VICTORIA-WATER
Binnenland
Buitenland
Onze Raadhuisbouw
T ooneel
Denken en Leven
Uitstekend te vermengen
met WHISKY of COGNAC
A. G. G. M. GIORGIS ZN.
Huldiging ex-Wethouder Reinalda
De reis der laatste drie vliegtuigen naar Indië verloopt
niet zoo fortuinlijk, als we allen gehoopt hadden. De
eerste twee hebben met prachtige gelijkmatigheid en
binnen den vastgestelden tijd, hun post in Indië afge
leverd. Voor de andere drie is de toestand aldus: no.
3 maakte op 2 Oct. te Cawpore een landing, werd be
schadigd, en moest voor reparatie daar blijven. No. 4
werd te Calcutta opgehouden wegens zware regens.
Bij het opstijgen te Rangoon zakte het met een wiel in
den modder en werd ernstig aan vleugel en schroef
beschadigd. No. 5 kreeg dichter bij huis, in Bagdad
reeds, een ongemak, namelijk een breuk van het lan
dingsgestel, waardoor eenige dagen oponthoud ont
staan zijn.
Maandagmiddag heeft te Rotterdam de installatie van
den nieuwbenoemden burgemeester Mr. P. Drooglee-
ver Fortuyn plaats gevonden. In de raadszaal waren
behalve de raadsleden, talrijke hoofdambtenaren, bur
gemeesters van omliggende gemeenten, een kamerlid,
enz. aanwezig. In zijn installatie-rede wees de waar
nemend burgemeester, mr. A. de Jong er op, dat Rot
terdam in den loop van 6 eeuwen is uitgegroeid van
een onaanzienlijk gehucht aan de Rotte, tot een ge
meente van meer dan 576.000 inwoners, en nu in alle
landen bekend staat als zeehavenstad, de derde van
den aardbol, de eerste van het vasteland van Europa.
In Amsterdam hield de Nationale Unie een vergade
ring ,om te spreken over de kwestie „Indië en het Rijk".
Prof. Dr. D. Gerretsen achtte de aanhangige wijzi
ging van de Indische Staatsinrichting van vérstrek
kende principieele beteekenis voor de toekomst van
het Rijk. De radicale richting wilde aan de beide In-
diën aanstonds zooveel mogelijk de positie verschaffen
van het Britsche Dominion, die practisch neerkomt
op staatsrechtelijke onafhankelijkheid: de overwinning
van die richting beteekende de verbrokkeling van het
Rijk. De historische richting begeerde de grootst moge
lijke zelfstandigheid der beide Indiën, mits binnen een
georganiseerd Rijksverband. Werd het wetsontwerp
door het parlement aangenomen, dan beteekende dat
de principieele abdicatie van de Nederlandsche leiding
des Rijks.
De Koninklijke familie is Vrijdagmorgen in Breda aan
gekomen, om het feest van het honderdjarig bestaan
van de Kon. Militaire Academie mede te maken.
Hedenmiddag zal het hooge gezelschap weer uit Breda
vertrekken. Ook Minister Lambooy was Donderdag
en Vrijdag aanwezig.
Op een schilderijenveiling te Amsterdam, namelijk van
de collectie-Six, werden zeer aanzienlijke prijzen be
steed. Eén stuk bracht 360.000.op. De Nederland
sche schilderijen brachten totaal op 1.946.845.
„De Brief", een stuk van Gerard Terborch werd voor
290.000.aangekocht in opdracht van Sir Deterding,
die het aan het Mauritshuis schenkt.
Volgens berichten uit buitenlandsche bladen, zou de
ex-Keizer van Duitschland het kasteel 's Heerenloo
in de buurt van de Duitsch-Nederlandsche grens heb
ben aangekocht, omdat het kasteel te Doorn niet re
presentatief genoeg zou zijn. Met verliest echter uit
het oog, dat de Nederlandsche regeering ook nog een
woordje heeft mee te spreken. De „balling van Doorn"
heeft de toestemming onzer regeering noodig, om zich
elders binnen de Nederlandsche grenzen te vestigen.
