Verder richtte Zocher de omgeving van het Zwitserse huis en
het landgoed zelf in tot een park in de Engelse landschaps
stijl met een omvangrijk bekenstelsel en veel waterpartijen.
Na van der Hoop's overlijden erfde zijn kleindochter,
baronesse Olga E.A.E. von Gotsch het landgoed. Zij was in
1868 gehuwd met J.R. Wijste, firmant van het handelshuis Wüs-
te en Hintzen in tabak te Amsterdam. Hij was in Amsterdam
liberaal gemeenteraadslid en, na zijn vestiging op Spaarn-
berg, ook te Velsen.
Het echtpaar Wüste heeft veel voor de Santpoortse gemeen
schap gedaan.
In 1885 stichtte mevrouw Wüste een bewaarschool in het Zwit
serse huis, die in 1890 naar het in haar opdracht gebouwde
schoolgebouw met dienstwoning werd overgebracht en vele jaren
een nuttige functie is blijven vervullen, evenals de in het
zelfde gebouw ondergebrachte naaischool.
In 1916 overleed de heer Wüste, in 1924 zijn echtgenote.
Beiden liggen begraven in een monumentaal graf op de Sant
poortse begraafplaats De Biezen.
Spaarnberg ging over naar Mr.C.H. Guépin, notaris en voor
zitter van de Nederlandsche Maatschappij voor Nijverheid,
Lid van Provinciale Staten van Noord-Holland.
In 1930 kocht de gemeente Velsen het ten westen van de Wüs-
telaan gelegen gedeelte van het landgoed -de "overplaats"-
en bestemde daarvan een groot gedeelte, mét het inmiddels
ook verworven Boschbeek en een gedeelte van de Neethof,
voor openbaar gebruik. Het kreeg de naam Burgemeester
Rijkenspark, naar de burgemeester die zich hiervoor in
het bijzonder had beijverd.
Ten zuiden van het park kwam een villawijk tot aan de
spoorbaan. De "plaats" zelf kwam nog enige tijd in han
den van de familie Van Tienhoven, die het in 1948 te
koop aanbood. De gemeente verzuimde deze kans tot be
houd aan te grijpen en Spaarnberg kwam in handen van de
Stichting Witte Paters Kardinaal Lavigerie te Boxtel.
In 1950 wordt het Huis afgebroken en vervangen door een
zeer groot gebouw voor het seminarie van de Witte Paters,
het LavigeriecollegeEr werd een nieuwe ingang gemaakt
tegenover het chalet en de oude ingang bij het koetshuis
werd afgesloten.
In 1970 is Spaarnberg weer te koop. Het gemeentebestuur
heeft opnieuw geen belangstelling en tweederde deel wordt
verkocht aan de Stichting Spaarnberg; het overgebleven
deel blijft in handen van de StCharles-Stichting en dient
met een tweetal aan de zuidrand staande woningen als rust
punt voor Afrikaanse missionarissen van de Witte Paters.
In 1976 geeft het Bestemmingsplan Burgemeester Rijkenspark,
dat ook Spaarnberg omvat, goede richtlijnen voor de bescher
ming maar op de plankaart zijn in Spaarnberg de beken niet
aangegeven. Dit is wel het geval voor het "overbos" en voor
beken en vijvers ten noorden van Spaarnberg.
In 1984, na ruim 10 jaar gebruik als conferentie-oord en
-14-
centrum voor maatschappelijk dienstbetoon, 10 jaar ernstige
verwaarlozing van het landgoed en inbreuken op het bestem
mingsplan, wordt het landgoed gekocht door een projectont
wikkelingsbureau Maco te Amsterdam.
Dit bureau is voornemens een bouwplan voor een kolossaal
gebouw met 30 of meer luxe appartementen aan de oostgrens
van het landgoed te verwezenlijken.
Tegen de plaats, omvang en vormgeving van het flatgebouw
zijn onder andere door de Stichting Santpoort bezwaren in
gebracht
FR 11 Wüstelaan 76
Oud toegangshek tot buitenplaats Spaarnberg naar ontwerp
van J.D.Zocher jd.836. Twee natuurstenen palen waar tussen
een smeedijzeren draaihek. Op de palen een voluut-vormig
ornament
FR 12 Wüstelaan 59 voor beschrijving zie volgende blz.
-15-
