GEEN SPRONG IN HET DUISTER Koninginnedag „Het Bloemendaalsch Weekblad"! SCHOOLBOEKEN De Twentsche Bank N.V. - Bloemendaal ALLE BANKZAKEN Zondagmorgen 30e Jaargang - No. 14 28 Augustus 1936 Oplaag 5000 Ex, Algemeen Weekblad voor Bloemendaal, Overveen, Aerdenhout, Bentveld, Vogelenzang, Heemstede, Haarlem en Santpoort-Station ADVERTENTIEN ABONNEMENTEN TOEGANG VRIJ 0°k RECHT OP HET DOEL AF, VAST IN HET ZADEL, DE LEIDSELS MET IJZEREN VUIST OMKLEMD: Voor Bloemendaal en Omstreken: Firma A. VERNOUT 'T KAASWINKELTJE HET BLOEMENDAALSCH WEEKBLAD Advertentiënper regel l 0.15. KRUIDNOTEN, kleine advertenties, 4 regels f 0.35, bij vooruitbetaling. Elke regel meer f 0.10 BIJ CONTRACT BELANGRIJKE KORTING Bureau voor Redactie en Administratie en Advertentiën: KORTE KLEVERLAAN 66, BLOEMENDAAL Telefoon 23453 Postgiro No. 191387 Abonnementsprijs bij vooruitbetaling fl.per halfjaar Abonnementen kunnen steeds ingaan, maar zijn ver bindend voor bet loopende halfjaar. Losse nummersf 0.05. Bloemendaalscheweg 147 - Telefoon 23270 Goedkoope Marken voor reisdoeleinden. - Assuranties. - SafeTloketten vanaf f 5.per jaar. 31 Aug. 1936 - te Bloemendaal zal ook dit jaar uitmunten door gepaste Feestvreugde Groote Kermis, alles aanwezig. O BLOEMENDAAL \r\ TELEF 232ÖO, \Q ISLVNEN) tó, MET LEKKERE PALING DE OPWEKKING VAN DEN JONGELING. En Hij ging toe en raakte de baar aan-, (de dragers nu stonden stil), en Hij zeide: JongelingIk zeg u, sta op!" Lucas 7 vs. 14. De aanschouwing van een begrafenisstoet stemt ons somber. Wanneer het een afgeleefd mensch betreft, voelen wij de tragiek van den dood minder ernstig. Wij weten, dat de oude eikenboom eenmaal zal worden geveld. Daar is geen ontkomen aan. Maar als het een jong mensch betreft, dien ge grepen en meegesleurd wordt door die ontzag wekkende macht van den dood, dan staan wij een wijle verbijsterd door de schrijnende tragiek van dit gebeuren. Er is geen hardere zaak, dan dat ouders zich een geliefd kind afgenomen zien. Veel kan je in dit gecompliceerde leven overkomen, wat je neerdrukt, waarover je tobt. Wanneer je b.v. met al je wroeten en wurmen een voorheen zoo bloeiende zaak naar den kelder ziet gaan; of je geraakt zonder werk, terwijl alles binnen in je schreeuwt naar arbeid en zelfstandig onderhoud; ofnoem maar oper is zóóveel gebroken heid in het leven, dat al het papier in de wereld tekort zou schieten om dit op te schrijven Maar God heeft in Zijn groote wijsheid aan den mensch een goede dosis veerkracht geschon ken, waardoor hij in staat is, niet om deze ge brokenheid op te heffen, maar om er met beide vuisten tegen te vechten en zoodoende er boven uit te komen. We laten ons niet zoo gemakkelijk in een donker schuilhoekje van het leven weg stoppen, terwijl het licht en de levensblijheid als een onvergankelijke rijkdom onze zielen vervult met een altoos durend verlangen er naar. Dit is het wonderlijke van al wat leeftdat het zich aan dat leven vastklemt en van dat leven wil maken wat er van te maken is. Daarom kan 's levens gebrokenheid ons wel voor een tijd neerslaan en ons hart vervullen met bange zorg, maar nooit raken wij er zóó diep onder, dat wij het hoofd niet meer kunnen oprichten. De geweldige energieën, die het leven onuit puttelijk bevoeden en verrijken, schermen ons voor totale inzinking en blijvende moedeloosheid. Maar de dood, als groote verbreker van bloeiend levensgeluk, is ook de groote vijand der geestelijke krachten, waarmede de mensch gewapend is. Hij kan soms zoo diep in het leven ingrijpen, zóó grondig alle levensenergie rooven, door iets dierbaars van ons weg te nemen, dat het lijkt