De Indische begrooting voor 1929 is ingediend en
niettegenstaande de minder rooskleurige verwachtingen
is men er in geslaagd, het evenwicht voor den ge
wonen dienst te handdhaven. Geen enkele belasting
verlaging kon in overweging genomen worden. Men
raamde een hoogere opbrengst voor de invoerrechten
(circa 7 millioen), petroleumaccijns (5J^ mill.), luci-
fersacc. (3 mill.), bedrijven (3J^ mill.). Lager ge
raamd werden vennootschapsbelastingen (met 6 mill.)
en 's lands caoutchoucbedrijf (3 mill.).
In Rotterdam was uitgelekt, dat een aantal bekende
inbrekers in een bepaald perceel zouden inbreken. Een
val werd gezet, met het gevolg, dat twee inbrekers op
heeterdaad betrapt werden en ingerekend. Bij de wor
steling met één der inbrekers, ging de revolver van
één der agenten af, waardoor de inbreker ernstig ge
wond werd. De inbreker heeft zelf verklaard, dat hij
niet den indruk kreeg, dat het schot opzettelijk ge
lost werd.
Engeland. In tegenstelling met geruchten, die men als
datum voor de algemeene verkiezingen September '29
noemden, wordt verklaard, dat deze wel degelijk in
Juni zullen plaats hebben. De nieuwe kiezerslijsten,
waarop de namen van 5 millioen nieuwe vrouwelijke
kiezers zullen voorkomen, kunnen op 1 Mei gereed
zijn. In Januari kunnen reeds voorloopig lijsten worden
gepubliceerd.
Lloyd George oefende in een redevoering felle critiek
op de regeering uit. Het bezet houden van het Rijn
land was een „inbreuk op een plechtig verdrag".
Duitschland had al zijn verplichtingen inzake ontwa
pening naar letter en geest uitgevoerd, maar al vier
jaar lang had de Britsche regeering niets gedaan om
de in 1919 afgelegde plechtige belofte gestand te doen.
Het Fransch-Engelsche vloot-accoord was de „meest
sinistere gebeurtenis sedert den oorlog". Zich een
tegenstander van Italië te betoonen was het summum
van dwaasheid, maar een tegenstander van Amerika
te zijn was volslagen krankzinnigheid.
Lord Birkenhead zal thans definitief aftreden als mi
nister van Indië.
Frankrijk. De radicalen schijnen den strijd met Poin-
caré te willen verscherpen. Poincaré heeft namelijk
gedreigd heen te gaan, als de begrooting niet vóór
het einde van het jaar afgehandeld is. De radicalen nu
willen de beraadslagingen rekken en hebben verzocht,
de parlementaire zitting niet te openen, vóór hun par
tijcongres, dat 4 Nov. begint, is afgeloopen. Zij schij
nen Poincaré tot heengaan te willen dwingen.
De oorlogsbegrooting voor 1929 bedraagt 7.680.000.000
francs of 849 millioen meer dan voor 1928.
De Fransche duikboot „Ondine" werd in den nacht
van 3 op 4 October bij Porto aangevaren door het
Grieksche stoomschip Ekatrina Goelandria. De duik
boot zonk in volle zee. 43 man kwamen om. Weer
slachtoffers van het sluipmoordenaars-wapen, dat
„duikboot" heet.
