Het Raadselachtige Huis
Siiss de Jood
Franken's
Broodfabrieken
DANSNIEUWS
mm n iessei Hm
Dames-, Heeren- en Kinderhoeden
Kruisweg 72.
Afslag Aardappelen,
C. E. TOESET, Tel. 15014, Mr. Cornellsstraat 40.
Haarlem
Veieeniging voer
Reinigen, Repareeren, Verven, Vervormen, etc.
geschiedt vakkundig, spoedig en billijk.
WENSCHT U EEN GOEDE SIGAAR
OF SIGARET
SIGARENMAGAZIJN „BORNEO".
Te lef. 10118
Een schitterend idee.
Weet U dat U bij
de beste aardappelen koopt tegen
den laagsten prijs?
PRIMA ZEEUWSCHE EIGENHEIMERS 10 K.G. 50 ct.
BONTEN10 K.G. 60 ct.
FIJNE DUINAARDAPPELEN10 K.G. 80 ct.
HET BESTE OM FLAUWE
GERECHTEN SMAKELIJKTE MAKEN
Awvertentiën:
Zlt-SEaapkamer
S. H. Brongarsma
praktijk hervat.
Alle hout is geen timmerhout.
Alle Mout is geen GARR's MOUT
De prijs is 13 cent per stuk
TEL 13525, HAARLEM
N.V. K. VI SS ER' s Autodiensten
„DE SNELLE VISSER"
Prank Shennock, (ie dranksmokkelkoning, liep
zenuwachtig zijn privé-kantoor op en neer. Berry
Wood, zijn compagnon, volgde hem met peinzen-
den blik, totdat Shennock zich plotseling neer
zette en hem bezorgd aankeek.
„Van wien weet je t?" vroeg hij kortaf.
„Van Stims," antwoordde Wood. „Hij is goed
ingelicht en zal ons niet bedriegen. Buiten den
Staat New-York is alles veilig, maar daarbinnen
zijn bijzondere maatregelen genomen. De veilig
heidspolitie heeft opdracht speciaal te letten op
het uitgaand vervoer, het lijkt erop of ze er de
lucht van hebben gekregen".
„Daar hoeven ze geen fijnen neus voor te heb
ben," merkte Shennock schamper op. „Een kina
kan begrijpen, dat met zulke dagen het hek van
den dam is. Vooral in Chicago."
De miUiormair speelde nerveus met zijn vingers
en hernam plotseling: „Daar zitten we met onzen
voorraad. Een eeniger gelegenheid om er van af
te komen doet zich niet zoo spoedig meer voor.
Bijna tienduizend afgevaardigden wanen het Con
gres volgende week bij. 'k Heb van vierduizend
„Speak-Easies" bestellingen genoteerd, in totaal
vijf millioen flesschen whiskey en absinth. De
kleinste geheime kroeg slaat duizend flesschen in.
Wat volgende week de Republikeinen niet op
drinken, blijft staan voor de Democraten. Die
houden drie weken later hun verkiezingscongres,
'k Heb alles in orde gemaakt, het transport is
tot in bijzonderheden geregeld. En nu komen die
vervloekte verscherpte orders ertusschen. Wat
kunnen we er in vredesnaam nog aan doen?"
„Niets!" viel Barry Wood gedecideerd uit.
„Aan omkooping behoeven we niet te denken.
Driekwart van den Veiligheidsdienst is misschien
bereid een oogje dicht te doen, maar de rest ziet
dubbel. En scherp dat verzeker ik je, nadat ik
zoo een en' ander van Sttms gehoord heb."
„Kanden we dien kerels maar iets anders te
doen geven!" wierp Shennock wrevelig op. „Een
of ander zaakje waaraan ze Kun handen vol zou
den hebben. Maar wat gebeurt er tegenwoordig
nog in New York, waarom de politie zich druk
zou moeten maken? De stad schijnt bevolkt te
zijn «iet zendelingen en kwakers".
Hij verzonk een oogenblik in gepeins en stond
plotseling met een sprong op zijn beenen.
