk stellen, om dé uitstekende Amerikaansch-
Nederlandsche betrekkingen in stand te houden en
hij verwacht dan óok een toeneming der Ameri-
kaansche belangen in Nederlandsc'h-lndië. Moge
hij tegelijkertijd het „Amerikanisme" in Ned.-
0.-Indië scherp onder controle houden.
Orelio, 'de beroemde operazanger, werd Maan
dag te Amsterdam op Zorgvliet begraven. Ook
deze, ruim zeventig jarige kunstenaar, moest dit
leven in kommervolle omstandigheden beëindigen.
Het stoffelijk overschot werd uit den Haag over
gebracht en begeleid met de muziek van de
Brandweer en door talrijke personen uit de kun
stenaarswereld reed de stoet naar den Stads
schouwburg, waar onder den perestyle door den
heer Merckelbach namens den Stadsschouwburg
een krans werd aangehecht. Toen reed men naar
Zorgvliet waar een uitgelezen schaar artisten, enz,
den stoet wachtte. Woorden van groote waardee
ring werden gesproken. Alles te laat; het is of de
wereld zich in zulk een geval haast om na het
sterven van een verdienstelijk mensch goed te
maken wat men bij zijn leven naliet.
De heer en mevr, Rooyaards-Sanberg krijgen
hun eigen schouwburg bij het Leidsche Plein. Een
gelukwensch voor hen en voor alle kunstvrienden!
Rotterdam klaagt. De expediteurs klagen. Zoo
wel het Rijnverkeer als het spoorverkeer nemen
gestadig af, terwijl het stukgoederenverkeer over
de Rotterdamsche haven met rassche schreden
achteruit gaat. In de jaarvergadering van de Ver-
eeniging van Rotterdamsch expediteurs werd er
dan op gewezen, dat slechts een belangrijke ver
hooging van het jaarlijksche kwantum te vervoeren
goederen voor de leden der vereeniging verbete
ring kan brengen en niet voor de leden alleen,
maar voor de geheele haven en voor allen, wier
bestaan met het wel en wee der stad ten nauwste
verbonden is. De hulp, die buitenlandsche havens
van hoogerhand ondervinden, wettigt het verlangen
naar meer steun van de autoriteiten en daarom
wordt het door expediteurs ten zeerste toegejuicht,
dat de gemeenteraad het initiatief heeft genomen
om een onderzoek in te stellen naar de oorzaken
van den achteruitgang van het stukgoederenver-
voer.
Te Delft is een congres voor Stedenbouw ge
houden in de aula van de Technische Hoogeschool.
Onder de aanwezigen waren verschillende burge
meesters, directeuren van gemeentewerken, in
specteurs van Volksgezondheid, enz., alsmede vele
ingenieurs, hoogleeraren, e.a. Typeerend was de
zinsnede in de rede van Prof. J. A. G v. d. Steur,
vaar hij opmerkte: De stedenbouwer moet zijn,
iemand met een breeden, helderen blik, in staat,
om ook de eischen, die latere eeuwen zullen stel
len, als het ware vooruit te voelen. Ook kan hem
niet ontbreken den zin voor de historie der stad,
die hem in staat zal stellen hare ontwikkeling
beter te begrijpen en in juiste banen te leiden.
Deze zinsneden zijn met kleine wijzigingen ook
van toepassing op de gemeenten als de onze.
De vraag of een opleiding tot stedenbouwkundige
in volledigen vorm zou kunnen plaats vinden aam
de Technische Hooge school moest ontkennend
worden geantwoord. Zal daarin nu verbetering
komen?
He dreigende conflict in de baksteenindustrie is
opgelost. In alle fabrieken was tegen 1 April ont
slag aangezegd. Met de mogelijkheid van herstel
van het loon van 1924 werd rekening gehouden.
De tweede poging van den Rijksbemiddelaar, den
heer H. A, van IJselstein, heeft echter succes ge
had, want in een bijeenkomst van vertegenwoor
digers van partijen, betrokken bij de steenindustrie
in Gelderland en Overijsel, is na langdurig overleg
overeenstemming bereikt.
