Coöperatieve Dlner-lfereen. Allerlei DE HAARLEMSCHE Geen Lidmaatschap Wanneer een Kruidnoot plaatst in dit blad heeft U altijd succes. m een prachtige villa bewoont, dicht bij het vliegveld gelegen, waar haar man het leven liet. Loop Merritt, een van de boezemvrien den van den verongelukten piloot, even eens gestationeerd op het vliegveld, is te vens een groot vriend van Shirley. De familie waar Shirley en haar moe der een onderkomen hebben gevonden be staat uit vier personen, t.w. de heer en mevrouw Wellington Smythe, hun doch ter en ouden oom, waarvan zij later alles hopen te erven. Oom Ned heeft echter met de familie Smythe niet veel op zelf noemt zich doodeenvoudig Smith en schrijft het ook zoo. De Smythe's en hun geniepig achtjarig dochtertje Joy, maken Shirly het leven dikwijls tot een hel, en zoo gebeurt het vaak, dat terwijl haar moeder druk met haar dagelijksch werk bezig is, wij Shir ley op weg zien van „Flintridgs", naar de groote vlieghaven om hartelijkheid te zoeken bij Loop. Den volgenden dag is het Kerstmis en Loop en zijn vrienden hebben besloten een grootsch Kerstfeest voor Shirley te houden. Al vroeg in den morgen komt een der monteurs van het vliegveld Shirley halen en Mary Blake belooft haar doch tertje, zoo spoedig zij met haar werk klaar is, te volgen. Zij bereikt het vlieg veld echter niet. Op weg erheen, snel de straat overstekend om een bus te pakken, wordt zij aangereden door een auto en sterft. Adele Martin, een nicht van Mrs. Smythe, tevens ex-verloofde van Loop, komt juist in een auto aangereden als het ongeluk gebeurd is. De chauffeur herkent in het slachtoffer Shirley's moeder en Adele gaat regelrecht naar de luchtha ven terug, waar Shirley's feest in voll r gang is, om Loop het treurige nieuws mede te deelen. Het feest vindt echter toch voortgang. Wanneer Loop Shirley als laatste attrac tie vraagt, wat zij nu wel het liefste zou willen, zegt het kind, een bezoek te willen brengen aan haar pappie bij de Engeltjes. Terstond verlaten de vrienden het toestel en Loop stijgt voor een tochtje met Shirley op. Boven de wolken vraagt zij waar pap pie nu is en als Loop haar uitgelegd heeft- dat hij in den Hemel is en zich zoo alleen voelde, koppelt hij 'hieraan het groote verlangen van haar moedertje naar hem toe te gaan endat zij dezen morgen gegaan is. Het kind is ontroostbaar, als het tot haar doordringt dat haar moeder gestor ven is, doch Loop weet haar spoedig af leiding te geven. De groote vraag is nu, wie zal er voor Shirley zorgen! Loop gaat terstond naar het huis der fa milie Smythe en verklaart Shirley voor goed bij zich te willen houden. De Smythe's vinden dat een pracht-op- lossing en zijn reeds dolblij, zeó van de lastpost, zooals ze het kind noemen, ver lost te zijn. Op dit mom. komt Oom Ned in zijn rolstoel binnen. Hij is woedend als hij de plannen hoort. Hij zsgt tot Loop, dat deze in'zijn positie van ongetrouwde piloot, niet voor de opvoeding en toe komst van een „meisje" kan zorgen en tot zijn neef en nicht, dat hij zijn testa ment gewijzigd heeft ten gunste van Shirley, doch, dat zij niets te vreezen hebben, zoolang zij zich netjes gedragen. Tenslotte verklaart de rijke, oude brom pot nog, Shirley als kind te willen aan nemen, om zoodoende haar toekomst te verzekeren. Loop, inziende, dat hij Shirley, al is het dan ook voorloopig, zal moeten afstaan, verlaat diep getroffen het huis. Hij besluit echter een advocaat te ne men, om zijn belangen voor den rechter te laten bepleiten. Hiervoor is echter geld, veel geld, noo- dig en wanneer er 's avonds een heer op het vliegveld komt, die dringend eenige documenten naar New-York wenscht ge bracht te hebben, accepteert hij het aan bod van 1000.