Coöperaiieue Dfner-Uereen. Feuilleton. TRANSVAAL. BONTENBALS BIBLIOTHEKEN nieuwe oprechte liefde, deceptie, niet gelooven In Suzanne, weer wel gelooven, wederom niet gelooven en ten slotte na de vuurpijl, waarbij Olivier haar ontmaskert bij Ral- mond. Schijn-duel, waarbij Raimond ge dood zou zijn en Suzanne valt Olivier in de armen. Hij versmaadt haar, trouwt 't lieve, kuische meisje, dat hij bemint. Rai" mond, die niet dood is, blijft beteuterd achter. Dat dit alles tot sterk spel kan leiden, spreekt van zelf en het zal dus niet toe vallig zijn, dat Mien van Kerckhoven Kling de rol van Suzanne voor haar vijf- en-twintig jarig tooneeljubileum heeft gekozen. Wie zich niet mevrouw Mann Bouwmeester als Suzanne, één harer glansrollen, herinnert, zal óver tevreden zijn geweest met deze creatie van Mien v. Kerckhoven. En wij, die nog wel die her innering hebben, zijn toch ook nog wel voldaan. Immers ,,Mientje" is één van onze allerbese jongeren, al vert ze dan ook haar 25-jarig tooneel jubileum. C. van Kerckhoven trachtte door zijn spel het stuk wat te modernisee" ren. Het - lukte hem wonderwel; hij bracht 'n gezelligen, wel bespraakten sa lon-raisonneur. Jaques Reule, den gent leman van den ouden stempel. Een heel fijne creatie was die van Elias van Praag, als een zeer bejaarde, fijn-geaarde mar kies, de beschermheer van Suzanne. Mien ErfmanSashach, Tilly PerinBouw meester in kleine rollen en Jan Teulings in een wat grootere rol ,zeer goed. Marie Sofie Nathusius als het jonge, kuische meisje zuiver, maar wat erg kleintjes. EDMOND VISSER. LOUIS HARTZ t. Er is een goed mensch gestorven. In dien ooit, dan zijn deze woorden toepas selijk op dezen man, die niet alleen rijk was aan gaven, maar ook de rechte gees- tes- en gemoedshoudinig, had: humor en gemoedelijkheid. Hij was een goed vader voor zijne vijf kinderen, een liefdevolle echtgenoot voor zijn vrouw, die zelve ook eene kunstenares is, een begaafde musi cienne. De schilder Louis Hartz, was veelzijdig. Op jeugdigen leftijd ging hij op aanspo ring van zijnen vriend, den schilder van der Valk, naar Hattem om daar buiten te gaan schilderen. In gezelschap van Voerman heeft hij daar vier jaren ge werkt. Menschen, stillevens, stadsgezich ten, landschappen, dat alles was van zijn gading. Na zijn huwelijk ging hij in Wa tergraafsmeer wonen, later in Katwijk, waar hij zelf een huis met atelier liet bouwen. Hier schilderde hij de zee in wis selende stemming met de strandbevolking Toen gebeurde één der ergste dingen, die hem gebeuren konden: een brand brak uit en dertig jaar levensarbeid ging ver loren. Hartz heeft veel gereisd; in Tunis schil derde hij zeegezichten en figuren,, in Frankrijk veel landschappen, in Venetië huizen met water, in Spanje teekeningen, in Egypte figuren van Arabieren. Hartz was te veelzijdig om tot eene „richting" te behooren. Eene richting immers sluit beperking in. Den laatsten tijd van zijn leven nog lange jaren heeft Louis Hartz in Heemstede gewoond. Daar in zijn mooi huis is hij gestorven. Den laatsten tijd heeft hij, behalve andere dingen, zijn be roemde portretten gemaakt, o.a. van pro fessor dr. J. M. Jansse, van Eduard Ger- zon, van dien burgemeester van Leiden de Gijselaar, van dr. J. D. Bierens de Haan, van den professor in de Hegelische philosophie J. H. Hessing, van Geertruida Carelsen, van Henriette Bosmans en van vele anderen meer. Zijne schilderwerken zijn blijvend. De herinnering aan zijn lieve menschelijk- heid is zoo lang zij in leven blijven even onvergankelijk. EDMOND VISSER. HAARLEMSCHE Bakenessergracht 27 - Telefoon 14393 Diner THUISBEZORGD f 0 90; met soep of toespijs f 0.15 meer. Geen extra bezorgloon. Gebruik van uitsluitend natuur boter, le soort duinaardappelen en verder de beste grondstoffen. Prospectus op aanvrage. GEEN LIDMAATSCHAP. GEEN OMZETBELASTING