F. 1.
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
instilUDt v. Lichiimioultuur
KO BORSTEN
VOOR BLOEMENDAAL, OVERVEEN, AERDENHOUT, BENTVELD, VOGELENZANG,
E HEEMSTEDE, HAARLEM, EN SANTPOORT-STATION -
BLOEMENDAALSCHEWEG 42 - BLOEMENDAAL
DE TWENTSCHE
BANK N.V.
Goedkoope
Reismarken
Plaatselijk Nieuws
Bloemendaalsche Schoolvereeniging
29E JAARGANG
13 SEPTEMBER 1935
OPLAAG 5000 EXEMPL. N° 35
POSTREKENING 191387
BUREAU VOOR REDACTIE - ADMINISTRATIE EN ADVERTENTIËN
BLOEMENDAAL
Brokjes Levenswijsheid
Antennes.
Tandarts
SANTPOORT
©PEINie. VERGADERINQ
Spreker: C. J. H. Berlage
Spreker: H. C. Walraven Gokkel
In Memoriam
Ir. Adriaan
Stoop.
Klassikaal Ouderwijs
Montessori-Onderwijs
Kleuter-Onderwijs
Opleiding voor Lyceum, Oymnasium
prospectus op aanvrage Dl] nel Kooin der school s. A. uui, Tel. 22128 en 2206S
TER VOORTZETTING VAN
HET BLOEMENDAALSCH WEEKBLAD
ADVERTENTIETARIEF:
PER REGEL15 CENT
CONTRACT SPECIAAL TARIEF
KRUIDNOTEN 4 REGELS 35 CENT
ELKE REGEL MEER 10 CENT
TELEFOON 23453 (9 TOT 6 UUR) B.G.G. 11862, 22177 OF 22576
ABONNEMENT:
F 1.00 PER HALF JAAR BIJ VOORUIT-
BETALING.
LOSSE NUMMERS5 CENT
BLOEMENDAALSCHEWEG 147
(Nadruk verboden).
Men ontmoet soms personen, wier ge
sprek zich eigenlijk slechts tot één on
derwerp beperkt. Immerdoor hebben zij
het over iemand-, met wieii zij zich door
vriendschapsbanden of liefdesbetrekkin
gen bijzonder nauw voelen verbonden.
He is, of er niets anders op de wereld
voor hen bestaat.
Zulke menschen lijken op geesteszie
ken, die aan bewustzijnsverenging lijden.
Hun horizon is begrensd tot een zoo
klein plekje binnen het groote heelal, dat
men hen pleegt te beklagen om hun be
nepen bik. Wat gaat er veel om in de
wereld, maar hun gaat dit alles voorbij.
Zij zouden het niet bemerken, wanneer de
wereld om hen heen wegviel, zoolang die
ééne levensgezel slechts hun nabij bleef.
En wie is deze levensgezel? De om
standers kunnen zich niet begrijpen, hoe
iemand daarin, zooveel kan zien. Het is
heelemaal geen bijzondere persoonlijk
heid, maar een doodgewoon mensch, zoo
als er twaalf op een dozijn gaan. Hoe
kan men zulk een simpel wezen dermate
overschatten, dat men om zijnentwil al
les vergeet en van niets anders weet te
spreken, noch aan iets anders weet te
denken dan aan dezen halfgod?
Wat een treurig bestaan, zegt de om
stander, om zich zoo van de omgeving a1
te sluiten om geheel op te gaan in één
enkelen man of vrouw! Wat een leege,
bekrompen, eenkennige levens!
En men zingt den lof van den afzijdigen
omgang, waarbij men in aanraking blijft
met de tallooze facetten van het men-
schelijk karakter en de tallooze geledin
gen der menschenmaatschappij. We zijn
tenslotte toch gemeenschapswezens, die
in alle richtingen moeten uitgroeien, voor
alle gedachten open moeten staan, van
alle ervaringen moeten leeren. In de ver
scheidenheid alleen krijgen wij gelegen
heid om alle stemmen er wereld te be
luisteren. Maar deze gelegenheid bene
men wij ons, zoo wjj ons eenzaam opslui
ten met één enkelen levensgèzel, bij wie
wij zweren alsof hij de verpersoonlijking
van al het ware, goede en schoone op
aarde was.
