PAARLBERG
De Twentsche Bank N. V. - Bloemendaal
Effecten
Coupons
Safe-loketten
32e Jaargang - No. 34
Vrijdag 13 Januari 1939
Oplaag 6300 Ex,
Algemeen Weekblad voor Bloemendaal, Overveen, Aerdenhout,
Haarlem (Kleverpark en Ramplaankwartier) en Santpoort-Station
AD VERTENTIEN
ABONNEMENTEN
Tweede Groeps-Expositie der Haarlemsche Schilders.
SPECIAALZAAK IVONNE
Concert
Haarlemsche Bachvereeniging.
Van den Dubbelen Adelaar
naar het roode vaandel.
Uw Man vindt het
heerlijk
BALM's VISCH
HET BLOEMENDAALSCH WEEKBLAD
Advertentiënper regeJ 10.15.
KRUIDNOTEN kleine advertenties 4 regels 10.35,
bij vooruitbetaling. Elke regel meer 0.10. j
BIJ CONTRACT BELANGRIJKE KORTING.
Bureau voor Redactie en Administratie en Advertentiën:
KORTE KLEVERLAAN 64, BLOEMENDAAL
Telefoon 2345 3 Postgiro No. 191387
Abonnementsprijs bij vooruitbetaling II.— per half jaar.
Abonnementen kunnen steeds ingaan, maar zijn ver
bindend voor het loopende halfjaar.
Losse nummers f 0.05.
Bloemendaalscheweg 147 - Telefoon 23270
hlAls eerste in de reeks ontmoeten we Han
Boskamp, van wieHanden", een serie suudies, een
zeer opmerkelijke inzending. Handen zijn hier in
velerlei stand gegeven, zijn tot in het uiterste door-
teekend, maar blijven levendig, m.i. in tegenstelling
met „De Statenbijbel", die door uiterst natuurlijke
doorwerking een doodgeschilderden indruk geeft.
Opmerking verdient speciaal nog „De Mekkelliorst"
om zijn uiterst teere groenen.
Han Bijvoet geeft weer religieus werk, waarbij
hij zijn fantasie vooral laat gaan over het land
schap, dat speciaal bij 18 en 15 in sterke mate ge
lijkvormigheid vertoont. Sterk van expressie is
„Dood van Abel". In „Visioen van St. Hubertus"
treft de zeer fijne en diepe sfeer die de uitbeelding
volkomen ondersteunt.
Het werk van P. van Egmond kan de clou van
deze expositie genoemd worden. Zijn 8 werken, hoe
verschillend van aard, bouwen elkaar op door fel
heid van kleur en toch een zoodanige fijnheid van
tint, dat zijn werk toont als een ridder-roman,
waarachter het staal een fijn-romantische sfeer U
trekt.
„Pioenrozen" is een fijn werkje van toon met een
Zekere mystieke geur. Merk in.Dahlia's" hoe iedere
tint meewerkt tot de diepe realiteit van de verwel
kende bloem die niet dood wil en in 't gouden hart
nog fel bloeit zie in "Stilleven met flesch" de aparte
ingrediënten beleef het zonnige in het blauw van
„Magnolia's". „Bokser" biedt een vastberaden
zekerheid in de oogen en den mond. Is deze schilder
niet van grooter roem
A. J. Grootens' „Spaarndam" met het witte hek
doet aan als inleg-fineer werk, en is evenals No. 29
en „Rozen" en „Blommetjes" sterk impressio
nistisch, hoewel subtiliteit bij deze 2 laatsten een
te waardeeren eigenschap is. Waarom hangt St.
Jozef in 38 er maar zoo half aan
Zijn Italiaansche stukken ademen een zeer bui-
tenlandsche geest. De toon van „In de Zilk" is een
zeer typische, die ook wel impressionistisch de stem
ming van het moment zeer goed geeft.
Savry exposeert eenige Duinlandschappen, meest
van een sombere toon die de stemming goed geven.
Zijn techniek is in onderdeelen wat primitief.
Mevrouw Henriëtte Point-Marcus is het meest te
waardeeren in haar boschgezichten en vooral in de
kopstudie. In haar werk te Cannes ziet iets leegs,
terwijl bovendien de boerderij te blokkendoosachtig
aandoet. Het „Straatje" in St. Paul" doet het
beter. Hier zijn de bloemetjes een goede vondst
waardoor zon en schaduw bepaald worden.
