Dieuwke Fontein overleed op 9 december 1879. In 1881 ging Spaarnberg in successie over naar Olga Emma Alexandra Eleonora von Gotsch. Olga Emma Alexandra was Pruisische barones die op 2 maart 1868 was gehuwd met de Amsterdamse koopman Justus Rudolf Wüste. Justus werd al op zeer jonge leeftijd in de zaak van zijn vader opgenomen; het handelshuis in tabak 'Wüste en Hintzen'Na de dood van zijn vader werd hij hier mede-firmant Na 6 jaar onttrok hij zich aan de feitelijke leiding van het handelshuis. Zijn zakelijke activiteiten mochten dan minimaal zijn geworden, dit betekende echter nog niet dat hij zijn leven in ledigheid doorbracht. Integendeel. In 1886 trad hij aan als liberaa gemeenteraadslid in Amsterdam, hij was vele jaren bestuurslid van de Vereniging Rembrandt, van Natura Artis Magistra, van de Stichting Kostelooze Amsterdamse Polikliniek, van de Inrichting voor Doofstommen Onderwijs en andere organisaties op cultureel en maatschappelijk terrein. Ook was hij voorzitter en mede-oprichter van de Nederlandse Koloniale Vereniging en mede-directeur van de Maatschappij tot Bevordering van Natuurkundig Onderzoek der Nederlandse Koloniën. In 1884 - 1885 liet het echtpaar het herenhuis, naar een ontwerp van L.F. Ritter, verbouwen. Aan de westzijde van het huis werd een open 48 veranda aangebouwd terwijl naast de veranda, voor de ingang van de oranjerie, een pergola werd aangebracht.1" Het frontaal aanzicht van het huis na de verbouwing werd weergegeven op een afbeelding van P.A. Schipperus112 Vrijwel gelijktijdig met de verbouwing bracht Keizerin Elisabeth van Oostenrijk, beter bekend als Keizerin Sisi, van 2 mei tot 12 juni 1884 een bezoek aan Spaarnberg. Zij kwam hier voor een gezondheidskuur aan zee en kreeg van baronesse Olga von Gotsch het Zwitsers chalet als verblijfplaats aangeboden. Tijdens de verbouwing verbleef het echtpaar Wüste zelf niet op de buitenplaats. Later in het jaar, of in 1885, werd ook het Zwitsers chalet verbouwd, en werd dit geschikt gemaakt om te dienen als huis en bewaarschool."3 In de jaren tachtig maakte J. Craandijk wandelingen door Nederland en beschreef deze wandelingen. Hieronder waren ook wandelingen door Zuid- Kennemerland. Over Spaarnberg maakte hij een schitterende beschrijving die een goed beeld geeft van deze buitenplaats aan het eind van de 19e eeuw. Deze beschrijving luidt als volgt: 'Spaarnberg ligt juist op de grens van de lage groene vlakte die zich uitstrekt langs de zoom van de golvende, bosrijke zandige voet van de duinen. Aan een zijde ziet men uit over het ruime veld en aan de andere kant op de dennen die staan op de ruig begroeide hoogten. Het dichte hout op de buitenplaats maakt één geheel met het wilde geboomte op de heuvels en duinhellingen. De vorsse lijnen van de buitenplaats met zijn dichtbegroeid hout rijzen op uit de frissen en welige weilanden. Dit geeft een rijke afwisseling van grond en gewas en een rijke verscheidenheid van uit- en doorzigten die voortdurend de aandacht boeien. Er prijken langs de brede paden en waterwerken die zich door de grootse aanleg slingerenprachtige sparren, zware beuken, eiken en linden die in lange, deftige lanen zijn geplantof in smaakvolle groepen over de gazons zijn verspreidafgewisseld door kloeke heester partij en Langs de bosrand legt een door trotsche stammen overschaduwd en door een heldere wetering van het weiland gescheiden pad, dat op den straatweg met het R.C. kerkje en de Haarlemse St. Bavo uitziet[Dit uitzicht kan men gehad hebben van de laan die langs de zuidzijde van Spaarnberg loopt]. Aan de kant van Santpoórd licht op de buitenplaats een met een waterpartij omringde hertenkamp tussen krachtig geboomte, waarbij zich een opmerkelijk hoog en dicht seringenbos aansluitDaar grenst de buitenplaats aan een weide die op zijn beurt begrensd wordt door het donkere hout rond het witte huis van het buitenverblijf ZorgvrijIn de nabijheid hiervan is er een doorzicht op het bosrijke terrein van de overplaats met het chalet, eertijds het studeervertrek van de heer van der Hoop. Dit doorzicht is tussen het hoge hout opengehouden. Aan alles wordt blijkbaar zorgvuldig de hand gehouden, en al is de eigenaar de heer Wüste niet hier, want pleegt zich hier doorgaans maar korte tijd op te houden, geeft het geheel toch de indruk van een 49 AJb. 21 Rechtsonder, Spaarnberg na 1855. Ontleend aan de publicatie van J. Craandijk, Wandelingen door Nederland 108 Kadaster en de Openbare Register van het Directoraat Noord-Holland, Amsterdam (Droogbak) Notaneel nr. 1222 - 107 en 108. 109 GAV, OAS nr. 103-104. Siebe Rolle, p. 43-47. 110 GAV, OAS nr. 103-104 en GAV, Persdocumentatie Spaarnberg - Amstelodamum, jrg. 1916. 111 Kadaster en de Openbare Register van het Directoraat Noord-Holland, Amsterdam (Droogbak) tekening nr. 12. Het jaar waarin de bouw gereed kwamen was 1885 en werd geregistreerd in 1886. G.A.V., Persdocumentatie Spaarnberg - Haarlems Dagblad, dd. 18 april 1940 en Llmuider Courant, dd. 20 oktober 1948. 112 P. Craandijk, Wandelingen door Nederland, Haarlem 1888, (dl. Ill Noord-Holland). Met illustraties van P.A. Schipperus. 113 Siebe Rolle, p. 43-47. Kadaster en de Openbare Register van het Directoraat Noord-Holland, Amsterdam (Droogbak) tekening nr. 12. Het jaar waarin de bouw gereed kwam was 1885 en werd geregistreerd in 1886.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

De Zandpoort | 1994 | | pagina 26