F. 1. ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD instilUDt v. Lichiimioultuur KO BORSTEN VOOR BLOEMENDAAL, OVERVEEN, AERDENHOUT, BENTVELD, VOGELENZANG, E HEEMSTEDE, HAARLEM, EN SANTPOORT-STATION - BLOEMENDAALSCHEWEG 42 - BLOEMENDAAL DE TWENTSCHE BANK N.V. Goedkoope Reismarken Plaatselijk Nieuws Bloemendaalsche Schoolvereeniging 29E JAARGANG 13 SEPTEMBER 1935 OPLAAG 5000 EXEMPL. N° 35 POSTREKENING 191387 BUREAU VOOR REDACTIE - ADMINISTRATIE EN ADVERTENTIËN BLOEMENDAAL Brokjes Levenswijsheid Antennes. Tandarts SANTPOORT ©PEINie. VERGADERINQ Spreker: C. J. H. Berlage Spreker: H. C. Walraven Gokkel In Memoriam Ir. Adriaan Stoop. Klassikaal Ouderwijs Montessori-Onderwijs Kleuter-Onderwijs Opleiding voor Lyceum, Oymnasium prospectus op aanvrage Dl] nel Kooin der school s. A. uui, Tel. 22128 en 2206S TER VOORTZETTING VAN HET BLOEMENDAALSCH WEEKBLAD ADVERTENTIETARIEF: PER REGEL15 CENT CONTRACT SPECIAAL TARIEF KRUIDNOTEN 4 REGELS 35 CENT ELKE REGEL MEER 10 CENT TELEFOON 23453 (9 TOT 6 UUR) B.G.G. 11862, 22177 OF 22576 ABONNEMENT: F 1.00 PER HALF JAAR BIJ VOORUIT- BETALING. LOSSE NUMMERS5 CENT BLOEMENDAALSCHEWEG 147 (Nadruk verboden). Men ontmoet soms personen, wier ge sprek zich eigenlijk slechts tot één on derwerp beperkt. Immerdoor hebben zij het over iemand-, met wieii zij zich door vriendschapsbanden of liefdesbetrekkin gen bijzonder nauw voelen verbonden. He is, of er niets anders op de wereld voor hen bestaat. Zulke menschen lijken op geesteszie ken, die aan bewustzijnsverenging lijden. Hun horizon is begrensd tot een zoo klein plekje binnen het groote heelal, dat men hen pleegt te beklagen om hun be nepen bik. Wat gaat er veel om in de wereld, maar hun gaat dit alles voorbij. Zij zouden het niet bemerken, wanneer de wereld om hen heen wegviel, zoolang die ééne levensgezel slechts hun nabij bleef. En wie is deze levensgezel? De om standers kunnen zich niet begrijpen, hoe iemand daarin, zooveel kan zien. Het is heelemaal geen bijzondere persoonlijk heid, maar een doodgewoon mensch, zoo als er twaalf op een dozijn gaan. Hoe kan men zulk een simpel wezen dermate overschatten, dat men om zijnentwil al les vergeet en van niets anders weet te spreken, noch aan iets anders weet te denken dan aan dezen halfgod? Wat een treurig bestaan, zegt de om stander, om zich zoo van de omgeving a1 te sluiten om geheel op te gaan in één enkelen man of vrouw! Wat een leege, bekrompen, eenkennige levens! En men zingt den lof van den afzijdigen omgang, waarbij men in aanraking blijft met de tallooze facetten van het men- schelijk karakter en de tallooze geledin gen der menschenmaatschappij. We zijn tenslotte toch gemeenschapswezens, die in alle richtingen moeten uitgroeien, voor alle gedachten open moeten staan, van alle ervaringen moeten leeren. In de ver scheidenheid alleen krijgen wij gelegen heid om alle stemmen er wereld te be luisteren. Maar deze gelegenheid bene men wij ons, zoo wjj ons eenzaam opslui ten met één enkelen levensgèzel, bij wie wij zweren alsof hij de verpersoonlijking van al het ware, goede en schoone op aarde was. Toegevend, dat voor de omstanders een zóó eenzijdige en eenkennige levenshou ding wel eens onaangenaam is, kan men toch erkennen, dat zij voor de betrokke nen zelf vaak van meer beteekenis is dan de omstanders meenen. Er zijn personen, die voor hun levensgezel een taak schij nen te verrichten, welke men met die van een antenne zou kunnen vergelijken. Het is door dezen levensgezel, dat ze met de wereld- in aanraking komen; deze