Een niet onbelangrijk sluitstuk is H. J. Wesse-
ling* Iets fijns als „Meisjesportret" is van een unieke
teere charme op deze expositie. „Zigeuner" geeft
een zeer stoffelijke romantiek met een éclatante
fonkeling waardoor een Zigeunersch geheel ont
staat.
Stilleven I valt op door de compositie in 3 plans.
Stilleven III geeft in heldere tinten wat frisch
fruit en groenten. Een appr'c:abel stukje.
HANDEN
Van Marie Andriessen en Mevr. To Loeff-v. So
meren Greve staat eenig beeldhouw- en boetseer
werk. waarbij de aandacht valt op „Dora", „Wou
ter" als fijne uiting. „Emile Erens" als portret
buste van de laatste, en van de eerste op de beko
ring die spreekt uit vooral de portretbuste No. 1.
Deze expositie wordt gehouden onder auspiciën
vanKunst zij ons Doel". Dit doel wordt door velen
meermalen bereikt. Het zien van deze serie groep
exposities voedt op in het zien van schilderijen,
In het Teyler's Museum wordt gedurende de
maanden Januari en Februari een tijdelijke ton-
toonstelling gehouden van teekeningen van over
leden meesters, leden van het genootschap „Kunst
zij ons Doel" te Haarlem, in het tijdperk 19e tot
begin 20e eeuw. De teekeningen behooren tot de
verzamelingen van het museum met enkele bruik-
leenen van het bovengenoemd genootschap. Het
museum is kosteloos toegankelijk eiken werkdag
(behalve Maandag) van 11—3 uur, en den len Zon
dag van elke maand van 13 uur.
VERPLAATSING ZETSTRA'S IJZERHANDEL
Dezer dagen heeft de heer A. Zetstra zijn voor
heen aan de Korte Kleverlaan gevestigde Ijzerhandel
heropend in het perceel Bloemendaalscheweg 68. Al
vorens dit "id te betrekken heeft het interieur een
groote v. ing ten goede ondergaan. Door doel
matige ru rdeeling is de heer Zetstra er in ge
slaagd de „eiieele etalage-ruimte, zoowel aan den
Bloemendaalscheweg als aan le Zomerzorgerlaan vol
ledig te benutten. Een viertal etalages geven een
rijke verscheidenheid van de voorhanden zijnde ar
tikelen als Ijzerwaren, Tuinbouwgereedschappen,
Gloeilampen, enz., enz. Ook het interieur doet zeer
prettig aan, en geeft door practische indeeling een
garantie voor vlugge bediening.
Het winkelgedeelte van den Bloemendaalscheweg
heeft wederom een keurige aanwinst gekregen. Tal
rijke bloemstukken gaven bij de opening het geheel
een fleurig aanzien.
Kapelaan benoemd,
blZ. H. Exc. de Bisschop van Haarlem heeft
benoemd tot kapelaan te Bloemendaal den wel-
eerw. heer J. A. J. Adank (neom.)
Spreekuur wethouder Prinsenberg.
blDe wethouder van Publieke Werken, de
heer A. J. Prinsenberg, is verhinderd Maandag a.s.
zijn gewone spreekuur te houden.
HAN BOSKAMP
VOOR LAMPEN EN KRONEN
HET BESTE ADRES!
GR. HOUTSTRAAT 147 - TEL. 10925
t.o. Proveniershuis EIGEN ATELIERS.
De bezoekers van het derde Bachconcert ontvin
gen bij het binnenkomen de mededeeling, dat de in
het programma vermelde Fantasia voor strijkorkest
van den Engelschen componist Ralph Vaughan Wil
liams kwam te vervallen door ongesteldheid van
verscheidene orkestleden. Hoewel dit op zich zelf
een teleurstelling was, vormde het programma ook
zonder dit werk een belangwekkend geheel en
kwam het aan de lengte van het concert zelfs ten
goede.
Eduard van Beinurn, die het Concertgebouw
orkest .leidde, begon met de Symphonie No. 99 in
Es gr. t. van Haydn en gaf daarvan een zeer mooie
uitvoering. Het eerste deel had hier en daar wat
minder compact van klank kunnen zijn, het laat
ste daarentegen muntte uit door tintelende fijnheid
en doorzichtigheid.