„Berry, ik heb het: een gelukkige vondst!"
barstte hij los. „We zullen ze helpen en hun iets
anders te doen geven dan den handel achterna
te rijden. Wacht even, ja, verd.... ik heb het!
Een allemachtig schitterend idee!....'"
„Wel, wat dan?" vroeg Wood verrast.
„Kidnapping!" antwoordde Shennock met een
grijns.
„Wat, kinderdiefstal?' hernam de ander ver
bluft.
„Kidnapping", herhaalde de millionnair be
slist. „We zullen den beruchtsten kidnapper van
New-York in den arm neimen: Joe Warren. Hij
is wel voor dit soort business te vinden, vooral
als er geen gevaar bij is
Hij boog zich vertrouwelijk naar zijn compag
non over en zette hem met gedempte stem het
plotseling opgekomen plan uiteen. Berry Wood
knikte een paar maal goedkeurend en toen de
millionnair uitgesproken was, stond hij grijn-
zendl op.
„Schitterend! Inderdaad een schitterend idee!"
viel hij uit. „Ik zal er direct werk van maken, de
zaak moet vanmiddag nog geregeld zijn."
En zijn compagnon grinnikend toeknikkend,
verliet hij haastig het kantoor.
Een paar uur later zette Joe Warren, bijge
naamd de „Kidnapper", een van de gevaarlijkste
kinderdieven van INew-York, zich met een glim
lach in den fauteuil neer, dien Shennock hem
aanbood en wachtte nieuwsgierig af, voor welke
business men hem ontboden had. De smokkel-
koning schonk hem een „Snowball" in, nam ver
volgens plaats en viel met de deur in huis.
„Je weet, dat volgende week in Chicago het
verkiezingscongres van de Republikeinen gehou
den zal worden?"
Joe knikte en Shennock vervolgde: „ik moet
deze week nog duizenden „Speak-Easies" van
drank voorzien. Alles is voorbereid, ook het ver
voer In Hoboken liggen twintigduizend kisten con
serven opgeslagen, bedorven conserven, bestemd
voor het distructiebedrijf in Chicago, 't Is alle
maal whiskey en absinth. Dat moet morgen over,
het moet! AEles is veilig, alleen de Veiligheids
dienst van den Staat New-York dreigt me in de
wielen te rljdlen. Ik moet op de een of andere
manier hun aandacht zien af te leiden, hun iets
te doen geven, waarmee zij zich eenige uren aan
genaam bezig kunnen houden, begrepen?"
„Goed begrepen," bevestigde Joe Warren kort.
Hij was geen man van veel woorden en spiegelde
zich bij alles in het gezegde, dat spreken zilver
is en zwijgen goud. Langzaam genietend, dronk
hij zijn „Snowball" op, stak een sigaret aan en
beduidde den millionnair miet een hoofdknikje,
dat hij verder kon gaan.
„Die manier waarover ik sprak, h'eb ik gevon
den," hernam Shennock. „Als ik me niet bedrieg,
is het een schitterend idee en daarbij zeer een
voudig. Jij moet me helpen; wat zou je zeggen
van Kidnapping?"
„Te gevaarlijk op het oogenblik," antwoordde
Joe Warren onmiddellijk en op stuggen toon. „De
Veiligheidsdienst is geweldig actief en de Senaat
heeft de maximum-straf op kidnapping pas tot
vijtig jaar verhoogd. Als er zich bij de uitvoering
een kleine vergissing met ee.n revolver voordoet,
zit je meteen op dien electrischien stoel."
„Neen, noch voor het een, noch voor het ander
hoef je bang te zijn," hernam de millionnair be
slist. „De vader van het kind verleent zijn wel
willende medewerking; is het nu nog gevaarlijk,
Joe Warren?"
De kidnapper keek den milliiannair verrast aan.
„Ik begrijp je niet," viel hij hoofdschuddend
uit.
