SLOJD INTEEKENBILJET Advertentiën §§g Adverteert in „HET BLOEMENDAALSCH WEEKBLAD", het is uw voordeel! Te huur gevraagd Mevr. TOLLENAAR DRUKWERK WBÊÈÈ TWEED TROMPETTER-NIEUWS Dagmeisje J. J. LANSDORP BLOEMENDAALSCH IJZERM AGAZIJN KRÜIDËN-geneeswijze „ALPINA" te Haarlem JAN LIMBACH CHARLESTON SALONDANS DRUKKERIJ E. HUIZING STEINMETZ' FOTOHANDEL EN ATELIER Fa. QEBR. BÖTTGER - BLOEMENDAAL Het Bloemende Koning Adelboi BLOEMENDALERS! Haarlemsche Begrafenis=Vereeniging P Leeraar MO. Gymnastiek en gediplomeerd door Gediplomeerd Pedicure Manicure ORANJE NASSAULAAN 47, OVERVEEN R. v. d. WERF A. J. POST, WAGENMAKER REFORMSCHOEISEL VOOR GEVOELIGE VOETEN L. FABER ZOON N.V. D. HOGENBIRK ZOON's IJZER- EN STAAL INDUSTRIE HAARDEN en KACHELS JAMES WAIDLICH ZIJLWEG 37 Verhuur van Luxe Automobielen Stalling en Onderhoud Bloemendaalscheweg 8, Tel. 22387 BLOEMENDAAL Stock - Michelin HUDSON ESSE RIJKSSTRAATWEG 14. bij het Soendaplein HAARLEM Alle fotobenoodigdheden tegen concurreerende prijzen - Ontwikkelen - Afdrukken - Opname aan huis Zondags geopend ZOMERZORGERLAAN 17-19 - TELEFOON 22253 Gemoderniseerde inrichting voor Luxe Auto verhuur en stalling-Olie-Benzine-Banden No. 41 ONTVANG Uw adres van alle benoodigdheden voor HOUTSNIJWERK is thans Specialiteit in Gereedschappen en Ijzerwaren Opgericht Mei 1877 Directeuren: D. Ph. IMMER ZOON Kantoren: KOUDENHORN 16 en KOKSTRAAT 21 Interl. Tel I06IO Begrafenissen per lijkkoets en volgrijtuigen, vervoer van en naar alle plaatsen per Rouw-Automobiel en Rouw-volgauto's HET ADRES VOOR CREMATIE'S INRICHTING VOOR HEILGYMNASTIEK EN MASSAGE ZWEEDSCHE EN RYTHMISCHE GYMNASTIEK Gymnastiek volgens de nieuwste stelsels GELEGENHEID VOOR CLUBJES *V"«V het Genootschap voor HeilgymnastiekenMassage De Genestetweg 28 - Bloemendaal - Telefoon 22251 Dr. BAUMQARTENS beroemde ALPEN-kruidenmengsels, f 1.20 per pak. Vraagt gratis brochure. Kloppersingel 173, Haarlem. Ondergeteekende wenscht zich vanaf heden tot weder- opzeggens toe te abonneeren op „HET BLOEMEN DAALSCH WEEKBLAD" tegen f 1.75 per halfjaar. Naam: Adres: Datum van ingang: Abonnementen kunnen bij elk nummer ingaan. Uitknippen en opzenden in open envelop met 2 cent ge frankeerd als drukwerk aan DRUKKERIJ T. TIMMER, De Genestetweg 23, Bloemendaal, Postgiro 30785. 18 cent per regel, bij contract belang rijkekorting. Kleintjes: Vraag en aanbod, Huur en Verhuur, Koop en Verkoop, van 1 5 regels 60 ct.,elke regel meer12 ct., deze alleen bij vooruitbetaling. Boven, onder of naast den tekst dubbel tarief. GEVRAAGD voor direct of tegen 1 November een niet bengden 17 jaar. Mevrouw SPECKMAN, Zuider Stationsweg 8, Bloemendaal. te BLOEMENDAAL of OVER- VEEN tegen Mei 1927 een onge- meub. vrije leETAGEof BOVEN WONING voor gezin van 2 pers. Bevatt. minstens 4 kamers, keuken of stookgelegenheid. Br. m. voll. inlicht. No. 5280, WENSING's Adv. Bur. Haarlem. Bioscoop-, Projectie- en Fotohandel GrooteHoutstraat102, Haarlem Telefoon 10266 KODAKS, Films, enz. Meest gesorteerd magazijn Ontwikkelen en Afdrukken Dmiikedj HET AANGEWEZEN ADRES VOOR AL UW HET ADRES VOOR CARROSSERIEËN IS VERBINDINGSWEG 53 - BLOEMENDAAL SPECIAAL ADRES VOOR LAND- EN TUINBOUW- GEREEDSCHAPPEN EN ALLE SOORTEN NIEUWE WAGENS VERHUUR IN RICHTING