Het Bloemendaalsch Weekblad.
Uit Haarlem's raad.
SPORT.
De zak van Sinterklaas.
Kijkjes Buiten.
gonia Evers Favorite 10— gr. Beg. Evers Favo
rite 9—gr. Cyclamen Weisse Dame 8; J. J. van
Cruyningen: gr. 12 soorten Cypripedium 10;
H. Boegschoten: gr. Begonia optima rose 9— gr.
Orchideeën 9— gr. Cyclamen pers. gig. 10gr.
Begonia Gloire de Lorraine Mme de Rothschild
9— gr. Crotons 10— party kropsla 10; Ter op
luistering: gr. Primula obc. rose gr. Begonia
Gloire de Lorraine en gr. Begonia Weisse Schnee,
lof der commissie; C. Sipkes: ter kennismaking
bloeiende tak Viburnum Fragans geheel win
terhard hulde der commissie.
„BLOEMENDAAL'S TOONEEL",
DE EERSTE UITVOERING.
Zaterdag 21 November heeft de eerste uitvoe
ring plaats gehad door de Bloemendaalsche Too-
neelvereeniging „Bloemendaal's Tooneel". Opge
voerd werd het bekende stuk Z. B. B. H. H. (Zijne
Bezigheden Buitens Huis Hebbende) van Archi
bald Laafs.
De groote en gezelllige zaal van Hotel Vree
burg was geheel gevuld met een nieuwsgierig
publiek, dat met groote belangsteling de eerste
uitvoerig van de B. T. V. had tegemoet gezien.
Voor het bestuur der vereeniging en den regis
seur was 't verloop van dezen eersten avond
van veel belang. Immers, de eerste indruk moest
goed zijn en dit hing af van de spelers en speel
sters, hoe zij zich hielden.
Om kwart over achten trad de heer P. Schip
per, regisseur naar voren; hij heette allen har
telijk welkom. Hij sprak over de vele tegensla
gen, die de vereeniging na haar oprichting ge
had had. Door ziekten en heengaan van leden,
werden wij bü de studie van het op te voeren
stuk gehandicapt, zeide hij. Maar na vele moei
lijkheden overwonnen te hebben was men thans
zoover, dat de B. T. V. haar eerste uitvoering
kon geven.
Spr. sprak over baby's, die zich gewaagd had
den op het glibberige pad van de Tooneelkunst.
Alle begin is moeilijk en vooral een eerste uit
voering van een pas opgerichte vereeniging. Aan
het slot zijner rede wenschte hij de aanwezigen
een genoegelijken avond.
Hierna de opvoering van bovengenoemd stuk.
Het was direct op te merken, dat de spelers hun
rollen goed en dat het spel van de
[meeste medespelenden zeer goed te noemen
was. Ze waren er soms zoo ,in", dat
het bijna leek of de dames en heeren der
B. T. V. reeds meer stukken hadden gespeeld.
De uitblinkers van dezen avond waren
Wel Mr. van Vroonhoven (de heer Van
Holland), de advocaat, die door zijn drukke
praktijk en vele andere bijkomstige dingen geen
tijd had voor zijn kinderen en huiselijk leven.
Uitstekend gaf hij den zenuwachtig gejaagden
zakenman weer. Margot zijn vrouw (Mevr.
Schipper) wist haar rol eveneens op voortreffe
lijke wijze te vertolken. Zij gevoelde zich op het
tooneel goed thuis. Dan niet te vergeten Frank
Houwing, de echte goede brave kerel, die als
huisvriend eerst verkeerd begrepen wordt, maar
van wien later uitkomt, dat hij een echte vriend
is in den waren zin des woords. Geen ander
had deze rol zoo goed kunnen spelen als de
heer De Koning.
Willy Bex (Mevr. v. d. Berg) was de bedaarde
zorgzame verpleegster. Ook zij speelde met tact.
Theo van Engelen (de heer Janssen) was ge
charmeerd op Mai-got, die hem alleen maar ge
bruikte voor huisknecht. Deze rol was lang niet
gemakkelijk, maar werd op uitstekende wijze
vertolkt. Fred en Suus (de heer en mevr. Brui
nis) en Anna, de dienstboe.d wisten hunne rol
len naar behooren te vervullen.
Het is begrijpelijk, dat na ieder stuk de spe
lers met een luid applaus beloond werden.
