COGNAC „AUTHENTIGUE" 3 STER RS <"->• 'Xïïiii Zoodarmorgeini KLOOSTERBALSEM KNEUZINGEN 'n Streeling voor de tong tijdelijk f 2.50 per flesch aarHeijdt U altijd itingen ion Vrijdag 28 October 1938 ooof HANDSCHOENEN WOLLEN SHAWLS OSTADESTRAAT 4 - TELEF. 10413 TOONEEL AGENDA. Alom waardering in ons land MAGGI5 AROMA AKKER'S De bekende Fransche UW WINKEL! faAHj.i^co KLEVERPARKWEG 24 TÈLÈF. 10644 eve, iCHTl dragen kleeding- YDT bijzondere laat U daarin een jrteering voor jngens van eiken modellen zijn het ebied gepresteerd :en zijn zeer laag I's 7 IK IN BROEKEN en fruithandel, M. laan 42. Verspronckweg 163. is Sehubertlaan 73, dvoortschelaan 57, ipentorenvest 42zw. Ier Rijksveldwacht, le Vooruitgang- A. W. M., Zand- i. :n. Cronjéstraat 69. V. G., Commercieel brieken „Pax Hol- m, Kleverlaan 145. raat 28. De Volant" Zurlohe, raat 170. d., groentenhandel, J. J., assuradeur, ïout. van Wijk, Zand- 1. oeksen, Zrs. C. E., 2, Aerdenhout. lis", Jan van Goyen- eef 137, Heemstede, en banketbakker, Dr. Dirk Bakker- r schoolver. Aerden- artkade 42, Aerden- Manege; Elswouts- oh. de Breukstr. 5. i. Broek's; Annex rhoud; Leidsche- endaalscheweg 186, levr. D., Joh. Ver fde. ouwtjeslaan 44. kade 526, Haarlem. Mauritslaan 126, lelaan 28; Overveen. immerman en aan- 17 rood. advocaat en procu- laan 60, Heemstede, autowielen; K. F. S. n 45, Bloemendaal. Mr. J. W. de; „De eg 150; Aerdenhout. ■mbrandtlaan 19; van Andringa de. n 35, Heemstede, en Ziekenverpleer t 105. larkweg 126. B. J., rDirectcu Haarlem) Hendril mstede. 0. Lich. Opv. Vei R.O. Meer en Bosch- enwoordiger Tungs rorstraat 33, Heem- ndel en Limonade 1. irnalist, Jos Cuyper ituren, Gen. Cronjé- zinkwerker. Aanleg g; Sanitaire Install. 1, van, Woninginr. rderij, Rijksstraat- k en toiletartikelen; 1 gewillig! Maar :lhëid verdubbelt g (afstand, noodig i) 2 X 2 - 4 <Qasienhooen in wol gebreid, prima kwaliteit DAMES, modekleuren, vanaf 39 HEEREN, vanaf 42 KINDEREN, vanaf29 EEN PRACHT COLLECTIE SCHOTSCHE RUITEN, vanaf25 SINDS 1898 TE AMSTERDAM. SjDelila" door Franz Molnar bij Het Nederlandsch Tooneel. (Regie A. Defresne). Een blijspel? Ja, maar dan een met een sterk amatisch accent. Of was dit accent misschien te sterk geaccentueerd en hoorde liet alles meei ichtiger en speelsch te worden opgevat? Maar -ten wij Defresne het recht als psychoanalyticus de karakters uit te diepen, dan kan er van een lede opvoering worden gerept. Het geval is vrij schamel en de verdienste steekt in de dialoog, die, zooals altijd bij Molrar, spran- :elend is. Het simpele geval is het verhaal van een iperieure vrouw. (Fientje de la Mar) die met een luden heer (Louis de Bree) is gehuwd. Maar het ig niet den ouden heer als men den bekenden ik, die zoo graag een groen blaadje lust en dat adje, dat geenszins groen was, dwarrelt op in le gedaante van de zeer geraffineerde dienstmaagd lonka (Myra Ward). Op haar was een jonge erkloozeJP.et Rienks) ook verliefd en haar hart «lanceerde füssclien een vage liefde voor dezen ingeman en de liefde voor de portefeuille, mits- ;aders liet dikke spaarbankboekje van den ouden leer. Zij legt hem het vuur zeer na aan de scheenen en wil hem alleen toebehooren indien hij haar uwen wil. Hij stelt zijn vrouw voor van hem te lien scheiden, waarin zij toestemt. Natuurlijk .oet hij haar behoorlijk alimenteeren en zij eischt [aarvoor het spaarbankboekje. Als Ilonka hoort lat dit verdwenen is, moet zij niets meer van den luden lieer hebben. Dus keert hij naar zijne hem [efhebbende vrouw terug en de verloofde van onka krijgt van haar het spaarbankboekje. Fientje de la Mar maakte van de vrouw een zeer ■aardige, met droefheid geslagene. Het