- dat deze er voor over heeft, als een der piloten in den storm nacht durft te vliegen. Zijn collega's verklaren Loop voor gek, wanneer hij besluit te gaan. In de villa der Smythe's is alles in+usschen in rep en roer. Shirley is weg! Daar zij het niet langer in de liefdelooze woning uit kon houden, is het arme kind door storm en regen naar het vliegveld gevlucht, om bij Loop een beetje liefde en troost te zoe ken. Zij arriveert juist op het oogenblik, dat haar vaderlijke vriend op wil stijgen en deze draagt een van zijn collega's op, het kind terstond terug te brengen naar den ouden Smith. Shirley weet echter in een onbewaakt oogenblik aan haar geleider te ontsnap pen en verstopt zich in het bagageruim van het gereedstaande vliegtuig. De politie verdenkt inmiddels Loop er van het kind ontvoerd te hebben en zendt per radio berichten uit, om hem te laten arresteeren bij zijn landing. Loop beluistert met een zeker genoegen al deze radiogrammen achter het stuur van zijn machine, doch schrikt geweldig, wanneer Shirley op hetzelfde moment haar krullenkopje om de deur van het bagageruim steekt. Het weer is nu nog slechter geworden, donderslagen en bliksem zijn niet van de lucht en door de stormvlagen kan Loop het toestel niet langer in bedwang hou den. Besluitende Shirley's en zijn leven met de parachute te redden, zegt hij haar heur armpjes om zijn hals te slaan en flink vast te houden tot ze op den grond zijn. De sprong slaagt en behouden ko men beide op de aarde neer. Eenige dagen later, terug uit Los An geles, moet ook Loop voor den rechter verschijnen. De rechtbank oordeelt, dat Shirley het beste bij Oom Ned is, daar deze voor haar opvoeding zoowel als voor haar toekomst kan zorgen. Dan wordt er echter aan Shirley ge vraagd, wat zij er zelf van vindt Het resultaat is dan, dat deze kleine har- tedief verklaart, zoowel bij Loop, Adele Martin (Loop's vroegere verloofde) als Oom Ned te willen komen. „Het kan geregeld worden" zegt de rechter. Loop en Adele vinden elkaar te rug en Oom Ned besluit om voortaan bij hen te komen inwonen zoodat hij dan ook eindelijk verlost is van zijn vervelende en verwaande familieleden. HET EILAND DES DOODS. De Australische Vereeniging tot Red ding van Schipbreukelingen zoekt sedert langen tijd tevergeefs een bewaker voor haar reddingsstation op het eiland Hog in den Stillen Oceaan, een kleine, kale rots op ongeveer duizend mijlen van de beschaafde wereld. Het salaris voor dezen ..meest verloren post in de wereld" is door de vereeniging reeds verdubbeld, en is f 1800 in het jaar met vrij kost en kleeding, maar tot nog toe heeft nog nie mand zich bereid verklaard deze vrijwil lige verbanning op zich te nemen. Sedert de oprichting van het station hebben slechts twee wachters den post vervuld. Hog Island is een waar eiland des doods. De naam werd voor het eerst be kend door de ramp van het Deensche zeilschip „Tamans". Dertien man konden zich op het verlaten rotseiland redden. Nadat hun kleine voorraad voedsel en drinkwater op was .stierf de een na den ander van honger. Eén der laatst overgeblevenen schreef met den nagel op een stuk blik een kort dringend verzoek om hulp. Dit laatste levensteeken werd na verloop van langen tijd aan den hals van een dooden albatros aan de kust bij Preemantle in West-Australië gevonden. Een onmiddellijk door de vereeniging uit gezonden schip vond, nadat men alle kleine vulkanische eilanden van den Cro- zet-Archipel had afgezocht, op het eiland Hog slechts de geraamten der dertien schipbreukelingen. De reddingsvereeniging richtte toen op Hog Island verscheidene loodsen op met levensmiddelen, signalen enz. en liet de zen afgelegen post door een wachter be- heeren. De eenige, die zich toentertijd voor dezen post aanmeldde, was een zon derling, Richard Hardy geheeten. Hij vervulde dertien jaren lang trouw zijn taak, en heeft talrijke schipbreuke lingen gered. Eens in het jaar bracht een schip van de vereeniging hem levensmid delen en materiaal om vuursignalen te geven, benevens zijn salaris in baar geld voor de volgende twaalf maanden. Hardy werd met den tijd kariger in zijn woorden en toen het proviandschip voor de dertiende maal het eiland bezocht, maakte Hardy