Na afloop der voorstelling werd mevr. Schip
per een bloemenmand aangeboden en werden
drie bloemstukken aan de speelsters uitgereikt.
Op dezen avond is bewezen, dat de vereeniging
werkende leden heeft, die zich geheel geven aan
hun taak en niet onbekend zijn in het beoefe
nen van de tooneelkunst. De eerste uitvoering
is reeds een succes geworden. Slaagt de vereeni
ging er in, de leden, die ze nu heeft, te houden,
dan zijn wij er van overtuigd, dat de Bloemen
daalsche Tooneelvereeniging nog heel wat lau
weren zal oogsten,
DOOR EEN TREIN GEGREPEN.
EEN 75-JARIGE INGEZETENE GEDOOD.
Toen de electrische trein uit den Haag, die
om 2.01 uur Woensdagmiddag te Haarlem
inoest aankomen, de Munterslaan onder die ge
meente passeerde, had juist even tevoren de
75-jarige W. A. H. Zeeman uit Bloemendaal
een der klaphekken van dezen overweg ge
opend. Hij zag den trein, weifelde en nam
daarna het besluit om toch over te steken, met
het gevolg, dat de trein, die op deze hoogte
een normale snelheid heeft van honderd kilo
meter per uur, hem nog juist greep en den on
gelukkige in de sloot langs de spoorbaan wierp.
Voorbijgangers haalden de man eruit, maar hij
bleek ree'ds te zijn overleden. De trein stond
eenige honderden meters verder stil. Het lijk
van den verongelukte werd naar het Groote of
St. Elisabeths Gasthuis te Haarlem vervoerd.
KONIJNENDIEF GEPAKT.
In ons vorig nummer is gemeld, dat van een
erf aan den Boekenrodeweg twee konijnen wa
ren gestolen. Thans kunnen wij melden, dat de
dader van dezen diefstal een 23-jarige los werk
man, wonende te Delft, H. L. geheeten, is aan
gehouden. De man bekende den diefstal ge
pleegd te hebben. Het bleek, dat hij nog meer
op z(jn geweten heeft.
BOOMEN OMVERGEREDEN.
Op den Vogelzangschenweg zijn eenige jonge
Iepenboomen door een auto omvergereden.
HOE KWAM HIJ ER AAN?
Alhier is iemand aangehouden, die in het bezit
Was van een rij- en nummerbewijs etc. van een
auto. Waarschijnlijk zijn deze papieren uit een
stilstaande auto gestolen. De politie onderzoekt
de zaak.
N.V. WIMBLEDON TENNISPARK
TE OVERVEEN.
De „Stscrt." bevat de statuten van de N.V.
Wimbledon Tennispark Overveen. Het doel der
vennootschap is de aanleg en exploitatie van
tennisbanen en van daarbij behoorende of te
stichten clubhuizen en verder het koopen, ver-
koopen, verkrijgen, vervreemden, huren en ver
huren van onroerende goederen, alles in den
rulmsten zin des woords. Het maatschappelijk
kapitaal der vennootschap bedraagt f 10.000
en is yerdeeld in 20 aandeelen, elk groot f 500.
In deze vennootschap is ingebracht een perceel
grond, gelegen te Overveen, nabij de Jan Willem
Frisolaan, ter grootte van 7000 M2.
WAT AL TE HARDHANDIG.
Een man, die door eenige jongens werd ge
plaagd, wond zich ten slotte, daar de jongens er
niet mede ophielden, zóó op, dat hij een der
jongens zulk een vuistslag op den mond gaf, dat
de tanden het 13-jarige knaapje uit den mond
vlogen.
Een raad vol spanning. Debat
ten over een geldleening. Aan
klacht tegen de kapitalisten.
Questie over veelvuldig uitstellen
van raadsvergaderingen. Wat
een raadszitting te Haarlem kost.
Heelemaal niet een agenda waarover veei
discusie is te wachten, zóó zag de agenda van
Haarlems Raad er ditmaal uit. Feitelijk niets
dan hamerpunten. Echter, de wegen der Raads
vrouwen en dier Raadsheeren zijn vaak ondoor
grondelijk. Denkt men: het loopt vroeg af, dan
wordt het toch laat en denkt men: heden een
„latertje", dan valt het ten slotte toch nog mee.
