TWEEDE BLAD
S
VIEI
K.
Bankel
AVONTUREN VAN JOOSJE PINDA
EN PIETJE ROET.
lAilxxf!
f
Losse BBaadjes.
Brokjes Levenswijsheid.
Vraagstuk era werkstuk.
0e Haarlemsche
Coöperatieve Diner - Verg.;
SSHMKRMEX
MM
N.V
Dames- en He<
DAMES- EN E
OVERJASSEN
Spi
SANTPOORT.
BLOEMENI
HET BLOEMENDAALSCH WEEKBLAD VAN
4 MEI 1934 No. 18.
Het wosuder.
Zoowel in Ned. Indië als in Curagao
is de radio-uitzending BelgiëHol
land uitstekend ontvangen.
Landgenooten in den vreemde
Hadden vroeger deze grief:
De verbinding met hun heimat
Was een' beetje primitief!
Af en toe een vaag berichtje,
Dan weer lange tijden niets,
En een brief na maanden wachten
Was een heel bijzonder iets!
Uren, dagen, maanden, jaren
Vloden op die wijze heen;
Ver van 't oude, goed vertrouwde
Voelde men zich wèl alleen!
En er werd naar vele dingen
In het vaderland gegist,
Waarvan men zich vèr verwijderd.
Eindloos ver verwijderd wist!
Keerden onze over-opa's
Nog eens tot het leven weer,
Wel, wat zouden zij staan kijken!
Eenzaam is men thans niet meer.
Ver in Oost en West gezeten
Draait men aan den afstemknop
En de Nederlandsche klanken
Stijgen uit het toestel op;
Niet na maanden, niet na jaren.
Neen, o neen, terzelfderstond!
En men staat weer in gedachten
Op den vaderlandschen grond
Zingt ontroerd (en 't klinkt bijzonder!!;
„Van je hela, hola, ho....!"
Dank zij 't onvolprezen wonder.
't Wonder van de radio!
(Nadruk verboden)
Men spreekt veel over de vraagstukken van
dezen tijd. Men heeft het huwelijksvraagstuk
het opvoedingsvraagstulc, het maatschappelijk
vraagstuk, het politieke vraagstuk. AI deze en
dergelijke vraagstukken staan niet los van elkaar,
maar vormen in onderlingen samenhang het le
vensvraagstuk.
..E'en vraagstuk is onderwerp yan studie, het is
éen theoretisch gegeven, dat men hoofdzakelijk
met zijn gedachten tracht op te lossen. Een vraag
wil beantwoord worden. Met een vraagstuk is men
niet eerder klaar öan wanneer men de oplossing
heeft.
Vooral in onzen verwikkelden tijd is het op
lossen van vraagstukken een pijnlijke bezigheid.
Juist ais mlsn een eind op weg is, valt de geheele
gedaehtenconstructie meen als een kaartenhuis.
In hoeveel vraagstukken is de wereld te onge
legener ure blijven steken
We waren allengs allen met het oorlogsvraag-
stuk gereed gekomen en wachtten op den dag.
waarop de algemeene ontwapening zou worden
ingevoerd. Plotseling is het, alsof een ondeugend
kind een duw tegen een speeltafeltje geeft, waar
aan de volwassenen zitten te schaken. De stuk
ken rollen omver en de geheele stand van het
spel is in de war geraakt. Men moet de stukken
opnieuw opzetten en van voren af aan beginnen.
Zoo kwam onverwachts de oorlogsgeest opduiken
en inplaats van de wedloop in, ontwapening,
waarop wij rekenden, is een wedloop in bewape
ning ontstaan.
Een dergelijk voorbeeld zou op elk levensge
bied zijn te vinden. Politieke constellaties, welke
de oplossing van het maatschappelijk vraagstuk
reeds in 't zicht hadden gesteld, worden eensklaps
uiteengedreven door een volmaakt nieuw soort
politiek, welke van geheel nieuwe beginselen uit
gaat en met geheel nieuwe methoden arbeidt.
