A. G. G. M. GIQRSfS J In.
{Compleet f 62.50
i B" i
II A. tees
SPOOR/ IJS MOSTERD
fOpkla p b e d.
Sidderstr. IB* Haarlem, Tel. 13310
laan 43, Dameskapsalon Jallia"
Het BloemendaaEsch Weekblad.
Vr" dnnig-Hervorrrsden.
Liathersche Zendingsfeest
't Wordt stiller buiten.
Schoorsteenvegers
NAAIMACHINES
I. GEYLVOET. Ooelstraat 37 Haarlem Telefoon 13538.
Heden Geëtaleerd:
DAMES!
het bekende ADRES voor parma-
nent wave, watergolf, wasschen,
knippen en onduleeren is
INGEZONDEN STUKKEN.
Opwekkend en gezond
tariijk bioiiffdier
a
PRIMA BRANDSTOFFEN
PRIMA BEDIEN ING
N,V. STEENKOLENHANDEL
v.h. J. H. KRUL Jr
TEL. 11617—14106. OVERVEEN
WEALUCHT-SAMENKOMST OP
ELSWOUT.
De samenkomst, die vanwege de Vrijzinnig-
Hervormden te Haarlem Zondag op het land
goed Elswout is gehouden was buitengewoon
druk bezocht.
„Wat brengt ons hier samen" vroeg Ds. A.
Trouw in het openingswoord. Het is, zeide hij,
een religieus bewustzyn, en wel de idealiteit.
Er is een leven in den dienst der idealiteit.
Eenmaal was het de tijd van het individualis
me; maar daarna is de tijd gekomen van het
sociale. Het is onze taak het idealisme de we
reld in te dragen. Door ons moet het Konink
rijk Gods in de wereld komen. Nog steeds be
staat de oude Volkskerk, die de „vrije Kerk
van het Piotestantisme" is, ook wel geheeten
de „Groote Kerk". De plaats der vrijzinnigen is
ook in die Kerk. In die Kerk hebben wij het
middel om ons vrijzinnig geioof in de wereld
uit te dragen. In die Kerk moeten dat zien
handhaven
Nadat daarna gezongen was Gezang 11 vers
1, trad als eerste spreker op Ds. van de Veer
uit Amsterdam. Deze sprak over het onder
werp; Gebed en samenleving. Oogenschijnlijk,
aldus spreker hebben deze twee niets met el
kander te maken. Wat is het gebed? Het gebed
is iets heel persoonlijks. Bidden is God zoeken,
de aandacht spannen op den Eeuwige en op de
eeuwigheid. De maatschappij is iet3 heel uiter
lijks en dan gaat het persoonlijke weg. Toch
het gebed 'en de maatschappij hebben met el
kander niets te maken.
Velen hebben het echte bidden verleerd. De
mensch moet in harmonie komen met den
eeuwigen God ui dat doen door middel van het
gebed. Bidden is een in contact komen met
dien God, die wil dat recht en gerechtigheid
liefde en vrede in deze wereld de overhand
zullen hebben. Indien de mensch zoo bidt, dan
is dat reëele arbeid. Die aldus bidt, die doet
iets, die werkt. Indien de mensch van harte
bidt', dan moet hij iets, dan moet er in de
wereld wat gebeuren.
Als ik zoo bid, aldus spreker, dan zal ik in
de maatschappij niet iets kunnen dulden wat
in strijd is met recht en gerechtigheid. Dan
wordt mijn bidden een wilsbesluit. Door het
gebed kan zoo de wereld omhoog gaan en op
een beter plan gebracht worden. Bidden is zoo
geen ijdele bezigheid, maar een krachtbron.
Het gebed is een van de stukken van ons ge
loof. Hebbe dan een ieder God lief boven
alles en den naaste als zichzelven, besloot spre-
Er volgde daarna een korte pauze. Na de
pauze sprak Ds. Padt van Zandvoort over „De
taak der ouderen".
