tkomen.
len schreef.
Het Bloemendaalsch Weekblad.
BURGERLIJKE STAND.
PREDIKBEURTEN.
VARIA.
SPORT.
TOON EEL.
Wat hebben wij van de
Teievisie te verwachten?
klonk het vermanend,
aten, één seconde zijn blik
en glijden. Maar hij kon
ren. Waren ze nu allemaal
stonden of zaten al zijn
hoofde, en dat, terwijl
hoed naar 't terrein waren
rvoor hadden zü die moel-
i, dat zou hij, Buck, hun
toed zat hem op het hooni
lem nimmermeer zou af
graaf was weer met zijn
irte doek uitgekomen en
its waar hij en de anderen
t, Peeling, de slager, hielt
scheef; ja, dat ging ook
ee, dat was het toch niet
en nu naar hém, naar
an toch? Stil, daar kwam
lie fotograaf, op hem af
lar iets. Wat,...? Hij ver
en vroeg hem daarom of
ond in de groep,
ichtig, blijft U zoo maar
omt U er héél mooi op.
dien hoed willen afzeu„n?
a foto, ziet U... U moogt
k weer opzetten."
't Buck, of het heele con-
in 't rond draaide; hij
ten voelde hij, hoe zijn
ieiend-heet werden, maar
gebeurde, dien hoed zette
te met het afnemen van
tot die lastige hooge hoed
/erdwenen zou zijn, maar
een resoluut besluit, keek
waar zijn echtgenoote
rongen bij haai*, en rende
lach van zijn mede-com-
s aan één arm mede-
ïiitgang van het concours-
lag een hooge hoed, in-
vormlooze massa, in den
nvertrek
i de groentenhandelaar
ein naar Wormelo.
verboden)
n eerste krachtcentrale
ntal badkuipen er twee-
iet aantal automobielen.
I was de paardetram en
goederen bij kleine hoe
wagens zonder veeren,
of muildieren over de
ten getrokken. Nu rijden
en snelheid van 40 K.M.
npitten werden wegge-
leht aan bijproducten,
ïouwd als een eigenaar-
ste lamp maalcte, waren
zijn er twintig miiUoen.
nen er een millioen bij.
uj tot levering van elec-
1882 met 59 klanten. Na
dollars verlies,
abrieksarbeider gebruikt
zooveel electiiciteit als
levert in denzelfden
1 af en hij verdient ook
lik is de laatste jaren
hoogte gestegen. Het
enkbaar zonder elecfcri-
derne mensch, nu hem
ien is genomen, met dit
rden?
ouw Luigraag tot haar
is toch zoo slordig
sen rond waaraan geen
hien niet stevig genoeg
t mevrouw Zorgsteeds.
hij naait ze altijd te
En nu mevrouw, zal ik
rven echtgenoot oproe-
het probseren, maar hij
ntje gehad,1
U heeft mijn dochter
gd waarom hebt U
agd?
er werkelijk geen idee
hield!
roesten over 1930 in-
pbrengen 2.525.000.000
nzine belast was met
'29 vrachtwagens ge-
dit cijfer terug op
itie aan trucs bedroeg
minder dan in 1929.
911 in een donkere
iet 20 arbeiders en
maanden na de op-
lezelfde twee maanden
aar bedroeg de pro-
geproduceerde auto-
0.000 gulden, dat is
ir dan in het voor
paleizen verwoesten,
al opbouwen.
(Greulich.)
ONS POIITIE-ELFTAL.
Maandagmiddag had op het B.V.C.-terrein
een oefenwedstrijd plaats tusschen ons politie-
elftal en het elftal van Franken's Brood- en
Meelfabriek, bijgenaamd „Wit en Bruin".
Voor de rust ging het spel gelijk op en de
rust trad in met den stand 11. Na de thee
kwam „Wit en Bruin" opzetten en het duurde
niet lang, dat de bakkers een doelpunt maakten,
waardoor de stand 11 voor Wit en Bruin ver
anderde. De broodbezorgers kregen toen den
smaak (niet van het brood, maar van het spel],
te pakken en wisten nog herhaalde malen den
doelverdediger van het politie-elftal te passes
ren. Toen de scheidsrechter tijd floot, had Wit
en Bruin dezen oefenwedstrijd met 51 ge
wonnen. Deze aardig gespeelde match werd
bijgewoond door den politie-commissaris en
eenige hoofdagenten.
BLOEMENDAAL.