En weike econoom had eenige jaren geleden kun
nen voorspellen, dat de dollar en het pond hun
stabiele waarde plotseling zouden verliezen of
dat overvloed de wereld met den ondergang zou
bedreigen
Ook in ons particuliere leven worden onze
vraagstukken steeds weer in de war gebracht
door onberekenbare factoren en nieuwe situaties.
De herhaalde ontgoochelingen stemmen ver
drietig en we geven tenslotte den moed op, om
een oplossing voor onze vraagstukken te vinden.
Er bestaat geen uitweg voor de levensmoeilijk
heden en we moeten maar zien dat we 't zonder
oplossing klaarspelen. Maar dit gaat boven men-
schelijke macht.
Zouden wfj 't niet beter volbrengen, wanneer
wij de vraagstukken door werkstukken wervingen
Een werkstuk is vrucht van de praktijk. Vragen
is spreken, werken is handelen. En handelen kan
men ook zonder oplossing voortzetten. Een han
deling is slechts een voorloopig iets, aat niet on
voorwaardelijk een voltooiing veronderstelt.
„Er wondt aan gewerktpleegt men met een
volksuitdrukking t,e zeggen. De schoenmaker zegt
Het, wanneer men hem vraagt, of zijn schoen
klaar is; de smid zegt het, als men de kachel
pijp haalt; maar ook de maatschappelijke hervor
mer zegt het, als men hem vraagt, wat er toch
van den vrede en de ontwapening en de ophef
fing van de crisis terecht komt. Ze zijn nog niet
voltooid, deze werkstukken, maar men Is er mee
bezig.
Laat men hierop zijn aandacht vestigen; dat
men er mee bezig is. Wie met een werkstuk be
zig is, komt soms geheel anders uit dan hij aan
vankelijk verwacht had. „Het viel niet mee", zegt
de ambachtsman, ,.ik he'b er driemaal zooveel
tijd in moeten steken als ik begroot had". Of:
„ik heb leen veel duurdere stof moeten gebrui
ken". Of: „ik heb de heele boel weer uit elkaar
moeten halen". Soms moet de ambachtsman het
ook opgeven; de opdracht bleek onuitvoerbaar.
Als zoo'n ambachtsman moeten wij tegenover
de opdrachten van 't leven staan. Bescheiden met
ons beperkt arbeidsvermogen. Tevreden met
iedere bestelling. Soms is het werkstuk, dat de
ambachtsman op krijgt, 'interessant maar meestal
is 't doodelijk vervelend, ^oas is het belang
rijk, maar meestal van weihig''beteekenis. Soms
heeft hij er pleizier in, maar meestal niet. Soms
legt hij er eer mee in, maar meestal zegt men
hem er niet eens dank voor.
Het doet er niet toe, het is zijn taak en hij ver-
richt haar. Zoo versohaft het leven ons ieder zijn
taak. Wij krijgen persoonlijk ons werkstuk op en
wij krijgen het collectief, als gemeenschap, te
bearbeiden.
Het huwelijk is zoo'n werkstuk. En de op
voeding van kinderen. De' vorming van ons
karakter is zoo'n werkstuk. En onze houding
jegens de maatschappij. Een ziekte is een werk
stuk. En tenslotte ook zelfs het sterven.
Wij weten niet altijd, gelijk by een vraagstuk,
wat voor zin het heeft en of het uitkomt. Wij
vervullen slechts onze handwerkersplicht en ar
beiden voort. Wat er van komen zal, of het sla
gen zai dan wel mislukken De handwerker windt
zich niet op; rustig en kalm klopt hij zijn schoe
nen, zaagt hij zijn planken, strijkt hij zijn kwast.