Duitschland. In politieke kringen neemt men aan,
dat de Duitsche regeering zal wachten tot na de pre
sidentsverkiezingen in Amerika, om een nota aan de
ex-geallieerden te zenden over de ontruiming van het
Rijnland. Omstreeks dien tijd zal dr. Stresemann ook
weer de leiding van „buitenlandsche zaken" op zich
genomen hebben. De vertraging moet o.m. worden
verklaard door de rede van Poincaré, waarin eischen
betreffende het herstel- en veiligheidsvraagstuk werden
gesteld, die voor Duitschland onaannemelijk moeten
worden geacht. Te Berlijn gelooft men, dat Amerika
na de presidentsverkiezingen beter in staat zal zijn, in
vloed op de politieke en financiëele toestanden in
Europa uit te oefenen.
Ramsay Mac Donald de leider van de Engelsche La
bour-party, verklaarde in een rede voor Duitsche po
litici, dat de verandering in de houding van Engeland
ten opzichte van Duitschland zeer zeker niet uit het
Engelsche volk voortkomt.
De onderteekening van het communistische volksrefe
rendum tegen den bouw van pantserkruisers moet
waarschijnlijk een mislukking worden geacht. Men
schat het totaal der uitgebrachte stemmen op ca. 2
millioen, terwijl de communisten bij de jongste verkie
zingen voor den rijksdag 4J^ millioen stemmen op hun
candidaten vereenigden.
De Pressa, de bekende internationale perstentoonstel
ling te Keulen, waaraan 43 landen deelnamen, is ge
sloten. In het half jaar van haar bestaan werd zij door
5 millioen bezoekers bezocht.
Diversen. De Graf Zeppelin, het Duitsche lucht
schip onder commando van dr. Eckener, bereikt na
een reis van 111 x/i uur Lakehurst in Amerika. De aan
komst had Maandagavond om 5.20 Am. tijd plaats.
De Z. R. III, thans de Amerikaansche Los Angeles,
deed in Oct. 1924, ook onder dr. Eckener, de reis in
%\y2 uur, en de Engelsche R 34, bestuurd door capt.
Scott, deed in 1919 over de heenreis 101 uur, over de
terugreis 75.
De keizerin-weduwe van Rusland, Maria Feodo-
rovna, een geboren prinses van Denemarken, overleed
te Kopenhagen in den leeftijd van 81 jaar.
Naar wij vernemen heeft de heer Prinsenberg lid van
onzen Gemeenteraad op de gronden, die wij van hem
kennen aan Gedeputeerde Staten van Noordholland
verzocht het besluit tot aankoop van den voor raad
huisbouw bestemden grond aan den Zeeweg niet goed
te keuren.
Wij herinneren ons zijn bezwaren en die zijner R.-K.
medeleden. Zij vonden dat 't voorstel wat rauwelijks
in den Raad was gebracht, dat de ingezetenen er niet
van wisten, dat er veel geld voor de kuil was uitge
geven (de heer Prinsenberg sprak zelfs van 80.000)
herinnerd werd aan het servituut, dat op „de kuil"
ligt, deze ligt bij bestaande verkeersmiddelen (voors
hands een zeer goed argument), het eigenlijke cen
trum der gemeente ligt in het dorpscentrum van
Overveen, enz. Op ons maakt het een vreemden in
druk dat het de R.K. leden zijn, die, zelfs al wonen
zij in Vogelenzang, aaneengesloten vechten voor „de
kuil". Wij spreken nu niet over de vraag of het goed
is, dat in den gemeenteraad een R.K. standpunt wordt
ingenomen, eenzijdigheid zit in onze natuur en een
mensch is nu eenmaal geen boven alle partijdigheid uit
verheven god. Dat het zoo is, laten wij dus gelden;
maar waaróm het zoo is, dat is van belang, omdat in
dien dit waaróm geen betrekking heeft op het algemeen
belang, maar op eenig bizonder belang wel eens zou
kunnen blijken dat de in het algemeen belang aan
gevoerde argumenten tot achtergrond hadden iets an
ders, dat met het algemeen belang slechts indirect
verband houdt. Wij hebben gedacht en gedacht en
kunnen alleen deze onderstelling opperen: dat de R.K.
raadsleden vreezen, dat als het te bouwen Raadhuis
niet in „de kuil" komt, de aanzienlijke bezittingen van
de R.K. instellingen in Overveen, vooral van het rust
huis Duinlust, die om de kuil heen liggen, in waarde
zullen achteruitgaan, althans niet voldoende in waarde
zullen vooruitgaan.
