Criminele kenmerken in het „schrift" - Diet rich: en 6, Maerz eetzte ich ode] Bheinisc^=Weart- ch=Westf^li 8 ren Vorwurf attda sa mir Arbeit ein ELa lob sa 8Chm&= rnrf durch eine ansch* ïg von Paralleien^Wer a behaapte ich,dase S: Ihnen aber Itffe bona aen.Vor allen kann id die? beanspruchenjias: ir und einziger mnacï untragbare subjektiri is ai gen Beweiejlch ae1 in Dat. grafologie van de schrijfmachine - in dit boek verwetenschappe lijkt tot 'Dactylografolo- gie' - geen onzin is, pro beert Kring met voorbeel den aan te tonen. Hij on derscheidt met een loep getypte letters van elkaar, in dikte, zwaarte. In een bijlage zijn veel proeven van getypte tekst opgeno men, typoscripten dus, geplukt uit de dagelijkse praktijk. Er zijn ook enke le Nederlandse voorbeel den bij, jammer genoeg anoniem. Met die voor beelden laat hij zien hoe zeer mensen verschillen in de manier waarop ze zin nen aan het eind van de regel afbreken. Het ver korten van aanspreekvor men (mevr. in plaats van mevrouw in de aanhef) duidt op een vluchtig ka rakter, mogelijk zelfs op minachting. Toevoegin gen tussen de regels in handschrift duiden op trouwhartigheid. Maar te veel opsmuk wijst op geestelijke armoede en ij delheid. En wie stelselma tig spaties weglaat na een leesteken, is niet alleen slordig maar ook gemak zuchtig, ja mogelijk cri mineel. Zo presenteert Alfred Kring een casus van een persoon aan wiens 'tikschrift' men al zou kunnen zien dat hij plagiaat gepleegd had, 'letterdiefstaE. Ook man nen of vrouwen, jongeren of ouderen onderscheiden zich in hun schrijfmachi nehand, aldus Alfred Kring. M i ii Afb. 21. 5 Knipsels uit een brief. De schrijver werd op grond van onweerlegbare bewijzen van plagiaat beschuldigd (Publiceren van andermans geestelijk eigendom onder eigen naam). Zijn schrift toont naast het „gemengde", aan criminelen en asocialen eigen, ook nog andere bijzonderheden. Volgens de aanslag moet schrijver linkshan dig zijn. „a", „w" tonen over 't algemeen een zwaarder aanslag dan ,,o", „1" (toetsen voor de rechterhand), het omgekeerde dus van de normale verhouding tussen rechter- en linkerhand. Aan slag is in 't algemeen veranderlijk. I en II: „Gemengd schrift" (afwisselend „a" en „ae" voor „a". en voor hetgeen er op wijst, dat het den schrijver onverschillig is welke wegen hij bewandelt om zijn doel te bereiken en hij niet kieskeurig is ten opzichte van de ingeslagen weg en de morele betekenis ervan. (Vervolg op blz. 12.) 119 Uitwerking van "Criminele kenmerken in het "schrift". Uit: "De grafologie van de schrijfmachine", (oppag. 119, afb. 21) schik) ook "ein wenig pe- dantisch ",21 J—Jet boek kreeg een se rieuze bespreking in Het Vaderland.22 Uit Mea Verweys briefwisseling met de auteur blijkt dat Kring een naar Zwitser- 34 FARBBANDER 45 45,x 26 cn grcfl enthalt 30 Dutzend k"?? fer fn piomblerten Metalldosen und wiegt brutto durchschnitt 1 ich §4 Xg Far verschiedene Schroibmaschinen3ysteme (Royal ■emlngton, L.C. Smith Bros. u. a.) gelten lnfolêe der schwereren Spuien höhere Gewichtssatze 1 Karton enthaltend Nr. 13 und 4 Nr. 15, 13 und 14 KOHLEPAPIER 100 Blatt wiegt brutto: 325 g 385 g Kr,hïStS X 80 50 Cm epoC enthalt 360 Kartons «ohlepapier und wiegt brutto- Nr. 