Wie de levenstaak ais een werkstuk beschouwt,
stelt zich onbewogen tegenover hetgeen zijn
plicht hem te doen hééft gegeven. Het resultaat
moet hij afwachten; hij heeft geen waarborg, dat
zijn streven gelukken zal, maar hij vindt zijn be
vrediging in het doen van den arbeid zelf. En
wanneer twijfel en ontmoediging hem vragen, of
er nog wat van terecht komt, treedt hij hun op
gewekt tegemoet met zijn„Er wordt aan gewerkt".
H. G. CANNEGIETER
(Buiten verantwoording van de Redactie.)
Gbachte Redacteur,
Gaarne had ik een plaatsje voor onderstaand
stukje.
FRANS OSSEWAARDE.
Een zeer droevige tijding bereikte ons Zater
dagavond j.l„ het overlijden van onzen collega
Ossewaarde. Na een kortstondige, doch smarte
lijke ziekte van slechts enkele dagen.
Dat echter zoo spoedig een einde aan dat
werkzame I'even zou komen hadden we niet ver
wacht.
Als secretaris der Afd. Santpoort van den Alg.
Chr. Ambt. was hij ten allen tijden op zijn post;
was onvermoeid, daar waar het den bond en 't
belang zijner collega's betrof.
Zijn heengaan is dan ook een groot verlies
voor de meesten die hem kenden.
Buitengewoon groot was de belangstelling tij
dens de begrafenis. Dr. G. Kraus, 1ste genees
heer-directeur, sprak op bijzonder sympathieke
wijze voor de diep bedroefde weduwe en kinderen
en sprak tevens zijn volle waardeering uit, over
het werk dat Br. Ossewaarde in 't belang der
menschheid in onze inrichting deed. Meerdtere
sprekers o.a. Ds. Visser, enz., volgden allen zeer
onder den indruk.
Een broer van den overledene dankte allen voor
hun belangstelling.
Een groote bloemenhulde dekte het graf.
J. O.
Met dank voor plaatsing,
Zr. OOSTVOGELS,
Joh. Verhulstweg 37, Santpoort.
door G. TH. ROTMAN.
49. Vele dagen gingen voorbij en Joosje en
Pietje gingen weer ais vroeger zonder hond
en zonder wagen uit. Maar waar was Hektor
in dien tussehentijd gebleven? Wel, hij was
weer aan' t zwerven geraakt en toen door een
hondenkoopman opgevangen. En zoo lag hij op
zekeren middag met twee kleinere lotgenooten
op het trottoir, vastgebonden aan den sföel
van den koopman, die, vanwege den slappen
tijd, een lekker dutje deed.
51. Roets! Daar nam Hektor een sprong,
zoodat hij den stoel onder den hondenkoopman
vandaan trok en deze met een smak op het
trottoir terechtkwam. Daarop vloog Hektor
regelrecht naar zijn oude vriendjes toe, den
heelen stoel meesleepend, waaraan nog steeus
ae twee andere hondjes hingen. Het was een
gekef om bang van te worden!
50, Slaperig door het heete zonnetje, keek
Hektor lusteloos met half gesloten oogen om
zich heen. Alles goed hekeken vond hij het
nog zoo erg niet, dat de hondenkoopman hem
gepakt had; hij had nu tenminste kans, nog
een goeien baas te krijgen en dat was toch
pleizieriger dan het stikhok. Maar, wat Was
dat? Hij spitste plotseling zijn ooren en sprong
overeind. Waren dat, daar in de verte, Pietje
en Joosje niet"
52. En vóórdat de hondenkoopman besefte,
wat er met hem gebeurd was, vloog Hektor
al tegen Joosje en Pietje op en likte hun han
den en hun gezicht af van pure blijdschap.
Maar de hondenkoopman was overeind ge
krabbeld en kwam met groote stappen aan
hollen om zijn koopwaar te heroveren. Vlie
gensvlug knoopte Joosje het touw van den
stoel los
JANÏIE PRIKT, TIETJE, KNIJPT EN JORIS
MIDDENSTAND IS DE DUPE.