Hebben de ouderen nog wel een taak? begon
spreker. Velen denken dat de ouderen geen
taak meer hebben. Of men tot de oudeien,
dan wel tot de jongern behoort, hangt daarvan
af of men al dan niet in de toekomst gelooft.
Die wel in de toekomst gelooft, behoort tot de
jongeren, ook al is hij dan oud. Als men het
laat afhangen van het gelooven in de toe
komst, dan zijn er onder de jongeren velen,
die nog een stimulans van de ouderen noodig
hebben.
Hoevelen onder de jongeren zijn er met, die
aleen leven in het nu. Dat zijn niet de ware
jongeren. De waarlijk jongeren dat zijn zij, die
weten een taak en een roeping in de wereid te
hebben. Het is onjuist, betoogde spreker, dat
de jongeren niet van den steun der ouderen
willen weten. De jeugd schreeuwt om leiding
van de ouderen. De jeugd vraagt naar de lei
ders, maar dan naar de leiders, die ha-ar1 ken
nen en die haar begrijpen. Houden wij bij alles
vast zoo zeide spreker aan het einde van zijn
betoog, aan het geloof in de toekomst en in den
eeuwig arbeidenden God.
Derde spreker was de heer A. J. va.n Leusen,
arts te Velsen. Deze zeide, dat de jongeren een
moeilijken en een zwaren tijd medemaken,
daar alle vragen van den tijd zij op zich zien
afstormen. De jongeren zijn de zoekenden naar
een meening. Te midden van al de vragen van
den tijd zoeken ze naar een vorm, waaun het
biddende hart zich kan uiten. De jeugd zoekt
zich een plaats in de jeugdbeweging. Wij jon
geren willen aan die jeugdbeweging mededoen,
betoogde spreker. Echter, de jongeren moeten
in die beweging een bescheiden plaats innemen.
Wil jongeren, zoo zei spreker verder willen
samen met de ouderen onzen God zoeken en
ons jonge leven aan God difenstbaar maken en
dies aan de wereld. „Als een ploeg door
wereld te gaan," dat willen de jongeren; dat
is hun roeping. Daarvoor heboen ze de hulp
der ouderen noodig en daarvoor vragen ze i^ods
eigen d)e het slötwoord sprak,
bracht daarin dank aan den heer Luden voor
het afstaan van het landgoed en aan p
soneel. Verder uitte spr. woorden van dankaan
den penningmeester, den heer J. D. de Brujn,
die zooveel werk had gedaan endie zich zoo
veel moeite had getroost voor net welslagen
nSSSS nog. het gethng wort he-
geleid door een muziekgezelschap ondei leiding
van den heer Meng-.
Verscheidenen uit verschillende Plaats";"'
onder meer uit Amsterdam, Leiden en Haai-
lem waren Woensdag naar onze gemeente
e-et ncn ter bijwoning van het 10e Algemeen
Lut'; sch Zendingsfeest. dat op het landgoed
Wildhoef is gehouden. Ondanks het mmdei
gunstige weder, waren er naar schatting in de
morgenuren reeds een 800 personen.
Ds. C. F. Westermann uit Amsterdam, voor
zitter van het Ned Luthersch Genootschap
voor In- en Uitwendige Zending, opende het
Zendingsfeest met een kort welkomstwoord,
waarin tevens dank werd gebracht aan mej.
Crommelin voor hei --fstaan van het landgoed.
Daarna hield Ds. G .J. Duyvenóak uit Haar
lem de openingsreoe Heden moeten we ruim
en niet hekrompen zijn, aldus spreker. We zijn
hier bijeen als Christenen, die elkander mogen
toeroepen: wat zijn wij rijk en één in blijdschap
en zekerheid dat God ons lief heeft en die van
elkander weten, dat we kinderen zijn van éénen
Vader.
We mogen heden een toon van dankbaar
heid doen hooren. God zijn we dankbaar, dat
we hier mogen zijn. Het is een groot voorrecht
dat hier een Zendingsfeest mag gehouden
worden. Dankbaar zijn we, dat we Zendelingen
mogen hooren, die ons zullen verhalen van
zegen op den arbeid ontvangen. Dankbaarheid
mag er tenslotte zijn, dat we straks weder
mogen uitgaan tot de wereld om onze roeping
te vervullen, nadat hier alles dieper in ons
is geworden.
