Verder richtte Zocher de omgeving van het Zwitserse huis en het landgoed zelf in tot een park in de Engelse landschaps stijl met een omvangrijk bekenstelsel en veel waterpartijen. Na van der Hoop's overlijden erfde zijn kleindochter, baronesse Olga E.A.E. von Gotsch het landgoed. Zij was in 1868 gehuwd met J.R. Wijste, firmant van het handelshuis Wüs- te en Hintzen in tabak te Amsterdam. Hij was in Amsterdam liberaal gemeenteraadslid en, na zijn vestiging op Spaarn- berg, ook te Velsen. Het echtpaar Wüste heeft veel voor de Santpoortse gemeen schap gedaan. In 1885 stichtte mevrouw Wüste een bewaarschool in het Zwit serse huis, die in 1890 naar het in haar opdracht gebouwde schoolgebouw met dienstwoning werd overgebracht en vele jaren een nuttige functie is blijven vervullen, evenals de in het zelfde gebouw ondergebrachte naaischool. In 1916 overleed de heer Wüste, in 1924 zijn echtgenote. Beiden liggen begraven in een monumentaal graf op de Sant poortse begraafplaats De Biezen. Spaarnberg ging over naar Mr.C.H. Guépin, notaris en voor zitter van de Nederlandsche Maatschappij voor Nijverheid, Lid van Provinciale Staten van Noord-Holland. In 1930 kocht de gemeente Velsen het ten westen van de Wüs- telaan gelegen gedeelte van het landgoed -de "overplaats"- en bestemde daarvan een groot gedeelte, mét het inmiddels ook verworven Boschbeek en een gedeelte van de Neethof, voor openbaar gebruik. Het kreeg de naam Burgemeester Rijkenspark, naar de burgemeester die zich hiervoor in het bijzonder had beijverd. Ten zuiden van het park kwam een villawijk tot aan de spoorbaan. De "plaats" zelf kwam nog enige tijd in han den van de familie Van Tienhoven, die het in 1948 te koop aanbood. De gemeente verzuimde deze kans tot be houd aan te grijpen en Spaarnberg kwam in handen van de Stichting Witte Paters Kardinaal Lavigerie te Boxtel. In 1950 wordt het Huis afgebroken en vervangen door een zeer groot gebouw voor het seminarie van de Witte Paters, het LavigeriecollegeEr werd een nieuwe ingang gemaakt tegenover het chalet en de oude ingang bij het koetshuis werd afgesloten. In 1970 is Spaarnberg weer te koop. Het gemeentebestuur heeft opnieuw geen belangstelling en tweederde deel wordt verkocht aan de Stichting Spaarnberg; het overgebleven deel blijft in handen van de StCharles-Stichting en dient met een tweetal aan de zuidrand staande woningen als rust punt voor Afrikaanse missionarissen van de Witte Paters. In 1976 geeft het Bestemmingsplan Burgemeester Rijkenspark, dat ook Spaarnberg omvat, goede richtlijnen voor de bescher ming maar op de plankaart zijn in Spaarnberg de beken niet aangegeven. Dit is wel het geval voor het "overbos" en voor beken en vijvers ten noorden van Spaarnberg. In 1984, na ruim 10 jaar gebruik als conferentie-oord en -14- centrum voor maatschappelijk dienstbetoon, 10 jaar ernstige verwaarlozing van het landgoed en inbreuken op het bestem mingsplan, wordt het landgoed gekocht door een projectont wikkelingsbureau Maco te Amsterdam. Dit bureau is voornemens een bouwplan voor een kolossaal gebouw met 30 of meer luxe appartementen aan de oostgrens van het landgoed te verwezenlijken. Tegen de plaats, omvang en vormgeving van het flatgebouw zijn onder andere door de Stichting Santpoort bezwaren in gebracht FR 11 Wüstelaan 76 Oud toegangshek tot buitenplaats Spaarnberg naar ontwerp van J.D.Zocher jd.836. Twee natuurstenen palen waar tussen een smeedijzeren draaihek. Op de palen een voluut-vormig ornament FR 12 Wüstelaan 59 voor beschrijving zie volgende blz. -15-

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

De Zandpoort | 1990 | | pagina 9