SLOJD
INTEEKENBILJET
Advertentiën
§§g
Adverteert in „HET BLOEMENDAALSCH WEEKBLAD", het is uw voordeel!
Te huur gevraagd
Mevr. TOLLENAAR
DRUKWERK
WBÊÈÈ
TWEED
TROMPETTER-NIEUWS
Dagmeisje
J. J. LANSDORP
BLOEMENDAALSCH
IJZERM AGAZIJN
KRÜIDËN-geneeswijze „ALPINA" te Haarlem
JAN LIMBACH
CHARLESTON
SALONDANS
DRUKKERIJ E. HUIZING
STEINMETZ' FOTOHANDEL EN ATELIER
Fa. QEBR. BÖTTGER - BLOEMENDAAL
Het Bloemende
Koning Adelboi
BLOEMENDALERS!
Haarlemsche Begrafenis=Vereeniging
P Leeraar MO. Gymnastiek en gediplomeerd door
Gediplomeerd
Pedicure Manicure
ORANJE NASSAULAAN 47,
OVERVEEN
R. v. d. WERF
A. J. POST, WAGENMAKER
REFORMSCHOEISEL
VOOR GEVOELIGE VOETEN
L. FABER
ZOON
N.V. D. HOGENBIRK ZOON's
IJZER- EN STAAL INDUSTRIE
HAARDEN en KACHELS
JAMES
WAIDLICH
ZIJLWEG
37
Verhuur van Luxe Automobielen
Stalling en Onderhoud
Bloemendaalscheweg 8, Tel. 22387
BLOEMENDAAL
Stock - Michelin HUDSON ESSE
RIJKSSTRAATWEG 14. bij het Soendaplein HAARLEM
Alle fotobenoodigdheden tegen concurreerende
prijzen - Ontwikkelen - Afdrukken - Opname
aan huis Zondags geopend
ZOMERZORGERLAAN 17-19 - TELEFOON 22253
Gemoderniseerde inrichting voor Luxe Auto
verhuur en stalling-Olie-Benzine-Banden
No. 41
ONTVANG
Uw adres van alle benoodigdheden
voor HOUTSNIJWERK is thans
Specialiteit in Gereedschappen en Ijzerwaren
Opgericht Mei 1877 Directeuren: D. Ph. IMMER ZOON
Kantoren: KOUDENHORN 16 en KOKSTRAAT 21 Interl. Tel I06IO
Begrafenissen per lijkkoets en volgrijtuigen, vervoer van en
naar alle plaatsen per Rouw-Automobiel en Rouw-volgauto's
HET ADRES VOOR CREMATIE'S
INRICHTING VOOR HEILGYMNASTIEK EN MASSAGE
ZWEEDSCHE EN RYTHMISCHE GYMNASTIEK
Gymnastiek volgens de nieuwste stelsels
GELEGENHEID VOOR CLUBJES
*V"«V het Genootschap voor HeilgymnastiekenMassage
De Genestetweg 28 - Bloemendaal - Telefoon 22251
Dr. BAUMQARTENS beroemde ALPEN-kruidenmengsels, f 1.20
per pak. Vraagt gratis brochure. Kloppersingel 173, Haarlem.
Ondergeteekende wenscht zich vanaf heden tot weder-
opzeggens toe te abonneeren op „HET BLOEMEN
DAALSCH WEEKBLAD" tegen f 1.75 per halfjaar.
Naam:
Adres:
Datum van ingang:
Abonnementen kunnen bij elk nummer ingaan.
Uitknippen en opzenden in open envelop met 2 cent ge
frankeerd als drukwerk aan DRUKKERIJ T. TIMMER,
De Genestetweg 23, Bloemendaal, Postgiro 30785.
18 cent per regel, bij contract belang
rijkekorting. Kleintjes: Vraag en aanbod,
Huur en Verhuur, Koop en Verkoop, van
1 5 regels 60 ct.,elke regel meer12 ct.,
deze alleen bij vooruitbetaling. Boven,
onder of naast den tekst dubbel tarief.
GEVRAAGD voor direct of
tegen 1 November een
niet bengden 17 jaar.