Gevonden en terug te bekomen bij: J. v.
d. Klinkenberg, Postkantoor te Overveen, een
roode das met witte strepen; L. v. d. Niet, Ter
Hoffsteedeweg 4a, Overveen, een grijs wollen
kinderhandschoen; Firma Hillen, Bloemendaal-
sclieweg 97/99, Bloemendaal, een roodbonte meis-
jesschort; N van Keulen, Zandvoorterweg 115,
Aerdenhout, een huissleutel; J. Heijblom, Hooge-
woersstraat 8, Haarlem, een dames halsketting;
p. H. Martin, Delftstraat 26, zw. Haarlem, een
grijze slobkous; Egelie, Julianalaan 35, O ver
veen, een. portemonnaie met inhoud; Klevier,
Kiddentuindorplaan 14, Haarlem, een schop; J.
v. d. Klinkenberg, Westerduinweg 7, Aerdenbout,
een horlogelint met zilver, waarop XXV; J. van
Leer, Westerlaan 31, Aerdenhout, een nappa
handschoen; Korstjes, Prins Hendriklaan 120,
Overveen, een bruinlederen portefeuille; aan den
politiepost te Aerdenhout, een pakje formulieren,
int. arbeidsovereenkomst; aan het bureau van
politie te Overveen, een belastingmerk, een
daineshandschoen, twee sleuteltjes, een zeem
lederen damestasch, een dop van een auto.
GEVESTIGD.
Opgave van 1529 Jan.
H. R. Adam, Noorder Stationsweg 1, Bloe
mendaal; A. Hartog, Esschenlaan 7, Bloemen
daal* C. Eichhorn, Bloemendaalscheweg 287,
Overveen* G. C. Vis, De Genestetweg 9,
Bloemendaal. C. J. de Gast, Prof. van Vloten-
weg 12, Bloemendaal; J. J. Weissman, Kenne-
merweg 16, Bloemendaal; J. J. D. Cools, Korte
Zijlweg 21, Overveen.
BLOEMENDAAL.
Bevallen: J. H. Bos—de Mandt, dochter; G._G.
van der Wijdende Wit, zoon; G. H. Oosterhof
Wensma, dochter; F. M. Weijers—van Marwijk,
dochter; M. P. Ruigrok—van Wees, zoon; B. C.
M Gruppingvan Roijen, zoon.
Ondertrouwd: H. J. Bakker en R. Hamsink.
Ch. de Wit en W. van Wamel; F. W. Bröcker en
A. A. Silingerova; J. Dames en C. W. Exel; P.
Sannes en P. Faber.
Getrouwd; Ch. de Wit en W. van Wamel, A.
'Brouwer en C. H. Ophuijsen.
Overleden; A. H. Heldert, 89 jaar; P. J. A.
Schouten, 35 jaar, over-leden te Amsterdam: H.
A. Jentze, 80 jaar, overleden te Haarlem; A. van
Zetten, 34 jaar, overleden te Haarlem.
't kind, beider oogappel, wordt gedood. Vreese-
lijk is de ontgoocheling van deze heiden; als
bezeten van berouw en verbijstering stort de
moeder zich op het lijk, de vader is verdwaasd,
aldus is het einde van het 4e bedrijf.
Het 5e bedirijf geeft ons de terechtzitting met
een opgeblazen ambtenaar O. M., een rustig stel
president en rechters en een opgewonden advo
caat, en Kipra in de beklaagde-bank, die eerst
uit het requisitoir moet hooren dat hij uit baat
zucht zijn vrouw naar het leven stond, immers
eerst woedend op haar werd toen zij beslag
legde op zijn goederen, hoort een en ander door
den advocaat bij pleidooi weer rechtzetten. In
dit duel tusschen vervolging en verdediging-
komt een glimpje om den hoek kijken van den
strijd op leven en dood tusschen oude en nieuwe
richting, in het strafreeTit, dcch die Titanen
strijd zeiven zien wij niet, want zooals de ver
dediger zeer terecht bepleit: ons nieuwe Wet
boek van Strafvordering is geen eerlijke proef
in de nieuwe richting, maar een proef daarmee
en 'een sabotage daarvan tegelijk, waarvan
alleen iets te maken is als èn O.M. èn verde
diger 't zelfde willen: zuiver wetenschappelijk
onderzoek naar de objectieve waarheid aan
gaande de feiten en de menschn.
De Rechtbank liet den man die 6 maanden in
voorarrest zat, vrij, welk vonnis ten slotte tegen
hem wordt uitgesproken hooren wij niet, daar
komt het ook niet op aan. In een epiloog vóór
een groen gordijn afgespeeld, zien we ten slotte
beide door him hartstochten gebroken en door
een nobele beslissing van den Rechter weder tot
zich zelf gekomen echtgenooten zich met elkaar
verzoenen. Zij zijn eigenlijk elkander blijven
liefhebben; maar hun nieuwe samenleving heeft
nu als kern een herinnering en een graf.
