VICTORIA-WATER
Binnenland
Buitenland
T ooneel
Denken en Leven
Spoi
Schaakr
A. G. G. M. GIORGIS ZN.
Ten gevolge van een actie van de Antwerpsche bladen
welke uitliep in een fascistisch dreigement met onregel
matigheden, werd het den Nederlandschen professor
Burger onmogelijk gemaakt, in Antwerpen een lezing
te houden over „De geneeskunde en het publiek voor
de leden van het Vlaamsch Wetenschappelijk fonds.
Ook in Gent kon een lezing van prof. Heringa over
een wetenschappelijk onderwerp niet in de rijksuniver
siteit doorgaan. Beide heeren gaven hun voordracht nu
in intiemen kring. De reden van de „hetze" moet ge
zocht worden behalve in de door Burger geschreven
brochure, in het feit, dat binnenkort voor hetzelfde
Vlaamsche wetenschappelijke fonds een tweetal an
dere professoren zou optreden, n.l. prof Gerretson en
prof Geyl, met onderscheidenlijk als onderwerp: „Was
de revolutie van 1830 in België een volksbeweging?"
en „De toestand van België in de Europeesche con
stellatie". Beweerd wordt, dat de actie tegen de weten
schappelijke lezingen van prof. Burger en prof. Herin
ga, slechts een uitvloeisel was van de ontstemming,
ook in Vlaamschgezinde kringen, over de te houden
lezingen van de profs. Geyl en Gerretson. Gezien de
delicate stemming tusschen België en Nederland, han
gende de oplossing van de verdragskwestie, lijkt het
dan ook ontactvol, dergelijke politiek-getinte voor
drachten door Nederlandsche professoren in België,
aan te kondigen. Dit op zijn zachtst gezegd.
Het vijfde postvliegtuig is, na oponthoud van enkele
dagen, nu vlot in Bandoeng geland. Het vierde post
vliegtuig, dat te Cawpore beschadigd werd, zal ook
binnen enkele dagen den tocht voortzetten, terwijl het
derde al naar Indië verscheept is. Het vijfde vliegtuig
zal 3 November weer de terugreis naar Nederland
aanvaarden.
Ingediend is een wetsontwerp tot aanvulling van de
begrooting 1928 (deelneming aandeelen K.L.M.). Het
Rijk heeft nog te nemen 4000 aandeelen. Het is echter
wenschelijk gebleken, die aandeelen eerder te nemen
dan omstreeks 1929, 1930 en 1931. De K.L.M. is voor
nemens gedurende 1929 maandelijks postvluchten naar
Ned. Indië en terug uit te voeren en heeft thans voor
de aanschaffing van materiaal behoefte aan kapitaal.
Voorgesteld wordt de helft der aandeelen te nemen,
en daartoe de begrooting met 200.000 te verhoogen.
Gemeld wordt, dat de Nederlandsche regeering het
t koninkrijk Albanië erkend heeft.
De Nederlandsche Spaarbankbond organiseerde j.l.
Woensdag een propaganda voor het sparen, ingevolge
een propaganda over de heele wereld op initiatief van
het Internationale Instituut voor het spaarwezen, op
28 Juni 1925 te Milaan gesticht. Dit Instituut beoogt:
aaneensluiting tusschen alle spaarbanken der wereld,
en gemeenschappelijk werkzaam te zijn ten behoeve
van het groote volksbelang: spaarzaamheid. Sedert de
oprichting zijn meer dan 4500 spaarbanken als leden
toegetreden, met een gezamenlijk inlegkapitaal van
vele milliarden guldens. De 31e dag van October van
elk jaar is tot Wereld-spaardag gekozen, gewijd aan
het sparen!
De Italiaansche kolonie in Nederland heeft Zondag
middag, ruim 250 man sterk, in de Italiaansche legatie
te 's-Gravenhage den zesden jaardag van den op-
marsch naar Rome en tevens bij voorbaat den tienden
jaardag van den Wapenstilstand gevierd. Met één
minuut stilte werden de gevallenen in den oorlog her
dacht.
