.r Afbeelding 2: Een impressie van de boerderij met de stolpschuur. J. Morren, op basis van de bouwkundige beschrij ving den de bezittingen uitgebreid met een stuk wei of teel- land bewesten de hofstede Velserhooft dat een grootte heeft van drie morgen en 150 roeden (1 roede 1/600 morgen).16 In die tijd kunnen we een beeld vormen van de bebouwing en de landerijen behorende bij de woning. De landerijen liggen dan deels in de Scheepbroeken en deels daar buiten. Het herenhuis en de boerderij liggen ten zuiden van de huidige Middenduinerweg. Het land de Zaat en de weide ten zuiden hiervan liggen ten zui den van de hofstede Duin en Berg. Het vreemde is dat de grootte van deze twee stukken land in de transportak te anders staat vermeld dan in het verpondingregister. Jan Hendrik van Dam is schepen van de stad Haarlem. Na het overlijden van Jan Hendrik gaat Middelduin over naar Johanna Catharina van Fladeracker, zijn we duwe. Na haar overlijden gaat de Casteleijnwoning in erve over naar de zoon van Johanna Catharina, Chris- toffel Jan van Dam.'7 In 1749 laat Christoffel Jan van Dam een verbetering (verbouwing of uitbreiding) aan brengen aan de boerderij waardoor de verponding die geheven wordt op het bouwhuis van 1,15 verhoogd wordt naar 2,-. 8 Wat de verbetering inhoudt, is niet bekend. Op 11 augustus 1751 verkoopt Christoffel Jan van Dam een boerenwoning of huis genaamd Middel duin, van ouds genaamd Casteleijnwoning aan Gerard Deuts voor 5.000 gulden. Christoffel staat in de akte vermeld als oud- schepen van de stad Haarlem. De be grenzingen van Middelduin worden als volgt omschre ven; 'in het zuiden en westen de Buurweg (nog steeds wordt de foutieve begrenzing genoemd), en vier croften teelland gelegen in de Scheepbroeken belend oost en noord door de bezittingen van de erven van advocaat Zoutman, en nu van de heer Berewout'. Bij de koop zijn inbegrepen een stuk weiland in de Scheepbroeken naast de hofstede Velserhooft met een grootte van 400 roeden. Dit wordt in het westen begrensd door de bezittingen van de koper, in het noorden door de weg en in het oos ten en zuiden door de bezittingen van de heer van Lim- men (Velserhoofd). Als laatste nog twee stukken land in de Velserbroek l9. Uit het hiervoor vermelde blijkt dat de landen waarop de boerderij heeft gestaan van advo caat Zoutman in de Scheepbroeken aan de Kruidberger- weg ten zuiden van de hofstede de Kruidberg nu in bezit zijn van de heer Berewout, de eigenaar van Jachtlust. De boerderij van de advocaat is gesloopt in 1742.20 Gerard Deutz is al eigenaar van de hofstede Duin en Berg waar bij ook land behoort dat in de Scheepbroeken ligt ten zuiden van de Kruidbergerweg. Tussen dit land, de Kruidbergerweg en de hofstede Velserhoofd ligt het hiervoor genoemde stuk weiland in de Scheepbroeken met een grootte van 400 roeden.21 Gerard Deutz over- 6 Afbeelding 3: De kaart uit 'Het Zegepralent Kennmerlantcirca 1729. Privéarchief 1 De Castelijnswoning of Middelduin, weergegeven op de verkeerde plaats. 2 De boerderij die in eigendom is geweest van advocaat Zoutman. 3 Het Prinshof. lijdt op 7 februari 1759 waarna zijn weduwe Ester Aag je van den Bemden op 6 februari van het volgende jaar Middelduin en Duin en Berg verkoopt aan Jan Cliquet. Bij deze verkoop is de omschrijving van Middelduin als volgt: een boerenwoning of huis, erf, werf, boomgaard en land genaamd Middelduin, van ouds genaamd Caste leijnwoning, in het zuiden en westen begrensd door de weg. Tevens vier croften land in de Scheepbroeken die tezamen de weide voor het huis en over de weg zijn, waarvan een gedeelte tot moestuin is gemaakt. Het ge heel heeft een grootte van 6 morgen en 300 roeden. De wei over de weg wordt in het oosten begrensd door de bezittingen van F. Berewout en H. van de Poll (de noor delijke uitloper van de Moolenduinen), in het zuiden en noorden door de weg en in het westen door de Schouw- beek (Schipbroekenbeek) en de bezittingen van de koper (landen die behoren bij Duin en Berg).22 Hier zien we een grote fout in de omschrijving van de begrenzing, want zowel de hofstede als de weide voor de hofstede worden in het zuiden begrensd door dezelfde weg, wat niet mogelijk is. De begrenzing van de weide die voor het huis ligt wordt juist beschreven en ligt dus in de Schipbroeken. Het bebouwde deel met het huis moet dus tegenover de wei liggen, aan de andere kant van de weg, dus op de plaats waar nu Middenduin ligt. De be schrijving van de begrenzing van het bebouwde deel moet dus duidelijk zijn, ten noorden en westen van de weg. Het is dus duidelijk dat de begrenzing van Middel duin nog steeds niet goed beschreven is. Jan Cliquet houdt Middelduin en Duin en Berg in bezit tot 6 november 1782, dan verkoopt hij de twee hofste den aan Comelis Schuijt en Albert Mook uit Haarlem. De beschrijving en de begrenzing van Middelduin en de bijbehorende landen zijn gelijk aan die bij de verkoop in 1760. Alleen heeft de heer Berewout plaatsgemaakt voor Mejuffrouw Maria Johanna Grangé de Neufville die nu in bezit is van de hofstede Jachtlust en de bijbe horende landen die liggen in de Scheepbroeken.23 Uit het vervolg van de geschiedenis blijkt dat de twee ko pers Middelduin als handelsobject hebben gekocht. Op 5 februari 1783 verkopen zij de weide voor het huis groot 4 morgen en 300 roeden aan Johannes Onderberg. Hiervan is 1 morgen afgenomen en tot moestuin ge maakt. Als we de oppervlakte van al het verkochte en de afgescheiden moestuin bij elkaar optellen komen we in totaal op het oppervlak van 4 morgen en 300 roeden. We missen dan nog twee morgen van het oorspronkelij ke oppervlak die in bezit blijven van de verkopers. Op s februari 1783 verkopen Albert Mook en Cornelis Schuijt Middelduin aan Nicolaas de Wit die timmer mansbaas is en woont in Santpoort. Middelduin staat dan als volgt omschreven: een boerenwoning met erf en werf, boomgaard en het land daaraan gelegen genaamd Middelduijn met al het houtgewas dat daar op staat, uit gezonderd enige olmenbomen die afzonderlijk verkocht zijn. Het geheel wordt begrensd in het zuiden en westen door de Buurweg. Tevens worden verkocht twee stuk- 7

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

De Zandpoort | 2004 | | pagina 5