op de zeelui den indruk, dat hij gek was. Hij zat er zonder belang stelling bij en hield zich slechts bezig met een aantal kleine steenen, die hij aan het strand had opgeraapt, tot ver schillende figuren samen te voegen. Toen op een dag een walvischvaarder bij Hog Island voor anker ging, om in zwaren storm bekomen averij te herstellen en den door het zeewater bedorven levens- middelenvoorraad aan te vullen, vonden de matrozen Hardy dood in zijn hut lig gen. Hij moest reeds verscheidene maanden geleden gestorven zijn. Zijn eenige nala tenschap was een stuk papier, waarop hij zegevierend meedeelde: „Eindelijk heb ik den steen gevonden, die bij mijn zonne- spectrum past". Hij werd onder de rotsen begraven. Er ging een heele tijd voorbij, zonder dat een opvolger werd gevonden, totdat op zekeren dag een onbekende zich bij de reddingsvereeniging aanmeldde en aan nam den post op Hog Island te betrek ken. Verheugd, eindelijk iemand voor het ongelukseiland te hebben gevonden, nam de vereeniging bereidwillig de voorwaarde van den onbekende aan om nooit naar zijn naam en zijn afkomst te vragen. Na verloop van het eerste jaar werd het pro viandschip weer naar het rotseiland ge stuurd. Het geraakte in een vreelijken storm, waaraan het slechts met de groot ste moeite ontkwam. Toen de man op den uitkijk na het vallen van het anker een ,luid „ahoi' 'naar het eiland riep, kwam geen antwoord. Door een duister voorgevoel aangegrepen liet de kaptein een boot uitzetten en naar land roeien. De hut, was leeg en alles wees erop, dat er sedert lang geen mensch was ge weest. De matrozen verdeelden zich in groepen onder voortdurend luid roepen over het eiland. Eindelijk vond 'n matroos het lijk van den onbekende over het graf van zijn voorganger heen liggen. Het verkeerde reeds in verregaandien staat van ontbinding. Nog in den dood hield de ongelukkige den kleine grafsteen vast omklemd. De matrozen vertelden la ter, dat zij zelden in een menschelijk ge zicht zoo'n ontzettenden doodsangst en vertwijfeling uitgedrukt hadden gezien, als in dat van den onbekende. In de hut werden later verscheidene gebroken mor- phine-ampullen en een injectiespuit ge vonden. De vermelding van den kapitein in de scheepsboeken luidt: „Waarschijn lijk door het innemen van een te sterke dosis morphine, om de pijn van een ons onbekende ziekte te verzachten, is de wacher van Hog Island aan morphine- vergiftiging gestorven." De betrekking staat nu weer open, maar tot nu toe heeft niemand lust gevoeld den derden wachter op het eiland des doods te worden. OP ZOEK NAAR EEN VERDRONKEN. LEGER. Kolonel Backstrom, een Zweedsche militair geschiedkundige, die eenigen tijd in Polen vertoeft in verband met de on derzoekingen betreffende de veldtocht van Karei VII, heeft een tot op heden on bekende tragische gebeurtenis in Zwe- den's historie onthuld, waarvan het ge heim op den bodem van een meer ligt. In den nacht van den 19en Januari 1657 deden Poolsche troepen een aanval op het leger van Karei Gustaaf X. Bij 't gevecht, dat werd geleverd te Godziszewo, dichtbij Dantzig, vielen 1600 Zweedscne soldaten. Zij werden begraven in 'n graf heuvel, die nog steeds de „Zweedsche heuvel" genoemd wordt. Kolonel Backstrom heeft ontdekt, dat het Zweedsche leger dat uit 1800 man en 300 munitiewagens bestond gedwongen werd over het bevroren Stezykmeer te vluchten. Toen ze ongeveer in het mid den waren, brak het ijs en verdween het leger in de diepte. Het meer vroor weer toe en bleef drie maanden dicht. Twee Bakenessergracht 27 - Telefoon 14393 Opgericht in 1909 levert tegen kostprijs DINERPRIJS f 0.81; met soep of toespijs f 0.15 meer Bezorging ook in de buitengemeenten. Prospectus op aanvrage. jaar lang bleef het water besmet en stierven de visschen er in. Men heeft bij de laatste onderzoekin gen wapenen op den bodem van het meer gevonden, die het oude verhaal bevesti gen en deze ontdekking heeft in Polen zooveel belangstelling gewekt, dat men besloten heeft duikers den bodem van het meer te laten onderzoeken. Men ver wacht groote resultaten van deze onder zoekingen. 