En voorts, een goed raadslid weet er toch altijd
nog wel iets pikants van te maken, iets dat
het de moeite loonend doet zijn een raadszit
ting bij te wonen, óók al is het een agenda met
wat men zou kunnen noemen „heel doodgewone
punten", waarmee we nu niet willen, zeggen,
dat, wat pikant is, daarom ook belangrijk is.
Verre van daar! Spanning zat er in den Raad
van Woensdag. Dat bleek al dadelijk bij het
begin van de zitting. Bij de ingekomen stukken
zeide de beer Klein, een Roomsch Raadslid,
naar aanleiding van een motie, die hij ingediend
had ter zake van het veelvuldig uitstellen van
raadszittingen dat hij haar geheel en alleen uit
eigen beweging had ingediend; waaruit viel af
te leiden dat er kennelijk iets in de Roomschs
fractie had gebroeid. Het begon al pikant te
worden! Het leek straks barst de bom los, dan
komt het. Later is het dan ook gekomen. Vóór
af echter ging nog iets anders, dat óók pikant
was. Toen aan de orde kwam het agendapunt
tot het aangaan van een geldleening van twee
millioen gulden tegen een rentestandaard van
5 procent, stond de heer J o o s t e n (soe." dem.)
op. Deze verklaarde dat hij geen bezwaar tegen
het voorstel had, omdat voor Haarlem aan het
aangaan van een leening niet is te ontkomen.
Echter wenschte spreker een paar opmerkin
gen te maken. Spr. zeide dat in dezen tijd van
crisis en malaise waar veel werkloosheid is, er
toch ook nog lichtpunten zijn, maar dan voor
de bezitters van kapitalen, die nu een extra
winst kunnen maken en die nu hun kapitalen
nog meer rentegevend dan anders kunnen doen
zijn. Spr. hoopte dat deze les zal begrepen wor
den door hen, die nog steeds droomen van
solidariteit tusschen de klassen der samen
leving.
De heer Peper (communist) kon het niet
goed zetten, dat de heer Joosten niet ronduit
zeide dat hij tegen het voorstel zou stemmen.
Van zijn kant meende deze spreker dat er nog
een andere mogelijkheid is om aan geld te
komen. Laat, zeide hij, de raad de Regeering
gaan dwingen een gedwongen geldleening te
gaan uitschrijven om daaruit de gemeenten aan
geld te gaan helpen. Dan behoeft de gemeente
niet onder het juk der bankiers te gaan bukken.
Dat was nog al kalm gezegd.
De heer Baas (anti-rev.) vatte vlam op
het door den heer Joosten gesprokene. Wat de
heer Joosten zegt, merkte hij op, is niets dan
een frase, want per slot van rekening gaat de
heer Joosten dan toch mede met het voorstel
van B. en W. Voorts hield hij den heer Joosten
voor: maak toch niet zulk een drukte; spreek
toch niet zoo van kapitalisten. Want ook or„'er
uw partijgenooten zijn de bezitters en beleg
gers, die er belang bij hebben dat ze goede
rente van hun kapitaal hebben en dat hun geld
goed belegd wordt.
Dat was scherper! Feller was de heer B ij-
voet (Roomsch). Deze noemde het een on
waardig optreden van den heer Joosten om ge
bruik te maken van dit onderwerp om op de
kapitalisten te gaan hameren. De discussie
dreigde geheel buiten het agendapunt om te
gaan. Wethouder Mr. Slingenberg oor
deelde dan ook „dat de raad in een zonderling
debat was geraakt, in een debat dat naast het
onderwerp staat". B. en W. plaatsen zich op
het standunt der realiteit verklaarde de wet
houder. De kasgeldleeningen zijn zóó opgeloo-
pen dat een consolidatie van' een deel er van
noodig is, wil de gemeente haar financieele
'terplichtingen ten volle kunnen nakomen.
Haarlem is in de gelukkige omstandigheid bij
een bankconsortium een geldleening te kunnen
sluiten.
Haarlem is de eerste gemeente die het ver
trouwen der beleggende wereld nog niet heeft
verloren. Het geld is niet tegen 'n lagere rente
echter dan vijf procent te krijgen. Indien deze
leening wordt gesloten dan is de gemeente we
der safe en kan zij haar financieele verplichtin
gen nakomen, zóó de wethouder ten slotte. Voor
de replieken gaf de heer Joosten zich op. Wet
houder Slingenberg vond het echter beter
dat vóórdat van repliek werd gediend, eerst het
voorstel van B. en W. in stemming kwam, daar
er haast bij het besluit was, wilde het nog den
zelfden dag bij Ged. Staten in behandeling
komen. Er werd gestemd en het voorstel werd
aangenomen met de stem van den heer Pep-V
tegen. Daarna zette de Raad, ongewoon ver
schijnsel, het debat voort naar aanleiding van
het gesprokene bij het reeds aangenomen voor
stel.