Mevrouw SPECKMAN, Zuider
Stationsweg 8, Bloemendaal.
te BLOEMENDAAL of OVER-
VEEN tegen Mei 1927 een onge-
meub. vrije leETAGEof BOVEN
WONING voor gezin van 2 pers.
Bevatt. minstens 4 kamers, keuken
of stookgelegenheid. Br. m. voll.
inlicht. No. 5280, WENSING's
Adv. Bur. Haarlem.
Bioscoop-, Projectie-
en Fotohandel
GrooteHoutstraat102, Haarlem
Telefoon 10266
KODAKS, Films, enz.
Meest gesorteerd magazijn
Ontwikkelen en Afdrukken
Dmiikedj
HET AANGEWEZEN
ADRES VOOR AL UW
HET ADRES VOOR CARROSSERIEËN IS
VERBINDINGSWEG 53 - BLOEMENDAAL
SPECIAAL ADRES VOOR LAND- EN TUINBOUW-
GEREEDSCHAPPEN EN ALLE SOORTEN NIEUWE WAGENS
VERHUUR IN RICHTING VAN HANDWAGENS
VRAAGT ONS SPECIAAL
ALLES MET BRUGGEN BEWERKT
Worden vervaardigd volgens attesten van H.H. Specialiteiten
in voetgebreken in HOOG en LAAG MODEL in BRUIN en
ZWART CHROOMLEER Aanbevelend,
KLEINE HOUTSTRAAT 10 -
TELEFOON 12896
BLOEMENDAAL
AFD. SMEDERIJ: Bloemend.weg 56—58
VAN le KLAS FABRIKAAT
GAS- EN WATERLEIDING-ARTI
KELEN, REPARATIE INRICHTING
Wanneer gij een automobiel wilt koopen zult gij vele
aanbiedingen kunnen krijgen en vele merken zullen U
als de beste worden getoond. De keus zal moeiliik zijn.
Gemakkelijk zal het ecliter worden indien gij wilt pro-
fiteeren van de ervaring van degenen, die reeds voor
U tot aanschaffing overgingen.
Er zijn tienduizenden gebruikers der Ford producten in
Nederland en vele millioenen over de geheele wereld.
Zonder uitstekende kwaliteit, goede constructie en goede
Service zou dit getal gebruikers nooit bereikt zijn.
Vraagt inlichtingen en demonstratie bij
OFFICIAL DEALER VOOR HAARLEM EN OMSTREKEN
LINCOLN - FORD - FORDSON
STATIONSPLEIN, HAARLEM - TEL. 11094
ALS
(METHODE WAYBURN NEW YORK)
HAARLEM
Automobielen Motorrijwielen
KLEIN HEILIGLAND 38, HAARLEM
is het adres voor Uw DRUKWERK
Goedkoop Nette afwerking Vlugge levering
ZATERDAG 16
In F
„Een kluchtige zomer
met 79 teekeniragen va:
het lezenswaardige, een
Querido samen met de
in.
Als ik voor onze laatste club-avond een agenda
had moeten maken, had deze er stellig als volgt
uitgezien:
Bespreking etalageweek Zijlstraat:
Bespreking winkelstand in het algemeen, en die
van Bloemendaal in het bijzonder;
Bespreking reclame in het algemeen.
Over dit drietal punten heibben wij namelijk
hoofdzakelijk gesproken, of beter gezegd, oom Jan
heeft zijn meening hierover te kennen gegeven,
en wij hebben geluisterd, behalve dan Sjoerd
Parkstra, die dezen avond, in afwijking van zijn
gewoonte, in de oppositie was. Wij hebben ge
luisterd, omdat het hier over „zaken" ging en
dan is naar het inzicht van oom Jan, zijn meening
steeds de eenige juiste. Oom Jan is n.m. ter ge
legenheid van de „asfait-feestweek" met tante Ka,
en natuurlijk met zijn onafscheidelijke parapluie,
of zooals oom dat noemt met zijn „stok met lap
pen" de étalages in de Zijlstraat in Haarlem gaan
bezichtigen. Tante Ka was gaarne van de partij.