50.000 KORANS VERNIETIGD. De Egyptische staatsdrukkerij heeft kort geleden een nieuwe oplage van den Koran uitgegeven. Enkele dagen nadat deze bijbel der Mohammedanen in den handel was gebracht, ontdekten priesters een paar drukfouten. Hierop werd de ge- heele oplage van 50.000 exemplaren in beslag genomen en de reeds verkochte exemplaren werden weer teruggekocht en alles kwam in den papiermolen te recht, daar volgens de geboden van den Islam een Koran onvoorwaardelijk moet worden vernietigd, als hij ook maar de geringste fout bevat. KINDERSPEEL GOED. HET PRA0TISCHË HUI& Kinderen vermaken zich met eenvoudig d speelgoed evenzeer als met het meest kostbare. De vraag geldt slechts of het hun trekt en tot hen spreekt. Veel van het genot gaat voor hen verloren indien zij telkens moeten hooren: „Pas op, maak je mooie speelgoed niet stuk". Bij het spel leven kin deren in een apart we reldje, waarbij zij hun fantasie den vrijen loop kunnen laten. Het speelgoed, dal vader of moeder met hen maakt, heeft voor hen dubbele waarde. In de eerste plaats omdat zij het tot stand zién komen en verder Ook, omdat zij mede mogen helpen. Met de meest eenvoudige hulpmiddelen kunnen wij allerlei aardige dingen voor onze jongens en meisjes maken; wat we noodig hebben zijn leege garenklosjes, lu- cifersdoosjos, stevig garen, karton en derge lijke kleinigheden. Onze draaimolen is gemaakt van twee ronde schijven karton, die op een bepaal den afstand worden gehouden door klosjes welke op een dun stokje zijn geplaatst. In de bovenste kartonnen cirkel worden de draden bevestigd, waaraan lucifersdoosjes komen te hangen. We knippen uit visitekaartjes poppen- kinderen, die naar hartelust kunnen rond draaien! Het schip is zeewaardig en van een oude klomp gemaakf; in een dwarslatje wordt de mast bevestigd; hieraan komen aan draden de zeilen, die ook aan het schip zelf worden vastgemaakt en natuurlijk mag de vlag In den top niet ontbreken. De trein is van klosjes en lucifersdoosjes gemaakt, terwijl de boerderij van karton geknipt en met kleuren versierd wordt. De denneboomen zijn driehoeken, die op ziide uitgeknipt worden, terwijl de andere boom in grillige vormen wordt geknipt. Voor het hek worden waschklemmetjes aan een stevige kartonnen reep bevestigd. We kunnen onze fantasie den vrijen loop laten en naarmate wij ons meer bezig hou den met het maken van speelgoed, zullen wij steeds tot meer aardige vindingen ko men. Zulk werk is vooral zoo geschikt voor re genachtige dagen, als de kinderen aan huis gebonden zijn en gaarne eens iets anders willen. De kleine opofferingen die wij ons getroosten, worden ruimschoots vergoed, door de Jubelkreten der kinderen, die ver rukt zijn over het speelgoed, dat ze zien in elkander maken. dat is ook niet noodig: die zijn berekend op de wildste spelletjes en op zeewater, op tochten door de duinen, die gevaarlijk dicht langs prikkelige duindoorns gaan. Hun vacantie en speelgarderobe is best in orde. Moeder maakte voor allemaal wat ze noodig hadden zelf knipte ze het practische speelhansopje voor de kleine driejarige. Zelf de stevige katoenen jurken en overgooiers voor de meisje in elkaar gezet. Veel werk was het niet, fleurige stofjes zijn overal goedkoop te krijgen en alles hing af van 't knippatroon. Daar behoefde moeder zich geen zorgen om te maken: ze was geabonneerd op het Practisch Mode blad en de P.M.