zou ook ihalksch gespeeld kunnen zijn. Louis de Bree laakte van den man een zieligerd, hetgeen aan- 'aardbaar was. Myra Ward gaf zeer coquet spel is Ilonka. Zij had, dunkt mij, het meeste den stijl an liet stuk te pakken. Mèt Anton Roemer, die nestig een buffetknecht speelde, die altijd aan de leur luisterde. (De oude heer was hotellier). Reuze- ;ezellig avondje dus wel, al is dit stuk lang niet et beste dat Molnar heeft geschreven. Edmond Visser. De pikante Noorsehe visch- conserven zijn aangekomen en kenners weten wat dit zeggen wil. Zij die deze bui tengewoon smakelijke con serven niet kennen en toch van iets fijns, iets pikants houden, raden wij aan zich er van te vergewissen, dat wij niets te veel hebben be weerd. Appetid Sild, Ap- petid Bitter, Hovmester Sild, Gaffelbitter, Favorid Sild, vaatjes gekruide Ansjovisch of Hollandsche Paling, Mos selen, Haring en Makreel in gelei, fillets van Haring of Rolmops in mayonnaise of remouladesaus. Haring in bouillon, Bismarck Haring. En nog veel meer bevat onze sorteering Alles even fijn! VOOR VISCH! Sinds 1861 TOONEEL TE HAARLEM. Zaterdag 22 October in den Stads schouwburg: „Ik (de klemtoon op ik) heb den Graaf vermoord". Crimineel raadsel In 3 bedrijven, met tal van tusschenspelen uit het rijk der verbeelding, uit het Engelsch van Alec Coppel, in de vertaling van Mevrouw Weruméus Buning-Enslnck. Onder regie van Johan de Meester. „Het Residentie-tooneel", onder leiding van Dirk Verbeek, heeft Zaterdagavond met dit stuk Haarlem stormenderhand veroverd. Niet alleen Haarlem, maar ook Amsterdam. Want nadat de goede tijding over de première in Utrecht, die insloeg, naar Haarlem en Amsterdam was over gesprongen, hebben honderden uit beide steden de fauteuils, het parket en de balcons van onzen Stadsschouwburg gevuld of 't een weldadigheids- voorstelling gold. Allemaal op griezel beluste lui, lezers in hun vrijen tijd van^detectieve-verhalen en spookhistorie's. Het was dan ook weldadig. Want de griezel was niet van de lucht, maar het was een bijzondere griezel, een griezel was 't, die de grootst mogelijke vroolijkheid teweeg bracht. Men mompelt, dat de hoofdcommissaris van politie te Amsterdam met burgemeester De Vlugt in overleg is getreden om het stuk in de zoo uitermate zedelijk bestuurde hoofdstad te verbieden. Want er wordt, alsof 't zoo maar niets is, in dit stuk op grootscheepsche wijze les gegeven in het gezamen lijk of alleen, wie zal 't zeggen, begaan van het ergste misdrijf dat bestaat, hoe 'n medemenseh op geheimzinnige wijze om zeep en om zijn geld is té brengen. Het is me nog al watEn de politie- leerboeken worden er eenvoudig in geblameerd. De ijverste commissaris der recherche, geholpen door zijn scherpzinnigsten inspecteur, worden door hun talenten en ervaringen gedwongen zooveel touwen aan het geval vast te knoopen, dat het zaakje ten slotte als een kotter op een zandbank muurvast zit. En dan wordt de heele zaak afge werkt of eigenlijk niet afgewerkt in een tempo als van een versnelde film. En gespeeld wordt met een kracht en een overtuiging, dat de anders toch goed moedige tooneelschrijver voor Haarlem's Dagblad, de bekende heer J, B. Schuil, tot niet minder dan de slotsom komt dat de vennoorde graaf geen beter lot had verdiend. Wat kan het tooneel de beste menschen toch verdervenEen kasstuk, voorspelt men. Een lachstuk, dat staat in ieder geval vast. De grootste verdienste hiervoor komt na den re gisseur aan Adolph Engers toe. Van het begin tot het einde draagt hij het heele stuk, bijgestaan door Paul Steenbergen als zijn rechercheur-helper, eigenlijk een soort inspecteur, zou men zeggen, als