Na dit gebeuren werd de agende verder afge
werkt. Bij bet agendapunt ter zake van bestra
ting der wegen ten zuiden van de Zweminrich
ting aan de Houtvaart verhief de heer Van
K e s s e 1, die nog altijd goede heugenis heeft
aan de goede en mooie wegen in de gemeente
Bloemendaal uit den tijd dat hij raadslid van
Bloemendaal was, zijn stem. B. en W. stelden
voor een bestrating met klinkers, de heer van
Kessel vond dat althans de primaire weg moest
worden geasfalteerd. Echter wethouder Mr.
G e r ri ts z beduidde hem, dat tegen het asfal-
teeren van een nieuwen weg bezwaar is, waar
op de heer Van Kessel zich maar bij de raak
neerlegde. Den heer Peper was het niet naar
den zin, dat B. en W. hadden voorgesteld -eenige
straten naar zeehelden te noemen in dezen tijd
die vol is van pacificatie. Hij sprak daarbij van
een „plat chauvinisme". Niemand der leden van
den Raad trad in het door den heer Peper ge
sprokene. Echter we hoorden een stem: „Waar
om niet Genèvestraat?"
Nadat nog wat was gepraat over een paar
andere agendapunten kwam de motie van den
heer Klein aan de orde. De motie luidde: „De
Raad, gelet op het veelvuldig uitstellen der
raadsvergaderingen, overwegende dat dit uit
stellen langdurige raadszitingen tengevolge
heeft, aan de te behandelen zaken niet die zorg
kan worden besteed als wel wenschelijk is, het
interpellatierecht der raadsleden in het ge
drang komt, betreurt dit uitstellen en keurt de
houding van den Burgemeester af".
Een vrij scherpe motie derhalve! Het onge
wone verschijnsel deed zich voor, dat niet de
heer Klein eerst het woord kreeg ter toelich
ting der motie maar dat het vóór den heer
Klein w-srd verleend aan den heer Castri-
c u m, leider der Roomsche Raadsfractie. Deze
verklaarde kort en bondig, dat de motie van
den heer Klein niet in de fractie is geweest,
dat de fractie deze manier van handelen be
treurt en dat ze niet met de motie kan mede
gaan. Nadat de heer Castricum had uitgespro
ken, volgden veie andere sprekers.
We teekenen aan, dat de heer Van T e t e-
r i n g tegen de motie was en dat hij er voor
was zoo min mogelijk openbare raadsvergade
ringen te houden. Zeker óók een standpunt! De
Raad had er pleizier in. We hoorden iemand
zeggen dat dit geheel indruischt tegen de zeker
democratische gedachte dat de openbare zaak
ook in het openbaar moet behandeld worden.
De heer Castri cum plaatste zich op het
standpunt dat het niet aangaat een raadsver
gadering te gaan houden als er niet genoeg
agendapunten zijn. De heer Peper oordeelde
dat B. en W. moeten maken dat er punten op
de agenda komen die het de moeite waard doen
zijn een raadszitting te houden. De heer Joos
ten zeide tot den Burgemeester: houdt u aan
de afspraak gemaakt in het Seniorenconvent
vergader eens per veertien dagen; waartegen
over wij ons bereid verklaard hebben om des
avonds te willen vergaderen.
De heer Klein zeide er is een streven merk
baar om geen voldoende agendapunten te heb-
ben.B. en W. kunnen echter best maken dat er
genoeg' agendapunten zijn; er wachten nog vele
aangelegenheden ter behandeling. De heer Vis
ser was tegen de motie maar wilde toch da?
meer vergaderd werd, de heer Boes nam on
geveer hetzelfde standpunt in. De heer B ij-
v o e t oordeelde, dat, indien er iets haperen
mocht aan vlugge voorbereiding van voor
stellen dit geen critiek op het beleid van den
voorzitter kan zijn. Tegen de motie van den
heer Klein verklaarde spreker zich. De in de
motie uitgesproken afkeuring van het beleid
van den Burgemeester vond spreker iets zeer
bedenkelijks. De heer Adrian opperde het
idee eens per drie weken te vergaderen.
