UPS' KMsinrichting en Kofferklnis I L.Faber&Zn.,l i Kleine Keetsbaat 10, Haarlem Vlsch BALM NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR KENNEMERLAND EN HAARLE P. RUTTE DE TWENTSCHE BANK N.V. De Gebeurtenis van de Week. WILD EN GEVOGELTE 25ste laargang. 31 Juli 1931. Ne. 3(1» VACANT ADVERTENTIEN II DRUKKERIj VOORHEEN DE ERVEN LOQSJES ABONNEMENTEN Bloemendaalsche Kopjes en Pannekoekjes BLOEMENDAAL - BLOEMENDAALSCHEWEG 147 Agenda. 2 Augustus. BLOEMENDAALSCHE BRIEVEN. H Wilt gemafekeMjfc loopen, probeert e A 0 dan onze SCHOENEN eens I MAAT- en REPARATIE-INRICHÏINfi gb A. H. VAN DER STEUR Ir. le Mas Heeien- en Dameskleeraakerlj STEEDS HET NIEUWSTE in stoffen modellen Prijzen billijk azp „DE DAHLSA" - Verbindingsweg Bïoemendaal, Tel. 2233B Zandvoorts voornemen tot bouwverbod op Bloemen daalsche gronden. P. VAN DEP STAD Bïoemendaal Het Bloemendaalsch Weekblad Advertentiën per regel Vraag en Aanbod, 4 regels f 0.35, bij Elke regel meer f 0.10 Advertentiën bi] contract belangrijke f 0.15 vooruitbetaling korting VOOR REDACTIE, ADMINISTRATIE EN ADVERTENTIEN wende men zich tot de Ged. Oude Gracht 88, Haarlem Telef. 10144 Abonnementsprijs bij vooruitbetaling f 1.75 Per .half jaar, Bloemendaalscheweg 59-71 Tel. 22184 COMESTIBLES FIJNE VLEESCHWAREN DELICATESSEN Heeft U onze heerlijke al geproefd??? IETS FIJNS SIJ DE THEE WETTIG GEDEPONEERD Advertenties kunnen tot uiterlijk Donder- Jags tien uur worden aangenomen. Ingezonden stukken vóór Woensdag 12 uur. Klachten over dc bezorging richte men recht- Itreeks tot de Administratie. Cinbma Palace: lederen avond Happy Days (Luchtkasteelen). 8 uur 15, Luxor Theater: lederen avond 8.15: De lucht- havik. De prijs der liefde. Rembrandt Theater: lederen avond 7 uur en 9 uur 15, De privé-secretaresse. De verjaardag der Koningin wordt in het land over het algemeen met grooten luister gevierd. Anders is het met dien der Koningin- Moeder. Echter, velen gedenken, zij het dan in stilte, op 2 Augustus Zij die dan jarig is. Koningin Emma neemt nog altijd een groote plaats in in de harten der ware vaderlanders. Haar leven is moeizaam en een van vervulling van ernstige plichten geweest; doch Ze was zich daarbij haar roeping bewust en zóó werd het voor Haar mooi. „Het leven een keten van plichten". Vooral dit heeft voor Haar gegolden. Die plichten heeft ze met groote toewijding vervuld; zich gevend met getrouwheid aan wat Haar roeping is. Ze heeft dat gedaan tijdens het leven van haar gemaal daarna, als Regentes, en, vervolgens, nadat Haar Kind de Regeering aanvaard had, als de Koningin Moeder. Met een liefdevol hart deelt ze in alles wat treft het volk van Neder land. Weldadigheidszin kenmerkt Haar. Het leed van anderen tracht ze te lenigen. Was het niet voor eenige jaren een vooraanstaand soc.-dem., die met dank gedacht hoe Koningin Emma steeds groote belangstelling betoonde in de T. B. C. bestrijding? En, zoo vervult ze nu nog haar levensroe ping! Een vervulling die haar rijk gezegend heeft doen worden en die Haar leven ten zegen van anderen doet zijn. Dit heerlijke mag haar deel zijn. Maar, dan ook is er reden tot dank wanneer zij weder een jaar aan het jarental haars levens ziet toegedaan. Twee Augustus daarom een dag van dank baarheid voor het volk van Nederland. Dit jaar valt 2 Augustus op een Zondag. Ongetwijfeld zal dan in de eerediensten den verjaardag der Koningin Moeder worden herdacht. De grondgedachte van het al zal wezen; Schenk Haar, o