Toch gingen oom en tante elk met een verschil
lend doel, tante, gewapend .met de feestcourant,
om haar nummer te zoeken en zoo mogelijk ten
taart te winnen voor onzen eerstvolgenden club
avond, oom Jan, om eens kritisch kennis te nemen
van de uitstallingen van zijn oud-collega's (zaken-
menschen). „Nou," aldus oom, „ik kan jullie zeg
gen, de étalages vielen me mee, het zag er abes
heel goed uit," en, het zijn onder ons gezegd, dit
is een compliment, waarmede de leden van de
Zijlstraatvereeniging in hun sas mogen zijn, want
als het zelfs oom meevalt, dan is een en ander ook
wel in orde geweest. Oom Jan 'houdt n.m. niet van
reclame, hij is wat men noemt een man van den
ouden stempel, en verkondigt altijd als zijn mee
ning, dat het werk of de geleverde artikelen de
beste reclame zijn, „Als ik vroeger een kamer
behangen had, dan was dat af, en de menschen
kwamen van zelf ieder jaar weer bij me, reclame
kost geld, en de klanten moeten -het toch zelf be
talen, het moet uit de lengte of uit de breedte."
'Henk Boschweg vond het nu juist niet zoo'n
mooie reclame, als een kamer ieder jaar behan
gen moest worden, maar hij wachtte zich wel,
dit hardop te uiten, daarom zei hij het maar „hard
op, zachtjes, in zijn eigen", d.w.z, zoo, dat Lucie
en ik het alleen maar hoorden.
„Al dat slaan op de 'groote trom," ging oom
voort, „maakt maar leven, hetgeen wij natuurlijk
allen beaamden, omdat dit nu eenmaal een eigen
schap is, aan slaan en aan een groote trom ver
bonden. „Eh dan, wat baat nu zoo'n mooie étalage,
de menschen komen kijken, vinden alles mooi,
maarloopen door. Ach ja, ik heb wel een
paar kistjes sigaren gekocht, en tante nog een
pond bonbons, geloof ik, maar wat haalt dat nu
aan voor die winkels." Ik had allang gemerkt,
dat Sjoerd Parkstra zat te koken (in figuurlijken
zin dan), want welke gebreken Sjoerd ook mag
hebben, ouderwetsch is hij niet. „Neen, oom Jan,
als ik daar ook eiens een woordje over mag zeg
gen," aldus Sjoerd, „Lucie en ik hebben ook die
etalages bezichtigd, wij vonden ze ook mooi even
als U, maar ik zie toch wel het nut van de recla
me in. Al had U dan vroeger geen reclame noodig,
omdat U misschien de eenige behanger hier op
het dorp was, die lijd is geweest, en komt met
terug."
„Een waarheid als een koe, Sjoerd," kon Henk
Boschweg niet nalaten op te merken, „zeg dat
nog eens, de tijd die voorbij gegaan is, komt niet
terug, hoe is het mogelijk."
„Hè, wat geestig," repliceerde Lucie, „heb je
al radio?" Bom, die zat, Boschweg zweeg als het
graf. Sjoerd liet zich niet van de wijs brengen, „al
lieten de menschen dan vroeger ieder jaar door
U de kamers behangen, tegenwoordig gaat het
voor de zaken niet zoo makkelijk, om iets te
verkoopen, de zaken rijzen bovendien als padde
stoelen uit den grond, en de tijden zijn van dien
aard, dat elk dubbeltje een paar maal wordt om-j
gekeerd, voordat het uitgegeven wordt. Dat laat
ste had mijn vriend Parkstra niet moeten zeggen,
want daarop ibleef oom het antwoord niet schuldig,
„Hoor eens brave menschen, de tijden zijn an
ders, zeker, maar dat omkeeren van die dubbeltjes
daar geloof ik niet veel van. Kijkt maar eens
naar de bioscopen, avond aan avond stampvol,
de schouwburgen stampvol, tenminste als er di
lettanten spelen, danshuizen stampvol. Bleek nog
niet onlangs, toen i'k met tante een villa hier pas
seerde, waar een oud-klant van mij woont, dat én
tante, én ik, de dienstbode, die juist uitging, aan
zagen voor mevrouw zelf. Gaat een metselaar
tegenwoordig niet met bruine schoenen en een
helder witte boord om naar zijn werk? Komt de
jongen van onzen kruidennier niet met een siga
ret in zijn hoofd bij ons aan de deur? Niet dat ik
het die menschen misgun, heelemaal niet, maar
je moet me niet praten van dubbeltjes omkeeren,
wie dat doet, doet het, omdat hij een Indisch
voor een iHollandsch wil uitgeven, en daarom de
meest gelijkende kant naar boven legt. Neen men
schen, mijn meening is mijn meening, en die houd
ik staande, ik maakte vroeger geen reclame, en
jullie noemen mij een man in bonus, hoe komt dat
dan?"
