Volkenbond en Vrede. Dansdemonstratie tijdens de Olympiade. Bij onze dagelijksche Rondwandeling. Tentoonstelling Schilderijen en Pastels Henk de Vries. .MICA' DE OLYMPIADE. Burgerlijke Stand. Ongeveer duizend turnsters uit Brandenburg hebben eenige dagen geleden voor een talrijk publiek een demonstratie gegeven van het dansprogramma, dat zij bij de Olympische Spelen zullen opvoeren. Door omstandigheden buiten onzen wil waren we in een randgemeente beland. Er heerschte een overmatige drukte, doch alles was in de puntjes geregeld. We liepen in den maalstroom mee, om tenslotte in liet Dorpshuis te worden toe gelaten. Aangezien we geen geld hadden om op den eersten rang te zitten, konden we, dank zij den suppoost, die ons nog uit het dorpje Appel doorn herkende, zonder gevisiteerd te worden op het schellinkje plaats nemen, de eenige zetel die gratis beschikbaar was en dank zij de goede rege ling een schitterend uitzicht op de arena gaf. Met een klap op de kletstafel heette de baas alle aanwezigen welkom. Allereerst begonnen de heeren over de rekensommetjes, die gemaakt waren; de leerlingen moesten constateeren dat verschillende sommen foutief door de hoofd onderwijzers waren opgelost; er waren er zelfs bij, die zoo vreeselijk fout waren, dat een van de leerlingen, zich daarover verontwaardigd gev< e- lende, den meester een afkeuring wilde geven daar en hij drukte het procentsgewijze uit er een verschilletje was van pl.m. 42 1/8 Vo zijn rekenkunst kreeg hij van zijn klassegenooten een goedkeuring, doch kon geen bank vooruit geplaatst worden, omdat hij al in de voortse rij zat. Zoo werden er meerdere sommen behandeld, doch niet de uitkomst tellende maar wel het Na dit bedrijf wilden we met handgeklap onze erkentelijkheid betuigen, doch het bordje „stilte" belette ons zulks. Vervolgens liep het debat over de spiritualiën, die de autospuit blijkbaar meer geslorpt had dan was bepaald. Als strafmaatregel werden de spiri tualiën aan gemelde auto onthouden. Gewapend met die gedachte, heb ik enkele benzineblikken in huis genomen, men kan in dit jaargetijde bij den hooibroei, niet voorzichtig genoeg zijn. Als de roode haan eens mocht komen, weet ik waar de benzine gebracht kan worden. Daar de zon al, aardig door de ruiten brandde en het publiek zoowel als de artisten, er last van kregen, volgde er weer een harde klap en werden we bedankt voor de aanwezigheid. Daar het verdere gedeelte van de film wegens de warmte met gesloten deuren behandeld moest worden, stonden we in eenige seconden op straat. Wat het slot heeft opgeleverd, vertelt de historie niet, en zullen we ook wel nooit gewaar worden „stilte" stond op de buitendeur Op den terugweg zou ik op den hoek van een laan tegen mijn vriend de „IJsco" opgebotst zijn als ik niet juist opzij gesprongen was. De man zag eenigszins bleek en was in zijn fantasietje. Hij vertelde mij dat het niet zijn beste pak was, maar wel zijn eenige. W itte petten en jassen, meer tot de dagelijksche uitrusting behoorende, bezat hij voldoende, doch die hadden afgedaan. Toen ik hem vroeg naar de oorzaak van zijn weinig vroolijk uiterlijk, kwam het hooge woord er uit: „Ik mocht kiezen of deelen: vijf gulden of vijf dagen vacantie. Ik heb het laatste gekozen, maar ik doe het nooit weer. Het eten was niet zooals ik gewoon was, maar de sluiting was prima!" Ik informeerde naar zijn plannen. „Och, ik heb ander werk, ik ga stempelen." „Stempelen?, is dat moeilijk?" vroeg ik. „Dat leert wel," was het antwoord; „vooral als men jong is; ik heb naar den mensch gesproken nog vijftig jaar tegoed en in dien tijd zal ik dat vak wel mach tig zijn". Met een handdruk namen we afscheid. Hij met de belofte dat hij net als bij de rechtbank, ook eens op de koffie zou komen. Hc Op den hoek van den Militairenweg en Terhoff- steede wev houdt het geheele Genie-Bataljon" van gemeentewerken zich onledig met het ver breden van dien weg. De eigenaar van een der villa's heeft een gedeelte van de wildernis aan de gemeente overgedaan en thans wordt er aldaar