Heer, Uwen vrede, verhef Gij over Haar het licht Uws Aanschijns, opdat het in den avond van Haar leven volle licht en innerlijke vrede voor Haar zal zijn! Heil der Koningin Moeder! B. (Nadruk verboden.)' A. Tak bij de teraardebestelling). Hij wilde zich geheel hieraan geven: staatswetenschappen en ekonomie en hunne toepassing, in 't voetspoor der natuurwetenschappen, dienstbaar maken aan onmiddellijke maatschappelijke verbeterin gen. Treub had haast. En omdat de doorsnêe- Hollander van zijn leeftijd geen haast had, was hij hun vaak te vlug (en te vlug af). Hij was van huis uit wat men tegenwoordig met een modewoord „efficiënt" noemt, zakelijk, op den man af, den spijker op den kop tikkend. Zijne moderne zakelijkheid werd meermalen ten onrechte in verband gebracht met hem toegeschreven „politiek? Daaronder verstaat men bij ons niet meer staatkunde, maar partijpolitiek. Doch voor dit liefdeloos, slechts op het onderdrukken van anderen gericht gedoe, was Treub teveel man van goeden smaak. Treub trad heit politieke leven binnen toen Europa, ook het Nederlandsche volk, bezig was zich te vernieuwen op elk gebied vanaf de ge ringste levenspraktijk tot de meest afgetrok ken wetenschap toe. Wie zich dien tijd herin nert, herinnert zich met Treub's naam, de na men Gerritsen, Kerdijk, De Koo, Heineken, Biederlack en hun open, feilen strijd tegen het alom in regeering van stad en land nabloeiende regentendom. Treub werd wethouder in de hoofdstad. Het was de tijd van het conflict tusschen de snel groeiende behoeften van rijk, provinciën en gemeenten, en het conservatis me van nog niet sociaal gerichte concessiona rissen van die bedrijven (gas, waterleiding, ver keer) welke thans overheidsbedrijven zijn ge worden, en die wil de ontwikkeling der maat schappij doorgaan in de richting van demokra- tisch zelfbestuur eens van overheids- ge meenschapsbedrijven zullen moeten worden. De radicalen waartoe Treub behoorde waren po sitief in hunne beginselen, geloofden in de toe passelijkheid hunner demolcratie, waren per soonlijk en onvermurwbaar in hun aanval en meenden oprecht dat het liberalisme had afge daan en dat in tegenstelling met de aanstor mende sociaal-demokratie, alleen hün verlicht radicaal evolutionisme de werelösehe zaken in het spoor konden houden. Treub was misschien de behendigste en brutaalste, zeker een der ijverigsten en krachtigsten van deze evolutio nisten. Het liberalisme had de grond gelegd voor de ontwikkeling der arbeidersklasse, maar die ontwikkeling zelve ging niet in liberale richting. De arbeidersklasse kwam opzetten. Eerst chaotisch, afwisselend wild en bedeesd of sarcastisch-dreigend, allengs onder invloed der socialistische volksschoolmeesters zich orde- eend en ernstiger dreigend; de natnen Domela Nieuwenhuis, Van der Zwaag, Fortuyn, Ger hard de oude herinneren aan die onderdeelen der „Beweging". De radicalen vermochten de socialistische arbeidersbeweging niet onder hunne leiding te krijgen. Zij hebben dit nauwelijks ernstig be proefd. Hun front was daarvoor te smal, hunne ontwikkeling te zeer verschillend van die der arbeiders; hun sociaal gevoel, hoe zuiver ook, te weinig meelevend met wie er zwoegden in allerlei diepten en narigheid. Begrijpelijk dit alles. De arbeiders hadden behoefte aan een voudige voor haar pasklaar gemaakte geloofs artikelen. Karl Marx leverde ze en noemde ze economische wetten. Van der Goes zou ze wel dra als privaat-docent doceeren aan de Am