Alzoo een groote verscheidenheid van mee
ningen. Wat merkte tegenover dit alles de
Burgemeester op? Hij zeide dat, had die raad
op 18 November vergaderd er zoo weinig
agendapunten waren geweest, dat de raad na
15 of 20 minuten door de agenda zou gweeest
zijn. Ik acht me niet geroepen, zoo zei de Bur
gemeester verder, in die omstandigheden een
raadsvergadering uit te schrijven in een tijd
waarin bezuinigd moet worden. Het feit, dat
een raadszitting meer dan f 50O kost, is
voor mij een factor die moet medetellen. Wil
de raad mijn beleid afkeuren dan moet de raad
het maar doen, maar ik kan dan die afkeuring
niet aanvaarden.
Nadat de heer Klein nogmaals had betoogd
dat er z.i. wel degelijk agendapunten voor een
raad te vinden zijn kwam de moti-e in stem
ming. Ze werd verworpen met 12 tegen 20 stem
men. Daarna ging de Raad naar huis toe. Er-
is al eens meer wat in den raad te doen geweest
ter zake van de raadsvergaderingen. Of né
deze zitting zooveel mogelijk om de veertien
dagen zal worden vergaderd gezien hetgeen in
het Seniorenconvent is overeengekomen? Men
moet het afwachten. De Burgemeester schrijft
de raadszittingen uit en de Raad heeft toe te
zien, de Raad kan slechts een wensch uiten
VOETBAL.
De uitslagen der Zondag 1.1. gespeelde wed
strijden voor de tweede klas A afd. I zijn:
W. F. C.—Kinheim 0—3
V.V.A.Z.V.V. 1—1
H. R. C.Haarlem 12
BloemendaalAlcmaria Vietrix 22
In den wedstrijd W.F.C.Kinheim is weer
eens duidelijk bewezen, hoe het gemis van één
goede speler een elftal ongevaarlijk kan ma
ken. In ons vorig overzicht deelden wij mede,
dat de Wormerveersche middenvoor op het
appél zou ontbreken, en dat dit een ware han
dicap voor de sportparkbewoners beteekende.
Maar zóó erg hadden wij 't ons toch niet voor
gesteld! Want uitgenomen het eerste kwartier,
is Kinheim geen oogenblik in gevaar geweest.
Na ongeveer twintig minuten benut de jong
ste Michel een goed door Ellen genomen vrijen
trap. Kinheim beheerscht het spel, maar
brengt het niet verder dan tot een buitenspel
doelpunt. Rust gaat in met 1-0.
Ook in de tweede helft blijft Velsen ver
woed aanvallen, wat een tweede doelpunt ten
gevolge heeft, als Groeneveld een goed door
Michel Jr. genomen corner inkopt.
Door een veranderde opstelling weet W.F.C.
dan wel het spel te verplaatsen, maar voor 't
doel is het mis, en worden enkele kansen wan
hopig verprutst.
Aan den anderen kant gaat het beter, want
als Michel Jr. een afgemeten pass aan Groene
veld geeft, is keeper Rensen (die zich door een
blessure niet geheel geven kon) voor de derde
maal gepasseerd.
Kinheim behaalde derhalve een fraaie 30
overwinning.
V.V.A.Z.V.V. was een onbeteekenende
strijd, waarin weinig fraais vertoond werd.
V.V.A. speelde misschien iets beter, en wist
dan ook 't eerst te doelpunten door haar mid
denvoor Brands, die een voorzet van links
schitterend inkopte. Ongeveer een kwartier na
de rust ontstond een scrimmage voor het doel
der Amsterdammers, en hieruit werd de gelijk
maker geboren. Beide partijen zetten er nog
even alles op om tot een overwinning te ko
men, waar toen de verdedigingen te sterk
bleken voor de voorhoeden, doofde het vuur
even snel ais het was opgelaaid, en ging de
wedstrijd als de bekende nachtkaars uit.
Haarlem ging in weinig opgewekte stemming
Hel-derwaarts, want Oldenburg en Kammeijer
staan op de ziekenlijst. De roodbroeken hebben
echter gewonnen, en tevens een gevaarlijke klip
omzeild.