In Maastricht werd de conferentie van het Vlaamsch-
Waalsch-Nederlandsche Nooit-meer-oorlog-comité ge
houden. Sprekers uit verschillende landen voerden het
woord. Een motie werd aangenomen, waarin het oor
deel werd uitgesproken, dat oorlog, hetzij aanvals-,
hetzij verdedigingsoorlog een internationale misdaad is,
daar de moderne oorlog de brute kracht van het ge-
.weld en den moord van millioenen onschuldige men-
schen beteekent. De zedelijke macht van het recht,
ging boven het stoffelijk geweld van barbaarsche oor
logsmiddelen. Den militairen was door den granizoens-
commandant verboden de conferente bij te wonen.
Door de afd. Rotterdam van bovenvermelde federatie
werd een krans gelegd aan den voet van het stand
beeld van Erasmus op de Groote Markt, ter gelegen
heid van den geboortedag van den grooten humanist.
Engeland. De kabinetsraad is bijeen geweest, ter
bespreking van den Troonrede, die volgende week ge
houden zal worden. Lloyd George verzocht alle leden
van de liberale partij bij de opening der zitting aan
wezig te zijn, daar er vraagstukken van het grootste
gewicht aan het Huis zouden worden voorgelegd.
Daaronder nemen belastinghervorming en plaatselijke
bestuurskwesties een belangrijke plaats in.
Bij een tusschentijdsche verkiezing in Ashton moest
een conservatief zijn zetel afstaan aan een labour-man.
Bij de 52 tusschentijdsche verkiezingen (sedert de al-
gemeene verkiezingen) verloor de regeering aldus 10
zetels, waarvan labour er 9 en de liberalen er 1 wonnen.
De conservatieven achten dit een ongunstig teeken
voor de komende verkiezingen.
Frankrijk. Poincaré zette in een redevoering uiteen,
dat de regeering van Frankrijk het standpunt zal hand
haven, dat zij noch haar panden blindelings prijs kan
geven, noch een combinatie aanvaarden die niet ten
doel zou hebben, aan Frankrijk, bij de middelen om
eigen schulden algeheel te betalen, een rechtvaardige
schadeloosstelling voor het herstel te verzekeren. De
komende besprekingen inzake herziening van het
Dawes-plan zullen van Frankrijk aanhoudende aan
dacht en waakzaamheid eischen.
Te Pons onthulde minister Herriot een standbeeld voor
den oud-ministerpresident Combes. Er deed zich een
incident voor. Camelots du roi sloegen met een hamer
neus en kin van het standbeeld af. Bij het tumult
schoot een gendarme één betooger dood, terwijl een
ander gewond werd. Er werden 42 personen gearre
steerd, waarvan er 7 in bewaring gehouden werden.
De tiende jaarlij ksche herdenking van den wapenstil
standsdag zal dit jaar met bijzondere plechtigheid
plaats vinden.
Duitschland. De Duitsche regeering doet middels
haar diplomatieke vertegenwoordigers stappen te Lon
den, Parijs, Rome, Brussel en Tokio inzake het bijeen
roepen van een schadevergoedingsconferentie, ter de
finitieve regeling van de vergoedingskwestie en her
ziening van het plan-Dawes.
Men gelooft in geallieerde kringen, dat de tweede be
zettingszone in het Rijnland op 10 Januari 1929, d.i. 1
jaar vóór het verstrijken van den termijn van 5 jaar,
ontruimd zal zijn.
De onderhandelingen met Tsj. Slowakije over een
handelsverdrag werden tot Maart a.s. geschorst.
In het proces tegen den student Hussmann, verdacht
van moord op een mede-student, werd beklaagde vrij
gesproken, wegens gebrek aan bewijs.
Diversen. De Graf Zeppelin, het groote Duitsche
luchtschip, dat van Europa naar New-York vloog,
heeft begin dezer week de terugreis aanvaard en is
onder groote belangstelling te Duitschland aange
komen.
Het Russische bureau voor statistiek, telde op 1
Juli 1928'1.418.000 Russen, die als lid der communis
tische partij ingeschreven zijn. Daar Rusland blijkens
de jongste volkstelling 145.493.000 inwoners had ,is
dus maar 1 der bevolking communist.
Bij een proefstemming, door een tijdschrift gehou
den, behaalde Hoover, de candidaat der republikeinen
voor het presidentschap der Vereenigde Staten
1.720.000 stemmen, tegen Smith 890.000 stemmen.
Alles wijst op een verpletterende overwinning der
republikeinen.
