Reint Sasburg
i e. e. o eieasis s in.
Slijterij „Het Wapen van Bloemendaai"
L. M. WESSELING
Heistr.ir" Haarlem, Tel. 13310
Baan 43, Dameskapsalon Jallia"
ViMMrir
Matrassen etc.
vernieuwen, bijvullen,
opmaken, enz.
RIA-WATER
Het Bloemendaalsch Weekblad,
«ATELIER voor BB
FOTOKUNST II
Uitvoering in Moderne
procédé's.
BLOEMENDAALSCHE WEG 14,
Bloemendaai - Telef. 22503
v.h. J. H. KRUL Jr
Bloemendaalscheweg 16
Tel. 22525.
NAAIMACHINES
I. GEÏLVOET. Ocelstraat 37 Haarlem Teleiooo 13538.
Schoorsteenvegers
['Fresco'" Rea! Palm Beach
en Tropical
prima, dun, poreus en onkreukbaar
Zomer-cosfuum,
Gebr. P. J. SCHUURING,
Laat tijdens de vacantie Uw
bij de Firma ANT. CASSEE Zn.,
DAMES!
het bekende ADRES voor parma-
nent wave, watergolf, wasschen,
knippen en onduleeren is
Bezuiniging noodig,
na aml.venn: J. D. POSTHUMUS
koninklijke stempelfabrieken
ZIJLSTRAAT 51
In literschroefflesschen 32 ct.
Voor huishoudelijk gebruik.
i
Een kiek gemaakt in den tuin van het Jeugdgefoouw, na de herdenkingssamenkomst.
Men ziet hier de dames Barger te midden der rëunisten.
baar, secretaris der „Vereeniging voor Jeugd
werk te Bloemendaai". Van de andere aanwe
zigen noemen we de leeraren en leeraressen
der school en tegenwoordige leerlingen.
Fraaie bloemen en planten stonden voor
het podium. Nadat de dam-s Barger, de beide
Directrices der school, waren binnengeleid en
met handgeklap begroet, werd het Welkomst
lied aangeheven. Vroolijk klonk het:
Welkom, welkom reünisten
Op ons zilv'ren kopjesfeest!
Welkom op den grooten feestdag,
Die op 't Kopje ooit is geweest!
Juichend zingen wij verblijd,
Omdat gij gekomen zijt.
Niets kon U vandaag verhind'ren.
Welkom dan, gij groote schaar
Oudjes van elk Kopjesjaar.
Welkom nu, welkom nu,
Gij Kopjeskinderen.
Van verand'ring en herin'ring
Van veel kopjes lief en leed
Spreken ons die laatste jaren,
Maar nog meer van zorg, besteed
Aan de leiding van elk kind
Voor 't haar levenstaak begint.
Niets kon ooit die zorg vermlncï'rc
Dat geeft door het gansche land
Hecht' en trouwe Kopjeshand.
Koog de school, blijv' 't parool
Der Kopjeskind'ren.
Dan sprak mej. E. Dorhout Mees, bij wie de
leiding van het samenzijn berustte, een woord
van welkom tot de officieel genoodigden en
tot allen, die van heinde en verre gekomen
waren om het jubileum mede te maken. Ze
gaf het eerst het woord aan mej. H. J. A. M.
Barger tot het uitspreken der gedachtenisrede.
Toespraak Mej. Barger.
Groote dankbaarheid sprak Mej. Barger uit,
dat haar moeder dit feest van gedachtenis
mocht medevieren en hier aanwezig zijn. Ik
ben blij, vervolgde ze, dat ik hier het eerst
het woord krijg om op dezen feestelijken mid
dag u allen te mogen toespreken. Samen feest
vieren is heerlijk en ik ben altijd blij. wanneer
er een gelegenheid is om feest te vieren. We
hebben al meermalen samen feestgevierd en
dan denken we aan de jaarlijks weer keerende
gedenk- en feestdagen van school, kerstfeest,
diploma-dag, voorai aan de vier maal, dat we
ons lustrum gevierd hebben.