De roman in questie is ons onbekend. Het
tooneelstuk geeft een stuk romantisch realisme,
dat helaas niets onwaars, niets opgeschroefds,
niets onechts bevat gelijk wie in de huwelijks-
psyche van den (zedelijken) middenstand en
van de doorsnee Nederlandsche rechtsbedeeiing
van eenige jaren geleden (het wordt steeds
heter) is ingewijd, weet. Hier schuilt stof voor
zedeschilderingen, waaraan volgende geslachten
het onze zouden kunnen herkennen en waarover
wij ons dan zouden moeten schamen, waren we
nog in leven. Vreemd is, dat aan een omroep-
vereeniging die „Vara" verboden werd het laat
ste bedrijf per radio uit te zenden. De Haar-
lemsche Vara-leden schitterden echter in de too
neelzaal door afwezigheid (politiek? veront
waardiging?).
Met het hun eigene entrain hebben de leden
van het z.g.n. Ensemble, laat ons juister, ge
zelliger en op z'n Hollandsch zeggen; Gezel
schap Bouber, gespeeld. Allen waren goed, ter
wijl wij onder Jan Lemaire in de rol van Kipra
een dikke streep zetten. Niet Tine, maar Jan
is voor ons de hoofdpersoon van het stuk dat
met alle gebreken aan stukken ontleend aan
romans eigen behept is, maar ten slotte door
het ernstige, beheerschte en hartstochtelijke
spel en het levende gegeven bij het slecht opge
komen publiek insloeg, de hartstochten gaande
en de tongen los maakte, en dat een eerste
voorwaarde voor kunst, bevrijdend werkte en
op ingewijden en onbevooroordeelden een ster
ken indruk maakte.
T.
Vrije Katholieke Kerk.
Popellaan, Kinheimpark.
Zondag 1 Febr., 10.30 v.m.: Gezongen H. Mis.
Woensdag 4 Febr., 8 uur n.m.: Vespers en Lof.
Donderdag 5 Febr., 7.30 v.m.: Stille M. Mis.
Ned. Herv. Kerk te Bloemendaal.
V.m. 10 uur: Ds. P. de Haas, Utrecht.
N.m. 5 uur: de heer K. Koopman.
Jeugddienst in het Jeugdhuis.
V.m. 10 uur: de heer L. Wielenga, Theol. Stud.
Amsterdam.
Gebouw „Maranatha".
Donderdag 5 Februari.
s Avonds 8 uur: Ds. J. C. van Dijk, Bijbel
lezing.
Overveen.
V.m. 10 uur: Ds. M. C. Briët, Heemstede.
Geref. Kerk te Bloemendaal.
V.m. 10 uur: Prof. Dr. G. Ch. Aalders.
N.m. 5 uur: Prof. Dr. G. Ch. Aalders.
Collecte voor de Zending.
Opbrengst collecten Zondag 18 Januari:
Deurcollecte 22.11%.
Collecte art. 13 f 41.28.
Collecte Avondmaal f 96.97.
Ned. Hervormde Evangelisatie
te Santpoort.
V.m. 10 uur: A. van Dijk, oud-Zendeling, Heem
stede.
Eglise Walionne.
Ned. Hervormde Kerk.
Dimanche Ier Fefricr.
10 h. 30: Service divin.
11 h. 45: Service pour les enfants et la
.jeunesse.
20 h.Service divin Pasteur Krafft.
Vendredi 6 Fevrier.
8 h. (soir): Conférence du pasteur A. Krafft
Bonnard.
Religieuze Kring Aerdenhout.
V.m. 10% uur: Ds. A. Trouw, Vrijz. Herv. Pred.
Heemstede.
Ned. Herv. Kerk te Santpoort.
V.m. 10 uur: Geen dienst.
's Avonds 7 uurProf. Dr. G. A. van den Bergii
van Eysinga. ,,X>e zaligheid van het zien
Lk. 10, vs. 23b.
THEE.
Thee kan in ons land, evenals in Ameika en
in Engeland met al zijn kolonies en dominions,
een volksdrank worden genoemd, misschien nog
meer dan koffie. De thee kan bovendien op een
veel ouderen en deftiger stamboom bogen. Het
theïsme was in het Oosten al lang een soort
van godsdienst, voordat de kruisvaders uittogen
naar Jeruzalem. Het zou ons te ver voeren om
de diepzinnige en wijsgeerige beschouwingen,
die wijlen Okakura-Kakuro in zijn „Boek van de
Thee" aan dit product wijdt, hier te ontleden
of saam te vatten. De gewone Westerling snapt
niet veel van de speculatieve neigingen van de
aarzelende Oosterlingen. Wij zijn meer mannen
van den daad dan van het denken en Okaku
ra-Kakuro wrijft ons dat, niet zonder een
zweem van bittere ironie, onder den neus,
wanneer hij zegt:
„Een Westerling, in zijn oppervlakkige
zelfgenoegzaamheid, zal in de thee-ceremonie
maar éen van de duizend-en-een excentrici
teiten zien, die voor hem de aantrekkelijkheid
en de kinderlijkheid van het Verre Oosten uit
maken.. Hij was eraan gewend Japan als een
barbaarsch land te beschouwen, zoolang men
er alleen de beminnelijke kunsten van den
vrede beoefende; hij houdt Japan voor een be
schaafd land sedert het in het groot is gaan
moorden op de slagvelden van Mandsjoerye.
