BETUWSCHE MEIKERSEN, Mi. Cornelisstr. 40, Tel. 15014 GROOTE OPRUIMING Vanille Sprits Dames- en Hinderhoeden PriJ s ve r mindering LIPPITS Hoedenmagazijnen mandje van 10 pond bij Verloren i »de huisvlijt Crama Fröbelkiasje 29 ct. 25 ct. 30 ct. p. half pond j. Luxe Brood- en Banketbakkerij SPORT. Het Green Castle-mysterie. Kijkjes Buiten. AANBESTEDING. VAK VELTHUYSEN Ir INDANTHREN BREIKATOEN Tel. 11070. Wegens vergevorderd seizoen belangrijke Kruisweg 92 VOETBAL. De Olympische dag, ten behoeve van Eet N. O. G. door de Nederl. Wielren Unie, de Athle- üek Unie, K.N.V.B. en Hippischen Sportbond 1.1. Zondag in het Amsterdamsche Stadion geor ganiseerd, is een schitterende sportdemonstra- tie geworden en een buitengemeen succes voor de commissie van voorbereiding De organisatie was éi: er wat letterlek niets op aan te mer ken en dit wil heel wat zeggen voor de afwer king van een programma, dat de verrichtin gen van zóó uiteenloopende takken van sport aangaf. Dat het Stadion geheel bezet was, is voor namelijk te danken aan den voetbalwedstrijd Nederlandsch ElftalHongaarsch Elftal. Deze ontmoeting was geen officieele landenwed- strijd, trouwens, de ploegen welke tegenover elkaar kwamen, waren lang geen vertegen woordigende elftallen. Toch was er een echt „internationale" sfeer; zelfs de volksliederen ontbraken niet. De keuze-commissie belast met de samen- samenstelling van ons elftal had een radica'e verandering in de voorhoede gebracht. Dit kwam eigenlijk niet onverwacht, want deze linie had in de laatste wedstrijden deerlijk ge faald. Wél was het merkwaardig, dat in den nieuw geconstrueerden aanval vier tweede klas-spelers waren opgenomen. En het meest opmerkelijke van dit alles was, dat het experi ment volkomen slaagde! Wé hebben eindelijk weer eens een voorhoede gezien, die schóót, en r&ak schoot! Zes doel punten te maken tegen een achterhoede, be staande uit beroepsspelers, is een feit, dat voor zichzelf spreekt. Bovendien waren de goals (uitgezonderd de eerste, ontstaan uit een strafschop) van zeer goede kwaliteit. Een be langrijk aandeel in dit fraaie resultaat moet op rekening gebracht worden van den rechts binnen Vente (Naptunus). Deze jonge, intelli gente speler heeft ongetwijfeld zijn plaats in het officieele Nederlandsche elftal verdiend, en zal indien hij dezen vorm behoudt met Adam als rechtsbuiten een geduchten vleugel vormen. Op de middenvoorplaats was de A.F.C.-er tungen opgesteld. De PSV'er van den Broek, aangewezen om den belauwerden en verguisden Lagendaal te vervangen, vermocht geen vol doening te schenken. Of Lungen hierin ge slaagd is, zouden wij niet gaarne met een vol mondig ja durven beantwoorden. Onvoldoende was hij echter geenszins en vooral in de eerste helft speelde hij zeer aantrekkelijk. Hij was ijverig, snel, en verdeelde het spel goed naar de vleugels. Voor 't doel was hij minder gelukkig Eenige uitnemende kopballen werden door den Hongaarsehen doelman op verbluffende wijze onschadelijk gemaakt. Deze kopballen kwamen uit een moeilijke positie. Toen Lungen daaren tegen in de gelegenheid gesteld werd in nor male positie te schieten, faalde hij geregeld. Als schutter ontpopte hij zich dus niet, terwijl hij in de tweede helft onrustbarend afzakte, waaraan het te harde spel der Hongaarsche backs niet vreemd geweest zal zijn. De linksbinnen, Schoemaker (Quick, den Haag) was ongetwijfeld de minste van het vijf tal. De Hagenaar is ongetwijfeld een speler met aanleg, daarvoor waren diverse staaltjes vlot combinatiespel een aanwijzing. Maar de capa citeiten voor een internationalen speler heeft hij nog niet. Een speler b.v. als Bonsema (voor wien Schoenmaker trouwens inviel) is ver beven hem te prefereeren. De opname van Mulders (Ajax) als linksbui ten was en kolf je naar de kand van de tailooze Amsterdammers. Ook wij vinden hem inderdaad