levens gezel vormt voor hen de verbinding met gansch het overige heelal. En omdat dit zoo is, waardeeren zij zijn gezelschap zoo boven mate. Het is misschien niet zoo zeer zijn persoon als wel zijn bemiddelde functie, welke hen beweegt tot de over dreven belangstelling, waaraan de om standers zich ergeren. Gesteld dat er in ons midden nog een onkundige leefde, die niet met het be staan van de radio op de hoogte was. Zoo iemand zou zich niet kunnen begrij pen, hoe zijn buurman zoozeeir gehecht kon zijn aan een eenvoudig kastje, door een draad aan een stok op zijn huis ver bonden. Welk een zonderlinge liefde!, zou hü uitroepen. Wat is er nu voor bijzon ders aan zoo'n simpel knutselw-eirk van ijzerdraadjes en hout! Maar het is deze antenne, die alle stemmen uit den aether opvangt en aan den luisteraar doorgeeft. Zonder zijn ra dio-toestel zou de luisteraar niets van muziek weten, niet op de hoogte zijn van de wetenschap en de dagelijksche wereld gebeurtenissen zouden hem onbemerkt voorbijgaan. Gevestigd „Sant-vliet" Wüstelaan 92 - Tel. 22748 (Voortzetting van de practijk van Tand arts Fr. Milatz, gedeelte Santpoort) Spieekuur particulieren: Eiken dag 1-3 uur n.m. beh. Woensdag - Maandag- en Dinsdagavond 7-8 uur. Maatschappij Ziekenfonds IJmuiden Maandag, Woensdag en Zaterdag 8-9 v.m. Dinsdag en Vrijdag 4-5 n.m. Don derdagavond 7-8 uur. Een dergelijke functie verrichten schijnbaar onbeteekende menschen soms voor hun levensgezel. Zij zijn de voel sprieten, waardoor deze in aanraking komt met de buitenwereld. In één enkelen mensch kan heel de we reld verpersoonlijkt zijn. Het is dan niet meer louter één bepaald wezen, dat on der die-en-die naam in den burgerlijken stand staat geboekt, maar het is een concentratie van alles wat er aan men- schelijks en buitenmenschelijks in het heelal valt te beleven. Allerlei, wat tevo ren vaag en abstract in den aether zweefde, krijgt door bemiddeling van die ééne persoonlijkheid concrete gestalte. Wat zulk een enkel, simpel wezen voor zijn evenmensch kan beteeke-nen, leeren ons de dichters, die door zulk een bemid delende gestalte het gansche, volle kos mische leven tot zich voelen vloeien. Wat zou er van de onsterfelijke werken van Dante terecht zijn gekomen, wanneer deze dichter niet in het eenvoudige meis je Beatrice zulk een antenne bezeten had? En Dante is in dezen de vertegen woordiger van alle kunstenaars, die eeuw in eeuw uit het geheimzinnige leven heb ben leeren kennen uit de aanwezigheid van een medemensch, die voor de om standers niets bijzonders had en waar van zij zich niet konden voorstellen, dat men er iets in vermocht te zien. Kunstenaars zijn geen uitzonderingen; het verschil met hun omgeving is, dat zij hun gevoelens openbaar maken en er de menigte in laten deelen. Maar de millioe- nen, die geen kunstenaar zijn en hun gevoelens binnen den kleinen krig hunner getrouwen besluiten, zullen beamen, dat op hen het gezelschap van een bepaald persoon een even levenwekkenden invloed heeft. In den onzichtbaren stroom van het leven, dat uit duizenderlei verborgen bronnen naar duizenderlei vage doelein den vloeit, staat de mensch als een ont vangenden uitzender waarin het onhoor bare geluid krijgt en het onzichtbare tot aanschijn komt. Wat is een huis zonder antenne? Armoedig in zijn benepenheid is niet de bewoner, die het simpele toe stel eenkennig vereert, maar de bewoner, die van deze bemiddelende functie geen ervaring bezit. H. G. CANNEGIETER. PERSONALIA. Na gehouden examen aan de Mode