Wij achten dit onderstelde argument, dat oogenschijn-
lijk voor de hand ligt en eventueel alleen kan en mag
gelden voor de onmiddellijk belanghebbenden, ook op
zich zelf niet sterk. Een Raadhuis in „de kuil" zou zijn
achterzijde naar Haarlem en daarmede naar Klein
Tetterode keeren, terwijl de druk die een monumentaal
gebouw gewoonlijk op de omgeving uitoefent ook hier
de eventueele bebouwbaarheid der omliggende gron
den niet zou verhoogen. Iets anders zou het zijn, in
dien de R.K. raadsleden juist het Raadhuis wilden
bouwen als centrum van R.K. gebouwen, maar dat
zou juist voor andere leden een reden kunnen zijn,
afgezien van de gewone motieven van algemeenen
aard, een kuil-plan niet te willen. Het beste is, dunkt
ons, dat men zich tot de motieven van algemeenen aard
bepaalt, zooals ook de heer Prinsenberg tegenover
Ged. Staten zal hebben gedaan.
O.i. en onze meening wordt door tal van ingezetenen
gedeeld, is betaling van 2000.voor 2000 M2. grond
aan den Zeeweg eenvoudig het aannemen van een
cadeau.
Afgezien van alles zullen Ged. Staten dit cadeau aan
Bloemendaal niet onthouden. Wij wijzen er in dit ver
band op, dat de Raad aan zijn besluit tot aankoop niet
uitdrukkelijk de bestemming voor Raadhuisbouw ver
bond, al ligt die natuurlijk in de rede.
Wat de kosten tot aankoop van „de kuil" betreft, deze
hebben ongeveer 40.000 bedragen, waarop hoog
stens 15.000 rente verloren is; hoe de heer Prinsen
berg dus in den Raad aan 80.000 kwam, is ons een
raadsel.
De gemeente is eigenares van de huizen eertijds van
mevr. RoozenVan Kessel, en de hh. Kievit en Brede-
meyer. Herinneren wij 't ons goed, dan heeft hun
aankoop de gemeente d= 30.000 gekost. De 80.000
is dus alleen verantwoord indien de heer Prinsenberg
de kostprijs dier huizen meerekent, maar als „de kuil"
voor bouwterrein wordt verkocht, brengt hij toch zeker
15.p. M2. op, maakt bij 'n grootte van bijna 5000
M. ruim 70.000.
Pat het destijds door mevr. Bijleveld gewenschte ser
vituut dóór den heer Smit van Gelder zou worden
gehandhaafd is natuurlijk uitgesloten» wie een weinig
weet van mentaliteit en omstandigheden van nu en
toen twijfelt in dat opzicht niet.
Inderdaad ligt de kuil aan een hartader van het ver
keer. Wij onderstellen dat sommigen juist bang zijn,
dat het verkeer zich zal verleggen.
Bij het Zeeweg-terrein is op den duur uitbreiding der
bebouwing naar N., W. en Z. mogelijk, maar O. is
ze reeds bijna voltooid. Met een Zeeweg-bebouwing
roept de gemeente iets grootsch en monumentaals in
het leven. De kuil is door zijn ingesloten ligging en
met den rug op de grens van Haarlem o.i. thans niet
meer bruikbaar voor Raadhuisbouw.
Een andere vraag is of er iets schulit in de gedachte
't oude Raadhuis, politiebureau en de woning daar
naast weg te breken, en zoo mogelijk aan te koopen het
wijde veld achter het kerkhof om van dat complex een
nieuw centrum te maken. Voor de goedkoopte behoeft
men het niet te doen, maar iets huiselijks en landelijks
zit er wel in.