beter dan Van Nellen, al was het alleen om zijn grootere activiteit, ijver en agresiviteit. Spel- technisch is hij geen uitblinker, en o.i. lcopen er genoeg links-buitens op onze velden van ge lijke kracht (b.v. De Vries, Go-Ahead). Een schreebje vóór houdt de Ajaxied door steviger lichaamsbouw, waardoor hij beter tegen een stootje kan, en... beter een stootje uit kan deelen! Een hernieuwde proefneming met Mul ders achten we daarom geenszins uitgesloten. Als rechtsbuiten fungeerde, bij afwezigheid van Adam, „de Gorcumsche reus", zooals hij in de plaats van zijn inwoning betiteld wordt, de kleine Wels. Ook nu weer (wanneer eigenlijk niet?) vertoilkte de Gorcummer een behoorlijk partijtje rechtsbuiten. Jammer is het, dat Wels zoo'n lilliputter-gestalte heeft. Daarin ligt een groote handicap en ook daarom zal de veel ste viger gebouwde Adam voorloopig nog wel onze aangewezen rechtsbuiten zijn. Want dat we van Adam veel meer zullen proflteeren als wing dan binnenspeler, staat bij ons vasta Zoo zien we dus de a.s. voorhoede van het nationale elftal als volgt: Adam, Vente, v. d. Broek, Bonsema, Mulders, (Lungen) een linie, welke in topvorm spelend, tot groot- sche dingen in staat is. In de middenlinie ontbrak de artist van Heel. Op zijn plaats stond Breitner (Ado), die, al doet hij nog zoo z'n best, ons de Feyenoorder hiet kan doen vergeten. In zijn verdedigende taak is Breitner uitstekend: als een bulhond kleeft hij aan z'n tegenstanders, en is moeilijk te passeeren, echter, z'n constructief werk, dus als mede-opbouwer van den aanval, is hij nog voor te veel verbetering vatbaar. De juweeltjes van pasjes, die van Heel z'n voorhoede toespeelt, riet men van Breitner zelden. Andriessen was de rustige evenwichtige cen- terhalf van altijd. Geen uitblinker, ook fgeen zwak punt. Ook nu weer kreeg hij in de tweede helft z'n beruchte inzinking, om zich, zooals steeds in het laatste kwartier weer te herstellen. Een groot voetballer wordt de Ajaxied nooit, een nuttig voetballer is en fclflft hij. De ster van de half-backs (de Hongaarsche óaarbjj inbegrepen) was de Longa-man, Pelli- haan. Het is een lust de onvermoeide Zuider- itag aan het werk te zien. Aantrekkelijk in ÏÜn stijl niet, maar zoowel verdedigend als aan- Wnend is hij zeker da beste rechts-halfback, die we momenteel hebben. Vooral z'n enthousi asme doet weldadig aan. Pelikaan heeft ons tenslotte de overwinning bezorgd. Want na de periode, dat de Hongaren ons totaal over speelde en een 52 achterstand omzette in een gelijken stand, inspireerde hij zijn medespelers door zijn geestdrift tot een laatste krachtsin spanning, welke ons tenslotte de overwinning bracht. De vertrouwde firma Webervan Run was ditmaal niet zoo safe en speciaal „vuurtoren" Weber had zeer veel zwakke momenten. Zijn collega begon zwak vooral het herhaalde uittrappen was hinderlijk maar herstelde zich later, en kon, mede door het falen van Weber, waardoor zijn werk zeer verzwaard werd, op een goeden wedstrijd terug zien. Doelman van Male hebben we in clubwed strijden beter gezien. Niet, dat de lange Feyen- oord-man blunders gemaakt heeft, maar een zekeren indruk maakte hij niet, al gebiedt de eerlijkheid te erkennen, dat hij-, profiteerende van zijn lengte, eenige bijzon-der fraaie safe's maakte. Naar we vernemen, ligt het in de bedoeling van het N.O.C. tot 1936 (het Olympiadejaar) jaarlijks een dergelijke Olympiadedag te houden, teneinde het financieel mogelijk te maken, een zoo sterk mogelijke ploeg naar Ber lijn af te vaardigen. We hopen, dat de opzet zal slagen. In ieder geval is de inzet goed geweest. Gelukt het, ook voortaan een dergelijk programma samen te stellen, even sportief te doen verloopen, en even minutieus af te werken, dan is het resul taat verzekerd. KORFBAL. De schoolwedstrijd, georganiseerd door de Korfbalclub „Sport