Er was voor deze ontmoeting ongekende be
langstelling. De moed werd er in gehouden door
het ook bij de Bloemendaal-spelers bekende
„pirement".
Het eerst was H.R.C. in den aanval, en
kreeg enkele fraaie kansen, die niet benut wer
den. Een doelpunt wordt wegens off-side on
geldig verklaard, maar dit overkomt Haarlem
eveneens.
Toch neemt de thuisclub de leiding, als Dik
zoo door Beneker in 't nauw gedreven wordt,
dat hij in eigen doed trapt. Rust gaat in met
1—0.
Na de thee zet Haarlem een serie aanvallen
op, die de Heldersche achterhoede voor be
nauwde problemen plaatsen, en was Breeuwer
in deze periode beter op dreef geweest, dan
hadden er diverse gaten in 't net der gasthee-
ren gezeten. Het bleef bij twee goals (van
Breeuwer en Polanen). Wel was de laatste
minuten H.R.C. nog even actief, maar de
Haarlem-verdediging hield stand.
Bloemendaal en Alcmaria speelden 'n ouder-
wetsch partijtje voetbal, dat spelers en publiek
van de eerste tot de laatste minuut in span
ning hield. Alcmaria is een behoorlijk getraind
elftal, dat het voordeel heeft het begin-tempo
tot het eind toe vol te houden. En dit kunnen
veel Bloemendaalspelers helaas niet. Wel wordt
in een overdonderend tempo begonnen, maar
langer dan tot de rust duurt het niet. Steeds
blijkt in de tweede helft, dat diverse spelers te
vroeg uitgespeeld zijn en dat is jammer, want
goede voetbal-capaciteiten moeten gepaard
gaan aan uithoudingsvermogen. Als hierin
geen verandering komt vreezen wij, dat in nog
andere wedstrijden een in de eerste helft ver
kregen voorsprong te niet zal gaan.
En nu de wedstrijd! Er is slechts vijf minu
ten gespeeld, als Charlie de Bock keurig door
de Alkmaarsche verdediging laveert, en met
een welgeplaatst schot scoort.
Lang mogen we ons in dezen voorsprong niet
verheugen: als de gevaarlijkste man in de Alc.
voorhoede, de rechtsbuiten Bos vrij gelaten
wordt (deze speler had o.i. trouwens te veel be
wegingsvrijheid) geeft hij een afgemeten voor
zet, en de linksbinnen schiet onhoudbaar in.
Weer nemen we de leiding. Een der backs
speelt te zacht terug, Charlie is er als de kip
pen bij, en geeft de groote Bloemendaal-aan-
hang wederom reden tot juichen. Er is dan
juist een kwartier gespeeld. Van weerszijden
worden er dan talrijke aanvallen opgezet, maar
tot doelpunten leiden ze geen van allen.
Als de scheidsrechter, die uitnemend zijn
functie verrichtte rusten blaast, is dit welve?
d'end. Na Ce thee is B'oem"id"-' si»
den gevaarljjk meer geweest. Het initiatief
ging gcieel van de gasten uit. Ma_r t.-
aedigmg was onpasseerbaar. Inzonderheid kee
per Huisman bracht de Alkmaarsche spelers
tot wanhoop. Op inderdaad kranige wijze heeft
Wim zijn doel verdedigd. Meer en meer blijkt,
dat hij zijn plaats in het eerste elftal volkomen
verdient.
Zeker zouden wij dan ook gewonnen hebben,
als bij een ingooi niet verschillende onzer spe
lers waren blijven staan, in de meening ver-
keerende, dat de grensrechter een onjuiste be
slissing gaf. Alcmaria kreeg hierdoor vrij spel
en had geen moeite Huisman te passeeren. Dit
doelpunt was onnoodig geweest
Met het gelijke spel mogen beide partijen
tevreden zijn, maar Bloemendaal het meest.
Alcmaria heeft een goeden indruk achtergela
ten, maar een kampioensploeg zien we toch
niet in haar, hóewei ze nog menig elftal het
vuur na aan de schenen zal leggen.
Voor a.s. Zondag luidt het programma:
Alcmaria V.W.F.C.
Haarlem—Z.V.V.
BloemendaalH.R.C.
V.V.A.De Spartaan.
D.W.S.Kinheim.