In een vergadering der Mij. v. Nijv. en Hai.-
te Amsterdam zette oudminister Posthuma uiteen,
dat de studiecommissie in zake Doelmatigè over
heidsbemoeiing tot het resultaat is gekomen, dat
de geheele wetgevende werkzaamheid der 2e
Kamer en de uitvoerende werkzaamheid van de
regeering, wat de onderdeelen betreft, in handen
van deskundige commissie's (samengesteld uit des
kundige personen, dus geschoold door de prak
tijk, kan en moet worden gelegd, zonder dat aata
haar iets van haar macht of rechten wordt ont-
Engeland. De mislukking van Genève is nog
steeds aan de orde. De parlementaire Volken-
bondscomimissie heeft vergaderd' en, daar Cham
berlain die bijwoonde, verwachtte men, dat hij
wel een réde zou houden over het gebeurde te
Genève. Maar de minister zweeg in zeven talen
en vergenoegde zich met het beantwoorden van
enkele vragen.
De voorbereidende ontwapeningsconferentie,
welke zooals bekend te Genève zal plaats vinden,
wordt op 18 Mei geopend. Op een vraag in het
Lagerhuis heeft Locker Lampson, de Britsche
onderstaatssecretaris geantwoord, dat er met de
Fransche regeering geen besprekingen zijn gevoerd,
welke Groot-Brittanmë zouden kunnen verplich
ten eenige beperking of concessie met betrekking
tot de komende ontwapeningsconferentie. Enge
land komt dus geheel vrij, zonder eenige ver
binding, ter conferentie. Lord1 Cecil zal Groot-
Brittannië vertegenwoordigen en voorstellen in
dienen, die op den duur tot algemeene ontwape
ning kunnen leiden.
Frankrijk. In de politieke toestand is tijdelijk
eenige ontspanning ingetreden, al blijft de toe
stan van dit ministerie steeds hachelijk. De voor
stellen van Péret in zake 'het in evenwicht bren
gen van de begrooting, alsmede zijn uiteenzetting
van de noodzakelijkheid dier voorstellen (wil men
het land een gevaar doen ontgaan, waarvan men
eerst later den ernst kan overzien) werd niet on
sympathiek ontvangen, hetgeen voor een belangrijk
deel moet worden toegeschreven aan de sympa
thieke persoonlijkehid van Péret. Intusschen hoopt
men nog vóór heden de voorstellen in zake de
z.g. taxe civique te doen aannemen. De socialisten
zijn verdeeld. De eene strooming wil zich van
stemming onthouden, terwijl de andere tegen wil
stemmen, wat betreft de verhooging van de om
zetbelasting. De radicalen hebben Herrint verzocht
de richtlijn voor de partij aan te geven. Herriot
meende, dat de radicale partij de regeering moet
steunen om de begrooting sluitend te maken. De
'kans op een regeeringscrisis blijft echter voort
durend bestaan, omdat duidelijk blijkt, dat zoowel
rechts als links niet veel meer van Briand en zijn
kabinet moet hebben. Men vindt, dat de fout van
Briand- is, dat hij meent, dat hij het financieele
probleem als een buiten de politiek staande kwes
tie kan behandelen. Maar daardoor is geen con
tinuïteit verzekerd, zonder welke alle maatregelen
en offers voor het herstel van het budgetaire
evenwicht vergeefsch zijn.
De Riffi rukken weer op. Natuurlijk doen weer
allerlei geruchten de ronde omtrent hun gebrek
aan wapenen en munitie, hetgeen hen echter niet
verhindert, zich geducht te weren. De credieten
voor Marokko lokken in de Fransche Kamer ge
regeld heftige interrupties uit. Briand heeft ver
klaard, dat de regeering alles heeft gedaan, om
SCHOORSTEENVEGERS. g
RIDDERSTRAAT 18a zw. Telefoon 13310.
HAARLEM.
het sluiten van den vrede te verhaasten. Minister
Painlevé verklaarde, dat het mogelijk is, reeds
morgen in Marokko een wapenstilstand te sluiten
en over een paar dagen vrede; het hangt er maai
van af, of de Riffi den vrede willen.De heer Nijpels,
de bekende slag- en reisvaardige medewerker van
hel Handelsblad, gaf daarin deze week eenige zeer
interessante reisbrieven over Syrië en de positie
der Fransch in dat land.