Vervolgens trad als spreker op Zendeling
W. L. Steinhart Jr., met het onderwerp „Onze
Batoezending". Spreker zeide, dat hij het een
groot voorrecht achtte na zeven jaar van af
wezigheid hier weder te mogen optreden. Hij
verhaalde van den grooten zegen ondervonden
op het kleine Luthersche zendingsveld in Ned.-
ïndië en legde verder nadruk op de beteekenis
van den medischen arbeid voor de zending.
Na de daarna volgende rustpooze spraken
nog Zendeling C. W. Frickenzschmidt over
,Sitooe" en Zendeling D. Rykhoek van Samosir
over „Grepen uit de Batakzending". Alle spre
kers hadden een aandachtig gehoor.
Het slotwoord werd gesproken door Ds. H.
u. G. Ouwerkerk van Purmerend. Deze ge
waagde met groote' dankbaarheid van het wel
slagen van het Zendingsfeest en wekte op in
den ijver voor en in de liefde tot de Zending
niet te verflauwen.
Het gezang werd begeleid door het har
moniegezelschap „Nut en GenoegeD", uit Edam.
CHR. NAT. WERKMANSBOND.
Den achtsten Juli maakten de leden der reis-
ciub, afdeeling Bloemendaal van den Chr. Nat.
Werkmansbond, een tocht naar Apeldoorn. Te
kwart over zes stapte het gezelschap, bestaande
uit 32 personen, op het Kerkplein in de autobus.
Eerst ging men langs de Vecht. Te Bilthoven
werd uitgestapt; daarna werd de tocht naar
Soesterberg voortgezet, waar het vliegkamp werd
bezocht. Nabij Apeldoorn werd de Echoput be
zichtigd. Nadat geruimen tijd te Apeldoorn was
vertoefd, werd naar het Uddelermeer gegaan.
Daarna werd de reis voortgezet naar Amersfoort,
waar het middagmaal werd genuttigd.
In opgewekte stemming kwam men weder in
onze gemeente terug.
GESCHENK AAN HET PROVINCIAAL
PAVILJOEN.
Ons gemeentebestuur schonk voor de meubi
leering van het nieuwe provincie-paleis aan de
Paviljoenslaan te Haarlem, een lichtkroon voor
de vergaderzaal van Ged. Staten. Deze is nu
aangebracht en in een hoffelijk schrijven is aan
het gemeentebestuur door Ged. Staten dank
gebracht. Bijna alle gemeenten of college's van
eenige beteekenis in Noord-Holland gaven iets
ter aanvulling der meubileering of ter versie
ring van het nieuwe provinciegebouw, wel een
bewijs hoezeer het werk van den tegenwoordi-
gen Commissaris der Koningin, den griffier en
hun staf van medewerkers wordt gewaardeerd;
de welwillendheid, waarmede men daar wordt
voorgelicht, de orde en goede toon, welke er
heerschen, zijn dan ook bekend. De secretaris
sen der Gezondheids-commissiën in Noord-Hol
land, schonken een klein houten wettenkastje
op de griffierskamer. De schenkers hebben al
len overleg gepleegd met denzelfden Rijksbouw
meester, zoodat als alles gereed is, door deze
aardige vorm van samenwerking één geheel is
tot stand gekomen, waarin niets uit den toon
valt, die de bouwers en verbouwers hebben ge-
wenscht.
DAAR WAS ONS GEMEENTEBESTUUR
VLUG BIJ!