niet de eerlijkheid dwong te erkennen dat allen samen het stuk dragen, ieder met eigen karakter, eigen steunpunt en eigen gewicht. Noemt u ze maar op. Na de twee genoemden: Piet Bron, uiterlijk een pracht lord met een deftige zelfbeheersching, die Lord Halifax niet zou ver beteren, innerlijk ten minste als we zijn eigen woor den moeten gelooven, een boef, zij 't ook wat kan samengaan, ook een liefhebbend vader. Dan-Johan de Meester, de uiterlijk fatsoenlijke Amerikaan, maar, ook alweer naar zijn eigen verklaring, een boef en een minnaar tegelijkertijd. Ot neem Mimi Boesnach, de juffrouw-van-betere dagen, die een volleerde cocotte is geworden en den inspecteur bijna het hoofd op hol en in ieder geval een beetje van streek brengt. Guus Oster Iaat op bijna bekoorlijke wijze als lijk (in tweeërlei zin) met zich sleepen, sollen en gooien. Jan C. de Vos is een schitterende drukke zaken-jood, wien het Amsteidamsche gijn niet vreemd is. Alex Pola, is de zenuwachtige directeur van het flatgebouw-, waarin zich het kluchtige drama afspeelt en hij maakt zich zelf tot een levend mengsel van een drama en een klucht. En dan de beide liftbedien den! Henk van Buuren speelde de stiekeme deug niet en Evert Burema de ronde goedigerd; zoowel in grime als in spel beantwoordden beiden geheel aan hun bestemming. Joekie Broedelet gaf heel goed het bleeke door 't leven ontgoochelde kamer meisje dat, zooals Faust dat vond in droogmakerijen haar levensdoel ten slotte vindt in stofafnemen en bedden-opmaken. De twee ondankbare rollen waren in goede handen bij Henri Duiveman als eenvoudig politie-man-in-burger en bij Mieke Flink- Verstraete als de een paar malen fiauw vallende vrouw-in-het-spel om wie 't eigenlijk ging en die zorgvuldig te verbergen had wie zij eigenlijk was Beider toewijding aan hetgeen in dit stuk schijn baar weinig beteekende, maar inderdaad onmisbaar was, was zeer te loven. Wij eindigen met een variatie op een oude kermisuitroep van een man, met hoogen hoed achterover boven een rood gezicht, en grocstem slaande met een langen stok op een reclameprent naast de kermistent waarheen het publiek gelokt werd, die roept: „Komt boeren, burgers, buitenlui, hier kunt gjj voor een cent of tien, het griezeligste ter wereld zien, maar 'k zet het u uit al die grappen, er één van allen bij te lappen". Een kasstuk! Een lachstuk. Maar toch zou ik als commissaris naar den burgemeester gaan. U gaat, waarde lezer, als dit stuk intusschen weer komt. weer naar het Wilsonsplein. T. Stadsschouwburg: Vrijdag 8.15 uur: Ilaarl. Tooneel-Club. Cabaret. Na afloop tot 2 uur bal. Zaterdag, 2 uur: Schoolvoorstelling. 1813. 8.15 uur: „Het Masker". Jeugd. Zondag, 2 uur: Groot Ned. Volkstooneel. „Hans en Grietje"8.15 uur Gezelschap Saalborn-Parser, Grompie. Maandag, 8.15 uur: Pater Malaehius' Mirakel. Ned. Tooneel. (le Abonnementsvoorstelling, Serie II). Dinsdag, 8.15 uur: „De Schakel". „Groot Slem". Woensdag, 8.15 uur: Gezelschap Jan Musch, ,,De Vrek". (300e voorstelling). Donderdag 8.15 uur: Charlotte Kohier. Romeo en Julia. Vrijdag, 8.15 uur: Haarl. Tooneel Ensemble. Frans Hals-Theater: „Levensspiegel", met Paula Wessely, Peter Petersen en Attila Hörbiger. Zondagmorgen 11 uur: „Helène Willfuer". Rembrandt-Theater: Première Nederland (gelijk tijdig met A'dam): „De avonturen van Robin Hood" met Errol Flynn, Olivia de Havilland, Basil Rathhone en Claude Rains. ca voor Maggi's Aroma! Hoe kan het ook anders voor een middel, dat zo uitstekend voldoet, om vele ge rechten in een oogwenk smakelijker te maken. Een kleine toevoeging Is reeds voldoende voor een verrassend resultaat. Daardoor is Maggi's Aroma