Dat is maar al te waar; van de eigen diepe,
vreemde doch echte beschaving van het Oosten
hebben wij niets willen begrijpen... totdat de
kleine Jap ons, in den Russisch-Japanschen
oorlog, met geweer en kanon een lesje heeft
geleerd. Van toen af is Japan als een groot
mogendheid meegerekend. Wij begrijpen, dat
de gele mannekes daar met een greintje vrij
postigheid aan herinneren.
Eerst aan het ende der negende eeuw onzer
jaartelling, werd, volgens den reeds geci-
teerden schrijver, het bestaan der thee in
Europa bekend door een Arabisch reiziger.
Marco Polo gewaagt er eerst drie eeuwen la
ter van-. Maar pas in de zestiende eeuw be
reikten de eerste proefjes van den wonder
baren drank Europa. In 1650 wordt nij in
Engeland vermeld als „dien uitmuntenden
drank" -aanbevolen door alle Chineesche
medicijnmeesters door de Chineezen tcha en
in andere landen tay geheeten, alias thee."
Het liep niet van een leien dakje, om de thee
als volksdrank in te burgeren. In zijn „Essay
over de Thee" beweert Jonas Hanway in 1756
STADSSCHOUWBURG.
Gezelschap Bouber: „Tine Kipra's
echtscheiding" tooneelspel in 5 be
drijven en een epiloog naar den
roman van Frameofe Pauwels, door
den schrijver en Herman Bouber,
Zaterdag 24 Januari '31.
Kipra, echt Amsterdamsch garagehouder, een
trouwhartig mensch en harde sjouwer heeft
vrouw, kind en arbeiders; de vrouw waant zich
boven hem verheven eiï is van zijn echte liefde
riet gediend, ze laat zich door een pianomeester,
poen le klasse 't hof maken; deze leeft met een
meisje dat geld en een bochel heeft, óm 't geld,
de jongen van het echtpaar Kipra is de lieveling
van heiden, zelf weet hij niet van wie hij meer
houdt, van vader of van moeder; dan is t de
één dan is 't de ander die hij gevoelt niet te
kunnen missen; <ie arbeiders zijn behalve oude
Maantje (Herman Bouber) niet veel zaaks, de
chauffeur besteelt z'n baas, de reparateur is
zoo tusschen heiden in_ Kipra -heeft een vriend,
Tokkelman, een van z'n vrouw gescheiden ventje,
dat zich als oppervlakkig mannetje weet te
schikken in zijn lot; Tobi (Hetty Beek), t ge
bochelde mainteneetje heeft de werkster (Marie
Sternheim) in vertrouwen genomen. Larondelle,
de pianomeester, legt 't met Tine Kipra de ge
trouwde door haar man niet verdachte vrouw
aan. Kipra zelf ziet eerst nog niets, zijn werklui
echter zien 't wel; als Kipra de chauffeur eruit-
gooit omdat hij hem op knoeien aan den taxi-
meter betrapt, schreeuwt deze uit wraak hem
toe: en jouw vrouw houdt 't met een ander, de
heele buurt weet 't. Kipra twijfelt, maar allengs
lirijgt hij zekerheid. Op raad van Larondelle,
wien 't te doen is om met Tine te trouwen, uit
baatzucht, bij scheiding krijgt zij de helft dei-
gemeenschap mee, brengt haar met een advo
caat in kennis en beschrijft hoe ze haar man
tot drift, mishandeling e.d. drijven kan, dan
kan scheiding van tafel en bed worden ge
vraagd, en de geheele affaire in beslag ge
nomen; Kipra daardoor in 't nauw gedreven zal
dan wel in volledige echtscheiding toestemmen
en omdat zij de eerste is die eischt, krijgt zij
den jongen ook nog. 'n Alledaagsch geval, 'n
waar geval, met nuance's in ons land met zijn
treurig teveel aan op praktijk jagende advocaten
(Untergang des Aberidlandes) veel zeer veel
voorkomend. Kipra betrapt de gelieven, maar
hjj wil niet scheiden, hij houdt te veel van zijn
Tine, raakt uit baloorigheid aan den drank, die
zaak begint te verloopen, de jongen weet geen
raad tusschen zijn nu heide ondeugend* gewor
den ouders en opeens komt de deurwaarder op
alle hebben en houwen beslag leggen, op de
meubels, op de auto's, op de vorderingen, alles
staat stil, een opstootje ontstaat in de straat
bij de garage, men denkt dat Kipra failliet
gaat; die man wordt razend, de vrouw ziet de
opzet al ten deele slagen, maar ineens begrijpt
Kipra nu dat hij met de liefde zijner vrouw, zijn
naam en zijn fatsoen, ook zijn geheele bestaan
waarvoor hij, de broodvechter, 10-tallen jaren
werkte staat te verliezen. Hij dreigt zijn vrouw
als ze niet de beslaglegging opheft met een
revolver, de jongen ziet 't en werpt zich tus
schen vader en moeder, de haan gaat over en
VOETBAL.