vakschool, Zomerzorgerlaan 23, werd het diploma voor costumière toegekend, aan de dames: A. C. van der Veldt, Haarlem; P. S. W. Reuter-Streich en J. C, M, Lamboo te Bloemendaal. HERIJK VAN MATEN EN' GEWICHTEN Wij herinneren belanghebbenden er aan, dat vóór 1 October van dit jaar alle maten en gewichten, die gebruikt worden of voorhanden zijn op plaatsen van ver koop e.d., moeten zijn voorzien van de letter h. Voor diegenen, die tot nu toe verzuimd hebben in de laatste 2 jaren hunne ma ten en gewichten te laten herijken, be staat daartoe alsnog gelegenheid o.a. aan het IJkkantoor te Amsterdam, Brouwers gracht 276 A. Dit kantoor is voor het publiek ge opend gedurende het geheele jaar eiken Maandag en Vrijdag van 9.30 tot 15.30 uur. Bovendien zal genoemd kantoor dit maal nog open worden gesteld op Dins dag 24, Woensdag 25, Donderdag 26 Sep tember, Dinsdag 1, Woensdag 2 en Don derdag 3 October, eveneens van 9.30 tot 15.30 uur. op WOENSDAG 18 SEPTEMBER in „VREEBURG" DONDERDAG 19 SEPTEMBER IN „BOEKENROOD E" Toegang voor iedare vergadering: f 0.20, werkloozen: f 0.05. Kaarten voor deze vergaderingen zijn verkrijgbaar aan de Kringhuizen te HaarlemFlora straat 14 en Frans Halsplein 7 en bij Mevr. Groes, Berkenlaan 10, Bloemen daal en Sybrandi, Westerlaan 7, Aerdenhout. Bloemendaal verloor op 7 September een zijner beste ingezetene, ons volk een zij nen ongekroonde koningen, een koning, zooals het zich die altijd heeft gedacht: rijk en toch eenvoudig, regeerend maar zich op niets latende voorstaan, wijs, dus meer iemand van de binnenkamer, dan van het openbare,.leven. Lie neer bioop was x em- eur, maar ook ingenie:gjg Hij was niet alleen een rekenaar maar ook een denker. Tot het laatste hielden hem vraagstukken van eco- nomischen en wereldpolitie- ken aard (het conflict Ita- lië-Abessynië b-.v.) bezig. Voor de overheid als zoodanig had hij niet meer ontzag, dan ze verdiende door hulpvaardig te zijn voor hen voor wie ze is ingesteld. Zijn godsdienst bestond in een dienen van allen die het verdienden. Een levensbericht, zoo goed als een dag blad maar geven kan bevatte het Haarl. Dagblad van 7 September, welks Directie wij danken voor de vergunning het daarin opgenomen portret in dit nummer te mo gen afdrukken. sOenige maanden geleden vroegen wjj den heer Stoop om levensbijzonderheden om over hem te schrijven, hij gevoelde er niets voor. Een paar dorpsherinneringen. Toen de oudste dochter van den heer Stoop met den heer de Clercq ten raad- huize getrouwd zou worden door een jong raadslid, ambtenaar van den burgelijken stand, die van deze plechtigheid een soort huwelijksinzegening placht te ma ken, welke eenigen tijd in beslag nam, kwam den avond te voren de heer Stoop in equipage dien heer in zijn stulp bezoe ken, en verzocht hem „het kort te ma ken", want het jonge paar moest met de trein. De ambtenaar in zijn jeugdige waardigheid aangetast antwoordde, dat hij zijne gewoonte getrouw zou blijven, omdat hij dit zijn betamelijke plicht achtte, waarop de heer Stoop eenigszins ontstemd of onthutst vertrok. Of de amb tenaar het kort of lang gemaakt heeft, weten wij niet, maar nimmer droeg de heer Stoop hem eenige rancune toe, inte gendeel, dezelfde heeft later tal van ma len niet vergeefs bij den heer Stoop voor hulp aan derden aangeklopt. Zeer verontwaardigd was de heer Stoop eens toen het gemeenebestur onder de H.H. Bas Backer en de Waal Malefijt -een kleine verbouwing in de school der Bloe- mendaalsche Schoolvereeniging, min of meer zijn school, niet wilde toestaan, omdat