Dit dachten wij, toen wij dezer dagen een on-
geteekend, gestencild pamflet in handen kregen
dat aldus begon: Fascisme is moord, Fascisme is
broodroof. Onderstaande personen zijn fascist, of
steunen het fascisme. Deze lijst is serieus en be
trouwbaar enz. enz. Dan volgde een gansche lijst
van adressen van winkeliers en handeldrijvende!!,
ook particulieren uit Haarlem en Omstreken.
Om te beginnen bleek ons, dat deze lijst niet se
rieus en zeker onbetrouwbaar is. Het is jammer
dat tegen dergelijke pamfletten, strafrechterlijk
weinig te beginnen is!
Over de namen het volgende. Het bleek ons,
dat men meerdere namen opgenomen had, welke
alleen af en toe adverteeren in het kringnieuws
van de N.S.B. te Haarlem. Elk middenstander zal
toegeven, dat dergelijke advertenties vaak lastig
te weigeren zijn, temeer wanneer een jarenlang
goede klant advertenties komt afsluiten. Boven
dien kunnen ook N.S.B.ers goede klanten zijn en
zij hebben dit indertijd den winkelier bijgebracht
door allerwege kaartjes achter te laten: Uw klant
van zooeven was lid der N.S.B. Laat U eens1 in
lichten enz. (Ook deze manier van handelen kun
nen wij niet erg bewonderen). Hieraan indachtig
gaat men natuurlijk veel eerder tot adverteeren
over.
Nu worden zij meteen als behoorende tot een
troep moordenaars en broodroovers gerekend, re
den waarom verzocht wordt daar maar niet meer
te koopen. Doch aan den anderen kant wil .„Het
Volk" het officieele orgaan van de S.D.A.P.. welke
ook niet bepaald! vriendelijk jegens de N.S.B. ge
stemd is, ook graag advertenties van diezelfde
middenstanders hebben. Zoo zitten zij tusschen
2 vuren en weten niet goed wat te doen.
Den lezer laten wij gaarne over in deze te han
delen zooals het hem goeddunkt en naar wij
hopen is dat: Den Middenstand steunen en zich
niets aantrekken van laster, van welke zijde ook,
JORIS.
Wij plaatsen gaarne de volgende ernstige
opwekking.
HELPT BOUWEN!
Vóór mij ligt een brief van den Algemeenen
Nederlandschen' Vrouwen Vredebond. Het
eerste, wat de aandacht trekt, is een groote
foto van een welgedane, schattige haby met
argelooze oogen en een aandoenlijk blond
kuifle. Hij weet met zijn ronde armen en
beentjes nog niet veel raad; zijn handjes
grijpen hulpeloos, zijn groote oogen kijken
vertrouwend uit naar een of ander groot
rnensch, die hem straks wel veilig in zijn
armen zal nemen.
De veiligheid van onze armen-
En wat staat er onder deze foto Over
gekomen uit de brochure: „Luchtoorlog en
gasmaskers". Het kind in verband gebracht
met deze gruwelen. Het is t, e afschuwelijk.
.Daar wil ik niet aan denken", zegt zoo me
nige Moeder
Moeders, hoe minder ge daaraan denkm
wilt, hoe meer kans ge loopt, dat er werkelijk
verband zal komen tusschen Uw kind en de
oorlogsgruwelen. Nog maar al te veel men-
schen nemen de houding aan van: ik wil niet
aan deze vreeselvjke mogelijkheid denken; als
het komt, is het erg genoeg, en ik kan er
toch niets tegen doen. Er zijn vooral nog zoo
veel vrouwen die denken, dat oorlog of vrede
een kwestie Is van een of andere conferentie
tusschen groote heeren. Maar oorlog of vrede
in een kwestie van elk mensehenhart. En als ons
hart bij de duizenden argumenten die daar zijn
tegen den oorlog „neen" uitroept, dan moe
ten we dien kreet niet onderdrukken „omdat
het toch niets geeft". Als niemand van ons
den oorlog wil hoe kan de oorlog dan
voortbestaan? Koningen, dictators en ministers
voeren den oorlog niet, mensehen als wij
voeren den oorlog. En aan deze menschen,
stuk voor stuk en allen tezamen, de taak, een
oorlog te voorkomen.