Vereent" te Bloemendaal/ Santpoort hebben op den 2den Zaterdagmiddag een vlot verloop gehad en mogen alleszins ge slaagd genoemd worden. Er is door de 4 school-12-tallen hevig gestre den om het kleinood, door den heer D. Klay te Santpoort uitgeloofd. De school van den heer Tinholt wist ten slotte met 3 gewonnen wedstrijden van de 3, den wisselbeker te bemachtigen. Een 12-tal dat technisch wel de sterkste bleek, zoowel in het veld, als onder den paal. Door voorzitter van S. V., de heer Menet, reikte met een toepasselijk woord aan den jeugdigen aanvoerder, den beker uit en hoopte, dat het volgend jaar nog meer scholen daaraan zullen deelnemen. De heer Tinholt, die de 2 laatste wedstrijden aanwezig, was, ontving direct uit handen van den aanvoerder de beker en zeide dezen een goed plaatsje in de school toe, dat de S. V.- voorzitter had gevraagd. Tevens bedankte genoemd schoolhoofd het bestuur van S. V. voor hetgeen tot stand was gebracht en vond hij, dat ook een goed werk, door deze wedstrijden, er toe zullen bijdragen, de scholen weer tot elkaar te brengen. Hij bracht tevens hulde- aan S. V. voor het zeer goede en prettige verloop der wedstrij den en de goede organisatie daarvan. Voor S.V. zijn -deze eerste door haar georga niseerde schoolwedstrijden dus een süeces ge weest. De E.H.B.P. verleende die dagen be langloos haar bijstand. bek. De zaak zit zoo: de onderkaak van de nimflarve is een grijpwerktuig dat in rust toestand de kauwwerktuigen bedekt, maar plot seling kan worden uitgestoken naar een larve, een vischje of een insect. Wat de ouders in de lucht doen om aan den kost te komen ,dat doen de kinderen in 't water. Die zijn alleen nog wat onverzadelijker dan de eersten, want ze grijpen, verslinden en verteren dag en nacht, tot de gure herfstnevels komen. Dan gaan ze voor den eersten keer een dutje doen, eigenlijk een dut, want het wordt een winterslaap, die eerst eindigt, als de voorjaars zon ze wakker roept. Dat waterleven gaat zoo drie A vier jaar door, tot het luchtleven moet beginnen. Aan een lies geklemd, kruipt de nimf op een goeden dag uit haar larvepakje omhoog. De oogen vergrooten zich, de beenen worden uit den huidzak getrokken, de klauwen worden aan de tangen gescherpt, de saamgevouwen vleugels vullen zich met lucht, ontplooien zich en de nimf zoekt de ruimte. K. ZW. GEZONDHEIDSPOLITJE. Het leven van de waternimf dit kleurige zon nekind met haar zilverige glasachtige vleugels, lijkt wel een idylle ,als ze geluidloos over de oeverplanten van 'den stillen plas zweeft, en tochis dat leven een vreeselijk beeld van roof en moord. Het sierlijke tweedekkertje met haar lang horizontaal lichaam wordt prachtig in even wicht gehouden door het krachtige borststuk waarin een motor met uitstekend vliegver- mogen. Het vliegt als een pijl van den boog rechtuit op een prooi af of maakt elegante wendingen en kringen om ze te snappen. Dat doet het zonnekind nooit van een hinderlaag uit, nooit in het donker van den nacht, zelfs niet bij zware bewolking overdag. De heldere blinkende dag is haar element. Maar dien ge bruikt de nimf dan ook geheel, van den eersten morgenblink tot de uilenvlucht, om als een zwa luw te jagen op 'muggen, vliegen en vlinders. Ze vangt die in de vlucht met de voorpooten en de tang aan de onderlip. Daarom neem ik de betileling van haar nut tigen arbeid als roof of moord terug en zou ik dien liever het opruiminswerk van een ge- zondheidspolitie willen noemen. Den heelen zomer gaat dat door van dag tot dag, van uur tot uur, want haar vraatzucht is geweldig. Een maal slechts wordt het onderbroken, als het mannetje een wijfje vangt. Vangt? Ja, kijk maar ,wat wonderlijk 'dier daar komt aanvlie gen. 