Mussolini verklaarde in een manifest ter gelegen
heid van den 6en jaardag van den opmarsch naar
Rome, dat het fascistische regime zijn grondslagen
steeds breeder zal maken, zoodat men ten slotte zal
zien, dat onder het teeken van den lictorenbundel het
heele Italiaansche volk zijn politieke en corporatieve
formaties onder een regiem, dat de volle verantwoor
delijkheid draagt, aaneensluit.
In „De Gids" van September zegt Lien ter Laan—van
Lokhorst iets over de opperste bestemming van de
kunst. Buiten het geven van schoonheid-, genot en
wijsheid is voor haar Kunst een der wegen die leiden
tot de verlossing (lees: bevrijding), tot het geluk,
hoeveel waars er ook in deze woorden schuilt, ze
hebben in onzen tijd iets van een gemeenplaats. Het
komt op fijner onderscheiding aan. De kunst is voor
den kunstenaar iets anders dan voor degeen tot wie
hij zich richt. De kunstenaar is de mensch die dieper
en fijner ontroerd wordt dan zijne medemenschen en
die, eenzaam en beklemd in die ontroering, zich zelf
daaruit bevrijdt, zijn tot zich zelf gekeerden ziels-
inhoud omschept in een naar buiten, tot de anderen
gekeerde daad. En dan ontstaat er een wisselwerking
tusschen kunstenaar en publiek. De kunstenaar geeft
meer naar mate het publiek ontvankelijker is, meer
durft te ontvangen; het publiek geniet meer, naar mate
de kunstenaar, die diep en fijn moet zijn, zich meer
durft geven. Ook hier is de ware leus: Mensch durf
te leven!
Maar niet ieder die zich op de kunst werpt, zelfs niet
ieder die kunstenaar heet is dit, noch in de muziek,
noch in de letterkunde of de plastieke kunsten, noch
op het tooneel. Niet ieder die voor het tooneel wat
schrijft, heeft wat te vertellen, niet ieder die acteert
heeft wat uit te beelden. Is het beter naar den Schouw
burg te gaan dan thuis onder de lamp te blijven aan
dachtig gebogen over een boek? Op die vraag ver
wacht de lezer van den recensent een antwoord, een
antwoord ten aanzien van bepaalde stukken, een ant
woord zoo mogelijk redegevend en opwekkend pro
of contra. Ten slotte is dan de recensent ook kunste
naar, maar met de pen. Mooi maar moeilijk is zijn taak.
Het cultuurcentrum dat de Schouwburg is (in Haar
lem alleen de Stadsschouwburg) staat voor hem open.
Hij kan zien en hooren en vergelijken; hij kan zijn
eigen innerlijk leven vrij spel laten, terwijl de anderen
voor hem arbeiden, hij kan meevoelen en nadenken.
Maar wat weet hij ten slotte van de acteurs, van hun
herkomst en aanleg, van hun opleiding en opvatting,
van hun karakter en levensbeschouwing en van hun
stelling ten opzichte van het op te voeren stuk en hun
rol? En toch zijn al deze dingen van beteekenis voor
een rechtvaardig oordeel. Het is duidelijk dat alleen
de vakman, de acteur, als hij bovendien letterkundige
en psycholoog is een waardevol oordeel zou vermogen
te schrijven.
Coen Hissink, de acteur, geeft in „De Kemphaan" van
Juli j.l. aanteekeningen over tooneelspeelkunst en
recensie (waarom spelt hij dit woord met een t?) die
er op wijzen dat hij aan dit criterium wel voldoet.
Daarom is het loonend hier, zij 't met andere woorden,
iets van hem aan te halen.
„Het rethorische, het ongevoelde, is op het tooneel
even ontoelaatbaar als in het boek of het gedicht. Too-
neelmalaise wordt niet bestreden met slapheid van
recenseeren.
Een echt tooneelspeler zal in elk stuk van de te spelen
figuur een mensch, een gave uitbeelding maken. De
opvoering van een tooneelstuk moet niet zijn het ver-
toonen van een kijkspel, maar een creatieve, een
scheppende daad."