-knippatronen, daarover hoeven we eigenlijk niets meer te zeggen. F.en knippatroon van het Practisch Mode blad staat gelijk met een heerlijke nieuwe aanwinst voor welke garderobe dan ook. De kinderen altijd fleurig en practisch ge kleed, bakvischjes vlot en Jong, en aan moeder zelf kost het nooit hoofdbrekens iets voor zichzelf te vinden. Een aardig cou ponnetje komt altijd te pas en op zoo'n ma nier zijn de uitverkoopen werkelijk een uit komst: U weet altijd zéker, dat een leuk lapje in een nog leuker jurkje om te too- veren is. Gaan de kleine meisjes naar het verjaarsfeest yan een vriendinnetje dan zien ze er uit om te stelen in lichte Jurkjes met eenvoudige smaakvolle garneering. Ze gaan vroolijk en onbekommerd naar hun partijtjes: geen nadrukkelijk ingeprente waarschuwingen, dat ze op hun mooie jurk moeten passen, dat er geen limonade-vlek ken op mogen komen en dat ze voorzichtig moeten zijn en niet tegen boomen mogen leunen. Dat alles ig uit den tijd: het is niet meer noodig, overbodig geworden, omdat we te- DAMES JAPON. Nr. VKK 1734. Een bijzonder aardig afkleedend model, dat van een dun fanOasii stofje gemaakt <*.#n worden, b.v. een diago naai in de stof geweven De kleur moet.in een donkere tint gekozen worden, omdat de ja pon bedoeld is voor koudere dagen, die we met ons klimaat wel zoo nu en dan kunnen verwachten. Het is pret tig, om dan een japon netje te hebben, dat, al is de stof ook niet heel dik, toch de noodige warmte geeft. De breede revers gaan over in 'n klein op staand kraagje en rei ken tot de taillelijn, het geen het figuur zeer ten goede komt. Aan sluitende mouwen met knoopgarneering. De rok bestaat uit één achterbaan en twee voorbanen, waarvan de rechterbaan een puntig toeloopend opgestikt Lff' heupstuk heeft. W We garneeren deze ja pon met aardige fanta- VKK 173t sie-knoopen, die we niet alleen aan den voorkant aanbrengen, zooals op het modei te zien is, doch ook aan de manchetjes. Patronen in de maten 4448 verkrijgbaar f 0.58. UITSTEKENDE KNIPPATRONEN. Patronen met zeer goeden pasvorm van de modellen in deze rubriek zijn verkrijg baar bij de moderedactrice v. d. blad, M» zenstraat 5 b, Den Haag. (Girorek. 191919, t.n.v. de Knippatronendienst). Een zeer groot aantal modellen zijn al gebeeld in het zomernummer van „Het Practisch Modeblad", dat gaarne na inzen ding van 10 ct. porto kosteloos aan lezeres sen wordt toegezonden. Patroonaanvragen met de vermelding „spoed" kunnen thans binnen 3 dagen worden afgehandeld. Slagroom met vruchten. Men wrijft 500 gram aardbeien of frambozen door de paar- deharen zeef, voegt er 150 gr. suiker bij en i/2 L. slagroom, mengt dit door elkander en plaatst het op ijs. genwoordig wel beter weten. Kinderen moe; ten onbezorgd kunnen spelen en vroolIjE zijn. Al die moeilijke problemen zijn uit de mode omdat... het Practisch Modeblad in de mode iel T 5779. Benoodigde stof 1.75 M. van 100 c.M. breed. Het jurkje kan van waschzijde of voile gemaakt worden, heeft een opgestik- JURKJE MET STIKSEL-GARNEERING. te pas, waaraan het voorgedeelte is geknipt en wel zoo, dat een diepe plooi gevormd wordt. De korte pofmouwtjes hebben even eens aan den binnenkant gestikte plooitjes. Aan de hals een plat batisten strik. Patronen voor meisjes van 4—8 jaar ver krijgbaar A f 0.48. We zien een soort matrozenjurkje met geplisseerd rokje en mouwtjes, twee klei ne zakjes en een gestrikt ceintuurtje. Een bloemetjesjurk met schouderkraag en strookjes staat altijd leuk en hoe vindt u de „zonnejurk", met schouderbanden en ingehaald klokrokje? i- ZON EN ZOMER. Onze kleintjes spelen in de zon en ge nieten van hun vacantie of, als ze nog jon ger zijn, van de spelletjes met de grootere broers en zusjes. Er wordt geroepen en gedraafd, van een hittegolf hebben ze geen last. Onvermoeid gaat het maar door tot ze honger krijgen of naar bed moeten, en de volgende dag gaan ze misschien naar het strand om eens heerlijk te kunnen ploeteren in 't fris- sche water of een groote berg te maken, waarop ze juichend middenin de golven kunnen staan. Aan hun kleeren denken ze niet, maar T5W9 'jrf KLEINE MEISJES. Ze dragen grappige jurkjes dezen zomer, er zijn zooveel leuke stofjes om uit te kie zen, zooveel modelletjes om na te knippen, dat 't heusch niet moeilijk is een klein meisje fleurig te kleeden,

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Het Bloemendaalsch Weekblad | 1935 | | pagina 3