ww—rTiffmTTMuiiini mi iBwüwiS ii Nu wil ik trachten u de verhouding te laten zien tusschen de boeren en de uit- landers, omdat deze van zulk een grooten invloed was op den verderen loop van zaken. Met een enkel woord heb ik reeds aan gestipt, dat de verhouding tusschen de Boeren en de Hollanders in 't algemeen goed was. Zij beseften, al wilden niet al len dit toegeven, dat zij in "de Hollanders krachtige bondgenooten hadden in de be strijding van den Engelschen invloed op de goudvelden. Het was ook daarom, dat Oom Paul aan de Hollanders opdroeg, een spoorwegverbiding te maken met Lo- renco Margues (Delagoa Baai) ook al om dat dit een korte verbiding met de zee was, liggende buiten den Engelschen sfeer. Door de vele ambtenaren van de N.Z.A.S.M, werd. 't Hollandsche element tevens versterkt. Later in den oorlog zou blijken dat Oom Paul in deze goed gezien had. Het goud, dat in groote hoeveelheden in Transvaal gevonden werd, had velen naar dit land gelokt waaronder een groot aan tal Engelschen. Trotsch als deze natie is, kon men het niet zetten, dat men onder een Boerenregeering moest staan. Engel- sche handelslieden die zich in Transvaal gevestigd hadden, en wier zaken meestal eroed erineen. waren in den regel wel te vreden, maar de Engelschen die direct of indirect met de goudmijnen te doen had den, de z g.n. goudmagnaten en hun sa- telieten, waren van oordeel, dat ze niets onbeproefd moesten laten, om dit rijke land te brengen onder Britsche bestuur. Zij sputterden, dat de belastingen te hoog waren, wat inderdaad niet het geval was, dat de uitlanders geen stem in den Volks raad konden krijgen en dat de Engelsche taal niet werd gelijkgesteld met de offi- cieele, d.i de Hollandsche taal, die in alle Regeeringsdepartementen gesproken en geschreven werd. De Engelsche pers, flink gesubsidieerd, wakkerde het vuurtje aan en stelde hare kolommen open om alles te hekelen van die damned boers" tot stand brachten of deden. De anti-boeren stemming kwam tot uiting in vele inci denten, zooals de koele ontvangst van den Staatspresident, gebrek aan eerbied voor het volkslied wanneer dit gespeeld werd, (de Engelschen stonden dadelijk op als ze het God safe the Queen hoorden). Ja, het ging zoo ver ,dat de Transvaal- sche vlag van een der Regeeringsgebou- wen op zekeren dag werd neergehaald. Dat zulks groote verontwaardiging in 't Boerenkamp teweegbracht spreekt van zelf; de boeren van 't land zouden liefst dadelijk tegen Johannesburg zijn opge trokken, om de Engelschen te straffen. President Kruger wist echter de ge moederen te bedaren, hij achtte den tijd tot ingrijpen nog niet gekomen. De Engel schen zaten evenwel niet stil, wetende, dat zij op steun van buiten de grenzen konden rekenen, nl. op dien van den be- ruchten Cecil Rhodes en zij het dan ook in bedekten vorm op dien van de Engelsche Regeering, speciaal van Minis ter Churchhill. De Engelschen richtten ae „Transvaal .National Union op", die zich in hoofdzaak ten doel stelde zoo veel mo- geijk tegen die Transvaalsche Regeering te agiteeren, Zij zond verzoekschriften en klaagliederen aan den Hoogen Commis saris Sir Henry Loch ter doorzending naar Engeland. De T.N.U., later „Reform Committee" genoemd, richte vrijwilligers corpsen op terwijl wapens en ammunitie heimelijk werden ingevoerd, en opgeborgen in de mijn „Simmer en Jack". De boeren stel den hier tegenover een steüss-goed ge- diciplineerde bereden politïe, grootendeels gerecruteerd uit Afrikaners, Hollanders en Duitschers. Dit was een prachtig en betrouwbaar corps, dat zelfs den Engel schen respect inboezemde. Maar ook dit corps had orders gekregen, zich waardig en kalm te gedragen. Tot groote verontwaardiging van de uitlanders werd er op Hospital Hill bij Jo" hannesburg een fort gebouwd, dat de stad en omgeving volkomen beheerschte. Dit waren gewettigde