een rijwiel en voetpad, dat ten eenemale ontbrak, aangelegd. Met snelheid en opgewektheid wordt eraan gewerkt.Maar nu het genie-corps toch aldaar gemobiliseerd is, zou in dezelfde drukte door hier een flinke rondte met lage beplanting op het asfaltdek aangelegd kunnen worden, waaromheem dë weggebruikers kunnen rijden, terwijl de bordjes „Verboden" voor dit en voor dat, verdwijnen en krijgt men een voor 100 procent ideale toestand. Thans is het hoogstens 75 Bezet en behangen met dikke, middelmatige en slanke figuurtjes passeerden ons in de vroege morgenuren de noodige rijwielen, allen met het ééne doel: water! en zon! Auto's in alle vormen, met en zonder blikwerk, de meesten tot in den nok gevuld; motorfietsen met en zonder bijspan en ten slotte de kinderen, die met het opsteken van de hand menigmaal er in slaagden dank zij een goed warm hart van een autobestuurder den weg naar zee tuffende af te leggen. De Auto „Bek" uit Haarlem had als extra attractie zeven jongens in zijn taartjeswagen verborgen; óf er aan het einde van den Zeeweg nog taartjes over waren vertelt de historie niet. Veel bekijks had een journalist op zijn rijwiel gezeten, beschermd door een strandparasol. Na zonsondergang had in omgekeerde volgorde het tweede bedrijf plaats. Menig dubbeltje heeft kunnen rollen: „Op naar Bloemendaal aan Zee". Tot volgende week, vluchtelingen! JAN HAMER. In Huize „Sinneveld", Bloemend. Straatweg 8, Santpoort-Station. blHet is een verheugende gebeurtenis, dat deze kunstenaar ons in de gelegenheid stelt, ook in de plaats zijner inwoning van zijn scheppingen te genieten; te meer wijl Henk de Vries thans sterk schilderkunst op zich gevestigd heeft en dezen zijn werk hoogelijk waardeeren. Immers viel hem niet alleen de onderscheiding ten deel uitgenoodigd te worden door den „Hollandsehe Kunstenaarskring" om te exposeeren op haar tentoonstelling in het Stedelijk Museum te Amsterdam, maar volgde daarop ook een dergelijk vereerend verzoek om in te zenden op de „Tentoonstelling van Kunst werken Levende Nederlandsche Meesters" ter zelfder plaatse. Gezien de nauwgezetheid die bij de keuring der inzendingen wordt betracht, wordt het verklaarbaar, dat de verslaggever van het tijdschrift „Revue du Vrai et du Beau", die van Parijs was overgekomen, zijn redactie zoodanig voor het werk van onzen plaatsgenoot interesseerde, dat deze later het schriftelijk verzoek deed, be doelden expert een interview te willen toestaan. Wie thans de verzameling doeken en pastels be zichtigt, die op „Sinneveld" is bijeengebracht, zal getroffen worden door den geleidelijken groei, die de expressionistische uitbeelding, welke dezen schilder zoo lief is, heeft ondergaan en die haar heeft gevoerd tot een rijpheid en innigheid, die zelfs hen, clie min of meer sceptisch staan tegenover de school van de la Croix, daarmee ten volle moet verzoenen. Men zie b.v. zijn heerlijke stillevens van pompoenen, van peeren en appels, schelpen met kiezels en veeren bijeengevoegd en zooveel andere, maar vooral zijn laatst voltooid doek: een boomstronk met terzijde, bloeiende koekoeksbloemen en op den voorgrond een paar klompen, en bewondere, naast de fijne harmonie, die tusschen de schijnbaar los daarheen geworpen objecten, getooverd is, de volle pracht van de teere huidjes der vruchten, de schit terende kleuren van zijn „strandstilleven" en vooral de schildersgave, die spreekt uit het effect van de simpele middelen, waaruit dit jongste werk werd gecomponeerd. Men geniete ook van de innig heid. waarmede een eenzame zwerver naast zijn woonwagentje en mager paardje in troostelooze verlatenheid, is weergegeven. Naast deze doeken, die, zooals de vakterm luidt, „uit het palet" ge schilderd zijn, toont de Vries ook talrijke, die naar de natuur gemaakt zijn en deze laatste zijde van zijn kunnen doet stellig voor de eerste niet onder. Schoone bloemstukken ontstonden van zijn hand, naast landschappen en portretten. Onder de eersten treft ons o.a. een pastel: zinnea's, gezet tegen een donkerblauw tafelkleed, die