I Uitzending van DIIIERS
I
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
FJ. BaKeiu
G.JJUDE, Cuisinier
I
VOOR BLOEMENDAAL, OVERVEEN, AERDENHOUT, BENTVELD, VOGELENZANG,
HEEMSTEDE, HAARLEM, EN SANTPOORT-STATION
BLOEMENDAALSCHEWEG 42 - BLOEMENDAAL
DE TWENTSCHE
BANK N.V.
Goedkoope
Reismarken
Sa ntpoort
T--vr
Ur L
-V,
29E JAARGANG
27 DECEMBER rase
CPUAG BCCO EXEMPL. N°. 4Q
POSTREKENING 191387
BUREAU VOOR REDACTIE - ADMINISTRATIE EN ADVERTENTIËN
BLOEMENDAAL
Brokj es Levenswijsheid
Een Vaarwel zonder
Wrok.
AFWEZIG:
tot 6 Januari
Tandarst
Wüstelaan
Gemeenteraad
Plaatselijk Nieuws
i
4
TER VOORTZETTING VAN
T BLOEMENDAALSCH WEEKBLAD
ADVERTENTIETARIEF:
PER REGEL15 CENT
CONTRACT SPECIAAL TARIEF
KRUIDNOTEN 4 REGELS 35 CENT
ELKE REGEL MEER 10 CENT
TELEFOON 23453 (9 TOT 6 UUR) B.G.G, 11862, 22177 OF 22576
BLOEMENDAALSCHEWEG 147
(Nadruk verboden).
Er zijn, vooral in onzen tijd, maar wei
nig menschen, die het scheidend jaar met
erkentelijkheid kunnen gedenken. De
mees'tsn1.jheeft het zorg, leed, ontgooifhe-
„V.+ TTV, ,J„r
m
ycfeeeft, eg
ming.',\U
rug, en
zij het in verbitterde stem-
schen het oude jaar niet te-
alleen, dat het nieuwe be
ter zal Ven,
In dei.Omstandigheden is het reeds
een heel ding, zoo wij zonder wrok van
het verleden afscheid kunnen nemen.
Wij staan tegenover den tijdkring,
waarmee wij zoovele dagen en nachten
lief en leed hebben gedoeld, in een derge
lijke houding als de dichter Byron, toen
hij in een zijner beroemdste verzen zijn
vrouw een laatst vaarwel toeriep.
Het was niet de dood, die deze levens
gezellin van zijn zijde had weggerukt,
maar het leven zelf. Na een korte perio
de van innig geluk had zij hem verlaten,
hun kind met zich nemend. Zij kon het
niet langer bij haar echtgenoot uithou
den.
Aan wie van beiden deze scheiding te
wijten is geweest? Het is zoo gemakkelijk,
het schuldig uit te spreken, maar zoo
moeilijk de juiste beweegredenen van de
daden der menschen te doorgronden. De
dichter is een verre van gemakkelijk man
geweest; ook liet zijn leefwijze, naar den
maatstaf der burgerlijke moraal beoor
deeld, te wenschen over. De maatschappij
vonniste hem als den verbreker van dit
kortstondig echtelijk geluk. Zelf erkent
hij fouten te hebben begaan maar hij kan
het zijn vrouw niet v^ordYen> dat ZÜ> ais
de eenige die den we^c jï zijn hart had
gevonden, hem in zijn strijd tegen het
kwaad eenzaam liet staan.
Toch verklaart hij in zijn afscheidslied,
dat zijn hart, ook indien zijn vrouw hem
nie't vergeeft, nimmer tegen haar in op
stand zal komen. Ook al zal dit afscheid
voor eeuwig zijn, toch blijft hij haar, die
al zijn fouten kent en die zijn trots heeft
gebroken, in liefde herdenken en het is
met bewogen genegenheid, dat hij haar
na haar vertrek het beste toewenscht.
