Oude herinneringen aan de Vinkenbaan die toegang gaf tot het woongedeelte van de stolpboerderij (nr. 7, zie afbeelding 2) Rechts bij de kachelpijp de dubbele deur van een uitgebouwde kastenwand (nr. 6, zie afbeelding 2) die aangebracht is bij de verbouwing in 1896. Zie ook het verschil in de stijl van de deuren. Achterin de eenvoudige oude houten deuren, rechts de deuren met een veel jongere uitvoeringsstijl. Achter de dubbele deur zou een bedstee te verwachten zijn, maar gezien de plaats en de uitgebouwde situatie is dit niet waarschijnlijk. J-[istorisch bouwonderzoek op basis van bouwmateri- aalonderzoek is niet meer mogelijk in het woonhuis dat is ontstaan uit het restant van de stolpschuur, omdat alle historische bouwmaterialen bij de restauratie in 1984/1985 zijn verwijderd. Hier is een geheel nieuw woonhuis gebouwd waarbij de hoofdcontouren van het afgebroken huis zijn gehandhaafd. Voor dit gedeelte van het boerderijencomplex kan niet over een restauratie gesproken worden omdat de deuren en ramen op een andere plaats zijn aangebracht en de restantpunt van het oorspronkelijke dak van de stolpschuur niet volledig is teruggebracht. (sluitend kunnen we concluderen dat de voornoemde punten nieuwe aanwijzingen zijn dat de hofstede Middenduin van oorsprong een stolpboerderij is geweest. J. Morren Bronvermelding - Tekeningen en bouwkundige beschrijving uit het archief van de Stichting Historisch Boerderij onderzoek te Arnhem. - Tekeningen en foto's beschikbaar gesteld door de bewoners van middenduin, Albert Oudendijk en Carlina Smit. Afbeelding 3: Het westelijke aanzicht op het boerderijcomplex Middenduin voor de restauratie in 1983/1984. Links het voormalige herenhuisgedeelte, daarachter het woongedeelte van de voormalige stolpboerderij, rechts daarvan het restant van de voormalige stolpschuur. Links in het dakvlak de punt die deel uitmaakte van het stolpdak. Aan de rechter zijde is het dakvlak wel aangepast bij de verbouwing in 1896. Achter het restant van de stolpschuur en rechts daarvan de nieuwbouw uit 1896. 34 De dames Margreet Meihuizen (links) en Madelaine Goedkoop Qok van de winkels aan de Vaart Vinkenbaan is een van de meest schilderachtige lanen van Santpoort. In een landschap met veel hoogteverschillen staan karakteristieke villa's, waarvan de meeste gebouwd werden aan het begin van de 20ste eeuw; enkele zijn zelfs nog tientallen jaren ouder. Verschillende van deze huizen hebben de status van monument. In eerdere nummers van 'De Zandpoort' hebben wij al diverse malen aandacht besteed aan de bouwgeschiedenis van deze huizen, aan de bewoners van destijds en hun activiteiten, zoals in het ontmoetingsplatform voor kunstenaars, de 'Salon van Velsen'. Het aantal mensen dat nog bewoners uit de eerste tijd heeft gekend, is heel beperkt. Daarom doet het ons genoegen om nog wat 'petite histoire' te hebben mogen optekenen uit de eerste hand. Qnlangs was een vertegenwoordiging van de redactie te gast bij mevrouw Margreet Meihuizen in Huizen. Zij werd geboren in 1914 te Makassar op het toenmalige Celebes in Nederlands Oost-Indië, waar haar vader landrechter was. Vijfjaar na haar geboorte verhuisde het gezin naar Nederland, waar het ging wonen in de villa 'Transmare', hooggelegen aan de Vinkenbaan nr. 50. Margreet kan zich de fietsengoot naast de steile opgang naar het huis nog herinneren. De villa was gebouwd in 1910 in opdracht van haar eerste bewoner, de heer A. Bertling. Deze was secretaris van de te Bloemendaal gevestigde N.V. Binnenlandse Exploitatie Maatschappij, die diverse villaparken in de omgeving heeft gerealiseerd. In de tijd van de Meihuizens was de villa het eigendom van een Belgische mevrouw Wouters. J)e vader van Margreet Meihuizen werd directiesecre taris van de Java-China-Japanlijn te Amsterdam. Tevens werd hij secretaris van de Duinlustparkvereni- ging. Deze vereniging bevorderde allerlei maatschappe lijke ontwikkelingen. Zo was ze verantwoordelijk voor het starten van de eerste schoolbus; later kwam er ook een busverbinding naar Haarlem. Voordien moest de jonge Margreet als 6-jarige al dagelijks lopen naar en van haar school in Bloemendaal, een flinke afstand! Ook werd gezorgd voor de bezorging van de post op zondag. Dat deed Jan Smit, die getrouwd was met de slagersdochter Neeltje Vader. Mevrouw Meihuizen bleef tot haar zeventiende jaar wonen aan de Vinkenbaan en later om de hoek in de Pinellaan nr.4 (een van de z.g.' Wegereef-woningen'). Daarna ging ze 'voor haar talen' naar het buitenland. Delvend in haar nog uitstekende geheugen, soms aangevuld door vriendin Madelaine Goedkoop (wier grootmoeder destijds ook een huis aan de Vinkenbaan bewoonde, en wel no.23) kwam er nog een aantal aardige details uit haar jeugd naar boven. "Vader was bevriend met de Santpoortse schilder Willem Wenckebach. Hij maakte een ets van de Zwitserse stamboerderij van de familie (Maihusen); daartoe is hij vermoedelijk zelfs ter plaatse geweest. De ets is nog in het bezit van de familie. In de Calvijn-tijd moest de familie Maihusen uitwijken wegens een te liberale levensinstelling. Qp Oakwood (nr. 13), herinnert ze zich, woonde Jan van der Griend, een margarinefabrikant, die getrouwd was met de Engelse Mary Jackson. Op nr.20 woonde de bankier De Bruijn, terwijl no. 16 werd bewoond door ene mevrouw Holst, schoonmoeder van de fabrikant Kaars Sijpesteijn. In het z.g. 'gegoten huis' op no. 14 waren de 'gegoten dames' gevestigd: Jet Uittenbogaard (spelling onzeker) en Trijntje Nanning; de eerste was onderwijzeres aan de Bloemendaalse Schoolvereniging, de ander gaf muzieklessen. Het huis 'de Drie Turfjes' (nr.32) lag aan het Zwarte Pad, zo genoemd naar de koolasver- harding van toen. Het huis was destijds gebouwd als vakantieverblijf voor een Zaanse familie. Vele welvarende Zaankanters kochten in die tijd een huis in Santpoort, zoals de families Verkade en Lammerts van Bueren (de laatste het huis 'De Dennen' op nr. 29). Met de in Engeland wonende dochter Wally correspondeert mevrouw Meihuizen nog altijd. Dit doet ze ook nog met een lid van de familie Heshuizen; deze familie verkocht destijds de grond voor de begraafplaats Westerveld, op voorwaarde dat ze er zelf een eigen gedeelte kreeg. 35

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

De Zandpoort | 2005 | | pagina 19