een feest voor de oogen is; niet minder is dit ook een veld- boeket, een stuk dat in de collectie bloemstukken van het T jler's Museum te Haarlem niet uit den toon zou vallen, of een groot pastel, waarop een paar takken Prunus in bloem en tros in gele vaas, gezc! zijn voor een geopend venster in juichend voorjaarslicht, een beeld van zuiver-gevoeld lente- geluk. Daar is ook een boschgezicht met herten gestoffeerd, waarop licht en ruimte tusschen de dmgen-zelf, zoo goed zijn geslaagd, dat het de be wondering van kenners opwekt. Daar is een gezicht op een boeren-erf, waarover de rust en stilte van een Zondagmorgen liggen uitgespreid. Daar is nog zoo veel schoons, dat wij het ont dekken daarvan aan de bezoekers willen overlaten; doch één pastel kunnen wij niet ongenoemd voorbij gaan: een vogelnest met blauwe eitjes (heeren museumdirecteuren, ter aankoop aanbevolen!) IIoc rijk aan contrast is Overigens het oeuvre van de Vries: in dezelfde omgeving van dit idyllische vogelnestje en van het portret van een blonde kleuter, staat een geweldige bokser van barbaar- sche allures ten uitval gereed, als was hem de t. ijM .iva., <le antieke Cliineesche .nCsf'ermantcl (a thing of beauty!), die de schilder hier heeft opgehangen als studie-materiaal voor zijn leerlinge: De tentoonstelling is geopend iederen Zondag Aan 1013 uur; de toegang is kosteloos. B. bl- „R.K. De beide Middenstandsvereenigingen, c Middenstand Bloemendaal-Overveen", de „Bloemendaalsche Middenstands-Vereeniging hebben besloten deel te nemen aan de „Mica", de Middenstands-Campagne, die van 10 tot en met 24 October a.s. gehouden zal worden. Aan deze „Mica" wordt een groote attractie verbonden in den vorm van een bonnensysteem. Bij een aankoop van 50 cent ontvangt de kooper een Micatje, waarmee schitterende prijzen, als een landhuis, auto, of ameublement gewonnen kunnen worden. Voor de winkeliers is het van belang aan deze Mica deel te nemen; tot 15 Juli a.s. bestaat nog gelegenheid zich op te geven bij de leden der plaat selijke Mica-Commissie Bloemendaal-Overveen, de heeren: II. Beekman, Bloemendaal; J. A. Gras, Bloemendaal; H. Loliman, Overveen; W. Scheep stra. Bloemendaal; J. R. Stuyt, Overveen; J. Tuilenaar, Bloemendaal. Te zijner tijd volgen uitvoerige mededeelingen over de a.s. Mica-weken. o Spreekuur Wethouder Hogenbirk. blWethouder Hogenbirk is verhinderd op 8 Juli spreekuur te houden. blDonderdagmiddag 25 Juni (juist even te laat om nog in ons nummer van Vrijdag j.l. te worden gepubliceerd) vergaderde in Hotel Duin en Daal de commissie van moeders en opvoedsters uit de Vereeniging voor Volkenbond en Vrede. De vergadering, die een openbaar karakter droeg, was zeer druk bezocht. De presidente, Mevr. A. M. Nienliuys-Versteeg, heette de aanwezigen hartelijk welkom en sprak er haar voldoening over uit dat aan den oproep tot deze bijeenkomst zoovelen hadden gehoor gegeven. In haar inleiding over het doel van de commissie wees spr. er op dat het er om gaat de jeugd de vredesgedachte bij te brengen. Er is reeds veel gedaan om dit doel verder uit te breiden en te pro- pageeren. In 1928 verscheen voor het eerst een propaganda-blad „De jeugd en de Volkenbond", dat dit jaar in dertien verschillende landen is ver spreid en in 14 talen geschreven met een oplaag van meer dan een half millioen. In ons land is een schrijven verzonden aan alle hoofden van lagere scholen w aarin de medewerking wordt ingeroepen om de schoone vredesgedachte onder de kinderen paedagogisch te ontwikkelen. Uit de propaganda-commissie voor Volkenbond en Vrede is indertijd deze commissie gesticht, welke nu reeds meer dan 100.000 werkende vrou wen telt. Vroeger, ja zelfs tot voor korten tijd, stond d( vrouw buiten dezen moeilijken, maar dankbarer arbeid, het wereldgebeuren was niet het terreii der vrouw, doch sinds den wereldoorlog is de vrouw haar taak bewust geworden, al was de actie in dei' beginne slechts gering en van weinig beteekenis. de activiteit zwelt aan en groeit, getuige de vrou wenvredesgang te Amsterdam