16 17 De daarin opgeslagen wapens hebben zonder meer invloed gehad op de gang van zaken in en om KennemerlandHoewel dit zelfs binnen verzetskringen geen algemene bekendheid genoot, zullen ongetwijfeld nog oud-verzetsmen sen zich deze plaats nog heel goed kunnen herinneren. Veel bewondering heb ik gehad voor de man die het sigarenzaakje bezat en dus lettelijk en figuurlijk op een vulkaan heeft geleefd. Daar wij in oor logstijd elkaar practisch niet van naam kenden, kan ik zijn naam helaas niet noemen. Ongetwijfeld zal de heer Mathijsen, chef afdeling Bevolking op het Raadhuis te Velsen dit nog wel kunnen achterhalen! Een van de belevenissen die mij dit pand als zeer waardevol voor de gemeente Velsen doet voorkomen, wil ik hieronder vertellen Dat IJmuiden, IJmuiden Oost en Driehuis door een tankval in het duingebied en op de omliggende landerijen door een dikke betonmuur van de rest van de Gemeente Velsen werd gescheiden en zodoende een vesting was geworden, zal bekend genoeg zijn. De weinige wegen, die verbinding met de rest van Velsen en omliggende plaat sen gaven werden doormiddel van slagbomen door duitse militairen bewaakt. Aan weerszijden van deze slagbomen was een doorgang van circa 1 Meter om voetgangers en fietsers door te laten. Op deze plaats moest men zijn "Ausweis aan de militairen tonen, dit om te voorkomen dat ongewenste personen het "Sperrgebiet" konden betreden. Eén van deze wegen, waarover deze belevenis gaat, was de Duin en KruidbergerwegTer hoogte van de nu nog aanwezige tankgracht was een doorlaatpost. Het moet ongeveer vier maanden vóór het einde van de oorlog zijn geweest, toen ik opdracht kreeg 's middags om twee uur naar een adres te gaan op de Harddraverslaan in Santpoort-Zuid. Ik moest stevige dubbele fietstassen meenemen en zou worden geëscorteerd door een koeriers ter Deze koerierster, Nel van Deyck, had ik wel meer ontmoet. Het gebeurde wel vaker dat wij zonder de opdracht te kennen ergens op uit werden gestuurd. Niet echter altijd met een fietstas. Naar later bleek,wer den wij op de Harddravers laan ontvangen door de Heer Gualtherie van Weezei (Deze zou na de oorlog Hoofdkommissaris van Politie worden te Den Haag) Hij op zijn beurt bracht ons naar de heer Swellengrebeldie niet ver van de Harddraverslaan woonde. Na verloop van tijd bracht deze ons naar de sigarenzaak op de hoek Duin weg-Willem de Zwijgerlaan. In de naast de sigarenzaak gelegen opslagruimte werden onze fietsen binnen geloodst en de deuren weer gesloten. Toen wij de aanwezige voorraden munitie zagen werd ons al gauw duidelijk wat onze opdracht zou worden. Er werd ons gezegd, dat wij wapens mee zou den krijgen, welke naar de vesting IJmuiden moesten worden gebracht. Wij kregen mede 3 stenguns, vijf handgranaten en een kistje munitie. Eén stengun bestond uit drie delen. Deze vulden de dubbele fietstassen vol ledig. De handgranaten kon ik in mijn jaszak meevoeren, terwijl achter op de bagagedrager het kistje munitie een plaats kreeg, dat ik echter met één hand moest vasthouden. Dit zou een levensgevaarlijke tocht kunnen worden, temeer daar ik zelf geen wapen ter beschikking had om mij te verdedigen. Nel van Deijck, die zelf niets vervoerde, was waarschijnlijk aan mij toe gevoegd om anderen te waarschuwen als het eventueel fout mocht gaan. Ook zij was echter niet bewapend. Deze dag zou mij later en vooral 's nachts nogal eens duidelijk voor ogen staan. Typisch was, dat ik op dat moment geen enkele angst had(hetgeen heel goed van pas kwam) Op de heenweg hadden wij geconstateerd, dat de bewaking bij de tankval op de Duin en Kruidbergerweg uit drie duitse militairen bestond. In voorgaande gevallen bood mijn valse "Ausweis" waarop stond vermeld dat ik bij de Wasserschutzpolizei behoorde, mij nog wel een uitweg. Die uit weg zou er bij aanhouding nu niet zijn, daar was ik mij wel van bewust. Onderweg overwogen wij, hoe wij het beste konden handelen. Besloten werd, dat Nel en ik bij de laatste boerderij vóór de tankval uit elkaar zouden gaan. Zij zou bij het naderen van de tankval aan de rechterkant van de slagbomen haar ausweis laten zien en daarbij trachten de drie duitsers naar zich toe te lokken. Deze list lukte wonderwel. Toen ik de slagbomen naderde kon ik ongehinderd, zelfs zonder mijn "Ausweis" te hoeven tonen, aan de linkerkant passeren. Di-b is mijn grootste overwinning, op welk gebied dan ook, geworden. Dat wij in IJmuiden met gejuich werden ontvangen, laat zich raden. Persoonlijk kreeg ik nog meer voldoening van deze trip, toen ik hoorde, dat deze wapens o.a. zouden worden gebruikt om notaris Boerlage te bevrij den. Notaris Boerlage was naar ik meen als notabele der Gemeente Velsen als gijzelaar opgepakt en stond op het punt naar de Euterpestraat of Weteringschans te worden vervoerd, 's Nachts werd door de jongens van de K.P., waarvoor ik in die tijd zeer grote bewondering had, een aanval op het door duitse militairen bewaakte Politiebureau van de Gemeente Velsen aan het Tiberiusplein gedaan. Ook zij slaagden in hun aktie en wisten notaris Boerlage op een onderduik adres af te leveren. Dat zulke dagen op mij een grote indruk hebben achtergelaten zult U kunnen begrijpen. Dat een dergelijke woning, die uiteindelijk hierbij centraal gestaan heeft, een belangrijke rol gespeeld heeft zal ook duidelijk zijn. En dat U er niet alleen door de karakteristiek maar ook door de hierboven beschreven waarde in zult slagen dit pand voor de Gemeente Velsen te behou den is ook de wens van w.g.) G.A.J. Meijer (Joop) Jan van Scorellaan 29-tel. 0227 -18776 1701 VA Heerhugowaard Omdat dit verhaal van "Joop" Meijer wel reacties zal oproepen, hebben wij zijn volledige adres vermeld. Red. Het pand Duinweg 2 (en 2rood) is in 1902 gebouwd als woon/winkelhuis. Er is van het begin af een (sigaren-?) winkel geweest, die zich in de uitbouw met plat dak naast de woning bevond. Tot de ingebruikstelling van het postkantoor aan de Vinkenbaan -op 1 november 1912- was het te vens het hulppostkantoor voor "de Vaart" of Santpoort-Station» Het was in de plaats gekomen van het eerste, in 1898 in de groentenzaak van De Rooy ondergebrachte hulppostkantoor aan de Jan Gyzenvaart (nu Bloe- mendaalsestraatweg, op nr 146a). In het later -in 1921— achter de winkel aangebouwde magazyn heeft zich het door de heer Meyer beschreven "wapenarsenaal" bevonden. Red

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

De Zandpoort | 1984 | | pagina 10