VAN HANDWAGENS VRAAGT ONS SPECIAAL ALLES MET BRUGGEN BEWERKT Worden vervaardigd volgens attesten van H.H. Specialiteiten in voetgebreken in HOOG en LAAG MODEL in BRUIN en ZWART CHROOMLEER Aanbevelend, KLEINE HOUTSTRAAT 10 - TELEFOON 12896 BLOEMENDAAL AFD. SMEDERIJ: Bloemend.weg 56—58 VAN le KLAS FABRIKAAT GAS- EN WATERLEIDING-ARTI KELEN, REPARATIE INRICHTING Wanneer gij een automobiel wilt koopen zult gij vele aanbiedingen kunnen krijgen en vele merken zullen U als de beste worden getoond. De keus zal moeiliik zijn. Gemakkelijk zal het ecliter worden indien gij wilt pro- fiteeren van de ervaring van degenen, die reeds voor U tot aanschaffing overgingen. Er zijn tienduizenden gebruikers der Ford producten in Nederland en vele millioenen over de geheele wereld. Zonder uitstekende kwaliteit, goede constructie en goede Service zou dit getal gebruikers nooit bereikt zijn. Vraagt inlichtingen en demonstratie bij OFFICIAL DEALER VOOR HAARLEM EN OMSTREKEN LINCOLN - FORD - FORDSON STATIONSPLEIN, HAARLEM - TEL. 11094 ALS (METHODE WAYBURN NEW YORK) HAARLEM Automobielen Motorrijwielen KLEIN HEILIGLAND 38, HAARLEM is het adres voor Uw DRUKWERK Goedkoop Nette afwerking Vlugge levering ZATERDAG 16 In F „Een kluchtige zomer met 79 teekeniragen va: het lezenswaardige, een Querido samen met de in. Als ik voor onze laatste club-avond een agenda had moeten maken, had deze er stellig als volgt uitgezien: Bespreking etalageweek Zijlstraat: Bespreking winkelstand in het algemeen, en die van Bloemendaal in het bijzonder; Bespreking reclame in het algemeen. Over dit drietal punten heibben wij namelijk hoofdzakelijk gesproken, of beter gezegd, oom Jan heeft zijn meening hierover te kennen gegeven, en wij hebben geluisterd, behalve dan Sjoerd Parkstra, die dezen avond, in afwijking van zijn gewoonte, in de oppositie was. Wij hebben ge luisterd, omdat het hier over „zaken" ging en dan is naar het inzicht van oom Jan, zijn meening steeds de eenige juiste. Oom Jan is n.m. ter ge legenheid van de „asfait-feestweek" met tante Ka, en natuurlijk met zijn onafscheidelijke parapluie, of zooals oom dat noemt met zijn „stok met lap pen" de étalages in de Zijlstraat in Haarlem gaan bezichtigen. Tante Ka was gaarne van de partij. Toch gingen oom en tante elk met een verschil lend doel, tante, gewapend .met de feestcourant, om haar nummer te zoeken en zoo mogelijk ten taart te winnen voor onzen eerstvolgenden club avond, oom Jan, om eens kritisch kennis te nemen van de uitstallingen van zijn oud-collega's (zaken- menschen). „Nou," aldus oom, „ik kan jullie zeg gen, de étalages vielen me mee, het zag er abes heel goed uit," en, het zijn onder ons gezegd, dit is een compliment, waarmede de leden van de Zijlstraatvereeniging in hun sas mogen zijn, want als het zelfs oom meevalt, dan is een en ander ook wel in orde geweest. Oom Jan 'houdt n.m. niet van reclame, hij is wat men noemt een man van den ouden stempel, en verkondigt altijd als zijn mee ning, dat het werk of de geleverde artikelen de beste reclame zijn, „Als ik vroeger een kamer behangen had, dan was dat af, en de menschen kwamen van zelf ieder jaar weer bij me, reclame kost geld, en de klanten moeten -het toch zelf be talen, het moet uit de lengte of uit de breedte." 