Wanneer wij daaraan toetsen wat wij in de twee
afgeloopen weken in onzen in vele opzichten voor-
treffelijken Stadsschouwburg hebben medegemaakt,
dan komt ons het volgende voor:
21 October. „Vier dagen uit het leven van een on
fatsoenlijk meisje", blijspel van Bernhauer en Oester-
reicher, regie van Louis de Vries, hoofdpersoon Tilly
Hasselberger, chanteuse (voorgesteld door Annie
Follender) met Louis de Vries als Vorst Ebersmark;
deze in een scabreuse en pikante rol. Een levendig op
gezet stuk, spelende in een omgeving waar aan alle
kanten een luchtje aan is. Tilly Hasselberger, die in
haar hart een fatsoenlijk meisje is, slaat zich door alle
aanslagen op haar eer gepleegd met talent heen, ten
slotte door een huwelijksaanzoek te aanvaarden van
den onsmakelijken afgeleefden vorst Ebersmark door
de Vries op griezelige onnavolgbare wijze uitgebeeld.
Er zit iets in dit stuk van een zedeschets vol kritiek.
De zedelooze kant van een stofaanbiddend afgeleefd
deel onzer moderne samenleving in een naar den af
grond neigende wereld wordt er aan de kaak gesteld.
Het vrouwelijke reine, dat de schrijver blijkbaar in
Tilly Hasselberger wilde uitbeelden, in scherpe tegen
stelling met de omgeving die haar naar leven en eer
staat, werd o.i. door Annie Follender ditmaal on
voldoende weergegeven; alleen in het laatste bedrijf,
waarin zij samenspeelt met den ras-acteur Louis de
Vries kwam zij op de hoogte van haar rol. Het is een
kasstuk geweest en dit verklaart veel.
22 October. „Een faillissement", tooneelspel van
Björnson. Regie Adriaan van der Horst. Hoofdper
sonen de koopman Henning Tjalde (Ko van Dijk) en
advocaat Berent (Ko Arnoldi).
Een stuk vol reëelen, droevigen inhoud met veel inner
lijke spanning, niet zoozeer in de verhoudingen der
personen als wel in het leven van elk van hen voor
zich. Alleen in den, nog dagelijks voorkomenden,
strijd van den advocaat, die maatschappelijk genees
heer is, en zijn cliënt den koopman, spanning in de
verhouding. Een stuk van veel waarde, zoowel in
structief omtrent het leven in onze op den grondslag
van eerzucht en geldzucht voorthinkende maatschappij,
als beklemmend wat betreft den met wroeging en angst
belasten burger, die alleen door de milde strengheid
van zijn raadsman tot een beter leven wordt bevrijd.
Een opvoering van groote belangrijkheid, leerzaam,
niet opwekkend, maar verhelderend en sterkend, waar
bij ook door de goede secondeering de hoofdpersonen
voortdurend wisten te boeien. Zooals men weet zijn Ko
van Dijk en Arnoldi verbonden aan het Schouwtoo-
neel, Louis de Vries en Annie Follender aan Het
Hollandsch Tooneel. Wij willen niet nog eens met
nadruk herhalen hoe jammer het is, dat in ons land
de besten uit verschillende gezelschappen niet tot el
kaar schijnen te kunnen komen. Dit is al zoo vaak ge
zegd. Ook op tooneelspeelgebied is ons land overbe
volkt.
24 October. Het Don-Kozakken-koor „Platoff". Dit
is enkel zang of men moet de militaire allure, die dit
koor aanneemt tot het „theater" rekenen. Het moge
hier enkel vermeld worden, dat dit koor als alle rus-
sische mannenkoren beschikt over een geweldig en
toch fijn genuanceerd klankvolumen, en ons allen in
vervoering bracht. Te betreuren is dat zij niets van
hun kerkmuziek gegeven hebben. Een Hollander kwam
een russische kerk binnen en werd terstond betooverd
door den schoonen klank van het orgel; het waren
zes zangers.
Wij woonden nog bij „De Rozekrans" tooneelspel door
Bisson, getrokken uit de bekende aangrijpende roman
van Florence L. Barclay „The Rosary". „De Vereenig
de Schouwspelers" hebben met dit stuk hoog gegrepen.