Naar wij vernemen heeft het dagelijksch bestuur der
Ver. „Bloemendaal's Bloei" in het Raadsbesluit tot
bouwen van een nieuw Raadhuis aanleiding gevon
den, om te trachten voor deze questies de publieke be
langstelling te wekken. Daartoe heeft het zich reeds
in verbinding gesteld met een vooraanstaand deskundi
ge op het gebied van dergelijke uitbreidingsplannen
en ligt het in het voornemen binnenkort een lezing over
dit onderwerp te doen houden.
Wij juichen dit plan ten zeerste toe. Het kan voor
Bloemendaal een belangwekkende avond worden.
T. Sr.
Een draak is een tooneelstuk van romantische strek
king, dat door zijn overdreven en onmiddellijk inwer-.
ken op de in ieder meest voor de hand liggende ge
voelens als angst, haat, begeerte en oppervlakkig
medelijden, spanning en onsteltenis wekt, maar het
gemoed koud laat, dat door ware, zielsvolle roman
tiek diep en harmonisch getroffen kan worden. Vol
gens Schuil is „Het strafproces van Mary Dugan"
au fond een draak en voor hem werd dit bewezen door
de opvoering daarvan (j.l. Woensdagavond in den
Stadsschouwburg) door het gezelschap van Saalborn.
Dit klopt in zoover met onzen indruk van de techni
sche zoo veel betere voorstelling van hetzelfde stuk
door Verkade's gezelschap, dat deze ons, ook als ju
rist, meer interesseerde dan ontroerde. De ontroering
trouwens was geenszins uitgesloten, men denke aan
het stille spel van den man uit het publiek in de entre-
acte.
Maar er is aan dit tooneelstuk een kant, die boven alle
romantiek uitgaat n.l. deze tragische, dat menschen
zich geroepen voelen over menschen te oordeelen en
hun heele verstand en techniek en al hun kracht van
wil te werk stellen om elkander te veroordeelen en te
vernietigen onder den naam van Recht.
Heden zou in den Stadsschouwburg Merijntje Gijzen's
Jeugd (Het Verraad) voor de tweede maal worden
opgevoerd. Er wordt uitgesteld, van avond komt Mary
Dugan voor de derde maal. Er wordt technisch aan
de opvoering van Merijntje een en ander verbeterd.
Wij woonden met ongemengde gevoelens van dank
bare en welvoldane bewondering voor het spel van
Siska Kremer (Merijntje)en Nap de la Mar (de Kruik,
bijnaam van den strooper) en van de ware en zuiver
gevoelde tekst van hunne rollen, overgenomen uit De
Jong s terecht beroemde boek, de eerste voorstelling
bij. Wat die beide gaven boeide naar inhoud en vorm
ons zoodanig, dat wij als bijkomstig, vergaten
wat mis was: het op zich zelf hinderlijk draaien
van de ijzeren tooneelplaten tijdens de lectuur van den
leiddraad tusschen de tooneelen, het opgeschroefd op
treden van den veldwachter, door De Jong grens
wachter genoemd, de daaraan evenredige overdrij
vingen van Janekee, de niet eenvoudig genoeg ge
houden figuur van Anne Walter's vrouw en de zoute-
looze gesprekken van Walter en den ondichterlijken
dichter Nieland. Bij de verschijning van De Jong's
boek is door Frits Lapidoth op het onwezenlijke als 't
,ware uit het boek vallend karakter dier drie perso-
nagiën gewezen; toch zit er in de tegenstelling van
het onbedorven arme dorpskind Merijntje en de naar
het verfijnde neigende moderne schrijversvrouw een
mooi gegeven; maar dan moet die vrouw teer en op
hare wijze ook onbevangen gehouden worden en niet
naar het dekadente toe worden ingesteld. Siska Kremer
is voorloopig een groote aanwinst voor ons tooneel;
doch hoe lang zal zij blijven gelijk ze nu is? Bederven
wij haar met onzen bijval? Of staat zij reeds nu als
kunstenares in haar naiviteit tevens hoog genoeg om
ons te verachten en zich zelf te blijven?