Duitscbland. De Duitsche Rijksdag heeft nu de
wetten op de belastingen, welke een belangrijke
verlaging hebben ondergaan, in tweede en derde
lezing aangenomen. Deze verlagingen traden 1
April al in werking. De minister van financiën
deelde nog mede, dat het in de bedoeling van de
regeering ligt, de omzetbelasting nog verder te
verlagen. De Duitsche landbouw wordt ook ge
holpen. Want de Rijksdag heeft het wetsontwerp
tot stichting van een graanhandelmaatschappij
eveneens goedgekeurd. Deze maatschappij heeft
tot doel den Duitschen landbouw te steunen. Het
kapitaal van niet minder dan 30 millioen mark
wordt door de regeering gestort terwijl de nieuwe
maatschappij ook nog de 'beschikking zal krijgen
over het saldo van de op te heffen graancommis-
sie. Eerst tegen einde April zal de Rijksdag weer
bijeenkomen.
Italië. Farinacci, de secretaris van de fascisti
sche partij heeft zijn ontslag genomen, waarna het
directorium, ten teeken van solidariteit met Fari-
nacci eveneens zijn ontslag nam. Het motief
van Farinacci moet zijn, dat hij indertijd zijn func
tie slechts heeft aanvaard om het land te „ont-
Matteotti-seeren". En nu dit geschied is, wensc'ht
'hij weer een eenvoudig volgeling van Mussol'ni
te worden. En hij wil zich geheel aan de provincie
Cremons wijden o'm die tot een model-provincie
van het fascisme te maken. Natuurlijk wijzen de
fascistische bladen er nadrukkelijk op, dat het af
treden van Farinacci geen richingswijziging van 'het
fascisme beteekent. Maar.qui s'excuse, s'accuse.
En men vraagt zich onwillekeurig af, waartoe dan
'die „soliariteit" van het directorium met Farinacci
dient. Het is en blijft in Italië met z'n fascisme
een rare bedoening, waartegenover wij, Germanen
en Westerlingen, 't beste doen ons argwanend en
afkeerend te verhouden.
0VERVEEN
Telefoon 11617
BL0EMENDAAL
Telefoon 22012
LEVERT
EN ANDERE BRANDSTOFFEN TEGEN CON-
CURREERENDE PRIJZEN. ER WORDT ALLEEN
UIT DIE ENGELSCHE-, BELGISCHE- EN
DUITSCHE MIJNEN GELEVERD, WIER
PRODUCTEN BEKEND STAAN ALS DE
GROOTSTE BRANDWAARDF. TE BEZITTEN.
Het was een heele gebeurtenis, dat die twee
oudjes, alle twee 70 jaar, trouwden.
Een paar dagen later kwam de burgemeester het
paar tegen. De man duwde een boog opgeladen
handkar.
Goeden morgen, juffrouw Groen, zei de burger
vader, hoe bevalt U het gehuwde leven? U zult
het wasschen voor de menschen er wel aan gege
ven hebben?
Nee, burgemeester, antwoordde de bejaarde
bruid, de tijden zijn zoo slecht dat je er wel wat 'bij
mot d'oen.
Maar Uw man tochbegon de verbaasde
burgemeester.
O die, zei de bruid, terwijl ze met haar duim op
den man wees, die zich het zweet van het voor
hoofd wischte, als ik hem niet genomen had, had ik
toch een ezel moeten nemen, om die kar te trek-
kenl
OBERLAHKSTEIN
NATUURLIJK MINERAALWATER
VOOR HUISHOUDELIJK GEBRUIK ZEER
V00R0EELIG EN GEMAKKELIJK IN HEELE
LITER-SCHROEFFLESSCHEN, PRIJS 32 GENT
LAGE PRIJZEN
LAGE PRIJZEN
EEN PAASCHVERTELLING
door
H. G. CANNEGIETER
(nadruk verboden)
De zieke, uit een korte sluimering ontwaakt, hief
zich op in zijn kussens en keek met onrustige oogen
het venster uit. De luwte van de lente benauwde
hem. Men had het raam opengeworpen om hem
lucht te verschaffen, maar het was juist deze met
vochtige geuren doortrokken lucht, die hem ver
drietig stemde.
Hij staarde om zich heen, of de zuster er niet
was; haar wou hij vragen, het venster te sluiten.
De luidruchtigheid van dien merel daarginds in den
appel'baom boorde hem door het hoofd. Maar de
zuster was weg, en eenzaam moest hij hulpeloos
blijven. Overgelaten lag hij aan de folteringen van
net onstuimig wederopbloeiende voorjaar.