Ik weet heel zeker, dat Sjoerd een scherp ant
woord klaar had, maar het was alweer tante Ka,
die heel tactisch tusschen beide kwam. „Kom, man,
drink je thee eens uit, Sjoerd nog een kopje? Roo-
ken de heeren niet?" Dit leidde e'ven al, de situ
atie was gered. Allen lachten om de handigheid,
waarmee tante het gevaar had afgewend. Sjoerd
stak een versche sigaar op, en vervolgde, blijk
baar kalmeerd: „U kan wel gelijk hebben, oom
Jan, ik wil niet redetwisten, maar U zegt zelf,
dat U sigaren, en tante bonbons gekocht hebt in
de Zijlstraat, dit zoudt U zonder die feestweek
nooit gedaan hebben. Ik weet wel, dat dit op
zichzelf voor de betreffende winkeliers geen goud
oplevert, maar het was toch een resultaat van de
reclame, en als ieder, die is gaan kijken nu iets
gekocht heeft, dan zullen de winkeliers geen reden
tot klagen gehad hebben. Bovendien wordt zoo'n
reclameweek niet georganiseerd om het directe
resultaat. Het doel is menschen te trekken, prijzen
en artikelen onder de aandacht te brengen; allicht
herinnert men zich later, als men iets noodig
heeft, het 'benoodigde eens gezien te hebben in
een etalage, men gaat weer eens kijken, desnoods
vragen, en daar moet het heen. Daarom vond ik
het idee van die nummers in de feestcourant en
in détalages heel practised, menschen trekken,
dat was hier het doel, en dat m.i. bereikt. Wat
was het 's avonds niet vol. Neen hoor, ik mag wat
actie in den winkelstand wel. Let nu eens op den
winkelstand in Bloemendaal. Er zijn genoeg mooie
en goede zaken, maar lees nu eens de adverten
ties in het Bloemendaa'lsch Weekblad, de meeste
zijn uit Haarlem. Is de winkelstand hier op het
dorp dan dood? Altijd wordt beweerd, dat de
winkels hier veel duurder zijn, is dat nu zoo?
De winkeliers verzetten zich heelemaal niet tegen
deze beweringen. Een kennis van mij is kort ge
leden hier op Bloemendaal komen wonen. Hij
raadpleegde een plaatselijk blad om te zien naar
leveranciers, maar in verschillende branches kon
hij niets vinden. Wel liepen Haarlemsche leveran
ciers zijn deur plat, en nu wordt hij bediend uit
sluitend door Haarlemsche zaken. Dat moest toch
niet noodig zijn, en toch is het historisch. Ik zou
man en paard kunnen noemen, of eigenlijk paard
niet, want dat heeft mijn kennis niet. Als ik win
kelier was hier, dan plaatste ik elke week een
advertentie, iedere keer wat anders. Ik wekte
mijn collega's op tot actie, ik sturude aan op een
winkelweek; die op Zandvoort heeft toch onlangs
ook succes gehad, ik zocht de medewerking van
de Bloemendaalsche pers, ik weet niet, wat ik
allemaal zou doen, maar stilletjes blijven wachten,
dat deed ik vast niet. Ik zou door adverteeren
telkens opnieuw laten blijken, dat ik er was, Ad
verteeren doet verkoopen, dat zeg ik maar."