Met deze vrouw zouden wij het scheiden
de jaar, met den dichter ons zelf kunnen
vergelijken. Er ligt in het heengaan van
de jaren altijd iets verradelijks. Zoo'n pe
riode duurt zoo kort; wij meenden al den
tijd nog vóór ons te heb'pen om ons best
te doen en gelukkig 'te wezen en daar ls
ons deze gelegenheid alweder ontsnapt.
Ontsnapt voor immer; de tijd keert nim
mer terug.
Verzuimde gelegenheden, misbruikte ja
ren, ze zijn zonder pardon. Wij mogen
bidden en smeeken, wij mogen ons opwin
den tot toorn, wij mogen den vertrokkene
wilde verwenschingen nazenden of hem
met teedere liefdesbetuigingen tot terug
keer verlokken, het afgeloopen jaar is
even onaandoenlijk, even onvermurwbaar
als de vrouw van den dichter. Koel en
zakelijk wordt het jaartal 1935 voor 1936
verwisseld, evenals dit het vorig jaar is
gebeurd en het volgend jaar weer zal ge
beuren, Ons leven loopt af; de dood na
dert; we kunnen geen stap terugdoen, el
ke daad brengt haar onverbiddelijke con
sequenties mee; het verleden wreekt zich;
berouw komt altijd te laat.
Dit onherroepelijke, het is het schrij
nende dat Bryon bij het afscheid van zijn
vrouw kwelde en dat ons kwelt bij het af
scheid van 't jaar.
Ook wü hebben onze fouten gemaakt;
o zeker! Niemand is hiervan meer over
tuigd dan wij zelf. Maar bestaat er dan
geen vergiffenis? Bij den zwijgend voort
schrijdenden tijd niet; evenmin als bij de
koele vrouw van den dichter. In dit
„nooit meer goed kunnen maken" ligt iets
dat verbittert.
Wij hebben onze fouten gemaakt, o ze
ker! Maar was er ook geen schuld bij de
andere partij? Byron's vrouw zwijgt
hoogmoedig en ook zwijgt het scheidende
jaar. Maar wü sommen, gelijk ook de
dichter wel zal hebben gedaan, de te
kortkomingen van de tegenpartij op. De
omstandigheden waren ongunstig, nog
liet de economische crisis d'r noodlottige
sporen achter, nog was de geestelijke ma
laise van den naooriogstijd niet opgehe
ven, en wat maakt een mensch van zijn
leven, die door werkloosheid, tegenslag in
zaken, huishoudelijke zorgen of een zieke
lijk gestel wordt gedwarsboomd?
De schuld van onzen onvrede over ae
uitkomsten van dit snel vervlogen jaar
moge ten deele aan ons liggen, ten deeie
kunnen wij ons ook vrijpleiten. Maar hoe
het zij, ook deze tijdkring weder, die wij
in Januari met zooveel moed en hoop
zijn begonnen, heeft ons ten slotte jam
merlijk in den steek gelaten.. Er is alle
reden om verbitterd te zijn, op onszelf en
op de omstandigheden.
Waarom was Byron niet verbitterd, of
schoon hij gevoelde onrechtvaarig be
handeld te zijn? Omdat hij trots alles zijn
vrouw ïief had. Liefde kan niet verbitterd
zijn, hoeveel reden zij er vaak voor moge
hebben, hoe graag zij het op sommige
H-Hiai-'lina 1
het haar onder bepaalde omstandigheden
zou zijn.
Maar de liefde heeft geen keuze Zij
handelt onder dwang, onder noodzaak.