ook voordelig in het gebruik. Flacon No. 0 kost nagevuld 14 ct 27 Luxor Sound-Theater: „Rosalie" met Nelson Eddy, Eleanor Powell, Frank Morgan, Edna May Oliver. Cinema-Palace: „De macht van het Goud" met George Brent, Claude Rains en Olivia de Havil land. „De Gevaarlijke Leeftijd" met Bonita de Granville, Dolores Costello en Donald Crisp. TOT U. Gij hebt ons geschapen tot V en onrustig is ons hart, totdat het rust vindt in U. Augustinus. Er is een beeld van Rodin, dat heet „De laatste kreet". Deze „laatste kreet" wordt geuit door een jongen, die misschien op het punt te ver drinken zijn armen achter zich omhoog strekt. Iedere spieT van zijn lichaam streeft in een laatste stuiptrekking omhoog, omhoog. Alles gaat op in de eeuwige beweging: tot U. „U" kan zoovele dingen zijn. Wij weten niet wat het voor dezen jongen was. Maar de „rust" waarnaar ons „onrustig hart" in dien U zoekt, is altijd een rust, die bevrijding moet brengen. Be vrijding van gebonden handen, die niet werken kunnen. Of van gesloten monden, die de woorden niet mogen uitspreken waartoe het onrustige liart hen dwingt. Of van angstvallig geblinddoekte oogen, die de werkelijkheid niet willen zien. „U" was voor Augustinus God. En de bevrij ding was vooi hem bevrijding van schuld, dus ver lossing. Maar lang niet hij alle menschen zijn de oogen al zoover ontbonden, dat zij kunnen zien tot Wien zij eigenlijk roepen. Wij hoorden het langzamerhand te weten, maar we weten het meestal alleen maar met ons verstand. Met woor den en misschien ook wel met veel goeden wil, misschien zelfs met verlangen, belijden wij God als den „U" van ons leven. Maar zelden met ons hart. Dat hart is te druk bezig met alle verschillende vormen waarin de „U" ons zichtbaar verschijnt. Het hart hecht zich niet werkelijk aan God, maar aan de menschen, aan de dingen. Met Augustinus hebben wij stervelingen lief, alsof zij geen stervelingen waren. Met hem laten wij onze ziel verscheuren, omdat die ziel rusten wil in de dingen, die zij bemint. Met hem ont vangen wij een vacuum, op het oogenblik, dat we meenen houvast te hebben gevonden en vragen: veroorzaken veel pijn en veel last. De huid is gewond of gebarsten; het vleesch gekneld en beleedigd, vaak tot op het been. Alles doet zeer, is stijf en opge- loopen, waardoor elke beweging U hindert. Tegen kneuzingen is Kloosterbalsem hèt middel bij uitnemendheid, want die heeft gelijktijdig een dubbele werking. Kloosterbalsem bevat aromatische ge neeskrachtige stoffen, die diep in de beschadigde weefsels dringen en daar hun weefsel-herstellende werking ver richten. Kloosterbalsem bevat echter óók stdffen, die de gewonde huid genezen. Daardoor werkt Kloosterbalsem zoo snel en grondig bij kneuzingen van eiken aard. Bovendiep ongeëvenaard als wrijfmiddel bij spit, rheumatiek, spierverrekkingen, stramheid, ischias en pijnlijke spieren. Onovertroffen bij oude en nieuwe wonden, beenwonden, brandwonden, blaren, zweren, builen, ontvellingen, schrammen, open huid. Per pot van 25 Gram f 0.621/j, pot van 50 Gram 11.04 rustig willen hebben, in een eeuwigdurende be weging. Onrustig en verontrust, zoo wil Hij. dat wij voorttrekken, naar een altijd wijkende horizon, „Tot U" is niet alleen de kreet van ons diepste verlangen, maai soms ook een onverbiddelijke zweep, die ons belet stil te staan, zegen en vloek beide. Het drijft ons voort, met een onweerstaaii- baren drang, naar mensehen en dingen, die wij nooit zullen hereiken, „zelfs niet als ze tegen woordig zijn", en dóói hen naar Hemzelf, Dien wij op aarde ook alleen maar mogen zien, zooals Mozes het beloofde land zag van verre. De vervulling van de hoogste