De pianiste Lili Krauss vertolkte daarna het
tweede pianoconcert in Bes gr. t. Op. 19 van Beet
hoven. Dit concert, dat in belangrijkheid ten achter
staat bij de drie volgende pianoconcerten van den
meester, wordt zelden ten gehoore gebracht. Lili
Krauss wist met haar zuivere muzikaliteit, haar
uiterst gave techniek en soepelen aanslag het be
luisteren van dit werk tot een groot genot te maken.
Vooral het derde deel, het Rondo, werd een ju
weeltje van geest en humor. Het orkest in kleine
'bezetting sloot zich bij dit intieme musiceeren
prachtig aan. De pianiste had een dankbaar
applaus en bloemen in ontvangst te nemen.
Na de pauze werd de Ouverture „Gijsbrecht van
Aemstel" van Henk Badings als eerste uitvoering
voor Haarlem gegeven. Deze Ouverture is een
-rakteristiek specimen van Badings* componeer-
t. Hij «preekt hierin zijn eigen taal, men her-
c motieven en wendingen, die ook in zijn trio
en in andere orkestwerken van zijn hand voorko
men. Het begint met een merkwaardigen onheil-
spellenden inzet; dan volgt een van sombere harts
tocht geladen stuk, waarin felle lichtflitsen de
voortstuwende dramatiek doorbreken een sterke
innerlijk bewogen muziek, die abrupt eindigt. Het
matige applaus bewees, dat het er bij het publiek
nog niet is was gegaan, doch wij zijn overtuigd, dat
Badings het op den duur winnen zal.
Ten slotte volgde nog een schitterende uitvoering
van Claude Debussy's toondicht „Iberia", waarin
Spaansehe rythmen en melodieën in warrelende
wenteling aan ons oog voorbijtrekken en het 'wis
selend coloriet de aandacht gespannen houdt.
Van Beinum heeft aan beide werken zijn gansche
kunnen gedemonstreerd en heeft deh dank zijner
toehoorders in ruime mate verdiend. B.W.
Voordracht door Anton Verheycn.
Dinsdag j.l. hield de „Nieuwe Haarlemsche
Kunstkring" in hotel „De Leeuwerik" een voor
drachtavond, waarop Anton Verheyen een ver
tolking gaf van bovengenoemd werk van Peter
Krasnow. Het programma vermeldde, dat deze
voordracht indertijd ingericht was onder de aus
piciën van de Volksuniversiteit „Herman van den
Reeck".
Een slanke, beweegelijke figuur, gekleed in
soepele Russische blouse, kraag en gordel slechts
spaarzaam versierd, zwarte nauwsluitende pan
talon en hooge elégante rijlaarsen, zóó staat Anton
Verheyen voor ons, als het doek ter zijde wijkt.
Hij staat daar niet alleen op het groote tooneel;
het is, alsof de schimmen van Russische edellieden
en burgers, studenten en soldaten hem omgeven.
Hij roept hen op en zijn machtige kunst van voor
dracht en uitbeelding, geeft hen gestalte en leven.