als had die dood ons zelf aangeraakt. Achteruitgang in zaken kan door maatschappe lijke invloeden tot staan worden gebracht, een zieke kan weer genezen en voor den werklooze gloort nog altijd de hoop op het herkrijgen van arbeid. Er ia niets of bijna niets, dat als zoodanig „MAIS0N IV0NNE". Speciaalzaak in Verlichtings-Artikelen. Het betere genre. Aparte Modellen. Lage prijzen. Eigen Ateliers. Ook overtrekken wij uw kap. Gierstraat 38, Haarlem, Telefoon 10925 volstrekt hopeloos is; aan elk geval, hoe funest en somber ook, zit nog een kantje, waaruit hoop te putten valt. En het zijn vooral de snel wisselende factoren, waaraan onze moderne tijd zoo rijk is, die soms plotseling en ongedacht het leven van enkeling of groep uit het somber duister opheffen tot lich tenden hoogte. Ook de maatschappelijk ontspoorde behoeft niet te wanhopen, waar er zoo veel nuttige in stellingen zijn om hem weer op de rails van het leven terug te plaatsen. Zelfs voor geesteskranken bestaat altijd de kans, hoe ldein soms ook, dat zij door de hoogere wetenschap weer tot het nor male leven terugkeeren. Maar achter den dood staat in dit leven geen engel der hoop. Daarom is hij zoo wreed en tegen natuurlijk. Tegenover de majesteit van den dood zwijgt alles stil en er valt ook niets meer te zeggen, omdat men voor een voldongen feit staat. Woorden van troost stuiten af op de matelooze droefheid van lien die achterblijven en die met zooveel teere banden waren verbonden aan den gestor vene. Er is iets gebroken in onze ziel, wat niet meer te helen valt. Ock in het huis der weduwe uit de stad Naïn, die Lukas ons beschrijft, was de doodsengel binnengetreden. Haar man had hij reeds weg genomen. Maar alsof dit nog niet. genoeg waij haas kimt,' juin opgewassen tblj*oifgclifi>,i met een leven vol schoone beloften vóór zich; eischte hij ook opDenk het u in, met hoeveel liefde zij dit eenige kind zal hebben opgevoed! Na het sterven van haar man had zij elke schrede van dit kind angstvallig bewaakt, hem met duizend zorgen omgeven, hem met haar sterke moederliefde omringd als door een muur, om elk gevaar ver van hem te houden. Het vader- loozè kind had zij dubbele liefde geschonken. Dat kind was haar wereld, hij was de lucht door welke zij ademde en leefde, het kostbaar kleinood waarin zij zag de herleving van haar gestorven echtgenoot met zijn deugden en gebreaen. Dat kind was een onderdeel van haar eigen leven en zonder hem zou dit leven doel- en waarde loos zijn. In haar liefde tot hem lag haar kracht, haar moed, haar hoop voor het leven besloten. Hoe beroofd ook, dit eenig kind was de troost rijke balsem voor de pijnen door haar weduw schap. Maar ook dit kind werd ziek. O, hoe zorgvol en met welk een weergalooze teederheid zal zij hem hebben opgepast! Geen offer zal te groot, geen moeite zal zij ontzien hebben om deze krankheid tot staan te brengen. Vergeefs echter. Het kind stierf en het zal voor haar zijn geweest alsof met hem ook haar eigen levensvlam werd uitgeblusclit. Hemel en aarde schenen samen te spannen om voor haar den beker der bitterheid te doen overloopen. Mensehelijke troost kon hier geen uitwerking hebben en in haar verder leven zou iedere dag het moederhart blijven bloeden tot ook haar aardsche huis zal zijn afgebroken. De begrafenis: de rouwdragers waren in de -rondgegaan, de klaagvrouwen hadden den tgestöTv euc la ngdurig- en Tuide beweend naar- Oostersche wijze. Over de arme weduwe was alles heen gegaan, geheel verzonken als zij was in haar smart. Het üehaam had men zorgvuldig zoo dient de moderne Zakenman zijn onderneming te besturen, doch zonder