Nap de la Mar's creatie voldeed naar onze smaak en
onze bekendheid met de wereld en het karakter van
den Nederlandschen beroeps-strooper aan de hoogste
eischen. De bijval van het publiek was bijna frenetiek.
De Jong heeft zelf zijn boek in stukjes tooneel geknipt
en tusschen die steenen eenig cement aangebracht om
den toeschouwer, die fragmenten zag, toch een indruk
te geven van een aaneengesloten bouw; hij heeft de
populariteit van dit eerste boek uit deze serie onder
schat; die iets leest, las Merijntjes le deel.
De Jong zou als Heijermans nog had geleefd met zijn
hulp uit zijn boek gemakkelijk een doorloopend too-
neelgeheel hebben kunnen samen stellen. In het ver
volg wende hij zich eens tot een vakman, het is voor
den tooneelspeler ook zooveel beter als hij met zijn
confraters het stuk is.
Als om dit te bewijzen kwamen j.l. Zondagavond Wil
lem van der Veer en Alida Klein, uitstekend gesecon
deerd, zooals wij dat van hen kennen, door Tartaud,
Julie Cuypers, Marie van Westerhoven en Betty
Strauss ons echte gave en rijpe tooneelspeelkunst
geven in „De madailles van een oude vrouw". Men
moet in dit Engelsch oorlogsstuk van James M. Barrie
zich eerst even weer (afdalend) aanpassen aan de
ons allen nu nog min of meer onteerende geest van
die dagen; economische dwang ging door voor vader
landsliefde, opwinding voor geestdrift, verdierlijking
voor dapperheid, ongevoeligheid, voor flinkheid; sen
timentaliteit voor liefde. Zulk soort liefde koestert een
OBERLAHNSTEIN
SCHOORSTEENVEGERS
RIDDERSTRAAT 18A zw. HAARLEM - TEL. 13310
oude juffrouw voor den onbekenden soldaat, dien zij
hoopt dat eens als haar zoon zal opdagen; dit gebeurt;
deze twee gaan als een echte moeder en zoon van el
kaar houden in het vijfdaagsch verlof dat hen elkander
leert kennen, hij een ruwe verschoppeling en wees, zij
op hare wijze ook verweesd en verwaarloosd door
het lot dat haar tot dusver alleen liet staan in het
leven. Zij scheiden.
En in 't laatste bedrijf, waarin door deze oorlogsmoeder
in woordeloos stil spel, alles, de verbeelding en de
werkelijkheid opnieuw worden doorlleefd, rijst en valt
de illusie binnen en buiten de nu voor goed oude
vrouw, als ware zij in zoover symbool van geheel het
minderwaardig deel der oude wereld; ook dit heeft een
menschenleven lang geleefd in de illusie van voor zich
zelf te veroveren aardsche macht en heerlijkheid, ook
egoistisch streven met allerlei groene lintjes, gepakt om
leugens, gekoesterd en bewaard, maar nu weet ook zij
niet beter te doen dan bij het graf van een onbekenden
soldaat te strijken overmedailles.
Alida Klein met haar beheerscht spel en Willem van
der Veer, uitbundig en toch fijn genuanceerd, ze
speelden beiden van binnen uit; het publiek vergat
zaal en tooneel en aan het slot bracht men allen te
recht, en hun vooral een ware ovatie.
T. Sr.
Heden voor een week is de heer M. A. Reinalda, de
afgetreden Wethouder van Publieke Werken van
Haarlem in den Stadsschouwburg gehuldigd door een
comité, waarin behalve onze medewerker, de heer A.
van der Boom als kunstcriticus, zitting hadden de hh.