Toegevend, dat voor de omstanders een
zóó eenzijdige en eenkennige levenshou
ding wel eens onaangenaam is, kan men
toch erkennen, dat zij voor de betrokke
nen zelf vaak van meer beteekenis is dan
de omstanders meenen. Er zijn personen,
die voor hun levensgezel een taak schij
nen te verrichten, welke men met die van
een antenne zou kunnen vergelijken. Het
is door dezen levensgezel, dat ze met de
wereld- in aanraking komen; deze levens
gezel vormt voor hen de verbinding met
gansch het overige heelal. En omdat dit
zoo is, waardeeren zij zijn gezelschap zoo
boven mate. Het is misschien niet zoo
zeer zijn persoon als wel zijn bemiddelde
functie, welke hen beweegt tot de over
dreven belangstelling, waaraan de om
standers zich ergeren.
Gesteld dat er in ons midden nog een
onkundige leefde, die niet met het be
staan van de radio op de hoogte was.
Zoo iemand zou zich niet kunnen begrij
pen, hoe zijn buurman zoozeeir gehecht
kon zijn aan een eenvoudig kastje, door
een draad aan een stok op zijn huis ver
bonden. Welk een zonderlinge liefde!, zou
hü uitroepen. Wat is er nu voor bijzon
ders aan zoo'n simpel knutselw-eirk van
ijzerdraadjes en hout!
Maar het is deze antenne, die alle
stemmen uit den aether opvangt en aan
den luisteraar doorgeeft. Zonder zijn ra
dio-toestel zou de luisteraar niets van
muziek weten, niet op de hoogte zijn van
de wetenschap en de dagelijksche wereld
gebeurtenissen zouden hem onbemerkt
voorbijgaan.
Gevestigd
„Sant-vliet" Wüstelaan 92 - Tel. 22748
(Voortzetting van de practijk van Tand
arts Fr. Milatz, gedeelte Santpoort)
Spieekuur particulieren: Eiken dag 1-3
uur n.m. beh. Woensdag - Maandag- en
Dinsdagavond 7-8 uur.
Maatschappij Ziekenfonds IJmuiden
Maandag, Woensdag en Zaterdag 8-9
v.m. Dinsdag en Vrijdag 4-5 n.m. Don
derdagavond 7-8 uur.
Een dergelijke functie verrichten
schijnbaar onbeteekende menschen soms
voor hun levensgezel. Zij zijn de voel
sprieten, waardoor deze in aanraking
komt met de buitenwereld.
In één enkelen mensch kan heel de we
reld verpersoonlijkt zijn. Het is dan niet
meer louter één bepaald wezen, dat on
der die-en-die naam in den burgerlijken
stand staat geboekt, maar het is een
concentratie van alles wat er aan men-
schelijks en buitenmenschelijks in het
heelal valt te beleven. Allerlei, wat tevo
ren vaag en abstract in den aether
zweefde, krijgt door bemiddeling van die
ééne persoonlijkheid concrete gestalte.
Wat zulk een enkel, simpel wezen voor
zijn evenmensch kan beteeke-nen, leeren
ons de dichters, die door zulk een bemid
delende gestalte het gansche, volle kos
mische leven tot zich voelen vloeien. Wat
zou er van de onsterfelijke werken van
Dante terecht zijn gekomen, wanneer
deze dichter niet in het eenvoudige meis
je Beatrice zulk een antenne bezeten
had? En Dante is in dezen de vertegen
woordiger van alle kunstenaars, die eeuw
in eeuw uit het geheimzinnige leven heb
ben leeren kennen uit de aanwezigheid
van een medemensch, die voor de om
standers niets bijzonders had en waar
van zij zich niet konden voorstellen, dat
men er iets in vermocht te zien.
Kunstenaars zijn geen uitzonderingen;
het verschil met hun omgeving is, dat zij
hun gevoelens openbaar maken en er de
menigte in laten deelen. Maar de millioe-
nen, die geen kunstenaar zijn en hun
gevoelens binnen den kleinen krig hunner
getrouwen besluiten, zullen beamen, dat
op hen het gezelschap van een bepaald
persoon een even levenwekkenden invloed
heeft.
In den onzichtbaren stroom van het
leven, dat uit duizenderlei verborgen
bronnen naar duizenderlei vage doelein
den vloeit, staat de mensch als een ont
vangenden uitzender waarin het onhoor
bare geluid krijgt en het onzichtbare tot
aanschijn komt. Wat is een huis zonder
antenne? Armoedig in zijn benepenheid
is niet de bewoner, die het simpele toe
stel eenkennig vereert, maar de bewoner,
die van deze bemiddelende functie geen
ervaring bezit.