Gerard Dalman (voorgesteld door den directeur van
het gezelschap Pierre Mols) kunstschilder, bemint een
meisje Jane Champion (Emmy de Leeuw) dat hem
liefheeft maar afwijst, omdat zij aan zijn kunstenaars
loopbaan niet in den weg wil staan en een onbe
stemde angst heeft voor het huwelijk met een kunste
naar. Hij wordt blind en nu komen die twee weer tot
elkaar, voor hem te laat om haar wederliefde te zien,
voor haar niet te laat om te trachten goed te maken
wat zij bedierf. De Rozekrans is de titel van het lied,
dat aan het begin en het einde van het stuk ver
dienstelijk door Emmy de Leeuw gezongen wordt.
Mols, die in het eerste bedrijf zich te wereldsch had
gekleed, speelde o.i. meesterlijk de moeilijke rol van
den blinden dichterlijken verlatene. Hij had het moei
lijker waar de bewerker zich niet van concentioneele
boekentaal heeft kunnen losmaken. De korte inhoud van
den roman was met vele foto's op de speciale pro
gramma's afgedrukt.
Op 27 October waren we met „Een Moeder", oor
spronkelijk tooneelspel van Cor Hermus, in een andere
sfeer. Hierin heeft Mevrouw Esther de Boervan
Rijk, wier jubileumavond het was, een stillen triomf
gevierd. Cor Hermus had ook de regie; voor welk een
voortreffelijke grime had hij gezorgd!
Naast Mevr. de Boer, de oude boerin, noemen wij
onmiddellijk Jac. de Haas. Deze gaf in Domien, de
half onwijze, alle situatie's tusschen de hebzuchtige
kinderen en hun moeder zuiver aanvoelende knecht,
tevens haar onechte zoon, een steeds sterker onze be
wondering afdwingende creatie. Schrijver en regisseur
heben o.i. in het laatste bedrijf een fout gemaakt, door
den pastoor (voortreffelijk gespeeld door Hein Harms)
zich te lijdelijk te doen verhouden bij de uitbarstingen
van haat en hebzucht der kinderen, in wier midden hij
gezeten is. Mevr. de Boer geeft veel stil spel, sterk en
welsprekend en zoo dat wij, het ziende, overtuigd zijn,
dat alleen zij het zoo kan. Dat is 't ware.
Een genotvolle avond. De heer Van Hees huldigde
Mevrouw de Boer in een hartelijke toespraak naar in
houd en vorm doeltreffend en sympathiek, zooals hij
dit kan. De eerste feestredenaar detoneerde na de
genoten kunst al te zeer, misschien vindt hij een vol
gende keer tijd om zich eenigermate te prepareeren.
Moge hij dan tevens bedenken dat Pascal's: „le moi
est toujours haissable", niet alleen een waarheid, maar
ook een raad inhoudt.
Tenslotte 31 October: „De Tooverfluit", Opera van
Mozart, in twee bedrijven, tekst van den Weener
operadirecteur Emanuel Schikaneder, door De
Co-Opera-tie. We wisten eerst niet wie van hare di
recteuren Albert van Raalte of Alexander Poolman de
regie voerde, vermoedelijk de laatste. Ons moest in
ieder geval dadelijk van het hart, dat 't zoo niet mag.
Ware de bekende muziek niet zoo overweldigend ge
weest, wij hadden een verloren avond geboekt.
Die Zauberflöte is door Mozart kort voor zijn dood,
die in December 1791 volgde, gecomponeerd. Heel de
rijkdom van dit rijke muzikale gemoed is in deze deels
mystieke, deels komische opera tot uiting gekomen.
De heer Van Raalte heeft zoowel met zijn orkest als
met zijne zangeressen en zangers, solisten zoowel als,
koren, bereikt, dat wij de rest op den koop toenamen.
De vondst om een deel der koren te doen zingen van
af de eerste twee rijen der stalles werkte even verras
send als aangrijpend, welke prachtige stemmen zaten
daar vlak bij ons, en met welk een bezieling ging er in
harmonie met het bijna vlekkeloos spelende orkest
van alle zangers uit. Onjuist, zoo niet volstrekt on-
OPWEKKEND EN GEZOND
OBERIARNSTEIN
NATUURLIJK BRONWATER
SCHOORSTEENVEGERS
RIDDERSTRAAT 18A ZW. HAARLEM TEL. 13310
toelaatbaar achten wij op de affiche's Louis van Tulder
aan te kondigen in de rol van Tamino, en een ander
te doen optreden (Marius Plooijer) hoe goed, dit moet
gezegd, die ook was.