Men zegt wel eens, dat de feesten in het
leven zijn, wat de torens zijn in het stadsbeeld,
die steken boven de gewone huizen uit en bre
ken de eentonigheid, die er anders zijn zou bij
zooveel daken, die uit de verte op elkander
gelijken. We staan dan vandaag wel bij den
■hebben door een bijzonder aardigen geest en er
zijn ook jaren van groote moeilijkheden, van
ziekte, van teleurstelling, van tegenwerking;
maar ook die jaren hebben hun nut gedaan,
wanneer we uit hetgeen we ondervonden heb
ben, de lessen geleerd hebben, die God wilde,
dat we daaruit leeren zouden.
We gedenken denken hangt samen met
danken en we hebben veel reden tot danken.
Wat al rijke zegeningen heeft God ons in deze
vijf en twintig jaren geschonken. Geestelijke
en stoffelijke zegeningen. Wat al dank is er
in ons hart, ook voor de personen met wie
,,'t Kopje" in aanraking is gekomen, die hier.
langeren of korten tijd gewerkt hebben, die
met hun raad ,,'t Kopje" geholpen hebben,
die door een vriendelijke daad of een vriénde
lijke gedachte ,,'t Kopje" gesteund hebben, die
op een hartelijke manier over ,,'t Kopje" ge
sproken hebben. Voor die allen is groote dank
in on hart. Die 25 jaar brachten het werk van
velen en dan komt er, behalve groote dank,
ook weemoed in ons hart, wanneer we den
ken aan wat weg is. We denken aan de
gene, die hier het werk begonnen heeft en
die niet meer is; aan anderen, die langeren
of korten tijd samengewerkt hebben en gestor
ven zijn.
Terwijl daarna allen zich van de zitplaatsen
verhieven, werd een eerbiedige hulde gebracht
aan allen die aan de school ontvallen zijn.
Genoemd werden mej. Kunst de stichtster van
de school die helaas drie weken na het begin
is heengegaan; mej. Dülleman die behalve dat
ze leerares was, ook in het eerste moeilijke
jaar in het internaat de rechterband van mej.
Gratama is geweest: mevrouw Baarslag, een
eer geliefde Fransche leerares; mej. Van der
Waals, die zeven jaar lang de geschiedenisles
sen gaf en de dichteres van ,,'t Kopjes lied"
is; de heer Saeys met zijn geweldige stem, die
de merkwaardige gave had om zelfs de domste
kinderen nog goede antwoorden te laten ge
ven en mej. Kooyker, wier heengaan na 20
jaar een groot verlies voor ,,'t Kopje" en ons
alleen beteekent, zóó spr. De herinnering
aan we ze waren en wat ze deden mogen ons
een aansporing zijn om onze beste krachten te
geven
Verder zeide spreekster, dat in deze 25 jaar
nooit één leerling is gestorven, maar dat ze
meermalen had gestaan aan het graf van een
oud-leerling. Ze noemde de namen van een der
tiental jonge meisjes en jonge moeders, die
zijn heenggaan.
Na deze inleidende woorden ging mej. Bar
ger in het verdere gedeelte van haar toespraak
van de geschiedenis der school vertellen. We
hebben uit die geschiedenis onlangs in deze
rubriek iets medegedeeld. We stippen nog aan,
hoogsten toren, nu we samen gekomen zijn om uit hetgeen mej. Barger verhaalde, dat het in
J~~ het eerste jaar van 't bestaan der school ze
te gedenken, dat ons Kopje 25 jaar bestaat
ja, deze toren is zoo hoog, dat we niet met
één feestdag kunnen volstaan, maar er mor
gen nog aan vast zullen knoopen.
Ik acht het een voorrecht, dat we aan het
begin van het feest hier mogen samenkomen,
want als we samen een groot werk doen, dat
naast veel blijdschap toch ook vaak moeilijk
heden en teleurstellingen biedt, dan is het goed
elkander eens in de oogen te zien en er eens
aan te herinneren, wat in deze 25 jaar tot
stand is gebracht, en daaruit kracht te put
ten tot moedig voorwaarts gaan.
Wanneer ik die 25 jaar mag vergelijken
met een kralensnoer, dan zien we in die kralen
een groote verscheidenheid. Daar zijn er bij,
die door een mooie kleur of bijzondere grootte
dadelijk in het oog vallen; er zijn er bij, die
donker gekleurd zijn of klein en waar het oog
niet op blijft rusten; maar de donkere en de
kleine maken, dat de mooie des te beter uit
komen, en dus zouden we ze in de koralen-
snoer niet gaarne willen missen. Zóó ook met
de jaren.