1, 3 und 4 Nr. 15, 13 und 14 170 190 kg kg. land uitgeweken Duitse emigrant was, zijn werk was in meer talen ver taald. Voor de Nederland se editie droeg Mea Ver- wey Nederlands illustra tiemateriaal aan: 'tik schrift' van Nederlandse auteurs en zakenpartners van de uitgeverij. In het boekje zonder namen, maar dankzij het archief weten we nu dat het om materiaal gaat van onder anderen Albert Verwey, en van de vermaarde ar chitect Th. Wijdeveld. Het materiaal van profes sor Rümke, een vooraan staand psychiater, moest op zijn eigen verzoek toch maar buiten beschouwing blijven. Hij zag de bui al hangen. De analyse van het schrijfmachineschrift van Albert Verwey luidde dat het deze scribent aan energie ontbrak. Daar zat in elk geval een kern van waarheid in want Verwey was in 1937 overleden. Hij moest overigens niet veel van schrijfmachines hebben. Aan het begin van de eeuw had hij tijde lijk de schrijfmachine van een vriend in huis, maar het werken erop beviel hem niet, en hij zou tot zijn dood zweren bij de pen aldus zijn dochter. De wonderlijke analyses van Alfred Kring hebben niet tot een nieuw vakgebied geleid. Handschriftelijke grafologie wordt al geruime tijd niet meer serieus genomen, laat staan die van schrijfmachine. ]\/|ea Verwey kon ook toen zij haar uitgeverij al niet meer actief runde, geen genoeg krijgen van haar Toevoeging van de redactie: Vinkenbaan 1, waar de uitgeverij Mees sedert 1930 was gevestigd, is nu Vinkenbaan 33. De naam De Eikhof wordt niet meer gebruikt. Daarvoor, van 1920 tot 1930, was de uitgeverij Mees gevestigd in Santpoort-Noord. Het toen malige adres was Brederoodscheweg 1; dit is nu Middenduinerweg 2. Afb. 69. Afb. 69. Uitgesproken klaar en harmonisch „schriftbeeld", in 't bijzonder is gelet op duidelijkheid uit egards voor de lezer; (duidt op grondigheid, objectiviteit) Voorbeeld van harmonisch schriftbeeld. Uit: "De grafologie van de schrijfmachi ne "door Alfred Kring (1939) stokpaardjes. Daar gebruikte ze voortaan de plaatselijke krant voor. Het archief telt menige ingezonden brief van haar hand aan de Haarlemse Courant over uiteenlopen de onderwerpen zoals wapenleveranties, het onder scheid tussen schildpaddensoorten, het huwelijk van Be atrix en Claus. Tot op hoge leeftijd bleef ze dus actief meedenken over maatschappelijk problemen in Neder land en elders. Tijd voor een plaquette op de Vinken baan. Noten 1 Zie ook Inge de Wilde,De dames van De Spieghel. Over de uitgeefsters Tine van Klooster en Koos Schregardus in Jaarboek voor Nederlandse Boekgeschiedenis 12 (2005) 145-161. 2 Jan Fontijn, 'Een bond van genieën om de wereld te redden'Hollands Maandblad, jrg. 1991, afl. 12, p. 4-15. In 2004/2005 heb ik met studenten van de Universiteit van Amsterdam onderzoek gedaan naar enkele fondsonderde len van uitgeverij C.A. Mees, hetgeen resulteerde in verslagen waarvan hier gebruik is gemaakt. Zie ook: Lisa Kuitert, 'Mea Verwey en uitgeverij C.A. Mees (1919-1968): Een bolwerk van beschavingin Jaarboek voor Ne derlandse Boekgeschiedenis 12 (2005) 131-145. 3 Brief Nine van der Schaaf aan Mea Verwey, 'zondag' z.d., z.j. UBA 35

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

De Zandpoort | 2006 | | pagina 19