H. G. CANNEGIETER.
PERSONALIA.
Na gehouden examen aan de Mode
vakschool, Zomerzorgerlaan 23, werd het
diploma voor costumière toegekend, aan
de dames: A. C. van der Veldt, Haarlem;
P. S. W. Reuter-Streich en J. C, M,
Lamboo te Bloemendaal.
HERIJK VAN MATEN EN' GEWICHTEN
Wij herinneren belanghebbenden er
aan, dat vóór 1 October van dit jaar alle
maten en gewichten, die gebruikt worden
of voorhanden zijn op plaatsen van ver
koop e.d., moeten zijn voorzien van de
letter h.
Voor diegenen, die tot nu toe verzuimd
hebben in de laatste 2 jaren hunne ma
ten en gewichten te laten herijken, be
staat daartoe alsnog gelegenheid o.a. aan
het IJkkantoor te Amsterdam, Brouwers
gracht 276 A.
Dit kantoor is voor het publiek ge
opend gedurende het geheele jaar eiken
Maandag en Vrijdag van 9.30 tot 15.30
uur. Bovendien zal genoemd kantoor dit
maal nog open worden gesteld op Dins
dag 24, Woensdag 25, Donderdag 26 Sep
tember, Dinsdag 1, Woensdag 2 en Don
derdag 3 October, eveneens van 9.30 tot
15.30 uur.
op WOENSDAG 18 SEPTEMBER in „VREEBURG"
DONDERDAG 19 SEPTEMBER IN „BOEKENROOD E"
Toegang voor iedare vergadering: f 0.20, werkloozen: f 0.05. Kaarten voor
deze vergaderingen zijn verkrijgbaar aan de Kringhuizen te HaarlemFlora
straat 14 en Frans Halsplein 7 en bij Mevr. Groes, Berkenlaan 10, Bloemen
daal en Sybrandi, Westerlaan 7, Aerdenhout.
Bloemendaal verloor op 7
September een zijner beste
ingezetene, ons volk een zij
nen ongekroonde koningen,
een koning, zooals het zich
die altijd heeft gedacht: rijk
en toch eenvoudig, regeerend
maar zich op niets latende
voorstaan, wijs, dus meer
iemand van de binnenkamer,
dan van het openbare,.leven.
Lie neer bioop was x em-
eur, maar ook ingenie:gjg Hij
was niet alleen een rekenaar
maar ook een denker. Tot
het laatste hielden hem
vraagstukken van eco-
nomischen en wereldpolitie-
ken aard (het conflict Ita-
lië-Abessynië b-.v.) bezig.
Voor de overheid als zoodanig had hij
niet meer ontzag, dan ze verdiende door
hulpvaardig te zijn voor hen voor wie ze
is ingesteld. Zijn godsdienst bestond in
een dienen van allen die het verdienden.
Een levensbericht, zoo goed als een dag
blad maar geven kan bevatte het Haarl.
Dagblad van 7 September, welks Directie
wij danken voor de vergunning het daarin
opgenomen portret in dit nummer te mo
gen afdrukken.
sOenige maanden geleden vroegen wjj
den heer Stoop om levensbijzonderheden
om over hem te schrijven, hij gevoelde er
niets voor. Een paar dorpsherinneringen.
Toen de oudste dochter van den heer
Stoop met den heer de Clercq ten raad-
huize getrouwd zou worden door een jong
raadslid, ambtenaar van den burgelijken
stand, die van deze plechtigheid een
soort huwelijksinzegening placht te ma
ken, welke eenigen tijd in beslag nam,
kwam den avond te voren de heer Stoop
in equipage dien heer in zijn stulp bezoe
ken, en verzocht hem „het kort te ma
ken", want het jonge paar moest met de
trein. De ambtenaar in zijn jeugdige
waardigheid aangetast antwoordde, dat
hij zijne gewoonte getrouw zou blijven,
omdat hij dit zijn betamelijke plicht
achtte, waarop de heer Stoop eenigszins
ontstemd of onthutst vertrok. Of de amb
tenaar het kort of lang gemaakt heeft,
weten wij niet, maar nimmer droeg de
heer Stoop hem eenige rancune toe, inte
gendeel, dezelfde heeft later tal van ma
len niet vergeefs bij den heer Stoop voor
hulp aan derden aangeklopt.