Bloemendaal's gemeentebestuur heeft destijds
rfiet de gronden voor den eigenlijken Zeeweg,
an de Erven Van der Vliet, ook een reep duin-
grond aangekocht, liggende in de buurt van
dien weg langs het verlengde van den verleden
jaar verbreeden Zandvoortsclien boulevard-
Gelukkig maar, want verschillends personen
vroegen om er huizen te zetten, zeifs w-iide een
er een Lucifersfabriek stichten en P. O. Pruys,
de befaamde eigenbouwer uit Santpoort, er een
week-end-huisje stichten. Dat werd alles door
ons bestuur geweerd. Nu komt evenwel het ge
meentebestuur van Zandvoort en wil een bouw-
verbod leggen op de strook om den verbreeden
boulevard noordwaarts te verlengen.
Ons gemeentebestuur is daar niet tegen,
maar acht het leggen van een bouwverbod niet
noodig. Terecht, naar 't ons voorkomt.
RLOEMENDAALSCHE SCHAAKCLUB.
Woensdag 8 Juli kwam de Bloemendaalsche
Schaakclub voor de laatste maal voor de zo-
mervacantie bijeen.
Eerst had de uitdeeling plaats van de prijzen,
behaald in den competitiewedstrijd van h®t af-
geioopen seizoen. De 1ste, 2de en 3de prijs wer
den toegekend respectievelijk aan de heeren H.
W. van Dort, H. G. van Riessen en J. Vermeer.
Vervolgens had een gongwedstrijd plaats,
waarvoor een zestal prijzen beschikbaar waren
gesteld, welke verworpen werden dioor de hee
ren J. Langkamp, F. Erlings, A. v W.erff, C. v.
d. Werff, C. v. Dordt, en R. Verberne.
Woensdag 9 September a.s. zullen de schaak
avonden van de Bloemendaalsche Schaakclub
in het Jeugdhuis aan de Donkere Laan weder
hervat worden.
VEREENIGING VOOR JEUGDWERK.
JEUGDTUINEN.
Bezichtiging van de Jeugdtuinen aan den
Vijverweg, op Zondag 19 Juli 1931 van 24
uur. Toegang vrij. Alle belangstellenden zijn
hartelijk welkom.
DE ZONDAGSDRUKTE.
Zondag laatstleden begon de dag met prach
tig weder. Velen hebben weder kunnen genie
ten van bosch, zee en strand. Het was dan
ook weder bijzonder druk in onze gemeente.
Jammer, dat later de lucht ging betrekken en
dat daarna een zwaar onweder in den voor
avond volgde. Menigeen kwam met een nat
pak thuis. Gelukkig is het met het onweder
in onze gemeente goed afgeloopen, in tegen
stelling met andere gemeenten, waar perso
nen donv den bliksem werden getroffe'1
JUITSOHERS OP BEZOEK
Ni- Ander dan 70 auto's reden Maandag
middag achter elkaar door onze gemeente. Een
gezelschap Duitschers kwam onze mooie om
geving bezichtigen.
RAAGT
Let op het Fabrieksmerk
VACANTIETIJD.
Het is weder de tijd van de vacantiereisjes.
Verscheidene scholen uit andere gemeenten or-
ganiseeren er een naar onze gemeente tot
groote vreugde der kinderen. Een geliefde uit-
spanningsplaats is „Kraantje Lek". Op het
hooge duin vermaken de kinderen zich bij uit
stek. Ook andere gedeelten der gemeente wor
den bezocht. Er komen schoolkinderen uit
Amsterdam en ook uit andere plaatsen. Het
is werkelijk aardig om te zien hoe het onder
wijzend personeel zijn best doet om te maken,
dat de kinderen volop genieten, maar ook hoe
goed het er voor zorgt, dat den inwendigen
mensch wordt versterkt. De versnaperingen,
die ze worden verstrekt, laten de kleinen zich
best smaken. Vroolijk en blij-te-moede
vertrekken de kinderen weder na een dag vol
genot. Veel moet menig kind een heel jaar
missen, maar toch ook kan het nu en dan ge
nieten, dank zij de schoolreisjes.
EEN GEVONDEN FLESCH EN EEN
UITGEKEERDE BELOONING.
Een onzer plaatsgenooten vertelde ons het vol
gende.