I'k kreeg zoo het gevoel, dat Sjoerd als winkelier
geen slecht figuur zou maken. Ik zie hem nog wel
eens iets beginnen hier op ons dorp. Het aantal
inwoners wordt steeds grooter, het arbeidsveld
breidt zich steeds uit, en ik geloof heusch, dat een
winkelier, die zich geregeld bij het publiek zou
aandienen, best een kans zou maken. Dit alles
dacht ik, maar ik zei het niet, omdat ik eigenlijk
wel het een en ander 'van oom Jan verwachtte. En
ja hoor, oom stak van wal. „Nu Sjoerd, zoo be
zien, moet ik je gelijk geven." 'Oom week van zijn
meening af, o, wonder, „het is waar, de Bloemen
daalsche winkelstand laat niet veel van zich
'hooren, het is waar, dat hier heel wat winkeliers
van buiten klanten hebben, die de zakenmenschen
hier ook best konden hebben, maar of het zit in
de prijzen, ik weet het niet, de tegenwoordige
tijd stelt andere eischen dan het verleden, het is
nu niet voldoende, dat je een zaak opent, je moet
steeds het publiek eraan herinneren, dat je er
bent, maar als ik ging adverteeren, en dat zou
ik ook doen, dan noemde ik ook mijn prijzen.
Maar dan deed ik het ook in een plaatselijk blad.
Maar ja, niet alle winkeliers zijn van het nut van
adverteeren overtuigd, daarom zou ik willen
voorstellen, jou te bevorderen tot advertentie
colporteur, misschien had je succes."
„Neen oom, dat is de bedoeling niet, ik vind, dat
de winkeliers zelf hun belang moesten begrijpen.
Er zijn er wel, maar veel te weinig," antwoordde
Sjoerd.
„Hoor eens even," begon Boschweg, „oom en
Sjoerd zijn zoowat den heelen avond samen aan
het woord, als ik mijn meening moet zeggen, ik
vind, dat een zaak tegenwoordig niet meer buiten
reclame kan. Een wijs man, wie, weet ik niet
meer, misschien was ik het zelf wel, heeft eens
gezegd; „een bloeiende winkelstand is het beeld
van een bloeiende gemeente", maar dat gaat
niet heelemaal op, de gemeente staat er geloof ik
met slecht voor, die doet al het mogelijke om het
hier zoo geriefelijk en aantrekkelijk te maken,
maar of de winkelstand bloeit, ik weet het niet,
maar ik help het jullie wenscfcen."
Mevrouw Boschweg keek ditmaal niet verplette
rend, maar gaf, o, twintigste-eeuws wonder, haar
echtvriend 'gelijk. Ook zij vond het hoog tijd, dat
de zakenmenschen hun belang gingen inzien, „en
wat zou het niet geriefelijk zijn voor ons, dorps
bewoners, als we alles, wat we noodig hadden,
'hier op ons dorp konden koopen tegen behoorlijke
prijzen. Al heb je nu neiging om van levrancier te
veranderen, dan doe je dat niet, omdat je geen
prijzen weet." Mijn vrouw heeft ook al eens zoo
iets gezegd, en die vertrouw ik onvoorwaardelijk,
ik zou niet anders durven doen. Mijn vrouw voelt
altijd nog maar het meest voor de Haarlemsche
winkels, misschien omdat ze Haarlemsch is. Toch
kan ik voor haar argumenten iets voelen, „de
Haarlemsche winkeliers zijn actief", zegt ze altijd,
„die adverteeren wel in de Bloemendaalsche bla
den, die doen moeite, en dat vind ik goed, daar
om begunstig ik die ook, waarom Idoen de win
keliers dat hier dan ook niet?"