doelmatige reclame is dit niet mogelijk. V- 4 BLOEMENDAALSCHEWEG 53 (bij het Postkantoor), Telefoon 23039 Neemt proef met onze fijn Belegen Leidsche15ct.p.pond Boeren-Leidsche a 35ct.p.pond Leidsche kaas zonder korst 6ct. p. ons KONINGSTRAAT 56 (bij de tramhalte) Scherp concurreerende prijzen in Boter, Kaas en Eieren. in doeken gewonden en op een baar gelegd. Er was groote deelneming voor deze begrafenis. Men was bewogen met het tragisch lot dezer vrouw, die nu alles verloren had. Een groote be grafenisstoet trok de poort der stad uit om de laatste eer te bewijzen. Doch hier gekomen stootte men op een anderen stoet, .die niet minder groot was. Waarschijnlijk is, dat dit aanleiding tot vertraging gaf, zoodat de-menigte, die one!; Jezus was, 'gelegenheid k eeg. tot zien. De doodsbaar in het midden der volks menigte zei reeds genoeg, maar de arme, door smart verteerde vrouw achter den baar, wekte innig medelijden. Ook Jezus zag wat hier geschied was. „En de Heer, haar ziende, werd innerlijk met ontferming over haar bewogen en zeide tot haarWeen niet." (vers 13.). Hoe Niet weenen Nu zij dit laatste dierbare •bezit wegbracht om er voor altoos van te schei den? Niet weenen nu die wreede dood zijn zware hand had gelegd op het laatste pand harer liefde waarop zij al haar hoop gevestigd hadNiet weenen, nu haar moederhart door de harde slagen van het leven verbrijzeld was? Vreemd 1 Hoe kon deze Rabbi dit zeggen Zij blikte tot Jezus op en zag een vriendelijk gelaat waarop vóór alles milde goedheid te lezen was. Zij zag nog meer! Zóó groot kon haar droef heid niet zijn, dat zij niet zou opmerken de inner lijke bewogenheid van Jezus over haar droeven staat. „Hij ontfermde zich over haar", zoo staat er. D.w.z., dat Hij niet alleen met haar meevoelde, maar ook haar wilde helpen. In ontfermen ligt het actieve en het passieve beide besloten. Men voelt niet alleen mede, maar tracht ook het slacht offer te helpen door een daad. Deze ontferming van Jezus zal de vrouw goed hebben gedaan. Maar haar helpen, neen, dat kon ook deze Rabbi niet! En Zijn woord: „Ween niet" was dus eigenlijk misplaatst, daar ook deze vriendelijke Rabbi begrijpen moest, hoe ont zaglijk zwaar haar deze gang viel. Zij liet het moede hoofd weer zinken en wilde verder gaan. Haar kon immers niemand helpen! Maar wat was dat? De Rabbi trad naderbij tot vlak bij de dragers van den baar, waarop de jongeling lag uitgestrekt. Hij strekte zelfs de hand uit en raakte den baar aan om te beduiden, dat men niet verder moest gaan. Wat wilde deze man toch? De weduwe en de menigte met haar, zagen met spanning toe wat er gebeuren ging. „En Hij zeide: Jongeling, ik zeg u, sta op! En de doode zat overeind en begon te spreken. En Hij gaf hem aan zijne moeder" (vers 14 en 15). Het wonder was geschied! De Levensvorst had Zijn goddelijke macht getoond! Goddelijke ont ferming had hier door een daad ingegrepen. De jongeling was ontrukt aan het doodenrijk om weer tot het volle leven terug te keeren. O, wat zal die moeder hebben gejubeld, toen zij haar zoon weer levend en gezond in de armen mocht klemmen, hem weer in haar huis terug mocht voeren, om daar, in plaats van een be grafenismaaltijd een feest aan te richten, zooals er nog nooit een feest in Israël was geweest! Meer nog: dit wonder der opstanding uit den dood aan haar zoon gewrocht, zal deze weduwe, evenals een Maria Magdalena hebben gebracht aan de voeten van Hem, die in eindelooze ont ferming zich neerbuigt tot allen, die vermoeid m belast zijn.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Het Bloemendaalsch Weekblad | 1936 | | pagina 1