maatregelen, welke onder de gegeven omstandigheden gebo den waren, men had dit aan zich zeiven te wijten. Dat er inderdaad voeling be stond tusschen Rhodes en de „Reform Committée" bleek ten duidelijkste toen in 1895 Rhodes' vertrouwde en vriend Jame son, naar het heette op eigen initiatief, 'n inval in Transvaal waagde om de uitlan ders te gaan helpen. We weten dat deze „Jameson raid" hopeloos mislukte. Met eenige honderde ruiters trachtte hij over de grens te komen. Eerst op de randen bij Krugersdorp stootte hij op de Transvaalsche burgers onder de Kom mandanten Malan, Potgieter en Cronjé en opende het vuur op de stellingen der burgers. Z'n troepen werden evenwel met verlies teruggeslagen en moesten zich ten slotte te onvoorwaardelijk aan Piet Cron jé overgeven; de witte vlag werd gehe- schen. Typeerend is, dat een comman dant met ongeveer 400 burgers die op weg waren Jameson te keeren door Pretoria kwamen. Kruger trad naar buiten om den groet der burgers te beantwoorden. De commandant zeide toen tot Oom Paul: ons het hier gekom om U te groet, ons is vast besluit als ons Jameson gevang het naar Johannesburg opte trek om die nest met oproermakers plat te skiet. Hulle het ons lang genoeg geterg. De President antwoordde: Neen broe der jij moe zoo praat nie. Bedenk dat daar duizenden onskuldige en getrouwe in Johburg is en dat die andere voor die grootste part misleid is geworden. Wat zal die gevolg wees van zulk een daad? Na een lange diplomatieke correspon dentie deelde de Transvaalsche Rgeering aan den Hoogen Commissaris mede, dat zij van plan was Jameson en de zijnen aan Engeland uit te leveren om voor den Hoofdrechter aldaar te verschijnen. Deze bracht Harer Majesteits dank over voor deze grootmoedige daad. Hoe diep die dankbaarheid zat, en hoe Engeland Kru- ger's grootmoedigheid beloond heeft, zou later blijken. De meesten kwamen er met een lichte gevangenisstraf of boete af. De aanslag op de onafhankelijkheid van de Republiek was mislukt; nu zou Chamberlain aan het werk gaan om te zien of hij meer succes had. Hij noodigde den President uit naar Engeland te ko men om daar de Transvaalsche aangele genheden te bespreken, alsof Engeland 't recht had zich te bemoeien met de inter ne aangelegenheden van Transvaal. Onder dankzegging voor de uitnoodi- ging werd hem dit dan ook duidelijk on der 't oog-gebracht. In het lagerhuis ver klaarde Chamberlain nota bene, dat Rhodes „een eerlijk en fatsoenlijk man" was, dus onschuldig aan den inval! Ja- meson werd wegens ziekte uit de gevan genis ontslagen, doch bleek onmiddelijk daarna weer gezond te zijn! De Engelsche Minister zoowel als de Engelsche pers maakten er President Kruger een verwijt vam, dat Transvaal zich na de bewuste Jameson-inval teweer ging stellen. Chamberlain wilde beweren, dat Transvaal de Londensche Conventie geschonden had door; 1. toe te treden tot Genève, 2. door de Perswet, 3. de Wet op immigratie van ongewenschte vreemde lingen, 4 het sluiten van 'n uitleverings- tractaat met Portugal. De conventie waarvan sprake was, da teerde n.b. van den eersten vrijheidsoor log! Transvaal was bereid deze punten aan het oordeel van een scheidsgerecht te onderwerpen, waarop Chamberlain met de verrassende mededefcling kwam, dat Engeland de „Suzerein" was van Transvaal en dus met dit land niet voor een scheidsgerecht kon verschijnen. De Suzereiniteit was ook reeds met de con ventie van 1884 opgeheven. Dit alles is uitsluitend toe te schrijven aan de be kende Engelsche brutaliteit, waar het 'n kleine mogendheid geldt. Intusschen had Chamberlain den man gevonden, die hij voor zijn onderhandelingen met Trans vaal noodig had, n.l. den in 1897 benoem den Hoogen Commissaris van de Kaap Kolonie, Sir Alfred Milner. Deze benoe ming had dan ook blijkbaar ten doel, de zaken in Zuid-Afrika op de spits te drij