Er zijn jaren in ons schoolbestaan, die het
eerst in onze herinnering komen, en omdat er
in die jaren iets bijzonders tot stand is ge
komen, of het onderwijs bijzonder goede re
sultaten heeft gehad, of die zich gekenmerkt
was een schooltje van 3 leerlingen met een
staf van 3 leeraressen. We moeten, voegde ze
daaraan toe, den moed en het vertrouwen der
twee dames bewonderen, die zonder financlee-
len steun geheel op eigen risico dat zaakje
aandurfden.
Gememoreerd werd het overlijden van mej.
Kunst en hoe, nadat de school in „Overbosch"
was gevestigd aan mej. De Jong de zorg voor
het schoolgebouw werd toevertrouwd en hoe
deze altijd op lofwaardige wijze zich van haar
taak heeft gekweten.
Vervolgens herinnerde spr. er aan, hoe ze
zelf aan de school werd verbonden. Mej. Gra
tama heeft mij niet gezocht, zeide spr., en ik
haar niet, maar door een samenloop van om
standigheden of laat ik liever zeggen, want
dat gelooven we beiden vast, door God zelf zijn
wij samengebracht en hebben negentien jaar
lang samengewerkt en ik vermoed, dat de
harmonie tusschen ons in die jaren ook wel
zichtbaar is geweest voor de menschen en de
kinderen, die met ons te maken hadden.
Haar verhaal der geschiedenis der school
voortzettende, deed spr. uitkomen, dat „Over
bosch" weldra te klein werd; er moest een
nieuwe school gebouwd worden. Het terrein
werd gevonden, maar daarop rustte een servi
tuut, dat let wel er geen kroeg, geen
werkplaats en geen school op mocht verrijzen.
Echter, van die laatste bepaling werd afgewe
ken, wanneer de school er maar niet schoolsch
zou uitzien en dan, niet waar, het zou een
school zijn voor rustige jonge dames. Ik weet
niet, merkt spr. geestig op, of de bewoners van
de Koepellaan van dat laatste heel erg over
tuigd zijn.
Ook van het werken in de school verhaalde
mej. Barger. Ze zeide, dat onder de leerares
sen en leeraren een geheel eenige plaats in
neemt mej. ten Bruggencate. Zij is de eenige,
die van de oprichting af aan ,,'t Kopje" is
verbonden geweest (applaus). Zij wordt ge
noemd Miss Ten. Alle leerlingen en oud-leerlin
gen kent ze en haar leven is met ,,'t Kopje"
samengeweven. We zullen haar van deze plaats
niet toespreken. We hebben haar in al die ja
ren voldoende leeren kennen om haar dat niet
aan te doen, ging spr. voort. Miss Ten, dat,
bewaren we voor als we onder elkander zijn.
Enkele hoogtepunten uit het leven der school
worden nog gememoreerd en mede hoe ze een
bestuur kreeg.
Wanneer we terugzien op den tijd, die ach
ter ons ligt, besloot mej. Barger dan voelen
we allen, dat er veel aan ons werk ontbroken
heeft, wanneer we het over konden doen en
dat stemt tot verootmoediging, maar niet tot
ontmoediging. We mogen voortgaan en we mo
gen blijven rekenen op Gods hulp in het werk,
dat we samen te doen hebben. Als ik samen
zeg, dan bedoel ik niet mijn zuster en ik, ook
zelfs niet wij docenten met het Bestuur, maar
dan bedoel ik óók u allen, leerlingen en oud
leerlingen van de school, dien groote schare van
vrouwen en meisjes, die een of meer jaren
op ,,'t Kopje" zijn geweest.
Want, het is ons aller school, waarvan we
het 25-jarig bestaan vieren; de school waar
aan we samen moeten meedragen. Ik ver
geleek in 't begin de 25 jaar met een snoer
kralen van verschillende schoonheid en ver
schillende grootte, die de kralen tot een ge
heel maakt.