Oom Jan vond het nu tijd, om als Voorzitter
op te treden, hij was van meening, dat dit onder
werp nu voldoende besproken was, en we moesten
overgaan tot een volgend nummer van het pro
gram n.m. thee met bonbons uit de Zijlstraat, en
sigaren van een Haarlemsche sparrenwinfcclier. Al
dus geschiedde, Sjoerd vroeg fluisterend aan Lucie,
waarom zij zoo stil was vanavond, maar deed dit
helaas niet zacht genoeg, althans Henk Boschweg
maakte de opmerking, dat het heele pond Haar
lemsche bonbons daar wel debet aan zou zijn. Ik
hield mijn hart vast voor een snibbig antwoord
van Lucie, maar deze stak juist een van de groot
ste bonbons uit het ba'kje in haar mond, waardoor
ze niet praten kon. Tante Ka praatte er gauw
overheen, en 'zeide, het Bloemendaalsche Bosch
zoo mooi te vinden met al zijn herfstkleuren. Wij
waren het als altijd, met Tante eens, het is eigen
aardig, maar de meeningen, door tante geuit, vin
den altijd weerklank bij ons allemaal. Ze dringt
haar meening nooit op, en toch houdt iedereen
er rekening mee, zelfs oom Jan. Ik heb mij wel
eens afgevraagd, hoe dat komt; Boschweg zegt
altijd, „doordat tante zoo logisch is in haar ge
zegden." Dat geef ik volmondig toe, maar zijn wij
dan allemaal zou onlogisch? Als dat zoo is, dan
zeg ik nooit meer iets op onze clubavonden. Ik
zal het tante toch eens vragen, maar dan natuur
lijk onder vier oogen, of liever onder zes oogen,
want tante draagt al jaren een 'bril. Hoe dat ook
is, het bosch is mooi, volgens Lucie bij maneschijn
'het mooist. Nu ja, dat laat zich begrijpen, we zijn
allemaal jong geweest, met uitzondering dan van
Mevrouw Boschweg, die altijd beweert, dat ze
nog jong is. Of het waar is, ik durf een dame
nooit naar haar leeftijd te vragen, dat is niet be
leefd zegt men, maar als ik raden mag, 40 is ze
wel.
Misschien word't op een volgende clubavond
nog wél eens besloten, een ledenregister aan te
leggen, onder vermelding van leeftijd, kleur van
het haar, enz., dan zal wel aan het licht komen,
hoe oud Mevrouw Boschweg is, tenminste als in
het ledenregister ook de „aanhangsels" worden
opgenomen. Maar 'dit is van later zorg, voor het
oogenblik zij nog vermeld, dat Henk Boschweg
op den laten avond nog met een verrassing kwam,
n.m. de meded'eeling, dat 'het parlement den aan
koop van een radio-toestel had goedgekeurd. Dat
was de klap op de vuurpijl. Henk wilde nu ook
dit gunstige besluit voorlezen. Het luidde aldus;
Wij, lid van het parlement van Boschweg tof
Bloemendaal, gehoord de besprekingen op den club
avond van de kaartlooze kaartclub van Woensdag
6 October 1926, géhoord de opsomming van de
voor- en nadeelen van radio, op dien avond ge
geven, 'hébben goedgevonden en verstaan, onze
goedkeuring te hechten aan den aankoop van een
radio-installatie door den heer Henk Boschweg,
mits;
lo. Deze aankoop niet op afbetaling geschiedt;
2o. een prima 4-4amps toestel wordt aangeschaft
van minstens 400,
3o. de kosten van aankoop en onderhoud wor
den bestreden uit het zakgeld van den heer
Henk Boschweg.
(w.g.)Mevrouw Boschweg.
Ik mag 'hier wel even verklappen, dat het in
dit besluit bedoelde zakgeld 2.50 per maand
bedraagt.
Arme Henk!
Trompetter.
Aage Krarup Nielsen
van vertellen; hij gaat
am naar China, en ten
laatste 'hoofdstuk „Mijn
het volgende over om c
door JOl
11
„Burger? Burger? J
vent daar is een burg
eens een burger. Die
zeg me nu'eens oprech
voor de grap?"
„Majesteit bedoel je,
allemaal kerels van ni
publiekof hoe of
lendelaars. Ellendelaar
moeten bijwonen! O,
met een tang ihad aang
door niet, en je heele i
een meer dan misselijf
En met de beiide am
de vorst als een waa
door de voorhal, waai
staan luisteren, wil)d i
Meer 'dooid dan leve
een plantsoen neer. Ej
en in al idien tijd zag 1
komen afgrijselijkbeid
zich op te nemen. Dt
bij kon er niet in gel
Toen zag hij iets, di;
rijzen deed, D;e bank
van het plantsoen en
'had hij een ruim gezi
boulevard, idie slecht
plantsoen gescheiden
zag 'hij plotseling het
Een koninklijke rijtui