belofte is niet van deze wereld.. Maar wij weten, dat er toch een vervulling is, ergens, eenmaal; eens zal het zijn „van aangezicht tot aangezicht", als wij „U" gevonden hebben, in het eene ding. den eenen mensch, den eenen God, Die redden kan. En zelfs als er geen vervulling was, zouden wij Na 1 November geldt weer de gewone prijs van f 3 25. Zes winkels te Haarlem. ,Wie grijpt ze vast, zelfs als ze tegenwoordig zijnl" Zelfs als ze tegenwoordig zijn, dan nog voelen we onze onmacht om ons waarlijk vast te klampen aan die zichtbare vormen, waarin God nu juist aan óns verschijnt- Misschien juist dan. Misschien hebben we gedacht: dat alleen kan mij redden. Van een kerk, een werkkring, een menseh. Er zijn nu eenmaal enkele brandpunten, waarin het heele leven zich schijnt te concentreeren. Als we God daar niet terugvinden, vinden we Hem nergens meer. Daar is de bron, en het brood, en het vuur. En ons heele wezen gaat op in die eene kreet: Tot U En misschien wordt het soms ook gegeved om tot dien zichtbaren U te naderen, waarvan het uiterste werd venvacht. Maar „zelfs als zij tegen woordig zijn", juist dan, ontglijden zij ons, de menschen, de dingen. Wij kunnen ons niet op werken tot het punt waar wij een houvast zien, het naderen wordt nooit een bereiken. Het kan komen, doordat wij teveel van ons zelf zijn vervuld, doordat de U voor ons niet werkelijk de eerste persoon is. Of doordat wi blijven staan bij den zichtbaren U, bij een mensch of een instelling of een toestand en God zelf ver geten. Wij werden „geschapen tot God", niet tot een van Zijn schepping. Maar zelfs wanneer wij dit besef in ons bloed hebben opgenomen, zelfs wanneer wij in de zicht- hare vormen werkelijk den Onzienlijke trachten te vinden, zelfs dan vindt het „Tot U" nooit een volkomen antwoord- De beweging naar boven, het voortgedreven worden door de onrust gaat door, zelfs voor het hart, waar de „rust in God" in kiem in werd neergelaten. Wanneer wij werden geschapen „tot U", dan heeft God ons hart on- ons nog blijven uitstrekken „tot U", tot dat wat op aarde onmogelijk is. Want het is niet alleen de laatste kreet, maar de eenige waardoor wij leven. Wij kunnen niet anders dan de jongen van Rodin. We kunnen niet anders dan altijd op weg zijn, altijd op zoek naar „U". En wij mogen aan God overlaten waar Hij deze onrust voor wil gebruiken, of Hij Zijn ge schenk, dat wij al te vaak tot een vloek voor ons zelf en anderen maakten, tooli nog in een zegen wil verkeeren. Wij mogen dat, zonder te vragen waarheen het ons zal leiden, naar de vervulling of voorgoed naar de ontbering. Gevonden Voorwerpen. Gevonden en terug te bekomen bij: Langeveld, Bloemendaalscheweg 31 een verm. zilveren kinder armbandje; Traanberg, Oranje Nassaulaan 64, een paar dameshandschoenen; Renoud, Sterreboschlaan 3, een muziekboek; Postkantoor Overveen: een bril: Van der Hem, Bloemendaalscheweg 341, een her dershond; Tibbert, Noordlaan 24, een muziekboek; Nieuwpoort, Pastoorstraat 34, Santpoort, een porte- monnaie met inhoud (terug te bekomen des avonds tusschen 6.15 en 7.15 uur); Egelie, Julianalaan 35, een jongensjasje; Strijbosch, Duvenvoordestraat 63, een double bril; Wempe, Noordlaan 52, een belas- tingmerk; Districtskantoor P.E.N. te Zandvoort, een Duitsche dog; Zaalberg, Leidschevaart 170, Voge lenzang, een polshorloge; Hyacintenlaan 41, Haar lem, een hockey stick; Politiebureau Overveen (al leen op werkdagen van 1012 uur voormiddags) mutsje, handschoenen, sjaal, muziekboek, Politie post Aerdenhout: een kindermutsje. 1 I

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Het Bloemendaalsch Weekblad | 1938 | | pagina 3