„Wel, 't is toch heel eenvoudig," hernam Shen
nock grijnzend. „De bedoeling is, dat morgen
tegien één uur de geheele New-Yorksche veilig
heidsdienst gealarmeerd wordt. Om half twee
vertrekken mijn wagens van Hoboken en dan zul
len ze den weg vrij hebben. De recherche zal er
niet aan dienken een wagen met conserven te
onderzoeken, als ze iets veel belangrijkers om
handen heeft. Ik heb een aardig plannetje opge
maakt: je kunt morgen mijn dochter ont
voeren
„Uw dochter?" vroeg Joe een weinig verbluft.
De millionnair wreef zich grinnikend de han
den.
„Ja, Flower, een leuke meid, negien jaar ge
weest. Ze mag natuurlijk nergens van weten. Wij
zullen het hier zoo regelen, dat Flower's gouver
nante te laat aan de school is; laat een van je
handlangsters het kind opwachten err meenemen.
Zet haar in een auto en breng haar naar Sharon,
ik heb daar een landhuisje, dat op het oogen
blik onbewoond is."
'n Kort gebaar van zijn bezoeker onderbrak
hem.
„Zal het kind gewillig meegaan, mr. Shen
nock?" informeerde Joe, wiens belangstelling voor
deze vreemdsoortige busmess merkbaar was toe
genomen.
„Ja, ze is niet argwanend," antwoordde de
millionnair. „Als de gangster voorgeeft, dat de
gouvernante verhinderd was door een ongesteld
heid of zooiets en dat zij door ons gezonden is,
zal het kind haar gelooven. Als zij eenmaal in
dien wagen zit, ben je klaar. Ze brengt in Sharon
dikwijls het week-end door, zij is er volkomen
thuis en dus zal zij zich niet ongerust maken. De
vrouw, die haar gezelschap blijft houden, kan
zeggen, dat zij tegen den avond door ons wordt
afgehaald. Moeilijkheden zal, zij in geen geval
veroorzaken.
„En u doet vervolgens aangifte van de ont
voering?" vroeg Joe nadenkend.
„Natuurlijk, dat behoort bij het programma,"
viel Shennock geamuseerd uit. „Mijn vrouw en
ik zetten den heelen Veiligheidsdienst op stelten,
dat kan je gerust aan ons overlaten. Zoodra het
donker is haal ik Flower terug. Mijn eigen spion
nen zullen zorgen dat niemand me volgt. Als het
kind weer thuis is, bel ik de politie op, verklaar
dat de ontvoerders zich telefonisch met me in
verbinding hebben gesteld en dat ik persoonlijk
met hen onderhandeld heb. Gewaar is er dus
niet aan verbonden voor je en je dollars...."
„Hoeveel?" onderbrak Joe Warren plotseling.
„Tienduizend; de helft onmiddelijk, de rest
morgenavond- Je hebt slechtere business aan de
hand gehad in je leven."
De kidnapper schudde afwijzend het hoofd.
„VUf en twintig mille," antwoordde hij kortaf.
Shennock werd een oogenblik boos en stond met
een vloek op.
„Je bent gek, vijf en twintig mille voor zoo'n
karweitje," viel hij uit,
„Zoek dan een ander," antwoordde Joe schou
derophalend en eveneens opstaande voegde hij er
aan toe: „Er kunnen zich allerlei verwikkelingen
voordoen en ik voel er niets voor om voor een
handvol dollars mijn vrijheid op het spel te zet
ten. Goedendag
Shennock bespeurde, dat de kidnapper werke
lijk wilde vertrekken en haastig hapte hü toe.
„Goed, vijf en twintig dan," viel hij uit. „Maar
volg mijn instructies dan ook nauwkeurig op. Ga
nog even zitten, we zullen nog eens repeteeren
en ik zal je mijn adres In Sharon geven. Schenk
je nog 'n Snowball in, zoo'n schitterend idee is
wel waard dat er 'n extraatje op genomen
wordt...."
Toen Joe Warren een half uur later Flatlron-
park verliet, waarin Shennock's villa gelegen was,
bleek hij in een bijzonder goede stemming te
zijn. Fluitend zette hij zich achter het stuurrad
van zijn auto en hij verwaardigde zich zelfs te
stoppen voor 'n grljnzenden neger, die midden op
den weg ging staan om hem kauwgom aan te
bieden. Hij gaf den man een fooi en zong half
luid een paar regels uit een negersong, den
schlager van Harlem, den zwarten vierhoek in
het hart van New-York, waarin het negerbloed
stroomt en klopt.