De uitslagen der Zondag 1.1 gespeelde wed
strijden voor de tweede klas B zijn:
B. F. C.Hercules 0
D. W. S.Zandvcort 1—0
HaarlemBloemendaal 41
In ons vorig overzicht voorspelden we reeds,
dat Hercules in Bussum op een warme ont
vangst kon rekenen. Dat we niet ver van de
waarheid af zijn, bewijst de allermagerste
overwinning welke de Herculanen er uit het
vuur sleepten. Wat rneer zegt, ze mogen hoogst
tevreden zijn met dezen uitslag, immers bijna
den geheelen wedstrijd is B. F. C. aan 't
woord geweest. Stug verdedigen der gasten en
ongelukkig schieten van de gastheeren voor
kwam de overigens zeer verdiende gelijkmaker.
In de B. F. C. voorhoede viel vooral het spel
van de linkerwing op. De linksbinnen was een
voortdurende bedreiging voor Bait's veste,
echter faalde het schot van Boerhouat steeds.
De eenige goal van dezen wedstrijd werd on
geveer een kwartier na het begin gescoord
door Daaf Buitenweg, die in een van zijn be
kende, alles overrompelende rushes de geheele
B F. C. defensie passeerde.
Ook Zandvoort hield zich in Amsterdam
kranig. Evenals Hercules verdiende D. W. S.
evenmin de overwinning. Zandvoort had on
tegenzeggelijk het beste van het spel. Pech
hadden de kustbewoners, toen hun linkshalf
geblesseerd raakte, waardoor de eminente
goal-getter Koper, diens plaats in moest ne
men, terwijl een invaller, niet geheel fit, als
center-for moest fungeeren. Dit mal-heur is
misschien het geluk voor D. W. S. geweest.
In de ontmoeting HaarlemBloemendaal is
al wat Bloemendaal gezind was, wel danig te
leur gesteld, door het absoluut falen der witte
voorhoede. Zoo goed en verrassend als deze
heeren op eigen terrein speelden, zoo slecht,
ongevaarlijk en onsamenhangend werden de
aanvallen nu opgezet. De wingspelers vooral
brachten er weinig van terecht, maar ook de
linksbinnen had bepaald een off-day. De mid
denlinie heeft goed gespeeld, zonder meer. De
backs leken ons niet al te zeker, terwijl Beijk
gered heeft, wat te redden was, hoewel hij 't
derde doelpunt o. i. had moeten voorkomen.
Haarlem vormde beter geheel, en wist zich
ook .juist aan de weersomstandigheden aan te
passen. De eerste helft, die de roodbroeken met
den feilen wind in den rug speelden, werd veel
en goed geschoten, terwijl na de rust, de bal
laag gehouden werd, wat door Boemendaal
meestal verwaarloosd werd.
Haarlem bouwde ook technisch beter haar
aanvallen op en zoo kon het gebeuren, dat,
hoewel Bloemendaal den wind tot bondgenoot
had, de thuisclub gevaarlijker bleef. Met kunst
en vliegwerk, en veel geluk, wist B'eijk in de
tweede helft zijn doel voor verdere doorboring
te bewaren. Slechts ééns moest Hoeben, die
zeer verdienstelijk de Vries verving, visschen.
In dezen wedstrijd stonden de gebroeders
Kammeijer tegenover elkaar. Bob als links
buiten bij Haarlem. Jules als rechtsbuiten bij
Bloemendaal. Een vergelijking valt ontegen
zeggelijk in 't voordeel van den roodbroek uit.
Hij mag niet zoo snel zijn, maar passeert mak
kelijkei*. is productief (hij scoorde twee doel-
punten) ::i speelt minder bescheiden dan zijn
ouderen broer. Toch had Jules het geluk niet
op zijn hand toen twee maal achtereen vóór nog, dat het gebruik van thee den mannen
de rust zijn schoten heter lot hadden verdiend. <■-""*"*li°-
Nu de twee wedstrijden tusschen de rivalen
achter den rug zijn gebiedt de eerlijkheid te
erkennen, dat Haarlem zeker sterker is dan ons
elftal. Het Haarlemsche publiek heeft wederom
getoond, weinig begrip van „sportiviteit" te
hebben. Het optreden van deze menschen is
geen clubliefde, maar chauvinisme van 't erg
ste soort,, waarvoor geen kruid gewassen
schijnt.
Het programma voor a.s. Zondag luidt:
SpartaanHaarlem.
HerculesV V. A.
ZandvoortVelox.
B. F. C.—D. W. S.
BaarnBloemendaal
Een volledig menu dus! Spannender compe
titie als de-ze hebben we nimmer meegemaakt.