Die snoer is de Kopjesband, die hecht moet
zijn; dat is de levende band door ons alleen
gevormd. Vraag u dus zelf eens af: versterk
ik den band door de manier, waarop ik over
onze eigen school denk en over de school
spreek; voel ik zooveel voor de school, dat ik
mee wil helpen haar bloei te bevorderen. Kan
ik wel eens iets van mijn persoonlijke genoe
gens en belangen op zij zetten, wanneer het
belang van het geheel dat vraagt? Samen iets
te doen, samen voor iets werken, den geest
van saamhoorigheid kweeken, dat maakt sterk
en brengt ver.
Henri Roland Holst vergelijkt in een harer
sonnetten het samengaan en het daardoor
krachtig zijn met het zingen in koor. Ze zegt:
Want koren worden gemak'lijk gedragen
Door ruimten heen, waar ééne stem bezwijkt,
Wijl alle stemmen in kore elkander
schragen
En wie alléén wil zingen, moet niet klagen
Wanneer zijn stem soms onwelluidend
blijkt
En niet zoo ver, als een koor draagt, kan
dragen.
En nu zingen we in koor, maar kunnen in
dat koor ook geen enkele stem missen en
ieder moet zuiver gestemd zijn en in harmonie
met de andere klinken, dan alleen brengen we
iets moois ten gehoore.
Andere toespraken.
We hebben gemeend de toespraak van mej.
Barger breedvoerig te moeten weergeven, om
dat zeer zeker op dezen dag van gedachtenis
aan ontvangen „zegeningen", zooals ze wel
mocht zeggen (alles wat goed is en welluidt,
komt van den Vader der Lichten) zij met haar
zuster hoofdpersonen zijn. We laten thans in
wat korteren vorm volgen de reeks van toe
spraken die volgden.
Vóóraf echter nog de mededeeling, dat van
den inspecteur van het M. O. bericht van ver
hindering was ingekomen. Indien ljij wel in de
gelegenheid ware geweest te komen, dan had
de inspecteur gaarne getuigenis afgelegd van
het Nederlandsche meisjesonderwijs.
En nu de andere toespraken. De wethouder
van Onderwijs, Dr. Born wat er, zeide, dat
het gemeentebestuur gaarne de uitnoodiging
had aanvaard, hier aanwezig te zijn. Het ge
meentebestuur wenscht u, zoo richtte spr.
zich tot de dames Barger, van harte geluk met
dezen schoonen dag. Ge hebt van deze school
iets heel goeds gemaakt. De bloei van deze
school verheugt me. De school heeft mijn per
soonlijke sympathie. Ze moge groeien en bloeien
tot heil van het vrouwelijk geslacht. Het moge
u gegeven zijn haar nog tot hoogeren bloei te
brengen!
De heer C. W. de Visser die sprak als voor
zitter der Comm. van Toezicht op het M. O.
bood de gelukwenschen van die commissie
aan. Hij deed uitkomen, dat nog een mooie toe
komst voor de school is weggelegd, als men
ziet de velen, die aan dit jubileum deelnemen.
Onder de aanwezigen zijn ook moeders, die
ongetwijfeld zullen zeggen: we hadden het
goed op ,,'t Kopje" en die dus hun dochters
er ook wel heen zullen zenden. Dit gaf spre
ker aanleiding een goede toekomst aan de
school te voorspellen.
Mr. F. J. D. Theijse, die namens de vereeni
ging .Bloemendaals Bloei" sprak, legde er na
druk op', dat het jaar 1906 als een belangrijk
jaar in de geschiedenis der gemeente Bloemen
daai zal worden geboekstaafd. In het begin er
van werd „Het Bloemendaalsch Weekblad op
gericht dat nog bestaat en dat de lezers ge-
PRIMA BRANDSTOFFEN
PRIMA BEDIENING
N,V. STEENKOLENHANDEL
TEL. 11617—14106. OVERVEEN
Aanbevelend,
leveren wij de BESTE; In orde maken wij da
slechtste voor den minsten prijs.
regeld op de hoogte houdt van al het belang
rijke dat in de gemeente en de streek ge
beurt" aldus spreker. Daarna volgde de stich
ting van „Bloemendaal's Bloei" en vervolgens
werd deze school opgericht.