Nog erger de Koningin van de Nacht in het duitsch
te doen aanvangen (ze ging in die taal niet door!)
alsof de aangekondigde in Duitschland thuis hoorende
zangeres aan het woord was en een andere in die rol
te zetten, Elize de Haas (doublure, ook Papagena).
Wordt Haarlem niet voor vol aangezien? De
Co-Opera-tie had wat regie, grime, costumeering en
actie betreft, van Royaards' Middernachtsdroom en
van Fritz Hirsch veel kunen leeren. We kunnen nu
alleen spreken van een uitstekend concert met ver
tooning van levende soms niet eens levende beelden.
De uitzonderingen Monastatos (Schulze) als de nik
ker wat betreft spel, en Pamina (Lia Fuldauer) in elk
opzicht, bevestigen den regel. Daar zagen wij onder
aan het program wie de tooneelleiding had ...jammer!
Onze verwachtingen gaan nu reikhalzend uit naar
„De getemde feeks" van Saalbom. Moge dat de ge
beurtenis zijn!
Van W. L. J. Brusse's Uitgeversmaatschappij, Rot
terdam, ontvingen we een zevende druk van C. S.
Adema van Scheltema's: Uit Stilte en Strijd.
Het eerste, dat we wéér in het bundeltje opzoeken is
het krachtige, volbloedige gedicht: De Daad. En wéér
vermeien we ons in die zoo fel aansprekende regels
„Dat zijn de paarden en de ploegers, Dat zijn de
zweeters en de zwoegers, Dat zijn, die in het
donker graven... Dat zijn die taaie rooie rakkers..."
En dan als een mokerslag, na elke strophe: „Dat
is de Daad!"
Taine, in zijn: Philosophie de l'art, wijst er op, dat
zoodra de mensch gekomen is tot een samenleving,
die door haar vorm, veiligheid biedt, tegelijk de tijd
gekomen is, waarop de mensch zich overgeeft aan
rustig beschouwen. Dan ontstaat belangstelling in den
oorsprong van alles wat is, ook wat hemzelf betreft.
Een belangstelling, die zich uitstrekt tot de dominee-
rende, regeerende machten, dié op alles, tot in de klein
ste bijzonderheden, hun stempel drukken.
Twee wegen staan dan voor den mensch open, om
anderen mede te deelen, wat het resultaat is, van zijn
beschouwingen: de wetenschap, waardoor hij énkelen
bereikt, en de komst, met wier hulp hij tot in het
hart van heel het volk kan dringen. En dit is de groote
verdienste der kunst: zij spreekt niet slechts het ver
stand aan, doch ook de zinnen en het hart. „L'art a
cela de particulier, qu'il est a la fois supérieur et po
pulaire: il manifeste ce qu'il y a de plus élèvé, et il
le manifeste a tous."
Dit is de kracht en de schoonheid van Adama van
Scheltema's gedichten. Vanuit het hart, de kern van
het leven, zijn ze opgegroeid. Daarom ook omvatten
ze heel het wel en wee der wereld, van de fijnste tril
ling in het gemoed van een rein meisje, tot aan het
woeste slingeren en rukken eener aardkorst, die,
brekend en scheurend, het zware gesteente van pa
leizen en steden, opslurpt in haar binnenste.
Vergelijken we even zijn „Stervend Meisje" met boven
aangehaald gedicht.
„Kind van wonden,
Dat één stonde
Nog als bleeke sterre beeft,
Voor wier luister
's Werelds duister
Geenen nacht meer olie heeft;"
Kan het teerder, bewogener doorvoeld worden?
En dan dit:
„Gij zoekt en elk gevonden hart
Verliest gij reeds bij het ontvangen,
Omdat ge, in eigenmin verward,
Slechts liefde voelt voor uw verlangen:
De liefde, die gij 't leven vraagt,
Bloeit in het hart, dat ge in u draagt!'
Raakt ook dit niet 'ngevoelige snaar aan, in onze samen
leving? Hoe weinigen van ons weten te geven, zonder
het vooruitzicht van terugontvangen!