Byron kon niet anders dan zijn vrouw
liefhebben, ook nadat zij hem had ver
loochend. Zoo zijn er ook menschen, die
het leven liefhebben, het leven met al
zijn goed en kwaad, met zijn tegenstrij
digheden en wisselvalligheden. Zij kun
nen tegen het scheidend jaar geen wrok
koesteren, ook al heeft het hun nog zoo
teleurgesteld, al gaat het nog zoo onver -
zoend van hen heen. De liefde, aldus heet
het in den gewijden lofzang op haar, zij
rekent het kwaad niet uit. En wie de lief
de kent, zal het jaar een vaarwel kunnen
toeroepen, zij het een vaarwel voor
eeuwig, zonder opstandigheid in het hart.
H. G. CANNEGIETEK.
De Baad kwam Donderdag in openbare
zitting bijeen. De vergadering was te twee
uur uitgeschreven, maar de pers en de
thee kwamen ter zelfder tijd binnen,
waaruit de schrandere lezer kan conclu-
deeren, dat het comité generaal waar
mede de maandelijksche bijeenkomst der
Bloemendaalsche vroeden ditmaal inzet
ten juist anderhalf uur geduurd heeft.
Anderhalf uur antichambreeren in een
wachtkamer, waarvan de aantrekkelijK-
heden zich bepalen tot de oorkonde ter
genegenheid van de stichting der P.A. de
Genestetbank en een betuiging van trouw
in een lijstje, aan 't verdrukte vaderland
door de Graalmeisjes is een tijdverdrijf,
waarbij je als verslaggever oud kan wor
den. Alleen verveelt het een beetje.
Toen dan de trouwe van Apeldoorn de
pers en de thee had binnengeleid, viel 't
te voorzien, dat de vergadering van kor
ten duur zou zijn. 't Was 'n verschrikke
lijk tamme agenda, in weerwil van der
tien agendapunten en acht ingekomen
stukken.
Dat laatste achttal was in een snap af
gewerkt. Met uitzondering dan van het
laatste stuk, een verzoek van de afdee-
ling Bloemendaal van den Alg. Ned. Poli
tiebond, om den agent van politie Swarts,
die den dienst verlaat, een gratificatie toe
te kennen, een verzoek dat ondersteund
werd door de heeren Cassee en Schutz,
maar dat de meerderheid niet halen kon.
Ook was daar de oude Ford babyspuit
te Aerdenhou't. Bij de begrooting had de
Raad besloten, ter beveiliging van deze
buurtschap een automobiiel-mo torspuit
aan te schaffen. Maar B. en W. hadden
de baby nog eens ter dege geïnspecteerd,
waarbij gebleken was, dat zij nog lang
niet aftandsch is, hetgeen men van ba-
bies trouwens bezwaarlijk verwachten
kan. Dus stelden B. en W. voor, wat on-
derdeelen in te slaan, opdat men op een
kwaden dag niet in verlegenheid raakt en
het daarbij te laten.
■©8@©8©©8©©8©B
De Redactie van het Bloemendaals Week
blad neemt deze gelegenheid te baat den
lezers en begunstigers van haar blad, de
beste wenschen aan te bieden bij de in
trede van het Nieuwe Jaar.
„Kan dat nu?" informeerde de heer En
schedé. „De Raad heeft toch tot aan
schaffing van 'n nieuwe spuit besloten?"
De voorzitter antwoordde, zich op het
standpunt te stellen, dat de Read wel 't
crediet had toegestaan, doch da,* Sie aan
schaffing en de keuze van liét j< feenblik
waaróp, aan B. en W. was overg /.aten.
Overigens apprecieerde de héér En
schedé en met hem de heele Raad de
voorzichtigheid van B. ers W., die immers
de moeder der finaheieele porcelein tast
der gemeente is.
De gronden van Geheels moeten van
wegen worden voorzien en B. en W. vroe
gen derhalve een credieé van f 50.000.
voor MkMt van dit werk, dat te-
J vv
schaffing is. TeèJ- I f 50.000,—-^as
geen bezwaar gei ikkige gemelde,
waar zulk een voorstel heden ten dige
onder den hamer doorglijdt maar de
heer Quarles wilde wel graag weten, hoe
veel M2 bouwterrein, .van dezen aanleg
resulteert, zoodat de Raad weet, op 'hoe
veel de grond, eenmaal bouwrijp, komt.