Het is daarom zoo'n goed idee van den Alg.
Ned. Vrouwen, alle vrouwen en moeders van
Nederland op te roepen tot een „Stillen Rond
gang" als getuige van haar wil tot vrede. Niet
alleen op hen, die dien rondgang aanschouwen,
zal dit indruk maken, ook op de vrouwen zelf,
die dan zullen zien, dat ze heuseh niet alleen
staan, dat duizenden en duizenden denken als
zij. „Eendracht maakt macht", schrijft de Alg.
Ned. Vrouwen Vredebond. Wat een macht
moest er uitgaan van al die moederharten op
de gansche aarde, die voor haar kinderen geluk
en niets dan geluk willen! Als de vrouwen haar
macht beseften!
Gelooft U nog in heldenroem en in het veld
van eer? Oorlogsromans en oorlogsfilms moe
ten U dat geloof wel ontnomen hebben.
Daar zit de kleine baby, het groote, wijde
leven wacht hem. Ky is zelf een klein stukje
leven in het Leven, een klein wonder in het
groote Mysterie. Hij is geboren om het leven
te verrijken, niet om te dooden. Er is maar
één geluk voor den menseh, dat is: bouwend
door het leven te gaan, bouwend aan zichzelf
en zoo aan de wereld. Wij willen het geluk
voor dezen kleinen mensch, wij vrouwen en
moeders van de gansche wereld, wij willen, dat
hij een bouwer zal worden en geen vernieler.
En daar zullen we voor strijden, daar heeft hij
recht op, omdat hij gelooft in de veiligheid
van onze armen.
„Wij vrouwen, wij willen den wereldvrede."
„Oorlog is misdaad".
Op de banieren, die de vrouwen mee zullen
dragen op haar stillen gang door de straten
van Den Haag, met als doel het Vredespaleis,
zullen deze woorden te lezen staan. Sluit U
aan bij deze vrouwen en schrijf deze woor
den in Uw hart, opdat Uw kind zijn volle deel
aan het rijke Leven zaj krijgen!
Aangifte tot deelname aan het Secr. Cen
traal Comité „Stille Rondgang", Langendijk-
straat 13, Haarlem.
BEP OTTEN.
In Het Volk van Woensdagavond lazen wij
het volgende ingezonden stuk onder den titel
„Grafschennis".
Het is reeds meer dan vijf jaar geleden, dat
wij Erich Wichmann gesneuveld in z'n strijd
tegen Hollands alouden vijand, het water
naar zijn laatste rustplaats leidden.
Aan het graf, mijnheer Mussert, stonden de
pioniers van het Nederlandsche fascisme onder
de leiding van hun „eenlgsten" - en door
-Wichmann absoluut, erkenden -„Leider"', Sin
clair de Roehemont.
Erich ontviel ons door den dood; Sinclair vie;
en met hem zijn voormannen; het zij zoo.
MaarErich Wichman rustte in vrede;
door allen die hem kenden, werd zijn nagedach
tenis althans niet prijs gegeven aan de
„schande" van een partygeknoei, waarvan hij
zeer zeker en met hem ondergeteekende en
velen van harte walgden.
Zeker brave jongens waren we niet, maar
toch durf ik met gerustheid te zeggen, dat wij,
wat onze idealen aangaat, recht door zee
gingen.
Wichmann was een der onzen en zou zeker
niet geduld hebben, dat men een zijner kame
raden in den rug aanviel.