Zeer verontwaardigd was de heer Stoop
eens toen het gemeenebestur onder de
H.H. Bas Backer en de Waal Malefijt -een
kleine verbouwing in de school der Bloe-
mendaalsche Schoolvereeniging, min of
meer zijn school, niet wilde toestaan,
omdat een maat niet beantwoordde- aan
een wettelijken norm. Hij kon ambtena
ren niet verdragen en zich niet voorstel
len, dat eenige overheid, als ze wilde,
niets door de vingers kon zien.
Zijn sympathie ging bij voorkeur uit
tot jonge mannen, die iets konden en
wilden, maar het moesten Nederlanders
zijn en technici, bouwers, litografen, fa
brikanten, filmers b.v. Zoo een werd bij
den heer Stoop geïntroduceerd; de hee-
ren spraken een uur en ten slotte zei de
wakkere man; „Zeg eens mijnheer, dat
kapitaal, dat u met uw vriend hebt be
dacht, is te weinig, het moet zooveel zijn
en u kunt meedeelen, dat ik deel neem
voor de laatste f 10.000". Toen kwam het
voorlaatste en voor-voorlaatste gemakke
lijk bijeen.
De heer Stoop (knoopt dit eens in uwe
ooren, jongelui van nu) las veel. Hij was
het type van een negentiende- en twin-
tigste-eeuwsch humanist. In zijn uitlatin
gen deed hij soms denken aan Montaigne
(zoo was een zijner kernspreuken: Pro-
bablement, ea doit étre).
Honderden uit ons land, vooral uit deze
omgeving, hebben met dankbaarheid,
toewijding en genegenheid het stoffelijk
overschot van den heer Stoop naar het
crematorium vergezeld en binnen ge
luisterd naar de van groote liefde en be
wondering getuigende toespraken, van
den heer Langelaar Jr. een kleinzoon, van
een broer van den overledene, woorden
van droefheid met dankbaarheid als
meekhajsende boventoon, van den heer
J. Wi?*Kramer, die sprak namens het ge
heele personeel en zijn wetenschap als
particulier secretaris uitsprak toen hij
gewaagde van de naastenliefde van zijn
patroon, die standhield ondanks teleur
stellingen.
Na hem werd het woord gevoerd door
den heer Driessen, directeur van Bad
Wiessee, die vooral de gaafheid roemde
van 's heeren Stoop's karakter, en er op
wees hoeveel levenswerken als monumen
ten hier zoowel als in vreemde landen
blijvende getuigen van dezen beste onder
de menschen. Zelfs burgemeester AI
brecht van Wiessee sprak om namens de
gemeenteraad en heel de bevolking dezer
door den heer Stoop als 't ware uit den
grond getooverde stad, voorheen een ge
hucht, hem te huldigen allereerst om zijn
„Tatkraft und Ehtschlossenheit".
Van Wiessee gesproken. De heer Stoop
groeide er in als men genoot in wat een
Nederlander van den fermen ouden stem
pel, als hij was, daar tot stand had ge
bracht. Zijn genot had dan het echte
burgelijke karakter, in den gezonden zin
van het woord, wat prof. Huizinga in de
brochure „Nederland's Geesteswerk" in
eere heeft hersteld. Wat kon hij duide
lijk en oolijk vertellen van het bezoek,
dat Ferdinand van Bulgarije met zijn ad
judant hem gebracht hadden op zijn
kamers, de mooiste van Wiessee's Bad
Hotel, om hem mede te deelen, dat de
vorst die wel betrekken willen, waarom
de adjudant den heer Stoop voorstelde
voor zijn meester plaats te maken. Op 't
antwoord, dat de heer Stoop gaf; „Waar
om eigenlijk?" even kort als duidelijk, had
de adjudant niet terug en verdween het
paar met een groote lanige neus.
Wat de heer Stoop gezegd zou hebb»"
als hij den heer Albrecht hem, Stoop, vut
afscheid den Hitlergroet had zien bren
gen? Hij zou in staat zijn geweest hem
een Duitsche vertaling van prof. Huizin
ga's brochure als reislectuur mee te ge
ven. Doch nu weer ernstig.