De heer Prinsenberg trok een bedenke
lijk gezicht. Het leek hem niet koo oman-
schappelijk, wereldkundig te makes hoe
veel de gemeente in deze grondr-n heeft
gestoken, doch de heer Quarles betoogde,
dat het hem voorloopig alleen maar om
de oppervlakte van het terrein te doen
was en dat hij overigens er het volste ver
trouwen in had dat B. en W. te zijner tijd
den hoogst mogeljjken verkoopsprijs per
M2 zullen bedingen.
Maar de heer Schulz bracht de ar
beidsvoorwaarden voor dit werk 'ter spra
ke. Hij verdedigde de stelling, dat er hier
van productief werk sprake is, zoodat dit
werk onder de voorwaarden van hét ter
zake dienende collectief contract behoort
te worden uitgevoerd.
De heer Prinsenberg kon den heer
Schulz niét volgen en kon hem daarom
niet toezeggen, dat het werk op de door
dit Raadslid aangegeven wijze zou wor
den uitgevoerd. Waaraan de heer Cassee
'toevoegde, dat, waar de voorgenomen wij
ze van uitvoering de gemeente ten goede
komt, dit ten slotte ook aan de te werk-
gestelden ten voordeele strekt.
Het volgend punt betrof den vrijen Za
terdagmorgen, dien de tewerkgestelden
sinds jaar en dag genoten. Het doel, dat
bij de instelling van dezen vrijen morgen
heeft voorgezeten het zoeken naar
werk in het particulier bedrijf is niet
bereikt. Daartegenover stond, dat de ge
meente iedere week ongeveer 880 werk
uren prijs gaf, hetgeen neerkomt op
f 300.per week.
Terecht adviseerden B. en W. dan ook,
om dezen vrijen Zaterdagmorgen 'te laten
vervallen en ook des Zaterdags arbeid te
verrichten en wel vijf en half uur.
De gelegenheid tot verlof, om pogingen
'te doen een betrekking in het particulier
bedrijf te krijgen, blijft natuurlijk be
staan.
Ook bij dit punt was er weinig debat.
De heer van Riessen informeerde, of nu
niet meteen bepaald kon worden, dat een
tewerkgestelde lid van een werkloozenkas
behoort te zijn, maar wethouder Hogen-
birk schudde het hoofd. Intusschen is
deze aangelegenheid wel in bewerking.
Nog was er een korte gedachten wisse
ling tusschen dezen wethouder en den
heer Quarles over het Bloemendaalsche
en het Heemsteedsehe systeem der werk
loosheidsbestrijding, waarbij laatstge
noemde spreker aanvoerde, dat er m
Heemstede minder werkloozen zijn dan
te Bloemendaal, hetgeen z.i. niet in het
nadeel van het Heemsteedsehe systeem
sprak. De wethouder ontkende dat. In
Heemstede is de steunregeling veel uitge
breider. Hier werken de menschen er
voor.
De Montessorischool aan den Vijverweg
althans de opvatting van haar architect,
vindt in den burgemeester geen bewon-
ABONNEMENT:
F 1.00 PER HALF JAAR BIJ VOORUIT
BETALING.
LOSSE NUMMERS5 CENT
Gevestigd sedert 1920
lordenstraat 74 - lelet. 13132
HAARLEM
deraar, Hij gewaagde ten minste van een
„glazen kast", die thans uiiDreiding be
hoeft In verband waarmede het school
bestuur heeft verzocht, een stukje ge
meentegrond te mogen koopen en gaf als
zijn meening te kennen, aat de plannen
van het bestuur niet behoorden te worden
goedgekeurd. Maar een paar raadsleden
deden een goed woord voor de school en
betoogden, dat de voorgenomen uitbrei
ding een levenskwestie voor deze onder
wijsinrichting is. Toen ontving de Mon
tessorischool de gevraagde dispensatie v.
het bepaalde art zooveel yan de bouwver
ordening.