sterdamsche universiteit. Intusschen was de ontwikkelde burgerij onder invloed van Von Hartmann en Schopenhauer bezig hare idealen te verliezen; de vastheid harer wereldbeschou- het liberalisme gegroeid. Treub's groot econo misch inzicht is tijdens den wereldoorlog ver diept geworden en verruimd, zeker ook door zijne persoonlijke kennismaking met het kapi talisme op zijn best, dat van den fatsoenlijken Nederlander; bovendien Treub was hoe fijnge voelig ook van aard geen gevoelsmensch, die zijn politiek inzicht door iets anders kon doen bepalen dan door zijn op wetenschappelijke ge gevens gegrond inzicht en door zijn aangebo den flair en lust om telkens weer een nieuwe evenwichtspositie te scheppen. De N.R.Ct. van 25 Juli, Ochtendblad noemt hem „meer politi cus en levenskunstenaar, dan Staatsman of ge leerde" en ontzegt hem „een stoeren, construc tieven aanleg, waarmee een mensch tracht zooveel mogelijk tot het hart der vraagstuk ken van wetenschap of praktijk door te drin gen". Het kan wel juist zijn, maar tot wien anders wordt dit als aanmerking gezegd dan tot den Schepper van deze wereld en van ons menschsn, die nu eenmaal- zijn zoo als we zijn. Treub was een levend mensch. Dat hij geen „consequent" politicus geweest is en toch als persoonlijkheid belangrijk is gebleven, zal aan den nazaat zijne redelijkheid wel openbaren. Treub was geen wijsgeer, zelfs niet religieus. Zijne algemeene levens- en wereldbeschouwing heeft zich met die van Herbert Spencer kun nen vergenoegen. Of hei. Heelal een groote Constructeur heeft, en langs welke wetten deze zijn makrokosmos en ons zijne mikrokosmoi leidt, het liet hem, den agnosticus, vrij koud. Kennis omtrent uiteindelijke dir. gen achtte Treub, voor zoover wij hem gekend hebben, on mogelijk, dus welbeschouwd ook die omtrent principieele dingen. Treub was een nu.ttig- heidsmensch in optima forma, maar een in vol ornaat. Het leven van het gemeenebest na het een tijd geleid te hebben op te leveren in een beteren staat van uiterlijke welvaart dan voor heen, dat was zijn doel. Is hij daarin niet vaak jeslaagd? Is onze tijd niet een die zoekt naar eene nieuwe weer voor eeuwen dienstige wereld- en levensbeschouwing, om daaraan een nieuwe constructie der samenleving te verbin den? Maar moet nu iedereen baanbreker naar dat nieuwe zijn? dan was die tijd er immers al? Het eenige waarlijk constructieve is het den ken, ongeacht eenige zgn. consequentie. Dit geldt zoowel voor de eenvoudigste praktijk als voor het oplossen van de meest ingewikkelde problemen in het afgetrokkene. Het stelsel matig construeeren is werk van stelsel matig denken. Treub was geen stelsel matig denker. Vreemd stond hij tegen over wijsgeerigen strijd. Niet naar „het hart" der dingen ging zijn liefde uit maar naar groot stukwerk. Dat heeft hij afgeleverd, in ruime mate. De wijze, waarop hij dit deed, was zeker niet Duitsch, nauwelijks Hollandsch, ze was Fransch, petillant, geestig, maar onsamenhan gend en naar den maatstaf van groote staats lieden gemeten ongefundeerd. Zoo beschouwd is, wat Treub's beweerde inconsequentie be treft, de eenige vraag, deze: was hij beide ma len in eigen geweten verantwoord, eenmaal toen hij aan fouten van baatzuchtige conces sionarissen, ten bate der gemeenschap 'n einde maakte, andermaal toen hij in naam der vrijheid zich kantte tegen 't stelsel van overheidsbedrij ven, toen bleek dat dezen dienden om ten koste der gemeenschap nieuw zich vormende klieken