Een koetshuis dat verhuisde van
Haarlem naar Santpoort
De boerderij heeft in de 19e eeuw grote veranderingen onder
gaan. Tegen het deel dat bekend is uit de 18e eeuw en moge
lijk uit de 17e eeuw dateert, wordt in het eind van de 18e of in
het begin van de 19e eeuw aan de voorzijde een herenhuisgedeelte
gebouwd. In de 19e eeuw wordt de boerderij aan de achterzijde
fors uitgebreid met het gedeelte waarop de dwarskappen zijn ge
bouwd. Opgemerkt moet worden dat dit in het kadaster van na
1832 niet is vermeld. Als laatste wordt, zoals eerder verteld, het
houten herenhuis vervangen door stenen huis dat niet past bij het
overige gedeelte van de boerderij.32 Ondanks deze storende aan
bouw blijft het totaal van de boerderij een fraai geheel en is zeker
een goede bescherming waard als voorbeeld van een boerderij
waarin bouwstijlen zijn vertegenwoordigd uit diverse tijden. Te
vens is deze boerderij nog een van de weinige boerderijen in Vel-
sen die dateren uit oudere tijden.
J. Morren
Opmerking:
De overgang van de hofstede Sinneveld van de erfgenamen van
Abram Huijbertszoon naar Barbara Ooms binnen de korte periode
tussen 1670 en 1672 geeft bij mij twijfel of het hier werkelijk om
Sinneveld gaat. De weduwe van Abram heette Maritje Bossie,
waar komt die geheel andere naam Ooms vandaan in zo'n korte
tijd? Is dat de vrouw van een van de erfgenamen die plotseling is
overleden? Bovendien was zij intussen ook weer overleden en had
als erfgename Lonora Ooms.
In relatie met de geschiedenis van de hofstede Stuijvesant (zie de
Zandpoort, 1995) en het feit dat er in deze tijd geen andere dan
deze twee hofsteden genoemd worden aan de Jan Gijsenvaart, ga
ik er voorlopig van uit dat de overgang tussen 1670 en 1672 juist is
weergegeven. Tot nu toe geven de archieven geen nadere informa
tie.
32 Afgeleid uit afbeeldingen, kadastrale
minuutplans, ondersteund door de be
schrijvingen in:
Joke van der Aar en Siebe Rolle, Sant
poort twee dorpen in de schaduw van
BrederodeHaarlem, 1991, blz. 76.
Frans de Groot, Line Deinum en ande
re, Culturele fietstocht in Santpoort
"De Zandpoort", nr. 9 en 10, 1990
blz. 41 en 42
14
Het gebeurt niet vaak dat een koetshuis verhuist naar een ande
re omgeving. Voor dit wat bijzondere verhaal gaan we terug
naar het jaar 1794. In dit jaar laat de welgestelde jonkvrouwe
Catharina Cornelia Hodson (bijgenaamd Keetje) een fraai huis
bouwen aan de oostzijde van het Spaame tussen de Melk- en Gra-
vestenebrug. Dit huis staat er nog steeds en staat bekend als het
Hodsonhuis en is nog steeds een sieraad aan het Spaame. Het huis
is ontworpen door de Amsterdamse stadsbouwmeester Abraham
van der Hart. De eerste steen van het huis wordt gelegd op 19 juni
door het vierjarig achternichtje en petekind van Keetje. Dit is Cor
nelia Catharina van Styrum, de dochter van Jan van Styrum en Jo
hanna Anna van Vollenhoven. Johanna Anna is een dochter van
Jan en Helena Hodson en de beste vriendin van Keetje.
Het huis heeft aan de achterzijde aan de Achter- of Dijkstraat
een uitgang. Dit is nu de Spaamwouderstraat. Tegenover deze
uitgang heeft Keetje in 1793 een stalling en koetshuis ge
kocht. Ze voldoen niet aan haar wensen want zij laat ze afbreken.
Het Hodsonhuis aan het Spaame. Foto J. Morren 2003.
15