Met de oprichting dezer school vervolgde
spreker is iets ter hand genomen dat op het
gebied van het meisjesonderwijs nog niet was
ondernomen. Met toewijding en energie is het
werk aangepakt. Spr. deelt mede dat de ver
eeniging bloemen had aangeboden in de kop-
jeskleuren. Als hij dacht aan de school dan
dacht hij aan de „groote kracht van den sobe-
ren eenvoud". Na een woord van gelukwensch
tot de directrices der school, besloot spreker
met de verklaring, dat alle goede Bloemenda
lers er zich steeds in zouden verheugen, als
de vlag van ,,t' Kopje" steeds hooger waaien
zou!
Prof. R. R. Casimir, de voorzitter van het
Bestuur der School, zeide, dat ,,t' Kopje" aan
vankelijk geen bestuur had, maar dat toen een
litterair-economische afdeeling aan de school
werd verbonden, ze van een vereeniging dien
de uit te gaan. Er is, ging spr. voort, een „per-
soneele Unie" tusschen ,,'t Kopje" en de
School. Die Unie heeft gemaakt, dat de School
kon worden in stand gehouden. Daardoor is de
School, die anders verlies zou hebben opge
leverd, kunnen behouden worden. Hulde bracht
spr. aan de dames Barger, die zoovele jaren
die Unie in stand gehouden hebben en die met
toewijding de taak verricht hebben.
Het opvoeden van de vrouw is een werk
van groote beteekenis, verklaarde spreker. Het
onderwijs op deze School staat niet buiten
het leven, maar staat midden in het leven; het
sluit zich aan den modernen tijd. Op
deze school wordt gegeven een zedelijk-gods-
dienstige vorming en toch weder is het zoo,
dat een ieder naar deze school gaan kan. Hier
is immers geweest een blijde vroomheid in den
goeden zin van het woord. Hier heeft daar
door een plant van stille vroomheid gebloeid.
Dat is mooi, maar er is meer met deze school
bereikt, ze is geworden ten voorbeeld aan heel
het middelbare meisjesonderwijs.
Nieuwe tijden stellen nieuwe eischen. Wil
deze School bloeien, dan moet ze niet maar
worden beschouwd als een particuliere liefbbe-
rjj van een paar dames, maar dan moet ze
worden beschouwd wat ze is: voor heel het
land de plaats, waar de kinderen opgevoed
kunnen worden; dan moet ook een ieder de
School gaan steunen. Spr. wekte daartoe op.
Van deze school moge gelden, besloot spr., het
oude Bijbelwoord, dat ze is als een stad hoven
op een berg liggende, die niet verborgen kan
zijn en als een kaars geplaatst op den kande
laar, die het al verlichten zal.
Dr. C. Brouwer, die namens gecomitteerden
bij het eindexamen der School gelukwenschen
aanbood, zeide dat de School in „alle kringen
in Nederland een buitengewoon goeden klank"
heeft. Ze heeft een tweeledig doel: werkzaam
te zfln aan de vorming der leerlingen en in
vloed te blijven uitoefenen op de leerlingen,
ook na het verlaten der School. Aan dat doel
is met vrucht gewerkt. Namens gecommitteer
den bood spr. aan een ets, voorstellende de
„Kerk van St. Pancras", onder den wensch,
dat de school moge groeien en bloeien tot heil
der vrouw!
Mevrouw M. CohenTervaart bood namens
de vereeniging „Kennemer Lyceum" gelukwen
schen aan; mevrouw Schiff deed het uitnaam
der oud-leerlingen, richtte verder tot de di
rectrices waardeerende woorden en bood na
mens de oud-leerlingen een envéloppe met in
houd aan; welken inhoud de dames Barger
naar eigen inzicht konden besteden tot nieu
wen bloei van ,,'t Kopje". Mevrouw Boldingh
Goemans bood namens leeraressen en leeraren
aan een stel gordijnen; mej. Westerman bood
als voorzitster van de „Kopjesclub" ter versje-
ring van de wanden der School, eentge repro
ducties aan.