van kiezers en gekozenen, levenszeker zoo niet rijk te maken ten koste der gemeenschap? Al te jUsi» Kleverparkweg 154 Tegenover de Middelbaar Technische School Opgericht 1903 Telefoon 10303 ARTISTIEK BLOEMWERK - BRUIDSWERK - KRANSEN Origineele ontwerpen voor tuinaanleg. Bekroond met hoogste onderscheiding W. BEUNDER. wing vervluchtigde en de nieuwe, die de wils- eenvoudig is te beweren, dat M. W. F. Treub Prof. mr. M. W. F. Treub herdacht. Op 24 Juli jj. overleed, 72 jaar oud, een op merkelijk Nederlander, een persoonlijkheid. M. W. F. Treub, broer van den beroemden plantkundige en van den nog beroemder gynae coloog en hoogleeraar, was zelf ook, hoewel jurist en econoom, natuurwetenschappelijk ge oriënteerd. Hij was even origineel als veelzij dig. aanvankelijk als rechtsgeleerde, vooral thuis in de notariëele vakken, waarvan het vak der Registratie iemand inwijdt in de ingewik kelde bemoeiingen van den Nederlandschen Staat met het economisch leven der burgers en in het Nederlandsch belastingrecht. Treub was scherp van verstand en vlijm scherp van redeneering; in deze laatste was hjj artiest. Zjjn levendig temperament beheerseh- te hij met zwier en met een spanning van wils kracht, die het voor anderen altijd interessant maakte hem te ontmoeten. Zijn uigebreide kennis, zijn gaven van de pen en het woord voeren wist hij, vooral in uitzonderlijke geval len, altijd met geest, vaak ging het niet zonder sarcasme, dienstbaar t- maken aan wat hij als zijne roeping gevoelde; te ijveren voor het ge meenebest, maatschappelijke misstanden te he kelen en grondig te verbeteren. „Als een ware Hercules" (woorden van mr-.- kracht boven alles stelde, scheen eerder ge schikt voor alle anderen dan ontwikkelden, de Kerken riepen terzelfder tijd in bare massa's politieke krachten op. Dat gaf aan profane en kerkelijke socialisten allengs een over breede fronten z-ich uitstrekkende macht. Het radicaal ingrijpen van Treub en de zij nen heeft toen een nieuwe gemeentelijke, daarna staats later ook een nieuwe provin ciale politiek ingeluid. (Wij gebruiken dat woord in zijn oorspron kelijke beteekenis.) De revolutionnair georiënteerde sociaal-de mokratie werd mede hierdoor in een zijbedding geleid. Treub is aldus ten deele de geestelijke vader van Wibaut geworden, gelijk in het alge meen de radicalen de vaders bleken van de als reformisten tot de praktische politiek zich kee- rende soc.-demokraten. Dat de geestelijke va ders door hunne kinderen worden opgegeten en dat die vaders vóór hun verscheiden zeggen, dat dit hunne bedoeling nooit is geweest is een in de geschiedenis vaak voorgekomen ver schijnsel. Het heeft zich met Treub herhaald. Treub, die zich warm en nauw aan het politie ke leven had gehecht, heeft zich toen eerst in de studiekamer en als professor, later ook in de praktische politiek gemetamorfoseerd tot een liberaal van den ouden stempel. Dit is hem door velen zeer kwalijk genomen. O.i. ten on rechte. Met de maatschappij was inmiddels ook het kapitalisme als afgod der „betere standen' vroeger zou hebben bestreden, later beleden. Met toepassing op Treub van enkele gedach ten van J. Anker Larsen willen wij hesluiten. Treub heeft veel vermogen te beleven. Niet de plaats, die hij in de maatschappij of in den Staat heeft ingenomen, noch de levensweg, die hij beging, maar het gebruik, dat hij van dat vermogen heeft gemaakt, heeft hem de veel zijdige economische werkelijkheid nu eens van dezen dan van