Nu zijn lichamelijk lijden hem eenig respijt liet,
begon dadelijk weder het zielsgetob.
„Ziekenhuizen moesten geen tuin hebben'', be
dacht hij. En met welgevallen liet hij den blik wei
den óver de Witte wanden rondom; zóó was het 't
beste: doodsche witte kalk aan allen kant, zonder
kleur, zonder herinnering aan wat leefde en schit
terde, nu hij op was en sterven ging. Het stille
vertrek met den witten wand was met zijn toestand
in overeenstemming; moeizaam keerde hij zich op
de andere zijde, opdat hij niet langer het venster
zou zien met daardoor de bloeiende appelboom en
de uitgelaten klapwiekende vogels. De in 't zon
licht trillende lucht deed hem pijn; hij drukte zijn
hoofd in de kussens, om zich de wreedheid der lente
te besparen en te vergeten, dat er ergens nog
leven was.
En terwijl zijn moede oogen gleden langs den wit
ten wand, was het alsof daarop in getemperde
kleuren zijn gestorven leven zachtkens voorbij
gleed. Zwakke stemmen uit het verleden fluister
den 'herinnering en in weemoedigen droom zonk de
geest van den zieke weg.
Dit was dus de slotsom van het bestaan. Hier
uit te dooven als een opgebrande kaars ergens in
een vergeten hoek van een ziekenhuis. Dit was de
uitkomst van zestig jaren arbeid en zestig jaren
illusie. Voor dit povere eind leefde de mensch!
Dat hij niet geslaagd was in 't maatschappelijk
leven, betreurde hij niet. Dit had, bij zijn1 idealis
tische opvatting van de levensverhoudingen, niet
anders gekend. Op den witten wand zag zijn vader
I hem spottend aan: „Droomer, wat moet er van je
terecht komen?!'' En nogmaals 'brak hem het angst
zweet uit, toen de wand het beeld opriep van de
fabriek, die bij 's vaders dood aan zijn beheer toe-
viel. Dat geweldig complex van gebouwen en men-
1 schen hij zou er verantwoordelijk voor zijn!
Toen was het oogenblik gekomen, om zijn droom
te belichamen in een daad. Alles wat fabrikant was,
had hem gehoond, toen hij zijn proeven begon met
korte werktijden en hooge loonen, toen hij zijn ar
beiders het volstrekte vertrouwen schonk en hen
ten volle als medewerkers behandelde. De hoon der
fabrikanten had hem minder gehinderd dan de te
leurstelling in zijn personeel. Misbruik had men
gemaakt van zijn goedheid; men had hem met een
zoetsappig masker bedot en bedrogen aan allen
kant, en toen het faillissement kwam en de fabri
kanten, die dit van te voren hadden voorspeld',
triomfeerden, was er niet één geweest onder al die
zoo goed behandelde arbeiders, die hem troostte
met iets van erkentelijkheid. Ze lieten hem aan
zijn lot over, gelijk ratten, die het zinkende schip
verlaten.
Een bittere trek verstarde het wasbleeke gelaat.
Waarom had hij zich door illusie laten begoochelen?
Wat is idealisme, goedheid, liefde? Wat is God,
die den uitgeleefde doet sterven, terwijl nieuw op
bloeiend voorjaarsleven zijn bewustzijn bedwelmt?
Wreedheid', ijdelheid, leegte.... niets!
Welke schim was het, die hem nu weer op den
witten wand verontrustte? De oogen van den ster
vende puilden uit; met ontlzeting zag hij dat scherp
omlijnde gelaat plotseling verschijnen. Moest dit
de laatste herinnering zijn, die hij meenam van de
aarde?
De meesterknecht! In deze gestalte verpersoon
lijkte zich wel alles wat aan hoon, aan haat, aan
verbittering en ontgoocheling zijn leven had ver
gald.
Hoe had hij den kerel vertrouwd! Openhartig had
hij steeds alles met hem behandeld; inzage had hij
hem gegeven van de vertrouwelijkste bescheiden;
overleg had 'hij met hem gepleegd in de kleinste
kleinigheid. Jarenlang had hij zich laten bedriegen
■door de rondborstige woorden, de kameraadschap
pelijke 'houding, het gulle gebaar van dezen val-
scharis.