P. Haitsma Muiier als Voorzitter der H.O.V., Maurits
Plate, Voorzitter van den Bond van Nederl. Architec
ten, kring Haarlem, Theo van Reyn als Secr. van den
Ned. Kring van beeldhouwers en Aug. Sevenhuysen
als Voorzitter van Kunst aan het Volk. De huldiging
bestond uit toespraken, muziek (Mej. Van Alphen
uit Amsterdam zong op ontroerend schoone wijze,
yooral bij haar tweede optreden) en het aanbieden van
een litho. Ons troffen vooral de, zooals wij dat van
hem gewend zijn, gedegen woorden van den eigen
lijken feestredenaar, Theo van Reyn; hij ontwikkelde
een ethische aesthetiek, die antiek en toch modern
aandeed, misschien omdat ze eeuwig waar is. Voor de
Grieken waren 't schoone en 't goede begrippen voor
niet uitelkaar liggende of ooit aan elkaar tegengestelde
machten; van schoon en goed maakten zij één woord
om de innige betrekking die tusschen wezenlijke
schoonheid en ware deugd bestaat, hoorbaar uit te
drukken. Kunst is van zelf schoon, omdat 't goede al
tijd schoon is; het schoone komt van zelf als uitkomst
van het deugdelijke, 't goede; dergelijke klanken vin
gen wij ook hier op. Wij werden herinnerd aan de
wijsheid die door zedelijke kracht tot innerlijke schoon
heid kan komen. Het was heel ernstig, heel goed en
ook heel goed bedoeld. De ex-Wethouder die als een
voudig man zonder pretentie er wel een beetje mee
verlegen was, droeg, als hij door hunne bemiddeling
iets had helpen tot stand komen, de gebrachte hulde
over aan de Beweging, aan de leden van den Raad
met de koorden van de beurs en aan zijn vrouw (mis
schien had de heer Herman Tjeenk Willink ook nog
een klein memorandum verdiend), de Beweging gaf
hem het geloof in de nieuwe cultuur die komende is
en waarin het leven oneindig veel schooner en beter
zal zijn dan het nu is, de Raad stelde hem in staat om
niet alles te moeten afwijzen, zijn vrouw vond goed,
dat hij zich bijna geheel aan het openbare leven gaf.
Is met deze huldiging en dit comité een begin gemaakt
met de stichting van Haarlem e.o. als geestelijk en
kunstzinnig milieu? Wij hopen het. Het was een pret
tige middag, juist iets voor den foyer van den Stads
schouwburg. Zoo iets moest daar meer gebeuren. Wij
nemen aan dat dan ook de vloer van dien foyer
gerepareerd zal zijn. Mr. Heerkens Thijsse was waar
schijnlijk alleen uit schaamte over dien vloer niet even
overgewipt. Dat de Burgemeester van Haarlem niet
aanwezig was, achten wij een onvergeeflijke fout, óf
van het comité, wanneer dit hem niet heeft uitge-
noodigd, óf van den ambtsdrager als hij niettemin zou
zijn weggebleven. Wij zagen er de ruimdenkende
raadsleden Van de Kamp en ex-Weth. Bruch. Mensch
durf te leven, zegt Dirk Witte. Menschen, durft ge
rust met elkaar te leven, roepen wij naar aanleiding
van deze sympathieke gebeurtenis onze streekgenooten
„De moderne houtsnede in Nederland" is de titel van
een overzicht in 165 afbeeldingen van houtsneden bij
eengebracht door onzen enthousiasten ('t woord is van
Prof. R. M. Roland Holst) kunstkenner, den heer A-
van der Boom. Deze uitgave van de Uitg. Mij. „Kos
mos" te Amsterdam is iets zeer buitengewoons, terwijl
de prijs 9.50 zeer laag is. Het prospectus is in eiken
boekhandel te verkrijgen. Wij komen op dit zeer ac-
tueele werk terug.