den anderen kant doen zien. Dat heeft zijn leven rijk en de mceite van het te overdenken waard gemaakt. Dezelfde schrijver roept ergens (II in „Roes") uit: „Oud en goed, zooals het leven ons maakt". De oude zoogenaamde renegaat Treub was naar het ons voorkomt 'n beter mensch dan de ■jonge 100 pet. radicaal. Hij was veelzfldiger, sprak met ervaring, wijzer was hij, zij 't niet zoo interessant. Maar wie van die twee had gelijk? O.i. heeft ieder op een cogenblik van zijn leven gelijk, die op dat oogenblik verant woord1 is in eigen geweten. Noch de oude, noch de jonge M. W. F. Treub hebben ooit op iemand den indruk gemaakt van voor zich zelf niet volkomen verantwoord te zjjn, T. HET PROTEST VAN WETHOUDER LAAN BILLIJK EN GEMOTIVEERD. In edele verontwaardiging heeft de waarne mende burgemeester, de heer Laan, zich in de jongste raadszitting gekant tegen het snoode voornemen van 't gemeentebest. van Zandvoort tot het leggen van een bouwverbod op de duin- reep langs den Boulevard. De Burgemeester van Zandvoort heoft in de zitting van den Raad dier gemeente een woord van protest laten hooren tegen hetgeen de heer Laan heeft opgemerkt en daarbij verklaard, dat, naar zijne rneening, „de voorzitter van den Raad van onze mooie buur-gemeente dien dag (dat is de dag der jongste raadszitting) minder fraai voor den dag is gekomen." We hebben daarin aanleiding gevonden, zich tot ons gemeentebestuur om inlichtingen te wenden. Daarbij is ons het volgende gebleken. Indertijd is door de gemeente Bic-smeadaal met veel kosten de weg, gaande van het einde van den Zeeweg naar Zandvoort, dc zoogenaam de Zeeboulevard, geheel voor eigen rekening, aangelegd. Daarbij was de voorwaarde, dat, in dien aan den Boulevard werd gebouwd, de Zandvoortsche Hotel en Terreiu Maat. vergoe den zou de kosten van aanleg van Let wegge deelte .waaraan gebouwd werd, en wel be- Tel. 10188. Opgericht 1870. KL. HOUTSTRAAT 136, HAARLEM bad willen koopen; dus meer dan volgens het uitgewerkt plan, voor wegverbreeding noodig B. en W. onzer gemeente deelden daarop d.d. 22 Mei aan het College van B. en W. der ge meente Zandvoort mede, dat zij, naar aanlei ding van het verzoek van Zandvoort, het oor deel van den gemeenteraad hadden ingewon nen, en dat, met B. en W., de geheele gemeente raad afwijzend staat tegenover grondverkoop. Daarna kwam van het College van B. en W. van Zandvoort bericht in d.d. 24 Juni, dat bij den raad dier gemeente het voornemen bestond op de gronden een bouwverbod te leggen. Nr volgde d.d. 1 Juli een brief van B. en W, rekend tegen den prijs van f 100 per strekken- onzer gemeente aan B. en W. van Zandvoort, den meter. Wat deed nu de gemeente Zaadvoort, wel ker college van B. en W. thans bij den Raad dier gemeente komt met een voorstel tqj het leg-gen van een bouwverbod op de gronden langs den Boulevard? Ze gaf vergunning ,tot bouwen op in haar gemeente gelegen en haar toebehoorende gronden aan de Maats „Noor der Zeebad" en ze verpachtte tevens gronden ter lengte van 150 M. aan de zijde van den weg tegenover het Noorder Zeebad voor Par keerterrein. De gemeente Bïoemendaal had dus, volgens de voorwaarde van aanleg van den weg, bet recht om van de „Zandvoortsche Hotel en Terrein Maats" te vorderen een bedrag van f 15000. De gelden werden gevraagd, maar er kwam geen antwoord in. Daarna bij brief van 21 Januari laatstleden, vroegen B. en W. van Zandvoort aan het ge meentebestuur van Bïoemendaal, of het bereid was het