ven. Dit werktuig van Chamberlain heeft echter zijn opdracht trouw vervuld. Deze benoeming viel samen met de herkiezing, voor de vierde maal, en met een overwel digende meerderheid van stemmen van Paul Kruger, alsmede van den Rechter Mr. T. Steijn tot President van den Oranjevrijstaat. (Wordt vervolgd). JANSWEG 51 STATIONSPLEIN 33 HAARLEM ZANDVOORT Heden is een Catalogus verschenen, 464 pagina's groot, bevattende: Hollands, Frans, Engels, Duits en Esperanto. VASTGESTELDE PRIJS f 0.25 LEESPRIJS f 0.08 GEEN INLEGGELD Bont wordt in de komende seizoens op bijna alle kleedingstukken verwerkt en in derdaad zijn de mogelijkheden van toepas- sing vrijwel onbegrensd. Voor wie het ech te bont te kostbaar is vindt een prachtig hulpmiddel in de vele mooie imitaties, die trouwens in de meest uiteenloopende prij zen te krijgen zijn. Men ziet van deze imi taties belegstukken en zakken op japonnen aangebracht (1), terwijl ook knoopen, mouwopslagen en kragen een mooie gar- necring geven voor japonnen (2). Hel vest, dat van imitatie Breitschwaun (3) ge maakt wordt is heerlijk warm en vormt een mooi geheel met de cape. Kappen van handschoenen (4) en ceintuurs (5) kun nen van imitaties gemaakt worden en ge ven een aparte garneering. Een wollen ja pon met mouwen van (6) is zeer origineel te nemen, terwijl de baret (7) aan de meest moderne eischen voldoet. Een mof-tasch (8) wordt van '-'dezelfde imitatie gemaakt en vereenigt het aangename met het nuttige op koude winterdagen. De shawl (9) is heerlijk warm om op mantelcostumes ge dragen te worden, terwijl (10) de Bussisehe muts van astrakan niet veel moeite ver eischt bij het maken. De mode om bonten capes te dragen neemt meer en meer toe, doch een eveneens zeer goede vervanging van bont vinden wij in de mooie imitaties, welke meer onder ieders bereik vallen. De ze capes worden zoowel op wandeljapon nen, complets, mantelcostumes als najaars mantels gedragen en houden hals, rug en schouders heerlijk warm (11). Het groote voordeel der imitatie bont soorten, is niet alleen, dat zij goedkooper zijn, doch men kan de verschillende gar neeringen enz. zelf maken, terwijl bont op speciale wijze vakkundig verwerkt dient te worden. Wij behoeven niet te zeggen, dat alle ge noemde capes, dassen, baret, mutsen enz. enz. natuurlijk ook van bont gemaakt kun nen worden en bijzonder voldoen. BELEEFD EN VRIENDELIJK ZIJN IN EIGEN OMGEVING BEHOORT TOT DEN GOEDEN TOON. Vele vrouwen zouden wellicht zeer ver wonderd zijn, indien men er haar op wees, oat zij tegenover hare eigen huisgenooten niet altijd de noodige beleefdheid in acht nemen. Wellicht klinkt dit even vreemd en in groote dingen zondigen zij niet, maar uit een reeks van schijnbaar kleine gewoon ten blijkt toch meermalen, dat zij zich niet genoeg in acht nemen tegenover hare om geving. Zonder nadenken komt menige huis vrouw aan het ontbijt zonder reeds geheel en al toilet gemaakt te hebben of met 'n kapsel, waarin de papillotten nog zitten, hetgeen slechts enkele minuten kost om ook dit keurig in orde te doen zijn. Het behoeft nauwelijks gezegd, dat voor de ontbijttafel met evenveel zorg gedekt moet zijn als voor de overige maaltijden. Velen gunnen zich evenmin tijd om zich na het koken even op te knappen, gezicht en handen te wasschen en om het huis- houdschort, dat meermalen kenbaar ge dragen is uit te trekken. Als men in de keuken bezig is geweest, dan blijven bak en kookluchtjes aan de kleeren hangen en daarom is een flink schort gewenscht. Niets is voor huisgenooten prettiger, dan wanneer de huisvrouw, zij het eenvoudig, dan toch correct gekleed is. Het is een gewoonte, in het bijzonder van vrouwen, die vlug denken, om ande ren niet te laten uitspreken. Slechts enkele „slechte" gewoonten, die geheel en al te goeder trouw worden aan genomen of overgenomen hebben wij even genoemd. Indien wij echter op ons zelf let ten, zullen wij, wellicht tot onze verwon dering bemerken, dat er meer van derge lijke kleine gewoonten zijn, die wij ons moeten afwennen. HUISJAPON. 