Dat was wel de slag, die al zijn illusies gebroken
had, toen bij de liquidatie uitkwam, hoe hij het
slachtoffer van een geraffineerd misdadiger was ge
weest. Zelfs bleef hem de troost van de vergelding
ontzegd; de man had zich, zoo'dra hij de catastrofe
zag aankomen, uit de voeten gemaakt.
Nu ontspande zich de pijnlijke trek op het ge
laat van den stervende tot een glimlach. Wat was
hij toch ondanks alles een kind gebleven tot op zijn
ouden dag! Want hij was de slag te boven geko
men, en zijn onverwinnelijk idealisme was uit de
ontgoocheling herboren. Van zijn vermogen beroofd
en van zijn maatschappelijken post verdreven, had
hij in nederige arbeidzaamheid een nieuw, schoon
bescheiden bestaan geschapen en steeds vond men
hem vooraan in elke beweging, die een goed doel
nastreefde.
Maar nu was 'het uit. En, op den witten wand tu
rend, maakte bij de rekening op. Niets was er over,
nu hij de aarde moest loslaten. Wie had hem be
zocht aan zijn ziekbed? Men was hem vergeten
Anderen hadden zijn plaats ingenomen in het ver-
eenigingsleven, dat hij van verre volgde uit zijn
stillen hoek. En wat zouden die anderen bereiken?
IJdelheid alles. Dit bleek wel nu. Zijn leven doofde
uit; 't werd al donker rondom hem en koud. De
dood is het einde, van een vruchteloos bestaan.
Eu terwijl zijn geest wegzonk in den oneindigen
nacht, klonk uitdagend door 't open venster het
gefluit van de dartele merels. De zuster, di'e hem de
oogen kwam toedrukken, droeg een voorjaarsbloem
op de borst.
Toen de 'begrafenisstoet van het kerkhof terug
keerde, zag de broer van den overledene met on
welwillende verwondering, hoe een vreemdeling, die
zich op het kerkhof 'bij de weinige familieleden ach
ter de baar had aangesloten, het sterfhuis mee bin
nendrong.
„Verontschuldig mij", sprak de man. „Ik kan niet
laten, hier enkele woorden te spreken. Ik móet het
doen. U kent me niet meer. Maar als ik me bekend
maak..... Dertig jaar lang heb ik gezwoegd onder
'den last van schuld. Maar nu, in dit oogenblik,
moet ik den last afwerpen. Ik moet mij bevrijden...
„...Ik las zijn doods-avertentie. Die naam riep het
verschrikkelijkste uur uit mijn leven wakker. Maar
cok de mooiste, verhevenste uren, die ik heb be
leefd. O, hoe goed was hij! U moet weten, wien u
daar net 'hebt begraven. Ik had het hemzelf willen
zeggen, maar 't is te laat. Ik wist niet, waar hij was
gebleven. Maar al had ik 't geweten, had ik 't ge
durfd, hem ooit weer onder oogen te komen? Welk
een leed, welk een ontzettend leed heb ik dien man
aangedaan...
...Ek ben, ik was de meesterknecht! O, laat
mij uit praten. Bespaar mij, te herhalen, welk een
slecht mensch ik geweest ben. Maar zijn geest liet
mij niet los. 'Daarginds, in Amerika, in de eenzaam-
beid van de wijde velden bij mijn farm, kwam, eerst
het besef van wat ik gedaan had. Toen aan
schouwde ik hem, zooals hij geweest was en begon
ik iets te begrijpen van zijn groote goedheid.
Toen kwam ook het berouw en de behoefte alles
weer goed te maken. Hard heb ik moeten ploeteren
die jaren, niet alleen voor mijn brood, maar tegen
mijn slechte natuur. Ik heb moeten vechten tegen
mijn verleden, tegen mijn wroeging Maar zijn edel
beeld, zijn ideale gedachten hielden mij staande..
....'t Was, of ik zelf, met mijn zelfzuchtige ziel,
steeds kleiner werd en zijn 'beeld al maar grooter.
In de stille, wijde prairie is hij mijn heilige ge
worden.
Vaak heb ik hem willen schrijven, maar ik
miste den moed, Ik wist trouwens niet, of hij nog
leefde. Maar de groote ommekeer in mij leven dank
ik h e m
En ik niet alleen. Wij allemaal, de kame
raden daarginds. Toevallig, dat ik juist nu hier, voor
't eerst in zoovele jaren, in 't land moest zijn, en
zijn overlijdensbericht moest lezen....