een maat niet beantwoordde- aan een wettelijken norm. Hij kon ambtena ren niet verdragen en zich niet voorstel len, dat eenige overheid, als ze wilde, niets door de vingers kon zien. Zijn sympathie ging bij voorkeur uit tot jonge mannen, die iets konden en wilden, maar het moesten Nederlanders zijn en technici, bouwers, litografen, fa brikanten, filmers b.v. Zoo een werd bij den heer Stoop geïntroduceerd; de hee- ren spraken een uur en ten slotte zei de wakkere man; „Zeg eens mijnheer, dat kapitaal, dat u met uw vriend hebt be dacht, is te weinig, het moet zooveel zijn en u kunt meedeelen, dat ik deel neem voor de laatste f 10.000". Toen kwam het voorlaatste en voor-voorlaatste gemakke lijk bijeen. De heer Stoop (knoopt dit eens in uwe ooren, jongelui van nu) las veel. Hij was het type van een negentiende- en twin- tigste-eeuwsch humanist. In zijn uitlatin gen deed hij soms denken aan Montaigne (zoo was een zijner kernspreuken: Pro- bablement, ea doit étre). Honderden uit ons land, vooral uit deze omgeving, hebben met dankbaarheid, toewijding en genegenheid het stoffelijk overschot van den heer Stoop naar het crematorium vergezeld en binnen ge luisterd naar de van groote liefde en be wondering getuigende toespraken, van den heer Langelaar Jr. een kleinzoon, van een broer van den overledene, woorden van droefheid met dankbaarheid als meekhajsende boventoon, van den heer J. Wi?*Kramer, die sprak namens het ge heele personeel en zijn wetenschap als particulier secretaris uitsprak toen hij gewaagde van de naastenliefde van zijn patroon, die standhield ondanks teleur stellingen. Na hem werd het woord gevoerd door den heer Driessen, directeur van Bad Wiessee, die vooral de gaafheid roemde van 's heeren Stoop's karakter, en er op wees hoeveel levenswerken als monumen ten hier zoowel als in vreemde landen blijvende getuigen van dezen beste onder de menschen. Zelfs burgemeester AI brecht van Wiessee sprak om namens de gemeenteraad en heel de bevolking dezer door den heer Stoop als 't ware uit den grond getooverde stad, voorheen een ge hucht, hem te huldigen allereerst om zijn „Tatkraft und Ehtschlossenheit". Van Wiessee gesproken. De heer Stoop groeide er in als men genoot in wat een Nederlander van den fermen ouden stem pel, als hij was, daar tot stand had ge bracht. Zijn genot had dan het echte burgelijke karakter, in den gezonden zin van het woord, wat prof. Huizinga in de brochure „Nederland's Geesteswerk" in eere heeft hersteld. Wat kon hij duide lijk en oolijk vertellen van het bezoek, dat Ferdinand van Bulgarije met zijn ad judant hem gebracht hadden op zijn kamers, de mooiste van Wiessee's Bad Hotel, om hem mede te deelen, dat de vorst die wel betrekken willen, waarom de adjudant den heer Stoop voorstelde voor zijn meester plaats te maken. Op 't antwoord, dat de heer Stoop gaf; „Waar om eigenlijk?" even kort als duidelijk, had de adjudant niet terug en verdween het paar met een groote lanige neus. Wat de heer Stoop gezegd zou hebb»" als hij den heer Albrecht hem, Stoop, vut afscheid den Hitlergroet had zien bren gen? Hij zou in staat zijn geweest hem een Duitsche vertaling van prof. Huizin ga's brochure als reislectuur mee te ge ven. Doch nu weer ernstig. De man van de oudste dochter van den heer en mevrouw Stoopvan Deventer, de heer S. W. de Clercq, had de rij der Massage - Gymnastiek Popellaan 3, Kinheimpark, Jel. 22734 BLOEMENDAAL sprekers geopend. Hü begon in het alge meen te schetsen de vergankelükheid van ons bestaan, dat in die