Meegesleept door die kunst, waant de toehoorder
de ruimte achter het voetlicht, waarop slechts
een enkele stoel te vinden is, veranderd in een zaal
van het keizerlijk paleis, vol weelde en pracht,
een schamele werkmanskamer, waar het licht
maar spaarzaam doordringt, het behangsel door
het vocht van de muren valt, een uitgestrekte
parade-plaats met tribunes voor de hooge ge-
noodigden, een casino, waar officieren hun
zwelgpartijen houden, een griezelige loopgraaf
langs Niemandsland, waarop de lijken van vriend
en vijand te vergeefs op een begrafenis wachten,
een ontvang-salon van een aanzienlijke dame,
dat tot heimelijke bijeenkomst van samenzweerders
dient, het onmetelijk plein, waar duizenden
gretig de woorden opvangen van den nieuwen
heerscher Lenin, als deze hen van het balkon van
zijn paleis toespreekt Overste Sabien, ridder-
VERANDERING VAN SPIJS DOET ETEN,
Een andere merksigaar te probeeren doet rooken,
Groote keuze heeft
S I G ARENMAGAZIJN
BLOEMEND.WEG 119, TELEFOON 22628
lijke figuur, correct militair in het keizerlijk leger,
een prachtkerel, steekt in dit spel torenhoog uit
boven de vijftien corrupte, intrigeerende, fanatieke
of ontzenuwde dramatis personae, die Anton
Verheyen ons voor oogen voert. Hij speelt den
hoofdrol. Onze eerste kennismaking met hem heeft
plaats in het casino te Moskou, waar officieren
bachanaliën vieren en niet lang daarna treffen
wij hem aan op de soirée bij mevr. de wed. Marton,
die deftige samenzweerster, waarheen de schoone
Maroesja hem gelokt had, als begeerde prooi voor
de vervuiling van geheime staatkundige bedoelin
gen. Daags daarna verschaft hij Naroesja, de jonge
revolutionnaire, een plaats op de gereserveerde
tribune bij de groote parade, die haar door zijn
schittering verblindt, ja, zelfs een oogenblik ont
roert, als n.l. de 70-jarige tamboer vóór de troepen
het „Onze Vader" bidt en de tsaar hem hierin met
duidelijke stem volgt. De kennismaking van dit
kind uit het volk met den jongen officier voert tot
een liefdes-idylle, die tragisch afloopt, want Ma-
roesja's broeder, over deze ongewenschte ver
houding in woede ontstoken, doodt haar verleider.
Met een valsche pas vlucht hij naar Zwitserland,
waar Lenin, Trotsky en andere partijmenschen
hem met open armen ontvangen. Middelerwijl is
Maroesja getrouwd met een vriend van haar
broeder, die zoodoende haar eer redde en dan ook
zijn eigendomsrechten doet gelden over het kleine
wezentje, dat zij het leven schonk ten koste van
het hare. Aangrijpend vertolkt Verheyen de scène,
waarin de stervende aan Sabien (die blijkt aan de
dood ontkomen te zijn) de jonggeborene wijst en
met een laatste krachtsinspanning fluistert„Jouw
kindje". Aangrijpend ook, als hij de wettelijke
vader het pasgeboren jongetje ziet opeischen, tegen
over Sabien, om het op te voeden tot wreker van
het verdrukte volk.
Stormachtig als het begin van overste Sabien's
loopbaan was, zoo was ook het verder verloop
van zijn carrière en met belangstelling volgen wij
ook na de pauze zijn wederwaardigheden in dat
merkwaardige tijdperk van Rusland's geschiedenis.
Wij volgen hem bij de mobilisatie in '14, nadat
Duitschland den oorlog aan Rusland had ver
klaard; wij maken massa-stakingen mee, door
leven den heilloozen invloed van den priester
Raspoetjien, zijn getuigen van de ineenstorting
van het leger, den moord op de tsarenfamilie. Dan
acht Sabien het oogenblik gekomen zijn ontslag
te nemen en zich bij de Witte Kozakken aan te
sluiten. De gebeurtenissen hebben hem sterk aan
gegrepen en nu hij ziet, hoe een kleine bende vreem
delingen, heimelijk in een geblindeerde wagon
door Duitschland van uit Zwitserland, zijn vader
land is binnengetrokken en dezen als menschelijke
ïieren naar de macht gegrepen hebben, zijn zijn
aatste woorden een aanklacht tegen de hoofden
van kerk en staat, de het bedrijven van al die
gruwelen hadden toegelaten.
Anton Verheyen heeft zijn toehoorders twee uur
lang in spanning gehouden; toen de beklemming
verbroken was, barstte een lang aangehouden
applaus los. B.
o
Gouden Echtvereeniging.
blMaandag 23 Januari a.s. hoopt het echt
paar G. Kuneman-G. Radsma, Boschlaan alhier,
zijn gouden echtvereeniging te herdenken. De
buren hebben voor het feestende echtpaar, dat
zich in goede gezondheid mag verheugen, een
mooie eerepoort gemaakt.
Uw man vindt het heerlijk
en uw jongen evenzeer, als U ze
de visch van Balm voorzet. Wat
smullen ze! U ziet het. En....
zélf smaakt het U nog beter. Boven
dien is het een gezond eten óók.
HOUDT U SLANK
EN FRISCH!!!