'tls echter niet één dier, 'tZijn er twee, een nimfenpaartje. Het blauwe mannetje vliegt voor en houdt met de tang aan 't achterlijf het roode wijfje in den nek vast om met zjjn vrachtje naar 't water te trekken. Daar zet zich het dubbeldiertje op een rietstengel. Het eierleggen zal beginnen. Het wijfje omklemt een blad, buigt het achterlijf als een halven hoepel naar beneden, drukt twee sabelvormige boorpuntjes in het sappige groen, laat in de gemaakte opening een eitje achter en kruipt dan langs den stengel verder naar beneden tot zelfs een einde in 't water om nog eenige malen dezelfde manoeuvre te herhalen. Dan komt het paartje weer boven en gaat, nog altoos ver- eenigd, de zonnelucht weer in. Is 't geen won der, dat deze luchtdiertjes in 't water kunnen neerdalen zonder te verdrinken? Na eenigen tijd komt uit zoo'n eitje een lar ve, een grauw slijkkleurig wezen, schijnbaar zonder kop. Maar zie, daar gaat plotseling van zoo'n nimfjong een lange arm met grijptang naar omhoog, grijpt een kikkerlarve en brengt die dadelijk naar den nu duidelijk zichtbaren door ELSIE BROWN. Gerald Brown, mijr. oom, zweeg, toen wjj samen de breede oprijlaan naar Green Castle insloegen. Zijn vriendelijk gezicht droeg een bijna wrevelige uitdrukking, welke misschien alleen voor mij zichtbaar was. Het scheen hem te spijten, dat hij mij per slot van rekening toch had meegenomen. Zelf was ik er tamelijk trotsch op. dat ik mijn zin had weten door te drijven. Bovendien, zoo heel vreemd was liet niet eens Waarom moet een beroemd detective altijd vergezeld zijn van een vriend, dit in de meeste gevallen toevallig dokter is en in alle gevallen detec tive-verhalen schrijft? Mijn oom, Gerald Brown is zulk eer. detec- ive, maar hij weet mij maar bar weinig te waardeeren. Terwijl je toch zou moger veron derstellen, dat hij he* prettig zou vinden in» plaats van een nieuwsgierigen vriend' een niet heelemaal onknap nichtje te hebben ter assis tentie. Enfin, van mannen kun je nooit op aan. En Els hij het niet uit zichzelf prettig vindt, mij mee te nemen, dan zal ik hem net zoo lang mijn onmisbaarheid onder het oog brengen, tot hij overtuigd is. In elk geval zijn wij nu samen op Green Castle en ik denk er met over weg te gaan voor dit raadsel tot oplossing is gebracht. Als we een hoek omslaan, staan we tegen over een statig gebouw, voor een groot deel met klimop begroeid' Bij den ingang staan twee mannen, één in uniform. We maken ken nis met inspecteur Kerling en William Gray nes, den butler. Kerling schijnt oom te kennen; hij is dadelijk met hem in druk gesprek, waarvan ik slechts enkele brokstukken opvang. Het schijnt over de bedienden te gaan Graynes is naast mij komen staan Ik bewonder de prachtige struik rozen. U bent zeker verpleegster, juffrouw, zegt hij. Dat zou wel eens kunnen, geef ik ten antwoord. Mooie rozen, nietwaar. He zijn de lieve lingsbloemen van mijn meester. Hij houdt op. Ik bedoelhet waren zijn lievelings bloemenHjj stottert en heeft tranen in zijn oogen. Voor mij staat het vast. dat Wil- liam Graynes de dader niet is. Het onderhoud' tusschen mijn oom en den directeur schijnt afgeioopen te zijn Ze gaan het huis binnen en ik weet niet beter te doen dan hen te volgen. Ik ben er aan gewend, dat com me niet vraagt mee naar binnen te gaan. Hij schijnt het al erg genoeg te vinden, dat hij mij meeneemt, zoodat hij de vrijheid' neemt me ter plaatse als noodzakelijk kwaad te behan delen. Ze gaan de salon door en verdwijnen door een hooge, gebeeldhouwde deur. Die moet van de bibliotheek zijn. Mr. Franklin Accrington werd in zijn bibliotheek vermoord. Ik ga achter de anderen naar binnen. In een clubfauteuil vóór een boekenkast, welke een geheelen wand in beslag neemt, ligt een man. Ik klem mijn tanden op elkaar, terwijl ik naar den dooce kijk Maar waarom nu die zwakheid? Als verpleegster heb ik toch den dood onder allerlei omstandigheden leeren kennen. Eén dolksteek is voldoende geweest, zegt inspecteur Kerling