Gij echteer, mijnheer Mussert, herinner u ons
ons gesprek in hotel American: wie is het ge
weest, die Wichmann's liefsten kameraad
die ik zeker niet behoef te verdedigen uit per
soonlijke sympathie in Rome dwars zat op
een wijze die meer dan onwaardig was?
Genoeg nu; onze rol in het Nederlandsche
fascisme (ter ziele) is reeds sedert lang uitge
speeld, doch dit neemt niet weg, dat de laatste
rustplaats van Wichmann ons heilig is en men
beter doet er het Nederlandsche volk niet meer
aan te herinneren, dat men hem en ons toen
tertijd liet verhongeren.
Parade, vlaggenvertoon, hou-zee geroep?
het is ons best; maar handen af van Wich
mann's graf.
Amsterdam, 30/4. INSIDER.
Kan een onzer lezers ons dit raadsel op
lossen? (Red. Bid
Bakenessergracht 27. Telefoon 14393.
Opgericht in 1909
levert tegen kostprijs: i
Dinerp'rijs f 0.81met soep of toespijs
f 0.15 meer.
Geen lidmaatschap,
VERZEKERINGEN N.V.
HOLLANDSCHE SOCIËTEIT VAN LEVENS-
Anno 1807.
De Hollandsehe Sociëteit van Levensverzeke
ringen N.V., opgericht in 1807, hield op 25 April
haar jaarlijksche vergadering' van aandeelhouders
ter goedkeuring van de balans.
Aan nieuwe verzekeringen werd ruim 10 mil-
lioen gulden gesloten: het totaal verzekerde be
drag klom met bijna 1% milioen gulden tot 110
millioen gulden.
Bij het sluiten van/ hypotheken werd de voor
waarden voor de veiligheid ten strengste gehand
haafd. Meer dan 50% van de conservatief ge
schatte waarde werd niet verstilskt. De rente
werd in het algemeen op tijd betaald; de achter
stand' bedraagt thans slechts ruim een half pro
cent der op de uitstaande hypotheken verschul
digde rente. Slechts zes executies behoefden plaats
te vinden, waarbij driemaal tot inkoop van het
onderpand of een gedeelte daarvan moest worden
overgegaan.
De effecten werden evenals vorige jaren ge-
taxteerd naar den laatsten beurskoers van het
boekjaar.
Aan leeninsen op schuldbekentenis aan pro
vinciën. "pmeenten en watei'sohappen werd
f 1.825.913.gesleten; zij werden a pari ge
waardeerd.
De pre mi ro.Trve werd berekend naar dezelfde
grondslagen als verleden jaar en steeg met
f 1.344 149.tot f 40.060.649.—.
Bezorging ook in de buitengemeenten.
Prospectus op aanvrage.
Oplossingen, bijdragen, enz. te berichten aan
den Schaakredacteur, BLOEMENDAALSCHE-
WEG 42, BLOEMENHAAI,,
PROBLEEM No. 421.
L. End re sen,
(Bergen, Noorwegen).
Mat in drie zetten.
Stand der stukken:
Wit: Kh7, Dfl, Ld6, Pe4, Pg3.
Zwart: Kd5, Pd8, c3, c6, d4, d7, g4.
Dit probleem werd met den tweeden prijs be
kroond in een wedstrijd van het „Osloer Mor
genblad" (1927).
LASKER EN DE CRANIOLOOG.
(Een anecdote.)
Kort nadat Dr. Emanuel Lasker het wereld
kampioenschap op Wilhelm Stelnitz veroverd
had, ging hij voor de grap te Londen op een
goeden dag naar een cranioloog om zijn schedel
aan een onderzoek te onderwerpen. Zelf sprak
hij niets, doch een begeleidend vriend verzocht
den schedelkundige zijn metgezel te onder
zoeken; naam, beroep, enz. werden natuurlijk
verzwegen.'