De negen clubs van deze afdeeiing hebben nog
slechts 31 wedstrijden te spelen, uit een totaal
van 180 en nog is van een bezetting der be
geerde en fatale plaats niets te zeggen. Zelfs
na Zondag, als alle vastgestelde ontmoetingen
doorgaan, is dit mogelijk. Indien Spartaan,
V. V. A.. Zandvoort, B. F. C. en Baarn of
Bloemendaal verliezen zijn we nog even ver.
Toch kan Zondag de beslissing voor de laatste
plaats vallen. Indien Bloemendaal van Baarn
verloor, Velox van Zandvoort, V. V. A. met
Hercules gelijk speelde en B. F. C. en D. W. S.
eveneens de punten deelde, zou het lot van
Bloemendaal definitief bezegeld zijn!
Bloemendaal móét dus van Baarn winnen,
en 't kén. We weten, dat de opgave moeilijk
Baarn heeft in den laatsten tijd geweldig
De dagbladen hebben het vermeld, dat er
vanwege de V.A.R.A. een televisie-uitzending
heeft plaats gehad. Ter gelegenheid daarvan is
'n Televisienummer verschenen van „De Radio-
gids". Officieel orgaan van de V.A.R.A. In dat
nummer; dat we ontvingen, vinden we van den
heer L. J. van Looi een artikel: „Wat hebben
we van de televisie te verwachten?" We ont-
leenen er het volgende aan:
Laten we eerst een vragen, wat wij gaarne
van de televisie zouden krijgen. Dat is voor
iedereen duidelijk. Wij zouden graag niet alleen
van een spreker op een vergadering een speech
hooren, maar wij zouden ook graag den spreker
en de vergadering zien, zoodat wij den indruk
kregen er zelf bij te zijn. Wij zouden ook graag
van den voetbalwedstrijd niet alleen hooren:
„Thans heeft Jan Vlug den bal, dribbelt om
Kees Langzaam heen. Hij schiet op doel. doch
de bal gaat langs den paal", maar wij zouden
den dribbelaar graag zien. Wij zouden ook het
V.A.R.A.-orkest graag zien spelen, al zouden
de heeren dan niet meer in overhemdsmouwen
kunnen spelen.
Welnu, dat kan de televisie ons niet leveren,
nu niet en in de naaste toekomst niet en het
zal wel héél lang duren, voordat zooiets moge
lijk wordt. Want daartoe is niet alleen noodig,
dat er een foto-cel, het z.g. „electrisch oog",
komt van een véél grooter gevoeligheid, maar
er zou ook een golflengteband voor gebruikt
moeten worden, die zoo breed was als die van
verscheidene gewone omroepstations. En bij
het gebrek aan golflengten in den aether is
daarop weinig kans Voor het belichten van
een te televiseeren voorwerp is thans nog een
zéér sterke lichtbron noodig. Bij het over
brengen van beelden van een voetbalwedstrijd
of van het musiceerend orkest zou men het
natuurlijk moeten doen met het gewone dag
licht of met de kunstbelichting van de studio,
die op geen stukken na voldoende zijn. De foto
cel wordt door deze zwakke lichtreflexen niet
voldoende beïnvloed.
Wij zijn ook niet in staat om het orkest onder
zoo'n sterke belichting te stellen, dat de foto
cel wèl voldoende licht krijgt. Wat de lampen
aangaat, zou het wel gaan, maar wij willen
niet riskeeren, dat het orkest staakt of in
vlammen opgaat!
Het uiterste, wat de televisie op het oogen-
blik kan brengen, is het beeld van één of twee
hoofden, met schouders en borst, waarbij de
personen goed herkenbaar zijn. Een violist zou
den wij dus kunnen hooren en zien en Willem
van Cappellen zou ook in aanmerking kunnen
van zich af gebeten, terwijl het terreinvoordeel
hun Zondag een veilig gevoel zal geven. Maar
wat drommel, die elf witte vormen het strui
kelblok voor Hercules. D. W. S. en Haarlem,
zouden die, nu de nood op het hoogst is, piet
meer kunnen klauwen? „Nu of nooit" zij de
leus waaronder deze belangrijke strijd wordt
aangebonden. Mogen we weer op supporters
rekenen
Als Haarlem het niet tegen Spartaan weet
te bolwerken, kan het roodbroeken-team zich
gevoegelijk uitgeschakeld aehtén. Er mag zelfs
niet één punt in de Spartaansche blijven ste
ken. Alle hens dan ook hier aan 't dek.
Het is voor de Schoterwegbewoners een
mooie gelegenheid zich in de Spaarndammer-
polder eenigszins te acelimatiseeren voor den
komenden grooten strijd tegen D. W. S.
Hercules zal de mooie kans, welke het op
den eeretitel heeft zeker niet tegen V. V. A.
vergooien. Trouwens de Herculanen hebben
met V. V. A. nog een appeltje te schillen,
immers haalden deze Amsterdammers het
stoute stukje, uit, heide punten aan de Kruis-
laan op Buitenweg c.s. te veroveren. Gelegen
heid voor revanche is er dus te over, een ge
legenheid, die de Utrechtsche ex-eerste klasser
niet zal laten passeeren.
