L' -*r Jiitiun" 'V >6 j,. 0+-J? Mea Verwey en haar stokpaardjes J. j rti l** BOEK-EN KUNSTHANDEL ■%w'"?V Rekening met logo van boek- en kunsthandel "InitiumUit: Noordhollands Archief Haarlem. De rekening is voor adjudant van Politie A. Maas Hoofd Bur van Politie te ij .oost. Onderaan de rekening staat: In verband met ziekte waren wij tot onze spijt niet in de gelegenheid U eerder te bezorgen, het door U be stelde doorslagpapier. Hoogach tend Boekh. Initium. ï- .L 26 Een Santpoortse uitgeefster als wereldverbeteraar Lisa Kuitert ]Vfea Mees-Verwey (1892-1978) was in veel opzichten haar tijd ver vooruit: als werkende vrouw, alleen staande moeder, en vooral ook als een van de zeer schaarse vrouwelijke uitgevers uit de Nederlandse voor oorlogse geschiedenis.1 En al had zij bij wijze van spre ken je overgrootmoeder kunnen zijn, toch voelt men nauwelijks enige afstand bij het lezen van haar brieven. Die brieven, bewaard gebleven in het grote Verwey-ar- chief van de Universiteitsbibliotheek Amsterdam, zijn geestig, vrolijk en altijd scherp. Je kunt ze niet lezen zonder sympathie te voelen voor deze intelligente vrouw. Portret van Mea Verwey door Georg Rueter. Foto van een schilderij. Er is daarnaast een kant aan haar persoon, die typerend is voor de tijd waarin ze leefde, en waar we zovele jaren later zij het met bewondering, toch in de eerste plaats met verbazing op terugkijken. Dat is haar geloof in we reldverbeterende evoluties, in ongeloofwaardige uitvin dingen en overtuigingen. Althans, dat kunnen we opma ken uit het fonds van de uitgeverij, een fonds dat dreef op persoonlijke smaak en voorkeur. Jan Fontijn, de Fre- drik van Eeden-biograaf, schreef eens over de drijfVeren van een groep idealisten, de Forte Kreis, aan het begin van de 20c eeuw. Deze groep, waar ook Van Eeden toe behoorde, was ervan overtuigd dat de massacultuur de beschaving bedreigde. Het werd tijd dat 'de elite' in greep, met andere woorden.2 Dergelijke gedachten ken merkten ook Mea Verwey en haar omgeving. Zij was op verschillende terreinen bezig met het verbeteren van de wereld, en die instelling zien we ook in de uitgeverij tot uitdrukking gebracht. De uitgeverij C.A. Mees te Santpoort J)e uitgeverij van Mea en haar man Conno Mees, die in Santpoort aan de Vinkenbaan 1 (toenmalige numme ring; zie toevoeging onderaan dit artikel) was gevestigd, lijkt een uit de hand gelopen hobby. Het jonge echtpaar Mees-Verwey, dat in 1918 getrouwd was, had een klein kapitaaltje vergaard, mogelijk uit een erfenis, waarvan zij enkele jaren leuke dingen konden doen. Een daarvan was de uitgave door de echtelieden samen, in 1919, van een bundeltje gedichten van de door hen bewonderde dichteres Nine van der Schaaf. Deze was een huisvrien din van de Albert Verwey, vader van Mea, en zelf be kend als de grote Tachtiger en gewezen boezemvriend van Willem Kloos. Aan de relaties van Mea's vader dankte het echtpaar Mees later nog diverse uitgaven. Hij was een éminence grise, die groot aanzien genoot, zij het steeds meer om zijn maatschappelijke positie en minder om zijn literaire werk. Zijn dochter adoreerde hem, en is haar hele leven bezig geweest het werk van haar vader van de vergetelheid te redden. ]-[et was in deze jaren niet ongebruikelijk dat literatuur liefhebbers zelf aan de drukpers gingen staan. Dat de den ook Jan Greshoff, P.N. van Eyck en J.C. Bloem, met hun uitgaven van De Zilverdistel (1910). Overigens werden de echte technische werkzaamheden wel uitbe steed. Het echtpaar Mees nam de organisatie op zich, en zorgde voor geld. Aanvankelijk tekende Conno Mees nog voor het boekbinden, later werd ook dat uitbesteed. Er was genoeg vraag naar het mooi verzorgde bundeltje Poëzie van Nine van der Schaaf. 'Leuk dat er nogal wat verkocht is, dat is dan althans een begin,' schreef de dichteres aan Mea Verwey.3 Het echtpaar kreeg de smaak te pakken en besloot door te gaan met de uitge verij. De tweede uitgave van het duo was een poëzie bundel van Mea Verwey zelf, Golfslag. Met deze twee bundels was de toon gezet: een toon van een niet be paald populair, veeleer in hogere sferen verkerend fonds. In het eerste fondslijstje, uit 1922, heette het dat de uitgaven van C.A. Mees onmisbaar waren voor de 'geestelijke ontwikkeling' in 'deze tijden van bezuini ging en beperking'.4 De uitgeverij straalde cultuur en beschaving uit, en was de tegenpool van uitgeverijen die Mea Verwey 'romanfabrieken' noemde. In 1920 schre- 27 Schoof Sludi«bo«fcof» LottbéUothoti KjntoocfceKoehm •LOSMBNDAALSCHSSTKAATWKG 12* TiLSEOON *71*<K 2SéO> POSTBCKSMIMG 2*24*4 SANTPOORT (St). Ai"" 1 194 R«k*nln9 Loó. a-o— Zfg*l i O I 0 v~"OORD

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

De Zandpoort | 2006 | | pagina 15