Wy waren, eenige vrienden en ik, in Engeland
en wel te Dover, toen een van ons op het aardige
idéé kwam om een flesch in zee te gooien, goed
gesloten, waarin we een briefje zouden doen met
de mededeeling, dat de eerlijke vinder een be
looning zou krijgen.
Het briefje dat in de flesch werd gedaan
luidde als volgt: Aan Evert Smit, Café 'tHemel-
tje, Bloemendaal, Nederland. In zee gegooid op
20 Januari 1931 bij Dover. Beleefd wordt ver
zocht deze flesch aan bovenstaand adres terug-
te bezorgen. Op den achterkant van het briefje
stond: De eerlijke vinder kan op een beloc-üng
rekenen.
Hierna werd de flesch aan de golven toever
trouwd en keerden wij naar Holland terug. Wü
waren benieuwd waar de flesch belanden zou en
of we er nog iets van zouden vernemen.
Op 29 Juni j.l. kreeg ik een brief uit Dene
marken waarin een Deen mededeelde, dat hij
op het strand 3 mijl ten Noorden van Ring.
köbing, de flesch en het briefje gevonden had.
Het briefje was in de Deensche brief gesloten.
De flesch was dus van de Engelsche naar de
Deensche kust gedreven.
Naar we vernemen heeft de Deen zijn beloo
ning gekregen in den vorm van 5 Hollandsche
guldens.
Naar we vernemen werd de flesch door een
strandfogd (strandvonder) gevonden.
ONWEDER.
Naar we vernemen is Zondag de bliksem
ingeslagen in de jeugdherberg aan de Jan Gij-
zer.vaart. Gelukkig is maar weinig schade aan
gericht. Alleen is een ruit vernield.
EEN NARE DORPSGESCHIEDENIS.
Aan de Dompvloedslaan woont sedert 30 jaar
in een weekwoning, moeder X, zoo zullen wij de
wed. maar noemen. Zij btacht er vele kinderen
groot. Ook een zoon, nu in gemeentedienst, los-
vast of vast, en een die vast los-vast in diezelf
den dienst is. Den eerste noemon we maar Jaap
den tweede Joop. Jaap trouwt maar niet
met volle instemming zijner moeder, hij had nog
wat moeten wachten, tot hij zelf de huwelijks
plechtigheid kon betalen. Ze geeft wel toestem
ming, maar gaat niet ter bruiloft.
Joop komt ook wonen op de laan. En zijn
schoonouders volgen. Die verlaten het minder
gastvrije Haarlem, om het leger der werk-
loozen hier te vergrooten.
Weldra is de schoonvader van Jaap ook los-
vast in gemeentedienst. Op de laan komen
scènes voor. Als moeder, die achter in de laan
woont, passeert, woorden krijgt.
De Erven v. D. ,de eigenaren van dit deel der
woningen aan de laan, werden daarop bewegen
de oude vrouw, die 30 jaar prompt betaalde en
het huisje keurig bewoonde, de huur op te zeg
gen. Moet zij naar Haarlem? Maar dan raakt
nu Joop zijn gemeentebetrekking in Bloemen
daal kwijt. Het is een echte nare dorpsgeschie
denis en wij hopen, dat het gemeentebestuur
hier een oog in het zeil houdt. Kunnen de be
woners der Dompvloedslaan niet in vrede met
elkander leven? Het geheel valt ons van som
migen hunner erg tegen.
ONGEVAL.
Zondag is op de Hospesbrug het zoontje van
den heer M. zoo gevallen, dat het eenige ver
wondingen opliep. Nadat het knaapje hij den
apotheker Haaks was verbonden, is het door
de motorbrigade naar huis gebracht.
HULPVERLEENIN G.
Een meisje had op het strand haar voet ver
stuit, waardoor zij niet meer mee loopen kon.
Door leden van de Bloemendaalsche reddings
brigade werd het kind de eerste hulp verleend.
AANRIJDING.