Velox trekt lang niet gerust naar de Zand-
voortsche duinen. Gelukkig, dat een uitnemen
de scheidsrechter (de heer Laarmans) hier de
fluit bespeelt. Hoewel Velox lang geen walk
over zal hebben, geven we haar toch de beste
kans.
D. W. S. kan zich, op haar tocht naar Bus
sum spiegelen aan Hercules en van meet aan
't bekende schepje er op gooien. De laatste
loodjes wegen het zwaarst. Eén misstap en de
kampioens-illusies vervliegen in rook. Weten
de Amsterdammers als winnaars Bussum te
verlaten, dan hebben zij hun lot in eigen han
den, daar zij in de resteerende wedstrijden
tegen Haarlem en Hercules hun voornaamste
concurrenten den das aan kunnen doen.
A. C.
W-eest waakzaam van geest, opdat de ge
heimenissen van dezen tijd voor U niet zonder
vrucht voorbijgaan.
(H. Bernardus5 „Sermo de Pass. Dom" nr. 1.) I digende wijze oplossen.
hun gestalte en flink voorkomen deed verlie
zen en de vrouwen haar schoonheid) De wijze
dichter Tang had echter van het afkooksel
van het geurige kruid geschreven: „het eerste
kopje bevochtigt mijn lippen en mijn keel, het
tweede breekt mijn eenzaamheid, het derde
dringt in mijn ingewanden en er wellen dui
zenden vreemde gedachten in mijn brein op,
het vierde zet mij lichtelijk in het zweet en al
het kwade in mijn lichaam sijpelt door mijn
poriën; met hot vijfde hen ik gezuiverd; het
ze3de draagt mij naar het rijk der onsterfe-
lijken.... En het zevende... ach het zevende....
maar ik kan er niet méér drinken!"
De oude Tang vond ook in Europa, voorna
melijk in Nederland broeders in de thee-veree-
niging. Nora de Vries schreef daaromtrent
nog kort geleden, in Hooger Leven:
(Het bontste van allen maakte het Dr.-
Bontekoe van Alkmaar, die dan ook de thee
dokter genoemd werd. Volgens hem was het
gebruik van thee goed tegen de waterzucht
en allerhande verstoppingen. De thee reinigt
het bloed en het lichaam beter dan het moord
dadige aderlaten, het uitmergelende purgee-
ren en het inzwelgen van allerlei onsmake
lijke dingen, die in een apotheek, als in een
vergiftenhuis, altijd klaar staan. Het was
goed voor het gezicht, verdreef de domheid,
den slaap, ja zelfs de vrees. Er was letterlijk
geen kwaal of gebrek, dat de thee niet kon
overwinnen. Men mocht volgens dezen dokter
van het .excellente cruyt" zooveel drinken
als men maar kon. Op zijn minst acht a tien
kopjes per dag*, maar meer was nog veel he
ter. Hijzelf dronk er wel volgens zijn zeg
gen -100 of 200 op één dag, maar zeiden
zijn tegenstanders weer daardoor is de
man dan ook heelemaal uitgedroogd en is het
alsof zijn gewrichten rammeien, als hij loopt.
En toen hjj in 1685 van alle trappen naar he
neden rolde en dientengevolge stierf, zei men
dan ook „dat komt van dat theeslurpen, zijn
beenen konden hem niet meer dragen". Hij was
destijds lijfarts van den keurvorst van Bran
denburg en het was in diens paleis, dat hij zoo
noodlottig viel Hij was toen pas 38 jaar.
Evenals aan professor Tulp verweet men
aan Bontekoe, dat de heeren van de Oost-In
dische Compagnie hem voor zijn theereclame
betaalden. Verontwaardigd verklaarde hij:
„Dat is niet waar; ik doe het uit liefde voor
onze natie die het geluk geniet dit kruid,
door den Indischen handel, overvloediger te
ontvangen dan de andere, en omdat ik een
groot liefhebber ben van een plant, zoo rijk
aan deugden,"
Het zal wel niemand verwonderen dat de
thee, door zulke fanatieke voorstanders aan
geprezen, zich in Nederland een plaats als
volksdrank veroverdej Doch heden drinken de
menschen de thee niet meer als medicijn, doch
als een verfrisschende, smakelijke versnape
ring en voor de gezelligheid; sommige mis
schien nog wel als een (denkbeeldige?) sti
mulans.
Wanneer Okakura-Kakuro terloops beweert
dat de wijze mannen uit het Oosten uit de thee
'hun wijsheid putten, dan vinden wij dat wel
een weinig met de haren erbij getrokken. Maar
een feit is het, dat de theedrinkers die hij in
zrjn boek huldigt, wijsheid spraken.