Zaterdag 17 September, 8 uur:
Het Schouwtooneel:
Vroolijk griezelstuk in 3 bedr.
door OWEN DAVIS.
Zondag 18 September, 8 uur:
„Komt naar Harlem, naar Harlem, waar alles
en allen zwart en hartstochtelijk zijn...."
De neger knikte hem bijna onmerkbaar toe en
toen de auto van Joe Warren uit hét gezicht was
verdwenen, stak hij de pakjes kauwgom in zijn
zak en ging van verre zijn meester achterna.
Mr. Shennock had bepaald plezier van zijn
schitterend idee. Om half een had hij in de groot
ste ontsteltenis dien Veiligheidsdienst telefonisch
kennis gegeven, dat zijn dochtertje Flower door
een onbekende dame van schóól was afgehaald
en nog niet thuisgekomen was en reeds een half
uur later was de heele politiemacht van INew-York
gealarmeerd.
Op den Broadway en de Avenue's stormde het
publiek zenuwachtig op die krantenjongens af, die
nog geen uur na de aangifte bulletins met vet
gedrukte koppen verkochten en schreeuwden en
gesticuleerend de aandacht van de menigte tot
zich trokken.
„Kidnappers maken New-York opnieuw onvei
lig! De negenjarige Flower Shennock uit de school
ontvoerd! De millionnair en zijn vrouw aoodelijk
ongerust en bedroefd! Een oproep om te onder
handelen aan de kidnappers! Is de politie van den
Staat New-York wel bekwaam en voldoende ac
tief? Ongerustheid en een gevoel van onveilig
heid in de hoogste kringen! Kidnappers aan het
.werk, New-York in angstige spanning!...."
Het publiek werd er zenuwachtig van en de
politie begon het hoofd te verliezen. De eerst
volgende uren kreeg zij op alle bureaux duizenden
aanwijzingen te verwerken, die een heel leger v.i-
ligheidsbe ambten op de beien brachten om ze een
voor een na te gaan. Het regende klachten van
ongeruste ouders, die eveneens plotseling hun
kinderen misten. Vervolgens kwam er een milde
stroom dankbetuigingen los van opgetogen ouders,
die hun kinderen weer gevonden hadden.
Om twee uur liet de „doodelijk ongeruste" mr.
Shennock bekend maken, dat hij de opsporing
van zijn dochtertje beloonten zou met tienduizend
dollars, waardoor de agitatie aanmerkelijk steeg.
De politie nam grootscheepsche maatregelen en
liet de grens bewaken en de kust afzetten. Mr.
Shennock's villa in Flatironpark werd belegerd
door een groote massa journalisten en fotografen.
En ondartusschen verlieten meer dan honderd
vrachtauto's, hoog beladen met kisten „bedorven
conserven", ongehinderd den Staat New-York
en zochten hun weg naar Chicago, om de „Speak-
Easies" te voorzien van wiskey en absinth, een
hartige versnapering voor de Bepublikeinsche en
Democratische Congresleden, die zouden moeten
Uitmaken, of de eerstvolgende President „droog
of nat" moest zijn
Mjr. Shennock en zijn oompaenon rustten onder
het genot van «en „Snowball" van de vermoeie
nissen uit en maakten zich vroolijk over de con
sternatie, die het schitterend idéé alom had ver
wekt. Shennocks blik dwaalde telkens naar de
klok en nu en dan betrapts hij zich op het ver
langen, dat het spoedig donker genoeg mocht
zijn om Flower van Sharon af te halen. Hij
hoefde echter zóó lang niet te wachten.
Tegen, vier uur werd hem een briefje gebracht
dat hij gedachtenloos openscheurde en begon te
lezen.
„Waarde mr. Shennock. Het programma is ge
heel afgewerkt ziooals door u aangegeven, alleen
in het laatste bedrijf van de tragi-comedie heb
ik, terwille-van het sloteffect, een kleine wijziging
aangebracht.