van meer dan 18.00( vrouwen. Spr. dringt aan op samenwerking en belangstel ling; zooals het met alle actie gaat zijn ook hiei middelen noodig. Den aanwezigen werd verzoehl kennis te nemen van het inteekenbiljet dat in de zaal was verspreid, waarin de gelegenheid werd opengesteld lid te worden van Volkenbond en Vrede, en medewerkster of donatrice der Com missie van Moeders en Opvoedsters uit genoemde vereeniging te worden. Mevr. Nienhuys eindigde met een gedicht van Dirk Coster, geïnspireerd op de kort geleden ge houden vrouwenvredesgang, op den welbekenden datum: 18 Mei. Aan den oproep om daadwerkelijke sympathie te betuigen werd door de aanwezigen gaarne vol daan. Mevr. H. de Balbian-Verster las daarna een zelf vervaardigd familietafreel „Doe het nu" na vooraf dit stuk te hebben toegelicht. Dit tooneelspel is met overweldigend succes den 16en Mei opgevoerd in de Stadsschouwburg te Haarlem. Het stuk verhaalt o.m. de blijheid en het geluk in een vredig gezin, dat al spoedig wreedaardig wordt verstoord door oorlogsberichten. Deze eerste berichten zwellen aan tot wreede werkelijkheid, zoo zelfs, dat terwijl Vader aan het front is, de stad waarin de familie woont door een luchtaanval wordt geteisterd, eerst van bommen, en daarna van gas; als de mannen, die nog niet op het „veld van eer" zijn gesneuveld, in de stad terug- keeren, vinden ze de achtergeblevenen in een erbar- melijken toestand, of reeds gedood. Het voorgelezene werd met groote aandacht gevolgd. Na de pauze droeg de bekende dichter Martien Beversluis enkele verzen voor van zijn nog onge publiceerde bundel „De Witte Bloem". Martien Beversluis begint met een inleiding waarin hij zijn vreugde uitspreekt over de activi teit van den Volkenbond, door de fascisten vaak zwendelbond genoemd, over de actie van de vrou wen, het verhevene dat alle rangen, godsdiensten en ideeën wegvallen, gedemonstreerd te Amster dam door 18.000 vrouwen in getal, en verhaalde vervolgens dat hij meer dan vier jaren (1914'18) oorlogscorrespondent geweest is aan de Marne, om tenslotte de schoone verzen te vertolken, o.m „Keer weer o vrede", „De Oorlogsidioot", im pressie van een verhaal van een soldaat die aan de Marneslag is geweest, „De gewonden", de sensatie die iemand meemaakt voor het voltrekken van zijn doodvonnis door den strop, doch op het laatste moment gratie ontvangt: „Mijn vader ligt dood op 't Zand" (een Abessinisch meisje), „Vijanden", „Twee geraamten", „Paul en de Vlinder", en een gedicht van Edy Koster „Mijn Zoon". De gedichten van dezen kunstenaar, met over tuiging voorgedragen, vonden veel belangstelling. Na een woord van dank aan de medewerkenden werd de bijeenkomst door Mevrouw Nienhuys gesloten. De Australische zwemmers zijn In Berlijn aangekomen, waar zij met de training zijn begon nen. Hierboven zijn ze te samen met een paar Olympische leiders In het Olym pische zwemstadion gefotografeerd. BLOEMENDAAL. Bevallen: S. M. van Daalen-Goedhart, z.: M. P. L. Eldering-Peltenburg, d.B. Roos-Döns- zelmann, d.; Jkvr. M. A. van Son-Teixeira de Mattos, d.; J. Nieuwenhuijs-Dibbetz, z. Ondertrouwd: Th. N. Hillyard en H. J. C. Rieder. J. G. Kleist en E. Lindeman. Gehu w d: J. A. van den Akker en H. H. Reipka. Overleden: J. Klepman, 59 jaar. S. W. van Taack Trakranen, 74 jaar. Vaardigheidsproeven. blOp het sportveld aan den Zeeweg, in de gymnastieklokalen van de Julianasohool (Wi)Icm de Zwijgerlaan) en van de St. Aloysiusschool, zijn hedenmiddag door de „Vereeniging van leeraren en onderwijzers in de lichamelijke opvoeding in Neder land" vaardigheidsproeven in lichaamsoefeningen gehouden voor de leerlingen van de zesde klassen van alle lagere scholen in deze gemeente. Personalia. blMaandag j.l. slaagde te Den Haag voor de akte onderwijzeres voorbereidend onderwijs (leid ster Kleuterschool) mevrouw A. Wiers Blitz, leer linge van den cursus ter opleiding van „Fröbel onderwijzeressen", Kleverlaan 79, Bloemendaal.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Het Bloemendaalsch Weekblad | 1936 | | pagina 3