duinland, (dus 26.855 M2) aan de ge meente Zandvoort in eigendom af te staan, aanvoerende dat men tot wegverbreeding wilde overgaan. Er werd aan toegevoegd: „Het ligt voor de hand, dat voorkomen moet worden, dat op dien grond gebouwd wordt." (sic!) En ver der werd opgemerkt: „Het ligt in ons voor nemen te trachten op gemeld terrein een bouw verbod te krijgen, zulks in het belang van de veiligheid van het verkeer". In verband met de ziekte van wethouder Laan, onder wiens ressort deze aangelegenheid viel, kon op het verzoek niet dadelijk worden geantwoord. D.d. 15 April verzond het College van B. en W. van Bïoemendaal een brief aan het College van B. en W. van Zandvoort, waar in het opmerkte, -dat, alvorens dat het met eenig voorsel bij den Raad komen kon, het noodig was, dat Zandvoort een uitgewerkt plan der wegverbreeding, die de gemeente beoogde inzond. Op den 15den Mei ontvingen B. en W. onzer gemeente het uitgewerkt plan. Daaruit bleek, dat het voornemen van Zandvoort was, den; weg, die nu 16 Meter breed is, tot 27 Meter te niet begrijpen", Inderdaad, die houding is on- waarin werd verzocht de motieven mede te deelen, die het college geleid hadden tot het voorstel terzake van het leggen van een bouw verbod. Opgemerkt werd tevens, dat het wel eigenaardig aandeed, dat thans het voornemen bestond een bouwverbod op de gronden te leg gen, terwijl, even ten Zuiden van Bloemen- daals eigendom, vergunning was gegeven tot het maken van een uitgestrekt bouwwerk als Het Noorder Zeebad is. Daarbij had niet ge golden: „een bouwverbod is noodig in het be lang van de veiligheid van het verkeer." Op dit toch zeker billijke verzoek van B. en W. van Bïoemendaal: „geef ons uwe motieven op", kwam van B. en W. van Zandvoort geen ant woord, hetgeen zeer zeker bevreemdend is. Na het zwijgen van Zandvoort deden B. en W. on zer gemeente, den Raad het voorstel tot het zenden van het bezwaarschrift aan den ge meenteraad van Zandvoort, dat in de jongste zitting van den gemeenteraad is aangenomen. Is 't gezien deze feitelijke mededeelingen, die Zandvoorts Burgemeester niet alle deed in de verklaring, afgelegd in den Raad zijner ge meente, te verwonderen, dat de waarnemende Burgemeester, zich met groote verontwaardi ging uitte over de zaak Immers neen! De ver ontwaardiging is alleszins te billijken. Hetgeen het college van B. en Wi. van Zandvoort voor stelt komt practisch neer: op het leggen von een bouwverbod op gronden, toebehoorende aan de gemeente Bïoemendaal en dat, terwjjl geen bouwverbod wordt gelegd op gronden Zuide lijker gelegen en behoorende aan de gemeente Zandvoort, maar daar bouwen is toegestaan. „Ik vraag me af, hoe het mogelijk is, dat het College van B. en W. van Zandvoort zóó kan optreden tegen een buurgemeente, die steeds alles heeft gedaan om met Zandvoort op den besten voet te zijn", zeide de heer Laan ons. „Het is voor mij iets onverklaarbaars. Ik kan de houding van B. en W, van Zandvoort verbreeden. De weg is 850 Meter lang. Derhal ve had de gemeente Zandvoort voor de wegver breeding noodig 850 X 12 M. grond. Opgemerkt zr), dat bij den eersten brief Zand voorts gemeentebestuur het geheele duintalud verklaarbaar. Als goed wethouder der gemeente Bïoemen daal, die de belangen zijner gemeente moet be hartigen, en die daarbij óók op het belang der gemeente-financiën moet letten, kon de heer i

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Het Bloemendaalsch Weekblad | 1931 | | pagina 1