Op den hoek van den Militairenweg en Ruys-
daelweg heeft een aanrijding plaats gehad tus-
schen een auto en een motorfiets. Van de mo
torfiets brak de voorvork; ook de auto liep
eenige averij op. Persoonlijke ongelukken had
den niet plaats.
LEELIJK TE PAS GEKOMEN.
Waarschijnlijk doordat hij te hard reed, is
op den Julianaweg een motorrijder gevallen.
Hij bleef bewusteloos liggen. Dr. Bos, die ge
waarschuwd werd, was spoedig ter plaatse. Hij
staafde, na gedaan onderzoek, dat de motor
rijder een hersenschudding had bekomen. Per
ziekenauto is het slachtoffer naar het Groote-
of St. Elisabethsgasthuis te Haarlem overge
bracht.
EEN ERNSTIG ONGELUK VOORKOMEN.
Toen de B.A.T.O.-bus, die Zondagavond te
half tien van de Zonnebloemlaan vertrokken
was, de tramwegovergang ZandvoortAm
sterdam genaderd was, wilde de bestuurder
met zijn bus dien overgang passeeren. Op het
laatste oogenblik gingen de roode lampen
van het seinlicht branden. Bijna onmiddellijk
daarna ging een tram voorby'. Door de oplet
tendheid van den autobusbestuurder werd een
ongeluk voorkomen. Alweer dus de seininrich-
ting, die niet op tijd werkte. Het is inderdaad
te hopen, dat men nu eindelijk eens maakt, dat
het met deze seininrichting in orde komt.
STEEDS HETZELFDE.
Ondanks herhaalde waarschuwing, heeft
weder een wielrijdster het gewaagd nabij Blok
land den H. Duin en Daalschenweg af te ryden.
Evenals zoovelen, die het voor haar hadden
ondernomen, geraakte zij het stuur kwijt en
kwam met haar fiets tegen een hek aan.
Nadat ze door Dr. Lutge was verbonden, kon
zij loopende haar weg vervolgen. Zullen de
menschen dan nooit wijzer worden, mag wel
gevraagd!
EEN KOMIEKE REDACTIE.
B. en W. gaven de volgende reden op voor
weigering eener bouwvergunning aan mevr. de
Wed. N. A. Faase, die op 'n haar toebehoorend,
niet aan den openharen weg gelegen, stuk
land, in afwijking der bouwverordening, een
clubhuis wilde zetten: „omdat gebouwd zou
worden aan een niet „verharden weg, wat o.a.
gevaar voor brand oplevert." Dat klinkt een
beetje komiek. Men spreekt wel eens van heet
zand, maar naast vuurschietende oogen, kwam
brandstichtend zand, nog niet voor.
Een ingezetene zendt ons de volgende proeve
van een
BLOEMENDAALSCH JEUGDLIED.
(Wijze: Vlaggelied.)
Komt! jongens en meisjes, zingt vrolijk uw
lied,
Van leven zoo blij en zoo goed.
Hoe lachen wij 't leven, en 't leven ons toe,
Hoe klopt ons het jeugdige bloed!
Van reinheid in liefde, van kracht en van
trouw,
Voor God, onzen Koning, in 't sierlijk gebouw.
Wij zingen van bloemen, van duin en van
daal,
Van duin en van bloemen en daal.
Ook zullen wij zingen, van ons Ideaal!
Bezingen ons streven omhoog,
Wij bidden en werken en spelen te zaam,
En houden onz' Jeugdvlag in 'toog.
Wij bouwen aan huis, en aan staat, en voor
kerk,
En Christus voleinde, en rseiw ons werk.
Zoo klinken de klanken, al luider en vrij,
Zingt jongens en meisjes nu bly.
Wij zijn als de Lente, de Lente zoo jong,
'Lijk vogelkens zingen wij schoon.
Wy knoppen, ontluiken en sieren Gods Hof,
Den tuin van God, Vader en Zoon.
Voor Hem onze zangen, onz' vriendschap
en groei,
En Bloemendaalsch Jeugdvlag vermeid
onzen bloei!