Bij de rondvraag informeerde de heer
Bouvy naar de mogelijkheid van 'n borg-
stellingsionds, 'ter bestrijding van de ge
volgen van de malaise onder den midden
stand.
De voorzitter antwoordde, dat een en
ander in overweging is en wellicht in
grooter verband zal w,orden uitgewerkt.
De oWer de aanhebt
voor dff ,3g.WA Voor jy^p i~y
lier gebisi. k occiemü en gaf in overvltii 1
zulk een verordening te ontwerpen.
De voorzitter erkende, dat deze aangele
genheid aandacht verdient, al vreesde hij,
dat zich bezwaren zouden voordoen en de
vraag onder 't oog zal moeien worden ge
zien, of men eigenlijk een eigenaar van
gronden, waarover een weg. is of wordt
gelegd, wel mag beperken in zijn eigen
domsrecht.
Voorts vroeg de heer Enschedé, of oe
heer v. d. Meer, die zich voor de finan
ciering van het plan kop Zeeweg geïn
teresseerd had getoond en wiens naaeie
mededeelingen voor 15 December tege
moet waren gezien, nog iets van zich haa
laten hooren. De voorzitter antwoordde
ontkennend, zoodat ingevolge Raadsbe
sluit de heer van Nes te Apeldoorn thans
de gemeente zal adviseeren.
De heer Cassee vestigde er de aandacht
op, dat een in Haarlem verschijnenae
woninggids onjuiste mededeelingen om
trent het aantal opcenten, dat Bloemen
daal op de Gemeentefondsbelasting heft.
bevat. Natuurlijk zullen B. en W. den uit
gever verzoeken, deze vergissing te her
stellen. En dan vroeg hetzelfde Raads
lid de colportage met politieke en andere
drukwerken in de buurt van het Kenne-
mer Lyceum te beteugelen uit overwe
gingen, die ons niet heelemaal duidelijk
werden, te minder, toen de voorzitter ver"
klaarde, dat hem van klachten en orde
verstoringen e.d, niets bekend was. De
vrijheid van drukpers kwam er zelfs aan
te pas en het einde was, dat de voorzit
ter beloofde, aandacht aan deze colporta
ge te schenken.
Waarna de vergadering eindigde, zoo
als ze begonnen was: in comité-generaai.
en hjn doet inboeten, en zeker in dezen
tijd te betreuren is.
Intusschen is de Haarlemsche midden
stand weer de dupe.
De heer van der Veld, een der jongste
R.K. raadsleden had zelfs een voorstel
gereed om de winkels op Oudejaarsavond
om 6 uur te sluiten. Dit echter bleek in
strijd met de winkelsluitingswet, welke
wet sluiting vóór acht uur niet toestaat.
Er bleek echter wel een meerderheid in
den Raad te zijn, ongevoelig voor het zeer
goede betoog van den waarnemenden
burgemeester, wethouder Roodenburg, die
den Oudejaarsavond een avond van groo-
te beteekenis noemde, speciaal voor den
verkoop van spoedig bedervende en aan
verschheid inboetende eetwaren, zooals
visch en banketbakkersartikelen, waar
van alleen een Isegrim of stumperd dien
avond af blijft.
Bij 't uitgaan van dekerk en door van
buiten komenden wordt na achten op
Oudejaarsavond veel gekocht.
De meerderheid van den Raad bar!
de uit de communisten, pei
S,P/.,A not"efc,J
';óïqos suiaei ..„men tegen eikaaivu.
h niet uit vroomheid.
Y a mtwd
den Berg.
HAARLEMSCHE RAAD.