De geleerde grabbelde in Lasker's zwaren
haardos, bestaste eiken knobbel, mat en be
klopte de hersenkas geruimen tijd. Toen werd
Lasker verzocht het vertrek te verlaten. En
aan den vriend, die het woord had gedaan, werd
het resultaat van het onderzoek nu medege
deeld: „Een zeer middelmatig persoon, niet in
staat veel te denken, zwak concentratie-ver
mogen...
De vriend luisterde met belangstelling en
waagde te vragen, of de patiënt bij zyn alge
meen slechten aanleg, wellicht bij sterk oefenen
in een of ander spel zou kunnen uitmunten, b.v.
kaartspel, biljarten, dammen, schaken
„Schaken, meneer schaken! Dat leert hij
nooit!" „Neen", en de geleerde glimlachte, „een
redelijk cricketspeler zou hij misschien nog kun
nen worden, maar schaken
OPLOSSING PROBLEEM No. 418.
(H. Mendes da Costa, 18451923).
Stand der stukken:
Wit: Kdl, Da3, Te7, Lc4, Lg3, Pe2, Ph4.
Zwart: Ke4, De8, La2, Lf2, Phl, h3, c7, d2,
e6, g'6.
1. Da3a4.
PhlXg3; 2. Lc4xe6f, enz.
Lf2c5; 2. Lc4d5ff, enz.
Lf2d4; 2. Lc4d3f, enz.
e6e5; 2. Da4c6t, enz.
e7c5; 2. Da4a8f, enz.
La2bl; 2. Lc4b5f, enz.
Goede oplossing ontvangen van; H. W. van
Dort, te Haarlem.
De sterfte had een gunstig verloop en bedroeg
voor geneeskundig onderzochte personen slechts
71% van de verwachte sterfte.
De behaalde resultaten lieten toe om een be
drag van f 420.000.— naar de extra-reserve over
te boeken en evenais het vorige jaar een dividend
van 10% uit te keeren.
De heer Mr. J. Bierens de Haan werd bij zijn
periodieke aftreding als Commissaris herkozen,
terwijl in de vacature, ontstaan door het over
lijden van den heer S. P. van Eeghen, werd
voorzien door benoeming van den hleer Mr. Chr.
P. van Eeghen tot Commissaris.
Daar ligt hij goed
uw sigaret; daar
doen pijp of si
gaargeen kwaad.
Maarinhetbosch,
opdedrogeheide..
GEMEENT
INGEKOl
F. J. van Bat
Santpoort-Station
daalscheweg 251, C
Nassaulaan 98, Ov<
soenlaan 7, Bloeme
nestetweg 8, Blo
Kleveriaan 30, E
schenlaan 9, Bloi
Schaeck Mathon, E
daal; H. Kunne, R
C. D. Kerkmeer,
daal; Wed. L. G. J
9, Aerdenhout; L.
vaart 68, Vogelenz
scheweg 346, Vc
laar, Julianalaan 5
Julianalaan 88, Ov
nestetweg 30, BlO'
plein 18, Bloemend
Enschedeweg 8, A
D. Bakkerlaan 58,
Adr. Stoopplein li
Slingervoet Ramor
laan 64, Aerdenhoi
17, Aerdenhout;
laan 12, Bloemend;
Rijksstraatweg
GEKOOKTE GJ
GELDERSCHE
GEKOOKT ON
1 ONS GEL1
1 ONS GEL)
Onteigening vooi
Oosten van V
Meierij", aa
Juliana Li:
Van heden a
Secretarie te Ovi
9 tot 1 uur ged
dagen voor een
inzage een uitg
Besluit van den
raad van Bloemi
19 April 1934
goedgekeurd plai
eigening voor c
van een weggei
Oosten van villa
rij" aan de Juli;
Overveen.
Bloemendaal,
dén 2er
Het Hoofd v
meentebesl
Bloeme
DE
2
OSTADESTI
BHHillaM
Bloemend.weg