Uw idee was werkelijk schitterend, maar ik
heb nog een schitterender. U kunt Flower, die
het overigens best naar haar zin beeft bij mijn
vriendin, terug krijgen tegen betaling van een
half millioen contant, ongeveer de helft van de
winst, die u aan het schitterend idee te danken
hebt.
Aangifte bij die politie zou erg schadelijk zijn
voor uw gezondheid en bovendien nutteloos voor
de zaak waarom het gaat; als u dezen ontvangt,
is Flower al lang in veiligheid. Als u in mijn
eisch toestemt, plaats dan binnen vier en twin
tig uur een advertentie in de New-Yorksche bla
den, ik doe u dan nog wel weten, hoe en waar
u Flower terug kunt krijgen. Uw vriend Joe."
Mr. Shennock sprong wild op, raasde en tierde
een uur lang en verwenschte duizendmaal In dien
tijd zijn schitterend idee. Gloeiend van veront
waardiging zwoer hij Joe Warren eeuwige
wraak, maar na een slapeloozen nacht waren,
zijn begrippen omtrent de eeuwigheid grondig
gewijzigd. Want zoodra hij 's morgens was opge
staan, belde hij koortsachtig ongerust alle bladen
op en Joe Warren, die in Harlem, |New York's
zwarte stadsdeel, grinnikend het „hartstochtelijke
hart va,n Manhattan" bezong, las in de middag
editie de volgende advertentie;
„Bedorven conserven. In orde, laat me on
middellijk weten Koe je het geregeld wilt heb
ben. Maak spoed, zou de business vandaag
nog afgewikkeld willen zien. Afzender bedor
ven conserven."
„In orde," echode Joe en binnensmonds voegde
hij eraan toe: ,Het was een schitterend idee, al
leen het laatste bedrijf, dat deugde niet."
Afdeeling BLOEMENDAAL
HUISHOUDELIJKE
VERGADERING,
op Zaterdag 17 Sept.
a.s., des avonds ten 8
uur in Hotel Vreeburg,
Bloemendaalsehe straat
weg.
Opkomst dringend verzocht
HET BESTUUR.
TE KOOP een
NIEUWE BONTKRAAG,
tegen elk aannemelijk bod.
Oranje Nassaulaan 48.
Overveen.
ENGLISH
CONVERSATION LESSONS
given by an English lady.
Br. No. 71 Bur. v. d. Blad.
EEN MOOIE KANS is er
om in het bezit te komen
van een pracht-Pathéfoon,
zoo goed als nieuw, 20 bfl-
behoorende platen. Glashel
der geluid. Merk „De Gou
den Stem". Te zien en te
hooren: Ged. Schalkburger-
gracht 24 H. N.
BRIDGE.
Grondig bridgeles aangeb.
door Dame. Bill. cond. Br.
No. 70 Bureau v. d. Blad.
Te koop prachtige jonge
Airedale Terriers
Adres: Huize „Schoonen-
berg", Driehuizerkerkweg
18, Driehuis, 's Avonds
tusschen 67 uur te be
zichtigen.
TE HUUR een
met pension. Adres: Alb.
Thijmlaan 5, Bloemendaal.
Te koop gevraagd: Bur
gerwoonhuis met achtertuin
te Bloemendaal of Over
veen. Brieven met prijs
onder no. A 10 Bur. v. d.
Blad.
Arts
BLOEMENDAAL
Carr's Moutbrood wordt gsbakken
in
i NIEUWE
VRAAGT ONS PROSPECTUS, WAARIN O.M.
VOORKOMT HET ARTIKEL?
Je ziet 'm hier, je ziet 'm daar,
je ziet 'm wijd en zijd! j-j
„DE SNELLE VISSER" komt alom*";
en overal op tijd!
WARMOESSTRAAT 15-17. TEL 12400—11700
HAARLEM.
VAN
LIPPUS Hoedenmagazijnen
komt dan even zien in het
KORTE KLEVERLAAN 50, BLOEMENDAAL. TELEFOON 22783.
Beleefd aanbevelend, G. WALLIN.