tegen mijn oom. Die knikt alleen maar even, hij is met een onderzoek in het vertrek begonnen dat niet lang duurt. Voor de ramen van de bibliotheek, die op den tuin uitzien, ontwaar ik een politieman Mag ik de andere huisbewoners even spreken, vraagt oom. Stuur hen maar in de serre. Het blijkt, dat Mr. Franklin Accrington zon der familieleden in het groote nuis woont alleen met zijn bedienden. We spraken achter eenvolgens met Graynes, den butler, met den chauffeur Jim Donague, met Fred Stone, den tuinman en daarna met het vrouwelijk perso neel Florence Dale, de keukenmeid en Patricia Stockton, het kamermeisje. De misdaad was ontdekt door Stone, die om streeks zeven uur gin? kijken of hij het tuin huis wel gesloten had. Toevallig had hjj een blik geworpen door de ramen van de biblio theek en caar zjjn meester m een vreemde houding in een stoel zien liggen. Hij had Gray nes gewaarschuwd en samen waren ze naar de boekenzaal gegaan. Hoe lang ben je in dienst. Graynes? vroeg iom. Twaalf jaar, meneer. En de anderen? Donague bijna zeven jaar Stone twee jaar en de meisjes, laat eens kijken, Florence acht en Patricia drie jaar. Dank je Graynes Konden ze allemaal goed met Mr. Accrington opschieten? Zeker, meneer. Je kunt gaan, Graynes. Een belangrijk cLng, zegi oom later tegen den inspecteur, is altijd het testament. Ik zou wel eens wilen weten, wat daar instond. Twee uur later waren we van den inhoud van het testament op de hoogte. Accrington's advocaat, Mr. Silver had het geopend. Er kwam aan het licht, dat Francis Accrington aan elk zijner bedienden zooveel maai duizend gulden legateerde als hij of zjj dienstjaren had'. Alle verdere bezittingen werc.cn het eigendom van Mr. Accrington's achterneef, James Nes- ton, welke achterneef zich waarschijnlijk in Amerika en wel in New Orleans moest bevin den. Daar wo-den we cok niet veel wijzer door, merkte inspecteur Kerling op. Hoe heet die neef, vroeg ik haastig en ik zag, dat de inspecteur mij verbaasd aankeek. Neston, antwoordde mijn oom. Hij stak peinzend een sigaret op. Ik liep den tuin in, riet zoo maar, doch met een bepaald doel. Ik wilde den tuinman even spreken. Ik trof hem bezig met de reparatie van een gieter. Hij zag er uit als iemand van tegen de veert'g was a. aardig grijs, nad een grijs, zwaarmoedig neer hangend snorretje. Toen hij mij zag, tikte hij aan zijn pet. Hij maakte niet bepaald een pret tiger indruk met zijn grauw gezicht ea _r>ge zakte schouders. Zou ik mij vergissen? dacht ik. Zou hei alleen maar een merkwaardig toeval zijn Er schoot me iets te binnen; ik liet mijn zakdoek vallen. Snel had de man zich gebukt, de zakdoek opgeraapt en aan mij overhaHigd Astublieft, juffrouw. Dank je wel. Een mooie tuin hier Stone. Hij knikte ernstig. Zegt U dat wel, ik had hier mijn heele leven wel willen blijven wonen. Maar het is nu afgeioopen. Ja, zei ik scherp, het is nu afgeioopen. Ik slenterde terug naar het huis. Oom zat nog in de serre. Ik riep hem even alleen en vertelde hem, wat ik te vertellen had Tijdens mijn verhaal werden zijn oogen hoe langer hoe grooter. Af en toe schudde hij het hoofd Toen ij: uitgesproken was bleef hij een tijdlang zwij gen. Misschien ben ik niet goed wijs, maar je zult je zin hebben, zei hij daarna Vraag maar of Kerling hierkomt en laat Graynes even dien tuinman roepen. Met zijn vieren zaten we iven ater aan de serre taf el. Mijn nichtje wil je wat vragen. Stone. Ja, zei ik, je ziet er uit, Stone, als een man van in de veertig, met een moeilijk leven i achter den rug. Maa. toen je mijn zakdoek' opraapte was je een jonge kerel van dertig Ik zal je wat vertellen. Stone. Daarnet heu je'me gezegd, dat je hier je heele leven wel wilde wo nen. En je was ook niet anders van plan. Je zou hier zijn weggegaan als Stone, de tuinman en je zou zijn teruggekomen in je ware ge daante, als