Aan de Haarlemsche middenstand is
vorige week weer eens een slag toege
bracht, doordat de Raad het voorstel van
B. en W. om op Oudejaarsavond de win
kels te veroorloven tot 'tien uur open ie
blijven, heeft afgestemd en dit dank zij
het bij de stemming uiteenvallen van ae
fracties der SD.A.P. en der R.K, Staats
partij, welke zich in twee kampen split
sen.
Een verschijnsel, dat zich vooral in de
R.K. fractie met name op 't stuk van
werkverschaffing en werkverrruiming den
laatsten tijd meermalen heeft voorge
daan.
Men kan alle respect hebben voor de
persoonlijke of onpersoonlijke meenihg
van ieder raadslid, maar indien in een
fractie de stemmen tegen elkaar wegval
len boet zij als geheel aan beteekenis in,
wordt de stemming een loterij en kunnen
B. en W. hoe langer des te minder bij
hun beleid rekenen op een meerderheid
in den Raad, wat dit beleid aan zekerheid
„DE LIBERAAL-SOCIALISTISCHE
BEWEGING".
Men schrijft ons:
Deze jonge Vereeniging hield WoeiJ
dagavond (18 December) in de KroorjËglise.
len van Gebr. Brinkmann, alhier, eeni
eenkomst met genooaigden, waarin
heer C. Verwey, voorzitter der per
propagandacommissie, 'n rede hield,
in hij de volgende stellingen verdei .r Krafft.
Het particuliere grbotgrondeif
is de laatste grond van den noo< ente.
economische onvrijheid, zoowel vf ,dt.
loondienst-verhouding levende ir
van den middenstand: omgeke
onbelemmerde 'toegang tot aterval-onde?r
huishoudelijk gebruik van den^egeering nog
allen, die hem voor hun arbe
en begeeren, grondslag ergerenden Raad
voor de economische zelfsta waterval-onder
het geheele arbeidende volkrl me(; den pre-
(De term grootgrond eig. „<,n Augustus
doori spreker bedoeld in economic
en werd door hem als volgt omschreven:
„alle grond, waarop in landhuishoudelijk
gebruik met gehuurde arbeiders wordt
gewerkt, of zou worden gewerkt, op zoo
danige wijze, dat de arbeiders een vast
loon, de eigenaren van den grond, de rest
ontvangen". Dit omvat dus veel meer dan
deze term in sta'tischen zin).
De stelling werd als volgt toegelicht;
De grond, die een onvermeerderbaar,
voor het leven der menschen onmisbaar
goed is, heeft ten gevolge van een eigen-
domsverdeeling, die uit de feodaliteit
stamt, door concentreering in de handen
van weinigen van een op zich zelf, ten
opzichte van de behoefte, zeer overvloe-
digen voorraad, het karakter van een
zeldzaam goed verkregen.
Daar, waar een onvermeerderbaar goed
van volstrekte onmisbaarheid in de han
den van een deel der bevolking is, ver
keert het overige deel in een afhankelijk
heidsverhouding tot het andere deel. Er
bestaat daar een monopolie-verhouding
tusschen beide groepen.
Het grond monopolie heeft in onze sa
menleving het gevolg, dat de bezitlooze
massa, die slechts haar arbeidsdiensten
ter markt kan brengen, daarvoor in ruil
een monopolieloon, d.i. een door den in
vloed van dit monopolie gekort loon ont
vangt.
Hierin ligt de oorzaak:
le. van de sociale ongelijkheid, die haar
uitdrukking vindt in het verschijnsel der
massale armoede te midden van den
grootsten overvloed;
2e. van den klassenstrijd, die uiting ls
van de economsche tegenstelling van be
langen der arbeiders en der ondernemers
kapitalisten;
3e. van de crises, die altijd weer, met
steeds korter tusschenruimte en in steeds
heviger graad en langer duur, sedert meer
dan een eeuw komen en gaan;
4e van het gevaarlijke exportinduatria»
lisme; gevaarlijk, want, zal de winst ba*