....Hij was een idealist, maar hij miste prakti-
schen zin. Die bezat ik, teveel misschien. Als een
'handige duvel heb ik 'hem bedrogen. Maar als die
zelfde handige duvel heb ik later zijn nobele ideeën
in praktijk kunnen brengen. Wij hebben een Kolonie
naar hem genoemd. 'Daar werken wij in kameraad
schap, zooals hij dat wilde. Daar, in ons midden,
leeft zijn geest. Wijd uit over de prairiën belichaamt
zich zijn woord.
Had ik 't hem nog maar kunnen zeggen, hoe
het goede in hem het kwade in mij heeft overwon-
ien en kon ik 't hem nu nog gewaar doen worden,
hoe zijn werk groeit en gedijt, nu zijn lichaam ge
storven is
Een snik belette den vreemdeling voort te gaan;
de ontroerde broeder greep zijn hand en drukte dien
krachtig. Door een kier der neergelaten gordijnen
drong een streep zonlicht naar binnen, en, temid
den der stilte, die op het woord van den vreemde
ling volgde, hoorde men uit de bloeiende tuinen
het triomflied van 't léven.
Het is het Bloemendaal-1
dogen gelukken, op den Twi
tegenstander te vinden vooi
I Bijna alle vereenigingen
rogramma reeds opgemaakt,
erschillene wedstrijden vast
,W.S. voor de promotie-d£
Nu wordt Paasch-Maandag
ord tegen V.S.V., de bek
aartegen we vroeger zu
Spannende wedstrijden speelt
I De Velseroorders behoore:
sterkste derde-klas-vereenigii
|en ongelukkig begin, is hun
oenschap ontgaan. Vooral de
voor de competitie werden
gespeeld: 'het sterke 'H.R.C.
met 6—2 geslagen, terwijl e
nog van een volledig Schote:
werd. Bloemendaal kan dan
ontvangst re'kenen, en men
van een spannende match!
I De reserves spelen 's morg
2. Daar deze kamp voor de
belangrijk is, dient van 't bi
gewerkt worden. In Heemst
won 't tweede wel is waar n
deed hierna vele goede din;
van ons tweede gezegd kan
jongens te winnen, dan z
Met hard, heel hard werki
goede kans!
I De wedstrijd Nederland
weer tot het verleden, en is
Avinning voor de Oranje-ma
■dreven reden voor „Hosann
ter geenszins. De 50 is m
zwakte der Zwitsers, dan aé
landers. De gasten verscher
sterkste elftal: Pulver, Ra
Abeggl en ontbraken op 't ap
onvoldoende vervangen. In e
enkele schutter, en dat wr
van Kol, de Hollandsch linl
ilCor Bakker! Die doet
Ook in de Hollandsc'he
niet vlot van stapel. Wel w
maar met een doelverdedi
i'n 't Zwitsersche doel, w
minder gemaakt. 'Nóch T
•ffrootsche dingen, vooral
as als rechtbinnen een f:
Jan Sunter! Neen,
wakke plekken in ons na
al tegen België Wout Bu
ichikbaar zijn. Ijn elk geval
uitscliland niet hetzelfde i
ondag in 't Stadion tegen
De Duitschers hebben
portpers een bijzonder st<
bofzakeüjk Zuid-Duitschei
pp en top onder de knie he
3e in Holland ook zeer be.
feus, die befaamd is, om
Ichot. Van 'der Meuten zal
Jeel wat moeilijker hebbe
fan Helvetia. Maar 't is o
irouwd!
Ie Elftal: J. Be
J. Yfs C.
H. Loerakker Ph. In
Kopjes Nieman J. Sul
2e Elftal: K. Scho
G. van Dam
Jv. Maren J. Veldb
J. Cassee H. v. Beem G
HAARLEM—E
Tweeden Paaschdag z:
Voetbalclub „E.D.O." een
fa'hvedstrijd plaats hebbe:
woordigende twaalftallen
a^em om den Stadseditie-1
Het Haagsche twaalftal
- N.K.'B. clubs' in c
lenken b.v. aan H.K.V.
'P dreef blijken.
<De Haarlemsche ploeg r
fevormd uit spelers van
kunnen deze clubs s
froote kracht leveren
(ebouden wedstrijd H
laarvan het bewijs ma:
dijken verschillende spel
felegenheid hun mede w<e