tijdehjkheid zün tragedie vindt, ook al is dit bestaan ge weest als dat van den heer Adriaan Stoop vol zon en vol geluk. Ais 't gras is :.e mensch. Al was de overledene na het overlijden züner vrouw minder geworden van veerkracht nu kwam zün overlüden toch nog onverwacht. Spreker schetste zijn schoonvader in welgekozen bewoor dingen als de met allen meelevende in- tellectueele en toch eenvoudige, prettige, hartlüke mensch, die, „De Rüp" voor züne bewoners en bezoekers maakte tot een büzonder weldadige sfeer. Wij, aldus spreker, hebben deel mogen nemen aan het leven van een groot en goed mensch, van kalme doortastendheid met een ster ke wil, onwrikbaar vertrouwend en vast beraden afgaand op zijn doel. Hü heeft veel geluk gehad in zün leven en in zün werk, maar bleef niettemin bescheiden, afkeerig van alles wat naar ophef zweem" de of uiterlük vertoon. Hij was een bü zonder evenwichtig persoon, die volko men voldoening vond in zün werk en den huiséliiken kring. /Hij was feeen piiüiiek persoon. Na hard werken, wachtte hem het zaaien en het oogsten; ook in het laatste bleef hij groot. Hij bleef doorstu- deeren en gevoelde het als vanzelf spre kend dat, wie veel ontvangen heeft ook veel moet geven. Wij, zijn naaste verwan ten, wisten niet aan wie gegeven werd, al wisten wü wel dat „De Rijp" het huis was, waarvan veel uitging. Zün persoon- lüke goedheid straalde zichtbaar van zijn wezen uit, ook voor wild-vreemden. Zoo is er ten slotte slechts dankbaarheid in ons voor het door zijn leven ons ge-ge ven voorbeeld van wijsheid en goedheid, de mooie uitbeelding van een mooi leven. Nadat de heer Ir. A Stoop allen ge dankt had voor hun aanwezigheid, ver liet een groote schare „Nederlanders", waarvan de meesten van den echten stempel, diep onder den indruk een groot en goed man herdacht te hebben, den doodenakker. DE FLORALIA TENTOONSTELLING De oude schooi was Zaterdag door de goede zorgen van de afdeeling Bloemen daal van de Kon. Nederl. Vereen, van Tiunbouw en Plantkunde in een waar bloemenpaleis herschapen. De afdeeling Floralia van de Vereeniging voor jeugd werk heeft wel eer van haar werk gehad. Wat hebben de jongens en meisjes van Bloemendaal, Overveen en Aerdenhout de hun uitgedeelde stekken met liefde verzorgd. Schitterend waren de resultaten Het zou ons te ver voeren alle prijswin naars te gaan vermelden (het zün er 150!) maar dit behoeft ook niet. Wü ste ken één groote mooie pluim op den ver- zamelhoed van alle kinderen, bij wie op deze wijze ai jong de liefde voor de na tuur wordt aangekweekt, en die tevens door eigen ervaring groote kennis verza melen van planten, kruiden en bloemen. Deze kennis moet in de toekomst rüpe vruchten afwerpen. Ds. J. C. van Dijk, voorzitter der vereeniging voor jeugd werk liet dit in zijn openingswoord uit komen en bracht dank aan allen, die tot het welslagen der tentoonstelling mee werkten. De clou van den middag was ongetwü- feld „de spreekbeurt" van Dr. Jac P. Thüsse. Wat weet onze- doctor ieder toch te pakken als hü over zün lievelings onderwerp causeert. -O'p de gemoed-elüke wüze, hem eigen, vertelde hü uit zün jeugd, hoe hü van bloemen had leeren houden, en van vo gels en van insecten, en van alle andere dieren. Hoe die liefde hoe lang-er hoe grooter was geworden, en thans, nu hij 75 jaar was, die liefde niets van haar kracht had ingeboet. Ook jullie moet zoo doen, Ook jullie moet zoo doen, kinderen moedigde hü

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Het Bloemendaalsch Weekblad | 1935 | | pagina 1