'Henk Boschweg vond het nu juist niet zoo'n mooie reclame, als een kamer ieder jaar behan gen moest worden, maar hij wachtte zich wel, dit hardop te uiten, daarom zei hij het maar „hard op, zachtjes, in zijn eigen", d.w.z, zoo, dat Lucie en ik het alleen maar hoorden. „Al dat slaan op de 'groote trom," ging oom voort, „maakt maar leven, hetgeen wij natuurlijk allen beaamden, omdat dit nu eenmaal een eigen schap is, aan slaan en aan een groote trom ver bonden. „Eh dan, wat baat nu zoo'n mooie étalage, de menschen komen kijken, vinden alles mooi, maarloopen door. Ach ja, ik heb wel een paar kistjes sigaren gekocht, en tante nog een pond bonbons, geloof ik, maar wat haalt dat nu aan voor die winkels." Ik had allang gemerkt, dat Sjoerd Parkstra zat te koken (in figuurlijken zin dan), want welke gebreken Sjoerd ook mag hebben, ouderwetsch is hij niet. „Neen, oom Jan, als ik daar ook eiens een woordje over mag zeg gen," aldus Sjoerd, „Lucie en ik hebben ook die etalages bezichtigd, wij vonden ze ook mooi even als U, maar ik zie toch wel het nut van de recla me in. Al had U dan vroeger geen reclame noodig, omdat U misschien de eenige behanger hier op het dorp was, die lijd is geweest, en komt met terug." „Een waarheid als een koe, Sjoerd," kon Henk Boschweg niet nalaten op te merken, „zeg dat nog eens, de tijd die voorbij gegaan is, komt niet terug, hoe is het mogelijk." „Hè, wat geestig," repliceerde Lucie, „heb je al radio?" Bom, die zat, Boschweg zweeg als het graf. Sjoerd liet zich niet van de wijs brengen, „al lieten de menschen dan vroeger ieder jaar door U de kamers behangen, tegenwoordig gaat het voor de zaken niet zoo makkelijk, om iets te verkoopen, de zaken rijzen bovendien als padde stoelen uit den grond, en de tijden zijn van dien aard, dat elk dubbeltje een paar maal wordt om-j gekeerd, voordat het uitgegeven wordt. Dat laat ste had mijn vriend Parkstra niet moeten zeggen, want daarop ibleef oom het antwoord niet schuldig, „Hoor eens brave menschen, de tijden zijn an ders, zeker, maar dat omkeeren van die dubbeltjes daar geloof ik niet veel van. Kijkt maar eens naar de bioscopen, avond aan avond stampvol, de schouwburgen stampvol, tenminste als er di lettanten spelen, danshuizen stampvol. Bleek nog niet onlangs, toen i'k met tante een villa hier pas seerde, waar een oud-klant van mij woont, dat én tante, én ik, de dienstbode, die juist uitging, aan zagen voor mevrouw zelf. Gaat een metselaar tegenwoordig niet met bruine schoenen en een helder witte boord om naar zijn werk? Komt de jongen van onzen kruidennier niet met een siga ret in zijn hoofd bij ons aan de deur? Niet dat ik het die menschen misgun, heelemaal niet, maar je moet me niet praten van dubbeltjes omkeeren, wie dat doet, doet het, omdat hij een Indisch voor een iHollandsch wil uitgeven, en daarom de meest gelijkende kant naar boven legt. Neen men schen, mijn meening is mijn meening, en die houd ik staande, ik maakte vroeger geen reclame, en jullie noemen mij een man in bonus, hoe komt dat dan?" Ik weet heel zeker, dat Sjoerd een scherp ant woord klaar had, maar het was alweer tante Ka, die heel tactisch tusschen beide kwam. „Kom, man, drink je thee