W.F.C. geven wjj in Alkmaar weinig kans en
zeker als Bleeker nog absent is. Geenszins
achten wij de Wormerveerders in staat, Alcma
ria op eigen veld de eerste nederlaag toe te
brengen. Of zorgt W.F.C. voor een vervroegde
Sinterklaas-surprise?
Ook Haarlem zal tegen Z.V.V. haar boontje
wel weten te doppen. Zelfs de meest verstokte
Z.V.V.'er zal zich van het bezoek aan den Scho-
terweg wel geen illusies maken.
V.V.A. wist de eerste competitiewedstrijd
van Spartaan met 2—0 te winnen. Aan de
Kruislaan verwachten we een herhaling, tenzij
het voor de zooveelste maal gereorganiseerde
Spartaan-elftal eindelijk de juiste opstelling
gevonden heeft.
D.W.S. kan zeker van Kinheim winnen,
maar toch moeten de Amsterdammers de zaak
niet te licht bekijken. Onderschatting leidde al
eerder tot deceptie.
Bloemendaal heeft met H.R.C. nog een ap
peltje te schillen. Immers, dit elftal was het,
dat ons in Den Helder zoon koude douche gaf,
in den vorm van een 41 nederlaag Wjj mis
ten toen de stem» van Rapp en J. Cassee. Met
deze spelers achten wij ons elftal voldoende
versterkt, om de Heldersche roodjakken een
kooltje te stoven. Wij verzoeken het publiek
dringend, zich nog met de grensrechters, noch
met de spelers in te laten. De vorige Zondag
zijn er eenige onverkwikkelijke dingen gebeurd.
Menschen die zich niet kunnen beheerschen,
kunnen beter thuis blijven. Sport is nog steeds
liefhebberij, en commandeeren behoort op een
voetbalveld niet thuis. Daar zijn andere plaat
sen voor!
Van onze lagere elftallen speelde alleen het
tweede, dat met 63 van Stormvogels 3 won.
A.s. Zondag spelen:
I.V.O.—Bloemendaal 2, 10 uur.
D.I.O. 2Bloemendaal 3, 10 uur.
Bloemendaal 4Zeemeeuwen 3, 10 uur.
Swastika 3Bloemendaal 5, 10 uur.
Junioren
Bloemendaal aV.V.B., 10 uur.
H.F.C.Bloemendaal c, 10 uur.
De zak van Sinterklaas, Sinterklaas,
Sinterklaas.
De zak van Sinterklaas, o jongens, jongens
dat is zoo'n baas,
Daar stopt hij, daar stopt hij,
Daar stopt hij mild van zin,
7eel lekkers en speelgoed,
ja, de heele wereld in!
De zak van Sinterklaas, Sinterklaas,
Sinterklaas
De zak van Sinterklaas, o jongens,
jongens, dat is zoo'n baas!
NOVEMBERSTILTE.
't Is nu merkbaar stil geworden buiten, in
bosch, duin en veld. Na den 16den October heb
ik de zanglijster niet meer een liedje hooien
tokkelenin de heerlijke avondzon. Zij trachtte
ons toen nog eens te vergasten op maatvaste
fluittonen en juichende strophen. Trachtte, zeg
ik, want erg best lukte het niet.
Ook de merel was haar liedje toen nog niet
heelemaal vergeten, maar de ware lust tot zin
gen was weg. Een paar malen tegen zonsonder
gang nog eenige .sonore tonen, die echter al
spoedig vervangen werden door de kijvende roe
pen, waarmede ze afscheid van den dag nam,
hoe zacht en zonnig die soms in October mocht
eindigen. Vóór het licht verdween, had ze haar
slaap-rikje al opgezocht.
Eiken dag komt ze in nog in November een
paar malen in ons achtertuintje een afgevallen
blaadje omkeeren om een lusteloos kevertje weg
te pikken, een paar minuten in 't gras zitten
droomen met schuin opgeheven snavel, om dan
weer heen te gaan, stom en zonder geruisch.
Bij 't Kolkje is nog eenig vogelleven. Vooral
boekvinken en groenlingen komen er familie-
gewijs drinken en baden. Maar musschen hou
den niet van water. Die nemen liever een zand
bad, als er 's middags een koperkleurig zonnetje
over de zandpaden glijdt. Meezen hebben noch
met het een noch met het ander op. Zij drinken
en baden weinig en dan nog liefst op d'r eentje.