De man van de oudste dochter van den
heer en mevrouw Stoopvan Deventer,
de heer S. W. de Clercq, had de rij der
Massage - Gymnastiek
Popellaan 3, Kinheimpark, Jel. 22734
BLOEMENDAAL
sprekers geopend. Hü begon in het alge
meen te schetsen de vergankelükheid van
ons bestaan, dat in die tijdehjkheid zün
tragedie vindt, ook al is dit bestaan ge
weest als dat van den heer Adriaan Stoop
vol zon en vol geluk. Ais 't gras is :.e
mensch. Al was de overledene na het
overlijden züner vrouw minder geworden
van veerkracht nu kwam zün overlüden
toch nog onverwacht. Spreker schetste
zijn schoonvader in welgekozen bewoor
dingen als de met allen meelevende in-
tellectueele en toch eenvoudige, prettige,
hartlüke mensch, die, „De Rüp" voor
züne bewoners en bezoekers maakte tot
een büzonder weldadige sfeer. Wij, aldus
spreker, hebben deel mogen nemen aan
het leven van een groot en goed mensch,
van kalme doortastendheid met een ster
ke wil, onwrikbaar vertrouwend en vast
beraden afgaand op zijn doel. Hü heeft
veel geluk gehad in zün leven en in zün
werk, maar bleef niettemin bescheiden,
afkeerig van alles wat naar ophef zweem"
de of uiterlük vertoon. Hij was een bü
zonder evenwichtig persoon, die volko
men voldoening vond in zün werk en den
huiséliiken kring. /Hij was feeen piiüiiek
persoon. Na hard werken, wachtte hem
het zaaien en het oogsten; ook in het
laatste bleef hij groot. Hij bleef doorstu-
deeren en gevoelde het als vanzelf spre
kend dat, wie veel ontvangen heeft ook
veel moet geven. Wij, zijn naaste verwan
ten, wisten niet aan wie gegeven werd, al
wisten wü wel dat „De Rijp" het huis
was, waarvan veel uitging. Zün persoon-
lüke goedheid straalde zichtbaar van
zijn wezen uit, ook voor wild-vreemden.
Zoo is er ten slotte slechts dankbaarheid
in ons voor het door zijn leven ons ge-ge
ven voorbeeld van wijsheid en goedheid,
de mooie uitbeelding van een mooi leven.
Nadat de heer Ir. A Stoop allen ge
dankt had voor hun aanwezigheid, ver
liet een groote schare „Nederlanders",
waarvan de meesten van den echten
stempel, diep onder den indruk een groot
en goed man herdacht te hebben, den
doodenakker.
DE FLORALIA TENTOONSTELLING
De oude schooi was Zaterdag door de
goede zorgen van de afdeeling Bloemen
daal van de Kon. Nederl. Vereen, van
Tiunbouw en Plantkunde in een waar
bloemenpaleis herschapen. De afdeeling
Floralia van de Vereeniging voor jeugd
werk heeft wel eer van haar werk gehad.
Wat hebben de jongens en meisjes van
Bloemendaal, Overveen en Aerdenhout
de hun uitgedeelde stekken met liefde
verzorgd. Schitterend waren de resultaten
Het zou ons te ver voeren alle prijswin
naars te gaan vermelden (het zün er
150!) maar dit behoeft ook niet. Wü ste
ken één groote mooie pluim op den ver-
zamelhoed van alle kinderen, bij wie op
deze wijze ai jong de liefde voor de na
tuur wordt aangekweekt, en die tevens
door eigen ervaring groote kennis verza
melen van planten, kruiden en bloemen.
Deze kennis moet in de toekomst rüpe
vruchten afwerpen. Ds. J. C. van Dijk,
voorzitter der vereeniging voor jeugd
werk liet dit in zijn openingswoord uit
komen en bracht dank aan allen, die tot
het welslagen der tentoonstelling mee
werkten.
De clou van den middag was ongetwü-
feld „de spreekbeurt" van Dr. Jac P.
Thüsse. Wat weet onze- doctor ieder
toch te pakken als hü over zün lievelings
onderwerp causeert.
-O'p de gemoed-elüke wüze, hem eigen,
vertelde hü uit zün jeugd, hoe hü van
bloemen had leeren houden, en van vo
gels en van insecten, en van alle andere
dieren. Hoe die liefde hoe lang-er hoe
grooter was geworden, en thans, nu hij
75 jaar was, die liefde niets van haar
kracht had ingeboet.
Ook jullie moet zoo doen, Ook jullie
moet zoo doen, kinderen moedigde hü