eens uit, Sjoerd nog een kopje? Roo- ken de heeren niet?" Dit leidde e'ven al, de situ atie was gered. Allen lachten om de handigheid, waarmee tante het gevaar had afgewend. Sjoerd stak een versche sigaar op, en vervolgde, blijk baar kalmeerd: „U kan wel gelijk hebben, oom Jan, ik wil niet redetwisten, maar U zegt zelf, dat U sigaren, en tante bonbons gekocht hebt in de Zijlstraat, dit zoudt U zonder die feestweek nooit gedaan hebben. Ik weet wel, dat dit op zichzelf voor de betreffende winkeliers geen goud oplevert, maar het was toch een resultaat van de reclame, en als ieder, die is gaan kijken nu iets gekocht heeft, dan zullen de winkeliers geen reden tot klagen gehad hebben. Bovendien wordt zoo'n reclameweek niet georganiseerd om het directe resultaat. Het doel is menschen te trekken, prijzen en artikelen onder de aandacht te brengen; allicht herinnert men zich later, als men iets noodig heeft, het 'benoodigde eens gezien te hebben in een etalage, men gaat weer eens kijken, desnoods vragen, en daar moet het heen. Daarom vond ik het idee van die nummers in de feestcourant en in détalages heel practised, menschen trekken, dat was hier het doel, en dat m.i. bereikt. Wat was het 's avonds niet vol. Neen hoor, ik mag wat actie in den winkelstand wel. Let nu eens op den winkelstand in Bloemendaal. Er zijn genoeg mooie en goede zaken, maar lees nu eens de adverten ties in het Bloemendaa'lsch Weekblad, de meeste zijn uit Haarlem. Is de winkelstand hier op het dorp dan dood? Altijd wordt beweerd, dat de winkels hier veel duurder zijn, is dat nu zoo? De winkeliers verzetten zich heelemaal niet tegen deze beweringen. Een kennis van mij is kort ge leden hier op Bloemendaal komen wonen. Hij raadpleegde een plaatselijk blad om te zien naar leveranciers, maar in verschillende branches kon hij niets vinden. Wel liepen Haarlemsche leveran ciers zijn deur plat, en nu wordt hij bediend uit sluitend door Haarlemsche zaken. Dat moest toch niet noodig zijn, en toch is het historisch. Ik zou man en paard kunnen noemen, of eigenlijk paard niet, want dat heeft mijn kennis niet. Als ik win kelier was hier, dan plaatste ik elke week een advertentie, iedere keer wat anders. Ik wekte mijn collega's op tot actie, ik sturude aan op een winkelweek; die op Zandvoort heeft toch onlangs ook succes gehad, ik zocht de medewerking van de Bloemendaalsche pers, ik weet niet, wat ik allemaal zou doen, maar stilletjes blijven wachten, dat deed ik vast niet. Ik zou door adverteeren telkens opnieuw laten blijken, dat ik er was, Ad verteeren doet verkoopen, dat zeg ik maar." I'k kreeg zoo het gevoel, dat Sjoerd als winkelier geen slecht figuur zou maken. Ik zie hem nog wel eens iets beginnen hier op ons dorp. Het aantal inwoners wordt steeds grooter, het arbeidsveld breidt zich steeds uit, en ik geloof heusch, dat een winkelier, die zich geregeld bij het publiek zou aandienen, best een kans zou maken. Dit alles dacht ik, maar ik zei het niet, omdat ik eigenlijk wel het een en ander 'van oom Jan verwachtte. En ja hoor, oom stak van wal. „Nu Sjoerd, zoo be zien, moet ik je gelijk geven." 