James Neston, den achterneef uit New-Orleans. Jij hebt Mr. Accringtong ver moord, James Neston. Ach, inspecteur Kerling, ontdoet U hem even van zijn grime Binnen drie minuten had de droefgeestige figuur van den tuinman plaats gemaakt voor een slanken jongeman met donker haar en bru tale oogen. U is een vervloekt handige jongedame, zei hij, terwijl zijn oogen fonkelden van woede, Hoe kwam U er achter. De dader moest zich onder het personeel bevinden, vertelde ik hem. De man, die het meeste belang had bij Mr. Accrington's dood. heette James Neston en de tuinman heette Stone. Neston en Stone. Die schuilnaam werd óf zonder fantasie, öf in een overmoedige bui gekozen. (Nadruk verboden). ALLERLEI WENKEN VOOR HUIS VROUWEN. Onderhoud van huisraad e.d. Wanneer men veel gebruikte rieten meubels moet schoonmaken, neemt men een emmer warm zeepsop en voegt hieraan 4 eetlepels ammoniak toe, waarna men met een stevigen borstel die men telkens in het zeepwater dom pelt, de stoelen af boert. Tenslotte spoelt men ze met flink ruim water af en laat ze in die schaduw drogen. Zet men de meubels in de zon, dan drogen zij te gauw en gaan bjj het zitten Kraken. Zijn het wit rieten meubels, die een beurt gehad hebben, die niet meer zoo heel nieuw zjjn en geel geworden dan bedekt men ze met lakens en plaatst onder de stoelen bakjes met aangestoken zwavel lint; de dampen laat men eenige uren op het riet inwerken. Zijn zij vol komen droog, dan beschermt men rieten meu bels tegen vuil worden door ze met blanke vernis te bestrijken. Bamboe meubels worden het best gereinigd met warm water en daarna gewreven met een doek, die gedrenkt is in een oplossing van half terpentijn, half lijnolie. Veel gebruikte baden, vooral wit email, als mede gootsteenen, zien er onooglijk uit als het email beschadigd is en zwarte plekken laat zien. Men kan hierin verbetering brengen door het email eerst met ztep schoon te maken, daarna langs de plekken met schuurpapier te wrijven en vervolgens dun met emailiak te bestrijken, daarbij moet men tevens zorg dra gen niet meer dan slechts de beschadigde plaatsen te raken. Zoo noodig herhale men hel penseelen met de verf nog éénmaal. Op gepolitoerde meubels ontstaan kringen, indien men er warme schalen, enz. op plaatst; deze moet onmiddellijk na het ontstaan wrijven met een zachte kurk, die in slaolie en sigaren- asch is gedoopt en nawrijiven met een wasdoek. BURGEMEESTER EN WETHOUDERS VAN BLOEMENDAAL zullen op Woensdag 12 Juli e.k. des v.m. 11 uur AANBESTEDEN: Het bouwen van 10 stuks arbeiderswo ningen aan de Leid- schevaart te Vogelen zang (gem. Bloe mendaal) Bestek en teekeningen van Maandag 2 Juli e.k. af verkrijgbaar ad f 5.- per stel bij Bureau Publieke Werken, Bloemendaalsche- weg 313 te Overveen, al waar dagelijks tusschen 10 en 12 uur v.m. alle in lichtingen zijn te bekomen. Mevr. SCHWARZ Pr. Hendrik'aan 119, Overveen, neemt zich voor de klas jes met 1 September a.s. te HERVATTEN. Gelegenheid tot inschr. der leeri. van 36 jaar ge durende Juli eiken Dinsdag van 23 uur aan bovenst, adres of per tel. 22008. JE ADRES voor 1ste klas Schoen reparatie is en blijft Jan Steenstraat 32 Huls: Garenkokerskade 44 Neemt proef met ons RIJMWERK volgens nieuw systeem. EEN BROCHE bezet met brillianten, 5 a 6 c.M. lang. Omgeving Duin en Daal. Tegen hooge belooning terug te bezorgen bij BECKER, Hotel Duin en Daal, Bloemendaal. 'cj.Q* Haarlem, Warmoesstr. 1517 Telef. 12400—11700 „Everlasting" 35 kleuren voor- 34 ct. handen „Durable" Pracht kwaliteit „Superior" Goede kwaliteit ALLES 100 GRAM VOL GEWICHT! Lichtecht - Waschecht - Weerecht. „Durable" Patronen 5 ct. 44-46 SCHAGCHELSTR. EENIGE DAGEN van VAKKLEEDING, DIENSTBODE- KLEEDING, VER PLEEGSTERS- JAPONNEN EN SCHORTEN.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Het Bloemendaalsch Weekblad | 1933 | | pagina 5