Zoo vroeg Hiakujo, die eens met een van
zijn leerlingen in een bosch wandelde toen
plotseling een haas het hazenpad koos:
Waarom vlucht deze haas voor ons weg?
Omdat hij bang voor ons is, luidde het
antwoord.
Neen, zeide de meester, omdat wij
moorddadige instincten hebben.
Wat natuurlijk de naakte waarheid is. En
als het theegebruik de volken waarlijk van
die moorddadige instincten kan afhelpen
dan wenschen wij, dat de Volkenbond een
reuzensamovar wordt aangeboden. Dat zou
waarlijk niet te veel zijn, wil 1931 het vraag-
komen om per radio zijn portret af te leveren.
Daarbij zou echter noch de violist, noch de
declamator in staat zijn, om hun kunst ten
volle te deen genieten, omdat zij zich zouden
moeten laten welgevallen, dat een zeer inten
sieve lichtstraal over hun gelaat speelde en in
de oogen prikte.
Een tweede mogelijkheid der televisie is het
overbrengen van filmheelden. Dat is dus geen
eigenlijke televisie, doch een soort televisie uit
de tweede hand. Eerst heeft het camera-oog
de heelden gezien en dan wordt de ontwikkelde
film in het televisie-zendapparaat gedaan. De
lichtstraal, die anders over de levende men
schen voor den zender speelde, zoekt nu de
filmheelden af en valt door de film op het
electrisch oog. De technische voordeelen van
dit systeem zijn duidelijk. Wat bij -de directe
televisie de foto-cel treft, zijn de weerkaat
singen van de lichtstralen, die op b.v. den
violist* vallen, terwijl hij de filmoverdracht het
iicht onmiddellijk door de film op de foto
cel terecht komt. Daarbij kan de film heel wat
meer licht nog verdragen dan het menschelijk
oog en de lichtbron kan dus bij de tweede
methode sterker zijn dan hij de eerste. Het is
dan ook bij de overdracht van films mogelijk
gebleken om een veel meer gedetailleerd beeld
over te zenden dan bij de directe televisie en
daarom is het goed, dat de V.A.R.A. zich be
perkt tot de indirecte televisie, die voor den
ontvanger de meeste resultaten oplevert.
Men moet dus wel goed bedenken, dat de be
staande televisie-systemen gebonden zijn aan
twee zware kettingen: de foto-cel en de golf-
bartd.
Voor de breede golfband zou misschien een
oplossing te vinden zijn door de televisie-zen
ders te verleggen naar de ultra-korte golfleng
ten, b.v. in de buurt van 10 Meter. Déér is nog
ruimte genoeg en men heeft bij Telefunken dan
ook op de korte golven televisie-proeven ge
nomen, die zeer goed uitvielen. Maar die proe
ven hooren nog in het laboratorium thuis. Voor
de foto-cel heeft men nog geen betere oplos
sing gevonden en er zal misschien een heel
nieuwe uitvinding moeten komen om die mo'ei-
lijkheid te omzeilen.
Het is te wenschen, dat het mogelijk zal
blijken om de televisie-uitzendingen voort te
zetten, opdat men in Holland de gelegenheid
krijgt om door het medewerken van amateurs
althans de ontvangst-zijdevan het vraagstuk
hoe langer hoe meer onder de knie te krijgen.
Dat kan wellicht voor het geheele vraagstuk
van belarg zijn.
DE INVLOED VAN HET BEROEP OP DEN
LEVENSDUUR.
Naspeuringen door de bevoegde geleerden
hebben aangetooud, dat landbouwers tot de
langstlevenden behooren en ook geestelijke wer
kers, vooral filosofen, diplomaten, wiskundigen
en kunstenaars. Bij eenzijdigen lichamelijken
arbeid treedt vroegtijdige ouderdom op, doordat
de hersenen, die tenslotte alle organen beheer-
schen, ongebruikt blijven en daardoor vroeger
siniel worden en verschrompelen dan bij den
kers niet het geval is. En tengevolge hiervan
moet ook het lichaam vroeg verouderen .Natuur
lijk spelen ook andere factoren een rol de levens
wijze 'en de uiterlijke omstandigheden.
De gestudeerden met korteren levensduur zijn
de artsen; gestoorde nachtrust, onbeperkte werk
tijd, groote verantwoordelijkheid, zijn de oorza
ken hiervan.
Van den handenarbeid is het meubelmakers
vak het gezondste. In het midden staan de bak
kers, metselaars, kleermakers, schoenmakers.
Minder goed: steenhouwers, mijnwerkers, schil
ders en het slechtst: bierbrouwers, voerlui en
kelhv.rs; deze staar. net mtest bloot aan het
geta;_ r. misbruik van alcohol. In het alge-
meer, t lijkt groepsbezigheid binnen zekere
grens. heu even te verlengen, al moet ze dan
ook in latere jaren in beperkte mate uitge
oefend worden.