328. De smalle voor- en achterbaan van de rok van deze aardige huisjapon loopen door tot de schouders en wor den langzamer hand breeder. De mouwen zijn van boven wijder dan van onderen. Kraag en man chetjes worden gemaakt van de zelfde stof. Een aardig gekleurde strik geeft iets jeugdigs aan deze japon. Drie knoo pen en een bree de ceintuur fleu ren dit model ver der op. Patronen ver krijgbaar in de naten 41 en 46 a f 0.58. DE GROOTE MODE. De groote mode, ook voor 's avonds, zijn sa tijnen en georgette blou ses met lange rokken, soms zelfs even slee- pend, veel wordt zwart wit verwerkt. Links is een model met mou wen, die aan het bo vendeel ingehaald zijn terwijl voor- en rug- deelen door een glad stuk zijn verbonden. Bovenaan is een kimo- noblouse, waarvan do mouwdeelen met smock werk zijn versierd. Het derde model is. eenvoudiger, heeft een groote strik met plissé's afgewerkt, die ook aan den onderkant der rech te mouwen gezet zijn. Over het algemeen kenmerken de blouses en japonnen zich door een hooge halslijn; zeer practisch voor koude dagen. PRACTISCHE KLEEDING VOOR DE HUISVROUWEN. Huisvrouwen moeten bij hare werkzaam heden practisch gekleed zijn, zoodat zij zich gemakkelijk kunnen bewegen, het geen echter allerminst wil zeggen, dat zij niet de noodige zorg aan huiskleeding moeten besteden. Niets werkt onaangenamer op huisge nooten dan een vrouw of moeder, die zich zelf veronachtzaamt en niet om haar uiter lijk geeft. Zonder groote moeite kan een ieder, zelfs als zij alle werkzaamheden moet ver richten, of althans over weinig hulp be schikt, hetgeen tegenwoordig geen zeld zaamheid is, netjes voor den dag komen. Een japon, die zich aanpast aan het ge stelde doel moet zeer eenvoudig zijn, wei nig of geen garneering hebben, terwijl er een ruim mouwschort over gedragen wordt hetzij wit of grijs, naar gelang van het werk of in een of ander fantasie weefsels. Deze groote schorten of overalls vormen op zich zelf reeds een japon en kunnen deze met warm weer dan ook gerust ver vangen. Ze worden met halflange of lange mouwen gemaakt, hebben flinke opgestik te zakken en worden met knoopen of ban den, die aan de voorpanden gezet worden, gesloten. Vooral als men werk doet, waar- bij men bewegingsvrijheid noodig heeft, zijn overalls buitengewoon practisch. Zelfs met een gekleedere japon kan men allerlei keukenwerkjes verrichten met een overall, omdat de japon volkomen afgeslo ten is. Men vergete bij koken en braden en evenmin bij stoffig werk niet om een klein mutsje of doekje over het haar te dragen, waardoor het veel minder gauw vet en vuil wordt. Bij witte schorten wordt een wit batisten mutsje gedragen, terwijl bij cretonne of satinetten een zelfde mutsje of driehoek gemaakt wordt, om het haar te sparen. Indien men zich steeds gewent om groo te schorten over een nette huisjapon te dragen, dan behoeft men niet in verlegen heid te zijn, wanneer er onverwacht iemand komt. Even het schort afgedaan en... een net gekleede huisvrouw kan ten alle tijde hare bezoekers ontvangen. HEBT U AL KEUS GEMAAKT? Patronen met zeer goeden pasvorm van de modellen in deze rubriek zijn verkrijg baar bij de moderedactrice v. d. blad, Ha zenstraat 5b, Den Haag. (Girorek. 191919, t.n.v. den Knippatronendienst), voor slechts 58 cent. Een zeer groot aantal modellen zijn afge beeld in het fraaie Hcrfstmodejournaal „Herstkeur", dat gaarne na inzending van 12 cent porto kosteloos aan lezeressen wordt toegezonden. Patroonaanvragen met de vermelding „spoed" kunnen thans bin nen 3 dagen worden afgehandeld.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Het Bloemendaalsch Weekblad | 1935 | | pagina 3