Waterhoentjes loopen, zwemmen en duikelen
langs de onderwallen, tuk op een larve of een
onkruidzaadje. Maar allen volbrengen deze be
zigheden in een stilzwijgen dat past bij de droo-
merige rust, welke over 't land ligt.
De snelle wolkenmassa's met de overladen
buien zijn verdwenen. De lucht is kil; het wijde
land ligt met dunnen nevel, die soms tot mist
verdicht, doorwaard tot aan de westerkim. Deze
blijft doorzichtig als helder nat. Soms is de'
hemel open met goudgerande donzen wolkjes.
Tegen den avond legeren zich nevelsluiers over
't iand en pakken boomen en huizen in wolbal
len. Dan zwijgt de natuur en stemt tot rust der
gedachten Alleen de uil weeklaagt over deze
stilte. Met zachten tred het zacht ritselen
van 't neervallend blad gaat de nazomer heen.
Nog even glimlacht hij weemoedig bij 't af-
scheidnemen. Maar1 zijn tijd is geslagen. Dé
droeve herfst is binnengelaten.
't Is herfsttijd nu, de zomer vlood
de zomer die ons vreugde bood
met wiekgeklap en groen en bloem,
met zonneschijn en blij gezoem.
't Is najaar nu: zie maar in 't rond.
Want waar ge groen en bloemen vondt,
daar wordt het grauw, eentonig vaal,
en 't land wordt doodseh, het bosch wordt
kaal.
Zoo doet Natuur een rouwkeed aan,
want wat ze zong, is heengegaan.
Soms nog een dag, mild, zonneklaar en stal,
als Zomer aarzelend nog eens kijker wil.
Wij, nooit tevreên, we voelen hét verschil
en zeggen, dat de herfststorm is op til.
„Hij komt!" Dat 's ook wat Madeliefje zei,
dat kopjehangend zuchtte in de wei.
En is de zon soms sterker dan de mist,
toch is de strijd vóór d'avond wel beslist,
Dan spreekt de bulderbas:,,'t Beslecht den
twist
met storm en regen aan een rist."
De bulderbas komt op met stormgedruisch
en giert door 't duin en beukt op hut en
huis.
De najaarsstormen blazen,
zij roepen, loeien, razen.
In struik en boom,
langs weg en stroom
kimt ge hun gieren hooren.
De bladeren en de takken,
de pannen van de daken,
zij vliegen weg
langs heg en steg
den wandelaar om de ooren.
Herfst komt onverbiddelijk jaarlijks weer.
't Groen verwulft van 't lieflijk schemerig
pad,
schaduw-oord, waar 't vogelenkoor in zat,
alle jaren valt het dwarrelend neer.
Ja, het valt en dat is ook het best,
Want de lucht verkilt. De dood is zacht,
als hij komt in stillen vochtigen nacht:
weg is alle levensvreugde op 't lest.
K. ZW.
Wanneer gij spreekt tot eene vrouw, doe het
met reinheid van hart. Zeg tot uzelf: „Laat mij,
in deze zondevolle wereld geplaatst, zijn als de
smettelooze lelie, onbezoedeld door den modder
waarin zij groeit". Is zij oud? beschouw haar ais
uw moeder. Is zij achtenswaardig? als uwe zus
ter. Is zij van weinig beteekenis? als uw jongere
zuster. Is zij een kind? behandel haar dan met
eerbied en beleefdheid.
WAERHEIJT.
Men seijt wel, en het is ook menichmael
gebleken,
Dat sotten int gemeijn de waerheijt sullen
spreken;
Men seijt oock, en het is een overoude clacht,
Dat die de waerheijt spreeckt wort voor
een sot geacht.
(J. Revius.)
VERGELIJKING.
Heeft u al den grooten roman van uw leven
beleefd?
Neen. Tot zoover slechts een paar feuil
letons en eenige korte verhalen.
GOED GEREPAREERD.
Een Engelschman reed met een Ier door het
land. Toen zij voorbij een galg kwamen vroeg
de Engelschman spottend: Pat, zie je dat
ding daar? Waar zou jij thans zijn, als het nog
in gebruik was?
Dan zou ik nu alleen rijden, was het
prompte antwoord.
Matheus, heeft de professor op 27 zijn ont
bijt al gehad?
Ik weet het niet meneer.
Ga het hem dan beleefd even vragen.
Dat heb ik al gedaan, maar hij weet het
ook niet.