Nadat nog mevrouw De HaanGratama
uit Zwolle, de eerste directrice der School, met
groote dankbaarheid had gewaagd van de
liefde der ,,Kopjes"-kinderen en opgewekt had
den band, die allen te samen bindt, steeds hecht
te houden, bood Jkvr. D. van Riemsdijk uit
naam van leerlingen een pianolooper, met her
wapen van ,,'t Kopje" er op geborduurd, en
een kussen aan.
Het slotwoord sprak mej. Barger. Ze bracht
allen dank en verklaarde, dat hetgeen was ge
sproken haar „heel klein had gemaakt". Na
het jubileum gaan we weder met nieuwen
moed voort, en met nieuw vertrouwen, zeide
spr., bewarend en al maar jagend naar het
ideaal, dat we ons voor oogen gesteld hebben.
Na een woord van dank voor de geschenken,
verklaarde spreekster het samenzijn voor ge
sloten.
Er volgde nog een thé op ,,'t Kopje" en des
avonds een diner te Zandvoort. Daar werd in
meer intiemen kring nog menig goed woord
gesproken. Voor de beide Directrices der
School mag de viering van het jubileum redei.
tot groote voldoening zijn. Ze hebben mogen
ondervinden, dat hun werk gewaardeerd
wordt en ook 't onderwijs op de school.
We kunnen ons dan ook indenken dat,
na een dergelijke viering van het jubileum
De stof voor
vindt U in groote voorraad bij
Heeren- en Dameskleermakers
Kamperstraat 20-22.-Tel. 12474
Vraagt onze stalen ter inzage.
Abonnementen.
Kerkplein 12 Bloemendaai.
Telet. 22260. Telef. 22260.
Telefoon 15064
Aanbevelend, H. HUYBENS, Dameskapper
der School, de oudste Directrice verklaarde!
„We gaan weder met nieuwen moed en met
nieuw vertrouwen voort"..
B.
In het jaarverslag der Centrale Commissie
voor bezuiniging uit de Ned. Maats, voor Han
del en Nijverheid wordt de opmerking gemaakt,
dat veel meer nog dan voor de Rijksfinanciën
voor de gemeentefinanciën bezuiniging drin
gend noodig blijft.
Noodig zal zijn een aanpassing der gemeen
telijke uitgaven aan de redelijkerwijs te ver
wachten inkomsten en vooral voorzichtigheid
bij het voteeren van nieuwe uitgaven.
Hoe wenschelijk of zelfs nuttig tal van voor
zieningen op sociaal en ander gebied door de
gemeenten ook mogen zijn, in de eerste plaats
dient rekening te worden gehouden met de fi-
nantieele mogelijkheden en de draagkracht der
gemeente.
„Een waarschuwend voorbeeld",
gaat het verslag der Commissie voort, „leveren
verschillende Duitsehe steden, die op beangsti
gende wijze hun schuldenlast hebben zien stij
gen; zoo was Berlijn onlangs genoodzaakt haar
gemeentelijk nelectriciteitsbedrijf te verkoopen
aan een particuliere maatschappij, omdat drin
gend geld moest worden gevonden tot delging
van vlottende schuld.
Dr. Wibaut, die aan deze gebeurtenis één zij
ner „Economische Kronieken" in „Het Volk"
wijdde, vindt er een sterke aanwijzing irr „voor
de volstrekt onafwijsbare noodzakelijkheid van
groote voorzichtigheid in gemeentelijk finan-
cieel beheer".
Deze waarschuwing om vooral een voorzich
tig financieel beleid te voeren, mogen zeker ook
verschillende gemeenten in ons land wel eens
grondig ter harte nemen.
De bezuiniging, zooals die door onze Com
missie ook voor de gemeenten wordt bepleit,
zal eenerzijds gevonaen moeten worden in be
perking der gemeentelijke bemoeiingen binnen
de grenzen van de draagkracht, anderzijds in
doelmatiger organisatie van de gemeentelijke
diensten en bedrijven, opdat met zoo laag mo
gelijke kosten zoo hoog mogelijk rendement
worde verkregen."
OBERIAHNSTEIN
b.1
AANKONDIGINGEN voori
UITNOODIGINGEN
GEBOORTE
OANK^T'MGiMGElk"
VERLOVING
iVl-.Kw
ONDERTROUW
VISITEKAARTEN