'Oom week van zijn meening af, o, wonder, „het is waar, de Bloemen daalsche winkelstand laat niet veel van zich 'hooren, het is waar, dat hier heel wat winkeliers van buiten klanten hebben, die de zakenmenschen hier ook best konden hebben, maar of het zit in de prijzen, ik weet het niet, de tegenwoordige tijd stelt andere eischen dan het verleden, het is nu niet voldoende, dat je een zaak opent, je moet steeds het publiek eraan herinneren, dat je er bent, maar als ik ging adverteeren, en dat zou ik ook doen, dan noemde ik ook mijn prijzen. Maar dan deed ik het ook in een plaatselijk blad. Maar ja, niet alle winkeliers zijn van het nut van adverteeren overtuigd, daarom zou ik willen voorstellen, jou te bevorderen tot advertentie colporteur, misschien had je succes." „Neen oom, dat is de bedoeling niet, ik vind, dat de winkeliers zelf hun belang moesten begrijpen. Er zijn er wel, maar veel te weinig," antwoordde Sjoerd. „Hoor eens even," begon Boschweg, „oom en Sjoerd zijn zoowat den heelen avond samen aan het woord, als ik mijn meening moet zeggen, ik vind, dat een zaak tegenwoordig niet meer buiten reclame kan. Een wijs man, wie, weet ik niet meer, misschien was ik het zelf wel, heeft eens gezegd; „een bloeiende winkelstand is het beeld van een bloeiende gemeente", maar dat gaat niet heelemaal op, de gemeente staat er geloof ik met slecht voor, die doet al het mogelijke om het hier zoo geriefelijk en aantrekkelijk te maken, maar of de winkelstand bloeit, ik weet het niet, maar ik help het jullie wenscfcen." Mevrouw Boschweg keek ditmaal niet verplette rend, maar gaf, o, twintigste-eeuws wonder, haar echtvriend 'gelijk. Ook zij vond het hoog tijd, dat de zakenmenschen hun belang gingen inzien, „en wat zou het niet geriefelijk zijn voor ons, dorps bewoners, als we alles, wat we noodig hadden, 'hier op ons dorp konden koopen tegen behoorlijke prijzen. Al heb je nu neiging om van levrancier te veranderen, dan doe je dat niet, omdat je geen prijzen weet." Mijn vrouw heeft ook al eens zoo iets gezegd, en die vertrouw ik onvoorwaardelijk, ik zou niet anders durven doen. Mijn vrouw voelt altijd nog maar het meest voor de Haarlemsche winkels, misschien omdat ze Haarlemsch is. Toch kan ik voor haar argumenten iets voelen, „de Haarlemsche winkeliers zijn actief", zegt ze altijd, „die adverteeren wel in de Bloemendaalsche bla den, die doen moeite, en dat vind ik goed, daar om begunstig ik die ook, waarom Idoen de win keliers dat hier dan ook niet?" Oom Jan vond het nu tijd, om als Voorzitter op te treden, hij was van meening, dat dit onder werp nu voldoende besproken was, en we moesten overgaan tot een volgend nummer van het pro gram n.m. thee met bonbons uit de Zijlstraat, en sigaren van een Haarlemsche sparrenwinfcclier. Al dus geschiedde, Sjoerd vroeg fluisterend aan Lucie, waarom zij zoo stil was vanavond, maar deed dit helaas niet zacht genoeg, althans Henk Boschweg maakte de opmerking, dat het heele pond Haar lemsche bonbons daar wel debet aan zou zijn. Ik hield mijn hart vast voor een snibbig antwoord van Lucie, maar deze stak juist een van de groot ste bonbons uit het ba'kje in haar mond, waardoor ze niet praten kon. Tante Ka praatte er gauw overheen, en 'zeide, het Bloemendaalsche Bosch zoo mooi te vinden met al zijn herfstkleuren. Wij waren het als altijd, met