V7ij leven en streven, al hcoger omhoog!
En streven en leven eens hoog!
(Een Bloemendaler.)
Voor een goeie veertien dagen waren er nog
vier spreeuwenparen op het zuicUrdakschild van
de schuur van Krelisboer onder Schalkwijk, aan
't Zuider Buitenspaarne, druk bezig hun nest
jongen met slakjes, kevertjes, rupsjes en wormp
jes een intense voedering te geven. Soms hing
den ouden vogels het aangebrachte voedsel als
een trosje uit den snavel. En het straatje langs
de schuur was een dag na een bezem-educatie
alweer witbeka ikt, wat op een vlugge n '-c de
spysvertering wijst.
,Dat belooft wat aan onze aardbeien", zei de
boerin. „Als ze uitvliegen" zij bedoelde de
jonge spreeuwen „kapen ze ons in de vroegte,
als we nog niet op zijn, de lekkerste vruchten
weg. De acht oude vogels en de vier maal vijf
jongen zuilen wat aan kunnen.
Maar die voorspelling is niet uitgekomen. Na
de reiniging behield het straatje haar natuur
lijke kleur. De jongen waren direct na 't uitvlie
gen met de ouden 't land opgegaan, zonder een
enkel aardbeitje te hebben aangepikt. Dat laat
ste vond de boerin wat aandig, maar Krelisboer
en zijn jongens misten toch den vroolijken troep.
Als de oude vogels 's morgens om een uur of
acht de eerste voederingsperiode van den dag
achter den rug hadden, zaten ze op den nok van
de schuur de veeren te poetsen en gaven uiting
aan hun welgenoegen met mooi oploopende fluit-
toonen, precies vuurpijltjes„fuuu....ist! en met
leuke nabootsingen van hondengekef, kattenge-
mauw en eendengekwek. *t Was duideiyk te hoo
ren, dat Tom de hond een der leermeesters was
geweest. Ook hadden ze schik in t vinnige
spet" en 'tgemoedeiijke gerekte ,,staaa..r. En
dat was hun wel een voortdurende bekaiking,
zelfs wel een handvol aardbeien waard geweest.
In de bosschen worden de spechten stom. De
koekoeksroep wordt nog wel eens afgewisseld
met het „klu-klu-klu-klu!" van de groene specht,
maar de beide bonte zwygen. De boomklever, die
in 't voorjaar zich met 3io'n mooien helderen
roep aanmeldt, geeft nu af en toe nog wat fluis-
erende zie-zie-ziet-geluidjes. Nu is de zang zijn
fort ook niet. Hij is turner van beroep en over
treft daarin zelfs zijn bruin neefje den boom
kruiper en evenaart de meezen. Altyd in spi
raallijn niet alleen den stam op maar ook af,
doorvorscht hy met zyn scherp oog en puntig
snaveltje de geheimste reetjes in de schors en
krijgt op zijn tochten naar boven en naar bene
den ieder schuilhoekje van insecten uit tweeërlei
gezichtspunt in 't vizier. Zie dat vlugge ding eens
behendig om c:en stam draaien, als je naar hem
kijkt. Daar komt zyn kopje nieuwsgierig om 't
hoekje kijken. „Ben je nog niet weg?" vraagt
het ongeduldig. En blyf je staan, dan vliegt het
naar een anderen boom.
De boekvink heb ik verleden wee'
leveren wij de BESTE; in orde maken wij de
slechtste voor den minsten prijs.
MET MASSIEF EIKEN OMBOUW,
AFSLUIT-GORDIJN ENZ. ENZ. 5
ZIJLSTRAAT 83 TELEF. 11307
HAARLEM
3 BEHANGERS - STOFFEERDERS
WONING INRICHTERS
ZIET ETALAGEZIET ETALAGE
Telefoon 15064
Aanbevelend, H. HUYBENS, Dameskapper
hoord op een zomiigen dag. Zijn wijfje heeft nu
tweemaal gebroed in t' prachtige zacht gevoerde
napje dat zoo bedriegelijk een boomknoest na
bootst. Maar merel en lijster, zwartkopje, tuin-
fluiter en winterkoning hooren we niet eens
meer eiken dag. De onstuimigheid is er af. Wel
de grauwgrijze zangertjes en de geelgroene
gnoompjes van den boschkant; die biyven nog
concerteeren.