Zoo stemt elk gedicht, uit dezen bundel, tot ernstig
nadenken. En bij elk herlezen ontdekken we weer een
nieuwe gedachte en„zien verbaasd naar binnen
in 't menschenhartJEANNE VEEN
Uitslag van de gehouden besteding voor het sloopen
van de perceelen Bloemendaalscheweg 1 en Kerkplein
20: Jac. Veneenennaam, Haarlem 25.Gebr. Griek-
spoor, Hillegom 375.Gerrit van Raay, Haarlem
86.68; Jan Weber, Zandvoort 25.J. Michel
225.50; D. K. Michel, Haarlem 185.N. Carpen-
tier, Haarlem 506.10; S. Waterdrinker, Beverwijk
303.03; H. van Stipriaan, Haarlem 155.Ja"
Schutteboom, Hilversum 105.Steenkist, Haarlem
265.58; Fa. Baks Steenkist, Haarlem 213.—-i
Buis, Haarlem 165.
Ik heb slechts één leven en waarom zal ik den korten
tijd van mijn leven handelen tegen de stem van mijn
geweten? Ik wil niet en kan niet! TOLSTOY
VOETBi
ZandvoortSpartaan
B F C.Haarlem
V.V.A.H.V.C.
VeloxD.E.C.
BloemendaalBaarn
/oor a.s. Zondag is vastgeste
BaarnZandvoort.
Spartaan—Velox.
Cpartaan zette zijn overwinnir
talmen wedstrijd werd Zand\
Over het algemeen ging het
ïelfs perioden, dat de gasthee
I de kwaal, waar zoovele elftalh
[ook bij Zandvoort voelen: ee
der voorhoede. Keesman, de
dauwen, was ook nu uit de
;n bezette de midden-halfpla
dienstelijk werk verrichtte. T<
:en fout der Zandvoorters
tellen, want met een sterke
nen er niet. Er moeten doelpr
iaarlem heeft het slecht getn
jedelibireer over spelen of
ilotte de scheidsrechter, en li
da ongeveer twaalf minuten
•en doelpunt gemaakt had, k
3.F.C., de ex-Spartaan Scho
jotsing met Goedhart, waard
:ijn been brak. Toen staakte
een optreden, waarover misse
gen is, maar moreel alleszins
V.V.A. trad niet zonder suco
TV.C. Een gelijk spel tege
jche ploeg is inderdaad een g
\msterdammers zeker een fli
jeven.
Vlet dit gelijke spel is ook E
9e roodhemden zelf bevocht
jvinning op Velox in Utrech
ichterstand, welke zij op H
gereduceerd. De energieke
vachten nu op de volgende
Jan weer de kop te nemen.
Jloemendaal speelde tegen B
vedstrijd. Het begin was vei
spelende veroverden de wit
een mooie 20 voorsprong,
;en waren toen van dien
iébacle der gasten vreesde.
Bij een uitval echter scoorde
had een demoraliseerenden
ging, waardoor het den Baa:
moeite kostte, nog voor de
om te zetten in een 3-2 voor
helft was onze achterhoede
linie nergens. De voorhc
wezen, zwierf wat rond op
het den geel-blauwen aanva
doelpunten bij te fokken. V
52 nederlaag.
De voor a.s. Zondag vastg<
in verband met de Nederlan
geen doorgang vinden. We
padere beschouwing onthouc
De lagere elftallen speelden
Bloemendaal IIKenne:
SpaarndamBloemenda
Adspiranten:
Bloemendaal aZandv
Zandvoort bBloemem
Dplossingen, bijdragen, ei
Schaakredacteur, De Gene;
PROBLEEM
F. KL!
Mat in vi«
Stand der stukken:
Wit: Ke5, Le3, Le6, a6, h5.
Zwart: Ke8, a7, e7.
Voor den wedstrijd is o
zet voldoende.Oplossers, voc
spelstudies te lastig zijn, b
ontmoedigen. In de eerste p!
uitzonderingen behooren, in
prijzen voor een aantal
zoodat alleen zij, die d<
goed oplossen, meer kans
:weede prijzen. Ten slotte
in waarde verschillen.
Bovenstaand probleem is e<
PARTIJ
Onlangs gespeeld in Café
Wit
A. TAKACS
(Weenen).
ENGE
1. c2c4
2. Pgl— f3
3. Pbl— c3
4. d2d4
5. Pf3Xd4
6. Pd4Xc6
Hier kwam Pc2 in aanmer
lleen de ontwikkeling van 2