Tante eens, het is eigen aardig, maar de meeningen, door tante geuit, vin den altijd weerklank bij ons allemaal. Ze dringt haar meening nooit op, en toch houdt iedereen er rekening mee, zelfs oom Jan. Ik heb mij wel eens afgevraagd, hoe dat komt; Boschweg zegt altijd, „doordat tante zoo logisch is in haar ge zegden." Dat geef ik volmondig toe, maar zijn wij dan allemaal zou onlogisch? Als dat zoo is, dan zeg ik nooit meer iets op onze clubavonden. Ik zal het tante toch eens vragen, maar dan natuur lijk onder vier oogen, of liever onder zes oogen, want tante draagt al jaren een 'bril. Hoe dat ook is, het bosch is mooi, volgens Lucie bij maneschijn 'het mooist. Nu ja, dat laat zich begrijpen, we zijn allemaal jong geweest, met uitzondering dan van Mevrouw Boschweg, die altijd beweert, dat ze nog jong is. Of het waar is, ik durf een dame nooit naar haar leeftijd te vragen, dat is niet be leefd zegt men, maar als ik raden mag, 40 is ze wel. Misschien word't op een volgende clubavond nog wél eens besloten, een ledenregister aan te leggen, onder vermelding van leeftijd, kleur van het haar, enz., dan zal wel aan het licht komen, hoe oud Mevrouw Boschweg is, tenminste als in het ledenregister ook de „aanhangsels" worden opgenomen. Maar 'dit is van later zorg, voor het oogenblik zij nog vermeld, dat Henk Boschweg op den laten avond nog met een verrassing kwam, n.m. de meded'eeling, dat 'het parlement den aan koop van een radio-toestel had goedgekeurd. Dat was de klap op de vuurpijl. Henk wilde nu ook dit gunstige besluit voorlezen. Het luidde aldus; Wij, lid van het parlement van Boschweg tof Bloemendaal, gehoord de besprekingen op den club avond van de kaartlooze kaartclub van Woensdag 6 October 1926, géhoord de opsomming van de voor- en nadeelen van radio, op dien avond ge geven, 'hébben goedgevonden en verstaan, onze goedkeuring te hechten aan den aankoop van een radio-installatie door den heer Henk Boschweg, mits; lo. Deze aankoop niet op afbetaling geschiedt; 2o. een prima 4-4amps toestel wordt aangeschaft van minstens 400, 3o. de kosten van aankoop en onderhoud wor den bestreden uit het zakgeld van den heer Henk Boschweg. (w.g.)Mevrouw Boschweg. Ik mag 'hier wel even verklappen, dat het in dit besluit bedoelde zakgeld 2.50 per maand bedraagt. Arme Henk! Trompetter. Aage Krarup Nielsen van vertellen; hij gaat am naar China, en ten laatste 'hoofdstuk „Mijn het volgende over om c door JOl 11 „Burger? Burger? J vent daar is een burg eens een burger. Die zeg me nu'eens oprech voor de grap?" „Majesteit bedoel je, allemaal kerels van ni publiekof hoe of lendelaars. Ellendelaar moeten bijwonen! O, met een tang ihad aang door niet, en je heele i een meer dan misselijf En met de beiide am de vorst als een waa door de voorhal, waai staan luisteren, wil)d i Meer 'dooid dan leve een plantsoen neer. Ej en in al idien tijd zag 1 komen afgrijselijkbeid zich op te nemen. Dt bij kon er niet in gel Toen zag hij iets, di; rijzen deed, D;e bank van het plantsoen en 'had hij een ruim gezi boulevard, idie slecht plantsoen gescheiden zag 'hij plotseling het Een koninklijke rijtui

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Het Bloemendaalsch Weekblad | 1926 | | pagina 4