Eén zangersbent is er die in levendigheid nog
schynt te winnen, 't Zijn de rietzangers. In de
ruwe dagen die nog maar even achter ons liggen,
waren ze zeer luidruchtig, zy wiegden in den
hsr'-sn wind op de rietpluimen en schaterden
hun „karre-karre-kei-kei-kiet!" ver over den
woeligen plas uit.
Onze vleermuizen zijn nu voltallig in Öe avond
schemering en wat daar op volgt. Bij de vespe-
i rugo's, het geelbruine dwergvleermuisje, de
'roodbruine avondvleermuis met haar wonder-
i snelle vlucht die aan de zweefvlucht van een
zwaluw doet denken, en de donkerbruine nacht
vleermuis, hebben zich sedert een paar weken
de' teergebouwde vesper.tilio's gevoegd .Zij zijn
zoo gevoelig voor de gure nachtlucht, dat ze
vóór Juni niet uit haar winterverblyven durven
te komen. Het grootoortje is de meest bekende.
Aardig, dit diertje in de schemering boven een
wei te zien wiekelen als een torenvalkje.
Vele vleermuismoeders vliegenn nu 's nachts
rond met een baby aan de borst. Zij durven haar
kindje niet alleen thuis te laten.
Overveen. K. Zw.
BLOEMENDAAL.
Gevonden èn terug te bekomen bij: C. v. d.
MooleD, Brederodeweg 70, Bloemendaal, een
nikkelen dop van benzinetank; Sluiter, p.a. Ho
tel Zomerzorg Bloemendaal, een zilveren horlo
ge; J. Bakker, Slamatstraat 22 Haarlem, een
regenjas; Stevens, Zandvoorterweg 7 Aerden-
hout, een autoband; A. Lammerse, Oostertuin-
dorpl. 5 Haarlem, een rozenkrans; H. Th. v. d.
Kiugl, Noordertuindorplaan 8 Haarlem, een
gladde gouden ring1 met initialen; Garage Back-
huijs, Zeeweg Overveen, een wit kindermantel
tje; van Haren, Tent 58 Bloemendaalsehestrand
een bril met hoorn montuur; aan den politie
post te Aerdenhout, een wollen kinderbroekje,
twee wollen jumpers; aan den politiepost
Noordzeestrand, een ring met sleutels, een
ceintuur, een badsch-oentje, een badschoen, een
kinderklut, een huissleutel; aan het bureau van
politie Overveen, een huissleutel, een zeemlede
ren dameshandschoen, een dop van auto, een
insigne jeugdcursus N.S.V.
(BuiteD verantwoording der Redactie.)
ge-
Mijnheer de Hoofdredacteur,
Ik woon zelf aan de Julianalaan.*
Naar aanleiding van het ingezonden stuk
(Hulde aan Openbare Werken) in uw weekblad,
kom ik uw medewerking vragen voor het in orde
brengen der voetpaden in de Julianalaan.
We zijn nu in het 3de stadium van deze drie:
1. Sintels en zwarte grond, bij droog weer stof,
bij regen modder.
2. Een kalkachtige massa, bij droogte stof, by
regen een witte breiachtige pap.
3. Een afgebikt wegdek met kuilen en gaten,
bij regen groote plassen; waarom voetgangers
zich op het rijwielpad begeven, waardoor onge
lukken en onaangenaamheden niet kunnen uit
blijven.
Een en ander heeft reeds veel geld gekost, zon.
der afdoend nut. Ik meen, dat Openbare Werken
voor het in orde maken der voetpaden een voor
beeld zoude kunnen nemen aan Heemstede.
EEN BEWONER DER JULIANALAAN.
Ons bekend. (Red.)
